บ่วงเสน่หา50 (ภูตพราย2)

บ่วงเสน่หา50 (ภูตพราย2)
โดย fuseeka

แก็งค์หื่นบ้านนาหลังชำระความสองขี้ยาเป็นที่หน่ำใจก็ปล่อยตัวไป สองสหายขี้ยาลากสังขารกลับบ้านอย่างทุลักทุเล ขาโก้งตูดบานเดินเป็นปูไต่คันนาเป็นที่น่าอนาถใจยิ่ง “กูไม่เอาอีกแล้วเข็ดจริงๆ ”ไอ้กาบประคองไอ้จวนครางน้ำตาเล็ด “มึงเงี่ยนมึงมาจัดเมียกูได้นะโว๊ย ฮาๆๆๆแต่ต้องผ่านควยกูไปก่อน ฮาๆๆๆๆ” เฒ่าคำตะโกนฝากคำ “ลุงขอฉันเปิดซิงมันอีกสักยกสองยก ได้มั้ย ฮาๆๆๆ” ไอ้พลแกล้งร้องสมทบไล่หลังไป ไอ้กาบไอ้จวนได้ยินถึงกับขนตูดลุก ตกใจทั้งลากทั้งประคองกัน วิ่งหัวขวิดกางเกงแทบหลุดตูดรองเท้าหลุดหายไปไหนไม่รู้ สาวๆหื่นบ้านนาหัวเราะกันตัวงอ กระถินหลังได้เสพสมกับไอ้เขียวหมาตัวโปรดยันเช้าก็กลับ

บ่วงเสน่หา49 (ภูตพราย1)

บ่วงเสน่หา49 (ภูตพราย1)
โดย fuseeka

ค่ำคืนหลังเฒ่าอ่ำออกจากหมู่บ้านได้สองวัน เงาร่างทะมืนก็ล่องลอยฝ่าความมืดมิดแทรกเงาผ่านหน้าต่างห้องชบามาหยุดที่ปลายเตียง ร่างงามระหงขาวผ่อง สองเต้าเย้ายวน กลีบขางามเผยร่องอวบน่าหลงใหล กำลังหลับตาพริ้มถ้าไม่มีใครบอกว่าเธออายุเลยวัยสาวไปกว่ายี่สิบสามสิบปีแล้วคงไม่มีใครเชื่อ “นายหญิงๆๆ” เสียงแหบแห้งจากเงาดำเรียกร่างงามอย่างนบนอบ ชบาลืมตาตื่น มองเงาร่างปลายเตียงเหมือนมองอากาศธาตุไม่รู้สึกแปลกใจหรือตกใจแต่อย่างใดราวกับเงาร่างเลือนลางนั้นไม่มีตัวตน “มีอะไรนังโหงพราย” “เกิดเรื่องแล้วนายหญิง” ร่างเงาเลือนลางนั้นคือโหงพรายที่ชบาเลี้ยงไว้ใช้งานนั้นเอง นังโหงพรายกลับมารายงานเหตุการณ์ที่อุบัติขึ้นระหว่างการเดินทางของเฒ่าอ้น ชบาตกใจหน้าเครียด “เป็นไป

บ่วงเสน่หา48 (ซวยละมึง2 )

บ่วงเสน่หา48 (ซวยละมึง2 )
โดย fuseeka

ไอ้จวนไอ้กาบสองขี้ยาประจำตำบล สองเกลอที่ชาวบ้านและเหล่าเพื่อนฝูง ญาติพี่น้องเอือมระอา อาชีพหลักคือ ต้มเหล้า ปลูกกัญชา เล่นโป กำถั่ว กัดปลา ตีไก่ ฯลฯ เรียกว่าอบายมุขมันสองคนเอาหมด วันๆมีแต่สร้างปัญหากวนใจชาวบ้านชาวช่องไปทั่ว ลักเล็กขโมยน้อย เมาอาละวาดไปทั่ว แต่ชาวบ้านก็ไม่อยากไปยุ่งด้วยเพราะติดที่พ่อไอ้จวนที่เป็นกำนัน ดูแลทุกข์สุขชาวบ้าน ใจบุญ ทำงานแข็งขัน ต้องคอยไปตามล้างปัญหาที่ไอ้สองคนนี่ก่ออยู่เนืองๆ คราวนี้สองขี้ยาเล่นหนักข้อด้วยพี้กระท่อมที่ปลูกไว้เกิดคึกผ่านมาเห็นสาวพิมที่กำลังเก็บผักอยู่หลังบ้าน ด้วยความอวบอัด ขาวดังหยวกกล้วยทำเอาสองขี้ยาทนไม่ไหว ถึงกับฉุดสาวพิมเอาตอนกลางวันเอาดื้อๆ “ขาวอวบ จริงๆไอ้กาบกูจ้องอีนังนี้มานานแล้ว ขาวๆๆหอมไปหมด

บ่วงเสน่หา47 (ซวยละมึง1 )

บ่วงเสน่หา47 (ซวยละมึง1 )
โดย fuseeka

สาวต่ายหลังสลบหลับใหลไม่รู้ตัวไปหลายวันอยู่ก็ฟื้นคืนสภาพเหมือนแค่นอนหลับแล้วตื่นไม่มีอาการข้างเคียงใดๆปรากฏ ท่ามกลางความแปลกใจของเหล่าคณะหื่นบ้านนาเป็นแถว ๆ “สงสัยลุงอ้นจะหาทางคลายมนต์จากว่านปอบสำเร็จแล้ว ”กลอยใจตั้งข้อสังเกต “เป็นไปได้ ” คุณนายสุเสริม “อีกวันสองวันไอ้อ้นกลับมาคงรู้กัน ” เฒ่าคำยกสำรับจากครัวพร้อมยัยศรีมีไอ้โชคคอย สาละวนข้างๆ ไอ้ชัยดีใจที่เมียรักฟื้นคืนสติชวนสองเฒ่า เสี่ยพงษ์เสี่ยอ่ำพร้อมไอ้พล ลงทอดแหในลำธารหลังบ้าน สองเฒ่าลืมชีวิตวัยหนุ่มไปนานได้โอกาสจึงคึกคักพา

บ่วงเสน่หา46 (เผเชิญหน้า2)

บ่วงเสน่หา46 (เผเชิญหน้า2)
โดย fuseeka

กลางลานพิธีกลางหมู่บ้านชับบอนขณะนี้ความตึงเครียดจากการเผชิญหน้าของชาวชับบอนกับสมิงสาวชบา ฟ้าลมสงบนิ่ง ทุกคนแทบจะลืมหายใจไอ้ยักษ์คงและเมียสาวเสือสาวอุไร แม้เตรียมใจรอรับความตายมาก่อนล่วงหน้า ก็ยังอดหลั่งเหงือโทรมกายไม่ได้ มือที่ถือปืนสั่นระรัว “พวกเอ็งเตรียมตัวเตรียมใจไว้ให้ดี ข้าจะฉีกพวกมึงเซ่นสังเวยผีตายโหงให้คนของข้า พวกเด็กผู้หญิงข้าจะละเว้นพวกมึงไป ” สิ้นเสีงคำรามร่างงดงามราวนางฟ้าของชบาก็กลับกลายเป็นเสือลายพาดกลอนขนาดใหญ่ไม่ต่ำกว่า 5 เมตร ความสูงขนาดม้าแข่งเจนสนาม ชาวบ้านชับบอนอกสั่นขวัญผวา ลูกเล็กเด็กแดงที่แอบอยู่บนเรือนถึงกับร้องไห้ซุกหน้าหนี

บ่วงเสน่หา45 (เผชิญหน้า1)

บ่วงเสน่หา45 (เผชิญหน้า1)
โดย fuseeka

เฒ่าอ้นหลังจากตรากตรำปลูกเสกกระสุนอาคมสำเร็จ ก็ปลีกตัวทำสมาธิโดยลำพังเนื่องจากสูญเสียพลังชีวิตจากการบริกรรมคาถาอย่างหนัก เสือสาวอุไรและไอ้ยักษ์คงคอยดูแลอยู่ห่างๆ พร้อมจัดเวรยามระวังภัยในหมู่บ้าน รอการกลับมาของสมิงร้ายอย่างหวาดหวั่น กว่า 2 วันแล้วที่สมิงร้ายไม่มาย่างกรายในหมู่บ้าน “ลุงอ้นให้ระวังวันที่ 3 มันมาแน่พวกเอ็งอย่าได้ชล่าใจ กวดขันเวรยามให้ดี ” อุไรสั่งการลูกบ้านแทนสามีที่เป็นผู้ใหญ่บ้านแต่ในนาม ไอ้ยักษ์คงนั่งขัดปืนลูกซอง หยิบลูกปืนอาคมขึ้นไหว้ท่วมหัวก่อนจะบรรจงยัดลูกปืนเข้าไปในรังเพลิง “มันมากูจะจับถลกหนังมาทำเสื้อกันหนาวแทนตัวเก่า ” ไอ้ยักษ์แค้นเพราะต้องเสียควายไปฟรีๆตัวหนึ่ง แถมลูกน้องก็ได้แผลคนละแห่งสองแห่ง ลูก

บ่วงเสน่หา44(สมิง3)

บ่วงเสน่หา44(สมิง3)
โดย fuseeka

ชบาสาวน้อยหลังจากได้ผนึกวิญญาณกับว่านปอบร่าน โดยการช่วยเหลือของปู่เจ้าสมิงพราย เสน่ห์ที่เร่าร้อนของว่านปอบร่านก็ส่งผลให้ช้างเผือกในพงไพรยิ่งงดงามและเร่าร้อนยิ่งขึ้น ความงามที่สยบชายทุกผู้คนให้สยบแทบเท้า ส่วนปู่เจ้าสมิงพรายที่ยอมเสียสละพลังเฮือกสุดท้ายเพื่อหลอมรวบวิญญาณหลานสาวกับปอบร่านก็รู้ชะตากรรมของตนว่าใกล้จะดับแสงมอดม้วยแล้ว “ปู่คงอยู่ได้อีกไม่นาน ข้ามีหวงก็แต่เอ็งคนเดียวนังชบา” “ปู่ไม่ต้องห่วงข้าหรอก ถึงข้าจะเป็นหญิงแต่วิชาอาคมที่ปู่สอนข้าจะมีใครหน้าไหนมารังแกข้าคงยากอยู่ ”ชบาเชื่อมั่นในวิชาอาคมที่ปู่เจ้าสมิงพรายสั่งสอน “เหนือฟ้ายังมีฟ้า เอ็งอย่าชะล่าใจไป ยิ่งตอนนี้ทางป่าเหนือชับบอน ข้าได้ข่าวไม่สู้ดีไอ้เสือจันมันกำเริบ ยกตนเสมอครูมันโหดเหื้ยมผิดมนุษย์ มันเป็นลูกศิษย์เพื่อนข้าวิชาอาคมมันแกร่งกล้านัก ตำราวิชาลิงลม

บ่วงเสน่หา43 (สมิง2)

บ่วงเสน่หา43 (สมิง2)
โดย fuseeka

ภายในค่ำคืนกลางลานหมู่บ้านหนองน้ำตื้นวันนั้นแม้ไม่สามารถปลิดชีพสมิงร้ายได้ แต่คมกระสูนจากเฒ่าอ้นก็ทำให้สมิงร้ายได้เลือดกลับมายังถ้ำกลางเขาใหญ่ ร่างสมิงร้ายค่อยๆกลับกลายจากเสือลายพาดกลอนขนาด 5 เมตรมาเป็นหญิงสาววัยกลางคนร่างเปลือยเปล่าขาวโพลน สะโพกผึ่งผาย หน้าอกอวบอิ่มถึงจะไม่หลมกลึงแต่ก็ไม่หย่อนยานตามวัย เนินสวาทที่โนกนูนสองแคมอวบอิ่มโดยเฉพาะกึ่งกลางร่องมีเม็ดสวาทที่โดดเด่นโตเท่าหัวแม่มือย่อมๆสีแดงสดใส ใบหน้าที่เย้ายวนราคะสายตาที่ฉำหวานชายใดได้มองไม่สามารถจะละสายตาลงมาได้ เป็นความงามที่พงไพรสรรสร้างได้อย่างลงตัวเสมือนช้างเผือกในพงไพร สมิงสาวลงไปแช่ในบึงกลางโถงถ้ำบริกรรมคาถารอยไหม้รอยซ้ำจากคมกระสุนที่มีอยู่ทั่วร่างงามค่อยๆลบเลือนจางหาย ไม่กี่อึดใจแม้แต่รอยเล็บข่วนก็ไม่ปรากฏให้เห็น ผิว

บ่วงเสน่หา42 (สมิง)

บ่วงเสน่หา42 (สมิง)
โดย fuseeka

เฒ่าอ้นใช้เวลาเดินทางกว่า 3 วันกว่าจะถึงกลางป่าชับบอน ตั้งแต่วันแรกที่เหยียบย่างเข้าสู่ป่าชับบอนเฒ่าอ้นก็สัมผัสถึงความไม่ชอบมาพากลในบรรยากกาศ บรรดาสิงสาลาสัตว์ที่ชุกชุมในป่าชับบอนหลบลี้หนีหายไปหมด แม้แต่เสียงนกกาก็ไม่ได้ยินเสียง ยิ่งเข้าใกล้หมู่บ้านหนองน้ำตื้นของไอ้ยักษ์คง ซึ่งหลังได้กำจัดเสือจันไปแล้วการไปมาหาสู่ของต่างเผ่าต่างหมู่บ้านก็ให้คึกคักขึ้น มีการแลกเปลี่ยนสมุนไพร ของป่า กันระหว่างพรานป่า หมอยาแม้แต่พวกหาของป่าก็พอมีให้เห็นปะปลาย แต่ตอนนี้กลับเงียบวังเวงอย่างน่าสงสัย ทุกบ้านช่องปิดประตูลงดาน ไร้ซึ่งผู้คน เฒ่าอ้นเร่งฝีเท้าไปยังเรือนใหญ่ของไอ้ยักษ์ เสือสาวอุไรโผล่หน้าออกมาทางหน้าต่างที่แง้มเปิดออกด้วยความดีใจ “ลุงอ้น พี่คงๆลุงอ้นมาสวรรค์โปรดเราแล้ว ” ไอ้ยักษ์คงแทบกระโจนลงเรือนมาต้อนรับแขกด้วยความดีใจ “ข้าว่าจะไปตามลุงพรุ่งนี้ทีเดียว ไม่นึกว่าจะโชคดีขนาดนี้ ” ไอ้ยักษ์แทบจะลากเฒ่าอ้นขึ้นเรือน อุไรเมีย

บ่วงเสน่หา41 (ยืมร่าง2)

บ่วงเสน่หา41 (ยืมร่าง2)
โดย fuseeka

ไอ้ชัยนับว่ายังดวงดีไม่ได้เข้าไปร่วมวงหรรษากับสองสหายขี้เหล้า เหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นทำให้ไอ้ชัยนึกสงสัยเมียสาวของมันยิ่งนัก โดยเฉพาะสายตาแวววาวเขียวปัดคู่นั้น มันถือโอกาสที่เมียคนสวยอ่อนแรงนอนหลับแอบย่องลงเรือนตรง จากนั้นก็ใส่เกียร์หมาโกยอ้าวป่าราบไปที่บ้านเฒ่าอ้น “เอ!! จากที่เอ็งเล่ามามันก็แปลกๆอยู่นา เอายังงี้คืนนี้เอ็งทำเป็นไม่รู้ไม่ซี้ ข้าจะไปสมทบดูว่ามันเป็นยังไงกันแน่ ” “แล้วไอ้สองคนทำไงดีลุง มันจะตายมั้ย ” ไอ้ชัยเป็นห่วงเพื่อนร่วมก๊วน “คงไม่เป็นไรหรอก คงแข้งขาอ่อนไปอีก 2-3 วันแต่เอ็งลากตัวมันออกมาก่อนนา ไม่งั้นโดนรีดน้ำตายห่ากัน ” เฒ่าอ้นหลังจัดการธุระเสร็จรอเวลาย่ำค่ำ ดึกสงัดก็ออกจากเรือนมาแอบซุ่มหลังบ้านไอ้ชัย ตามที่นัดหมายกันไว้ สองขี้เหล้าถูกไอ้ชัยไอ้โชคลากสังขารไปส่งที่บ้านแล้ว ด้วยเป็นขี้เหล้าไร้ลูกเมีย ประกอบกับพวกมันก็เมาหัวราน้ำเป็นประจำจึงไม่มีใครสงสัยหรือถามไถ่ให้ไอ้ชัยต้องตอบคำถาม เฒ่าอ้นซุ่มรอพักใหญ่ก็เห็นร่างสาวต่ายคนงามในชุดนอนลูกไม้สี่เหลืองอ่อนบางเบาไร้ชุดชั้นใน เผยให้เห็นสองเต้าและโน