ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต (เมื่อผมมีความสุข ภาค 2) ตอนที่ 1 “เปิดเทอมใหม่ที่น่าปวดหัว?...ก็น้องรหัสของผมเป็น!!?”
6 มิถุนายน 2548
...ผม…เอกคเชนทร์คนดีคนเดิมหรือที่ใครต่อใครต่างชอบเรียกชื่อเล่นว่า “บอล” นั่นแหละครับ...ตอนนี้กลับมานอนที่บ้าน...เอ?...ทำไมถึงไม่นอนที่หอพักน่ะหรือ?…คำตอบก็ง่ายๆสั้นๆเพียงแค่คําเดียวคือ“เหงา”คือแบบว่าทุกทีเวลาอยู่บ้านจะมีสาวๆมานอนข้างกายอยู่เสมอแต่นี่พอไปอยู่ที่หอแค่ไม่กี่คืนมันดันเกิดความเหงาเปลี่ยวขึ้นมาอย่างถนัดใจ…คืนนี้หลังจากเลิกงานพิเศษตอนเที่ยงคืนกว่าๆผมจึง
ยอมขี่รถทนฝ่าสายฝนเย็นเฉียบกลับมาบ้านกะขอนอนซุกไซร้ไออุ่นของนางฟ้าผู้งดงามทั้ง 3 จะคนใดคนหนึ่งก็ได้หรือจะเบิ้ล 2 ก็ดีหรือให้ทำแฮททริคก็ไม่เกี่ยงแต่อนิจจาผมเสือกลืมนึกไปว่าเดี๋ยวนี้จะให้ย่องเข้าห้องนู้นเดินออกห้องนี้มันทําได้ไม่ง่ายซะแล้วเพราะว่ามีหญิงสาว 2 คนพี่น้องซึ่งมีศักดิ์เป็นลูกพี่ลูกน้องได้แก่ “ฝน” หรือ “หยาดฝน” เด็กสาววัย 17 ปีจอมแก่นแก้วผู้มากไปด้วยอารมณ์สนุกสนาน(ในการกลั่นแกล้งคน)อยู่เป็นนิจและ “พี่แคท” หรือ “สุรีย์พรรณ” หญิงสาววัย 21 ปีและเป็นพี่สาวของฝนผู้ซึ่งถึงพร้อมด้วยรูปโฉม,กิริยามารยาทและความรู้(นิสัยก็ยังแตกต่างกับน้องสาวราวฟ้ากับเหวด้วย)เท่าที่ทราบมา…เธอมีชายหนุ่มมากมายให้ความสนใจและพร้อมจะมาเสนอตัวให้พิจารณาเลือกไปเป็นแฟนแต่ผมยังไม่ค่อยเข้าใจตรงที่ว่าทำไมพี่แคทถึงได้บอดปัดไมตรีจากผู้ชายเหล่านั้นเสียและพยายามหลีกเลี่ยงการพบปะพูดคุยใกล้ชิดต่อเพศตรงข้ามนักก็ไม่ทราบโดยทั้งคู่ขนของใช้สัมภาระส่วนตัวเข้ามาพักอาศัยที่บ้านของเราตั้งแต่เมื่อ3วันก่อนเพราะฝนน้องสาวสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่ผมเรียนอยู่ได้(เชอะ!!!)ส่วนแคทพี่สาวทำเรื่องโอนย้ายหน่วยกิตจากมหาลัยในจังหวัดลำปางมาเรียนต่อที่เดียวกัน…เอาเถอะ!!!…นี่มันไม่ใช่เรื่องที่ผมจะต้องเอามาใส่ใจอะไรมากมาย...ในเมื่อไม่ได้นอนกับสาวสวยมหาลัยไฟสวาทร้อนแรง…เด็กสาวมัธยมไร้เดียงสาแต่ไม่ไร้ลีลา…แม่ยายคนงามสาวใหญ่พราวเสน่ห์แต่แค่ได้มานอนเตียงนุ่มๆของตัวเองก็ยังดีละวะ…ไม่เสียเที่ยวที่กลับมา...เวลาผ่านล่วงเลยไป…ผมลืมตาตื่น…
“อุ!!…อือ---…อะไร?…เพิ่งจะตี 5 กว่าแล้วตื่นมาทำไมเนี่ย?…ยังไม่ถึงเวลาสักหน่อย…อูย~~…เหน็บกิน”
...ผมรำพึงกับตัวเองขณะพลิกตัวมองนาฬิกา…วันนี้คือวันเปิดเทอมภาคเรียนใหม่ก็หมายความว่าได้ขึ้นสู่ชั้นเรียนปีที่ 2 แล้ว…เวลามันช่างผ่านไปรวดเร็วจริงๆนะ…ในรอบ 1 ปีที่ผ่านมามีเหตุการณ์ต่างๆมากมายเกิดขึ้นทั้งดีและไม่ดีมีทั้งสุขและทุกข์…อื๋อ??…ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องนี้นี่มันเวลานอนพักผ่อนต่างหาก…ผมจึงปิดเปลือกตาลงก่อนผล็อยหลับไปอีกครั้งทีนี้เวลาผ่านไปอีกนานเท่าไหร่ไม่รู้…เอ๊ะ?…รู้สึกเจ็บๆคันๆขยุกขยิกบริเวณคางมันเหมือนมีอะไรบางอย่างมาดึงเครารู้สึกเจ็บจี๊ดๆด้วย…เฮ้ย!!!…ใครกำลังทำอะไรอยู่ตรงคางของผมกัน?…ตายังมองภาพเบลอๆแต่พอจะเห็นคนๆหนึ่งโน้มใบหน้ามาใกล้จนห่างจากผมแค่ไม่ถึงคืบและเจ้าของร่างนั่นคือผู้หญิงคนหนึ่ง…กำลังทำอะไรอยู่น่ะ?…ครั้นสาวเจ้านางนี้พอรู้ว่าผมตื่นแล้วจึงมองสบตาก่อนมอบรอยยิ้มให้ผมจนเห็นเรียวริมฝีปากบางสีชมพูอ่อนและฟันขาวสวยเรียงเป็นระเบียบพร้อมเอ่ยเสียงทักทาย…
“ว้า!!…ตื่นซะละ…อิ…ฮิฮิ”
“ฝน!!!…นี่อะไรของเธออีกล่ะ?…เข้ามาทําไมที่ห้องฉัน?”
“จะเข้ามาทำไมก็ช่างฝนเถอะ...แต่บอลน่ะ...เฮะเฮ่!!...นอนกินบ้านกินเมืองอย่างนี้ใช้ได้เรอะ?…มันสายแล้วนา--...ฮื่อ~~…น่าเสียดายเหมือนกันถ้าตื่นช้ากว่านี้อีกแป๊ปเดียวละก็...”
“?”
...ผมลุกขึ้นนั่งมองสาวน้อยวัย 17 ปีลูกพี่ลูกน้องจากลำปาง…บุตรสาวคนเล็กของคุณอาอรนิภาน้องสาวแท้ๆของพ่อ…เธอฝากฝังลูกสาวทั้ง 2 ไว้กับแม่กวางให้ช่วยดูแลแทน…โอ๊ะ?… ฝนอยู่ในชุดนักศึกษาน้องใหม่ ปี 1นั่งห้อยเท้าตรงปลายเตียงกำลังเสยเรือนผมยาวประบ่าที่เริ่มทิ้งภาพลักษณ์ของนักเรียนมัธยมปลายไปบ้างแล้ว…นอกจากนี้เสื้อนักศึกษาสีขาวดูกลมกลืนกับผิวเนียนขาวและเรือนร่างของเด็กสาววัยแรกแย้ม…กระโปรงจีบยาวแค่เข่าสีกรมท่ามันยังดูตัดกับเรียวขาและปลีน่องเพรียวยาวของเธออีกด้วยมือข้างหนึ่งของฝนถือที่โกนหนวด…นั่นมัน?…ของขวัญวันเกิด 19 ปีที่บุศยาสาวสวยเอกบริหารให้กับผมผ่านทางเก๋เพื่อนของเธอ?…อ๊ะหรือว่า?…พอเอามือลูบคางตัวเอง…เอาแล้วมั้ยละ!!!…มีขนติดอยู่ที่มือผมยัยเขี้ยวผีไม่มีอะไรทำแล้วหรือไงกัน??…ถึงได้เที่ยวย่องมาโกนหนวดเคราชาวบ้านเขา…ผมจึงร้องว่าไปแต่แม่หนูสุดเปรี้ยวดันตอบกลับมาแบบนี้…
“ก็สนุกอ่ะ…นี่!!!…ถ้าบอลนอนดีๆซะ...นายก็จะหล่อเหลาใบหน้าเกลี้ยงเกลาไร้ซึ่งหนวดเคราเลยนะเออ!!”
...ผมต้องขมวดคิ้วด้วยความประหลาดใจกับคำตอบของสาวน้อยก่อนจะถามสาเหตุที่ทำและดูพูดเข้าสิ…มันสนุกตรงไหนของเธอกันน่ะ…หนูเขี้ยวทำหน้าระรื่นพูดต่อไป…
“ก็…ฝนได้เห็นหน้าบอลตอนไม่มีหนวดเคราแล้ว...แหม~~...หล่อกว่าตอนนี้ตั้งเยอะเลยล่ะ…ดังนั้นโกนออกเถอะน๊ะ!!…นะ”
...ผมลุกขึ้นยืนบิดขี้เกียจและถามสาวน้อยตรงหน้าไปด้วยความแปลกใจเพราะจำได้ว่าไม่เคยโชว์ใบหน้าเกลี้ยงเกลาคมเข้มไร้หนวดไร้เคราให้ฝนเห็นเลยนับตั้งแต่ได้เจอกันอีกหลังจากไม่ได้เจอกันมานานนับ 10 ปี…เจอกันครั้งแรกหน้าผมตอนนั้นไม่ต่างอะไรกับหน้าของโจรก่อการร้ายในอิรัก…
“ฝนเคยเห็นรูปบอลที่สาเก็บไว้ไง…เอ้า!!!…อย่ามัวพูด…มามะ…ฝนจะช่วยโกนออกให้หมดเล้ย!!”
...พูดจบฝนถือที่โกนหนวดในมือเดินย่างสามขุมเข้ามาหา...อย่างนี้นี่เองหรือ?…ยัยตัวร้าย…กลั่นแกล้งเรารับเปิดเทอมใหม่เลย…ผมรีบหันหลังเดินพรวดไปห้องน้ำฝ่ายฝนไม่ยอมแหกปากร้องลั่นพร้อมรีบเดินตามฉับๆ…
“อ๋า!!!…บอลจะไปไหน?…อย่าหนีนะ!!…ให้ฝนโกนหนวดให้ซะดีๆ”
“ขืนให้เธอโกนมีหวังหน้าฉันยับเยินหมด…จะโกนเอง”
…ไม่มีทางเลือก...ขืนไปเรียนทั้งเคราแหว่งๆแบบนี้มีหวังโดนล้อตาย…ผมคว้าที่โกนหนวดจากมือฝนที่เจ้าตัวดันมาทำหน้ายิ้มเยาะใส่…สมใจแล้วล่ะสิ?…
...ลงมาข้างล่างก็เห็นวรรณลักษณ์หรืออ้อยลูกสาวอายุ 13 ของป้าศรีและน้องสาวของผมในชุดนักเรียนระดับชั้นม. 2 กำลังยืนล้างหน้าอยู่พอเห็นผมเธอรีบร้องทักทันที...
“อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่บอล…เอ๊ะ!?…ทำไม?”
…อ้อยคงจะสังเกตเห็นแล้วว่าทำไมเคราของพี่ชายมันแหว่งๆไป…ผมไม่ตอบแต่ตรงเข้าสวมกอดน้องสาวสุดรักพร้อมหอมแก้มด้วยความรักและเอ็นดู…
“อย่าค่ะพี่!!…เดี๋ยวพี่แคทกับพี่ฝนมาเห็น”
...อ้อยปรามเบาๆแต่ไม่มีทีท่าขัดขืนเลยแม้แต่นิดเดียวแถมห้ามด้วยเสียงหวานแบบนี้ผมคงจะปล่อยหรอกนะ?...
“น่า~~…ขอพี่กอดน้องให้ชื่นใจสักหน่อยนะจ๊ะ…อือ--…ก้นนุ่มนิ่มจังเลย…หน้าอกก็นุ้มนุ่ม..น่าจับที่สุด”
“ฮิๆ…อ้อยยังสู้พี่สากับพี่กุนไม่ได้หรอกค่ะ…พี่บอลอย่ามาแกล้งชมหนูหน่อยเลย”
...พูดจบเธอก็ยิ้มพลางค้อนอย่างแสนคมขำให้ผมขณะที่มือยังกุมกระเปาะหน้าอกเบาๆส่วนท่อนลำก็ชิดเบียดกับบั้นท้ายเนียนนุ่มผ่านทางกระโปรงนักเรียนมัธยม…ไอ้ครั้นจะสอดมือล้วงเข้าไปข้างในก็เกรงใครจะมาเห็นจึงต้องอดใจไว้และได้แต่ชื่นชมอ้อยอยู่ในใจ…น่ารัก...น่ารักขึ้นทุกวันจริงๆ...อีก 3-4 ปีคงจะเติบโตเป็นหญิงสาวที่งดงามไม่น้อยหน้าใครแน่ๆเลยสำหรับอ้อย…น้องสาวแสนรักแสนหวงคนนี้ดังนั้นจะต้องดูแลฟูมฟักให้ดีๆและไม่ยอมยกให้ใครอย่างเด็ดขาด…ผมหอมแก้มเด็กสาวคนงามแสนน่ารักก่อนปล่อยตัวออกจากอ้อมกอดเดินเข้าห้องน้ำแล้วมองหน้าตัวเองที่กระจกพลางลูบคางด้วยความเจ็บใจปนขบขัน…ผู้หญิงอะไรแอบมาโกนหนวดผู้ชาย?…ชิ!!!…ให้มันได้อย่างนี้สิยัยฝน…เล่นโกนเคราซะแหว่งไปแถบหนึ่งเชียว…
“ฝนน่ะ!!...เอายกทรงคืนมานะ!!!!”
“ก็มาแย่งคืนให้ได้ซี่~~…ฮิฮิ”
...สิ้นเสียงร้องผมก็ได้ยินเสียงวิ่งตึงตังลงมาตามบันได...แสบนัก...แกล้งผมแล้วเธอก็รี่ไปแกล้งสาต่อ…ให้ตายสิซนเป็นลิงเลย…ความเรียบร้อยอย่างกุลสตรีน่ะฝนน่าจะเอาอย่างพี่สาวของเธอสักเศษเสี้ยวหนึ่งก็ยังดีนะ...
................................................................................................................................
...พออาบน้ำเสร็จเปิดประตูออกมา…ผมเห็นพี่แคทในชุดนักศึกษา ปี 3 ในชุดกระโปรงรัดรูปสีดำยาวถึงเข่า…เส้นผมสีดำสนิทเหยียดตรงยาวสยายถึงกลางแผ่นหลังและติดกิ๊บรูปกากบาทสีส้มบริเวณเหนือใบหูทั้ง2ข้าง…เธอกำลังยืนดื่มนมกล่องอยู่ใกล้ๆประตูหน้าบ้าน…ใบหน้าและสายตาที่สงบเงียบของเธอเหม่อมองออกไปนอกบ้านราวกับไม่มีจุดหมาย…ผมมองดูหญิงสาวครู่หนึ่งขณะเอาผ้าขนหนูคลุมไหล่ของตัวเองไว้ไม่ให้มันดูอนาจาร…พอได้จังหวะก็พูดทักทาย…พี่แคทหันมองก่อนจะตอบช้าๆ…
“…จะได้เวลาไปเรียนแล้ว…บอลรีบไปแต่งตัวกินข้าวเถอะ”
...และพี่แคทก็หันหน้ากลับไปมองวิวนอกบ้านโดยไม่สนใจหันกลับมาคุยอะไรอีก…ผมพยักหน้ารับคำเธอจังหวะเดียวกับเหลือบเห็นฝนเดินอยู่ในครัวแว้บๆ ก่อนขึ้นไปข้างบน…สาออกมาจากห้องเตรียมตัวจะไปอาบน้ำ…เธอไม่ไปเรียนเพราะยังไม่เปิดเทอม…
“อ้าว!!…บอลโกนหนวดทำไมล่ะ??”
“ก็ฝนน่ะสิ…ถือมีดโกนแอบเข้าไปในห้องเล่นซะแหว่งเลย…บอลต้องโกนออกหมดเลยเนี่ย”
“คิกๆ…เอาจนได้นะเด็กนี่…เมื่อกี้ยังแกล้งหยิบยกทรงของสาวิ่งหนีเลย”
“ได้ยินแล้ว…แต่ที่สาบอกว่าเอาจนได้??…หมายความว่าไงจ๊ะ?”
“คือฝนบ่นกับสามาหลายวันแล้วว่าจะต้องโกนหนวดเคราบอลออกให้ได้…สาก็นึกว่าเธอพูดล้อเล่น....ที่ไหนได้”
...ฟังที่สาพูดจบ ผมจึงคิด…เออ…นึกอยากจะทำอะไรก็ทำ….ผู้หญิงคนนี้หนอ--...ก่อนจะพูดต่อไป...
“แสบจริงๆ…ไม่รู้ว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง…สงสัยบอลต้องนอนที่หอบ่อยๆแล้ว”
...สาโน้มใบหน้ามาข้างหูเข้ามาก่อนกระซิบเบาๆ…
“คงต้องอย่างนั้น…บอลไปเรียนวันแรกให้สนุกนะจ๊ะและเย็นนี้สาจะรออยู่ที่ห้อง...ต้องรีบไปหานะ?”
...ผมหอมแก้มสาแทนคำตอบก่อนเข้าไปแต่งตัวและลงไปกินข้าว…ออกจากบ้านแวะส่งอ้อยที่รร.ก่อนมุ่งหน้าไปมหาลัยในวันเปิดเรียนวันแรกของภาคเรียนใหม่…
………………………………………………………………………………………………………
...ถึงจะขึ้นปี 2แล้วแต่ผมยังชอบผูกเนคไทอยู่แต่กางเกงผมซื้อมาใหม่…คืออยากใส่ให้มันดูเท่ๆเหมือนที่รุ่นพี่เขาใส่กัน…ไปถึง...พวกเพื่อนผมมันนุ่งยีนส์กันครบเซ็ต…ผมเผ้าพวกมันไปย้อมไปตัดมาซะ…พอได้ขึ้นปี 2แค่วันแรก…เริ่มกร่างเลยนะพวกมึง…ตัวผมไม่อยากจะทำอะไรเด่นเกินหน้าเกินตารุ่นพี่และเป็นรสนิยมส่วนตัวจึงไว้ผมรองทรงธรรมดาเท่านั้น…
“เฮ้ย…ท่านนายพลมาแล้วเว้ย…เคารพ!!!”
...ไอ้เชนทำเป็นยืนตะเบ๊ให้ผม…เพื่อนคนอื่นๆรีบยืนขึ้นทำตามกันเป็นแถว…จากนั้นไอ้เชนมันยื่นหน้ามองเหมือนจะแปลกใจว่าผมโกนหนวดทำไมและมันก็ถาม...
“โกนหนวดเคราแล้วเหรอ?…เมื่อวานมึงยังไม่โกนเลยนี่หว่า”
...ผมไม่อยากบอกพวกมันว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อเช้านี้จึงเลี่ยงๆตอบไปว่า...
“ไม่ใช่เรื่องที่ต้องเอามาใส่ใจหรอก”
...แต่ยังไม่ทันที่ผมจะเอ่ยอะไรต่อไอ้เคย์ก็พูดเสียงดังขึ้น…ผมมองไปตามที่มันบอก…อึ๋ยยย…ฝน…ลูกพี่ลูกน้องผมเดินมากับพี่แคท…พี่สาวของเธอ…พวกผู้ชายห้องผมรีบร้องวี้ดวิ้วเรียกชื่อกันใหญ่เลย...
“น้องฝนๆๆ”
...ฝนหันมาเห็นจึงโปรยรอยยิ้มพร้อมโบกมือให้เหมือนนางงามที่ชนะการประกวดโบกไม้โบกมือให้ผู้ชมยังไงยังงั้น…ฝ่ายพี่แคทมองมาทางพวกเราเหล่าชายหนุ่มด้วยสายตาที่เหมือนจะไม่ค่อยพอใจ…เธอรีบฉุดแขนพาน้องสาวเดินจากไปทันที…
“พี่แคทก็มาด้วยว่ะ…ให้ตายสิ…น่ารักกันทั้งพี่ทั้งน้องเลย”
“…แต่ทำไมเธอทำหน้าดุจัง…ไปหงุดหงิดอะไรมาหรือเปล่า?”
...ผมนึก…ไม่ต้องแปลกใจหรอกไอ้เชนเพราะเท่าที่กูรู้จากฝนและสา…พี่แคทน่ะเกลียดผู้ชายและต้องไม่ชอบอย่างแน่นอนถ้ามีผู้ชายมากะลิ่มกะเหลี่ยคิดจะจีบน้องสาวที่น่ารัก(??)เพียงคนเดียวของเธอแต่ด้วยสาเหตุอะไรนั้นผมไม่รู้…ไอ้เชนถามว่าสาวกับเก๋โทรมาหาบ้างมั้ย?…ผมก็ตอบว่าโทรมาเมื่อวันก่อน…
“เออ…พอเก๋กับสาวออกไป..ห้องเราเหงาขึ้นเยอะเลยว่ะ”
“มึงน่ะพูดเกินไป…น้องใหม่ปี 1 สวยๆน่ารักก็มีอยู่เยอะแยะนี่…ชอบไม่ใช่หรือ?…เอ๊าะๆน่ะ”
“อือ…พูดถึงน้องใหม่…เอ้อใช่ไอ้บอล!!…อีทอมที่เตะกูน่ะมาเรียนคณะเดียวกับเราจริงๆเว้ย...มึง…กูได้ล้างแค้นแล้ว”
...ฉิบหายกูรู้ตั้งนานแล้ว…เห็นตอนรับน้องใหม่นั่นไงเล่า…แต่ว่าถึงจะห้าวจะแข็งแรงยังไง…
“…มึงจะทำอะไรเขา??…ยังไงเธอก็เป็นผู้หญิงนะเว้ย”
...ถึงจะรู้ว่าเป็นการโม้แต่ผมยังตั้งใจนั่งฟังมันพล่ามเป็นชุดๆว่าจะทําอย่างงั้นอย่างงี้จนอาจารย์เข้าสอน…เราจึงไม่ได้คุยเรื่องนี้กันต่ออีก…พักกลางวันเจอรุ่นพี่เขาบอกว่าให้ไปเตรียมคิดชื่อรหัสและส่งชื่อให้หัวหน้าห้องไว้จับฉลากหาน้องรหัส…ระหว่างกินข้าวกลางวันนั่งคิดชื่อรหัสเพลินๆนั่นเอง…มีมือแสนจะเนียนนุ่มคู่หนึ่งมาปิดตาผม…ทําเอาซะตกใจ...
“ทายสิ..ครายเอ่ย?”
...พอได้ยินเสียงผมจึงหายตกใจ…ทำเอาสะดุ้งก็จะมีใครอีกได้ล่ะ…นอกจากหล่อน...
“ว้า!!…ไม่สนุกเลย…บอลชอบจําได้ทุกทีสิน่า”
“ก็ทำบ่อยๆนี่…ใครจําไม่ได้น่ะโง่เต็มที…แล้วไม่มีใครจะทำเสียงเพี้ยนๆเอ๋อๆแบบนี้ได้เหมือนเธอหรอก”
“น้องฝนจ๋า…มากินข้าวกับพี่เชนเถอะ”
...ไอ้เชนพูดชักชวนสาวน้อยวัยใสเสียงอ่อนเสียงหวานเชียว…ฝนทำหน้าเหมือนเสียดาย…
“อา--…มะได้หรอกพี่เชน…ฝนต้องกินข้าวกับพี่น่ะ…แน่ะ…พี่เดินตามมาแย้ว”
...พี่แคทเดินเข้ามาใกล้เราตามที่ฝนบอก…ทำไมถึงทำหน้าเครียดนัก…สงสัยคงจะหวงน้องสาวน่าดู…เธอดึงมือน้องสาวเดินจากไป…นี่พี่เค้าเห็นผมเป็นผู้ชายขี้หลีรวมไปกับไอ้เชนด้วยหรือเปล่า?…
……………………………………………………………………………………………………..
10 มิถุนายน 2548 16.00น.
...เลิกเรียนแล้ว..ผมกับไอ้เชนพากันไปที่ชุมนุมเชียร์ของน้องปี 1…ไอ้เชนกะว่ามันจะพบกับสาวทอมแต่ว่า…เด็กสาวคู่กรณีของมันไม่ได้มาที่นี่…
“ไม่มาหรือครับพี่??…เอ…ไปไหนหว่า?…หรือว่าโดด”
“น้องเค้าเป็นโควตานักกีฬา…ตอนนี้คงจะไปซ้อมอยู่ที่สนามแล้ว…ตัวความหวังของคณะเราเลยล่ะ”
“ไปสิเชน…ไปหาคู่ปรับ…ให้เขาเตะมึงเดี้ยงกลับมาซะ”
“ปากดีนะมรึง…ไม่เอาละ…กูขอนั่งดูน้องๆสวยๆปี 1อยู่ที่นี่ดีกว่า…และก็น่าลุ้นจริงๆว่าสาวน้อยจะเป็นน้องรหัสยอดชายนายเชนสุดหล่อคนนี้”
...หมั่นไส้ชิบหาย…ให้มึงจับได้น้องผู้ชายเถอะกูจะหัวเราะให้ฟันหัก…ใช่แล้ว…วันนี้เป็นวันจับพี่น้องรหัส…ปี 2 อย่างพวกเราจึงมาเกือบครบเพราะเห่อและตื่นเต้น…ปี 3ก็มากันมากคงจะมาลุ้นดูหลานรหัสด้วย…ผมคิดดู…ถึงทอมสาวคนนั้นจะเรียนคนละเอกแต่ว่าเวลาจับน้องรหัสจะไม่เลือกว่ารุ่นพี่รุ่นน้องต้องอยู่เอกเดียวกัน…พูดง่ายๆแค่เรียนอยู่คณะเดียวกันก้อมีสิทธิ์เป็นพี่น้องรหัสกันได้…ดังนั้นผมต้องใช้มุขเก่า…สาธุ…ขออย่าให้ยัยทอมบอยนั่นมาเป็นน้องรหัสเราเล้ย…โอมเพี้ยง…ฝ่ายฝนบอกกับผมแบบทีเล่นทีจริง…2 - 3 วันมานี่เธอพยายามหลอกถามชื่อรหัสแต่ผมไม่บอก…ทำให้ผมได้เห็นยัยเขี้ยวแหลมแก้มแดงหน้างอนตุ๊บป่องไปเลย…ฮะฮะฮะ…
“หนูฝนอยากเป็นน้องรหัสบอลจังเลยค่ะ…พี่บอลคะ!!…พี่บอลขา~~”
...ผมฟังเธอพูดแล้ว…วุ้ย …ขนลุก…พูดจบยังมาทำกุมมือแถมขยิบตาปริบๆยังกับจะอ้อนวอนขอความเมตตา…น่ารักตายเล้ย…ถ้าเธอเป็นน้องรหัสฉันจริงๆมีหวังโรคประสาทได้ถามหาทั้งเช้าทั้งเย็นแน่ๆ…ผมบอกแบบนี้…
ฝนหัวเราะชอบใจเมื่อได้ฟังแถมยังแลบลิ้นให้ผมก่อนเดินกลับเข้าแถว…ความจริงถ้าฝนเป็นน้องรหัสผมก็น่าจะพอเบาใจได้นะ…อย่างน้อยพี่แคทน่าจะโอเคถึงจะไม่ได้บอกกับผมโดยตรงก็เถอะเพราะมันต้องดีกว่าให้น้องสาวไปเป็นน้องรหัสคนอื่นๆแน่…สําหรับผมยังไงก็เป็นญาติไม่ใช่คนอื่นไกล..แต่ความร้ายกาจของฝนมันยังติดตาตรึงใจผมอยู่ไม่สร่างจนอดคิดลังเล 2 จิต 2 ใจไม่ได้ว่าอย่างไหนมันจะดีกว่ากัน?…ก่อนซ้อมเชียร์การจับสลากได้เริ่มดำเนินไปท่ามกลางเสียงไชโยโห่ร้องของรุ่นพี่ปี 2 …บางคนอยากได้น้องรหัสผู้หญิงดันเสือกเป็นผู้ชาย…บางคนดีใจเก็บอาการไม่อยู่จนรุ่นน้องสังเกตออกและจนมาถึง…
“หยาดฝน….จับได้พี่รหัสชื่อ…นิลกาฬ”
...หา!?…นี่มันชื่อรหัสไอ้เชนนี่หว่า…ถ้างั้น??…ฝ่ายไอ้เชนเก็บความดีใจไม่อยู่ร้องเฮดังลั่น…ฝนรู้เข้าถึงกับหน้าเสีย…พูดเสียงอิดออดระคนกับแปลกใจ…
“อ๋า!!!…พี่เชนหรอ???…ฮื่อๆๆ…โธ่เอ้ยๆๆ…”
...ฝนกระทืบเท้านิดๆก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งอย่างงอนๆ…มองหน้าผมที่ยืนอยู่ใกล้ๆตาแป๋วเลย…
“ฝน…อย่างอแงสิ…”
...เพื่อนผมคนอื่นๆไม่ว่าเรียนเอกเดียวกันหรือเรียนต่างเอกกันคงต่างหมั่นไส้ไอ้เชนกันทั้งนั้นเพราะพวกมันต่างก็เล็งฝนไว้เหมือนกันส่วนผมคิดด้วยความโล่งอกที่ฝนไม่ได้เป็นน้องรหัสแต่อีกใจอดกังวลไม่ได้…ไอ้เชนบ้า…เขาให้เราปิดไว้ก่อนอย่าเพิ่งบอกน้องและมันจะดีใจจนออกหน้าออกตาเกินไปแล้วมรึงเดี๋ยวจะรู้สึก…จนกระทั่ง…
“กัลยา…จับได้พี่รหัสชื่อ…ท่านนายพล”
…โอ๊ะ?…ชื่อรหัสของผมออกมาแล้ว…แต่คนไหนว่ะ?… “กัลยา” ชื่อแบบนี้ต้องเป็นผู้หญิงแน่ๆ…ผมไม่เห็นหน้าเพราะว่าเธอคนนี้ไม่ได้มาซ้อมเชียร์แต่มีเพื่อนห้องเดียวกันช่วยจับฉลากให้…ผมกระซิบถามเพื่อนข้างๆ…แต่ไม่มีใครรู้สักคนจนมีรุ่นพี่บอก…
“เฮ้ย!!…นายได้น้องรหัสเป็นทอมว่ะ…ยินดีด้วย”
“??????”
…สิ้นประโยคนี้…ในหัวสมองผมเกิดความว่างเปล่าอยู่ชั่วขณะก่อนอุทานเบาๆ…หา!!!!…อะไรกันวะนี่?…ไอ้เชนบ้าก็หัวเราะอย่างขบขัน…ตลกแม่งมึงสิขำมากนักนะ…ผมพยายามคิดว่าต้องไม่ใช่เธอคนนั้นๆแต่ถ้าพูดถึงน้องใหม่ที่เป็นทอมก็มีอยู่เพียงคนเดียวนั่นคือแม่สาวเทควันโด้จอมเตะคนนั้น?…เวรเอ้ย…กูอธิษฐานอะไรไม่เคยได้ตามที่คิดเลยไม่อยากจับได้ยัยทอมนี่ก็ดันเสือกจับได้…ผมเดินหน้าเครียดออกจากประตู…ก้มหัวมองพื้นส่ายหน้าด้วยความไม่เข้าใจโลกใบนี้จริงๆ…
“มึงจะไปไหนน่ะ??….ยังกลับไม่ได้นะเว้ย…เราต้องคอยเสริฟ์น้ำดื่มให้น้องๆ”
“เออ!!…กูรู้แล้ว…ไม่ต้องย้ำมาก…หูไม่หนวก”
...ผมสบถออกมาดังๆ…รุ่นพี่ปี 2 อย่างผมต้องอยู่ดูน้องปี 1ซ้อมร้องเพลงเชียร์จนได้เวลาเกือบ 5
โมงเย็น…จึงขอตัวกลับเพราะต้องไปทำงานที่ร้านตอน6โมง…ก่อนกลับพี่แคทยืนกอดอกที่ประตู…เธอเรียกผมมาคุยกันตามลำพังพร้อมสีหน้าไม่ค่อยจะสู้ดีนัก…
“ถ้าฝนได้เป็นน้องรหัสของบอลพี่ก็พอจะวางใจได้บ้าง…เพื่อนเธอคนนี้ไม่น่าไว้ใจเลยนะ”
“ไม่ต้องห่วงหรอกครับพี่…เพื่อนผมมันไม่ทำอะไรเหลวไหลหรอก…ผมขอร้องมันแล้วล่ะ”
“อือ…พี่ไม่อยากให้ฝนเสียเด็กเสียการเรียน…ยังไงบอลช่วยพี่ดูแลฝนด้วย…ถ้าเห็นท่าไม่ดีต้องรีบมาบอกพี่ทันทีนะ”
...สีหน้าและน้ำเสียงของเธอดูวิตกกังวลไม่น้อยแถมกำชับผมซะขนาดนี้…พี่แคทคิดมากไปหรือเปล่า?…แต่ผมก็ตกลงรับปากเธออย่างไม่รอช้า…คุยกันเสร็จก็รีบขี่รถมุ่งหน้ากลับหอเตรียมไปทำงาน…ระหว่างทาง…ไม่รู้ว่าตอนเด็กสาวคนนั้นรู้ว่าผมเป็นพี่รหัสและเธอจะทำหน้ายังไงเพราะรู้สึกว่าผมกับแม่สาวทอมคนนั้นไม่ค่อยจะถูกชะตากันเลยแต่ไว้ถึงเวลานั้นค่อยคิดกันอีกที…อะไรต่ออะไรอาจไม่เลวร้ายอย่างที่เราคิดหรอกและแถมวันนี้จะมีเมนูเด็ดรอเราอยู่ที่หอ...นั่นคือสาวน้อยสาวิตรีและเด็กสาววรรณลักษณ์…ทั้ง 2 จะมานอนทอดกายให้เราเชยชมถึงห้องถึงเตียง…ไม่ได้ต้องไปให้ถึงโดยเร็วที่สุด...โอ้ว...แค่คิดก็เสียวท้องน้อยแล้วเว้ยย...
…………………………………………………………………………………………………………………
...พอไปถึงที่ห้องก็พบว่าสากับอ้อยมารออยู่นานแล้ว…โอ้เยี่ยม!!…สาวน้อยทั้ง 2 มาช่วยแก้อารมณ์เครียดของเราได้จังหวะพอดีเชียวนะ…สาคงจะไปรับอ้อยมาจากโรงเรียนและพากันมาที่นี่ด้วยไฟแห่งความปรารถนาสุดที่จะระงับได้…คราวนี้น่ะสนุกแน่…มาถึงไม่ต้องพูดพล่ามทำเพลงอะไรกันมากเพราะพวกเราแค่เห็นหน้าก็รู้ใจซึ่งกันและกันดีอยู่แล้ว…มหาวิทยาลัยที่สาเรียนเปิดเทอมใหม่แล้วเธอจึงใส่ชุดนักศึกษาเสื้อแบบเน้นสัดส่วนเห็นหน้าอกนูนเด่นเป็นกระเปาะ…เธอใช้มือหนึ่งปลดกระดุมอกเสื้อหลุดออกที่ละเม็ดๆเผยบราเซียร์สีเขียวห่อหุ้มเต้าหน้าอกสุดอวบอั๋นขาวจั๊วะปนสีชมพูอ่อนๆกระโปรงนักศึกษาสั้นเหนือเข่าที่สาเพิ่งจะซื้อมาใหม่เมื่อวันก่อนถูกร่นถลกขึ้นไปจนเกือบถึงโคนขาขาว…ผมตาลุกวาวไล่มองตั้งแต่น่องขาเรียวยาวเรื่อยไปจนถึงต้นขากลมกลึง…มองลึกลงไปข้างในหว่างขาสาวสวยเอียงคอมองนิดๆและค่อยถ่างขาออกช้าๆ…เป้ากางเกงในสีเขียวอ่อนเข้ากับยกทรงผมมองเห็นเนินเป็นรูปสามเหลี่ยมหัวกลับที่มันโหนกนูนซะจริงๆ…ไม่เพียงแค่นั้น..ขนในที่ลับยังปกคลุมอยู่ทั่วเนินเนื้อเสียว….ในที่สุดสานั่งตั้งหัวเข่า 2 ข้างค่อยๆถ่างขาออกกว้างขึ้นอีก….ผมจึงได้เห็นว่าที่บริเวณรูรอยแยกโหนกนูนทางผ่านเข้าออกขององคชาตเริ่มมีความเปียกชื้นจากน้ำหล่อลื่นเยิ้มเป็นคราบฉ่ำแคมหีแล้ว…สาวน้อยส่งสายตาหวานซึ้งตรึงใจให้…ก่อนพูดจาเชิญชวนด้วยน้ำคำหวานเจี๊ยบจนฝูงมดแทบจะเข้ามารุมตอม…
“ที่รักจะรีบไปทำงานไม่ใช่หรอคะ??…แล้วมัวตะลึงอยู่ทำไม…จะทำอะไรก็รีบๆทำซี่”
...สาวสวยร้องเตือนทำให้ได้สติกลับคืนมาแต่เพียงแค่ชั่วเดี๋ยวเดียวผมกลับตกอยู่ในวังวนมัวเมาตัณหาลึกลงไปอีกเพราะข้างๆสา…อ้อยเด็กสาวมัธยมต้นเองก็ปลดกระดุมเสื้อนักเรียนจนหลุดลุ่ยไปหมดทุกเม็ดเช่นกัน…เสื้อชั้นในเฟริส์บราสีขาวตัวน้อยห่อหุ้มหน้าอกโตขนาดผลส้ม…แม้เนื้อนมไข่ของน้องสาวคนสวยลูกสาวป้าจะยังไม่ใหญ่มากแต่ก็เคยทำให้ผมหลงไหลเร้าอารมณ์ไปกับความเนียนนุ่มของเนื้อหนังมังสาและกลิ่นกายจากเด็กสาวจนไม่อาจจะถอนตัวขึ้นมาแล้ว…กระโปรงนักเรียนจีบยาวถึงเข่าสีกรมท่าที่ยามสวมใส่แล้วช่างชวนให้เจ้าของดูน่ารักสดใสขึ้นเป็นกอง…ผมเห็นแล้วจึงเกิดความคิดขึ้นมาอย่างหนึ่งจึงรีบบอกกับ 2 เด็กสาววัยรักวัยเรียนและวัยสวาท…
“สากับอ้อยเลิกเรียนแล้วเถลไถลไม่ยอมกลับบ้าน…ทั้ง 2 คนเข้ามาให้บอลลงโทษซะดีๆ”
...สิ้นเสียงผมทั้ง 2 สาวต่างรีบเข้ามาสวมกอดจูบซ้ายจูบขวารับบทลงโทษที่ผมจะมอบให้อย่างพร้อมเพรียงและเต็มอกเต็มใจ…ผมยืนดูดปากจูบกับอ้อยข้างๆเตียงสาคุกเข่าส่งมือปลดกางเกงขายาวออกดึงลงไปที่ปลายเท้า…ก่อนส่งริมฝีปากสีชมพูนุ่มๆจูบหัวควยผ่านกางเกงใน…เม้มปากเอาฟันขบดึงพวงสวรรค์…มือหนึ่งล้วงควักท่อนลำแข็งเป๊กออกมากระทอกเล่น…อ้อยถอนปากออกก้มลงจูบเลียไปตามหน้าอกจนถึงสะดือและหน้าท้องจนผมไม่อาจกลั้นอาการขนลุกเมื่อโดนลิ้นเปียกๆนุ่มๆละเลงทั่ว…สาเอาแท่งเอ็นมากำแน่นแถมแข็งปั๋งสู้มือและโน้มริมฝีปากจูบปลายหัวควยเบาๆก่อนเอาลิ้นแตะเลียไปรอบๆหัวหยัก…ผมร้องครางดังขึ้นด้วยความเสียวสุดจะทานทนจนต้องทรุดนั่งบนที่นอน…โอ้!!…นี่หมายความว่าผมกลับเป็นฝ่ายที่ถูกทำโทษเองซะแล้วหรือ??…
ฝ่ายอ้อยโถมร่างตามไปนั่งข้างๆเงยหน้าขึ้นเอาริมฝีปากบางนุ่มประกบจูบกับพี่ชายสุดที่รักของเธออีก
ครั้งด้วยความหฤหรรษ์เพลิดเพลิน…อ้อยกับผมส่งจูบพัวพันจนอารมณ์เคลิบเคลิ้มตัวเบาหวิว
น้องสาวกับพี่ชายส่งเสียงอู้อี้ในลำคอขณะที่สากลืนหัวควยไปในปากช้าๆ ก่อนล้วงมือเข้าไปในกระโปรงนักเรียนของอ้อย…น้องสาวถ่างขาแหกหีออกกว้างเพื่อให้สาเอานิ้วเข้าไปขยุกขยิกอยู่ภายในง่ายขึ้น…อ้อยเริ่มคิ้วขมวดหลับตาแน่นแถมร้องครางอื้อๆ…สาผงกหัวเข้าออกดูดรูดควยเข้าไปเต็มปาก…นิ้วเท้าผมต้องเกร็งด้วยความเสียวอย่างสุดจะทานทน…นิสิตสาวสวยง่วนกับการออรัลเซ็กส์ปลุกแท่งควยให้ผมขณะดึงมือกลับออกมาจากกระโปรงนักเรียนของอ้อย…เห็นนิ้วของสาเปียกน้ำเสียวใสของน้องสาวออกมาด้วยและจะเตรียมเปลื้องผ้าของตนเองออกแต่ผมกลับยกมือห้ามเธอไว้…สารู้ใจผมดีว่าต้องการอะไรจึงแค่เปลี่ยนท่าเป็นนั่งยองๆพร้อมรูดกางเกงชั้นในตัวบางของเธอออกมากองตรงหัวเข่าส่วนอ้อยใช้มือข้างหนึ่งถลกกระโปรงนักเรียนขึ้นก่อนจับมือผมสัมผัสช่องหีและเม็ดแตดของตัวเองซึ่งมันเคยอมกลืนท่อนเอ็นเข้าไปจนมิดและทำให้ผมเสียวซ่านจนต้องกระฉูดน้ำควยเข้ารูหีมาแล้วหลายครั้งจากนั้นอ้อยค่อยๆก้มตัวนอนตะแคงยกขาข้างหนึ่งถลกกระโปรงขึ้นไปกองไว้ที่เอวเผยให้เห็นกางเกงในสีชมพูตัวจิ๋วบริเวณร่องเป้าเปียกแฉะน้ำคาวกามส่งกลิ่นหอมหวานอันแสนโอชะเย้ายวนยั่วผมให้ต้องรีบเอนศรีษะส่งลิ้นแลบเลียจุดสำคัญที่สุดของเด็กสาวอย่างไม่รีรอ…
“โอววว….ซีดสสส…พี่ขา…จูบหีอ้อยหน่อยสิคะ…เร็วเข้า…อะ…อ้อยอยากให้พี่เลียหีใจจะขาดแล้ว”
...อ้อยหรี่ตาปิดข้างหนึ่งช่างน่ารักปนความเซ็กส์ซี่ยามได้แลมองอย่างยิ่ง…ผมทำตามที่เธอบอกจนอ้อยตัวสั่นเทิ้มไปทั้งร่างพยายามเอานิ้วแหวกขอบกางเกงชั้นในตัวน้อยแอ่นเนินแคมหีเปียกเยิ้มให้ผมดูดเลียอย่างเต็มอกเต็มใจ…ผมเห็นว่ามันไม่สะใจขาโจ๋จึงรูดแพนดี้ตัวน้อยของน้องสาวสุดรักสุดหวงออกไปกองตรงหัวเข่าซะเลย…อวัยวะเพศเด็กหญิงวัย 13 ปรากฏอย่างชัดเจนต่อสายตาผม…โอ้งดงามมาก!!…ช่องหีที่ไม่ใหญ่ไม่เล็กแต่แฉะชื้นมันแผลบไปด้วยน้ำหล่อลื่นใสๆและถูกปกคลุมไปด้วยขนหมอยสีดำบางๆอีกชั้น…อ้อยนอนแบะหีอ้ารูสวาทอย่างร่านในอารมณ์หงี่ส่งสายตาวิงวอนให้ผมช่วยปลดเปลื้องความหงี่แก่เธอซะทีผมรีบซุกหน้าสูดกลิ่นแคมหีและตวัดลิ้นเลียกลีบกุหลาบก่อนแทงลิ้นเข้าไปข้างในเพราะมันเป็นความอยากในหัวใจและอารมณ์ของผมอยู่แล้ว…
“อะ…อูยยยยยยยยยยยยยย…ซีดสส…พะ…พี่…อ้อยเสียว…เสียวใจจะขาด…หีหนูเยิ้มไปหมดแล้วว…อาาาาา”
...ยิ่งฟังน้องสาวคนงามร้องคร่ำครวญดังขึ้นเท่าไหร่ผมก็ยิ่งใช้ปลายลิ้นแยงเม็ดแตดแดงสดของเด็กสาวมากขึ้นและแรงถี่ยิบขึ้นเท่านั้น…อ้อยนอนบิดตัวไปซ้ายทีขวาทีบ้างก็เอามือ 2 ข้างแบะแคมหียกก้นแอ่นเนินเต่าขึ้นบดสู้ลิ้นของผมส่งเสียงร่ำร้องด้วยความเสียวซ่านไม่หยุดปาก…
“อูวววว…จูบเลียแตดอ้อย…นั่น…แหละ…ค่ะ…แรงอีก…จูบหนักๆค่ะ….ซีดสสส…โออออ…ชอบจัง”
...อ้อยกระดกหีจับหัวผมกดติดจนรู้สึกอึดอัดและต้องขนลุกเกรียวไปทั้งตัวเมื่อสากระตุกควยชักว่าวอย่างเร็วแถมบีบจับท่อนลำแน่นทั้งส่งริมฝีปากดูดจูบปลายหัวควยอย่างหนักหน่วงดูดดื่ม…อ้ากกกกกกกกก…ผมจะย่ำแย่ซะแล้วปลุกอารมณ์เงี่ยนให้น้องสาวอยู่ดีๆตัวเองกลับโดนปลุกจนแข็งไม่หยุดไปอีกคน…สาอ้าปากอมหัวควยบานใหญ่เข้าไปจนมิดและรูดอมอย่างรวดเร็วจนมีเสียงดังจ๊วบบบบบไม่ขาดระยะผมหลับตาปี๋เพราะรับความเสียวเข้าไปจนถึงขนาดจนแทบไม่เป็นอันเลียหีน้องสาวเหมือนกัน…ผมรีบผละปากดึงลิ้นออก…อ้อยปรือตามองด้วยสีหน้าแดงก่ำผมเผ้ายุ่งเหยิงแถมหายใจถี่ระรัวอีกด้วย…ผมถอดเสื้อเชิ้ตตัวเองออกหมดพร้อมๆกับน้องสาวที่ปลดเสื้อชั้นในสีขาวออก…เธอคุกเข่ามือประคองบีบเต้านมเล็กๆของเธอเข้าหากันเพื่อให้ผมดูดหัว…สาดูดอมควยผมจนพอใจแล้วนั่งที่เตียงจ่อปลายลิ้นตรงฐานลับในหว่างขาของอ้อยก้มลงดูดเลียหีให้น้องสาวสุดที่รักแบบต่อเนื่อง…อ้อยหลับตาร้องครางอ้าปากค้างเกร็งตัวสยิวเสียวซ่าน…
“อืออออออออออออออ…อูวววว…พี่สา…หนูเสียวค่ะ…อูยยยย…ดูดแตดแรงๆค่ะ…อ๊าาาา…เสียววว”
...ฝ่ายผมจูบที่ปลายยอดหัวนมก่อนเอาแต่เฝ้าวนเวียนแลบลิ้นเลียดูดดุนฐานเนินปทุมถันทั้งซ้ายทั้งขวาของอ้อยราวกับอดอยากปากแห้งมานาน…แน่สิ…ตั้งแต่เปิดเทอมมาผมมีอะไรกับอ้อยแค่ครั้งเดียวเองแถมยังต้องเล่นซ่อนแอบและรีบๆเย็ดด้วยสาเหตุอะไรคงไม่ต้องบอกให้เสียอารมณ์…สาเลียเม็ดติ่งเสียวของอ้อยพร้อมจับไอ้เจี๊ยวพระเอกของผมกระทอกช้าๆควบคู่กันด้วย…อ้อยยังครางไม่หยุดหย่อนมือกดหัวสาติดแน่นกับรูหีอีกมือคอยลูบหัวผมเบาๆ…สักพัก ผมเปลี่ยนอริยาบถอยู่ในท่า 69 กับอ้อยให้เธอดูดควย…สานั่งคร่อมจ่อรูเสียวตรงที่ปากและผมใช้นิ้วล้วงสอดใส่ช่องหีอ้อย…สานั่งยองๆจับหัวผมติดแน่นกับแคมหีฉ่ำเยิ้มผมจัดการส่งลิ้นแทงเข้าไปในกลืบหีรูสวาททำเอาสาร้องครางออกมาอย่างดังแข่งกับอ้อยที่นอนตะแคงข้างๆต้องบิดก้นไปมาเพราะเจอแม่นางนิ้วชี้กับนิ้วกลางของผมชักเข้าชักออกราวจักรผันในรูหีเปียกเยิ้มน้ำเมือกจนมีเสียงดังแจ๊ะๆภายใน…อ้อยไม่ยอมเสียวอยู่เพียงฝ่ายเดียวแต่เธอลากผมให้เข้าวังวนแห่งความเสียวซ่านตามไปด้วย…อ้อยดูดควยผมอย่างรวดเร็วไม่แพ้กับที่สาทำให้ก่อนหน้านี้จนตัวผมต้องแอ่นเชิดจะร้องออกเสียงดังก็ไม่ได้เพราะยังดูดดื่มน้ำหีแสนจะหอมหวานที่กลั่นออกมาสดๆจากรูเสียวและเลียเนินแคมเต่าตัวเขื่องของสาเข้าไปแบบเต็มคราบ…น้ำจากรูหียังไหลหยดเข้าปากลามไปเข้าจมูก…สาทนไม่ได้อีกแล้วระล่ำระลักบอกกับอ้อยด้วยเสียงสั่นๆให้พอก่อน…จากนั้นสาเปลี่ยนท่าคลาน4 ขาดึงกระโปรงนักศึกษาสุดแสนจะสั้นจู๋ขึ้นมากองที่สะโพกเหลียวหน้าบอกให้ผมรีบเสพสังวาสกับเธอด้วยเสียงสั่นๆพร้อมส่ายก้นส่ายหียั่วยวนควย…ปากช่องคลอดสีแดงสดและขมิบรูเม็ดแตดขยายตัวใหญ่..สั่นระริกแถมน้ำหีหล่อซึมเต็มปากรูหี…
“ยะ…เย็ดกันเถอะ…บอล…สาทนไม่ไหวแล้ว…สาเงี่ยนเหลือเกิน…บอลเอาควยแทงหีเร็วๆเข้า”
...ผมไม่มัวรอรีบนั่งคุกเข่าเข้าประกบด้านหลังแก้มก้นขาวอวบกลมกลึงเอาควยสอดเข้ารูหีที่สาแบะรูกว้างน้ำหีใสๆไหลปริ่มย้อยรอรับแท่งควยอยู่แล้ว…ผมออกแรงกดเข้าไปช้าๆจนมิดด้าม…สาซุกหน้ากับหมอนคิ้วขมวดยุ่งใบหน้าเหยเกเหงื่อผุดออกมาเป็นเม็ดๆจนเปียกเสื้อนักศึกษาสีขาวไปหมดทั่วแผ่นหลัง…วันนี้ผมได้เย็ดสาในชุดนักศึกษาแล้ว…โอ้ววว…เคยคิดมานานว่าต้องขอลองให้ได้สมหวังแล้ววันนี้…อ้อยนั่งห้อยเท้ามองผมและสาตาเยิ้ม…เหงื่อเม็ดโตยังเกาะพราวไปตามใบหน้าและเนื้อตัวเธอ…น้องสาวมองควยของผมซอยเข้าออกในรูหีเปียกเยิ้มของสาพร้อมแลบลิ้นเลียริมฝีปาก…สาวสวยมหาลัยร้องครวญครางลั่นห้อง…เธอก้มลอด
หว่างขามองของสงวนของตัวเองที่รับควยวิ่งเข้าวิ่งออกเข้ารูอย่างรวดเร็วจนรูหีบวมเป่งขึ้นอย่างเห็นได้ชัด…น้ำเมือกจากช่องคลอดช่วยโอบอุ้มท่อนเอ็นจนคลุกเคล้าเป็นมันสีขาวลื่นไปทั่วทั้งลำ…
“ปะ..เป็นไงจ๊ะสา…อือออ…เสียวมั้ย…วันนี้บอลได้เย็ดทั้งชุดนิสิต…สะใจ…สุดยอดไปเลยเว้ยย…อูวววว…”
“สะ…เสียวมากคjะ…ผัวขา…เมียทนเงี่ยนไม่ไหว…ต้องค่อยๆเดินขมิบหีมาให้…ผัวเย็ดถึงห้องเลย..อออ…โอออ…”
“…เมียคงเงี่ยนจนหน้ามืดเลยสินะ…ถึงต้องขมิบหีน่ะ…กลัวน้ำหีมันจะเยิ้มหรือไงจ๊ะ…อูยยย…กรอดดด…”
“อาาา…อูยยย…งะ…เงี่ยนคะ…ผัวจ๋า…เมียเงี่ยนมากเลย…เอาอีก…อาาาาา …เย็ดเน้นๆหนักๆแบบนั้นแหละ…เมียชอบ…อื๊ออ…อูววว…ลงโทษเมียอีกสิคะ…เอาเลย…ลงโทษหนักๆ…อือออ…อ๊อยยย…”
ผมครางแข่งกับสา…มือจับบีบสะโพกของเธอ…กระแทกควยเข้าออกรูหีเสียวเต้มแรง…ความฉ่ำแฉะในรูหีของหญิงสาวในชุดนักศึกษา…ผมรู้สึกได้…รู้สึกได้ชัดเจนผ่านทางท่อนควยซึ่งถูกอาบไปด้วยหยาดเสียวของน้ำเมือกในโพรงหีจนเวลาก้มมองเห็นแท่งเอ็นเป็นมันแผล่บเชียว…ผมสอดมือทั้ง 2 ใต้รักแร้สาเข้าบีบเคล้นหน้าอกคู่งาม…ยกทรงของสายังไม่ได้ถอดออกแค่ถูกดึงขึ้นไปอยู่เหนือราวนม…สาช่วยประคองจับมือผมให้คลึงนวดเต้านมคู่งามให้ถนัดถนี่…สะโพกของเธอก็ช่วยเด้งรูหีพร้อมไปกับเม็ดแตดครูดเข้าครูดออกเสียดสีผิวควยมันส์สุดสะเด่า…เราทั้ง 2 คนหนุ่มสาววัยซ่านเสียวยังร้องครางระงมแข่งกันอย่างได้อารมณ์เย็ดกามยิ่ง…ฉับพลัน!!!…
“…โอ้ยย!!…บอลอ่ะ…อย่าแยงตูดสาสิ…เอานิ้วแหย่เข้ามาได้…เดี๋ยวเถอะนะ…อู๊ยยย….ยังอีก…บ้า…”
สาร้องเสียงหลงเพราะผมนึกสนุกเอานิ้วชี้จ่อแทงรูก้นเธอ…หญิงสาวเหลียวหลังมองค้อนให้และเม้มฟันอัดรูหีสู้ควยอย่างแรงเป็นการตอบโต้…
“อืออ…ดีมาก…นั่นแหละสา…บอลไม่ยอมแพ้แน่…เย็ดหีเย็ดควยให้น้ำแตกกันไปข้างหนึ่งเลย…”
ผมพูดจบก็เร่งความเร็วส่งท่อนควยบดบี้แคมสวาทสาแบบลืมหายใจหายคอ…สากำลังเสยผมยาวที่พัวพันยุ่ง…โดนเข้าไปถึงกับหน้าเหยเกส่ายก้นร่อนไปมาด้วยความเสียวซ่านสุดที่จะระงับได้…น้ำตาแห่งความสุขไหลออกมาจากดวงตา…มือทั้ง 2 บีบขยุ้มที่นอนแน่นจนยับยู่ยี่…หนุ่มสาวยังบรรเลงเพลงกามารัก…เสพสุขกันต่อไปไม่มีหยุดยั้ง…
“อูย…บอลขา…แรงอีก…อีก…อื๊อออ…เมียเสียวจะตายแล้วว…เย็ดแรงๆ…สาเงี่ยนเหลือเกินค่ะ…”
“…อูวววว…บอลก็ชักจะแย่แล้ว…สา…หีสามันตอดควยสุดๆเลย….ว้ากกก…ยะ…เยี่ยมมาก…”
ผมชักเริ่มปวดเอวมากขึ้นแถมพยายามกลั้นน้ำควยสุดชีวิตเพราะยังไม่ได้เย็ดอ้อย…แต่คนที่ไปเที่ยวสวรรค์ก่อนกลับเป็นสา…สาวน้อยตัวสั่นเทาร้องครางระงมอย่างสุดเสียว…ในช่องรูหีเต้นตอดควยตุบๆ…ร่างกายสาวสวยวัย 18 เกร็งกระตุก…รูหีขับน้ำหีขาวอุ่นๆชะโลมท่อนควยจนเปียกไปหมดทั้งลำ…สาสูดปากหายใจหอบเหงื่อไหลออกทั่วร่าง…นอนซบหน้ากับหมอนโก่งตูดหมดแรงเมื่อเธอเข้าถึงจุดสุดยอด…สาให้ผมแช่ควยในรูหีของเธอก่อนอย่าเพิ่งดึงออก…อ้อยคลานเข้าหาแลกลิ้นจูบปากผมและไปจูบสาต่อ…สักพักสาให้ผมดึงควยออกก่อนล้มตัวนอนแผ่หรา…ทีนี้ก็เหลือน้องสาวผู้น่ารักน่าเย็ดอีกคน…เอาล่ะ…????…เสียงโทรศัพท์ของผมดัง??…
อ้อยกับสาได้ยินแล้วเสียอารมณ์มากๆ…ผมเองก็พลอยเซ็งไปด้วย…ใครโทรมาเวลานี้วะ?…คนกำลังเอากัน…
“ไอ้บ้าที่ไหนเนี่ย…บอล…ด่ากลับไปเลย…คนกําลังเย็ดกัน…บ้าแท้ๆ…”
อ้อยไม่ตอบแต่ทำหน้าเซ็งๆ…พอคว้ามือถือมาดู…ตายแล้ว…เธอคนนั้นนี่นา…ผมรีบเดินเข้าห้องน้ำพยายามคุยเสียงเบาที่สุดเพราะผู้หญิงที่โทรมาคือบุศ…เธอบอกให้ผมลงไปหาข้างล่างมีธุระจะคุยด้วย…มีอะไรกันว้า…โธ่ควยหดหมดเลยมาโดนขัดจังหวะแบบนี้…แต่ถ้าไม่ลงไปเธออาจจะขึ้นมาเองมันน่ากลัวแต่ถ้าทำเฉยไม่ไปหาบุศอาจจะงอนได้ซึ่งนี่ก็ไม่ดีอีก…คิดแล้วผมจึงใส่เสื้อกางเกงแบบลวกๆ 2 สาวรีบถามว่าจะไปไหน…ผมแกล้งบอกว่ามีเพื่อนมาหาจะลงไปพบขอเวลาสักแป๊ปหนึ่ง…อ้อยบอกให้รีบกลับมาโดยด่วน…เธอกำลังค้าง…พอออกมา…ไปอยู่ไหนแล้วล่ะ…บุศ?…
“…อยู่ตรงนี้…บอลมัวมองอะไรอยู่น่ะ?…”
อื๋อ??…บุศยืนกอดอกใกล้ๆรถเบนซ์…นั่นรถบ้านเธอหรือไง?…สาวน้อยคนนี้เปลี่ยนไปจากแต่ก่อนตรงที่การแต่งตัวใส่เสื้อนศ.รัดรูปเห็นหน้าอกนูนเด่นแถมแลเห็นยอดปทุมถันเม็ดเล็กๆยื่นออกมาด้วย…กระโปรงก็ช่างเซ็กส์ซี่บาดตาบาดใจเหลือเกิน…สั้นเลยเข่าซะจนคิดว่าถ้านั่งแยกขาหน่อยเดียวต้องเห็นอะไรต่อมิอะไรหมดแน่ๆ…ที่เหมือนเดิมคือทรงผมที่ยังรวบสั้นอยู่…คิ้วคมๆขนตางอนๆมันดึงดูดสายตาหนุ่มดีจริงๆ…
“บุศมีธุระอะไรหรือครับ??…มาหาถึงนี่เชียว…”
“ไม่มีธุระมาไม่ได้หรอ?…คิดถึงจึงมาหา…หรือว่ามาไม่ได้ล่ะจ๊ะ??…”
สาวสวยจากเอกบริหารปี 2 บอกต่อไปว่าที่มาเพราะอยากเจอและต้องการอยู่กับผมตามลำพังแต่ผมบอกว่าวันนี้ไม่สะดวก…บุศถามว่าทําไม?…ผมก็ตอบไม่ได้…
“…หรือว่าที่ห้องบอลมีคนอยู่แล้ว…ใครหรือค่ะ?…”
“…คือ…”
ผมอึกอักขณะบุศเข้ามาใกล้โน้มศีรษะมาหาจมูกสูดดมไปตามเนื้อตัว…สักพักเธอสบตายิ้มที่มุมปาก…ไม่มีทางที่บุศจะไม่รู้หรอกเพราะกลิ่นและคราบไคลที่ติดอาวุธของผมมันคือบางอย่างที่ตัวเธอเองก็มีเช่นกัน…และเหงื่อของผมยังไม่แห้งแถมยังหายใจหอบๆอีก…เดาได้ไม่ยากหรอกว่ากําลังทําอะไรอยู่?
“…อย่างงี้นี่เอง…กลิ่นฉึ่งเชียวนะ…กำลังเล่นกันเลยหรือเนี่ย??…สงสัยบุศมาขัดจังหวะซะแล้ว…”
ผมอายจนหน้าแดงขณะบุศมีแต่รอยยิ้ม…และเธอถามอีกว่าใช่เก๋กับสาวหรือเปล่า?…ผมตอบว่าไม่ใช่…
“…อ้อ…คงเป็นเธอคนนั้นน่ะเองนะ…งั้นวันนี้บุศขอตัวก่อนดีกว่า…ไว้เจอกันใหม่ล่ะกัน…”
ว่าแล้วบุศก็เดินกลับไปที่รถ…มีคนขับรถให้ด้วย??…คุณหนูลูกคนรวยนี่นา…คนขับเป็นชายวัยกลางคนอายุน่าจะสัก 40 กว่าๆ…เธอนั่งเบาะหลังพร้อมสั่งเสียงเรียบๆ…ดูไม่น่าจะโกรธนะ…
“กลับบ้านเลย…ลุงส่ง…”
“แล้วคุณหนูรองล่ะครับ?…”
“เขากลับเองได้หรอกน่า…เห็นว่าวันนี้จะกลับกับเพื่อนน่ะนะ…ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก…”
บุศโบกมือลาให้ผมก่อนปิดกระจกรถ…พอรถเบนซ์คันงามสุดหรูขับออกไปแล้วผมก็รีบวิ่งกลับขึ้นห้อง…เพราะภารกิจยังไม่เสร็จสิ้น…แต่ที่บุศหมายถึงเมื่อกี้คงเป็น…ศกุนตลาสินะ…
…………………………………………………………………………………………………………………
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น