ความรู้สึก ตอน16

ความรู้สึก  ตอน16
เดินไม่ทันเงา

 วันนี้ฝ่ายลูกค้าสัมพันธ์ประชุมการดำเนินการของช่วงไตรมาสที่สามเป็นการวางตลาดสินค้าตัวใหม่ ในที่ประชุมแผนกที่นัททำ สาวๆสิบกว่าคนทำเอาหัวหน้าและรองฯถึงกับขาสั่นเหมือนกัน เพราะแต่ละนางช่างสวยและเซ็กซี่อย่างหาที่ติยากจริงๆ ยิ่งน้องใหม่สามสี่คนแต่ละคนสวยบาดใจกระโปรงสั้นเน๊นรูปร่าง ประชุมเสร็จนัทหอบเอกสารมาทำงานเต็มโต๊ะ ศรก็ไม่ต่างกัน .......................ศร นัทสงกรานต์นี้ไปเที่ยวระยองกันมั๊ย...ศรมีโปรแกมไว้นะ..จะไปสปาฯ นวดแผนไทย ดื่มไวน์ขาวเคล้าเนื้อแกะ โอววช่างวิเศษ....น้า...นัท...ไปด้วยกัน... .......................นัท อ้าว...แล้วแฟนเธอละศร.....ทำไมไม่ชวน....มาชวนนัท.... .......................ศร ไม่อยากยุ่งกับเขาแล้วนัท....ไม่รู้นะ....ศรอยากห่างๆเขาแล้ว....เบื่อ...นี่ก็ตื้อศร....แต่คิดว่าไม่ดีกว่า..... .......................นัท อืมม...แต่นัทตั้งใจว่าไปหาแม่ที่ต่างจังหวัดจะศร.....คิดถึง

ความรู้สึก ตอน15

ความรู้สึก  ตอน15
เดินไม่ทันเงา

           ศรให้นัทขับรถย้อนกลับมาทางพระราม 6แล้วตรงออกสู่ถนนเล็กรัดมาทางบางกรวย ที่นี่มีวัดที่ชาวบ้านนับถือ นัทสงสัยอย่างมากที่มาที่นี่ ศรบอกว่าเดี๋ยวนัทจะชอบ ศรบอกเธอรู้รสนิยมของนัทแล้ว นัทไม่ต่างไปจากเธอที่ชอบความแปลกและเด็กผู้ชายอายุน้อย นัทตรงมาที่ศรบอก ด้านหลังเป็นกุฏฯพระ ศรพาเธอมาด้านหลังสุดเป็นเรือนไม้หลังเล็ก ที่นี่เป็นที่อยู่ของแม่ชี.... ..................นัท ศรเธอแน่ใจนะ.....นี่ก็ดึกมากแล้วมีอะไรหรือที่นี่...แล้วเรื่องแบบนั้นทำไมมาอยู่ในนี้ละศร ..................ศร แน่ใจจะนัท......ศรเคยมาอยู่ที่นี่ตอนที่ศรเตรียมบวชชีพรามณ์....ตอนนั้นศรคิดมากและตกงาน....แฟนก็มีปัญหากันศรมาหัดสวดมนต์และเตรียมตัว ..................นัท แล้วมาเจอเรื่องแบบนั้นได้อย่างไรกันศร....ในนี้นี่นะ ศรมองหน้านัทพร้อมยิ้มให้....และเธอก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้นัทฟัง.............นัทเริ่มเข้าใจจึงเดินตามศรไปยังเรือนไม้นั้น...ที่นั่นทีเด็กผู้ชายนอนกันอยู่สามสี่คนทุกคนเป็นลูกศิษย์วัด อายุราวสิบสองสิบสาม นัทได้กลิ่นเหมือนกาว ศรบอกใช่พวกนี้ดมกาว นี่คงเมากันแล้วถึงนอนกันแบบนี้ ศรเข้าไปเรียกหนึ่งในนั้นออก

ความรู้สึก ตอน 14

ความรู้สึก  ตอน 14
เดินไม่ทันเงา

          ในส่วนที่นัททำงานมีพนักงานเข้ามาเพิ่มอีกหลายคน ทุกคนหน้าตาดีมาก บริษัทฯกำลังขยายตัวเต็มที่เพื่อแข็งขันกันในตลาดคมนาคม นัทและศรกับเพื่อนๆต้องออกงานมากขึ้น บางเดือนแทบไม่ได้อยู่ในบริษัทฯเลย.......... ................ศร นัทเธอเหนื่อยรึเปล่าจ๊ะ.... ................นัท ไม่เลยศร......สนุกดี....นัทชอบนะที่ออกข้างนอกบ่อยๆมันได้พบคนมากมาย... ................ศร นัท....ทำงานมากๆเดี๋ยวเซ็กซ์หดหายแย่เลยนะ.....นัทว่ามั๊ย... ................นัท บ้าศร......อะไรจะขนาดนั้น.....นัทว่าหลังงานเซ็กซ์น่าจะเพิ่มขึ้นเสียอีก..ว่ามั๊ย.... ................ศร เหรอนัท....เอ...นัทเธอมีอะไรพิเศษรึเปล่าจ๊ะ......บอกกันมั่งนะเธอ.. ................นัท ไม่มีอะไรพิเศษเลยศร......เพียงแต่คิดว่าหลังงานแล้วเราหยุดไปหาอะไรทำสนุกๆหรือไปเที่ยวบ้างเท่านั้น... ................ศร แหม....ศรนึกว่านัทมีอะไรมาช่วยเรื่องเซ็กซ์เสียอีก.... ที่งานเปิดตัว

ความรู้สึก ตอน 13

ความรู้สึก ตอน 13
เดินไม่ทันเงา

           นัท เธอได้รับเลือกจากองค์กรที่เธอทำงานให้เป็นตัวแทนประกวดขวัญใจของรัฐวิสาหกิจจากทั่วประเทศ ก่อนประกวดทั้งน้าสุและนาย ช่วยกันออกทุนให้เธอไปเสริมแต่ง ขัดผิวอย่างดี และก็เป็นตามนั้น นัทเธอได้เป็นขวัญใจฯในงาน เพื่อนและนายต่างแสดงความดีใจ และชื่นชมโดยเฉพาะน้าสุ หน้าบานกว่าใครเพราะหลานสาวคนสวยได้ตำแหน่ง แต่สิ่งดีอันนี้ได้สร้างความลำบากและเรื่องร้ายๆตามมา........รองเจ้ากระทรวงฯรู้สึกชมชอบและปรารถนาในตัวเธอยิ่งนัก ท่านรองฯได้ติดต่อและเสนอเงินพร้อมทรัพย์สินมากมายให้แก่นัท เพียงต้องการเธอมาเป็นเมียเก็บ ทั้งขู่ทั้งบีบนายของนัท ให้ดำเนินการ เรื่องราวใหญ่โตขึ้น น้าสุไม่ยอมตัวนัทเองก็ไม่ยอม แต่หัวหน้าอึดอัดใจไม่สามารถหาทางออก นัท ตัดสินใจลาออกทันที เธอเป็นคนสบายๆแต่ไม่ชอบถูกบังคับเธอเห็นใจน้าสุอย่างมาก เธอคิดถูกอแล้ว เธอบอกกับน้าสุ น้าสุเสียใจมากที่ช่วยหลานสาวไม่ได้ แต่เพียงชั่วข้ามสัปดาห์ นัท เธอได้งานใหม่เป็นงานเอกชน

ความรู้สึก ตอน 12

ความรู้สึก ตอน 12
เดินไม่ทันเงา

             วันนี้นัทต้องขับรถไปทำงานตามลำพัง น้าสุไปดูงานที่ประเทศเพื่อนบ้าน 3 วัน นัทขับรถดูเหงาๆเธอผ่านแยกก่อนถึงที่ทำงานไม่มากนัก เธอมองดูเด็กสามสี่คนเดินขายพวงมาลัย ที่ริมทางจะมีหญิงวัยกลางคนนั่งร้อยพวงมาลัยอยู่ เด็กพวกนั้นดูร่าเริงถึงแม้งานที่เขาทำจะค่อนข้างอันตรายกับรถยนต์ที่วิ่งไปมา ดูแล้วพวกเด็กๆอยู่ในวัยเรียนมากกว่ามาขายพวงมาลัย อายุไม่เกินสิบถึงสิบสองปี เนื้อตัวมอมแมม ผิวดำกร้านจากแปรวแดดในทุกวันที่ทำงาน เสียงแตรดังปลุกความรู้สึกของเธอ รถคันหลังบีบแตรไล่หลัง ที่ทำงานวันนี้เธอมีงานมากขึ้น ทั้งนายและพี่แดงเลขาฯไปต่างประเทศพร้อมๆกับน้าสุ เธอต้องรับหนังสือ เดินเอกสารเองทั้งหมดวันนี้ ดูเธอเหนื่อยมากในตอนบ่าย แต่ความสวยและน่ารักยังคงอยู่ในตัวเธอ เพื่อนชายทั้งรุ่นเดียวกันและรุ่นพี่แวะเวียนมาหา บางคนชวนทานข้าวบางคนชวนเที่ยวในวันหยุด นัทปฏิเสธ

ความรู้สึก ตอน 11

ความรู้สึก ตอน 11
เดินไม่ทันเงา

 หลังวันรับปริญญาฯ นัทตัดสินใจทำงานอยู่ที่กทม.กับน้าสุ นัทไม่มั่นใจตัวเองเรื่องอานพ เธอไม่อยากให้คุณแม่เสียใจ แค่เธอร่วมรักกับอานพเพียงครั้งเดียว ความรู้สึกที่เธอผิดก็มากมาย คุณแม่เองไม่อยากให้เธอไปแต่เธอเพียงบอกเหตุผลว่าอยากหาประสพการณ์ เท่านั้น........คุณแม่จึงไม่อยากขัดใจเธอ น้าสุฝากให้เธอเป็นผู้ช่วยเลขาฯกับนายใหญ่ งานสนุกมาก นัทเริ่มชอบและปรับตัวได้ดี แต่ที่หนักใจทั้งเธอและน้าสุก็คือ ผู้ชายที่มาตามจีบเธอ ทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องของน้าสุ จนนัทเริ่มไม่สบายใจนัก น้าสุพูดกับเธอเสมอว่าทุกอย่างขึ้นอยู่กับตัวเธอเอง นัท....งานเธอไม่หนักมากนักเพราะที่แผนกมีเจ้าหน้าที่หลายคน อีกทั้งพี่ๆที่เธอนับถือก็คอยช่วยเหลือ นัทมีเวลาแต่งตัว และออกเที่ยวบ้าง เธอทำตัวคนเดียวไม่มีแฟนมาก

ความรู้สึก ตอน 10

ความรู้สึก ตอน 10
เดินไม่ทันเงา

 นัท เธอลงจากรถโดยสารปรับอากาศก็ตรงไปยังบ้านทันที เธอเข้าสวมกอดคุณแม่ด้วยความคิดถึง เธอเหลือบเห็นอานพ เธอยกมือไหว้พร้อมทักทาย แต่ดูเธอไม่กล้าสพตาอานพมากนัก เพราะการที่เธอได้รู้เรื่องที่อานพมีอะไรกับสาวน้อย โดยที่สาวน้อยเป็นผู้เล่าให้เธอฟัง การกระทำของเขาและสาวน้อย มันช่างเหลือเชื่อ ตอนนั้นเธอเองก็เกือบวาบหวิวไปกับอานพ แต่เมื่อเธอคิดว่า ถ้าเป็นแบบนั้น แม่เธอต้องเสียใจอย่างมาก เธอเองจึงคอยออกห่างอานพ เธอไม่อยากมีปัญหา สาวน้อยยิ้มมากมายเมื่อเธอได้รับของฝากจากนัท นัทพักผ่อนลงมาที่ร้านอีกครั้งก็เกือบบ่ายสาม เธอนอนจนลืมไปเลย เธอรู้สึกหิวเล็กๆ เธอหาของทานและนั่งคุยกับสาวน้อย คุณแม่เธอออกไปข้างนอกกับอานพ เธอสอบถามเรื่องอานพกับ

ความรู้สึก ตอน 9

ความรู้สึก ตอน 9
เดินไม่ทันเงา

            นัท เธอเดินกลับโรงแรมตามลำพัง เมื่อถึงริมสระน้ำ เธอเห็นโตนั่งรอเธอด้วยความเป็นห่วง คำถามมากมายที่ออกจากปากโต นัทได้แต่เพียงบอกว่าไม่เป็นไร แล้วเธอก็ขอตัวขึ้นห้องพัก รุ่งเช้านัทนั่งอยู่ริมสระน้ำพร้อมกับเด็กๆ เธอเองไม่อยากลงเล่นน้ำในวันนี้ เธอนั่งคิดถึงภาพเหตุการณ์เมื่อวานนี้ มีทั้งสุขและตื่นเต้น เธอเริ่มเข้าใจถึงคำพูดของผู้หญิงหลายคนที่ว่า ของผู้ชายที่ใหญ่และยาวจะทำให้ความรู้สึกเสียวซ่านมากขึ้น ผู้หญิงจะถึงจุดสุดยอดง่ายมากขึ้น นัท เธอเริ่มเชื่อเรื่องนี้แล้วจริงๆเพราะเธอได้พบความจริงนั้นมาแล้ว พอสายวันนี้ทุกคนก็ออกเดินทางกลับบ้าน ทุกคนดูสนุกกับการมาเที่ยวครั้งนี้ โดยเฉพาะเด็กๆชอบกันมากทีเดียว ที่มหาวิทยาลัย นัทดูเหนื่อยมากขึ้นจากการเรียน เธอต้องผ่อนคลาย

ความรู้สึก ตอน 8

ความรู้สึก ตอน 8
เดินไม่ทันเงา

 นัทนอนเปลือยอยู่กลางห้องเล็กๆนั้น ความรู้สึกเหนื่อยอ่อนจากเกมส์พิศวาสระหว่างเธอและสองหนุ่มที่ผ่านไป เธอรู้สึกสนุกเร้าอารมณ์อย่างบอกไม่ถูก เธอนอนคิดถึงบทอัศจรรย์ต่างๆที่เธอและเด็กทั้งสองปฏิบัติกัน ความคิดเธอโลดแล่นไปกับความพิศวาส มือน้อยๆของเธอลูบไล้ไปทั่วเรือนร่าง เธอซาบซ่านมากขึ้น ส่วนเว้าโค้งของเรือนกายถูกสัมผัสอย่างแผ่วเบา ร่องหลืบส่วนเร้นถูกสัมผัส นิ้วเรียวงามของเธอสอดแทรกเข้าออกในร่องหลืบ เธอควานหาหยาดน้ำที่หล่อหลอมความกำหนัดอยู่ภายใน เมื่อมันสัมผัสได้เธอก็อยากสัมผัสเพื่อเร่งเล้าความรู้สึกนั้นให้ออกมา เพราะเธอเองรู้สึกสุขมากมายถ้าสิ่งๆนั้นจะเกิดขึ้นอีก ตอนนี้ร่างกายของเธอกำลังถูกโลมเลียด้วยสายตาของเด็กทั้งสอง ภาพที่เธอแสดงออกมันช่างวิไล

ความรู้สึก ตอน 7

ความรู้สึก ตอน 7
เดินไม่ทันเงา

 เช้ารุ่งขึ้นทุกคนไปหัวหินกัน โตแทบจะเป็นตังเมกับนัทเขาไม่ห่างจากนัทคอยดูแล คอยถาม จนพ่อของโตบอกน้าสุว่าโตเขาติดนัทมากเลย หลังอาหารมื้อกลางวัน ฝนตกลงมาอย่างหนัก ทุกคนเริ่มไม่สนุก เพราะจะไปไหนไม่ได้เลย ตกลงต้องกลับโรงแรม แต่พอมาถึงที่ชะอำฝนไม่ตก เด็กๆออกไปเล่นน้ำทะเลส่วนผู้ใหญ่ก็นั่งวงดื่มอย่างสนุก นัทเล่นกับเด็กๆอยู่ครู่ก็ชวนโตเดินเล่น การเดินไปของคนทั้งสองไม่มีจุดหมายเพียงแต่เดินไปเรื่อยๆเพื่อชื่นชมกับบรรยากาศ นัทสวมชุดว่ายน้ำสีฟ้า มันทำให้เธอเป็นเป้าสายตาของชายหนุ่มที่เธอเดินผ่าน ความสวยขาว และโหนกนูนของเธอทำให้หนุ่มๆหลายคนต้องมองเหลียว

ความรู้สึก ตอน 6

ความรู้สึก ตอน 6
เดินไม่ทันเงา

หลังจากเปิดเรียนได้สามสัปดาห์ นัทเธอดูเหนื่อยมาก อาจเป็นเพราะปีนี้เป็นปีสุดท้ายการเรียนค่อนข้างหนัก รายงานส่งมีมากขึ้น เพื่อนๆเธอหลายคนก็อยู่ในสภาพเดียวกันกับเธอ ช่วงนี้กลุ่มของนัทไม่ได้เที่ยวไหนกันเลย ..........................น้าสุ เป็นไงจ๊ะนัท....หลานสาวของน้า.....เป็นไงเหนื่อยหรือนัท ..........................นัท คะน้าสุ.....ช่วงนี้เรียนหนักมากคะน้าสุ........เป็นปีสุดท้ายของหนูแล้วคะ ..........................น้าสุ ทนหน่อยแล้วกันนะนัท.......อีกปีเดียวเราก็สบาย.......แล้วตกลงเธอมาทำงานที่เดียวกันกับน้านะจ๊ะ.......ห้ามทิ้งน้าสุคนนี้เป็นอันขาด.......ห้ามกลับไปบ้านนะจ๊ะ....... ..........................นัท แหมน้าสุ........หนูยังไม่จบเลย....... ..........................น้าสุ ก็พูดไว้ก่อนละ.........นัทอยู่กับน้าที่นี่นะ

ความรู้สึก ตอน 5

ความรู้สึก ตอน 5
เดินไม่ทันเงา

           นัท สวมกอดน้าสุด้วยความคิดถึง น้าสุอดไม่ได้ที่จะต่อว่าหลานสาวคนสวย ที่เงียบหาย แม้โทรฯก็ไม่มีในช่วงที่นัทกลับไปเยี่ยมบ้าน .....................น้าสุ น้านึกว่านัทลืมน้าคนนี้แล้วอีกนะ........ไม่เคยติดต่อมาเลยนะจ๊ะ .....................นัท ไม่ลืมคะน้า..........นัทขายของสนุกมากเลยลืมไปเลยน้า .....................น้าสุ แล้วแม่ละเป็นไงบ้าง........เงียบไปเหมือนกัน....ทั้งแม่ทั้งลูกเลย .....................นัท แม่สบายดีคะน้า....แม่ฝากของมาให้น้าสุด้วยคะ....เดี๋ยวนัทไปเอามาให้นะคะ ......................น้าสุ ไว้ก่อนเถอะ...ไปอาบน้ำอาบท่าแล้วมาทานข้าวกัน เช้ารุ่งขึ้น นัทเฝ้าบ้านอยู่คนเดียวเพราะน้าสุไปทำงาน นัทดูแลบ้านแทนน้าสุ นัทเป็นเด็กขยัน เพราะถ้านัทอยู่บ้าน บ้านจะสะอาด และจะคอยจัดเตรียมอาหารสำหรับน้าสาวเวลากลับจากทำงานทุกวัน นัทคงต้องเหงาอีกหลายวันกว่ามหาวิทยาลัยจะเปิด การอยู่บ้านคนเดียวทำให้นัทเหงา

ความรู้สึก ตอน 4

ความรู้สึก ตอน 4
เดินไม่ทันเงา

        สาวน้อยย้อนถึงวันนั้นอีกครั้ง เธอบอกวันนั้นแม่เจียมไม่สบาย อานพพาแม่เจียมไปหาหมอ จนตกบ่ายท่านทั้งสองกลับมายังร้าน ช่วงเย็นท่านขอตัวไปนอนก่อน หน้าร้านเหลือสาวน้อยกับอานพ จนได้เวลาปิดร้านเธอเครียดบัญชี ส่วนอานพ หาอาหารและยาไปให้แม่เจียม ประมาณสี่ทุ่มเธอจะขอตัวกลับ อานพบอกให้เธอทานข้าวด้วยกันก่อนที่จะกลับ เธออยู่นั่งทานจนเสร็จ เธอบอกขณะที่อานพกำลังปิดร้าน เธอเหลือบมองเห็นอานพจ้องมองก้นเธอ อานพมองแบบแปลกๆ เธอหันมาก็เจอกับสายตาที่บ่งบอกถึงความรู้สึกบางอย่าง และเมื่อเธอกำลังจะออกจากร้าน อานพบอกเธอให้รอเดี๋ยว เขาพาเธอมายังหน้าตู้แช่ของร้าน อานพบอกว่าถ้าวันนี้เขาจะขออะไรเธอสักอย่างเธอจะให้เขารึเปล่า สาวน้อย เธอบอกว่าตอน

ความรูสึก ตอน 3

ความรูสึก ตอน 3
เดินไม่ทันเงา

            นัทกลับมาถึงบ้านจนค่ำ เธอรู้สึกเหนื่อย เพราะการที่เธอได้เสียวซ่านกับสิ่งที่เธอต้องการ เธอรู้สึกเจ็บบริเวณนั้นพอควร แม่เธอบอกให้รีบอาบน้ำแล้วลงมาทานข้าวด้วยกัน อานพ เหลือบมองเธอตลอด อานพชอบมองที่ก้นงอนสวยของเธอ เขายังไม่รู้ว่า นัทตอนนี้เธอได้ทำรักกับชายมาแล้ว วันรุ่งขึ้น นัทขายของตามปกติ วันนี้อานพและแม่ของเธอออกไปธุระด้วยกัน ที่ร้านมีเพียงเธอและสาวน้อย เธอพูดคุยกับสาวน้อย และมีช่วงหนึ่ง นัทเธอลื้อฟื้นถึงวันนั้น เธอเอ่ยปากถามสาวน้อยถึงความรู้สึกในวันนั้น สาวน้อยบอกว่า เธอเสียวมากที่โดนทำแบบนั้น ท่อนเนื้อของมันใหญ่คับแน่น เธอบอกถึงตอนที่นัทยังไม่ได้มาว่า เธอโดนมันเลีย เลียเสียจนเธอเกือบเสร็จ และเมื่อมันสอดใส่เธอชอบมันมาก เธอบอกอย่างไม่อาย เธออยากให้มันทำกับเธออีก ตอนนั้นเธอเสร็จไปกับมัน และก็เกือบเสร็จกับมันอีกครั้งด้วยซ้ำ ท่อนเนื้อ

ความรู้สึก ตอน 2

ความรู้สึก ตอน 2
เดินไม่ทันเงา

        นัท เธอยืนเปลือยเปล่าอยู่ตรงนั้น รูปร่างของเธอตอนนี้ถูกชายสองคนโลมเลียด้วยสายตาอย่างหื่นกระหาย คนแรกเป็นอานพพ่อเลี้ยงของเธอ อานพถึงแม้เขาจะถูกพันธนาการไม่สามารถไปไหนได้ แต่ความรู้สึกกำหนัดต่อรูปร่างของนัทมันไม่อาจหยุดยั้งในใจเขาได้ เขาจ้องมองสัดส่วนของเธอแบบตั้งใจเหมือนกับว่าถ้าเขาไม่ได้มองดูในวันนี้เขาจะไม่มีโอกาสแบบนี้อีกแล้ว ส่วนชายอีกคนก็คือเจ้าโจรร้ายมันไม่ได้แค่ดูอย่างเดียว มันยังได้สัมผัสผิวกายของนัท ได้ลูบไล้เรือนกายของเธอไปทั่ว มันจ้องมองเนินเนื้อพร้อมกดใบหน้าสูดดมความหอมของกลิ่นกายเธอ ปากของมันบ่นพร่ำเพื้อถึงความสวยงามของเรือนร่างที่มันได้สัมผัส และทุกครั้งที่มันสูดดม ริมฝีปากของมันกดแนบกับเนิน ปลายลิ้นมันเริ่มซอกซอน มัน

ความรู้สึก ตอนที่ 1

ความรู้สึก ตอนที่ 1
เดินไม่ทันเงา

 ทุกคนย่อมมีความรู้สึก ไม่ว่าความรู้สึกนั้นเป็นเช่นใดจะอยากเจอหรือไม่ก็ตาม มันย่อมหนีไม่พ้นอย่างเช่น นัท........นัทเป็นลูกสาวคนเดียวของแม่เจียม แม่เจียมตกพุ่มหม้ายตั้งแต่นัทยังเล็ก ท่านเลี้ยงดูนัทอย่างทนุถนอม ท่านเป็นทั้งพ่อและแม่ในเวลาเดียวกัน นัทเป็นเด็กน่ารัก ผิวพรรณสะอาดเหมือนคุณพ่อ เธอเป็นเด็กร่าเริง ช่างพูด จึงเป็นที่รักใคร่ของทุกๆคน นัทเริ่มโตเป็นสาวเธอเรียนจบระดับมัธยมต้นที่นี่ พร้อมกับที่แม่เจียมเธอจะแต่งงานใหม่อีกครั้งกับ นพหนุ่มเพื่อนบ้าน และด้วยความเป็นห่วงในเรื่องพ่อเลี้ยงกับลูกเลี้ยงแม่เจียมจึงส่งนัทไปอยู่กับน้าสาวที่กทม.อีกทั้งให้เธอเรียนหนังสือที่นั่นทีเดียว และด้วยน้าสาวของนัทท่านยังไม่แต่งงานท่านจึงได้นัทเป็นเพื่อน ท่านรักนัทมากรักเหมือนลูก ทั้งหวงทั้งห่วง