คู่กัด

คู่กัด
โดย PONGPENG 

           ผมชื่อเคนปีนี้อายุสิบห้ามีน้องสาวคนเดียวชื่อเมย์อายุสิบสามโตมาด้วยกันตั้งแต่เล็กเล่นด้วยกันแย่งของเล่นทะเลาะกันแล้วก็ดีกัน เราเรียนหนังสือโรงเรียนเดียวกันบ้านเราเป็นบ้านเดี่ยวสองชั้นมีสามห้องนอนพ่อแม่รับราชการอยู่กระทรวงเดียวกันไปและกลับจากทำงานพร้อมกัน ตอนเด็กเรานอนห้องเดียวแต่มีสองเตียงเมื่อผมอายุได้สิบสอง พ่อกับแม่จับเราแยกห้องนอนกันคงเห็นว่าโตมากแล้วโดยย้ายเตียงแล้วให้เมย์ไปอยู่ห้องใหม่ คืนแรกที่แยกห้องนอนประมาณห้าทุ่มพ่อกับแม่เข้านอนแล้วเมย์เข้ามาห้องผมบอกนอนไม่หลับไม่เคยชินขอนอนด้วย เมื่อก่อนเราอยู่ห้องเดียวกันแต่นอนแยกเตียงอายุยังน้อยไม่เคยคิดอะไร พอเมย์มานอนเตียงเดียวกันแถมเป็นเตียงสามฟุตครึ่งเลยนอนเบียดกันผมมีความรู้สึกแปลกๆใจหวิวๆชอบกลตอนนอนห้องเดียวกันไม่เคยรู้สึกแบบนี้เลย สักพักใหญ่เมย์หลับสนิทสังเกตจากลมหายใจยาวๆสม่ำเสมอส่วนผมตาแข้งมองเพดานห้องนอนไม่หลับ เมย์พลิกตัวมาเอามือและขามาก่ายตัวผมเหมือนกอดหมอนข้าง ผมจับตัวเมย์พลิกกลับไปนอนหงายแล้วพูดเบาๆว่าอึดอัดแต่เมย์นอนเฉยไม่มีปฏิกิริยา ผมตะแคงตัวมองร่างเมย์ที่นอนหงายเต้านมขนาดลูกมะนาวโผล่แนบเนื้อเสื้อนอนจน

อยู่กับยาย

อยู่กับยาย
โดย PONGPENG

           ผมชื่อเมฆปีนี้อายุ 15เรียนอยู่ชั้น ม3 กำลังจะขึ้น ม4 อาศัยอยู่กับตายายตั้งแต่เกิดเพราะพ่อกับแม่ไปทำงานโรงงานที่ระยองทื้งผมไว้ให้ยายเลี้ยง นานๆจึงจะมาเยี่ยมบ้านสักครั้งหนึ่งแต่ก็ส่งเงินให้ยายทุกเดือนเหตุผลก็คือไม่มีเวลาดูแลลูกเพราะต้องทำงานทั้งคู่ ผมอยู่กับตายายจนเคยชินแล้วไม่รู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจเลยเคยไปเยี่ยมพ่อแม่ที่ระยองตอนปิดเทอมอยู่ได้ไม่ถึงอาทิตย์ต้องขอกลับบ้านยาย มันอึกอัดอยู่ในห้องเช่าแคบๆกลางวันพ่อแม่ไปทำงานปล่อยผมไว้คนเดียวเบื่อแทบตาย ตายายให้ความเอ็นดูผมมากรวมทั้งน้าพรน้องสาวแม่ที่อายุมากกว่าผมเพียงห้าปีจบ ม3ก็ไม่เรียนต่อช่วยยายทำงานบ้าน แล้วความวุ่นวายในบ้านก็บังเกิดขึ้นเมื่อน้าพรเกิดอุบัติเหตุมอไซค์ล้มแขนขวาหักข้อมือนิ้วแตกกระดูกขาร้าวต้องใส่เผือกแขนและขามีแผลถลอกตามตัวยังดีที่หน้าไม่มีบาดแผลนอนโรงพยาบาลห้าวันก็กลับบ้านได้ ปกติชั้นสองมีห้องนอนหลายห้องส่วนชั้นล่างมีห้องนอนที่ค่อนข้างกว้างและมีสองเตียงสำหรับเวลามี