ก้อย 50 จบภาคแรก

ก้อย 50

ปวดหัวจังเลย สงสัยเมื่อคืนจะกินเหล้ามากไปหน่อย แล้วทำไมเงียบจังเลยหละ แนนกับหงส์ไม่อยู่หรอ หรือว่าจะไปส่งแป้งกัน ผมลุกขึ้นจากเตียง อ้อนี่เพิ่ง 8 โมงกว่าเองผมไปล้างหน้าแปลงฟันแล้วเดินมาเปิดทีวีดู “สวัสดีครับขอต้อนรับเข้าสู่เช้าวันใหม่ของการทำงาน” พิธีการรายการโทรทัศน์ ผมแทบสำลักกาแฟที่กำลังดื่มอยู่ อ้าวเห้ยเมื่อวานมันวันศุกร์แล้วทำไมวันนี้มันเป็นวันจันทร์ได้หละ รายการช่องนี้มันฉายซ้ำหรือเปล่าเนี่ย ผมลองเปลี่ยนช่องอื่นดูมันก็เป็นรายการที่มาเฉพาวันจันทร์ถึงศุกร์เท่านั้น ผมงงมากแต่ถ้านี้วันจันทร์ผมก็สายแล้วหละซิ ผมรีบอาบน้ำแต่งตัวเพื่อจะรีบไปทำงาน แต่ผมหากระเป๋า

ก้อย 49.0

ก้อย 49.0

ผมเดินออกจากห้องคุณวิบูลย์ หมวดป๊อบก็โทรมาหาผมพอดี “สวัสดีครับว่ายังไงบ้าง” “อ้องั้นหรอครับ งั้นก็ดีเลยครับคุณป๊อบขึ้นมาตามแผนเลย ตอนนี้ผมรออยู่แล้ว” “ครับโอเคครับแล้วเจอกัน” พอผมวางหูไอ้บิ๊กก็เดินเข้ามาพอดี “ว่าไง ท่านตัวแทนกรรมการ สุดท้ายมึงมันก็ทำได้แค่นี้แหละ นึกหรอว่ากูจะไม่รู้ทันว่ามึงคิดอะไรอยู่” บิ๊ก “หมายความว่ายังไง” “ก็หมายความว่าที่มึงมาร่วมมือในแผนนี้กูรู้อยู่แล้วยังไงหละ แล้วกูเองแหละที่เป็นคนซ้อนแผนหลอกใช้มึง ไม่นึกว่าผ่านมาหลายปีมึงนี่ก็ยังโง่เหมือนเดิมไม่มีผิด” บิ๊ก “แล้วแกนึกหรอว่าฉันจะเข้ามาร่วมมือโดยมีแค่แผนพื้นๆ ให้แกจับได้ง่ายๆ แบบนี้” “มึงอยากจะ

ก้อย 48.0

ก้อย 48

ก่อนจะเริ่มขอแก้อะไรนิดหน่อยก่อนนะครับ ขอเปลี่ยนชื่อ มิกะ เป็น เค้กนะครับ ต้องขอโทษด้วยจริงๆ แบบว่ามันสับสนระหว่างชื่อจริงกับชื่อแต่งในเรื่องเหอๆ ผมไปรับน้องเค้กกับเพื่อนของเธอชื่อเจี๊ยบ ทั้งคู่ตัวเล็กๆ น่ารักพอๆ กันเลย นี่ถ้ามีเวลาอีกซักหน่อยผมคงขอกินเค้กกับน้ำกระเจี๊ยบก่อนไปตามที่นัดกับพี่อำนาจไว้ “ไม่เจอกันนานเลยนะค่ะ นัดกับเค้กว่าจะมาหาก็ไม่เคยมาเลย” เค้ก “ขอโทษทีนะ เอาไว้หลังงานนี้พี่จะไปหาที่ห้องนะ” “สัญญาอีกแล้วหรอค่ะ แล้วนี่จะทำตามสัญญาหรือเปล่า ปล่อยให้เค้กรอเก้ออีกแน่ๆ เลย” เค้ก “ไม่หรอกครับพี่สัญญานะ นี่ถ้ามีเวลาพี่ก็อยากจะกินเค้กก่อนไปที่ร้านจริงๆ นะ” “แหม

ก้อย 47.0

ก้อย 47.0

ผ่านไปอีกวันแล้ว วันนี้ผมก็ยังไปที่บริษัทฯ เหมือนปรกติ แต่ไม่ทันที่ผมจะได้เริ่มทำอะไรก็มีโทรศัพท์ดังขึ้น “ท่านครับ ผมขอเชิญท่านขึ้นมาคุยกันหน่อยได้ไหมครับ หรือว่าต้องให้ผมลงไปหาเอง” พี่คม “อ้าวพี่ ทำไมกลับมาแล้วหละยังไม่ครบวันลาเลยไม่ใช่หรอ” “ก็เพราะมึงนั่นแหละ รีบขึ้นมาเลยหรือว่าใหญ่แล้วต้องให้กูลงไปหา” พี่คม “ใหญ่อะไรพี่ เดี๋ยวผมขึ้นไปหาครับ พี่รอผมแป๊บนึง” “เออมาเร็วๆ แคนี้นะ” พี่คม “ครับพี่” ผมออกจากห้องเดินขึ้นลิฟท์ไปหาพี่คม ถึงหน้าห้องผมก็แวะคุยกับพี่นุ่นก่อน “เป็นไงบ้างพี่ฮันนีมูนเป็นไงบ้าง แล้วนี่จะมีน้องกันเลยหรือเปล่า” “โอ้ย น้องพี่ยังไม่อยากมีหรอก นี่แค่ผัวคนเดียวก็

ก้อย 46.0

ก้อย 46

ผมแวะซื้อกับข้าวที่ร้านในคอนโดก่อนที่จะขึ้นไปบนห้องเพื่อที่แนนกลับหงส์กลับมาจะได้ไม่ต้องเสียเวลาทำอาหารกันอีก แล้วผมจะได้มีเวลาปล้ำพวกเธอด้วย ผมนั่งรอจนหกโมงกว่าแนนกับหงส์ก็กลับมาถึงคอนโด “มาแล้วหรอ เหนื่อยไหมกลับกันเอง” “ไม่หรอกค่ะ พี่บีหิวหรือยังเดี๋ยวแนนกับพี่หงส์ทำกับข้าวให้ทาน” แนน “ยังไม่หิว ไหนมานี่หน่อยซิอะไรติดแก้มหนะ” “อะไรติดหรอไหนอะ” แนนเดินมานั่งข้างๆ ผม ผมหอมแก้มแนนไปฟอดใหญ่ “ไหนอะไรติดแก้มแนน หอมอยู่ได้เอาออกก่อนซิ” แนน “ก็กลิ่นหอมไงติดแก้มแนนอยู่” “โอ้ยย หลอกกันนี่ ไม่เอาแล้วไปทำกับข้าวก่อน” แนน “ไม่ต้องทำแล้วพี่ซื้อมาแล้ว” “งั้นก็ปล่อยให้แนนไปอาบน้ำก่อนซิ จะได้ทานข้าวกัน” แนน “พี่ไม่หิวข้าวแต่พี่หิวแนนอยากกิน

ก้อย 45.0

ก้อย 45.0

 กลับมาถึงห้องแนนยังนั่งดู TV รอผมอยู่ “กลับมาแล้วหรอค่ะ พี่บีทานอะไรมาหรือยัง” แนน “อืมยังเลยมีไรกินบ้าง” ผมเองเสียแรงไปกับนกก็เลยรู้สึกหิว “งั้นพี่บีไปอาบน้ำก่อนนะ เดี๋ยวแนนทำอะไรให้ทาน” แนน “อืมก็ดีเหมือนกันนะ” ผมหอมแก้มแนนไปครั้งนึงแล้วไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ผมกลับมาหาแนนที่กำลังยืนต้มข้าวต้มให้ผมทาน “ทำเป็นด้วยหรอเรานึกว่าจะได้กินมาม่าอีกแล้ว” “แหมทำเป็นซิ แค่เอามาต้มเอง” แนนหยิบซองข้าวต้มสำเร็จรูปให้ผมดู “เราก็นึกว่าตัวเล็กของเราจะเป็นแม่บ้านกับเค้าบ้าง ที่แท้ก็ยังสำเร็จรูปเหมือนเดิม” “กินๆ ไปเถอะน่า ทำตัวดีเดี๋ยวมีรางวัลให้นะ” แนน “หรองั้นก็ต้องกินให้หมด

ก้อย 44.0

ก้อย 44

 “ฆ่าตัวตายงั้นหรอทำไมหละ” “ก็เพราะแกไง พี่น้องบอกว่าแกนัดให้ออกไปหา พี่ดีใจมากพี่แอบชอบแกมาตลอดแต่แกไม่เคยที่จะรับรักพี่เลย” นก “น้องชอบพี่งั้นหรอ” “ใช่ซิอย่ามาทำเป็นไม่รู้เลย” นก “นกพี่ไม่รู้เลยจริงๆ นะ น้องไม่เคยพูดกับพี่เลย แล้วตอนนั้นพี่ก็มีแฟนอยู่แล้วด้วย” “พี่น้องออกไปหาแกตามนัด พอพี่กลับมาก็มีรอยฟกช้ำไปทั้งตัวเอาแต่ร้องไห้พูดไม่รู้เรื่อง” นก “พี่ไม่เคยนัดเจอน้องนะ และพี่ก็ไม่เคยรู้เลยว่าน้องชอบพี่” “ยังจะแก้ตัวอีกหรอ วันนั้นหลังจากพี่น้องกลับมาห้องก็ร้องไห้ไม่หยุดไม่ยอมพูดว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วพี่น้องก็กลับออกไปข้างนอกอีก ฉันวิ่งตามไปแล้วก็ไปเจอว่าพี่น้องถูกรถชนตาย

ก้อย 43.0

ก้อย 43

พอขึ้นมาที่ออฟฟิตผมก็รู้ว่าวันนี้มีประชุมด่วนผมเลยต้องรีบขึ้นไปที่ห้องประชุมใหญ่ทันที พี่คมยืนคุยกับคุณไพศาลอยู่หน้าห้อง ผมเองเลยต้องยืนรอจนทั้งสองคนคุยกันเสร็จแล้วพี่คมก็เรียกผมให้ไปหา “พี่ผมเห็นคุณวิบูลย์เมื่อเช้า” “เออ นี่แหละเรื่องที่ประชุมเช้านี้แหละมึง” พี่คม “ทำไมหละพี่” “ก็ไอ้เรื่องสินบนนั้นแหละพอบอกให้ทุกคนรู้ปุ๊ข่าวก็รั่วทันที แม่งพวกผู้ถือหุ้นที่อยากจะเอาพี่ไพศาลออกก็เลยถือโอกาสส่งไอ้วิบูลย์เข้ามาอีกรอบ” พี่คม “มาแทนเลยหรอพี่” “ไม่หรอกแค่มาเป็นรองประธานแต่กูว่าแม่งมาคุ้ย

ก้อย 42.0

ก้อย 42

วันนี้ผมนัดไปรับก้อยเพื่อไปส่งเธอที่บ้านในตอนเย็น ตอนเช้ามีประชุมเรื่องการสั่งซื้อของล๊อตที่มีปัญหา เหตุการณ์เหมือนจะผ่านไปด้วยดี แต่ทว่าผมอาจจะคิดผิดก็ได้เรื่องนี้มันอาจจะยังไม่จบลงเพียงแค่นี้ หลังจากเลิกประชุมพี่คมก็มาบอกเรื่องงานแต่ง “เห้ยวันศุกร์นี้แล้วนะ มึงอย่าลืมหละ อ้อแล้วก็ไปดูสูทที่ร้านด้วย” พี่คม “สูท ให้ผมไปดูที่ไหนหละพี่” “เอ็งไปถามนุ่นไป เดี๋ยวเค้าก็บอกเอ็งเองแหละ อ้อขอแรงน้องๆ แกต้อนรับแขกด้วยนะ กูไม่รู้จะหาที่ไหนสาวๆ มาตอนรับหน้างานเนี่ย นึกได้ก็มีแต่ฝ่ายมึงนี่แหละที่มีสาวสวยเยอะสุด” พี่คม “ได้ครับพี่ เออแต่สงสัยคงต้องให้พวกน้องๆ ทำงานแค่ครึ่งวันนะวันศุกร์จะได้

ก้อย 41.0

ก้อย 41.0

ทำงานอีกแล้วซะนิ ผมลุกขึ้นจากที่นอนเพื่อจะไปอาบน้ำ หงส์กับแนนกำลังช่วยกันทำอาหารเช้าอยู่ อาบน้ำแต่งตัวเสร็จผมก็มาทานอาหารเช้ากับทั้งสองคนก่อนจะพาทั้งสองไปทำงานด้วยกัน มาถึงออฟฟิตทุกอย่างก็ยังปรกติ ผมนั่งทำงานจน 10 โมงกว่า แคทก็โทรเข้ามาบอกว่าไอ้บิ๊กมาทำงานแล้ว ตอนนี้ผมก็แค่รอว่ามันจะได้เรื่องอะไรมาเล่นงานผมบ้าง ซึ่งจริงๆ ก็มีอยู่เรื่องนึงที่ผมคิดอยู่ในใจ ผมนั่งทำงานต่อจนใกล้เที่ยงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น “ครับบีครับ” “บี พี่นุ่นนะ มีประชุมด่วน พี่คมให้ตามเรา” พี่นุ่น “ครับพี่ นี่ก็ใกล้เที่ยงแล้ว มีอะไรด่วนหรอครับ” “ไม่รู้ซิ เป็นเรียกผู้ใหญ่ไปหลายคนเลยนะ อืมเห็นว่าผู้จัดการ

ก้อย 40.0

ก้อย 40

ผมเรียกแคทเข้ามาหาในห้อง “แคทพรุ่งนี้แกเตรียมเอกสารการซื้อขายเท่าที่มีในออฟฟิตนะ ส่วนที่เหลือที่อยู่ที่โกดังแกก็ list มาว่ามันอยู่ที่ไหนกล่องเบอร์อะไรบ้าง” “ค่ะ ตกลงต้องทำจริงๆ หรอพี่” แคท “เออ ก็เนี่ยหนังสือมาแล้ว มิ้นเค้าเอามาให้เนี่ย มีลายเซ็นพ่อเค้าด้วย” “อ้าวพี่แล้วเค้าให้พี่ส่งเอกสารให้ทั้งหมด พี่บอกแคทให้หาแค่ในออฟฟิต เค้าจะไม่โวยวายเอาหรอพี่” แคท “ไม่หรอก พี่รู้นิสัยไอ้บิ๊กมันดี มันไม่มานั่งดูเอกสารทีละฉบับหรอก เดี๋ยวมันเห็นแค่กองที่เราส่งให้พรุ่งนี้มันก็ไม่ดูแล้ว” “หรอพี่ อืมเดี๋ยวพรุ่งนี้แคททำให้นะ แล้วเดี๋ยวแคทไปส่งให้เอง มันจะได้ไม่กล้ามาลวนลามด้วย” แคท “อืมขอบใจ

ก้อย 39.0

ก้อย 39

กว่าจะกลับจากร้านอาหารมาถึงออฟฟิตก็บ่ายโมงกว่า น้องๆ แยกย้ายกันไปนั่งที่โต๊ะทำงาน ผมเองก็กลับเข้าไปในห้องทำงานแล้วก็เจอว่า ไอ้บิ๊กนั่งอยู่ที่เก้าอี้ผมเอาเท้าวางฟาดขึ้นมาบนโต๊ะ “ไงว่ะ ฝ่ายนี้สบายดีนี้หว่างานเข้าบ่ายโมงกลับกับมาบ่ายสอง” บิ๊ก “กูเลี้ยงข้าวน้องและก็ถือเป็นการประชุมฝ่ายย่อยๆ ด้วย” เวลาจริงเพิ่งจะบ่ายโมงกว่า “แหมมึงนี่สบายจริงๆ นะ ทั้งฝ่ายมีแต่สาวสวยๆ แถมนี่คงแดกไว้เยอะซิ ถึงมีเงินเลี้ยงกับบ่อยๆ” บิ๊ก “ถ้ามึงจะบอกว่ากูทุจริตมึงก็เอาหลักฐานมา ถ้าไม่มีมึงก็กลับฝ่ายมึงไป”

ก้อย 38.0

ก้อย 38.0

ผมยกโทรศัพท์ขึ้นมาดู เบอร์ที่โชว์เป็นเบอร์ที่ผมไม่รู้จัก ตอนนี้ผมเองไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี เลยกดรับโทรศัพท์ดูก่อนว่าใครโทรมา “สวัสดีค่ะพี่บี” “ครับ นั่นใครพูดครับ” “มิ้นไงค่ะ ลืมเสียงมิ้นแล้วหรอค่ะ” มิ้น “เออ ขอโทษครับพอดีพี่ไม่คุ้นเบอร์เลยต้องถามชื่อก่อน” “ไม่เป็นไรค่ะพี่ทำอะไรอยู่หรอค่ะ” ผมนึกอะไรได้บ้างอย่าง ผมคงต้องอาศัยมิ้นเพื่อช่วยหงส์ซะแล้วคราวนี้ “คือพี่กำลังทำธุระอยู่ครับ” “มิ้นโทรมาไม่ได้รบกวนพี่ใช่ไหมค่ะ” “ไม่ครับ มิ้นโทรมาพอดีเลย บิ๊กอยู่กับมิ้นหรือเปล่าครับ” “ทำไมค่ะ มีอะไรหรอ” มิ้น “คือพี่โทรหาน้องคนนึงไม่ติดครับอยากจะถามเค้าเรื่องงานด่วนซะด้วย พี่โทรหาเพื่อนๆ เค้าเห็นบอกว่าไปกับบิ๊ก” “อะไรนะค่ะ” มิ้นน้ำเสียงเหมือนไม่พอใจ คงรู้ว่าไอ้บิ๊กคิดแอบมีกิ๊กแน่นๆ “อ้าวบิ๊ก

ก้อย 37.0

ก้อย 37.0
โดย ท่านukisa

เช้านี้ผมมีความสุขจนลืมไปว่า วันนี้ผมจะได้เจอกับคนที่ผมเคยสอนผมว่าความรักมันก็แค่ส่วนประกอบ ฐานะกับหน้าที่การงานต่างหากที่สำคัญ แต่ผมก็รู้สึกสบายใจจนลืมเรื่องนี้ไปหมด วันนี้มีประชุมตอน 10 โมง ประมาณ 9.45 พี่นุ่นก็โทรมาหาผมบอกว่าให้ขึ้นไปประชุมด้วยอย่าลืม ผมทำงานต่อจนลืมรู้ตัวอีกทีก็ 10 โมงแล้ว เลยต้องรีบวิ่งออกจากห้องขึ้นไปที่ห้องประชุมโดยไม่ทันได้ถือเสื้อสูทไปด้วย พอออกจากลิฟท์ผมก็รีบวิ่งไปที่ห้องประชุม พี่ผมยืนอยู่หน้าห้องพอดี แสดงว่าผมยังมาทัน “เห้ย อะไรวะให้นุ่นโทรตามตั้งนานแล้ว เสือกเพิ่งขึ้นมาหรอ” พี่คม “ขอโทษครับพี่พอดีผมลืมดูเวลาทำงานเพลินไปหน่อย”

ก้อย 36.0

ก้อย 36.0
โดย ท่านukisa

ผมขึ้นไปถึงห้อง แคทรีบเปิดประตูแล้วดึงมือผมเข้าไป ผมถอดรองเท้าแล้วไปนั่งที่เตียง แคทบอกว่าขออาบน้ำก่อน ผมเลยเปิดโทรทัศน์แล้วนอนดูบนเตียง ซักพักแคทก็ออกมาจากห้องน้ำเธอนุ่งแค่ผ้าขนหนูผืนเล็กผืนเดียว ผมบอกให้ไปใส่เสื้อผ้าแต่แคทกับรีบกระโดดขึ้นมาบนเตียง ผมแอบมองหน้าอกแคทที่กระเพื่อมจากแรงกระโดด เผลอมีอารมณ์ขึ้นมาบ้างแต่ก็ต้องรีบว่าให้แคทใส่เสิ้อผ้า “เฮ้ยใส่เสื้อผ้าก่อนซิ แล้วยังมากระโดดอีกเดี๋ยวผ้าก็หลุดหลอก” “หลุดก็ดีซิพี่ แคทก็อยากรู้ว่าถ้าแคทไม่ใส่อะไรเลย พี่จะยังไม่มีอารมณ์อีหรือเปล่า” “ใส่ไว้ก่อน ไม่มีอารมณ์” “ไม่มีอารมร์แล้วกลัวอะไรหละ มาแคทบิ้วให้” แคทเอื่อมมือจะมาจับเป้าผม “เอ้ยอย่าซิ” “อ้าวพี่บีผิดคำพูดหรอ ไหนว่าจะให้แคททำตามใจ นี่แคทก็กะว่าถ้า

ก้อย 35.0

ก้อย 35.0
โดย ท่านukisa

 หลังจากวันที่ไปกับสองสาวฝาแฝดแล้วผมก็ทำตัวดีกลับคอนโดทำหน้าที่สามีเอ้ยแฟนที่ดี แต่ก็ทำได้แค่สองวันเพราะลิซทวงสัญญาทุกวันเลย ผมเองก็เริ่มสงสารเธอเหมือนกันกลัวจะลิซจะน้อยใจ วันนี้เลยคิดว่าจะหาเรื่องใส่ตัว เอ้ยหาเรื่องไปฉลองกับลิซซะหน่อย แต่ตอนนี้ก็ยังนึกไม่ออกว่าจะไปยังไงดี ผมนั่งคิดได้ซักพักแคทก็เคาะประตูแล้วเข้ามา “ว่าไงมีไร” “เอาเรื่องงานหรือว่าเรื่องส่วนตัวหละค่ะ” แคท “เรื่องงานซิเรื่องส่วนตัวกับแกฉันไม่มี” “แหมได้กับครบแล้วเหลืออยู่คนเดียวแบบนี้มันก็ขาดทุนซิพี่” แคท “เออ ก็ขาดทุนไปหนะดีแล้ว ว่าเรื่องงานมาดีกว่าเดี๋ยวมีอารมณ์” “มีอารมณ์หรอมาแคทช่วยนะ” แคท “อารมณ์โมโห” “โหยใจร้ายนะ เรื่องงานก็ได้ อะหนู๋เอาแพคเกจงานแต่งมาให้แล้ว” แคท “อืมขอบใจ

ก้อย 34.0

ก้อย 34.0
โดย ท่านukisa

วันนี้ผมก็มาทำงานตามปรกติ เฮอยังคิดไม่ออกเลยว่าจะแอบไปฉลองกับลิซวันไหนและยังไงดี แล้วก็คิดถึงเจนเหมือนกัน เจนเองก็ใกล้จะกลับไปเรียนต่อแล้ว ยังไงก็อยากจะได้อยู่ด้วยกันอีกซักครั้งก่อนเจนจะกลับไปเรียนเหมือนกัน แล้วผมก็ต้องสะดุ้งเพราะเสียงโทรศัทพ์ที่โต๊ะดังขึ้น “สวัสดีครับ” “บีพี่รบกวนหน่อยซิเย็นนี้ว่างหรือเปล่า” พี่ผึ้ง “มีอะไรหรอครับพี่” “คือเย็นนี้มีงานเปิดตัวสินค้านะและน้องเฟิร์นกับเชอรี่ก็จะไปโปรโมทด้วย” “แล้วให้ผมช่วยทำอะไรครับ” “ก็พอดีผู้จัดการส่วนตัวของน้องเค้าเข้าโรงบาล

ก้อย 33.0

ก้อย 33.0
โดย ท่านukisa

วันนี้วันเสาร์แล้ววันที่เตียงใหม่จะมาส่ง แต่กลับไม่มีใครอยู่เลย ก้อยกลับบ้านเพราะว่าจะต้องไปต่างจังหวัด หงส์ก็กลับห้องเพราะแม่มาหา แนนเองก็ไปค่ายอาสากับเพื่อน ผมเลยต้องนั่งเหงาดูเตียงใหม่อยู่คนเดียว วันนี้ผมก็นั่งดูหนังอยู่ที่ห้องจนเกือบเที่ยงก็รู้สึกว่าอยากกินกาแฟขึ้นมา สงสัยเริ่มติดซะแล้ว ผมลุกขึ้นว่าจะไปซื้อกาแฟที่ร้านข้างล่างคอนโดโทรศัพท์มือถือผมก็ดังขึ้นเป็นเบอร์ที่ไม่คุ้น “สวัสดีครับ” “สวัสดีค่ะพี่บีหรือเปล่าค่ะ” “ครับใช่ครับ” “นี่ลิซนะค่ะพี่ วันนี้พี่ว่างหรือเปล่าคือลิซมีเรื่องอยากปรึกษาค่ะ” “ครับได้ซิครับ แล้ววันนี้ลิซหยุดหรอ” “วันนี้ลิซมาดูร้านแค่ครึ่งวันหนะค่ะ” “ครับอืมงั้นเดี๋ยวพี่ไปหาที่ร้านนะกำลังอยากกินกาแฟพอดี” “ค่ะ งั้นลิซจะรอนะ” ผมวางสายแล้วก็ออกจากห้องขับรถไปที่บริษัทฯ

ก้อย 32.0

ก้อย 32.0
โดย ท่านukisa

เช้านี้ทุกอย่างดูเหมือนจะเงียบสงบ ผมไปทำงานพร้อมกับแนนและหงส์ วันนี้แคทกับหมวยมองผมแล้วยิ้มๆ สงสัยคงรู้เรื่องจอยแล้ว ส่วนจอยเองที่สัญญาว่าจะไม่แสดงตัวว่ามีอะไรกับผมในที่ทำงานก็ยังแอบส่งสายตาเว้าวอนผมอยู่บ่อยๆ แต่ยังไงวันนี้มันเงียบสงบจนผมลืมไปเลยว่าเมื่อคืนผมส่งพี่สองคนเข้าห้องหอกัน พอนึกได้ก็รีบโทรศัพท์ไปที่โต๊ะที่นุ่นทันทีแต่มีน้องในแผนกมารับแทน วันนี้ที่คมกับพี่นุ่นไม่มาทำงาน ผมแอบขำในใจสงสัยจะยังไม่เช็คเอ๊าท์ออกจากโรงแรมแน่ๆ แต่วันนี้มันดูเงียบๆ จนน่าเบื่อ ผมเลยจะเลี้ยงข้าวเที่ยงน้องๆ ในแผนกซักหน่อย ให้มันมีอะไรตื่นเต้นบ้าง แล้วก็โทรบอกแคทให้เลือกร้านอาหาร “อารมณ์ดีอะไรค่ะพี่บี แหมฉลองหรอยังขาดหนู๋อีกคนนะที่ยังไม่เคย” แคทหัวเราะ “บ้าแก

ก้อย 31.0

ก้อย 31.0
โดย ท่านukisa

 วันนี้ผมมาทำงานตามปรกติพี่นุ่นโทรมาหาผมแต่เช้าถามเรื่องแผนคืนนี้ผมอุบไว้ไม่บอกพี่นุ่น จริงๆ มันก็ไม่มีอะไรมากแต่ไม่รู้น่าจะเนียนกว่าจริงมะ ผมไม่บอกอะไรนอกจากนัดเจอพี่นุ่นที่ร้านเดียวกับพี่คมแต่นัดเธอสองทุ่มก่อนเวลานัดพี่คมสองชั่วโมง วันนี้ผมคิดถึงเจนสงสัยต้องหาเรื่องออกไปหาซักหน่อย เข้ามาทำงานตอนสิบเอ็ดโมงเธอเข้ามาขอบคุณผมในห้อง “ว่าไงจอยเรื่องน้องเรียบร้อยนะ” “ค่ะขอบคุณมากค่ะพี่ นี่จอยเองก็ไม่รู้จะทำไงแล้ว กำลังคิดว่าจะต้องยอมนอนกับผู้กำกับแรกกับให้น้องได้ประกันตัวแล้ว” “ขนาดนั้นเลยหรอ ที่หลังมีอะไรก็บอกพี่ก่อนเผื่อช่วยกันได้อย่าพึงตัดสินใจไปคนเดียว” “ค่ะพี่บี คือวันนี้

ก้อย 30.0

ก้อย 30.0
โดย ท่านukisa

 ผมขับรถมารอรับแนนที่หน้าบริษัทฯ พอห้าโมงกว่าแนนก็เดินออกมาที่หน้าบริษัทฯ ผมเปิดประตูให้เธอขึ้นรถ “เจอไหมค่ะคนที่พี่บีไปตามหา” ผมตกใจที่แนนรู้ทั้งๆ ที่ผมไม่ได้บอกอะไรเธอ “ไม่ต้องตกใจหรอค่ะ แนนก็แค่เดาดู แต่สงสัยจะเดาถูกใช่ไหม” แนนทำหน้านิ่งๆ ไม่แสดงอารมณ์ออกมาแต่มันน่ากลัวกว่าตอนเธอโกรธซะอีก “เจอ แนนโกรธพี่หรอ” “เปล่าค่ะ เบื่อแนนเมื่อไหรก็บอกนะค่ะแนนจะได้ไป” “ทำไมแนนพูดแบบนี้หละพี่จะเบื่อแนนได้ยังไง” “ก็พี่บีไม่เคยหยุดมีคนอื่นเลย นึกว่าแนนไม่รู้หรอ แค่แนนไม่อยากพูดเท่านั้นแหละ” ผมน้ำตาคลอจอดรถที่ริมถนน “พี่ขอได้ไหมขอแค่คนนี้อีกคน แล้วพี่จะไม่มีใคร

ก้อย 29.0

ก้อย 29.0
โดย ท่านukisa

 “กี่ปีแล้วนะที่บีนอนตักพี่ครั้งสุดท้าย” “นับไม่ถูกเลยครับพี่ ผมจำได้แค่ว่าพี่ให้ผมนอนแค่ครั้งเดียวเอง” “ก็พี่มีแฟนนี่ พี่ก็กลัวจะชอบเรา พี่ไม่อยากเลิกกับแฟน” “ครับพี่ผมเข้าใจ” ผมทำเหมือนเมื่อตอนที่ได้นอนตักพี่แจนอีกครั้ง ผมซุกหน้าไปที่เป้ากางเกงขาสั้นเธอ “โอ้ย บี คิดถึงหีพี่หรอจ๊ะ เอ้ามุดให้พอใจ อยากให้พี่ถอดกางเกงเมื่อไหรก็บอกนะ” พี่แจนพูดยั่วจนผมรู้สึกควยแข็งขึ้นมา แล้วก็อยากเห็นหีพี่แจนที่ไม่ได้ลิ้มรสมานานหลายปี ผมเลื่อนหน้าขึ้นมาฟัดที่หน้าท้องขาวๆ ของพี่แจน ทั้งงับทั้งเลียสะดือให้เธอเสียว “โอ้ววว เก่งนะอันนี้ไม่เคยสนนี่ อู้ยยยยย ถอดให้แล้วรอเดี๋ยวนะพี่อยากโดนเลยหีแล้ว” พี่แจนรีบถอดกางเกงขาสั้นออกพร้อมทั้งกางเกงใน หีพี่แจนยังสวยอยู่ถึงแม้เธอจะแต่งงานแล้ว “สวยจังครับพี่

ก้อย 28.0

ก้อย 28.0
โดย ท่านukisa

เช้าวันนี้ก้อยยังขอขับรถเอง ผมนัดให้ก้อยมารับผมกับแนนตอน 6 โมงเย็น วันนี้เงียบๆ ไม่มีอะไร ผมเอกก็โทรบอกพี่ยุทธให้ไปเที่ยวกันเอง มีเสียงเคาะประตู แคทเปิดประตูเข้ามาให้ห้อง “พี่บีบัญชีโทรมาหาค่ะเรื่องเอกสารสินค้าด่วนเมื่อสองปีก่อน” “อืม เค้าจะเอาอะไร” “คือเค้าต้องการจะใช้เอกสารค่ะ แต่เค้าอยากให้เราไปช่วยดูว่าใช่หรือเปล่า” “อืมใครว่างก็ให้ไปซิ จอย ว่างหรือเปล่าหละ” “คือของล๊อตนั้นพวกหนูไม่รู้เรื่องค่ะ ที่เป็นคำสั่งด่วนมาแล้วพี่ก็ดูเองหนะค่ะ” “แล้วเราเก็บเอกสารสองปีที่แล้วไว้ไหน” “ก็ที่โกดังเดียวกับบัญชีแหละค่ะ” “อืมงั้นพี่ก็ต้องไปดูเองซิเนี่ย แล้วบัญชีใครจะไปหละ” “น้องต่ายค่ะ” “อืมงั้นต่อสายให้พี่หน่อย” แคทออกจากห้องไปแล้วต่อสายให้ผม “สวัสดีครับน้องต่าย” “สวัสดีค่ะพี่ คือ

ก้อย 27.0

ก้อย 27.0
โดย ท่านukisa

ผมทำงานจน 5 โมงเย็นแนนเข้ามาหาผมสั่งให้กลับบ้านเร็วๆ แล้วก็ออกไป ผมทำงานต่อจน 5 โมงครึ่ง น้องหงส์ก็เข้ามาหา “เป็นไงบ้างครับน้องหงส์ ห้องใหม่อยู่สบายไหม” “ก็สบายดีค่ะ วันนี้พี่ไม่ไปเลี้ยงรับรองแขกหรอค่ะ” “มีนะแต่นัดไว้ 3 ทุ่มกว่าอาจจะช้าด้วย” “หรอค่ะ แล้วนี่พี่ยังมีงานค้างหรอ” “เปล่าหรอกครับแค่นั่งฆ่าเวลานะ” “อืม งั้นพี่ไปนั่งห้องหงส์ก่อนไหม คือหงส์อยากดูแลพี่บ้าง” “เออ คือ” “พี่แค่ไปนอนพักก็ได้ค่ะ หงส์ไม่กวนหรอก” “เอางั้นก็ได้ครับดีเหมือนกันพี่อยากนอนซัก 2 ชั่วโมง” ผมชวนหงส์กินข้าวก่อน ถ้าไปห้องเลยผมคงนอนจนสามทุ่ม เดี๋ยวหงส์จะหิวข้าว เราทานอาหารริมถนนแถวหอพักหงส์ “พี่บีทานร้านแบบนี้ได้หรอค่ะ” “ได้ซิครับ ทำไมหละ พี่ชอบซะอีกร้านธรรมดาๆ อาหารอร่อยๆ”

ก้อย 26.0

ก้อย 26.0
โดย ท่านukisa

หกสาวกลับมาในชุดบีกีนี่ ทำเอาญี่ปุ่นอีกสองคนถึงกับมองตาค้าง ซาโตชิเองก็ถอดเสื้อผ้าออกเหลือแต่กางเกงว่ายน้ำ “อ้าว ไม่บอกันก่อนผมไม่มีกางเกงว่ายน้ำมานะ” “ไม่เป็นไรค่ะ ยุ้ยเก็บของให้” ยุ้ยเข้ามาล้วงกางเกงผมเอามือถือกระเป่าตังไป “ก็ไม่ได้อยู่ดีแหละ พี่ไม่มีชุดเปลี่ยนนะ” ยุ้ยถอดรองเท้าถอดถุงเท้าผมออก “ก็ไม่ได้อยู่ดีแหละยุ้ย จะให้พี่ลงสระชุดนี้หรอ” ซาโตชิพยักหน้าเหมือนส่งสัญญาณ พวกสาวๆ ช่วยกันผลักผมลงไปในสระแล้วพวกเธอก็โดดตามกันลงมา เราอยู่กันช่วงน้ำตื้นแค่ระดับอก ซาโตชิบอกให้พวกพนักงานโรงแรมออกไป ตอนนี้เลยมีแต่พวกเราใส่สระน้ำ อากาศหนาวพอสมควร ทำให้พวกเรากินเหล้ากันแก้วต่อแก้ว จนเหล้าหมดไปสองขวด ผมเองก็เริ่มเมาเลยถอดเสื้อกับกางเกงออก

ก้อย 25.0

ก้อย 25.0
โดย ท่านukisa

ผมไปถึงหน้าห้องพยายามเปิดประตูเข้าไปให้เบาที่สุด ไฟห้องเปิดอยู่ผมวางของ เดินไปที่โซฟา โทรทัศน์ยังเปิดอยู่ ก้อยกับแนนนอนกอดกันบนโซฟา ผมค่อยเขย่าแขนแนน เธอดิ้นไปมาเหมือนพยายามเอาแขนหนีไม่ให้ผมเขย่า ผมเลยช้อนตัวเธออุ้มขึ้นแล้วพาไปนอนในห้องนอน ผมกลับออกมาปิดไฟปิดโทรทัศน์ แล้วไปนั่งข้างโซฟา ผมก้มไปหอมก้อย เธอทำท่าปัดเหมือนเดิม ผมก็แกล้งหอมเธออีกหลายๆ ทีจนเธอลืมตามอง “มานานหรือยังค่ะพี่บี” “เพิ่งมานะอุ้มตัวเล็กไปนอนในห้องแล้ว อืมแล้วทำไมก้อยกับแนนมานอนตรงนี้หละ” “ก้อยมานอนรอพี่นะ แนนเลยมาขอนอนด้วย” “พี่ก็บอกแนนแล้วนี่ว่ากลับดึกไม่ต้องรอหรอก” “ค่ะแนนบอกแล้วแต่ก้อยอยากรอพี่ค่ะ” ผมหอมแก้มเธออีกครั้ง “อุ้ย อย่าค่ะ

ก้อย 24.0

ก้อย 24.0
โดย ท่านukisa

 ระหว่างทางไปโรงแรม ผมปรึกษาซาโตชิว่าทำยังไงกับ 5 สาวดี ผมอยากยกให้ซาโตชิหมดเลย แต่ยุ้ยไม่ยอม “อ้าวถ้างั้นพี่ยกยุ้ยให้ด้วยอีกคนเป็น 6 คนเลยแล้วกันนะ” “ไม่เอาอะพี่จะหนียุ้ยไปไหน” “ยูกิซัง ช่วย แบ่ง ผม บ้าง นะ ครับ 6 คน รุม ผม ตาย แน่ๆ” “ตั้ง 8 คนจะไปเอากันที่ไหนหละซาโตชิ” ผมคิดว่าถ้าไปห้องซาโตชิก็คงยังไม่พอสำหรับคน 8 คน “พอ ครับ ผม พัก ห้อง ใหญ่ นะ พอ ดี โรง แรม เต็ม บริษัท คุณ เลย เปิด ห้อง ใหญ่ ให้ ผม” “งั้นหรอครับซาโตชิ เอางั้นก็ได้นะ เดี๋ยวคุณให้สาวๆ พาเจ้านายคุณไปส่งแต่ละห้อง ถ้าเกิดใครเค้าอยากให้น้องเข้าไปในห้องด้วย คุณช่วยรอแล้วพามาที่ห้องคุณ

ก้อย ตอนพิเศษ 2 เรื่องของซาโตชิ,โชโกะ,อิซุมิ

ก้อย ตอนพิเศษ 2
โดย ท่านukisa

เมื่อสองปีก่อน 1 วันก่อนหน้าวันหยุดยาวช่วงสงกรานต์ ผมกำลังเดินเล่นที่สยามกะว่าจะหาเด็กซักคนมาเที่ยวสงกรานต์ด้วยกัน (เด็กๆ ในสต๊อกกลับบ้านต่างจังหวัดหมด) ในขณะที่ผมกำลังเล็งสาวอยู่นั่นก็มีเสียงนึงเรียกขึ้นมา “ขอ โทษ นะ ครับ สะ นาม หลวง ไป ยัง ไง” ผมมองไปเป็นชายชาวญี่ปุ่นอายุ 20 กว่าๆ มากับสาวญี่ปุ่นวัยรุ่นสองคน “อะไรนะครับ จะไปไหนนะ” ผมถาม “คือ พวก เรา จะ ไป วัด พระ แก้ว ครับ” แล้วชายคนนั้นก็ยื่นแผนที่ให้ผมดู เค้าบอกว่าในแผนที่บอกว่าสนามหลวงอยู่ห่างจาก สยามแค่ 5 บล็อก พวกเค้าจะเดินไปดีกว่าไหม ผมนึกในใจ 5 บล็อกบ้านแกซิ เดินไปมีหวังตายก่อน เลยอาสาที่จะพาพวกเค้าไปส่ง ไหนๆ ก็หาเด็กไมได้ด้วย แล้วเค้าก็แนะนำตัว ผู้ชายชื่อซาโตชิ ทำงาน UN เคยมา

ก้อย 23.0

ก้อย 23.0
โดย ท่านukisa

 “สวัสดีซาโตชิ ไม่เจอกันสองปีแล้วนะ เป็นไงบ้างสบายดีไหม” “สบายดีครับ เออ แล้วคุยกันหลังประชุมนะครับ” พวกญี่ปุ่นเรียกให้ซาโตชิเข้าไปประชม ผมไม่ได้เข้าประชุมด้วย พี่นุ่นก็เหมือนกัน มีแต่ผู้บริหารระดับสูงเข้าไปประชุม พี่นุ่นเรียกผมให้ไปคุยกับเธอ “บีว่างไหมคุยกับพี่หน่อยซิ” “ครับพี่นุ่น มีอะไรหรือเปล่า” “ตามพี่มาเถอะ” พี่นุ่นพาผมไปคุยที่ห้องประชุมเล็ก มันแอบอยู่ในมุมปรกติไม่มีคนใช้ตอนนี้กลายเป็นห้องเก็บเอกสารไปแล้ว “เราไปคิดเรื่องที่พี่ขอมาหรือยัง” “อืมยังนะครับพี่ คือผมคิดว่าพี่เป็นพี่สาวจริงๆ ผมขอโทษนะครับที่เคยคุยเล่นกับพี่แบบนั้น” “พี่ไม่สวยพอ สำหรับบีหรอ” พี่นุ่นน้ำเสียงไม่พอใจ

ก้อย 22.0

ก้อย 22.0
โดย ท่านukisa

เช้าวันนี้ผมพาแนนกับพิสต้ามาทำงานตามปรกติ ผมโทรไปเช็คพี่คมว่ามาหรือยัง พี่นุ่นบอกว่ายังไม่มา ผมนึกขำในใจโดนไม่ต่ำกว่า 5 ยกน้ำหมดตัวแน่ๆ พี่นุ่นยังถามผมเรื่องที่แกขอ ผมบอกพี่นุ่นว่าขอเวลาตัดสินใจก่อน เพราะผมเองรักพี่นุ่นเหมือนพี่สาวถึงจะคุยทะลึงด้วยก็เถอะ ผมนั่งทำงานจน 10 โมง ฝ่ายบุคคลโทรมาหาผมว่าน้องหงส์มาแล้วกำลังให้ขึ้นมาหาผม ซักพักแคทก็เคาะประตูแล้วบอกว่ามีพนักงานใหม่มาพบ ผมให้แคทพาหงส์เข้ามาแล้วให้แคท กลับออกไป “เป็นไงบ้างน้องหงส์ เขียนเอกสารเรียบร้อยแล้วนะ แล้วพอใจเงินเดือนที่พี่ให้ไหม” “หงส์เขียนเรียบร้อยแล้วค่ะ ขอบคุณพี่มากนะค่ะเรื่องเงิน

ก้อย 21.0

ก้อย 21.0
โดย ท่านukisa

 ตอนเช้ามาผมก็พยายามเลี่ยงๆ พิสต้า เพราะผมยังรู้สึกเหนื่อยไม่หายจากน้องยุ้ยเมื่อคืนบวกกับเพิ่งได้นอนไปไม่กี่ชั่วโมง ผมให้แนนไปอาบน้ำกับพิสต้าก่อน ผมก็มานั่งหลับที่โซฟารอ แนนอาบน้ำเสร็จก็มาปลุกผมให้ไปอาบน้ำบ้าง อาบน้ำเสร็จผมก็พาพวกเธอไปทานอาหารที่ร้านในคอนโด ผมสั่งกาแฟกิน แนนถามผมว่ากลับกี่โมง “พี่บี พี่บีกลับมากี่โมงเนี่ย ทำไมหาวบ่อยจัง” “อืมก็ตีสองกว่านะ” ผมคิดว่าเธอคงหลับไปก่อนเที่ยงคืนแล้ว “หรออืมถึงว่าแนนไม่ได้ยินเสียงตอนพี่มาเลย” “พี่บีงานยุ่งนะค่ะช่วงนี้ เห็นว่าพี่จะต้องพาผู้ลงทุนไปเลี้ยงด้วยหรอ” พิสต้า “จ้า นี่ก็กำลังคิดเลยว่าจะไหวไหมต้องไปเฝ้าพวกนี้ทั้งอาทิตย์” “หรอค่ะ ไหนว่าจะอยู่บ้านแล้วไงอาทิตย์นี้” แนน “อยู่ซิสัญญาแล้วนี่ ศุกร์เสาร์นี้พี่จะไม่ไปไหน

ก้อย 20.0

ก้อย 20.0
โดย ท่านukisa

เช้าวันนี้ผมหมดแรงขับรถไม่ไหว ก้อยอาสาขับรถมาส่งผมกับแนน แล้วจะกลับมารับตอนเลิกงาน ผมว่าก็ดีเหมือนกันผมจะได้ไม่หาเรื่องไปที่อื่น วันนี้จะได้อยู่กันสามคนอีกวันนึง แนนนั่งหน้าคู่กับก้อยส่วนผมหลับอยู่ที่เบาะหลัง ถึงหน้าบริษัทฯ ผมกับแนนลงจากรถ ก้อยบอกว่าจะมารับประมาณ 6 โมงเย็น เราขึ้นลิฟท์ไปออฟฟิต แนนเดินไปที่นั่งของเธอ ผมแวะเข้าห้องน้ำล้างหน้าล้างตาอีกหน่อย ผมเจอพิสต้าตอนออกจากห้องน้ำ “สวัสดีค่ะพี่บี” “สวัสดีครับ น้องพิสต้า” ผมสังเกตเห็นว่าเธอถือกระเป๋าหรูใบใหม่

ก้อย ตอนพิเศษ 1 เรื่องของพี่แจนครับ

ก้อย ตอนพิเศษ 1
โดย ท่านukisa

 ตอนพิเศษนะครับได้แรงบรรดาลใจจากเรื่องที่อ่านจากเพื่อนๆ เลยอยากเล่าเรื่องนายบี สมัยเพิ่งเข้ามหาลัย สมัยมัถยมปลาย ผมเกเรมาก ขับรถไปเรียนทุกวัน ตกเย็นก็พาเพื่อนพาสาวเที่ยว บางทีก็ไม่กลับบ้านค้างตามบ้านเพื่อนที่พ่อแม่ไม่อยู่แล้วก็จับคู่เอากัน ตอนนั้นก็ไม่เก่งเรื่องเซ็กเท่าไหร เหมือนกับกินเหล้าเมาก็จับคู่สาวซักคนไปปั้มกัน ไม่รู้ความต้องการของสาวๆ เอาแต่ตัวเองแตกแล้วแยกทาง หลังๆ ผมก็เที่ยวหนักจนการเรียนตกต่ำ จนพ่อแม่เริ่มเป็นห่วงกลัวว่าจะเรียนไม่จบ ม ปลาย แต่ก็ยังดีเพื่อนผมชวนไปสอบเทียบ แล้วผมก็สอบผ่าน ทำให้ผมมีวุฒิที่จะเรียนมหาลัยต่อได้ ผมสอบเข้ามหาลัยรัฐบาล

ก้อย 19.0

ก้อย 19.0
โดย ท่านukisa

ผมตื่นตอนตีห้าอีกแล้ว แต่วันนี้ไอ้หนูผมก็ตื่นด้วย ผมเลย morning cock bee ไป 1 ครั้ง แล้วเราก็ไปอาบน้ำล้างตัวกัน bee กลับออกมานอนซมต่อ บอกว่าขอนอนพักอีกซักหน่อย “bee ขอนอนอีกหน่อยนะค่ะ คุณทำบีซะหมดแรงเลย” bee ทำเสียงออดอ้อน “ครับเดี๋ยวผมกลับห้องก่อนนะ แล้ว 9 โมงจะมาเรียกไปทานข้าวเช้ากัน” ผมคิดแหมเล่นควบซะทั้งคืนมาว่าเราทำอีก ผมก้มลงไปหอมแก้ม bee แล้วห่มผ้าให้เธอ ผมออกจากห้องเธอกลับไปที่ห้องตัวเองเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วไปเดินเล่นที่ชายหาด ผมมองไปไกลสุดขอบฟ้าผมอยากให้วันเวลามันหวนกลับได้จัง ผมอยากให้มันกับไปเป็นวันที่ผมมากับเธอ เจน แล้วผมจะไม่มีวันบ่อยให้เธอจากไปอีก ผมเดินไปที่บ้านพักหลังเดิม มีเสียงเรียก “พี่บีค่ะ” เปิ้ลเดินมาหา

ก้อย 18.0

ก้อย 18.0
โดย ท่านukisa

ระหว่างเดินกลับห้อง ผมมองไปที่ทะเลแล้วก็เริ่มนึกเรื่องเก่าๆ พี่แจนผู้หญิงที่สอนผมให้รู้ว่าผู้ชายควรร่วมรักกับผู้หญิงยังไง และเป็นผู้หญิงคนแรกที่ทำให้ผมรู้จักคำว่าอกหัก เจนผู้หญิงที่ตอนนี้ผมคิดถึงเธอที่สุด ผมเดินลงไปที่ริมชายหาดเดิน น้ำทะเลยซัดเข้ามาโดนเท้าเป็นระยะ เดินไปซักพักแล้วก็หยุดยืนมองดวงจันทร์บนฟ้า เจนจะกำลังมองดวงจันทร์แล้วกำลังคิดถึงผมเหมือนที่ผมคิดถึงเธอไหม แล้วผมก็คิดได้ว่าตอนนี้อเมริกาน่าจะเป็นกลางวันซิ เธอคงไม่ได้มองดูพระจันทร์เหมือนผม ผมยืนมองฟ้าไปเรื่อยๆ นึกถึงตอนที่ผมกับเจนมาเที่ยวด้วยกันที่นี่ ผมเดินไปที่บ้านที่ผมเคยพักกับเธอ ตอนนี้มีคนอื่นอยู่

ก้อย 17.0

ก้อย 17.0
โดย ท่านukisa

 วันนี้ผมก็มาทำงานตามปรกติ ระหว่างทางที่ขับรถมาบริษัทฯ ผมก็เกริ่นกับแนนว่า วันศุกร์จะไม่อยู่อีกต้องไปต่างจังหวัด แนนทำหน้างอล แล้วบอกว่าถ้าพี่ก้อยมาค้างด้วย พี่บีอยากไปไหนก็ไปเลย ผมเลยโทรไปหาก้อย ก้อยตกลงจะมาอยู่เป็นเพื่อนแนน ผมก็โล่งไป เหลือแค่ว่า จะทำยังไงถึงจะได้ชิมน้ำผึ้งสองตัวที่ผมเล็งอยู่ ผมเจอพิสต้าเดินมากลับน้องวิศวะกรในบริษัทฯ เธอมองผมยิ้ม ผมก็ยิ้มให้เธอ อืมได้หนุ่มใหม่แล้ว ดีเหมือนกัน ก็ดีไม่อยากอธิบายกับก้อยเหมือนกัน ถ้าพิสต้ามาค้างด้วยบ่อยๆ ส่วนแนนเธอดูเฉยๆ ไม่ได้สนใจว่าพิสต้าจะเดินกับใคร ถึงห้องทำงานผมเปิด notebook ข้อความ msn เด้งขึ้นมา “พี่

ก้อย 16.0

ก้อย 16.0
โดย ท่านukisa

ผมพาหมวยไปกินข้าว ตอนนี้เธอยิ้มแย้มไม่ร้องไห้แล้ว เราทานข้าวเสร็จก็กลับขึ้นออฟฟิต หมวยขอตัวไปทำงาน ผมก็เดินกลับห้อง ห้าโมงผมเก็บของแล้วเดินออกจากห้อง แนนรีบเดินตามมา ผมเห็นเจกำลังยืนง้อหมวยอยู่ สงสัยเจมันเห็นหมวยยิ้มแย้มไม่ร้องไห้แล้วเลยกลัวว่าหมวยกำลังมีคนใหม่เลยรีบมาง้อ แนนบอกผมว่าพิสต้าไปติดหนุ่มวิศวะอีกแผนกคงไม่มาค้างกับเราแล้ว อาทิตย์นี้ผมมีความสุขที่ชีวิตหยุดนิ่งแบบนี้ หมวยก็ดูมีความสุขดีไม่มาขอให้ผมทำเธออีก ผมก็อยู่กับแนนอย่างมีความสุข พอวันศุกร์ก้อยมาค้างอีกชีวิตผมก็ยิ่งเหมือนมีส่วนมาเติมเต็ม ก็ยังขาดอีกแค่ส่วนเดียว เจน ซักวันชีวิตผมคง

ก้อย 15.0

ก้อย 15.0
โดย ท่านukisa

 ผมสะดุ้งตื่น ฟ้ายังไม่สว่าง ผมมองก้อยเธอยังหลับสนิทบนอกผม อ้าวแนน เธอมานั่งหลับเอาหัวมาพิงโซฟาอยู่ ผมเอามือไปเขย่าแขนแนน เธอลืมตามาดู ผมพูด “แนนมานอนแบบนี้ทำไม ไม่เมื่อยหรอ” แนนตอบ “ก็แนนตื่นมาไม่เจอพี่ก้อย เลยออกมาดู แล้วก็มาหลับอยู่ตรงนี้” ผมลูบหัวเธออย่างเอ็นดู “ไปกลับไปนอนในห้องไปเดี๋ยวก็ปวดคอหรอก” แนน “อยากจะนอนตรงนี้ด้วย” ผมยิ้ม “งั้นเราก็ไปกันหมดนี่แหละ” ผมให้แนนช่วยอุ้มก้อยระหว่างผมลุกขึ้น แล้วผมก็อุ้มก้อยเข้าไปในห้องนอน ผมวางก้อยบนเตียง แนนรีบไปนอนข้างแล้วกอดเธอ ผมล้มตัวลงนอนแล้วกอดบ้าง “กอดบ้างซิ” ผมแกล้งบอกแนน แนน “อย่านะ” เธอแกล้งมาแกะมือผมออกจากก้อย เราเล่นกันจนก้อยทำท่าเหมือนจะตื่น ผมบอกแนน “พอ

ก้อย 14.0

ก้อย 14.0
โดย ท่านukisa

ผมมาถึงห้องแอน ผมเคาะประตู แอนแง้มประตูดู “พี่บี” แล้วเธอก็รีบเปิดประตู ดูเธอจะหายดีแล้ว แต่หน้าตายังดูเหมือนมีเรื่องไม่สบายใจ ผมพูด “เป็นไงบ้าง ทำไมทำหน้าแต่แบบนี้หละ” แอนโผมากอดผม “แอนนึกว่าพี่จะไม่มาหาแอนแล้ว” ผมถาม “ทำไมคิดแบบนั้นหละ” แอน “ก็พี่ใจดีอบอุ่น แอนคิดว่าพี่คงมีคนอื่นอยู่แล้ว แต่แอนก็ยังอยากเจอพี่นะ” ผมลูบหัวเธอ “พี่ขอโทษนะที่ไม่ได้โทรหา ถ้าแอนคิดถึงก็โทรหาพี่ซิ บางที่พี่ทำงานยุ่งๆ ก็ไม่มีเวลาโทรหานะ แล้วถ้าแอนอยากเจอพี่ก็โทรมาบอกไม่ต้องรอให้พี่โทรหานะ” ผมใช้นิ้วเช็ดน้ำตาให้เธอ แอนยิ้มใบหน้าเธอดูสดชื่นขึ้น “พี่ก็คิดถึงแอนนะ” ผมก้มไปหอม

ก้อย 13.0

ก้อย 13.0
โดย ท่านukisa

ผมสะดุ้งตื่นมองนาฬิกาเพิ่งจะตีสี่ ผมนึกถึงสัญญาที่ให้กับแนนได้แต่ไม่รู้ว่าผมจะสู้แค่ไหนนะ เพราะว่าก่อนนอนก็โดนรีดพิษไปอิอิ ผมจับแก้มแนนเธอลืมตามอง ผมถาม “ไม่หลับหรอ” แนน “ตื่นนานแล้ว รอพี่ตื่นอยู่อะ” ผมถามต่อ “ทำไมกลัวไม่ทำตามสัญญาหรอ” แนนอายตีแขนผม ผมจับแขนเธอไว้ เรามองตากันแล้วแนนก็ค่อยเผยริมฝีปาก ผมเลื่อนหน้าเข้าไปจูบเธอ เราจูบกันแผ่วเบาด้วยความรัก ผมรู้สึกมีความสุขมาก มากกว่าการร่วมรักกับเธอ เราหยุดจูบกัน แนนถาม “พี่ไหวไหมค่ะ” ผมตอบ “ไม่รู้ซินะแต่มันยังหลับอยู่เลย” แนน “งั้นแนนช่วยนะ ไม่สู้ก็ไม่เป็นไรพี่จูบแนนกอดแนนก็พอ” แนนล้วงมาจับควยผม

ก้อย 12.0

ก้อย 12.0
โดย ท่านukisa

ผมเปิดเมล์หาเมล์ที่พักที่ผมบอกเจน ผมดูรูปที่แนบในเมล์ มันเป็นรีสอร์ทริ่มทะเล ผมสนใจแบบที่เป็นบ้านสำหรับสองคน ห้องนอนติดริมทะเลประตูเป็นกระจงบานเลื่อน เราสามารถนอนบนเตียงมองทะเลได้เลย ห้องน้ำก็สวยมากที่สำคัญ มีห้องอาบน้ำขนาดใหญ่แบบเปิดหลังคามีอ่างขนาดใหญ่มาก ผมคิดว่าคงจะนอนกอดเจนในอ่างน้ำอุ่นนอนดูดาวกันได้เลย ในรูปแทบทุกแห่งในห้องมีดอกไม้ ในอ่างอาบน้ำเองก็มีกลีบดอกไม้โรย ผมชอบใจมาก กดโทรศัพท์ไปจองทันที ผมคิดว่าจะไม่บอกรายละเอียดให้เจนรู้ อยากให้เธอไปเห็นแล้วประทับใจ สี่โมงสี่สิบห้าแล้วผมลุกขึ้นว่าจะไปเข้าห้องน้ำซักหน่อย วันนี้ผมคง

ก้อย 11.0

ก้อย 11.0
โดย ท่านukisa

 เช้านี้สองสาวยังคงทำท่าจะไม่ยอมไปทำงานกันอีกแล้ว ผมเลยเอาพวกเธอเข้าเอวคนละข้างลากเข้าห้องน้ำ แล้วเอาเปิดฝักบัวฉีดใส่ พวกเธอร้องกรี๊ดกันใหญ่ เหอๆ ผู้หญิงนะครับถ้าผมเปียกน้ำยังไงก็ต้องจำใจสระผม พวกเธอเลยยอมอาบน้ำกัน ผมเอาผ้าเช็ดตัวมาแขวนให้แล้วออกจากห้องน้ำมาก่อน ผมกลัวอดใจไม่ไหวที่เห็นสองสาวเปลือยเปล่าอาบน้ำให้กัน ผมมาทอดเบคอนไข่ดาวเตรียมเป็นอาหารเช้า ซักพักสองสาวก็นุ่งผ้าเช็ดตัวออกมาจากห้องน้ำ ผมเตรียมอาหารเสร็จแล้วเลยเข้าไปอาบน้ำบ้าง อาบน้ำเสร็จผมออกมาแต่งตัว สองสาวใส่เสื้อผ้าเสร็จแล้วแต่กำลังช่วยกันเป่าผมให้แห้ง ผมแต่งตัวเสร็จก็ออกไปนั่งรอที่โต๊ะกินข้าว สองสาวตามมากลิ่นน้ำหอมอ่อนๆของพวกเธอเตะจมูก ผมเทน้ำส้มใส่แก้วให้ก้อย

ก้อย 10.0

ก้อย 10.0
โดย ท่านukisa

ผมขับรถออกจากอพาร์ทเม้นท์เจน ในหัวก็คิดถึงใบหน้าที่ดูเศร้าๆ ของเธอ ถึงเธอจะดูมีความสุขตอนเราร่วมรักกัน แต่ผมก็รู้สึกถึงอาการเศร้าของเธอ ผมกำลังคิดว่าจะพาเธอไปเที่ยวทะเลที่ไหนดี ผมอยากให้เธอชอบและมีความสุขมากที่สุด ขณะผมกำลังคิดเพลินๆ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น ผมรับสาย มีเสียงหวานๆ พูดมา “พี่ค่ะนี่แอนนะค่ะ” ผมตอบ “ครับน้องแอนมีอะไรหรอ” แอม “อืมคือพี่ค่ะ อันนี้มันไม่ใช่ที่แอนอยากได้ค่ะ” ผมเข้าใจทันทีครับเธอคงอยากได้สีชมพู แต่ที่ผมซื้อมันกันน้ำเป็นสีเงิน ผมตอบ “สีชมพูมีคนซื้ออันสุดท้ายไปพอดีครับ อันนี้ดีกว่านะโดนน้ำได้ จะได้ไม่เสียเร็ว” แอน “อืมค่ะ แบบนี้ก็แพงกว่าซิค่ะ” ผมตัดบทกลัวเธอเกรงใจ “ไม่หรอกครับลุงเค้าลดให้ พี่ซื้อของแกเยอะ” แอน “ค่ะแล้วหลอดนี่อะไรหรอค่ะ”

ก้อย 9.0

ก้อย 9.0
โดย ท่านukisa

หลังจากเสร็จกับแนนและก้อยผมก็หลับไปได้ซักสองชั่วโมงได้แล้วผมก็ได้ยินเสียง ก้อยควณคราง ผมลืมตาขึ้นมอง แนนกำลังพยายามเอาควยปลอมยัดเข้ารูก้นก้อยโดยมี รูหีก้อยไข่สั่นอยู่ข้างใน แนนปรับเร่งการสั่นของไข่สั่น ก้อยได้แต่ร้องโอ้ยๆ หน้าซุกหมอนมือกำผ้าปูที่นอนแน่น ผมร้องห้ามแนน “อย่านะพี่ยังไม่ได้เปิดเลย” แนนกดควยปลอมมิด ก้อยแหงนเริดแล้วก็ฟุบลงไปใหม่ แล้วผมก็ได้ยินเสียงเรียกของ แนน และเหมือนมีคนเขย่าตัว อ้าวผมฝันไปหรือเนี่ย โชคดีจัง นึกว่าโดนแนนชิงเปิดซิงก้นก้อยซะแล้วอุตส่าห์เก็บไว้ แนนถามผมว่า “เหม่ออะไรค่ะพี่” ผมลุกขึ้นจับมือแนนดึงเธอออกไปนอกห้อง ผมถาม

ก้อย 8.0

ก้อย 8.0
โดย ท่านukisa

 ผมตกใจมากที่ก้อยมาวันนี้ เธอบอกผมว่าจะมาวันศุกร์ แล้วนี่ยังมาเจอน้องแนนอีก ผมไม่รู้ว่าจะเอ่ยปากพูดว่าอะไรดี จะแก้ตัวเรื่องแนนยังไงดี เธอสองคนมองมาที่ผม ก้อยลุกขึ้นแล้วเดินมาที่ผม ผมคิดในใจ โดนตบแน่ๆ แล้วผมคงต้องเสียเธอไป ผมต้องเจอเรื่องเศร้าสองเรื่องในวันเดียวหรือนี่ ก้อยมาหยุดตรงหน้าผม ผมยิ้มแห้งๆ เธอพูดขึ้นว่า “หลานมาขอค้างทำไมใจดำไล่ไปนอนที่อื่นหละ” ผมงงครับ แนนทำหยิบตาเหมือนส่งสัญญาณให้ผม ผมเข้าใจแล้วเลยตามน้ำตอบไปว่า “ก็ผู้ชายผู้หญิงอยู่กันสองต่อสองมันไม่ดีนะ แล้วเดี๋ยวเธอก็มาค้างด้วย เราจะไม่เป็นส่วนตัวนะ” ผมนึกในใจเอาวะถึงไหนถึงกัน ออกทะเลกันไปขนาดนี้แล้ว ก้อยเข้ามาใกล้กลิ่นหอมของเธอเตะจมูกผม เธอกระซิบว่า “ไม่เป็นไรเดี๋ยวให้น้อง

ก้อย 7.0

ก้อย 7.0
โดย ท่านukisa

 แนนยังคงค้างกับผม วันนี้เธอทวงผมเรื่อง Sex Toy ที่เธอขอไว้ ผมตอบว่า วันนี้จะออกไปพบลูกค้าเดี๋ยวจะแอบไปคลองถมซื้อมาให้ ไม่ต้องใจร้อนวันนี้ ได้เล่นแน่ๆ แนนตีแขนผม แล้วบอกว่าก็อย่ามาเล่นด้วยแล้วกัน ผมหยิกแก้มเธอ กลับแล้วบอกว่าถ้าไม่ให้เล่นด้วยผมก็ไม่ให้ของเล่นเธอ เราก็แหย่กันตลอดทาง วันตอนลงรถบังเอิญเจอพี่คมแกผมแนนตาเป็นมัน ผมคงไม่ให้หรอกเรื่องไร เคยทำซะน้องจูนกับน้องบัวผมเสียศูนย์ แกเข้ามาหาผมแนะนำแนนให้รู้ จักพี่คม แกบอกผมว่าเรื่องที่ให้หาอย่าให้เกินวันพฤหัสนะ วันนี้อังคารแล้ว จะหาทันไหมนะ แต่ผมก็รับคำ แนนถามผมใหญ่ว่าหาอะไร ผมไม่รู้จะบอก ยัง

ก้อย 6.0

ก้อย 6.0
โดย ท่านukisa

 พอเช้าแนนมาปลุกผม เธออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ากลับเป็นชุดนักศึกษาแล้ว ผมเห็นแล้วคิดว่าถ้าวันนี้ได้เย็ดเธอในชุดนี้คงดี ควยผมก็เริ่มตั้งผมเลย ไม่กล้าลุกขึ้นยืน แนนดึงแขนผมให้ลุกขึ้นผมบอกเธอว่าอย่าเพิ่มรอเดี๋ยว แล้วชี้ให้เธอดูควยผมที่มันตุ้งกางเกงออกมา แนนหน้าแดงแล้วถามว่า คิดอะไรเนี่ย ตอนนี้เธอยิ้มแย้มน่ารักกว่าที่ผ่านมา ที่ทำหน้ายักษ์ใส่ผมตลอด เวลา แนนบอกว่าแพ้ชุดนี้หรอ ผมบอกใช้จะไม่ไหวแล้วเธอบอกว่าให้เธอ ทำไงต้องรีบนะคนอื่นเริ่มตื่นแล้วแต่กำลังอาบน้ำกัน ผมถามว่าเธออมเป็น ไหมเธอ แนนหน้าแดงบอกว่าเคยเห็นในหนังแต่คงทำไม่เป็นหรอก ผมเลยบอกว่างั้นชักให้พี่แล้วกัน แล้วเดี๋ยวไปส่งคนอื่นหมดแล้วไปคอนโด พี่นะพี่จะสอนให้ แนนอายหันหน้าไปทางอื่นแล้วตอบค่ะเสียง

ก้อย 5.0

ก้อย 5.0
โดย ท่านukisa

ตอนนี้ผมเทียวรับเทียวส่งสองสาว ก้อย และ เจน จนไม่รู้สึกอยากหาเด็กใหม่ๆ เลย แค่สองคน นี้ผมก็จะน้ำหมดตัวตายแล้ว แล้วยิ่งได้รู้ว่าจริงๆ บ้าน เจน ก็มีฐานะที่เธอมาทำ SL เพราะว่า แฟนเก่าเธอเล่นบอลติดหนี้แสนกว่า พวกทวงหนี้มายึดรถเธอไป ถ้าเธอไม่ยอมก็จะโดนบังคับ ให้ทำ SL เธอกลัวจึงยืมให้ยึดรถไป แต่ก็กลัวที่บ้านจะรู้จึงไม่ยอมกลับบ้านเลยอ้างว่ามีกิจกรรม ตลอด ที่เธอมาทำ SL เพราะเพื่อนชวนแล้วก็อยากได้เงินไปส่งพวกทวงหนี้เพื่อเอารถคืน และ คงดีกว่าจะไปทำ SL ในสังกัดพวกมัน ตอนนี้เจนขอค่าขนมพ่อเธอเพิ่มขึ้น แล้วเอาเงินส่วนนั้น ไปส่งพวกทวงหนี้ ได้ทุกเดือนจนตอนนี้เธอได้รถคืนแล้วแต่หนี้ก็ยังไม่หมด และเธอก็ไม่ทำ SL แล้ว ทำให้ผมเรื่องรู้สึกรักพี่เสียดายน้องขึ้นมา ก้อย ก็ดี เจน ก็ดี

ก้อย 4.0

ก้อย 4.0
โดย ท่านukisa

หลังจากปล่อยน้ำใส่ ก้อย ไปสี่ครั้ง ผมก็หลับคาอกเธอจนเช้า ผมตื่นมา 6 โมงเช้า เพราะไอ้ตัวเล็กผมมันชอบตื่น มาเคารพธงชาติเวลานี้ ผมอยากอีกครั้ง ผมมองก้อยที่หลับสนิบเธอดูน่ารักมาก ผมหอมแก้มเธอแล้วก็มุดไปสำรวจ ถ้ำเธอว่ายังพอมีน้ำอยู่หรือเปล่า หีเธอยังช่ำแฉะด้วยน้ำเธอและน้ำผมผสมกัน ผ้าปูที่นอนตรงหีเธอเปียกเป็นวงกว้าง ผมสงสารเธอที่ต้องนอนทับน้ำกามเลยลุกขึ้นอุ้มเธอเลื่อนมานอนอีกข้าง จากนั้นผมก็เริ่มเอาควยถูไปตามร่องเธอ เธอครางในลำคอแต่ก็ยังไม่ตื่น ผมจับเธอแยกขาแล้วเริ่มดันควยเข้าหีเธอ มันเข้าได้ง่ายกว่าเมื่อคืนมาก ผมกดไปมิด ด้ามเธอครางอีกครั้ง แต่ก็ยังหลับสนิด ผม

ก้อย 3.0

ก้อย 3.0
โดย ท่านukisa

 ผมมีพี่ที่เคารพอยู่หนึ่งท่านชื่อพี่คม ท่านเป็นผู้บริหารระดับสูงของบริษัท ที่ผมสนิทกับแก ก็เพราะเคยเจอแกหิ้วเด็กเข้า รร และเคยบังเอิญไปเจอกันแถวเพชรบุรีบ่อยๆ ตอนแรก ผมก็ไม่กล้าทักท่านจนวันนึงผมเจอท่านในสถานที่หาเด็กแห่งนึง พี่คมจำหน้าผมได้ แก เรียกผมไปนั่งด้วยแล้วถามผมถึงน้องแต่ละคนที่นั่งรอแขกอยู่ในร้านอาหารแห่งนี้ ผมแนะ นำแกได้เป็นอย่างดีเพราะผมเคยขึ้นมาเกือบหมดทุกคน แกเลยบอกสเปกให้ผมไปเรียก มาให้หน่อยถ้าทำได้แกจะมีรางวัลให้ แกอยากได้เด็กตัวเล็กนมใหญ่ลีลาดีเอาใจเก่งไม่ เรื่องมาก โหบอกเลยว่าสเปกนี้คนทั่วไปหาไม่ได้หรอกจากเด็ก SL วิธีคำนวณนิสัย

ก้อย 2.0

ก้อย 2.0
โดย ท่านukisa

ระหว่างขับรถออกมาผมก็คิดว่าจะไป รร ไหนดีถึงจะจัดการ ก้อย ให้ติดใจได้ (อุปกรณ์เยอะ อ่าง เก้าอี้ อะไรพวกเนี่ย) ผมตัดสินใจ ไปที่ รร My**** ในชอย มหาดไทย (คงมีคนรู้จักนะไม่รู้ใส่ชื่อเต็มจะไม่ดีเปล่า) ก้อยดูหงุดหงิดมาก ถามผมว่าจะไปไหนยังไม่ถึง อีกหรอ เธอคงอยากอีกรอบ ผมบอกว่าแถวนี้เข้าไปแล้วคนก็เห็นนะไม่กลัวหรอเดี๋ยวผมพาไปที่ที่เข้าด้านหลังได้จะได้ไม่อายไง เธอก็ตกลง ระหว่างนั้นผมก็หยิบกระเป๋าวิเศษ (กระเป๋าธรรมดาแต่ข้างในมันมีแต่ของเวิเศษพกไปด้วยตลอด อิอ) หยิบไวอา

ก้อย 1.5

ก้อย 1.5
โดย ท่านukisa

 ต่อนะครับ ตามที่บอกครั้งที่แล้วว่าเจนรีดน้ำผมอยู่ 1 คืนกับครึ่งวัน ทำเอาผมต้องลาหยุดงาน เที่ยงผมไปส่งเจนที่ ห้อง ใจก็กลัวว่าก้อยจะโทรหาเพราะว่าปรกติผมจะโทรไปคุยเรื่องสั่งของและถือโอกาสจีบเธอทุกวัน เจนชวนผม อยู่ที่ห้องเธอต่อแต่ผมอ้างว่าจะเข้าไปเคลียงานก่อน เจนก็ขอตัวนอนก่อนฝากผมล็อกห้องให้แล้วบอกว่าตื่นแล้วจะ โทรหา หึๆ ผมหัวเราะในใจ เจอไปขนาดนี้ตื่นพรุ่งนี้เลยมั้ง ผมออกจากห้องเจนกลับไปที่คอนโดผม ผมตัดสินใจ ว่าจะไม่โทรหาก้อยก่อนดูว่าเธอจะเป็นห่วงโทรมาหาเอง

ก้อย 1

ก้อย 1
โดย ท่านukisa

สวัสดีครับผมชื่อ บี ครับ มีประสพการฟันสาวมาหลายคน คนที่จะเล่าเธอชื่อ ก้อย สูง 167 หน้าอก 32 เอว 24 ก้น 33 ปรกติผมจะฟันแต่สาวหมวยหุ่นอึ้มนะ แต่ไม่รู้ทำไมช่วงนั้นเกิดอยากลองสาวผอมผิวสีแทนบ้าง สงสัยคงจะ กินขาวอึ้มมาเยอะเลยเบื่อ มาต่อกันเลยผมติดต่อสั่งซื้อของกับบริษัทฯ ก้อย ประจำได้คุยกันทุกวัน เริ่มสนิดสนม เริ่มมีถามถึงเรื่องแฟนกัน ตอนนั้นผมเองก็เพิ่งเลิกกับเด็กเลยว่างส่วน ก้อย เองก็กำลังผิดหวังจากคนที่ไปหลงรัก แรกๆ ผมก็จีบไปเรื่อยๆ ตามประสาคนเจ้าชูนะ จนกระทั้งวันนึง ก้อยเข้ามาหาผมที่บริษัทเอาของขวัญปีใหม่มา ให้ ผมถึงได้เห็นหน้าตาของ ก้อย และสัดส่วน

แฝดอันตราย ตอนที่49

แฝดอันตราย ตอนที่49
หลังจากที่ฉัตรชัยพาภรรยาทั้งสองคนไปเยี่ยมมารดาที่โรงพยาบาลแล้วก็เห็นอาการของมารดาดีขึ้นมากจนหมดความ กังวล คุณนายแจ่มจรัสได้พบเห็นหน้าลูกสะใภ้คนเล็กคือหวาน ก็นึกรักใคร่เอ็นดูชอบตั้งแต่แรกเห็น กับความใสซื่อของ หวาน เพียงแค่ยังไม่รู้ว่าหวานนั้นเป็นเมียของบุตรชายแฝดคนโตของหล่อนไปแล้วเหมือนกัน ในระหว่างที่ทั้งสามคนยัง อยู่ที่โรงพยาบาลนั้น ได้มีโทรศัพท์เข้ามาหาคุณหมิวจากมรว.จักรภพ แจ้งให้รู้ว่าตนเองได้ไปพบและปรึกษาผู้การอภิสิทธิ์ เพื่อหาทางช่วยเหลือเรียบร้อยแล้ว "ลูกหมิว...ทางผุ้การต้องการให้คู่หมั้นของลูกหลบตัวออกไปจากกรุงเทพเป็นการชั่วคราวน่ะ

แฝดอันตราย ตอนที่59 ตอนอวสาน

แฝดอันตราย ตอนที่59 ตอนอวสาน   
เรื่องแฝดอันตรายนี้ ผมทำบทจบไว้สองแบบ แบบแรกเป็นการจบด้วยบทแนวดราม่า ส่วนอีกแบบเป็นบทจบแนว happy เชิญเลือกอ่านเอาตามความชอบ หรือจะอ่านทั้งสองแบบสองแนว ก็ตามใจ....

แบบที่1 แนวดราม่า 
ย้อนหลังกลับเมื่อสามวันที่แล้ว หลังจากกองกำลังภายใต้การบังคับบัญชาของผู้การอภิสิทธิ์ ได้เวลาตามที่นัดหมาย ต่างก็ พร้อมลงมือจู่โจมเข้าไปยังอาคารบ่อนกาสิโนย่านทองหล่อ อันเป็นกองบัญชาการของนายพลเดชกับลูกสาวอย่างรวดเร็ว และพร้อมเพรียงกัน จนฝ่ายนายพลเดชตั้งตัวไม่ทัน จึงไม่

แฝดอันตราย ตอนที่58

แฝดอันตราย ตอนที่58
เข็มวินาทีกระดิกเดินไปอย่างรวดเร็ว จนกระทั่งถึงเวลา24.00น. ผู้การอภิสิทธิ์ก็ลุกขึ้นจากหัวโต๊ะที่ประชุมวางแผนกัน บรรดา ผู้ใต้บังคับัญชาต่างลุกขึ้นตามอย่างพร้อมเพรียง "เอาละครับได้เวลาแล้ว..ผมขออวยพรให้ทุกท่านปลอดภัย และงานของเราสำเร็จเรียบร้อย" หลังพูดจบผู้การอภิสิทธิ์ก็เดินนำหน้าไปขึ้นรถฮัมเมอร์หุ้มเกราะ จากนั้นบรรดาผู้ใต้บังคับบัญชาต่างทยอยกันไปยังรถที่จัด เตรียมไว้สำหรับงาน

แฝดอันตราย ตอนที่57

แฝดอันตราย ตอนที่57
ชัดชายเหลืบตามองซีกหน้าด้านข้างของคุณหมิว เมื่อเห็นหยาดน้ำตาไหลรินมาตามข้างแก้ม เขาก็ชะงักมือที่หมายจะเอื้อม ไปกอด ชัดชายครุ่นคิดถึงสาเหตุที่ทำให้คุณหมิวร้องไห้ หรือเป็นเพราะว่าเธอกลังเสียใจในสิ่งที่ทำลงไป ครั้งแรกชัดชาย ตกใจและแปลกใจที่เห็นคุณหมิวเป็นผู้กระทำกดร่องสาวให้อ้าอมควยของเขา จนกระทั่งเขาแตกข้างในโพรงสวาท ชัดชาย จึงดีใจอิ่มสุขจนเหลือคณานับ เพราะคิดว่า

แฝดอันตราย ตอนที่56

แฝดอันตราย ตอนที่56
คุณหมิวพอได้ยินชัดเต็มสองหู เธอก็อายหน้าแดง ชัดชายมองเห็นก็ใจฟ่อคิดว่าตนเองคงขอมากไป แต่แล้วคุณหมิวก็พยัก หน้าตอบตกลง พร้อมขยับตัวขึ้นไปเตรียมป่ายขาคล่อมใบหน้าของชัดชาย ด้วยรุ้ว่าเขาคงขยับตัวขึ้นมาใช้ลิ้นชิวหาเนิน สวาทของเธอไม่ได้ถนัดนัก แต่ชัดชายกลับยื่นมือมาจับขาของคุณหมิวไว้ก่อนที่จะป่ายคล่อม จนคุณหมิวชะงัก หดขากลับ มาแล้วมองหน้าชัดชายด้วยความสงสัย "คุณหมิวครับ...ขอผมถามก่อนได้มั๊ยว่า..เอ่อ...ที่คุณหมิวยอมให้ผมทำเช่นนี้เพราะ..เพราะอะไรครับ.." ชัด

แฝดอันตราย ตอนที่55

แฝดอันตราย ตอนที่55
คุณหมิวค่อยๆบรรจงใช้เสื้อเช็ดคราบเลือดบนใบหน้าของชัดชายช้าๆ แผ่วๆ จนดุสะอาดตากว่าเมื่อสักครู่ จากนั้นก็หันกลับไป ซักผ้าทำความสะอาดใหม่ บิดผ้าจนหมาด แล้วหันกลับมาหวังจะนำมาวางอิงไว้บนหน้าผากของชัดชาย แต่พอคุณหมิวหัน กลับมาเท่านั้น ก็ประสานสายตากับชัดชายเต็มๆ เขาจ้องมองหน้าคุณหมิวนิ่งตะลึงก่อนจะค่อยๆเลื่อนสายตาลงมา คุณหมิว อ่านออกว่าตอนนี้สายตาคมวาวของชัด

แฝดอันตราย ตอนที่54

แฝดอันตราย ตอนที่54
คุณหมิวกะเล็งที่จะใช้เท้าถีบไปที่ลูกกระเป๋งกล่องดวงใจ อันเป็นจุดอ่อนของผู้ชายทุกคน แต่ปรากฎว่าจากความตื่นเต้นทำให้ เท้าของคุณหมิวพลาดเป้า ไม่โดนจุดสำคัญ เพียงแค่เฉี่ยวๆ แต่แรงถีบนั้นก็ทำให้ไอ้ดาวกระเด็นไปคล่อมร่างของชัดชาย และ เขาก็ใช้กำลังขารัดร่างของมันไว้แน่น คุณหมิวกระโดดจากเตียงลงมายืนมองผลงานของเธอ เห็นไอ้ดาวทำหน้าเหยเกบิดเบี้ยว แต่ไม่สลบตามที่เธอตั้งใจ จาก

แฝดอันตราย ตอนที่53

แฝดอันตราย ตอนที่53
"ว๊าย...บ้าจังนายชัดนี่..." คุณหมิวคลำตรงเป้ากางเกงของชัดชายเพื่อหาช่องลับที่เก็บมีดพก แต่มือที่คลำหานั้นกลับสัมผัส ตรงเป้ากางเกงของชัดชายตรงๆ ยังผลให้ลำลึงค์อวบอ้วนพองขยายตัวขึ้น จนเธอชะงักชักมือกลับ "ตกลงว่ามันมีมีดแน่นะ..." คุณหมิวขยับตัวหันมาจ้องหน้าชัดชายแบบเอาเรื่อง "มีสิครับ...ผมจะมาหลอกคุณหมิวเรื่องอะไร..." ชัดชายประสานจ้องตากลับพร้อมยืนยันคำพูด "ลองคลำมือหาใหม่อีกทีสิครับ..." ชัดชายกระซิบบอกคุณหมิวอีกครั้ง "คอยดุนะ..ถ้าไม่มีมีดตามที่นายบอก..เจอ

แฝดอันตราย ตอนที่52

แฝดอันตราย ตอนที่52
"รุ่งขึ้นพอเสร็จงานแล้ว..ให้ผมเก็บทั้งสองคนเลยหรือครับ...ครับเจ้านาย...แต่ก่อนจะเก็บนังคุณหนู..ขอผมเล่นสนุกกับมัน ก่อนได้มั๊ยครับเจ้านาย" "ตามใจมึง...แต่อย่าเสือกทำก่อนงานสำเร้จนะโว๊ย...". "....เอ่อ..ครับ...ขอบคุณครับ...." เสียงที่ไอ้ดาวได้รับคำสั่งมาจากลูกพี่ของมันทางโทรศัพท์ ถูกคุณหมิวแนบหูกับประตุไม้ฟัง ได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่คำพูดที่เธอได้ยินชัดเต็มสองหูคือวันรุ่งขึ้นหลังจากพวกมันทำงานสำเร็จ มันจะฆ่าเธอกับนายชัดชาย คุณหมิวจึงนำข้อความที่แอบฟังไปถ่ายทอดให้ชัดชายฟัง ชายหนุ่มนั่งคิดตรึกตรองแล้วตัดสินใจว่าต้องลองเสี่ยงดวงกับพวก มันดูสักครั้ง ขืนนั่งรอความช่วยเหลือ

แฝดอันตราย ตอนที่51

แฝดอันตราย ตอนที่51
ในระหว่างที่ฉัตรชัยเยิ่ยมมารดาอยู่ที่โรงพยาบาลนั้น เขารู้สึกกระวนกระวายใจทั้งๆที่อาการของมารดาก็ดีวันดีคืน จนใกล้เวลา ที่หมอจะอนุญาติให้กลับบ้านได้แล้ว แต่จิตใจของฉัตรชัยกลับว้าวุ่น เหมือนมีลางสังหรณ์ว่าคุณหมิวจะเป็นอันตราย จนหวาน สังเกตุพบอาการของเขาได้ จึงสอบถามว่าฉัตรชัยเป็นกังวลเรื่องอะไร เธอพอจะช่วยเหลืออะไรได้บ้างมั๊ย "พี่ก็ไม่ทราบจ๊ะ..มันรุ้สึกเป็นห่วงคุณหมิวน่ะ..." ฉัตรชัยกระซิบบอกให้หวานรู้ "พี่ไม่โทรไปหาล่ะจ๊ะ..." "พี่โทรหลายครั้งแล้ว..แต่คุณหมิวสายไม่ว่าง..หรืออาจ

แฝดอันตราย ตอนที่50

แฝดอันตราย ตอนที่50
แต่จากประสพการณ์ที่ผ่านเหตุการณ์ต่างๆ มาอย่างโชกโชนของนายพลเดช ทำให้เขาปักใจเชื่อว่า ฉัตรชัยคนที่อยู่กับ แอนนี่บุตรสาวของตนเองนั้นหาใช่นายฉัตรชัยตัวจริงแต่อย่างใด เพราะจากพฤติกรรมที่เขาแสดงออกมาด้วยการเดินเข้า มาติดบ่วงกามของแอนนี่อย่างง่ายๆนั้น หาใช่วิสัยของนายฉัตรชัยตัวจริง เพราะทั้งที่ก่อนหน้านั้น นายพลเดชเคยให้ลูกสาวตนเองอ่อยให้ท่าให้ทางมานานเกือบปียังไม่เคยสำเร็จ เพราะวิสัยแท้จริง ของนายฉัตรชัยนั้นหาใช่คนที่มีตัณหาราคะแต่อย่างใด อีกทั้งล่วงรุ้ดีว่ามล.ลาวัลย์คุ่หมั้นสาวของนายฉัตรชัยนั้นทั้งสาวทั้ง สวยทั้งมีชาติตระกูลดีเพียงใด จึงค่อนข้างมั่นใจว่านายฉัตร

แฝดอันตราย ตอนที่48

แฝดอันตราย ตอนที่48
หลังจากที่ฉัตรชัยและคุณหมิวออกมาจากสังเวียนรักในห้องน้ำแล้วทั้งคู่ ต่างก็เร่งรีบแต่งตัวกันเงียบ ๆ คุณหมิวจำต้องใส่ชุด เดิมซ้ำจากเมื่อวาน แม้เธอจะรุ้สึกตะขิดตะขวง แต่ก็จำเป็น เพราะเธอไม่ได้คาดคิดไว้ว่าเรื่องจะเลยเถิดจนเธอถึงกับต้อง ค้างคืนในห้องนี้ แต่เป็นเพราะ...คุณหมิวนึกถึงว่าเป็นเพราะอะไรเธอก็ถึงกับหน้าแดงความความขวยเขิน เร่งรีบใส่ชุดเดิน จนเรียบร้อย "พี่พาน้องหมิวกลับบ้านไปเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ก่อนนะครับ จะได้อธิบายเรื่องราวทั้งหมดให้คุณพ่อกับคุณแม่รับทราบ.." ฉัตรชัยพูดขึ้นเรียบๆ

แฝดอันตราย ตอนที่47

แฝดอันตราย ตอนที่47
เช้าวันรุ่งขึ้น หวานตื่นนอนขึ้นก่อนเป็นคนแรก เธอขยับลุกขึ้นเบาๆด้วยเกรงว่าฉัตรชัยกับคุณหมิวจะตื่น สายตาที่มองเห็น ร่างเปลือยทั้งของฉัตรชัยและคุณหมิวนั้น เธอมองด้วยความรู้สึกเป็นสุข เธอไม่ได้ต้องการอะไรจากฉัตรชัยแม้สักนิด ขอ เพียงให้เขาแบ่งความรักความเมตตามาให้เธอบ้าง เท่านี้หวานก็เป็นสุขมากแล้ว เพราะฉัตรชัยนั้นเหมาะกับคุณหมิวมาก กว่าตนเอง ทั้งหน้าตา ทั้งฐานะทางสังคม หวานขอเป็นเพียงส่วนต่อหรือจิ๊กซอชิ้นเล็กๆในชีวิตคู่ของเขาทั้งสองคนเท่านั้น เธอก็มีความสุขแล้ว หลังจากที่หวานเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ คุณหมิวก็ตื่นตามมาอีกคน เธอรีบควานหาผ้าเช็ดตัวของโรงแรมมาห่อหุ้ม

แฝดอันตราย ตอนที่46

แฝดอันตราย ตอนที่46
เวลาเลยเที่ยงคืนไปแล้วกว่าชั่วโมง เมื่อชัดชายเดินโซเซ โดยมีสาวๆสี่ห้านางช่วยกันประคองมาส่งที่รถเบนซ์คันหรูที่จอด อยู่ริมฟุตบาด หน้าบาร์ตึกแถวขนาดสามคูหาริมถนนย่านเหม็งจ๋าย "ป๋า...อย่าขับรถไปเลยค่ะ..เดี๋ยวโดนตำรวจจับ..แถวนี้มีด่านหลายจุด..." สาวบาร์คนหนึ่งพูดเตือนชัดชายด้วยความหวังดี ขณะที่ชัดชายกำลังจะเปิดประตูรถขึ้นไปนั่ง "อ๊าย...กัวทามไมตำรวจ..เพื่อนกัน. ส.บ.ม.ย.ห." ชัดชายหาฟังคำเตือน สอดตัวเข้าไปนั่งประจำที่คนขับ พร้อมสตาร์ทเครื่อง ยนต์เบิ้ลน้ำมันเสียงดังกระหึ่มท่ามกลางความเงียบยามดึกสงัด "ปายละ...นู๋ๆ..แล้วป๋าจะมาเที่ยวหม่าย..เอิ๊กกกก!..." ชัดชายลดกระจกรถ

แฝดอันตราย ตอนที่45

แฝดอันตราย ตอนที่45
หวานเอียงปากไปกระซิบที่หูคุณหมิวเบาๆ ไม่ให้ฉัตรชัยได้ยิน แต่เขากลับรับรู้ว่าสิ่งที่หวานกระซิบใส่หูคุณหมิวนั้นคืออะไร เมื่อคุณหมิวทำตามโดยการยกตัวเองขึ้นนั่งยองๆ วางน้ำหนักไว้บนฝ่าเท้าทั้งสอง แล้วหวานก็สอดมือล้วงเข้าไปจับลำยาว ของฉัตรชัยตั้งรอเมื่อคุณหมิวค่อยๆหย่อนสะโพกสาวกดต่ำลงมา ปลายลำหัวบานแดงกล่ำของฉัตรชัยค่อยๆจมหายเข้าไป ในโพรงสาวคับแน่นของคุณหมิวช้าๆ เสียงคุณหมิวครางซี๊ดดด..ออกมายาวๆ แข่งกับเสียงของหวานที่ซ่านสยิวเพราะโดน ลิ้นเรียวแหลมของฉัตร

แฝดอันตราย ตอนที่44

แฝดอันตราย ตอนที่44
คุณหมิวรุ้สึกวูบหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อนชั่วขณะ..จะนานเท่าใดเธอคงไม่ทราบ จนรู้สึกพื้นที่นอนหนานุ่มบนเตียง ไหวขยับเป็นจังหวะสม่ำเสมอ เธอจึงลืมตาตื่นขึ้นมาท่ามกลางความมืด แม้ยังปรับสภาพสายตาให้ชินกับความมืดได้ไม่ กระจ่าง แต่หูของคุณหมิวกลับได้ยินเสียงครางแผ่วๆ ของผู้หญิงที่อยู่ข้างๆตัว จนเพ่งตามองได้ชัด จึงมองเห็นร่างเปลือย เพรียวขาวสมส่วนของหวาน กำลังนั่งขย่มอยู่บนร่างเปลือยของคุณพี่ฉัตรชัยของเธอ มือใหญ่ยาวของฉัตรชัยเกาะกุมบีบ คลึงที่อกอวบเต็มเต้าของหวาน

แฝดอันตราย ตอนที่43

แฝดอันตราย ตอนที่43
"พี่ก็ถามคุณหมิวสิจ๊ะ...ว่าคุณหมิวจะยอมมั๊ย...." พอหวานพูดจบก็หัวเราะคิกๆ ขำๆ แล้วฉัตรชัยก็สะดุ้งเฮือกตกใจที่จุ่ๆ ก็มี เสียงตอบรับเบาๆที่ด้านข้างของเตียงที่อยู่ชิดผนังว่า "หมิวยอมค่ะคุณพี่...." คุณหมิวพูดจบก็ขยับตัวลุกขึ้นมาจากข้างเตียงที่ซ่อนตัวอยู่ แม้ภายในห้องจะมืด มีเพียงแสงสลัวจากไฟตามเสาไฟฟ้าที่ ลอดผ่านเข้ามาบางๆ แต่ฉัตรชัยก็แลเห็นเรือนร่างเพียวสวยสมส่วนของคุณหมิวที่สว่างขาว

แฝดอันตราย ตอนที่42

แฝดอันตราย ตอนที่42
ฉัตรชัยมองสบตาของหวานแล้วรู้สึกอึดอัดใจที่เห็นการกระทำของน้องชายฝาแฝดกับหวาน มันหาใช่ทำเพราะความรัก แต่ชัดชายทำเหมือนต้องการรังแกกลั่นแกล้งหวานเสียมากกว่า จนทนไม่ไหวขยับตัวจะเข้าไปดึงหวานออกมาจากอ้อม กอดของชัดชาย แต่คุณหมิวรีบคว้าข้อมือของเขาไว้แน่น พร้อมกระซิบเบาๆ ห้ามไม่ให้ฉัตรชัยเข้าไปช่วยเหลือหวาน จากนั้นคุณหมิวก็ก้าวขยับสาวเท้าเข้าไปดึงข้อมือของ

แฝดอันตราย ตอนที่41

แฝดอันตราย ตอนที่41
"ไม่ต้องพูดอะไรหรอกค่ะคุณพี่...หมิวไม่ได้โกรธทั้งคุณพี่และพี่หวาน..เพราะหมิวกับคุณชัดชายก็ทำผิดกับคุณพี่และพี่ หวานเช่นกัน..." ฉัตรชัยได้ยินชัดเต็มสองหูเมื่อสิ้นเสียงของคุณหมิวคู่หมั้นสาวบริสุทธิ์ไร้เดียงสาของเขา ที่กล้าสารภาพความผิดออกมา อย่างไม่สะทกสท้าน ว่าเธอเองกับนายชัดชายน้องชายฝาแฝดของตนนั้นก็ทำความผิดกับตัวฉัตรชัยและหวานเช่นกัน ซึ่งนั่นก็หมายความว่าคุณหมิวกับนายชัดชายคงมีอะไรๆกันแล้ว เหมือนที่ฉัตรชัยกับหวานมีอะไรๆกัน ทางด้านนายชัดชายก็ตกตะลึ่งกับคำ

แฝดอันตราย ตอนที่40

แฝดอันตราย ตอนที่40
"คุณพี่สองคนยังกลับไม่ได้ค่ะ...".. เสียงคุณหมิวแทรกเข้ามา เมื่อเห็นว่าสองพี่น้องฝาแฝดพูดคุยตกลงกันรุ้เรื่อง แต่เป็นเรื่องของเขาทั้งสองคน หาใช่เรื่อง ที่เกี่ยวกับตนเองแม้สักนิด ทั้งสองพี่น้องฝาแฝดต่างสงบนิ่งเมื่อได้ยินคำสั่ง เสียงเฉียบขาดของมล.ลาวัลย์ จนฉัตรชัย รุ้สึกแปลกใจ ที่แต่ก่อนนั้นไม่เคยได้ยินเสียงเฉียบขาดเฉกเช่นนี้มาจากคุ่หมั้นลูกคุณหนู ผู้เรียบร้อยคนนี้มาก่อนเลย "เอ่อ....น้องหมิวมีเรื่องอะไรอีกหรอครับ..." ขนาดฉัตรชัยซึ่งเป็นคุ่หมั้นยังรู้สึกถึงความปรกติในน้ำเสียงของคุ๋หมั้น เสียงที่

แฝดอันตราย ตอนที่39

แฝดอันตราย ตอนที่39
หลังจากบทรักที่เร่าร้อนและอ่อนหวาน เต็มไปด้วยความรักและความอบอุ่นที่มนุษย์ชายหญิงพึงมอบให้แก่กันจบลงแล้ว ฉัตรรีบอาบน้ำล้างตัวและออกไปจากสังเวียนรักห้องแคบๆ ที่เจิ่งนองไปด้วยน้ำพร้อมกับแต่งตัวใหม่ อย่างเร่งรีบ จนเสร็จ หวานจึงตามออกมา ร่างเพรียวแต่สัดส่วนเรือนร่างแสนงดงามของเธอ ถูกห่อพันด้วยผ้าเช็ดตัวสีขาวผืนใหญ่ของโรงแรม เธอเดินเข้ามากอดเบื้องหลังฉัตรชัยไว้อย่างแสนรัก ซบหน้าแนบกับแผ่นหลังแกร่งของเขา "พี่จะไปหาคุณหมิวหรือคะ..." หวานถามเสียงเรียบเบาๆ "เปล่าครับ....พี่จะไปพบ..เอ่อ...นายชัดน่ะ..." ฉัตรชัยตัดสินใจบอกให้หวานรับทราบ ด้วยเกรงว่าเธอจะ

แฝดอันตราย ตอนที่38

แฝดอันตราย ตอนที่38
เมื่อกางเกงยีนส์และกางเกงชั้นในของฉัตรชัยหลุดออกจากร่างจนเปลือยเปล่า ยืนกอดร่างเปลือยของน้องสะใภ้อยุ่หน้า ห้อง มือเล็กๆของหวานจับลำยาวของฉัตรชัยรูดเล่นปรู๊ด ๆ พร้อมแอ่นก้นกางขาให้มือใหญ่ๆของเขาล้วงร่องสาวของเธอ จากทางด้านหลังได้ถนัดขึ้น หวานครางอือๆ อูยๆ เมื่อปลายนิ้วของฉัตรชัยละเลงเล่นปากรูเสียวของเธอจนฉ่ำแฉะลื่น เป็นเมือกยืดใสๆ "ซี๊ดดด..พี่จ๋า...หวานเสียว...อืยยยย

แฝดอันตราย ตอนที่37

แฝดอันตราย ตอนที่37
เมื่อฉัตรชัยกับหวานออกจากโรงพยาบาลไปแล้ว เพื่อไปหาโรงแรมพักค้างคืน คุณหมิวก็ย้อนกลับขึ้นมาในห้องพักฟื้นของ คุณนายแจ่มจรัสอีกครั้ง แล้วก็ไม่ใช่เรื่องยุ่งยากแม้สักนิดในการหลอกล่อป้าแจ่มจนต้องยอมเผยความจริงเรื่องการสลับตัว ของฝาแฝดทั้งคู่ออกมาให้หญิงสาวรับรู้ "แต่เรื่องการสลับตัวกันนี่ป้าไม่ทราบมาก่อนจริงๆนะคะคุณหมิว เอาป้าไปสาบานที่วัดไหนก็ได้ ถ้าป้าพูดไม่จริงขอให้ป้า..." คุณหมิวรีบยกมือห้ามเมื่อป้าแจ่มลงทุนสาบานว่าเธอไม่ทราบเรื่องการสลับตัวมาก่อน มาทราบเอาเมื่อมาพบ

แฝดอันตราย ตอนที่36

แฝดอันตราย ตอนที่36
ชัดชายค่อยๆปิดประตูอย่างเงียบกริบ ในสมองครุ่นคิดถึงเรื่องราวความสัมพันธ์ของตนกับแอนนี่ ซึ่งดูเหมือนจะเริ่มรู้สึกตัว แล้วว่า ที่แอนนี่ยอมเป็นของชัดชายง่ายๆนั้นหาใช่เพราะรักในตัวบอสของเธอแม้สักนิด เธอคงต้องมุ่งหวังสิ่งใดในบริษัท ของพี่ชายตนเองเป็นแน่ แม้ชัดชายจะไม่เคยรู้สึกรักหรือชอบพี่ชายตนเองสักนิด แต่การที่จะให้บริษัทของพี่ชายซึ่งมันก็ คือตัวเขาต้องตกอยู่ภายใต้การบงการของแอนนี่

แฝดอันตราย ตอนที่35

แฝดอันตราย ตอนที่35 
แอนนี่พยายามเรียกสติกลับคืนมา รวบรวมเรี่ยวแรงที่จะต่อต้านขัดขืนเทวัญ ลูกน้องตัวแสบของป๋าให้ได้ เธอจะไม่ยอมให้ เขาทำอะไรที่เกินเลยไปมากกว่านี้อีกแล้ว เพราะเกรงว่าถ้าบอสกลับเข้ามาพบ แผนการต่างๆที่วางเอาไว้คงพังพาบลงไป อย่างแน่นอน เธอไม่ยอมให้กิเลสตัณหามาทำลายแผนการของป๋าได้เป็นอันขาด แต่เมื่อเธอขยับตัวลุกขึ้นนั่ง พยายามจะหนีออกจากห้อง ไป ก็ต้องตกใจจนตัวแข็งทื่อ

แฝดอันตราย ตอนที่34

แฝดอันตราย ตอนที่34
"ป้าครับ...ตอนที่แม่เกิดอุบัติเหตุ....ป้าอยุ่กับแม่หรือเปล่าครับ..." เมื่อมารดายังไม่ฟื้นคืนสติ ฉัตรชัยจำเป็นต้องสืบหา ข้อมูลจากคนใกล้ชิด "ก็ไม่เชิงหรอกค่ะ...ตอนที่คุณท่านโทรศัพท์อยู่น่ะ อยู่บนบรรไดชั้นบน ส่วนป้าตอนนั้นอยู่ที่ห้องรับแขก..." ป้าแจ่มเล่าไป ตามความจริง "แล้วป้าก็เห็นคุณท่านเรียกชื่อคุณหนูว่าอย่าทำแบบนั้นนะลูก...แล้วก็ยืนโงนเงนก่อนจะล่วงลงมาตามคั่นบรรไดค่ะ..จาก นั้นป้าก็วิ่งเข้าไป

แฝดอันตราย ตอนที่33

แฝดอันตราย ตอนที่33
ฉัตรชัยพาหวานลงมาหาอาหารทานกันในร้านอาหารที่อยู่ภายในโรงพยาบาล จนกระทั่งใกล้จะกินกันเสร็จแล้ว ก็ได้ยิน เสียงผู้หญิงสูงอายุทักขึ้นทางด้านหลัง "สวัสดีค่ะคุณฉัตร..." "สวัสดีป้าแจ่ม..." สติของฉัตรชัยกำลังล่องลอยด้วยคิดถึงเรื่องของมารดา พอโดนเสียงทักชื่อ แล้วหันกลับไปมองก็เลยเผลอตัวตอบออกมา แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าในขณะนี้ตนเองอยู่ในคราบของน้องชายฝาแฝด แต่คงแก้ไขอะไรไม่ทันเสียแล้ว เพราะคนที่มาทักนั้น คือป้าแจ่ม คนรับใช้เก่าแก่ของบ้าน อยู่มาตั้งแต่คุณแม่ของฉัตรชัยยัง

แฝดอันตราย ตอนที่32

แฝดอันตราย ตอนที่32
"เอ่อ...ขอโทษนะคะ...มะกี้บอกว่าเป็นน้องชายฝาแฝดกับคุณพี่ฉัตรหรอคะ..." หญิงสาวถามย้ำอีกครั้ง "ใช่ครับ...ผมชื่อชัดชาย.." ฉัตรชัยเน้นย้ำชื่อน้องชายอีกครั้ง คุณหมิวพยักหน้าช้าๆ "ต้องขอโทษด้วยค่ะ ที่เสียมารยาทไปเมื่อสักครู่ เผอิญหมิวไม่เคยทราบมาก่อนว่าคุณป้ามีลูกชายแฝดน่ะค่ะ..เอ่อ...หมิว ลืมแนะนำตัวไปค่ะ..ชื่อมล.ลาวัลย์นะคะ...เป็นคู่หมั้นกับคุณฉัตร..." ฉัตรชัยพยายามหลีเลี่ยงการสบตากับคู่

แฝดอันตราย ตอนที่31

แฝดอันตราย ตอนที่31
เช้าตรู่วันรุ่งขึ้นฉัตรชัยเตรียมตัวออกจากบ้านแต่เช้าเพื่อเข้ากรุงเทพ ด้วยความรู้สึกห่วงกังวลเรื่องของแม่กับคุ่หมั้น ครั้งแรก กะว่าจะเดินทางไปตามลำพัง แต่เมื่อเตรียมตัวเสร้จเรียบร้อยกลับเปลี่ยนใจ สอบถามหวานว่าถ้าทิ้งบ้านไปสักวันจะมีอะไร ลำบากยุ่งยากมากมั๊ย "คงไม่เป็นไรหรอกจ๊ะพี่...รอหวานให้อาหาร

แฝดอันตราย ตอนที่30

แฝดอันตราย ตอนที่30
เวลาผ่านไปครุ่ใหญ่ๆที่ชัดชายยังคงนอนทับร่างด้านหลังของแอนนี่อยู่เช่นนั้น แม้ชัดชายจะรู้ว่าผู้ช่วยเลขาแอนนี่ของพี่ชายจะไม่ใช่สาวบริสุทธิ์ เธอคงผ่านประสพการณ์รักมาแล้วอย่างโชกโชน แต่ชัดชายกลับชอบ เรียกว่าติดใจลีลารักของแอนนี่เข้าให้เลย เพราะความมีสเน่ห์การตอบสนองที่เร่าร้อนถูกใจชัดชายเป็นอย่างยิ่ง จนสามารถมาทดแทนความผิดหวังจากตัวคุณหมิวได้เกือบหมด ส่วนทางด้านแอนนี่นั้น แม้

แฝดอันตราย ตอนที่29

แฝดอันตราย ตอนที่29
หลังจากที่แอนนี่ยื่นมือฉุดชัดชายขึ้นยืน สองคนก็เดินกอดเอวเหมือนคู่รักเดินไปทางด้านหลังของคลับ ด้านขวามือเป็น เค้าเตอร์บาร์ขนาดใหญ่ มีหนุมนักเที่ยวที่มาคนเดียวนั่งจีบบาร์เท็นเดอร์สาว พร้อมสั่งเหล้ามาดื่มกันอยู่หลายคน ถัดมา ด้านซ้ายมีประตูเล็กๆอยู่บานหนึ่ง ถ้าไม่สักเกตุจะมองผ่านเลยไป เพราะประตุนั้นซ่อนอยู่ด้านหลังกระถางต้นไม้ขนาดใหญ่ บริเวณนั้นมีชายหนุ่มฉกรรจ์ผมเกรียนยืนอยุ่สองคน ดูหน้าตาดุเอาเรื่อง มองผ่านก็รุ้ว่าไม่ใช่แขกที่มาเที่ยว น่าจะเป็นการ์ด ของทางคลับที่ยืนเฝ้า

แฝดอันตราย ตอนที่28

แฝดอันตราย ตอนที่28
พลันได้เห็นหน้าหญิงสาวที่เข้ามาทัก ชัดชายแทบจะหายเมาทันทีด้วยความสวยเซ็กส์ซี่ ทั้งหน้าตา ทั้งรูปร่างของเธอนั้น เอาคุณหมิวคู่หมั้นของพี่รวมกับน้องหวานเมียบ้านนอกของเขา ยังเทียบไม่ได้กับสาวลูกครึ่งที่ยืนอยุ่เบื้องหน้าของเขา ตอนนี้เลย แต่ท่าทางรววมทั้งคำพูดที่ทักทายมานั้น สาวคนนี้น่าจะเคย

แฝดอันตราย ตอนที่27

แฝดอันตราย ตอนที่27
ชัดชายขับรถตระเวนราตรีอย่างไร้จุดหมาย ช่วงเวลายังหัวค่ำอยู่คลับ ผับ บาร์และเล้าจ์ ต่างๆจึงยังไม่ค่อยเปิดบริการกัน มากนัก นักเที่ยวราตรี ต่างก็ยังไม่ออกมาจากบ้าน ชัดชายขับรถวนไปวนมาแล้วก็ตัดสินใจกลับบ้าน เมื่อนึกขึ้นได้ว่าขณะ นี้มารดาของตนเองอยู่ที่โรงพยาบาล เป็นช่วงจังหวะที่ดียิ่ง ที่จะไปหาของบางอย่างของพี่ชายที่ฝากไว้ที่มารดา พอกลับมาถึงบ้านแล้วชัดชายรีบตรงไปที่ห้องของ

แฝดอันตราย ตอนที่26

แฝดอันตราย ตอนที่26
ชัดชายไปถึงโรงพยาบาล แจ้งความประสงค์ว่าจะมาพบผู้ป่วยคือคุณนายแจ่มจรัสกับฝ่ายประชาสัมพันธ์ หลังจากทราบ ว่ามารดากำลังรอการผ่าตัดอยู่ที่ห้องไอซียู ก็เดินไปตามที่ได้รับการบอกมาจากพนักงานของโรงพยาบาล จนถึงหน้าห้อง ไอซียู ก็เห็นคุณหมิวกับผู้หลักผู้ใหญ่อีกสองคนนั่งรออยุ่หน้าห้องด้วยทีท่ากระวนกระวายใจ พอคุณหมิวหันมาเห็นคุ่หมั้น ตัวปลอมก็รีบเดินเข้ามาหา "คุณพี่คะ...ทำไมเพิ่งมา หมิวทั้งโทรไปหาทั้งส่งข้อความ....รุ้มั๊ยว่าคุณป้ากำลังอยู่ในอันตราย..." คุณหมิวต่อว่าคุ่หมั้นของเธอ

แฝดอันตราย ตอนที่25

แฝดอันตราย ตอนที่25
ที่โรงพยาบาล หมอเดินออกมาจากห้องไอซียู เพื่อมาแจ้งข่าวเรื่องคุณนายแจ่มจรัสให้กับคุณหมิวและพ่อแม่ทราบ "ขอโทษครับ ใครเป็นญาติของผู้ป่วยครับ..." นายแพทย์วัยกลางคนเดินออกมาสอบถาม พอคุณะของคุณหมิวแจ้งว่า พวกตนเป็นญาติของผู้ป่วย "เอ่อ...คุณแจ่มจรัสมีเลือดคั่งในสมองนะครับ ขณะนี้ทางแพทย์จำต้องผ่าตัดอยากทราบว่าใครพอจะเซ็นต์อนุญาติ ได้ครับ...." คุณหมิวและพ่อแม่ต่างพากันอึ้ง เพราะเท่าที่ทราบนอกจากบุตรชายคือฉัตรชัยแล้ว คุณนายแจ่มจรัสไม่มีญาติสนิท ชิดเชื้อที่ไหนอีกเลย คุณหมิวจึงรีบติดต่อหาคุ่หมั้น แม้จะโทรศัพท์ติด แต่เขากลับไม่ยอมรับสาย จึงส่งข้อความ

แฝดอันตราย ตอนที่24

แฝดอันตราย ตอนที่24
ตลอดเวลาจากช่วงบ่ายๆมาจนจรดเย็น ฉัตรชัยรู้สึกหงุดหงิดกังวลใจห่วงพะวงถึงเหตุการณ์ที่ตนเองไม่มีโอกาศล่วงรู้ว่า เกิดอะไรขึ้นบ้างกับคุ่หมั้นของตน อีกทั้งมารดาก็ยังไม่โทรศัพท์กลับมา จึงใช้เวลาที่ให้ผ่านไปด้วยการติดตั้งทีวีที่ซื้อมา พร้อมกับจ้างบริษัทที่ติดจานดาวเทียมสีดำที่ซื้อขาดให้มาติดตั้ง จนเย็นจึงเปิดทีวีดูได้ หวานตื่นเต้นมากที่เธอได้รับของขวัญชิ้นนี้จากสามีกำมะลอ จึงนั่งติดหน้าจอเปลี่ยนทีวีช่องนั้นช่องนี้ดูอย่างเพลิดเพลิน จนฉัตรชัยสามารถปลีกตัวไปโทรหามารดา สัญญาณเรียกติด แต่รอ

แฝดอันตราย ตอนที่23

แฝดอันตราย ตอนที่23
ในความรู้สึกเสียวสยิวซาบซ่านไปทั้งร่างของคุณหมิวนั้น บอกกับตัวเองว่าเธอมีความสุขกับรสสัมผัสของคู่หมั้นเหลือเกิน ขอเพียงว่าคู่หมั้นหนุ่มไม่พยายามทำให้เธอเจ็บแบบเมื่อสักครู่ ไม่ว่าเขาจะต้องการอย่างไร เธอพร้อมยอมตามใจเขาทุกอย่าง โนมเนื้อหัวนมเม็ดเล็กๆ ที่โดนคู่หมั้นดูดดุนด้วยปลายลิ้นนั้น มันลุกแข็งขึ้นมาเป็นตุ่มเป็นไต แล้วดูเหมือนกับว่ามันจะขยาย ตัวพองขึ้นมาได้อีกด้วย ส่วนเบื่องล่างคู่

แฝดอันตราย ตอนที่22

แฝดอันตราย ตอนที่22    
"อูยยยยยย...ซี๊ดดดด...พี่ชายขา...หมิวเสียว....เสียวใจจะขาดแล้วค่ะ...ซี๊ดดดดด"

มล.ลาวัลย์ตัวพับตัวอ่อนอยู่บนร่างสูงใหญ่ของคู่หมั้น ก้นอวบกลมขาวผ่อง ถูกมือใหญ่ขยำคลึงจนเป็นรอยแดงเป็นปื้น
ชัดชายในคราบของคู่หมั้นเธอ แสยะยิ้มอย่างหื่นกระหาย จับก้นอวบขาวของคุณหมิวโยกคลึงส่ายไปซ้ายย้ายมาขวา
กดๆคลึงๆ ไสขึ้นๆลงๆ จนน้ำหล่อลื่นจากร่องหลืบของเธอไหลปริ่มออกมาจนชุ่มอันเดอร์แวร์เนื้อบาง

แฝดอันตราย ตอนที่21

แฝดอันตราย ตอนที่21
"แม่ครับ....โทรหาน้องได้มั๊ย..." เวลาผ่านไปจนบ่ายแก่ๆ หลังจากที่ฉัตรชัยหาทางปลีกตัวออกมาจากหวานได้แล้วก็โทรไป หามารดาอีกครั้ง "แม่โทรแล้วลูก...น้องเอาโทรศัพท์ลูกไปใช้จริงๆแหละ..." มารดารีบตอบกลับ เธอก็รุ้สึกร้อนใจเป็นกังวลตามลูกชายคนโต ไปด้วยเช่นกัน "แม่ครับ...เอ่อ...ถ้าน้องไปหาคุณหมิวผมเกรงว่า เธอคงแยกไม่ออกหรอกครับว่าใครเป็นใคร...ทำไงดีล่ะครับ.." เสียงของ ฉัตรชัยยิ่งร้อนรน จนมารดารับรู้ "แม่จะลองโทรหานู๋หมิวบ่อยๆนะจ๊ะ...ถ้าโทรติดแล้วเดี๋ยวแม่จัดการให้เอง ลูกฉัตรไม่ต้องร้อนใจไปหรอกจ๊ะ...เดี๋ยวทางโน้น ก็จับได้พอดีว่าลูกสลับตัวมา..." มารดาพูดจบก็รีบวาง

แฝดอันตราย ตอนที่20

แฝดอันตราย ตอนที่20
ชัดชายเอื้อมมือไปด้านข้างของเบาะฝั่งคุณหมิว ควานหาปุ่มปรับเบาะไฟฟ้า พอเจอก็กดเบาะนั่งหนังสไตล์สปอร์ตสีดำ สลับแดง ค่อยๆเลื่อนตัวเอนช้าๆ ทั้งด้านตนเองและด้านของคุณหมิว "คุณพี่คะ....จะทำอะไร.." คุณหมิวร้องถามหน้าตาตื่นตกใจ "พี่จะนอนคุยกับคุณน้องหมิวน่ะครับ...." ปากบอกจะนอนคุยแต่มือไม้กับป้วนเปี้ยนทั้งบนเนินอกอวบ และลำขาเรียวขาวที่ โพล่พ้นขอบชายกระโปรงแซกสั้นสีบานเย็น "ไม่นะคะ...คุณพี่ นี่มันลานจอดรถนะคะ..." เสียงคุณหมิวสั่นพร่า หน้าตาตื่นตกใจในการกระทำของคู่หมั้นหนุ่ม แล้วพยามยามลุกขึ้นตัวตรง ชัดชายเห็นว่าขืนผลี ผลามทำอะไรบุ่มบ่ามไปไก่จะตื่นเสียก่อน จึงปรับเบาะฝั่งด้านตนเองขึ้น พร้อมส่งยิ้มปลอบใจให้คุ่หมั้นพี่ชาย "ครับๆ...งั้นเราไปที่อื่นคุยกันนะ

แฝดอันตราย ตอนที่19

แฝดอันตราย ตอนที่19
คุณหมิวเดินเข้าไปในร้านกาแฟ มองเห้นคุ่หมั้นหนุ่มนั่งอยู่มุมด้านในตามลำพัง จึงเดินเข้าไปทักยกมือไหว้สวัสดี ด้วยถูก อบรมเรื่องมารยาทมาตั้งแต่วัยละอ่อน แต่คู่หมั้นหนุ่มที่ยกมือรับไหว้ พร้อมกับเงยหน้าขึ้นมองสบตา สายตาของเขาแวว วาวจนทำให้คุณหมิวถึงกับสะเทิ้นอาย บ่นอุ๊บอิ๊บพอให้ได้ยินกันแค่สองคนว่า คุณพี่มองจนน้องอายหมดแล้วนะคะ...ชัดชาย ถึงรุ้สึกตัวที่ปล่อยให้ความรุ้สึกหิวกระหายเหยื่อของตนเอง แสดงกิริยาไม่ควรในที่สาธารณะ "ก็น้องหมิวของพี่สวยขนาดนี้....พี่ก็เลยเผลอมองนานไปหน่อยสิครับ...." ชัดชายแก้ตัวไปน้ำขุ่นๆ "แต่สายตาคุณพี่มองเหมือนจะกินหมิว...รู้มั๊ยคะ..." คุ่

แฝดอันตราย ตอนที่18

แฝดอันตราย ตอนที่18
หลังจากชัดชายขับรถสปอร์ตของพี่ชายออกมาจากบ้านแล้วก็ขับตรงไปห้างสรรพสินค้าชื่อดังใกล้ๆบ้าน เดินเข้าไปนั่งสั่ง กาแฟมาดื่มพร้อมหยิบโทรศัพท์โทรหาคุณหมิว รอสายเรียกสักครู่เสียงหวานๆไพเราะของคู่หมั้นพี่ชายก็กรอกเสียงมา "สวัสดีค่ะคุณพี่...ตอนนี้อยู่ไหนแล้วคะ...หมิวแต่งตัวรอแล้วนะคะ..."เสียงคุ่หมั้นของพี่ชายสดใสเริงร่า ไม่รุ้ชะตากรรมแม้สัก นิดว่ากำลังหลงกลเดินเข้าไปสู่ปากพยัคฆ์ร้าย "พี่อยุ่ทีศูนย์การค้า....ครับ..พอดีขับรถมายางโดนตะปูตำน่ะครับ..เลยไปหาน้องหมิวที่บ้านไม่ได้...

แฝดอันตราย ตอนที่17

แฝดอันตราย ตอนที่17
ชัดชายตื่นขึ้นมาบนเตียงนอนที่แสนอ่อนนุ่มนอนสบายของพี่ชายฝาแฝด ครั้งแรกที่ลืมตาขึ้นมาก็รุ้สึกงุนงงว่าตนเองนอนอยู่ ที่ไหน ด้วยยังไม่คุ้นกับสถานที่ แต่พอลำดับเรื่องราวรู้ว่ากำลังนอนอยู่ที่บ้านของมารดา และบนเตียงของพี่ชายตนเอง รอยยิ้ม แบบมีเลสนัยก็ปรากฎขึ้นที่มุมปาก พร้อมพรำพึมพูดกับตนเองคนเดียวว่า "ถึงเวลาของกูบ้างละที่จะสุขสบาย....กูจะเอาคืนทุกอย่าง พวกมึงสองคนแม่ลูกต้องชดใช้กับกูกับพ่อ....ฮาๆๆๆๆๆ...สนุกชิบหาย เลยว่ะฮาๆๆๆๆๆๆ...สะใจจริงโว๊ยยยย....แบบนี้เขาเรียกว่า

แฝดอันตราย ตอนที่16

แฝดอันตราย ตอนที่16
ฉัตรชัยกับหวานน้องสะใภ้ต่างก็วิ่งกลับขึ้นบนเรือนอย่างฉุกระหุก โดยที่หวานนำด้านหน้า ฉัตรชัยเผลอตัวมองตามสะโพก อวบใหญ่คับแน่นของหวานที่เยื้องย่างขึ้นบรรได มันส่ายยึกๆยักๆ ชวนน่าหลงไหลเหมือนนางระบำฮาวายไม่ผิดเพี้ยน จน เมื่อทั้งสองขึ้นมาอยู่บนเรือนแล้ว "พี่..พอฝนหยุดแล้วเราไปอาบน้ำกันต่อนะจ๊ะ...หวานยังไม่ได้ฟอกสบู่เลย..." หวานเดินมานั่งข้างๆสามี ผ้าซิ่นเปียกน้ำลู่ราบแนบไปตามร่าง จนเห็นอกอวบเต้าเต่งของเธอผุดดันขมวดปมผ้าซิ่นออกมา เป็นก้อน ต่ำลงมาที่หน้าท้องก็แบนราบไร้ไขมัน เนินโหนกนั้นซุกอยู่ในลำขาเรียวยาวที่หนีบเอาไว้ ฉัตรชัยต้องรีบเบือน สายตาออก ด้วย

แฝดอันตราย ตอนที่15

แฝดอันตราย ตอนที่15
คำพูดปรกติแสนจะธรรมดาของหวานถึงกับทำให้ฉัตรชัยสะดุ้ง จะนอนกันแล้วหรอ แล้วตอนนอนถ้าหวานเธอต้องการเซ็กส์ ฉัตรชัยจะทำประการใด ฉัตรชัยคิดด้วยความกลัดกลุ้มจนหวานต้องร้องเตือนให้ไปเป็นเพื่อนอาบน้ำกับเธออีกครั้ง "หวานไปคนเดียวเถอะจ๊ะ..." คำตอบของฉัตรชัย ถึงกับทำให้เมียสาวงุนงงประหลาดใจ เพราะทุกครั้งที่เธอชวนสามีไม่เคยปฏิเสธ เพราะนิสัยของสามีเธอ มักชอบเล่นซุกซน

แฝดอันตราย ตอนที่14

แฝดอันตราย ตอนที่14    
"เห้ย!..." ฉัตรชัยผงะหงายหลังอย่างเสียหลักโดยมีร่างบอบบางแต่เนื้อเนียนแน่นเต็มไปด้วยส่วนเว้าส่วนโค้งนูนของหวานโถมทับ ทาบ จึงพยายามเบี่ยงตัวออก แต่ดูเหมือนว่าหวานน้องสะใภ้จะไม่ยอมง่ายๆ เธอยิ่งกอดรัดร่างสามีกำมะลอของเธอแนบ แน่น เพราะความดีใจ ความรัก หน้าซุกอยู่ตรงแผงอกกว้าง เธอสูดดมกลิ่นกายของสามีเธอ แม้จะประหลาดใจว่ากลิ่นกาย มันไม่เหมือนเดิม มันหอมกรุ่นอย่างประหลาด หาใช่กลิ่นยาสูบที่สามีเคยสูบมาหลายสิบปี จนกลิ่นมันฝังเข้าเนื้อ เข้าเสื้อ ผ้า จนปะปนออก

แฝดอันตราย ตอนที่13

แฝดอันตราย ตอนที่13
เสียงโทรศัพท์เรียกเข้ายังดังต่อเนื่อง ในขณะที่ชัดชายจ้องมองภาพถ่ายของ มล.ลาวัลย์ที่โชร์ขึ้นมาที่หน้าจอโทรศัพท์ อย่าง ชื่นชมหลงไหล มุมปากปรากฎรอยยิ้มอย่างมีเลสนัย ดวงตาวาวโรจน์ ไม่มีใครจะล่วงรู้ได้ว่าชัดชายกำลังคิดอะไรกับว่าที่พี่ สะใภ้ของตนเอง "สวัสดีครับน้องหมิว..." ชัดชายกรอกเสียงลงไปหลังจากที่กดรับ "คุณพี่คะ....กลับมาแล้วทำไมไม่โทรหาหมิวเลยอ่ะ...ไปเที่ยวสนุกมั๊ยคะ..." เสียงหวานไพเราะติดแววน่ารักคิกขุ ของคุณหมิวถามมาเป็นชุด พร้อมเสียงหัวเราะสดใสด้วยความดีใจที่

แฝดอันตราย ตอนที่12

แฝดอันตราย ตอนที่12
 หลังจากคู่แฝดมั่นใจว่าการสลับตัวในครั้งนี้ น่าจะไม่มีใครจับได้ เพราะแม้แต่มารดาของทั้งสองยังจำไม่ได้ ชัดชายแฝดผู้น้อง ก็ขอตัวไปพักผ่อนที่ห้องของแฝดผู้พี่ ทันที่ที่เท้าเหยียบย่างเข้าไปในห้องนอนแสนสวย รอยยิ้มอย่างสะใจก็ผุดขึ้นที่ริมฝีปาก และใบหน้าของเขา จากนั้นก็เดินไปทิ้งตัวลงบนที่นอนหนานุ่มของพี่ชาย หลับตาครุ่นคิดเรื่องอะไรบางอย่างที่ไม่มีใครทราบ นอกจากตัวของเขาเอง จากนั้นก็หัวเราะออกมา เสียงหัวเราะไม่ได้บ่งบอกเลยว่าผู้นั้นกำลังมีความสุข แต่มันกลับเต็มไปด้วย ความสะใจเสียมากกว่า ย้อนกลับมาที่ห้องรับแขกคุณนายแจ่มจรัสนั่งอยู่กับฉัตรชัยลูกชายคนโต ใบหน้าของนาง

แฝดอันตราย ตอนที่11

แฝดอันตราย ตอนที่11
"ผมก็ไม่รุ้ว่าพ่อหรือแม่ใครกันแน่ที่พูดปด......" ชัดชายพูดยังไม่ทัจบคำก็ถูกพี่ชายฝาแฝดตำหนิว่าห้ามพูดกับแม่แบบนั้น "ก็ถ้านายมาเป็นเรา มาลำบากแบบเรา นายจะคิดบ้างมั๊ยว่า ทำไมแม่ถึงเลือกนาย ไม่เลือกเรา...เพราะนายอยู่อย่างสบายมี เงินมีบ้านหรูหราน่าอยู่ มีการศึกษา มีรถหลายล้านขับ แต่เราล่ะ มีอะไร...เราไม่เคยมีอะไรสักอย่าง ฉนั้นนายอย่ามาพูดดีกว่า" ชัดชายหันมาพูดเสียงกร้าวใส่แฝดคนพี่.. "ผมกลับนะแม่...." หลังจากทุ่มเถียงกับฉัตรชัยจบ ก็รีบบอกลาคุณนายแจ่มจรัส พร้อมลุกขึ้นยืน จนนาง

แฝดอันตราย ตอนที่10

แฝดอันตราย ตอนที่10
 "แล้วมีอะไรอีกมั๊ยครับป้า...เอ่อ..อย่างเช่นนายชัดเคย...มีคดีอะไรต้องขึ้นโรงขึ้นศาลมั๊ยครับ..." ฉัตรชัยสอบถามเพราะอยาก เก็บข้อมูงของน้องชายฝาแฝดให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ "เอ...เท่าที่ป้ารู้นะ...ป้าว่าไม่เคยมีนะคะ...ขนาดตอนที่ฉุดนางงามสงกรานต์มาเป็นเมีย...เอ่อ..ยังไม่โดนตำรวจจับเลย เพราะ พ่อกำนันเค้าช่วยไว้ สมยอมความกะแม่ของแม่หวานเค้า...แล้วจับแต่งงานกัน ป้ายังไปร่วมงานของเค้าเลย...ส่วนเรื่องนักเลง เกเร...ก็มีบ้างล่ะค่ะ...แต่คุณชัดไม่ใช่ประเภทตีหัวหมาด่าแม่เจ็กน่ะคะ...แต่สิบปีหลังจากที่ป้าย้ายออกมาอยู่ในอำภอ...ป้าก็ ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรจากนั้นมาค่ะ...." ป้าสมเล่าจบก็จ้องมองหน้าฉัตรชัยเขม็ง "คุณคะ...ป้าถามอะไรสักอย่างได้มั๊ยคะ...." "ผมว่าอย่าถามอะไรเลยดีกว่าครับป้า...ป้า

แฝดอันตราย ตอนที่9

แฝดอันตราย ตอนที่9
 หลังจากคืนที่มล.ลาวัลย์ได้ค้นพบความสุขจากการกระทำของคู่หมั้นหนุ่ม มันก็เหมือนเขาได้ใช้ฆ้อนทำลายกำแพงความ รู้สึกของคุณหมิวจนพังทะลาย เซ็กส์หาได้น่ากลัวหรือเป็นเรื่องบัดสีตามที่พ่อแม่ ปู่ย่าตายยายของเธอเคยสอนเคยสั่งตั้ง แต่เธอยังเป็นเด็กน้อย จนมันฝังรากลึกเข้าไปในสมอง จนเธอคิดว่ามันคงลามก คงน่ากลัว จนไม่เคยแม้แต่ครั้งเดียวที่จะ ใช้มือจับต้องของสงวน นอกเสียจากจับเพื่อล้างทำความสอาดเท่านั้น เธอค้นพบว่าถ้าจับมันเล่นไปนานๆ มันก็สร้างความ เสียวซ่าน จนเธอพบความสุขได้อย่างประหลาด เฉกเช่นในคืนวันนั้น หลังจากคืนนั้น ต่อมาอีกสองสามคืนติดๆกันที่คุ่หมั้นหนุ่มมารับ

แฝดอันตราย ตอนที่8

แฝดอันตราย ตอนที่8    
ฉัตรชัยหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดหมายเลขของคุณหมิว ขณะรอสัญญาณจากปลายสายอีกฝ่ายหนึ่งก็ถอดเสื้อผ้าออกช้าๆ จนเหลือเพียงกางในสีขาวเพียงตัวเดียว เสียงคุณหมิวคุ่หมั้นสาวก็ดังขึ้น "สวัสดีค่ะคุณพี่...." ในน้ำเสียงเจือปนกับเสียงหอบหายใจเล็กๆ "สวัสดีจ๊ะที่รัก.....ทำอะไรอยู่หรือครับ ดูเหมือนพี่ได้ยินเสียงน้องหายใจแรงๆหอบๆ..." ฉัตรชัยถามไปด้วยความเป็นห่วง... "ไม่มีอะไรหรอกค่ะ...พอดีหมิวกำลังจะไปอาบน้ำ แล้วได้ยินเสียงโทรศัพท์ เลยรีบวิ่งออกมาน่ะค่ะ..." เสียงหวานๆไพเราะของ คุ่

แฝดอันตราย ตอนที่7

แฝดอันตราย ตอนที่7
ในเย็นวันนั้นหลังที่สองผัวเมียชัดชายกับหวาน พาลูกสาวไปฝากบ้านพี่เพ็ญในตัวจังหวัด เพื่อฝึกงานด้านเสื้อผ้าแล้วสองคน ก็กลับมาที่บ้าน "พ่อ.....คงไม่ว่าแม่นะที่แม่เอาแก้วไปฝึกงานที่บ้านพี่เพ็ญนี่..." หวานเอ่ยขึ้นกับสามีหลังจากที่พรบค่ำทานข้าวปลากันเสร้จ เรียบร้อย ก่อนที่จะนอนกัน "อืมมมมม...ก็ดีนะ อย่างน้อยแก้วมันจะได้มีวิชาติดตัว..." สามีนั่งอยู่ตรงชานบ้าน กำลังมวนยาสูบ พูดเสร็จก็พ่นควันสีขาว ออกมาจากปาก "ดีแล้วละพ่อ....จะได้ไม่มีปัญหากันทีหลัง...." หวานพูดทิ้งปริศนาให้สามีคิด ทำให้ชัดชายต้องหันกลับมามองจ้องหน้าภรรยา ด้วยยังไม่แน่ใจว่าหวานรู้เรื่องของตนเองกับ ลูกสาวมากน้อยแค่ไหน "ก็พ่อนั่นแหละ...ตามใจแก้วมันจนจะเสียเด็ก....แม่รู้ว่าพ่อรักลูกมาก แต่บางเรื่องก็อย่าไป

แฝดอันตราย ตอนที่6

แฝดอันตราย ตอนที่6
แม้จะผ่านมาแล้วหลายวัน แต่หวานก็ยังจำได้ดี และไม่คิดว่าตนเองตาฝาดไปด้วย แม้วันนั้นฝนตกหนักจนมองเห็นได้เพียง ระยะไม่ไกลก็ตาม แต่ภาพที่เห็นสองพ่อลูกนั่งกอดกันในเพิงพักท้ายบ่อ ในลักษณะที่ไม่เหมาะสมหันหน้าเข้าหากันนั้น มัน ทำให้เธอกังวล แม้จะยังไม่แน่ชัดว่าสิ่งที่หวานห่วงกังวลนั้น มันเกิดขึ้นมาแล้วหรือยัง เธอจึงจำต้องตัดไฟแต่ต้นลม โดยการ พาแก้วลูกสาวคนเดียวที่ถูกสามีเธอตามใจจนจะเสียเด็ก ไปฝากไว้กับร้านตัดเสื้อผ้าบูติค ของญาติห่างๆในตัวจังหวัด แม้ สามีจะทัดทานและ

แฝดอันตราย ตอนที่5

แฝดอันตราย ตอนที่5
ย้อนกลับไปยังฉัตรชัยขณะกำลังขับรถยุโรปคันหรูกลับมาจากแม่สอด พร้อมคุณแจ่มจรัสผุ้เป็นแม่ ที่นั่งเงียบเหมือนกำลังใช้ ความคิดถึงบางเรื่องบางสิ่งอยู่ จนฉัตรชัยสังเกตุเห็น "แม่ครับ...มีเรื่องอะไรไม่สบายใจหรอครับ...." ฉัตรชัยเอียงหน้าไปมองมารดาพร้อมถามขึ้น "เอ่อ...แม่...แม่คิดถึงชัดชายน่ะลูก..." คุณแจ่มจรัสพูดเบาๆ เม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่น เหมือนกำลังตัดสินใจในบางเรื่อง "ชัดชายนี่ใครรึครับ...." ฉัตรชัยย้อนถามผู้เปก็นมารดาด้วยความแปลกใจ "น้องของพ่อฉัตรนั่นแหละ..." เสียงพูดของ

แฝดอันตราย ตอนที่4

แฝดอันตราย ตอนที่4
แก้วเดินกระฟัดกระเฟียดตามหลังชัดชายผู้เป็นพ่อกลับมาบ้าน แม้พยายามซ่อนใบหน้าที่หงิงอด้วยความไม่พอใจที่หวาน ผู้เป็นแม่มาขัดจังหวะสำคัญของหล่อน พรอ้มหมายมั่นปั้นมือว่า รอตอนกลางดึกก่อนเถอะ เธอจะต้องทำกับพ่อชัดชายของ เธอ เหมือนที่เห็นแม่หวานทำให้ได้ แล้วเหมือนโชคชะตาฟ้าลิขิต หลังจากพลบค่ำไปได้ไม่นาน แม่หวานของเธอก็เข้านอนเร็วกว่าปกติ ยังผลให้พี่ชัดชาย ตามขยับมุดมุ้งเข้าไปด้วย แก้วจึงจำใจต้องไปนอนลืมพาโพลงอยู่ภายในมุ้งเนื้อบางๆ มองทะลุผ่านไปเห็นร่างตะคลุ่มๆ ของพ่อ ที่ทาบทับอยู่บนร่างกายเล็กๆของเธอ พร้อมขยับเขยื้อนเคลื่อนไหวกันเบาๆที่ช่วงกลางลำตัวเพียงแค่นั้น แก้วล่วงรู้ว่าพ่อชัดชายกับแม่หวานคงทำในสิ่งที่เธออยากได้ อารมณ์ครุกกรุ่นจากเมื่อเย็น ทวีโถมทับสู่ใจสาวอีกครั้ง จน มือเล็กๆของแก้วต้องขยับซุกเข้าไปในผ้าซิ่น สู่เนินสาวอวบเป็นกระเปาะ

แฝดอันตราย ตอนที่3

แฝดอันตราย ตอนที่3

แต่ทว่าพอผ่านไปสักพักมือเล็กๆที่ยังวางพาดอยู่กับก้นของผู้เป็นพ่อนั้นค่อยคืบคลานมาทางด้านหลัง ไต่ไปตามลอนก้นจน ถึงพวงไข่ใบโต แล้วคลึงเล่นเบาๆมือ จนชัดชายต้องกัดฟันกรอดพยายามระงับความรู้สึกทางเพศ ที่กำลังทวีเพิ่มขึ้น ท่อนลำ ก็ยังแข็งค้ำตุงผ้าขาวม้าจนน้ำเงี่ยนไหลปริ่มออกมาทางปากควย "พ่อ..พ่อ..." เสียงลูกแก้วกระซิบเรียกเบาๆ ชัดชายตอบรับอืมม เบาๆ "พ่อยังไม่หลับใช่ป่ะ...." "อืมม..." "นู๋เห็นพ่อทำแม่อ่ะ...เสียงดังมากจนนู๋นอนไม่หลับเลย..." เสียงเล็กของลูกสาวเหมือนดังก้องจนชัดชายนึกตำหนิตนเองที่ทำอะไรไม่รอบคอบ แต่จะทำเช่นไรได้ในเมื่อบ้านของชัดชาย ไม่ได้มีฐานะ

แฝดอันตราย ตอนที่2

แฝดอันตราย ตอนที่2
อีกด้านหนึ่งของประเทศไทย ที่จังหวัดชัยนาท อันเป็นจังหวัดเล็กๆในภาคกลางของประเทศ ณ.ตำบลเล็กๆแห่งหนึ่ง ที่คน ในพื้นที่ล้วนเป็นเกษตรกร มีอาชีพทำนาปลูกข้าว ปลูกพืชสวนครัวขุดบ่อเลี้ยงปลาและเลี้ยงเป็ดไก่ ทำตามพระราชดำริ ของในหลวงในเรื่องเศรษฐกิจพอเพียง เสียงดังแต๊กๆๆของเครื่องสูบน้ำ ที่กำลังสุบน้ำเข้าบ่อเลี้ยงปลาที่แห้งเหือดลด จำนวนน้ำลงจนมีทีท่าว่าจะเป็นอันตรายกับฝูงปลากินพืชที่ตนเองเลี้ยงไว้ "พ่อ...นู๋ว่าพอเหอะ...ฝนจะตกแล้ว เดี๋ยวน้ำก็เต็มบ่อเองแหละ..." เสียงแหลมเล็กของสาวน้อยวัยแรกผลิ ในชุดผ้าซิ่นสี น้ำเงิน กับเสื้อเชิ๊ตแขนยาวสีนวลๆ พูดกับผุ้เป็นพ่อที่กำลังนั่ง

แฝดอันตราย ตอนที่1

แฝดอันตราย

เป็นเรื่องราวของฝาแฝดคู่หนึ่งที่ถูกแยกจากกันตั้งแต่ยังเล็ก โดยทั้งสองคน ไม่เคยรู้ว่าต่างก็มีพี่น้องฝาแฝดกันมาก่อน เนื่องจากพ่อแม่ของทั้งคู่ ใช้ชีวิตร่วมกันต่อไปไม่ได้ แฝดคนพี่ชื่อ ฉัตรชัย อยู่กับแม่ในสังคมเมื่องหลวง มีชิวิตที่สุขสบาย มีหน้าตาในวงสังคมเล็กๆ ขณะนั้นอายุ 36 ปีแต่ยังไม่ได้แต่งงาน มีคู่หมั้นคือ มล.ลาวัลย์หรือ คุณหมิว สาวสังคม ที่ถูกเลี้ยงมาอย่างกุลสตรี แฝดผุ้น้องชื่อ ชัดชาย. อยู่กับพ่อซึ่งได้เสียชีวิตไปแล้ว มีชีวิตอยู่ในชนบท แม้ไม่ห่างไกลจากกรุงเทพมากนัก แต่ก็ยังเป็นสังคมชนบท สังคมเกษตรกรรม มีเมียแล้วชื่อ หวาน กับทายาทชื่อ แก้ว ลูกสาวคนเดียวอายุ 16 กำลังอยุ่ในวัยรุ่น โชคชะตาชีวิตทำให้แฝดทั้งสองมาพบกัน แล้วเรื่องราวความยุ่งยากก็เกิดขึ้น เมื่อทั้งสองตัดสินใจที่จะแลก เปลี่ยนวิถีชีวิตกันโดยการสลับตัว ความยาวของเรื่องนี้ มีทั้งหมด 56 ตอน .........................................