ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 37 “หลากหลายความตั้งใจ...สาวไฟ(ดูด)แรงสูง!?”
...เหตุการณ์ในค่ำคืนนี้ยังอีกยาวนานนักดังนั้นมันจึงไม่จบสิ้นลงง่ายๆหรอก...ช่วงเวลาตีสอง...
“ทำตามใจกันเกินไปแล้ว!!...สั่งให้น้องคอยแอบติดตามแม่ไม่พอนี่ยังจะ...มันเข้าข่ายลักพาตัวนะรู้มั้ย?”
“หากส่งคนอื่นไปก็โดนจับได้แน่โดยเฉพาะเจ้าพวกแพรแดงสามคนที่ขึ้นตรงต่อเซค...ดังนั้นต้องเอส
เปอร์อย่างยัยม่อนแหละค่ะถึงจะรอดหูรอดตา”
“อ้อ!...ไม่พอใจที่แม่เอาคนของลูกไปใช้งาน?”
“เปล่านะคะ!!...ก็หนูเป็นคนสั่งพวกเขาเอง”
“แม่ ไม่ชอบการกระทำของเซคเลยและที่สำคัญคือพลังเหนือกฏแห่งธรรมชาติที่น้องเรา ครอบครองสมควรจะเก็บไว้ใช้ในคราวจำเป็นหรือเวลาคับขันจวนตัวเท่านั้นแต่ถ้า จะให้ดีก็อย่าเอาออกมาใช้ดีกว่า”
“เพราะหนูอุตส่าห์เตือนแล้วแต่คุณแม่ก็ยังจะไปอยู่ใกล้ไฟ...มีเหตุผลอะไรคะ?”
“...แม่จะไม่ยอมให้พ่อบอลไปยุ่งกับพวกคนไร้ยางอาย”
“คนเขารักและเคยมีอะไรกันแล้วจะไปขัดขวางได้ยังไง?”
“แม่ไม่ได้หมายถึงแค่ศกุนตลากะสาวิตรี...นังกวางฤทัย,นังศรีวิกากับลูกสาวก็ล้วนแต่ใช่ทั้งนั้น”
“ไม่ มีทางกันท่าได้ตลอดไปค่ะเพราะนอกจากห้าคนนี้นายเอกคเชนทร์ก็ยังมีหอยไว้แอบ เลียแอบกินอีกเยอะ...เดี๋ยวเซคจะไปเอาข้อมูลมาให้ดูว่าไอ้บ้านั่นมีหอยใน สังกัดกี่ตัว?...เรียนหรือทำงาน?...บ้านอยู่ที่ไหนกันบ้าง?”
“เอามาให้ดูซิ”
“ค่ะ”
“......................................................”
“......................................................”
“ใครเห็นข้อมูลนี้บ้าง?...หนูแคทหนูฝนล่ะ?”
“ยังค่ะ...มีแค่พวกเราสองคน”
“...ม่อนก็รู้รึ?”
“เพราะ การจะสืบเสาะปูมหลังของใครสักคนสำหรับหนูไม่ใช่เรื่องยากเย็นอะไรเลย...ก็จะ ขอบอกไว้นะคะว่าความพยายามของคุณแม่สูญเปล่าแน่...ปล่อยไปเถอะค่ะ...อย่าไป ยุ่งเกี่ยวด้วยเลย”
“จะตัดสินตอนนี้มันยังเร็วไปแต่ท้ายที่สุดศกุนตลา และ สาวิตรีจะไม่มีวันได้ลงเอยกับพ่อบอลเพราะแม่จะขวางทุกวิถีทาง!!!...ประวัติ ศาสตร์มันจะไม่เดินซ้ำรอยเก่าส่วนผู้หญิงอื่นมันก็แค่เปลือกกะพี้ที่ไม่ สำคัญและไม่จำเป็นต้องใส่ใจ”
“คุณแม่...ยังไม่ลืมน้าภพจริงๆ”
“............................................”
“แม้กระทั่งป่านนี้ก็...”
“...ใน อดีตแม่เคยเสียตาภพที่เป็นทั้งน้องชายและเป็นทั้งคนรักไปแล้ว...รัญภรณ์อาจ ยกเว้นได้เพราะมีการหมั้นหมายไว้ตั้งแต่เล็กแต่กรณีพวกนังแพศยามันต่าง กัน...แม่จะชิงตาหนูกลับมาให้ดู!!!”
“เพื่ออะไรคะ?”
“...ก็ไม่ได้คิดจะปิดบังหรอกนะ...นี่อาจเป็นความตั้งใจครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิตของศรมรกตผู้นี้เลยก็ว่าได้”
“เอ๋!?...คง...คงไม่ใช่?”
“ศรเพทาย”
“ห๊ะ!?”
“ศรมุกดา,ศรบุษราคัม”
“เฮ่ย!!”
“และศรโกเมน...ลูกสาวทั้งสี่คนของแม่จะมีคนใดคนหนึ่งได้แต่งงานกับพ่อบอล”
“ฮ้า!!!”
“ก่อนมาที่นี่ก็ลองเกริ่นๆกับอ๋อมและป้อมดูแล้วแต่แม่อยากให้...”
“อย่าเอาหนูกับม่อนไปเกี่ยวข้อง!!!”
“ไม่ได้!!!”
“เซคยอมแขวนคอตายดีกว่าถ้าจะให้ต้องไปเป็นเมียของไอ้บ้ากามนั่น!!!!”
“แม่อยากให้เกิดความยุติธรรมต่อลูกๆทุกคน”
“หนู ไม่ต้องการความยุติธรรมอะไรทั้งนั้นอีกอย่างหากม่อนรู้เรื่องนี้ก็น่ากลัว ว่านายเอกคเชนทร์จะอายุไม่ยืนซะแล้ว!!...พรุ่งนี้มะรืนนี้เขาอาจจะตายไปโดย หาสาเหตุไม่เจอก็ได้!!!”
“หึ!...เกลียดชังกันถึงขนาดนี้เลยเรอะ?”
“ความ จริงม่อนเกลียดเจ้าเอกคเชนทร์ยิ่งกว่าเซคซะอีกทั้งที่เมื่อต้นเดือนนี้ยัง รู้สึกเอ็นดูจนอยากไปพบหน้าอยู่เลยแต่ก็เปลี่ยนเป็นชิงชังทันที...เพราะ อะไร?...ก็เพราะข้อมูลในมือคุณแม่กับได้ไปเห็นด้วยตัวเองนั่นแหละค่ะ”
“เหลือเกินจริงๆ...พ่อบอลก็ใช่คนอื่นคนไกลที่ไหนกัน?”
“ใน อดีตม่อนไม่เคยพบนายเอกคเชนทร์แม้แต่ครั้งเดียว...ความผูกพันซาบซึ้งไม่มี อยู่ในใจหรอก!!!...คุณแม่คิดรอบคอบแล้วหรือคะที่จะใช้วิธีคลุมถุงชนกับเธอ?”
“.................................................”
“หาก ยัยเอสเปอร์สติขาดผึง...เลวร้ายที่สุดก็คือพ่อหลานชายสุดที่รักของคุณแม่จะ ต้องตายอนาถแน่ด้วยสุริยะโลหิตจันทรกานต์รวมพลังทวีคูณซึ่งต่อให้มีหนูอีก สิบคนก็ช่วยไม่ได้!!!”
“ขอบใจย่ะ!!...ที่อุตส่าห์ยกเรื่องจริงมาขู่ทั้งหมดก็คือไม่ต้องการจะแต่งงานกับพ่อบอลใช่มั้ย?”
“หาก ว่า เอกคเชนทร์ยังไม่มีแฟนและไม่เป็นคนโลภมากกับเรื่องผู้หญิงเซคก็อาจจะรับฟัง ข้อเสนอของคุณแม่ยอมเปิดทางสนับสนุนให้ม่อนลองไปทำความรู้จักด้วยแต่นี่ อะไร?...ทั้งที่มีคนรักอยู่แล้วแท้ๆแต่กลับไม่มีจิตสำนึก!!!...ผู้ชายเลวๆ พรรค์นี้สมควรจะลงนรกไปซะ!!!!”
“ได้--...งั้นต่อไปนี้เซคกับม่อนก็ห้ามมา จุ้นจ้านกับเรื่องของแม่ไม่ว่าจะทั้งต่อหน้าหรือลับหลัง...หากทำให้พ่อบอล เป็นอิสระได้แล้วแม่จะพิจารณาเลือกจากอ๋อมและป้อมเท่านั้น...ว่ายังไง?”
“นั่นคือ...เราสองคนต้องไม่ขัดขวางคุณแม่เพื่อแลกกับการถูกตัดออกจากการเป็นตัวเลือก?”
“อื้อ!!... เลิกสะกดรอยตามแม่ในทุกๆที่ไม่ว่าด้วยตัวเองหรือสั่งใคร...ต่อไปแม่จะทำอะไร ก็ห้ามขัดขวางรึทักท้วง...ต่างคนต่างทำหน้าที่ของตัวเองไม่ก้าวก่ายกัน”
“นายเอกคเชนทร์มีอะไรดีนักหนาคุณแม่ถึงได้ถูกอกถูกใจเขาเหลือเกิน?”
“...แค่แรกเห็นแม่ก็รู้สึกประทับใจมาก...พ่อบอลเป็นคนดีอ่อนน้อมถ่อมตนไม่หยิ่งผยอง”
“แต่ที่เซคได้ยินมามันไม่ใช่...หมอนี่เป็นคนไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง...ฟ้าสูงไม่เงยหน้าแผ่นดินต่ำก็ไม่ก้มมอง”
“ยังไง?”
“เรื่อง ความประพฤติ...ไม่ว่าน้องแคทจะตักเตือนเท่าไหร่ๆเขาก็ไม่เคยใส่ใจจำหนำซ้ำ กลับยิ่งทำตัวแข็งข้ออีกทั้งชอบพูดจาลบหลู่ผู้หลักผู้ใหญ่โดยเฉพาะคุณตาที่ ถูกเจ้าหมอนี่ตราหน้าด่าว่าเป็นฆาตกร...”
“มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดกัน!!...รัญภรณ์ตายเพราะอุบัติเหตุสุดวิสัยต่างหาก”
“และ ที่เลวร้ายสุดๆคือเห็นผู้หญิงเป็นเพียงของเล่นเปลี่ยนคู่นอนไม่มีซ้ำหน้ามัก มากไม่เลือกลูกเขาเมียชาวบ้าน...ไร้ศีลธรรมสิ้นดี!!...เกิดเซคดวงซวยไปเจอ มันวันไหนก็จะด่าให้แทรกแผ่นดินหนีแทบไม่ทันเลย!!!”
“ผู้ชายก็งี้แหละ~~”
“มองข้ามไปไม่ได้หรอกนะคะ!!...ยังไงผู้หญิงก็เป็นฝ่ายเสียหายมากกว่า!!!”
“ต้องคุยกับเขาดีๆ--”
“ถ้านายนั่นยอมฟังก็ดีนะ...ฮึๆ...แต่แค่สองเรื่องนี่พวกเราก็รับไม่ได้แล้วเพราะทำตัวน่ารังเกียจเหลือจะพรรณนานัก!!!”
“...ไว้เป็นหน้าที่ของแม่เถอะ”
“ขนาดพ่อแท้ๆอย่างคุณน้าเขายังไม่นำพา”
“น้าคนนี้ของลูกมันไม่เอาไหน!!!...ดีแต่ปากหวานหลอกกินไข่แดงผู้หญิง”
“โฮะ?...แม้แต่คุณแม่ก็ยังพลอยหลงเคลิบเคลิ้มแถมโดนเจาะไข่แดงไปกับเค้าด้วยนะคะ”
“นั่นมันสมัยยังสาวๆ~~...อย่าตอกย้ำได้มั้ยเล่า?”
“แล้วก็ได้ถ่ายทอดมาให้ลูกชายไง...น่าสงสารอ๋อมหรือป้อมจริงๆ...รอบรู้มีความสามารถหลายด้านแต่เรื่องผู้ชายกลับไม่ประสีประสา”
“แม่ จะสอนน้องเราเอง...พ่อบอลก็นิสัยคล้ายๆตาภพนั่นแหละคือไม่ชอบการถูกจี้ บังคับอย่างที่หนูแคทใช้อยู่...ต้องให้เขาเต็มใจทำซะก่อนแล้วอะไรๆก็จะง่าย ขึ้นเอง”
“นับว่าข้อเสนอของคุณแม่จะเกิดผลดีต่อทุกฝ่าย...ตกลงค่ะ...แล้ว เซคจะบอกม่อนเองแต่ขอความกรุณาจากคุณแม่ว่าอย่าอยู่ใกล้นายเอกคเชนทร์นัก”
“เออน่า!!...หลานคิดจะเอาป้าแท้ๆของตัวเองเรื่องบัดสีอย่างนี้จะทำลงไปได้ยังไง?...แล้วอ๋อมกับป้อมก็ไม่มีทางยอมให้มันเกิดขึ้นหรอก”
“อย่างนั้นหนูก็สบายใจ...”
“แต่ หากเซคหรือม่อนผิดข้อตกลงเพียงแค่เล็กน้อยแม่ก็จะจับแต่งงานกับพ่อบอลซะใน วันนั้นหรือไม่ก็...ยกให้พ่อบอลเสียทั้งคู่ไปเลย!!...จะบิดพลิ้วไม่ได้นะ เพราะถือว่าเป็นฝ่ายผิดสัญญาก่อน”
“อ๋าไม่ยุ่งแล้วๆๆๆๆ~~...อยากยุแยงให้ใครเลิกกันหรือจะอะไรก็ทำไปเถอะ”
“ฮุๆๆๆ...จะเลิกยุ่งจริงหรือไม่แม่มีวิธีตรวจสอบฉะนั้นอย่าได้คิดเล่นตุกติกเชียว...อ้าว!!...เพิ่งจะโผล่เรอะแม่ตัวดี?”
“...................................................”
“งั้น รายละเอียดก็ถามพี่เขาเองเถอะแม่จะไปนอนแล้ว...อ้อ!!...นี่จะเป็นการเตือน ครั้งสุดท้าย...หากสองคนยังไม่ฟังกันอีกก็อย่าหาว่าแม่ใจร้าย... ว้าย!!!...เรื่องอะไรมาเปิดกระโปรงแม่เนี่ยห๊ะ?”
“อืม--...ไม่มีลวดลาย...นึกว่าใส่ชุดชั้นในเผด็จศึกซะอีก?”
“แล้วแม่จะใส่ไปเปิดให้ใครดูกันเล่า!?”
“ก็พ่อหลานชายคนดีของ...”
“นี่ยังไงๆลูกก็ปักใจสงสัยว่าแม่คิดจะให้ท่าตาหนูใช่มั้ย?...ปล่อยมือเดี๋ยวนี้!!!”
“ขอ โทษค่ะขอโทษ...หนูคงจะวิตกมากเกินไปหน่อย...แหม~~...หนูก็เป็นคนแบบนี้แหละ คุณแม่อย่าโกรธเลยแต่ว่า...อือ--...ใส่สีขาวดูไม่ค่อยจะเหมาะเท่าไหร่มั้ง คะ?”
“?”
“เพราะขาของคุณแม่น่ะก็ขาวจั๊วะไม่แพ้สีกางเกงในอยู่แล้ว...ฮุๆๆ...น่ากินจัง”
“เซค!!!!”
“เอ--...หรือจะเหมาะดีเอ่ย?”
“หยุดทำกิริยาท่าทางหื่นๆเดี๋ยวนี้เลยนะ!!...กับแม่ตัวเองก็จะไม่เว้นหรือไง?”
“ถ้าเว้นก็เสียดายตาย”
“หวา!!!”
“ฮะๆๆ...ราตรีสวัสดิ์ค่ะ”
“...................................................”
“เอาละ!!...เลิกเล่นซะที...ม่อนหยุดติดตามคุณแม่ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป”
“?”
“ขอ โทษนะ...พี่พลาดเองที่สั่งให้น้องไปรับตัวคุณแม่มา...โธ่เอ๊ย!!!...ถ้าถูก จับได้อีกครั้งเดียวว่าโดนติดตามสะกดรอยท่านจะให้พวกเราแต่งงานกับไอ้ผู้ชาย จอมบ้ากาม...ฮึ!!...ต่อให้ตายก็ไม่มีวันยอมหรอก--...เจ้าเอกคเชนทร์นั่นแหละ ที่ต้องระวังตัวเพราะพี่อาจจะสั่งน้องไปดักส่องมันซะให้รู้แล้วรู้รอด!!!”
“นี่ท่านพี่...คงจะเอ่ยวาจาที่มิเป็นความจริงกับน้องอยู่ล่ะกระมัง?”
“อืม--...ฉันแค่พูดเล่น!!”
..................................................................................................................
...ไม่แน่ว่าหากนายบอลทะลึ่งเก็บเลเวลกับสาวๆมากไปกว่านี้เขาก็อาจจะได้เจอะเจอกับประสบการณ์สยองขวัญเข้าสักวันหนึ่ง!!!!...
..................................................................................................................
...ส่วนที่บ้านในช่วงเวลาเดียวกันนั้น...
“ฝน...ไปนอนห้องพี่แคทล่ะมั้ง?...อือ--...คอแห้งจัง”
“......................................................”
“พี่แคทเหรอ?”
“อย่ามอง--...พี่เพิ่งตื่นนอน”
“ไม่เป็นไรค่ะ...สาชินแล้ว”
“คนที่นี่มองเป็นเรื่องประหลาดน่ากลัวแต่ที่โยนกจัตุรัสถือเป็นเรื่องปกติ”
“นอกจากพี่แคทกับฝนแล้วยังมีใครเป็นแบบนี้อีกคะ?”
“ก็อย่างเช่นคนที่พี่จะไปพบพรุ่งนี้เป็นต้น”
“ชื่ออะไรคะ?”
“...ศรมุกดาลูกสาวของคุณป้าน่ะจ้ะ...อายุเพิ่ง 21 แต่เรียนปีสามเท่าพี่...”
“สามีอะไรจะถามพี่สักหน่อย”
“?”
“ทำไม คุณศรมรกตถึงไม่ค่อยหน้าชอบสากับพี่กุนคะ?...พี่แคทคงจะสังเกตเห็น...ยิ่ง วันสองวันมานี่ถือว่าเข้าขั้นเลวร้ายมาก...ไม่ว่าพวกเราจะทำอะไรก็ไม่เคยถูก ใจเธอไปเสียทุกอย่างแม้แต่น้องอ้อยก็ยังพลอยเข้าหน้าไม่ติดไปด้วย...สาไม่ เข้าใจจริงๆค่ะว่ามันเป็นเพราะอะไรกันแน่?”
“อย่าคิดมากเลยนะ...คุณป้าก็เป็นคนแบบนี้เอง”
“ยัง ไงก็อดคิดไม่ได้หรอกค่ะ...หรือว่า?...คุณศรมรกตรังเกียจพวกเราสามแม่ลูกที่ เป็นคนนอกตระกูลและมีฐานะต่ำต้อยจึงไม่อยากคบค้าสมาคมด้วย...ไม่แน่...ท่าน อาจจะกำลังมองหาหรือเตรียมทาบทามหญิงสาวที่มีชาติตระกูลคู่ควรไว้ให้บอลแล้ว ก็เป็นได้”
“ไม่ใช่ๆ...ไม่ใช่เด็ดขาด!!!”
“พี่มั่นใจ?”
“อื้ม!!... สาก็ดูตัวอย่างจากคุณลุงที่เป็นน้องชายแท้ๆแต่คุณป้าก็มักจะหัวฟัดหัว เหวี่ยงใส่บ่อยๆ...คือท่านมีนิสัยอย่างนั้นมาตั้งนานแล้ว...เอาแต่ใจตัวเอง และเป็นคนเจ้าอารมณ์”
“ขนาดป้าศรีกับน้องอ้อยก็ยังโดนเขม่นไปด้วยเนี่ยนะคะ?”
“.................................................”
“...ใน อดีตมันเคยมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นใช่มั้ย?...ระหว่างคุณแม่กับคุณศรมรกตมีความ บาดหมางกันใช่หรือเปล่า?...ถ้าพี่แคทรู้ก็ช่วยบอกให้สาหายข้องใจทีเถอะ”
“พี่คิดว่าป้าศรีน่าจะ...”
“เคยถามแล้วค่ะแต่ป้าเขาไม่ตอบแถมยังทำหน้าลำบากใจอีกด้วย”
“..................................................”
“บาง ครั้งสาก็อดน้อยใจไม่ได้ที่ทั้งบอล,ฝนและพี่แคทต่างเป็นหลานคนโปรดของคุณศร มรกต...ทำไมถึงแตกต่างกันนัก?...แล้วอย่างนี้พวกเราจะเป็นที่ยอมรับของคนใน ตระกูลวิษณุมนตรีได้หรือ?...คงต้องไม่แคล้วถูกครหาว่าที่มาชอบกับบอลก็เพราะ มุ่งหวังอยากนั่งแท่นเป็นคุณนายรวยทางลัด”
“...พี่จะผิดหวังมากทีเดียวนะถ้าในใจของสาคิดอย่างนี้จริง”
“ไม่เลยค่ะ...สาแอบรักบอลมานานหลายปีแล้วแต่เพิ่งจะมารู้และยอมรับใจตัวเอง...”
“ก็ แล้วจะต้องไปสนคำติฉินนินทาของคนอื่นทำไมในเมื่อมันไม่ใช่ความจริงจากในใจ ของน้องสา?...พวกปากเหม็นอยากจะพูดยังไงก็ปล่อยไปแต่ถ้าพี่ได้ยินจะต่อยปาก มันให้แตกยับจนไม่กล้ากินน้ำพริกอีกเลย”
“..................................................”
“จง อย่าท้อถอย...พยายามเอาใจใส่ปรนนิบัติคุณป้าเข้าไว้พี่เชื่อว่าสักวันหนึ่ง ทั้งพี่กุนและสาจะต้องชนะใจท่านได้แน่...มั่นใจในตัวเอง... เชื่อมั่นในความเป็นตัวของตัวเอง...ทำทุกสิ่งทุกอย่างโดยเปิดเผยและมีความ จริงใจ...ผู้หญิงที่ควรได้อยู่เคียงคู่กับบอลก็มีแต่พี่กุนและสาเท่านั้น... พี่จะสนับสนุนเต็มที่ไม่ต้องเป็นห่วง...ฝนก็ด้วยจ้ะ”
“ขอบคุณพี่แคทมากค่ะที่ช่วยให้กำลังใจ...สาสัญญาว่าจะพยายามต่อไป”
................................................................................................................
...น่า เห็นใจที่ความกินแหนงแคลงใจในอดีตได้ลุกลามมาจนถึงปัจจุบัน!?...แคทเองก็พอ จะรู้แต่ไม่อาจพูดออกมาได้และอีกอย่างก็กำลังรู้สึกลำบากใจกับน้องสาวของตน ที่ดันไปมีใจให้ผู้ชายที่มีเจ้าของอยู่แล้ว...
................................................................................................................
...และเช้าตรู่ของวันใหม่...
“งั่มๆๆ...พอได้แล้วตาบ้า!!...ฮะๆ”
..........................................
“อ๊า!!...ทะลึ่งจังเลยนะตัวเองเนี่ย~~...เค้าเสียวอ่ะ!!!”
..........................................
“หึ!?...หะ...เห๊อะ!!!...แย่แหล่ว~~...ม่ายทันแย้ว!!!!”
..........................................
“ตาย!!!...เลอะเต็มที่นอนพี่แคทเลยจะทำไงดี?...โธ่~~...ไม่หวั่นแม้วันมามากซะงั้น”
..........................................
“โตจนป่านนี้แล้ว--...อึ๊บ!!...เจ๊รู้เข้ามีหวังด่าเราเละ...ต้องรีบๆ...เพื่อไม่ให้คนอื่นเห็น...ค่อยๆ...ค่อยๆ”
..........................................
“ซ้ายทางสะดวกขวาโล่งปลอดคน...เอาล่ะ!!”
“ว้าย!!!”
“หวะหวา~~...หนูอ้อย!?...เอ่อนี่มัน!!!”
“เสียงดังอะไรกัน?”
“พี่แคท!!”
“ฝน!!!...พี่เคยบอกใช่มั้ยว่าถ้ามันใกล้มาก็ให้ใส่เตรียมไว้?”
“แล้วทำไมจะต้องโวยวายด้วยเล่า?”
“ยังจะมาขึ้นเสียงใส่พี่!...ดูซิ?...ไหลเป็นทางและก็เลอะติดแข้งติดขาเต็มไปหมด...น่าตีจริงๆ!!”
“โฮ~~...หนูอุตส่าห์แอบออกมาเงียบๆแล้วเชียว!!!”
...........................................................................................................
“มันอะไรกันนักกันหนานะ!?...ว่ามั้ย?”
“.............................................”
“เสียความรู้สึกแต่เช้าเลยเพราะพี่แคททำให้ฉันดูงี่เง่าในสายตาของคนในบ้าน...เฮ่!...พวกหล่อนฟังอยู่หรือเปล่า?”
“ค่า!!...ตั้งใจฟังและก็ได้ยินเต็มสองหูเลยค่ะ”
“ตัดพ้อมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว...ถ้าคุณหยาดฝนสวมป้องกันไว้ก่อนมันก็ไม่เกิดเรื่องหรอกค่ะ”
“ว่าฉันผิดใช่มั้ย?”
“คือ...ก็นี่เป็นเรื่องที่ผู้หญิงอย่างเราต้องจำใส่ใจไว้นะคะ”
“ก็คนมันลืมนี่หว่า!!...เที่ยวนี้มันก่อนกำหนดต่างหากแถมมามากซะด้วย...แดงฉานเต็มที่นอนขอบอก”
“อย่าสิคะ!!...นึกภาพออกเลยอ่ะ~~”
“ช่างเป็นบทสนทนาที่ฟังแล้วรู้สึกเฉอะแฉะจริงๆ...ไม่เข้ากับวันที่มีสภาพอากาศแจ่มใสสักนิด”
“คุณหยาดฝนจะแก้ตัวยังไงก็ไม่ได้ผลหรอกนะคะเพราะฉันเห็นว่าคุณสุรีย์พรรณพูดถูกต้องแล้ว”
“เฮอะ!!...นับวันพี่ก็ยิ่งจู้จี้จุกจิกเหมือนป้อเข้าไปทุกทีๆ...ขี้บ่นเป็นหญิงวัยทองหมดประจำเดือนไปได้”
“ก็เพราะเธอรักและห่วงใยคุณหยาดฝนไงคะ”
“แต่ เวลาพี่เขาเป็นเมนส์ก็อารมณ์ร้ายไม่เบาและฉันจะนกรู้ไม่เข้าไปใกล้...ว่าไง นะ?...หล่อนยังเห็นฉันเป็นเด็กล่ะสิไม่ว่า?...เฮ้อ~~...น่าเสียดายจังกำลัง ฝันดีว่าถูกผู้ชายกอดแต่เมนส์ดันเสือกมาขัดจังหวะ”
“ช่วยไม่ได้นี่คะ...ก็ภายในสี่อาทิตย์มันจะมาครั้งหนึ่ง”
“เกิดเป็นผู้หญิงก็ยุ่งยากอย่างนี้แหละ...พวกผู้ชายไม่มีวันจะเข้าใจความรู้สึกนี้หรอก”
“จริงด้วย!!”
“ถูกต้องที่สุดค่ะ!!”
“โอ--...คุยอะไรกันอยู่จ๊ะสาวๆ?”
“ว้าย!!”
“อะไรๆ?”
“ใครใช้ให้นายเข้ามาเจ๋อตอนผู้หญิงเค้าคุยกันยะ!!...เรื่องที่ฉันสั่งให้ไปทำน่ะเรียบร้อยแล้วเร๊อะ?”
“เพื่อนผมเขาติดต่อมาว่าตอนนี้คุณเอกคเชนทร์ออกจากหอพักไปแล้วครับ”
“ไปไหน?”
“...ไม่ทราบครับ”
“ก๊าด!!...ทำงานครึ่งๆกลางๆมันใช้ได้ที่ไหนเล่า?...ฮึ่ม!!...ผู้ชายก็เป็นงี้แหละช่างไม่เคยเข้าใจความยากลำบากของผู้หญิงเลย!!!”
“!?”
“เอาเป็นว่านายรีบไปให้พ้นๆหน้าคุณหยาดฝนซะดีกว่า...เธอกำลังอารมณ์ไม่ดี”
“นี่ตกลงฉันทำผิดอะไรนะเนี่ย?”
“หนกขูๆๆ...ยังจะไม่รู้ตัวอีกแน่ะ?”
“คุณหยาดฝนใจเย็นๆค่ะ...เดี๋ยวฉันจะติดต่อให้คนรู้จักช่วยตามหาคุณเอกคเชนทร์เอง”
“เออ เร็วๆ...แฟนเธอทำเสียชื่อแก๊งค์เรนดร็อปมาเนีย...น่าจะส่งไปเรียนรู้วิธีการ สะกดรอยระดับมืออาชีพจากองครักษ์แพรแดงของพี่เซค...อะ!?...อูยๆๆ...ยาแก้ปวด ท้องเมนส์จะหมดฤทธิ์หรือเปล่านะ?...ว้าก~~...หงุดหงิดๆๆ...ฉันอยากเตะคน ว้อย!!!!”
...................................................................................................
...หนุ่มๆ ควรพึงจดจำไว้...ผู้หญิงมีความลับมากมายกว่าที่คิดนัก!!!!...ทว่า...ท่าทาง ผู้ชายคนนี้ก็น่าจะมีความลับเยอะไม่แพ้ใครเหมือนกัน...
“ในที่สุดเราก็ฟาดพี่นันเข้าไปจนได้”
...เกือบตีสี่นั่นแหละผมถึงจะออกจากห้องรุ่นพี่สาวปีสามได้พร้อมกับได้รับคำชมมาด้วยดังที่เรียงลำดับเหตุการณ์ต่อไปนี้...
(“จับหน้าอกพี่ดูสิว่าเป็นยังไงบ้าง?”
“แม้จะเล็กแต่ก็นิ่มดีครับ”
“แล้วตรงนี้ล่ะ?”
...พี่ นันถอดกางเกงนอนขาสั้นออกเหลือแค่แพนดี้สีน้ำเงินแล้วคร่อมตัวทับผม...เธอ เริ่มหายใจแรงขึ้นขณะจับมือผมไปลูบที่เนินเนื้อของลับและก็ลูบคลำท่อนเอ็น พร้อมๆกับรำพันออกมาว่า...
“ฉัน...อยากฟันเธอมาตั้งนานแล้วนะรู้มั้ย?”
“นานแค่ไหนล่ะครับ?”
“วันแรกเลยจ้ะ”
“โห!!”
“พี่ไม่ได้โกหก--”
...อดีตพี่รหัสของเก๋เล่าต่อไปว่านับแต่นั้นก็เฝ้าจับตาดูผมตลอดโดยแม้จะมีแฟนไปแล้ว...
“ไม่สนใจหรอกนะ...ยังไงพี่ก็ขอมีอะไรกับบอลสักครั้งให้เป็นบุญหีน่ะ”
“..................................................”
“ฉะนั้นคืนนี้เธอมีอะไรเด็ดๆก็แสดงออกมาให้หมดซะนะ...ไม่งั้นล่ะก็...”
“?”
“บอลจะโดนทีเด็ดของพี่จนหมอบกะแตซะเอง”
“ผมว่าเรามาแลกเปลี่ยนกลเม็ดเด็ดๆที่ต่างคนต่างมีกันไปเลยดีกว่าครับ”
“หึๆ...ปากดีนัก!!!...มาเล่น 69 กันก่อนเลยดีมั้ย?”
“ครับ”
...ในขณะพี่นันกุมท่อนควยไว้เจ้าหล่อนก็ดึงมือผมลูบที่เป้ากางเกงในซึ่งห่อหุ้มปิดบังโคกสวรรค์อันนูนโหนกมิใช่เล่น...
“จะ...จะ ได้รู้ว่าพี่น่ะเงี่ยนมากแค่ไหน...เจอหน้าทีไรหีแฉะเกือบทุกทีแต่นี่ได้เห็น ได้จับควยเธอเต็มๆ...คืนนี้พี่ไม่อยากได้อะไรอีกแล้ว”
...มืออีกข้างของ สาวรุ่นพี่ลูบไล้ไปตามตัวผมมันทำให้รู้สึกหวั่นไหวแต่อีกฝ่ายก็ไม่น่าจะต่าง กัน...พี่นันละวางจากท่อนเนื้อแข็งและเอามือรูดขอบกางเกงในลงถึงต้นขาพลาง สั่งว่า...
“สัมผัสหีพี่สิจ๊ะ”
“ผมไม่เกรงใจล่ะนะ”
“จ้ะ...เชิญตามสบาย”
“อื้อหือ?...แฉะมากเลยครับ”
“ก็บอกแล้ว”
...จู่ๆ มือผมก็สั่นเทิ้มปานผีเข้าเพราะไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองว่าพี่นันจะมีของลับ ที่โหนกนูนปานกระดองหลังเต่าแถมขนหมอยก็ไม่มีขึ้นเลยสักเส้น...
“หีของพี่”
“ทำไมเหรอ?”
“หมอยไม่มีสักเส้นยังกะหีเด็ก”
“ไม่เคยเห็นหรือไงหึ?”
“หายากนะเนี่ย”
(ทุกทีเจอแต่ขนฟู่ฟ่องหรือไม่ก็ขนอุยๆส่วนไอ้แบบเกลี้ยงเกลาอย่างนี้...อูย~~...เห็นแล้วใจมันหวิวๆ)
“ฮิๆ...แล้วน่าเย็ดหรือเปล่าเล่า?”
“มากๆเลยครับ”
“ซีดสสสสสสสสสสส...อย่ามัวแต่รำพึงรำพัน...เอานิ้วเข้าไปได้แล้ว...ไม่สิ...เลียหีพี่ก่อนดีกว่า”
“ครับ”
...พี่ นันรูดกางเกงในที่ต้นขาลงไปถึงข้อเท้าแล้วเกี่ยวมันออกไปจากนั้นยกขาข้าง หนึ่งพาดหมอนข้างและจับคอผมให้โน้มไปหาเนินเนื้ออวบอิ่มพลางกระเถิบตัวเข้า ใกล้...ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเจ้าหล่อนต้องการอะไรและผมควรทำอย่างไร...
“ยิ่งแยงน้ำก็ยิ่งเยอะขึ้นนะ”
“ไม่แปลก...อื๊อออออออออออออออออ...ก็บอกไปแล้วว่าปกติฉันแค่เห็นหน้านายก็เยิ้มแล้ววววววว”
“ขนาดนั้นเชียว?”
“อื๊อออออออออออออออออ...อูยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
...จมูกผมถูกับเม็ดแตดที่แข็งตัวและยื่นแพลมออกมาทำให้พี่นันตัวสั่นบิดกายเร่าๆแอ่นโคกสู้ครางซีดส์ซ๊าดแล้วระล่ำระลั่กสั่งว่า...
“เลียเร็วๆซี่~~...เป็นรุ่นน้อง...ต้องเชื่อฟังรุ่นพี่”
“............................................”
“โอววววววววววววววววววววว...ดี...อูวววววววววววววววววว...ดีมาก”
“............................................”
“ชะ...ใช้ลิ้นเก่งนี่นา...โออออออออออออออออออออ”
“............................................”
“อย่างนั้นแหละ...ซีดสสสสสสสสสสสสสสสสส”
...พี่ นันเป่าปากนอนแยกขาแล้วมือลอดผ่านใต้ข้อพับเป็นท่ายกล้อเปิดทางให้ผมใช้ลิ้น ได้ถนัดถนี่ยิ่งขึ้น...นิ้วผมแบะแคมหีออกและจ่อปลายลิ้นบรรจงสะกิดปุ่ม กระสันแล้วตวัดเลียกลีบเนื้อซ้ายขวาจนหนำใจก่อนจะแยงลิ้นเข้าสู่รูเสียว เกือบครึ่งเพื่อสัมผัสกลิ่นคาวน้ำเมือกจากภายในนั้น...
“อึ๊ยยยยยยยยยยยยยยยย...ทะ...ทำเก่งจริงๆ...สมแล้วววววววววววว...อู๊ยยยยยยยยยยยยยยย”
...พี่นันดิ้นเร่าๆเด้งโคกเนินสู้ลิ้นผมพลางขยำนมตัวเองอย่างแรงสลับกับลูบกดหัวผมจนหน้าแนบติดกับช่องหีของหล่อน...
“โอววววววววววววววววววววววว...ไม่ไหว...ไม่ไหวแล้วววววว”
“ทีนี้ตาพี่ดูดควยผมบ้าง”
“เราตั้งใจว่าจะเอาท่า 69 นะ?”
“โอเค--”
...จาก นั้นเราสองคนกลับหัวกลับหางกันโดยพี่นันอยู่ด้านบน...ท่านี้ผมชอบเป็นอันดับ แรกๆเพราะอวัยวะเพศหญิงจะอยู่ชิดจมูกติดลิ้นมากๆ...แค่ผงกหัวนิดหน่อยความ เสียวซ่านก็บังเกิดขึ้นแล้วอย่างที่พี่นันกำลังโดนอยู่นี่ไง...
“ดีๆ...ดีจ้ะน้อง”
“..............................................”
“ไม่...ไม่ต้องสอนกันเลย...เธอนี่มันช่ำชองตัวจริง”
“โอวววววววววว...พี่นันก็ดูดควยเก่งนะครับ”
“เจอมวยถูกคู่ละ!!!”
...แคม หีของรุ่นพี่สาวถูกผมโจมตีด้วยเรียวปากและปลายลิ้นที่ทั้งดูดทั้งดุนไม่ หยุด...พี่นันบดร่อนสะโพกไปมาด้วยความงุ่นง่านและเธอก็ตอบโต้ด้วยการเอาฟัน ขบแทะเบาๆที่หัวหยักเล่นเอาผมสะดุ้งเฮือกอย่างลืมตัว...
“อ้า~~...โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
“น้ำเยอะจริงๆ”
“เอา...เอาลิ้นแยงเข้าไป...ซีดสสสสสสสสสสสสสสสส...ข้างในมีเยอะกว่านี้”
“ไม่ต้องท้า!!”
“อ๊อยยยยยยยยยยยย...ฉันเจอของจริงเข้าซะแล้ว...อู๊ยยยยยยยยยยยยยยย”
“................................................”
“อื้มมมมมมมมม...อือออออออออออออออ”
...ผม กับพี่นันแลกลิ้นทำรักกันอยู่ครู่ใหญ่ทีเดียว...ต้องชมว่ารุ่นพี่คนนี้มีน้ำ อดน้ำทนดีเพราะตั้งแต่โดนเลียหีมาเธอยังไม่ยอมเสร็จง่ายๆ...
“บอลก็ไม่เบา...ปกติแค่ราวๆห้านาทีคนอื่นก็แตกคาปากพี่ไปแล้ว”
“เพราะผมเย็ดบ่อยน่ะ”
“ย่ะ!!...หน้าเธอก็บอกยี่ห้ออยู่...ไม่ต้องบอกก็ได้”
...พี่นันขยับก้นนั่งยองๆแล้วเอานิ้วแหวกกลีบแคมจ่อปากผมส่วนเธอรูดควยชักว่าวให้...
“เดี๋ยวจะเมื่อยซะก่อน”
“พี่น่ะตัวไม่หนักเท่าไหร่หรอก”
“ฮื่อ~~...คืนนี้ยังอีกยาวไกล...ถนอมแรงไว้ก่อนดีกว่า...โออออออออออออออออ”
...รุ่น พี่สาวปีสามขยับมือกระตุกควยเร็วขึ้นๆแข่งกับลิ้นผมที่รัวตวัดเลียเม็ดแตด และกลีบเนื้อรอยแยก...น้ำหล่อลื่นของหล่อนไหลเข้าปากเรื่อยๆจนผมแทบกลืนไม่ ทันแต่ที่ปลายหัวควยก็รู้สึกว่าจะเริ่มขับน้ำใสๆออกมาเยอะขึ้นเหมือนกัน...
“จะถึงสวรรค์กันแล้วนะจ๊ะ...โอวววววววววววววววว...บอลเนี่ย!!!”
“ทำไมครับ?”
“เธอกล้าเลียตูดด้วยเหรอ?”
“พี่นันไม่เคยรึ?”
“เปล่า...ก็เคยหรอกนะ...แต่ไม่บ่อย”
“ไม่ชอบ?”
“ประมาณนั้น”
“สาแฟนผมก็เหมือนกันครับ”
“ก็มันเจ็บจะตาย...พี่ไม่รู้เลยนะเนี่ยว่าบอลเคยเอาประตูหลังผู้หญิงด้วย?...อึ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
“ผมจะแตกแล้ววววววววววว”
“มะ...เหมือนกัน...พี่ก็จะออก...โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย...เสร็จ...เสร็จแล้ววววววววววววววว”
“เร็วครับ...รีบมากินน้ำควยเร็วๆ”
“จ้ะๆๆ...ชักช้าๆก่อนนะ”
...หลัง จากหวีดร้องเพราะน้ำแตกคาปากผมพี่นันก็กระวีกระวาดรีบมาคุกเข่าตรงหน้าและ ยื่นปากแลบลิ้นเลียรอบหัวถอกก่อนอมเข้าไป...เธอรูดดูดไม่กี่ครั้งน้ำเงี่ยน ก็ทะลักใส่ปากสมใจอยาก...
“โอววววววววววววววววววววววว...กินให้หนำใจเลยพี่!!...ซีดสสสสสสสสสสสสสสสสส”
“รับรองจะไม่ให้เหลือแม้แต่หยดเดียวจ้ะ...อืม--...อร่อย...ชอบจริงๆนะน้ำว่าวหนุ่มหล่อเนี่ย”
“อาสสสสสสสสสสสสสสสสสส”
“อุ๊บ!!...อูววววววววววววววววววววว...อุ๊ย!!!...ยังไม่หมด”
...น้ำ อสุจิยังพุ่งกระฉูดเป็นชุดๆผมต้องสาวควยเข้าออกแล้วให้พี่นันใช้เรียวปาก ดูด...ใจผมเต้นตึกๆๆปานกำลังขนของหนีไฟไหม้ด้วยฝีมือของสาวไฟ(ดูด)แรงสูงนาม ว่านันทิยา...
“ดูดถึงใจผมมากครับ”
“แฮ่ม!!!...พี่น่ะระดับไหนแล้ว...หืม?”
“ผมยังไม่ได้เย็ดหีสักแอะเดียว”
“ใจเย็น...คืนนี้เธอได้เย็ดฉันแน่ๆ”
...ผมตัดพ้อพลางดันควยที่เริ่มอ่อนตัวลงเข้าไปในรูหีรุ่นพี่สาวพลางเอื้อมมือขยำหน้าอกอย่างสนุกมือ...
“น่าถ่ายรูปเก็บไว้เนอะ?...แรกควยบอลเข้าหีพี่เนี่ย...อืมมมมมมมมมมม...ขนาดเงี่ยนออกแล้วยังไม่หดตัว”
“เกิดแฟนผมเห็นล่ะชะตาขาดแน่”
“ไม่หรอกน่า--...งั้นเรามาต่อกันอีกยก”
“โอ้!!...ใจดีมีให้เบิ้ลเสียด้วย”
“ก็พี่ยังกินน้ำควยบอลไม่อิ่มนี่จ๊ะ”
“ผมก็ยังไม่ได้เย็ดพี่นันเป็นเรื่องเป็นราวเหมือนกัน”
...ร่าง รุ่นพี่สาวปีสามคุกเข่าโก้งโค้งที่ขอบเตียงโดยมีผมประกบอยู่ด้านหลัง...พี่ นันเอี้ยวหน้ามาแลกลิ้นจูบกับผมอย่างออกรสเป็นการปลุกเร้าอารมณ์ก่อนที่จะ เริ่มบทกามครั้งต่อไป...
...........................................................................................................
“จะเริ่มยัง?”
“ครับ”
“งั้นก็นอนหงาย...เอ๊~~...ใครโทรมาตอนคนกำลังจะเย็ดกันฟะเนี่ย!?”
“.................................................”
“.................................................”
“ไม่รับหรือครับ?”
“ชิ!!...มารคอหอยจริงเชียว~~”
“ปล่อยให้ดังก็จะหนวกหูห้องข้างๆครับ”
“รู้แล้ว...อ๋อ!!...แก้วโทรมา...อย่าบอกนะว่าจะเปลี่ยนใจกลับมานอนนี่?”
...พี่ นันจุ๊ปากให้เงียบก่อนลุกไปยืนโป๊อยู่ข้างเตียง...ผมถือโอกาสมองเรือนร่าง ของเธอให้ชัดๆอีกครั้งภายใต้แสงจากโคมไฟ...ดูยังไงๆก็เหมือนหีเด็ก...
“ฉันชวนเด็กมานอนด้วย...ทางนี้ไม่มีอะไรหรอกน่า--...อ๊ะ!?...ก็ทำอย่างที่เธอกำลังคิดแหละย่ะ!!”
...พอ หญิงสาวหันหน้ามาผมก็ได้เห็นน้ำเมือกเอ่อซึมออกมาจากปากช่องคลอดเพราะ เมื่อกี้กำลังรับเอาควยเข้าไปแล้วแต่ต้องดึงออกอย่างน่าเสียดายเพราะถูกขัด จังหวะ...
“จะเป็นใครก็ช่างฉันเถอะ...แก้วนั่นแหละอย่ามัวแต่เล่นชักเย่อกับจ๊อดเพลินจนมาเรียนไม่ไหวละกัน...ราตรีสวัสดิ์”
“พี่แก้วไปค้างกับพี่จ๊อดจริงๆ”
“อย่ามัวสนใจเรื่องของคนอื่นเลย...ตั้งควยรอหีพี่ซะดีๆ”
...ผมนอนชักว่าวรอพี่นันอยู่แล้ว...พอเธอขึ้นคร่อมก็จับควยยัดเข้ารูและกดตัวลงมาช้าๆ...
“โออออออออออออออ...ดะ...ได้ล่อหีพี่นันซะที...อุ่น...อุ่นมากครับ”
“อู๊ยยยยยยยยยยยยยยย...ควยบอลก็แข็งดีจ้ะ...อื้ออออออออออออออ”
“ชอบมั้ยพี่?”
“ผู้หญิงคนไหนก็ชอบทั้งนั้นแหละย่ะ!!...ซีดสสสสสสสสสส”
“เบาเสียงหน่อยครับ”
“ก็พี่เสียวอ่ะ~~...อ๊า!!...อ๊า~~”
...พี่ นันครางดังขึ้นๆจนผมกลัวข้างห้องจะได้ยิน(หรือได้ยินไปแล้วก็ไม่รู้)จึงจับ เธอมาจูบแต่ว่าไปตัวเองก็เสียวแทบกลั้นน้ำเงี่ยนไม่อยู่เพราะหีรุ่นพี่คนนี้ เล็กและก็ฟิตไม่เบา...
“สมใจฉันแล้วคืนนี้...โอยยยยยยยยยยยยยยยยยย...ที่ได้กระทุ้งควยหนุ่มคาสโนว่าอย่างนาย”
“คับอย่างไม่น่าเชื่อ...ก็ไหนว่าพี่...”
“หือ?”
“พี่เคย...”
“ผ่านควยมาเยอะแล้วใช่มะ?”
“...ครับ”
“ไม่ใช่สักหน่อย!!...พี่อยากจะนอนกับใครก็จะต้องตามแต่ใจพี่เท่านั้นจ้ะ”
“................................................”
...เรื่องอื่นช่างมันสนใจตรงหน้าดีกว่า...พี่นันส่ายเอววนสลับกระดกก้นขย่มดังปั่บๆๆๆบริการผมอย่างสุดฝีมือ...
“ถ้าพักพอแล้วก็โขยกมาบ้าง”
“ผมไม่เอาเปรียบพี่อยู่แล้ว”
“อา~~...ดะ...เดี๋ยวนะ”
...พี่ นันหมุนตัวหันหน้าไปทางปลายเท้าผมและร่อนเอวสองสามทีก่อนจะยกตัวขึ้นจนหัว ควยเกือบหลุดพ้นปากรูเสียวแต่จากนั้นหล่อนกลับผวากดหอยกระแทกควยด้วยความ เร็วสุดเหวี่ยง...
“โอออออออออออออออออออออออออ...ยอดเลยพี่!!...อูยยยยยยยยยยยยยยยยยย...สนุกจังครับ”
“บอกแล้วไงว่าเย็ดกับฉันน่ะไม่มีผิดหวังแน่”
“อูววววววววววววววววว”
“หึๆๆ...รอบ...รอบสองต้องทนกว่ารอบแรกนะจ๊ะน้อง...อืมมมมมมมมมมมมมมมมม”
...รุ่น พี่สาวปีสามถ่างขาออกพลางทรงตัวด้วยส้นเท้าและก้มมองหีตัวเองสลับกับเงยหน้า สูดปากครางสักพักเธอค่อยโยกตัวไปข้างหน้าข้างหลังร่อนหีส่ายแตดเสียดสีท่อน เนื้อแข็งปั๋งจากช้าไปเร็วตามลำดับ...
“เด้งควยแรงๆ...เธอไม่ได้มีดีเพียงแค่นี้?...โอววววววววววววววววววววววววว...อึ๊กกกกกกกกกกกก”
“เด้งแล้วครับ...กรอดดดดดดดดดดดด”
“อึมมมมมมมมมมมม...ต้องเร็วและก็แรงกว่านี้...อ๊อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย...อย่าทำให้ฉันผิดหวัง...อืออออออออออออออออ”
“พี่นันผอม...แต่แรงดีจริง”
“เรื่องขย่มดอขอให้บอกเถอะย่ะ...อึ๊ยยยยยยยยยยยยยยยย”
...เรี่ยว แรงดีฉิบเป๋งเลยรุ่นพี่คนนี้...เธอแทบเป็นคนบงการจังหวะเสพสังวาสอยู่คน เดียวจนบางครั้งผมตามไม่ทันต้องนอนนิ่งให้ถูกชำเราเหมือนเด็กอ่อนหัดหมอย เพิ่งขึ้น...
“อ๊ายยยยยยยยยยยย...มันโดนมดลูกฉัน...ไอ้หัวดอเอ๊ย!!!”
“ซีดสสสสสสสสสสสสสสสสสส”
...ถึง ว่าได้ยินเสียงอะไรกึกๆภายในที่แท้หัวหยักเข้าลึกไปถูกปากมดลูกพี่นันนี่ เอง...เราสองคนครางอู้อี้แข่งกันด้วยความร้อนรุ่มทั้งที่อากาศข้างนอกนั้น หนาวเหน็บ...
“หีพี่เนี่ยฟิตสุดๆ”
“ไม่ต้องชม!!”
“ผมพูดจริง~~”
“ฟิตกว่าของแฟนเธอหรือเปล่าล่ะ?”
“หมายถึงคนไหน?”
“แน้!!...ทำเป็นอวดเรอะ?”
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกก...ในรูหีมันตอดควย...หนึบๆๆๆเชียว”
“ฉันจะขย่มให้กระดอของนายน้ำแตกคารู...เห็นฟ้าเหลืองอ๋อยไปเลย!!!”
...ทำอย่างที่คุยจริงๆด้วย!!!...รุ่นพี่นันทิยาเอามือยันพื้นที่นอนยกตูดเย่อควยผมอย่างเอาเป็นเอาตายเหงื่อไหลไคลย้อยเต็มตัว...
“อึ๊ก!!...แต่ฉันเองก็...จะออก...ซีดสสสสสสสสส...ไปไม่รอด”
“เพราะพี่เล่นกระแทกใส่ไม่ยั้งนี่นา--”
“ก็จะกั๊กไว้ทำไม?...ปลดปล่อยมันออกมาให้สนุกสนานถึงพริกถึงขิงไปเลยซี่!!!...ซีดสสสสสสสสสสสสสสสสสส...บอลจ๋า~~...หีพี่ร้อนฉ่าไปหมด”
“ควยผมด้วยครับ...โอออออออออออออออ”
...ที นี้พี่นันหมุนตัวกลับมาสบตากับผมบ้างแล้วก็จัดการเด้งเอวใส่ควยผมอย่างเร่า ร้อนยิ่งกว่าเก่า...รุ่นพี่รุ่นน้องร่วมคณะมาเย็ดกันเองไม่ใช่เรื่องแปลก อะไรแต่พวกเราก็อดตื่นเต้นไม่ได้ทันทีที่นึกถึงการกระทำที่ผ่านมา...
“หึ!!...แม้แต่พี่ปีสี่บางคนยังอยากลองกับบอลเลย”
“ใครครับ?”
“ก็ทั้งมีผัวและยังไม่มีแต่ฉันไม่บอกนายหรอก...ถ้าอยากรู้ก็ใช้ความเจ้าชู้สังเกตเอาเอง”
(ไม่ประหลาดใจเพราะขนาดอาจารย์แอ้วยังเมียงมองเรา)
“บีบนมพี่”
“ครับ”
“อ๊อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย...ถูกกระตุ้นมากๆเข้า...โอออออออออออออ...พี่...พี่จะใกล้แตกแล้วบอล”
...พี่ นันหน้านิ่วคิ้วขมวดผมยุ่งกระจายขณะก้มหน้าลงบรรจงประกบจูบปากผมโดยที่ร่าง กายท่อนล่างของเราทั้งสองก็เด้งอัดเข้าหากันไม่มีหยุด...
“อื้อๆๆๆๆๆๆๆๆ...อู๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย...พี่สนุกเหลือเกิน”
“ผมด้วย~~”
“ยก...ยกแรกพี่ยังกินน้ำไม่อิ่มเลย...ขอ...ยกนี้ก็ออกที่ปากพี่อีกนะ”
“ได้ๆ”
...แล้ว ผมก็สะดุ้งโหยงเพราะพี่นันห่อลิ้นดูดหัวนมแถมยังเม้มฟันกัดเบาๆ...งานนี้ ทั้งเจ็บทั้งสยิวแต่ผมก็ชอบ...สักพักหล่อนลุกนั่งแหกขาอ้าหีเต็มเหยียดพลาง หลับตาร้องครวญครางและเกร็งตัวเป็นระยะ...
“จะ...จวนเจียนแล้ววววววววววววววว...ซีดสสสสสสสสสสสสสสสสสสส...อูววววววววววววววววววว...ดะ...เดี๋ยวฉันจะตกเบ็ดให้เธอดู”
...แต่ หล่อนยังไม่วายเอามือบีบไหล่ผมและเงยหน้ามองเพดานยกบั้นท้ายสีแทนขย่มตอ ขึ้นๆลงๆทิ้งท้ายก่อนจะรวบรวมแรงดึงรูหีออกจากควยโดยมีคาวเมือกเป็นยางยืด ติดตามออกมาแล้วมานอนตะแคงข้างๆผมพลางเอาปลายนิ้วขยี้ติ่งเนื้อและค่อยๆแยง เข้ารูจมหายลึกเข้าไป...
“ซีดสสสสสสสสสสสสสสสสส...อื๊อออออออออออออออออ...อื้มมมมมมม”
...เสียง ที่มาเข้าหูผมมันดังแจ๊ะๆๆกับเสียงครางงึมงำได้ยินแล้วชวนให้สติเตลิดเปิด เปิง...พี่นันเล่นเสียวกับรูหีตัวเองไม่นานหล่อนก็กระตุกและลากเสียงคราง ยาวออกมาก่อนจะนอนนิ่งหายใจรวยรินข้างๆผม...
“อ๊อออออออออออออ...เสียวสุดๆ...อื้ออออออออออออ...มีความสุขจริงๆ”
“ช่วยผมด้วยสิพี่...อย่าไปสวรรค์แค่คนเดียว”
“โถ~~...พี่ไม่เห็นแก่ตัวขนาดนั้นหรอกจ้ะพ่อคนหล่อ!!”
...พี่ นันชายตามองพลางป้อนรอยยิ้มหวานจ๋อยแล้วค่อยๆเอี้ยวศีรษะก้มหน้าอมควยและใช้ ริมฝีปากรูดแท่งเนื้อขึ้นลงๆอย่างไม่เร่งรีบ...งานนี้ผมได้แต่นอนสูดปากมอง เพดานห้องและเอามือลูบหัวสาวเจ้าด้วยความสบายอารมณ์...
“อาสสสสสสสสสสสสสสส...ยะ...ยอด...เยี่ยมมากครับ”
“อืออออออออออออ...อือออออออออออออออออ”
...รุ่นพี่สาวหลับตาพริ้มผงกหัวดูดควยรุ่นน้องหนุ่ม...เราสองคนไม่พูดไม่จาอะไรมีแต่เสียงครางกับเสียงอืออาในลำคอเท่านั้น...
“ป่านนี้พี่แก้วก็คงเสร็จสมอารมณ์หมายกับพี่จ๊อดเหมือนกัน?”
“อืม...อื่ออออออออ”
“อะไรนะครับ?”
“...หยิบมือถือพี่มาซิ”
“?”
“จะให้ดูอะไรดีๆ”
...พี่นันกดมือถือปิ๊บๆๆและส่งให้ผม...
“เฮ้ย!!!...พี่แก้วใช่มั้ยเนี่ย?”
“อื้อ--”
“ปะ...ไปถ่ายมาได้ยังไง?...อูยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
“....................................................”
“ซีดสสสสสสสสสสสสสสสสส...เดี๋ยว...เดี๋ยวนี้เขานิยมถ่ายรูปโป๊แล้วเก็บในมือถือกันจัง?...โออออออออออออออออออ”
(มิน่ามันถึงได้หลุดว่อนเน็ตกันนัก)
...อาจ เพราะเห็นรูปอีโรติคของพี่แก้วประกอบกับท่อนลำถูกเรียวปากและลิ้นพี่นันโจม ตีอย่างหนักผมจึงอดทนอดกลั้นต่อไปไม่ไหวต้องปล่อยน้ำควยพุ่งเข้าปากสาวเจ้า อย่างแทบจะไม่ได้ตั้งเนื้อตั้งตัว...
“โอ๊ออออออออออออออออออ...วะ...วิญญาณแทบหลุดจากร่าง...อาสสสสสสสสสสส”
“แหม~~...ออกเยอะกว่ายกแรกอีกแฮะ...หึๆๆ...คงอยากฟันยัยแก้วล่ะสิท่า?”
“ไม่...ไม่ครับ--”
“อย่ามาแกล้งทำเป็นคนดีเล้ย!!!”
“พี่แก้วมีแฟนแล้ว...ผมไม่หรอก”
“จริงเรอะ?”
“..................................................”
“เธอเห็นรูปนั้นแล้วรู้สึกยังไง?”
...รูป พี่แก้วสวมกางเกงชั้นในเนื้อลื่นสีเทาตัวเดียวท่อนบนเปลือยเปล่ายืนหันหลัง ให้แต่ผมรู้ได้ทันทีเพราะทรวดทรงองค์เอวของเจ้าหล่อนไม่ได้เหมือนกับพี่นัน ที่หุ่นผอมบางเลยอีกทั้งทรงผมยังต่างกันด้วย...
“พี่แก้ว...เธอก็...สวยดี”
“งั้นพี่ก็เข้าใจทุกอย่างแล้ว...”
“เข้าใจ?”
“..................................................”
“ผม...ผมกลับห้องนะครับ”
“ใครอนุญาต?”
“ถ้าแฟนมาที่ห้องผมก็จอดไม่ต้องแจวสิ...แล้วยังพี่แก้วอีก”
“อืม--...งั้นพี่ขอต่ออีกยกคงไม่มีปัญหาใช่มั้ย?...จะได้นอนหลับสบายตัวแถมฝันดีด้วย”
“.....................................................”)
..............................................................................................................
...รุ่งขึ้นเวลาเช้าผมจะกลับมาบ้านแต่เจอป้าเอ็มรออยู่หน้าถนนปากทางเข้าพร้อมผู้ติดตามสองคน?...
“ช่วยไปกับป้าหน่อยนะจ๊ะ”
“ครับ?...”
(อื้อหือ!?...เบนซ์ซะด้วย!!)
“ความรู้สึกต่างจากรถทั่วไปเลยนะครับ”
“พ่อบอลอายุ 20 ป้าจะซื้อให้”
“ไม่หรอกครับ!!...มันแพง”
“แพงแค่ไหนก็ซื้อได้”
“ขอแค่ได้นั่งก็บุญโขแล้วครับ”
“เอาเป็นของขวัญวันเกิดล่ะกัน”
(ไม่ได้ฟังเราเลยนี่นา?)
“.............................................”
“...โชคดีที่กลับไปกันแล้ว”
“ใครครับ?”
“ก็นายภพ,หนูศกุนตลาและศรีวิกาไง...คือป้าได้ไอ้นี่มาก่อนที่ทุกคนจะเห็นไม่งั้นเกิดปัญหาแน่”
“!!!!!”
...ซอง กันกระแทกประทับตราจ่าหน้าถึงกุนแล้วป้าเอ็มเอามาให้ผมทำไม!?...ทีแรกตกใจ ที่ภายในซองนั้นมีรูปภาพการร่วมเพศของชายหญิงคู่หนึ่งแต่พอเห็นหน้าชัดๆก็ ยิ่งตกตะลึงใหญ่...เป็นไปได้ยังไงกันที่คนในภาพคือผมและถึงผู้หญิงจะออกเบลอ ๆไม่ชัดแต่ก็ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากแอม!?...
(งั้นที่มือถือไอ้บ้านี่หายไปก็หมายความว่าเป็นฝีมืออดีตแฟนของมันเอง)
“บอล!!!...อีแอมมันเล่นกูแล้ว!!!!”
“หา!?...มึงก็โดนเหรอ?”
“นังนี่แม่งแสบจริงๆ”
“ก็เตือนหลายครั้งแต่ไม่ยอมเชื่อและจะเอายังไงเนี่ย?...จะฉิบหายกันหมดเพราะความดื้อแพ่งของมึงแหละ!!!”
“อย่าเพิ่งด่าได้มั้ยเล่า!!...ช่วยคิดหน่อยสิว่าจะทำยังไงดี?...คณบดีจะตั้งกรรมการสอบสวนกูบ่ายนี้แล้ว!!!”
“กูล่ะ?”
“มึงไม่โดนเรียก...ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมมีแต่กูคนเดียวนะ?”
“ไม่เป็นไร!!...เดี๋ยวกูจะไปเป็นพยานให้มึงเอง...ยังพอมีเวลาที่จะซักซ้อมความเข้าใจ...ช่วยไปส่งผมทีครับ”
“เดี๋ยวสิตาหนู!!...คนเดียวจะทำอะไรได้?”
“แต่เชนเป็นเพื่อนผม...”
“ช่วย อะไรไม่ได้หรอกและดีไม่ดีก็อาจถูกสงสัยว่าสมรู้ร่วมคิดกับเพื่อนอีกแล้วเกิด เรื่องแพร่งพรายออกไปชื่อเสียงของพ่อบอลก็จะต้องเสื่อมเสียซึ่งป้าไม่มีทาง ยอมเด็ดขาด!!!!”
“...............................................”
“ดังนั้นป้าจะจัดการทุกอย่างแทนและออกหน้าช่วยเพื่อนพ่อบอลด้วย...รีบไป...”
“ครับ!!”
“...ฉันคงจะใจดีไปสินะ?”
“?”
...ป้าเอ็มแวะส่งผมที่ห้องสมุดและสั่งให้อยู่นี่ไม่ต้องไปไหน...
“รอฟังข่าวดีและทำใจสบายๆส่วนต้นตอของเรื่องราวเดี๋ยวป้าจะเอาคืนมาให้ภายในวันนี้แหละ”
(ดูจะมั่นอกมั่นใจมากเลยแฮะ!?)
“ไม่...ไม่โกรธหรือที่ผม...ก่อเรื่องเลวร้ายถึงขนาดนี้?...ในรูปนั่นคือตัวผมจริงๆไม่ขอปฏิเสธครับ”
“อะไร จ๊ะ?...ถ้าป้าโกรธเกลียดแล้วจะมาเสนอตัวคอยเป็นธุระช่วยเหลือพ่อบอลทำไม ?...ยังไงพ่อบอลก็คือหลานรักของป้าดังนั้นจะให้ทำนิ่งดูดายน่ะไม่มีทางหรอก”
“...................................................”
“แต่ตาหนูจะต้องทำตามเงื่อนไขของป้าข้อหนึ่ง...ห้ามปฏิเสธ”
...ซึ่งเงื่อนไขก็คือในคืนนี้ให้ผมไปร่วมงานเลี้ยงกับป้าเอ็มซึ่งจัดขึ้นที โรงแรม...
“อย่าห่วงเรื่องชุดจ้ะ...ป้าจะสั่งคนเอาไปให้ที่ห้องพักและพ่อบอลก็อย่าบอกใครเป็นอันขาด”
“ครับ”
“ฮุๆๆ...คืนนี้แต่งตัวให้หล่อที่สุดกว่าที่ผ่านๆมาเลยนะจ๊ะหลานรัก”
“...................................................”
....................................................................................................................
“เมื่อ คืนฉันเพิ่งสอนลูกสาวไปหยกๆว่าจะไม่พึ่งพาพลังจิตเหนือธรรมชาติแต่ในเมื่อมี นังคนไม่รู้สำนึกมาทำให้หลานชายสุดที่รักของฉันทุกข์ใจมันก็ถึงคราวต้องเล่น ไม้แข็งซะที!!!...ขอคุยกับเจ้านายเธอหน่อย”
“................................................”
“แปลกที่องครักษ์แพรไข่มุกอย่างเธอจะไม่ได้อยู่กับม่อน!?...หนูแคท...มาที่ร้านเรอะ?”
“................................................”
“งั้นสั่งเธอล่ะกัน...ฉันมีงานให้ทำอย่างหนึ่ง”
“................................................”
“ไม่!...ไม่บอก...ยิ่งอยู่กับหนูแคทด้วยเดี๋ยวจะมากเรื่องเปล่าๆ...แค่พลังของเธอน่ะก็ทำได้ใช่มั้ย?”
“................................................”
“นั่นแหละดี!!!...ประมาณเย็นๆจะมีคนของฉันเอาข้อมูลไปให้และเธอก็ลงมือคืนนี้เลย…ทำให้มันเสียสติกลายเป็นคนบ้าไปซะ!!!!”
“................................................”
“................................................”
“พวกนาย!!...ฉันมีอะไรแปลกเรอะ?”
“เปล่านี่ครับ”
“ก็ทำไมพวกนักศึกษาผู้ชายถึงได้มองฉันนักล่ะ?”
“อ๋อ~~...เรื่องธรรมดาของผู้ชายที่จะมองผู้หญิงสวยๆไงครับ”
“ไอ้ทะลึ่งเศก!!!...ฉันอุตส่าห์ถามดีๆ”
“แต่ผมก็เห็นด้วยกับพี่นะครับ”
“พวกนายนี่มัน~~...พอๆๆ...ไปกันได้!!...แล้วคืนนี้ฉันก็ยังมีงานให้ไปทำอีกเยอะ!!!”
“ทำไมจะต้องโกรธพวกเราด้วย?”
“บ๊ะเจ้านี่!!...นายหญิงกำลังเขินแค่นี้ก็ดูไม่ออกเรอะ?...นั่นไง~~”
“...............................................”
“หึ!!... หึๆๆ...บรรดาหนุ่มเอ๊าะๆต่างพากันจ้องมองอย่างไม่วางตาและตกตะลึงในความสวย ของฉัน?...ดีมาก~~...นับว่าที่มานี่ไม่เสียเที่ยว!!!”
..........................................
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น