AEl5Nk.gif AEl5Nk.gif


เหตุเกิดที่โรงแรมblPdyV.gif
โดย Tom Mm

ข้อมูลอัฟเดทล่าสุด
29/07/66

เต้ยกับพี่ติ่ง blPdyV.gif
โดย ตฤษณา

ข้อมูลอัฟเดทล่าสุด
28/07/66

ผิดที่เมย์เองเลยโดนจับขึงพืดblPdyV.gif
โดย Uratarou

ข้อมูลอัฟเดทล่าสุด
28/07/66

ฝึกงานที่บริษัทขายหมู่บ้านจัดสรรblPdyV.gif
โดย 子翔吳

ข้อมูลอัฟเดทล่าสุด
28/07/66

พ่อเลี้ยงของหนู EP1blPdyV.gif
โดย Ken Ken

ข้อมูลอัฟเดทล่าสุด
28/07/66

วันพุธที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2563

พี่แตน พี่สะใภ้ ผู้น่าสงสาร 1

พี่แตน พี่สะใภ้ ผู้น่าสงสาร 1

แนะนำตัวสักนิดครับ ผมชื่อ ชล ปัจจุบันอายุเข้าหลักสามแล้ว เป็นคนจังหวัดนครราชสีมาแต่อยู่นอกตัวจังหวัดมาค่อนข้างไกล อันนี้ เรื่องเกิดตั้งแต่ผมยังเป็นเด็ก อายุ9จะ10ขวบอยู่ ป.3 พี่ชายผมชื่อ พี่เชน เป็นคนสูงขาวหน้าตาดีเนื่องจากมีเชื้อสายจีน ออกค่อนข้างจะเกเรไปสักหน่อย เขาแต่งงาน ตอนอายุ 17ปีอยู่ม.5 คือแอบไปมีอะไรกับผู้หญิง ชื่อพี่แตน อายุเท่ากันแต่อยู่คนล่ะโรงเรียน พี่แตน เป็นผู้หญิงตัวเล็กๆสูงประมาณ155 ซ.ม ผิวคล้ำ แต่หน้าตาดูมีสเน่ห์ ชวนมอง หลังจากนั้นไม่นานครอบครัวผู้หญิงจับได้และจะเอาเรื่อง พ่อแม่ผมเลยเลยต้องไปสู่ขอตบแต่งพี่แตน เข้ามาอยู่ที่บ้านผม ที่บ้านของเรานั้นอยู่ติดถนน เป็นบ้านไม้คล้ายๆห้องแถว แต่ทั้งแถว3ห้องนั้นเป็นตัวบ้านเราทั้งหมด ที่บ้านผมอยู่ในฐานะปานกลางไม่ได้ร่ำรวย แต่ก็ไม่ได้ยากจน หลังจากแต่งงาน พี่ชายก็เลยออก

ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 99

ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 99 “สัญญานแห่งการนับถอยหลัง” 

 “90 วันบนโลกมนุษย์...สำหรับเทพบดีเช่นเราช่างแสนสั้นประดุจลัดนิ้ว” “พญาหงส์กล่าวถูกต้องแล้ว...นั่นคือความจริงแห่งกฎธรรมชาติ” “พวกเจ้าจะทำอย่างไรต่อไป?” “ลบความทรงจำ” “แม้จะลบแต่สมควรเหลือบางสิ่งไว้” “มิเช่นนั้นจะเกิดความโกลาหล” “เหตุการณ์เมื่อยามเที่ยงวันจะยังคงอยู่แต่คำพยากรณ์จักเลือนหาย”) “ฮิๆๆๆๆๆ” “เด็กที่ไหนมาส่งเสียงหัวเราะกลางดึก?...อืม--...คงจะมาเล่นซนกันแหละ” (!?) “เฮ่ย!!!...บ้านเรามีเด็กที่ไหน?” ...ผมลุกออกจากเตียงทันทีเพราะบ้านนี้ไม่มีเด็กเล็กสักคนเดียวแล้วจะมาวิ่งเล่นกันได้ยังไงแถมดึกดื่นป่านนี้!?...พอเดินตามเสียงไปทางด้านหลังบ้านก็สังเกตเห็นกระรอกสองตัวนั่งอยู่บนรั้ว...ตัวหนึ่งสีขาวตัวหนึ่งสีดำมองผมตาแป๋วท่าทางเชื่องไม่น้อยทีเดียว... “น่ารัก...มาจากไหนนี่...ในครัวมีนมมั้ย?” (แต่ค่ำป่านนี้จะกินหรือ?) “หนูไม่กิน” “ไม่กิน” “!!!!” (กะ...กระรอกพูดได้?) “ลืมกัน

ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 98

ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 98 “ผู้ไม่เคยรักใครอย่างแท้จริง!?” 

“ทำนายโชคชะตา?” “ลองดูมั้ย?” “นั่นเด็กไม่ใช่รึไง?” “คงเป็นลูกหมอดูมานั่งเฝ้าร้านแทนมั้ง?” “แล้วเครื่องมือหนังสือตำราอะไรก็ไม่เห็นมีสักอย่าง” “แต่ไม่เห็นมีใครอีกเลย...กูว่าใช่เด็กคนนั้น” “เอาจริงเรอะ?” “ลองดูก็ไม่เสียหายอะไร...ให้ทำนายดูว่าช่วงนี้เราจะทำมาค้าขึ้นหรือเปล่าน่าจะดี” “โจรย่องเบาเนี่ยนะ?...มึงก็พูดให้ดูดี” “เหอะน่า--...หนู...ที่นี่รับดูดวงใช่หรือเปล่าจ๊ะ?” “...........................................................” “ทำไมต้องเอาผ้าปิดหัวด้วยวะนั่น?” “ชี่!!” “ท่านเห็นเรา?” “ก็เห็นน่ะสิ...หนูถามแปลกๆนะ” “หามิได้...เราเพียงจะบอกว่าท่านทั้งสองนี้โชคดีแล้ว” “...โชคดี?” “เมื่อท่านทั้งสองเห็นเราก็ถือว่ามีวาสนาอย่างไรเล่า” “พูดแปลกแฮะเด็กคนนี้...ตกลงหนูคือหมอดูใช่มั้ย?”