ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 21 “รสนิยมที่ไม่ปกติ!?”
“กลับมาแล้วหรือคะ?”
“จ้ะ”
...ลูก สาวป้าศรีกุลีกุจอมาช่วยถอดเสื้อนอกไปแขวนและหาน้ำหาท่ามาให้ดื่ม...นับวัน เธอก็ยิ่งสมเป็นแม่บ้านแม่เรือนขึ้นทุกทีๆ...ลองคิดในแง่ของพี่ชายและผู้ชาย ก็ให้รู้สึกภาคภูมิใจ...
“ขอพักเหนื่อยสักหน่อย”
“อุ๊ย!!...คนชีกอ~~...จะพักก็พักไปแล้วไหงจะต้องข้องแวะกับหน้าอก
อ้อยล่ะคะ?”
“วิ้ว~~...อกโตขึ้นอีกนี่นาน้องรัก...แฮ่ม!!...คืนนี้ไปค้างกับพี่มั้ย?”
“อ้อยกลัวพี่แคทกับพี่ฝนจะสงสัยน่ะสิ...เอ่อพี่คะ...หนูรู้สึกว่าตั้งแต่กลับมาพวกเธอจะมีท่าทางแปลกๆ”
“แปลกยังไง?”
“อืม--...แต่อ้อยอาจจะคิดไปเองก็ได้นะคะ”
“ลองพูดมาเถอะ”
...ฟังๆไว้มันก็ไม่เสียหลายอะไร...
“คือหลายครั้งอ้อยรู้สึกว่าพี่ฝนจะอยู่ใกล้ๆตัวตลอดเวลา”
“คงไม่มีอะไรหรอกม้าง!!...ยัยนี่น่ะไปไหนมาไหนรวดเร็วอย่างกับลิงลมแถมชอบเย้าแหย่อ้อยมากๆ...คงคิดไปเองจริงๆแหละ”
“ก็ หวังให้เป็นเช่นนั้นค่ะเพราะหนูไม่อยากให้พี่ๆทั้ง 2 คนล่วงรู้เรื่องของเรา...พี่บอลก็อย่าเผลอทำรุ่มร่ามกับอ้อยหรือคุณป้าเวลา พวกเธออยู่ที่บ้านนะคะ”
(ใช่...คนหนึ่งก็ช่างสังเกตส่วนอีกคนก็ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านซะขนาดนั้น)
“เออจริงสิ...ว่าแต่พวกเธอกำลังทำอะไรกันอยู่?”
“...เล่นหมากล้อมค่ะ”
“หา?...”
“...........................................”
“...........................................”
“นี่น่ะเหรอที่เขาเรียกหมากล้อม?”
...หลังบ้าน...นิสิตสาว 2 พี่น้องต่างจับจ้องกระดานหมากล้อมอย่างเอาจริงเอาจังทีเดียว...
“หนวกหูน่า!!...ฉันกะลังใช้สมาธินะ”
“...........................................”
...ฝนสีหน้าเคร่งเครียดแต่พี่แคทกลับนิ่งสงบ...ท่าทางสาวน้อยจอมแก่นคงจะเป็นฝ่ายเสียเปรียบหญิงสาวจอมเย็นชาอยู่ล่ะมั้ง?...
(เพียะ!!)
“ตรงนี้แหละ!!!”
“หืม?”
...พี่แคทรีบถอดแว่นออกทันทีที่ฝนวางหมากขาวเปรี้ยงลงไป...ท่าจับเม็ดหมากแปลกดีเอานิ้วชี้กับนิ้วกลางคีบและเอาซ้อนกัน...
“ฝน...พี่สอนน้องหลายครั้งแล้วนะ...ความใจร้อนไม่รอบคอบมันจะนำภัยมาสู่ตัวเอง...”
“อ๋า!?...แย่แล้ว!!!...อ่านหมากไม่ขาด”
“..............................................”
(เพียะ!!)
...และ สาวเจ้าผมยาวก็หยิบหมากดำวางลงไปอย่างใจเย็นแต่มันทำให้สาวเจ้าเขี้ยวแหลม ร้องโอดครวญพลางหงายหลังผลึงนอนแผ่หราทำหน้าหมดอาลัยตายอยากไปเลย...
“โธ่เอ้ย!!!...เล่นตีแสกหน้ากันเชียวเหยอ?...หมากฝนด้านบนตายแหงแก๋หมดแย้วววววว!!...กำลังรบก็ไม่เหลือรอด...โอ้ย!!!...ยอมๆๆ”
“หมาก ล้อม คือการแข่งชิงพื้นที่กันและคิดวางแผนการรบ...น้องเอาแต่บุกอย่างเดียวจนไม่ คิดจะปิดพื้นที่ของตัวเอง...ทางด้านขวาก็ป้องกันอ่อนไป”
“มาตรวจหมากกันซิ”
“.............................................”
...พี่แคทกับฝนต่างวิเคราะห์หมากที่ตัวเองเดินกันมาตั้งแต่ต้น...
“จากตรงนี้และไปตรงนี้...นี่ไง...หมากขาวของน้องเริ่มเสียกระบวนที่นี่”
“โหย~~... เพราะหนูประมาทไปแท้ๆ...พี่นี่เดินหมากแยบยลจริงๆ...ล่อให้ฝนบุกแล้วตัวเอง ค่อยๆตีตลบหลังชนิดไม่ให้รู้ตัว...สังหารกันอย่างเลือดเย็น...ร้ายนักนะ คะ!!”
“ก็พี่เคยเป็นคู่ซ้อมเดินหมากกับอาจารย์โตโดบ่อยๆ...แม้ไม่เก่งอะไรมากมายแต่ก็ไม่ใช่งูๆปลาๆอย่างฝน...แวบมาดูทีและก็ไปเล่นซนที”
“แหม~~”
...อาจารย์ โตโดนี่คงหมายถึงคุณ “โตโด ทาดะโกโร่” คนที่เอาดาบ “คงโมเคียวเม” ของพี่แคทมาฝากให้ที่บ้านเมื่อตอนปิดเทอมและเป็นผู้ถ่ายทอดวิชาคาราเต้ให้ กับลูกพี่ลูกน้องของผม...ชายชาวญี่ปุ่นผิวขาวสูงโปร่งวัยราวๆ 50 ปีท่าทางใจดีแต่พูดภาษาไทยคล่องมาก...
“เชอะ!!...แน่จริงมาเล่นเกมส์วินนิ่งแข่งกับหนูซี่~~”
“ที่ จริงน้องน่ะหัวดีเรียนรู้อะไรได้ไวแต่มีนิสัยเสียอยู่อย่างคือไม่ค่อย ตั้งใจ...เกรดเทอมที่แล้วนั่นไงแค่ 2.21 คุณพ่อโวยใหญ่เลยใช่มั้ย?”
“แต่แม่ชมว่าทำได้ดีมากแถมบอกจะลงมาให้รางวัลฝนด้วยล่ะเอ้อ!!!”
“พอกันทั้งคุณแม่และเธอ!!...พี่ไม่อยากจะพูดถึงเรื่องเดิมๆแล้ว”
(เคยได้ยินมาเหมือนกันว่าตอนอาอรยังรุ่นๆก็แสบไม่แพ้ฝน)
“เหวย~~...แล้วจาอารมณ์เสียทำไมเนี่ย?...ลงว่าถ้าฝนชอบเรื่องอะไรก็จะทำเต็มที่หรอกน่าส่วนโกะมันแค่งานอดิเรก”
“นั่นก็เลยทำให้น้องเก่งแค่คาราเต้กับเกมส์ฟุตบอลเท่านั้น”
“ทำอาหารด้วย!!...อย่าลืมจิ”
“อ้อใช่ๆ...แล้วยังมีเรื่องแกล้งชาวบ้านอีก...อันนี้ล่ะเด็ดนัก...ฮะๆๆ”
...แล้วพี่แคทก็เดินจากไปพร้อมรอยยิ้ม...ทะเลาะกันจนได้นะแต่ว่าอีกไม่นานก็คงกลับมาอี๋อ๋อกันเหมือนเดิมแหละ...
“กี๊ด~~~... หัวเราะเย้ยหยันถือว่าเรียนเก่งหรือไง?...อือ--...แต่ 3.46 ก็ยอดจริงๆแฮะ...ใช่แล้ว!!...ตะเองก็คล่องนักไม่ใช่รึ?...แค่ไม่ชอบหน้าก็หา เรื่องไล่กระทืบคนอื่นน่ะ!!”
(อึ๋ย!!!!)
“โอ๊ะ!!...บอลมาลองเล่นโกะบ้างมั้ย?...ฝนจะสอนให้”
“โกะ?”
“ก็หมากล้อมนั่นแหละ...อันเดียวกัน”
“ไว้คราวหลังเถอะ...เดี๋ยวจะไปทำงานแล้ว”
“ฮึๆๆๆ”
(แต่ถ้าเราอยากจะเล่นจริงๆก็ขอให้พี่แคทสอนดีกว่ามั้ง?)
“ฝน”
“ไร’เหรอ?”
“พี่แคทเขาเก่งเรื่องอะไรบ้าง?”
“เอ--...ก็มี...โกะ,เรียนหนังสือ,เคนโด้,คาราเต้,เป่าใบไม้เป็นเพลงและอีกเยอะแยะ”
“ยอดไปเลยนะ”
...พอมาถึงร้าน...
“นึกแล้วว่ากูลืมอะไร?...มือถือนี่เอง...เวร~~...ป่านนี้เพิ่งมานึกออก!!!”
...ถ้ากลับไปตอนนี้คงไม่ดีแน่เพราะร้านเพิ่งจะเปิดและก็มีงานยุ่งมากด้วย...ช่วยไม่ได้...
............................................................................................................................
...ผ่านไปราวชั่วโมงกว่าและเล็งจังหวะตอนมีลูกค้าน้อยๆผมจึงขออนุญาตพี่แก้วกลับบ้าน...
“เงียบจังแฮะ?”
...แม่กวางไม่อยู่และสากับน้องอ้อยก็ด้วย...นี่หมายความว่าพวกเธอต่างออกไปข้างนอกหมดเลยเหรอ?...
“มีแค่รถของพี่แคทเท่านั้น...อ้า!!...วางอยู่ที่ห้องรับแขกจริงๆด้วย”
“อิ...ฮิๆๆๆ”
“อ๊า!!...ยะ...อย่าทำแบบนี้ซี่~~...คิกๆๆ”
“!?”
...เสียงหัวเราะที่เจือปนกับความเซ็กส์ซี่ของพี่แคท?...
“...หญิงสาวผู้แสนเย็นชาก็หัวเราะอย่างนี้เป็นด้วยรึ?...นี่แสดงว่าหายงอนกันแล้วสิ?”
“ก็บอกว่าอย่า...มะ...ไม่ได้นะ...อือ...อืมมมมมม”
“แต่ตัวเองก็ชอบใช่มั้ยล่า~~”
“เอ--...มันชักจะยังไง?...นี่เธอกับน้องสาวจอมแก่นกำลังทำอะไรกันอยู่น่ะ?”
...เสียงดังมาจากทางห้องของสาซึ่งแน่นอนว่าเป็นห้องของฝนด้วย...
“คงไม่พ้นจะต้องแอบดู...”
...ตัดสินใจได้แล้วก็ค่อยเปิดประตูบ้านและย่องเข้าไปให้เบาเท้าที่สุด...ยิ่งใกล้ก็ยิ่งได้ยินเสียงชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ...
“อ๊าย!!...ฮะๆๆ...เด็กนี่...มันจั๊กจี้น๊า~~”
“พี่จะหนีไปไหนพ้น!!”
(แหม~~...ร้อยวันพันปีไม่เคยแม้แต่จะเปิดปากหัวเราะให้เห็น...แค่จะยิ้มสักทีก็แสนยากแล้ว...น่าแปลกจริงๆ)
“ก็บอกว่าอย่าจับตรงนั้น...ว้าย!!!”
“!!!!”
...โอ๊ว!!!!... นี่ผมไม่ได้หูฝาดไปใช่มั้ย?...อุ๊บ!!!...อย่างกับสติมึนงงไปชั่วขณะเพราะโดน สายฟ้าฟาดเข้าที่กลางหัว...หรือว่าลูกพี่ลูกน้องสาวสวยของผมทั้ง 2 คนกำลัง?...
(ว้ายเรอะ?...พี่แคทร้องว้ายด้วย!!!!...ไม่เคยได้ยินมาก่อน เลยสาบานได้...มันช่างเป็นบุญหูของเราจริงๆแล้วไอ้ที่พูดว่าอย่าจับตรงนั้น น่ะมันตรงไหน?)
“จะไปไหนล่า~~...แม่เนื้อนมไข่จ๋า~~...มาให้กอดให้ฟัดซะดีๆเลย”
“เนื้อนมน่ะมีแต่ไข่ไม่มีย่ะ!!”
...พูด“ย่ะ”ด้วย?...อู๊ยยยยยยยย~~~...หัวใจมันรู้สึกหวิวๆแล้วครับพี่น้อง!!!!...
“ทำไมจะไม่มี?...ก็ไข่แดงของพี่แคทไงเอามาให้ดูหน่อยซิ...เอ๊~~...ไม่ใช่แล้ว!!...ต้องเรียกหอยต่างหาก...หอยเนื้อแดงๆ”
“บ้าๆๆ...อ๋า!!...ก็ได้ๆๆ...ยอมก็ได้...พี่ยอมแล้วจ้ะ...อุ๊ย!!!...กางเกงในจะหลุดแล้ว”
“!!!!”
“คิกๆๆ...อย่าดึ๊ง!!!...ซนจริงเลยเด็กคนนี้”
...กางเกงในจะหลุดงั้นเหรอ?...มันแน่ยิ่งกว่าแช่แป้ง!!!!...พี่น้องสุดสวยกำลังเล่นเกมส์หมอกับคนไข้อยู่แน่ๆ...
“พี่แคทหมดแรงแล้วเพราะงั้นสู้หนูไม่ได้หรอก”
“อยากจะดูจิ๋มพี่นักหรือไงยะ?”
(อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก...วิญญาณแทบหลุดออกจากร่าง...พี่แคทพูดว่าจิ๋ม...ซึ่งมันจะเป็นอะไรไปไม่ได้...นอกจาก...)
“อื้อ หือ?...อย่างกับโดนหมัดน็อคเข้าเต็มปลายคางหัวใจก็พาลจะวายเอาซะให้ได้ ...นี่แค่ได้ยินเสียงนะ...ถ้าเห็นกับตามันจะยิ่งสั่นสะเทือนอารมณ์ความ รู้สึกมากถึงขนาดไหนเนี่ย?...โอ้ย!!!...ไม่เคยฉุกคิดสักนิดว่าพวกเธอจะริอาจ มีความสัมพันธ์ต้องห้ามกันเช่นนี้”
“ก็หนูอยากดูอ่ะ”
“ของตัวเองมีก็ดูให้พอใจไปสิเรื่องอะไรจะมาดูของพี่เล่า?”
“น่า!!...นิดเดียว~~...ขอแหวกกางเกงในพอเห็นกลีบก็พอ”
“น้องบ้า!!!”
“ไม่บ้านา...เอ๊~~...หรือไม่แค่ดูเฉยๆจะขอจูบสักทีดีเอ่ย?”
“ยังอีก!!...ทะลึ่งนักนะเรา...จะกล้าจูบจริงน่ะ?”
“ก็ทำไมจะไม่กล้าอ่ะ?”
...ว้า ก!!!...พวกเธอกำลังทำเรื่องหญิงรักหญิงจริงๆด้วย...เล่นบทรักเลสเปี้ยนกัน อย่างไม่เกรงอกเกรงใจนรกสวรรค์...ไม่ได้!!...อย่างนี้มันต้องเห็นให้ได้ ว้อย!!!...
“...............................................”
“...............................................”
“ถ้าฝนเป็นผู้ชายแล้วพี่จะเป็นของฝนป่ะจ๊ะ?”
“น้องเป็นผู้ชายเหรอ?...อืม--...คิดจะเป็นแฟนพี่น่ะเหนื่อยนะ?”
“เสียดายที่หนูเป็นผู้หญิงแต่พี่ก็ต้องยอมนะ?”
“ฮะๆ...เล่นมัดมือชกกันซะงั้น...ก็ได้...”
(โว้ย!!!!...มันสุดแสนจะน่าอิจฉาชิบ...)
“อิๆๆ”
“เดี๋ยวเถอะ!!...จับอะไรอยู่น่ะ?...อะ...อ๊อยยยยยยย...ผละ...เผลอเป็น...ไม่ได้เลย...อืมมมมมมมมมม”
“ก็พี่แคทนอนถ่างขาให้เองนิ...แหมๆๆ...เริ่มจะเปียกเหมือนกันนะจ๊ะ”
...ฮึ้ย!!!!... ไม่รู้ว่าระหว่างที่ผมแอบย่องขึ้นมาฝนกับพี่แคทสนทนาหรือทำอะไรอีกบ้างแต่พอ ได้ยินอีกครั้งก็ทำเอาลมแทบจับล้มกลิ้งตกบันได...สาบานที่ไหนก็ได้...ผมไม่ เคยสงสัยหรือระแคะระคายมาก่อนว่าพวกเธอจะมีความสัมพันธ์ที่ก้าวล้ำไปกว่าพี่ น้องร่วมสายเลือดเดียวกัน...ถ้าฝนเป็นผู้ชายพี่แคทก็จะยอมเป็นแฟนด้วยงั้น รึ?...
“อื๊อ...หน้าอกก็สวยตั้งเต้าเต่งตึง...ทำยังไงถึงจะโตเท่าของพี่ล่ะคะ?”
“ของฝนก็โตดีอยู่แล้ว...ไม่ต้องไปทำอะไร...อุ๊ย!!...ทำไมต้องดูดด้วยเล่า?...อะ...อย่าๆ...ทำอย่างนี้...พี่...พี่เสียวนะ”
“งั้นจับของหนูด้วยสิ...อือออออ...ปากว่าแต่ก็จับของเค้า...ดะ...ดีจังเลย”
“อะ...พอแล้วๆ...อย่านอกเรื่องคิดฉวยโอกาสกับพี่...มาเข้าเรื่องของเราดีกว่า”
“แหม~~...กำลังสนุกเชียว...ก็ได้”
...เสีย ของชะมัดเลย!!...สาวสวยตั้ง 2 คนดั๊นมาเล่นเลสกันเองซะนี่!!!!...ยิ่งเจ้าเคย์แอบชอบพี่แคทอยู่ด้วย...ถ้า เกิดมันรู้เข้าคงใจแทบสลายร้องให้คร่ำครวญ...ผมเข้าห้องตัวเองแล้วปีนออกทาง หน้าต่างค่อยๆก้มตัวย่องไปตามทางเพื่อโผล่ที่หน้าต่างห้องของสา...สถานที่ พรอดรักของลูกพี่ลูกน้อง?...
“ถ้าลองใช้ไอ้นี่แล้วมันจะกระชับดีมั้ยคะพี่?”
“พี่ว่า...มัน...คงหละหลวมไปสักหน่อยน่ะ”
(เฮ้ย!!!...ไอ้นี่คืออะไร?...แล้วอะไรกระชับอะไรหละหลวม?...พูดให้เคลียร์สิครับพี่แคท)
“งั้นหนูลองเลย”
“เดี๋ยว...ฝนใช้กับพี่ก่อน”
“เอางั้นเหรอจ๊ะ?”
“อืม”
“ได้~~...นี่แน่ะ!!”
“อะ...อู๊ย...เบามือหน่อยซี่~~...อยู่ๆก็พุ่งมาได้พี่เจ็บนะ...โอยยยย...มะ...มันไม่คุ้น”
“ก็โดนบ่อยๆดิจะได้คุ้นซะที...เกิดไปเจอแบบนี้ที่ไหนรับรองจะไม่ติดขัดและรับมือได้”
“อึ๊ก!!...จะ...เจ็บ...อ๊อยยยยยยย”
...พี่ แคททำเสียงร้องเหมือนกับได้รับความเจ็บปวดในร่างกายที่ไหนสักแห่ง...ไม่ได้ การ...อย่างนี้ต่อให้ถึงตายก็ต้องรู้ต้องเห็นให้ได้...
“โอววว...หยุดก่อนจ้ะ...อูยยยยยยยยย...พี่เจ็บจะแย่แล้ววววว”
...น่ากลัวจะมีตัวช่วยด้วยนะเนี่ย...สุดยอดไปเลย...อย่างนี้จะยอมพลาดไม่ได้เด็ดๆ...แต่ทว่า...
“กึ๋ย!!!...อะไรกันนี่?”
...เกือบ หลุดเสียงดังออกไปเมื่อผมเห็นชุดนักศึกษาของ 2 สาวลูกพี่ลูกน้องถูกถอดกองเรื่ยราดกับพื้นห้อง...อ้าว!!!...แล้วไหนล่ะพวก แท่งจอยสติ๊กกับกางเกงหนัง?...ไม่เห็นจะมีสักชิ้นเลย...
“เล่นแรงๆกับพี่เหรอฝน?...ทีนี้โดนเองบ้างสิ!!”
“อ๊าวววว...โอ๊วววววว”
...ส่วน บนเตียงนอนพี่แคทกับฝนในสภาพสวมเสื้อยืดและท่อนล่างนุ่งเพียงกางเกงชั้น ใน...พวกเธอกำลังกำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงเสียดสีเนื้อสาวกันอย่างน่าอิจฉา... ฝนสวมกางเกงในสีดำขาว(ลายทางม้าลายน่ะแหละ)...
“ทำอะไรกันหว่า?...เห็นมีล๊อคแขนหนีบแข้งหนีบขากันหรือต้องเจ็บตัวเพื่อสร้างอารมณ์กันก่อน?”
“ก็น้องอยากสนุกกับพี่แคทเหมือนที่เคยอ่ะ?”
“?”
...เหมือน ที่เคยงั้นเหรอ?...สอดแขนใต้รักแร้เอามือขยำหน้าอกพี่สาวตัวเองให้หมุบหมับ เลยเนี่ยนะ?...อู๊ย~~...ดูยัยฝนทำหน้าเข้าสิ...อย่างกับหนุ่มน้อยหื่นกาม...
“ชะ...ชักจะนอกเรื่องอีกล่ะ...ปล่อยเข้าหน่อยทำได้ใจใหญ่นะ”
“แต่พี่ก็ชอบไม่ใช่รึคะ?”
...พี่ แคทยามอยู่ 2 ต่อ 2 กับน้องสาวจอมแก่นเป็นอย่างนี้น่ะหรือ?...เธอสลัดมือฝนจนหลุดและพลิกตัว คร่อมทับซึ่งเจ้าหล่อนใส่กางเกงในสีขาวประดับลายดอกไม้สีเทา(ตัวนี้จำได้ว่า เคยเห็นตอนอยู่ที่ราวตากผ้า)...
“ทีนี้ตาพี่ล่ะฝน!!!”
“โอ๊ะ!!...ว้าย~~...ไม่เอานะ...ฮ่าๆๆๆๆ...พะ...พี่...ฮิๆๆๆ...พี่แคท...ฝน...จั๊กจี้...ฮะๆๆๆๆๆ”
...ชายเสื้อยืดของสาวผมยาวหลุดร่นลงมาที่ต้นแขนโชว์หัวไหล่ขาวเนียน...โคตรแห่งความเซ็กส์ซี่สุดยอด...
“น่าอิจฉาชะมัด...ผลัดกันอยู่ล่างอยู่บนกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันสนุกสนานเชียว”
“พี่จ๋า~~...ฝนโตเป็นสาวหรือยัง?”
“เป็นแล้วจ้ะสาวน้อย”
...ฝนเป็นฝ่ายพลิกมาอยู่บนตัวพี่แคท...ตอนนี้ทั้ง 2 คนเอาแต่สบตากันอย่างหวานซึ้งไม่เบา...
“ทำอย่างกับคนรักกันแน่ะ...นี่...นี่พวกเธอมีรสนิยมแบบนี้จริงๆสินะ?”
...ใช่ แล้ว!!!!...พี่แคทที่เกลียดผู้ชายยิ่งกว่าอะไรกับฝนที่ไม่ยอมใกล้ชิดหนุ่มคน ไหน...พอผมได้มาเห็นพวกเธอในสภาพกึ่งเปลือยเช่นนี้...ทุกอย่างมันลงล๊อคกัน หมดเลย...เลสเปี้ยน!!!!!...
(โป๊ก!!!)
“โอ๊ย!!!”
“หือ?”
“!?”
...อู ย~~...บ้าเอ๊ย!!!...เพราะจังหวะที่ฝนกับพี่แคทโน้มศรีษะเข้าหาทำราวกับจะจูบ กันนั้นเอง...ผมที่เฝ้าดูด้วยหัวใจที่ลุ้นระทึกก็เผลอชูหัวมองตามจนไปโขก เข้ากับแง่หน้าต่าง...
“ฮะๆๆๆ...สมน้ำหน้า!!!...ริอ่านเป็นโจรถ้ำมองก็ต้องเจ็บตัวซะ”
“ฝน...เธอรู้ด้วยเหรอว่าฉันอยู่ที่นี่?”
“.............................................”
“ฉันกับพี่รู้ตั้งแต่ที่นายมาถึงบ้านแล้วเฟ้ย!!”
(อ้าว?)
“เพราะถ้าไม่รู้ตัวก็แย่สิ...เกิดบอลคือคนร้าย...พี่กับฝนก็มีหวังแย่แน่”
“แล้ว...แล้ว...กำลังทำอะไรกันครับ?”
“ก็เห็นแล้วไม่ใช่เหรอ?...เล่นมวยปล้ำกันไง”
“แต่ว่า...”
(มวยปล้ำที่ไหนมีจูบปากดูดนม?...ซ้ำร้ายยังจะผลัดกันดูดเลียจิ๋มอีกด้วย!!!!...มวยปล้ำเรทเอ๊กซ์ล่ะสิไม่ว่า)
“บอล...พี่เคยบอกไปแล้วไง...เรื่องที่ไม่สมควรรู้ก็อย่ารู้และเวลาพวกเราทำอะไรก็จะมีเหตุผลในตัวเองเสมอ”
...จาก นั้นพี่แคทก็ลุกก้มหยิบเสื้อผ้าออกจากห้องไป...ถ้ารู้ว่าผมอยู่ด้วยก็อาจจะ แกล้งทำซึ่งไม่ได้เป็นเลสกันจริงๆแต่ภาพที่เห็นก็ทำให้หัวใจสั่นสะท้านอย่าง รุนแรง...
“ฮิๆๆๆๆ...ไงจ๊ะ!!...เห็นพี่แคทกับฝนกอดจูบกันแล้วรู้สึกซู่ซ่าในอารมณ์ดีมั้ยเอ่ย?”
“เอ่อ...”
“มี ไม่กี่คนหรอกที่จะเห็นฝนกับพี่แคทในสภาพเสื้อผ้าน้อยชิ้น...นายน่ะโชคดี มหาศาลโคตรๆ...เอ๋?...จ้องหน้าอกฉันไม่กระพริบเลยน๊า!!!...ระวังเลือดจะไหล ลงต่ำไปรวมตัวกันที่ไหนสักแห่งจนพองตัวใหญ่คับเป้ากางเกงนะเออ!!!”
“ปละ...เปล่านะ!!!!”
“อยากดูก็บอกมาตรงๆสิจ๊ะ...เอ้านี่!!...หัวนมสีชมพูน่าดูดเลีย”
“เธอนี่มัน!!...เปิดนมให้ผู้ชายดูหน้าตาเฉย...ไม่รู้จักอายบ้างหรือไง?”
...ขนาดใส่ยกทรงอยู่แต่ก็ยังเห็นหัวนมมันดันออกมาพอนูนๆ...แม่สาวนี่คิดจะยั่วให้ผมตบะแตกหรือไง?...เราเป็นพี่น้องกันนะว้อย!!!!...
“น่าๆๆ...เราเป็นพี่น้องกันจะคิดมากไปทำไม?...อ๊ะจริงด้วย!!...สนใจจะรับชมความเซ็กส์ซี่ของท่อนล่างของฝนบ้างป่ะ?”
...ว่าแล้วสาวน้อยวัย 18 ก็เลิกเสื้อยืดขึ้นและทำท่าจะเอานิ้วเกี่ยวขอบกางเกงในลงพลางสบตาอย่างเย้ายวนให้แก่ผม...
“ยะ...อย่านะ!!!!”
“ฮะๆๆๆๆ...ตาเหลือกลานเชียวนะ...ฝนก็แกล้งแหย่ไปงั้นแหละ...อย่างนายน่ะเรอะ?...แค่เห็นขาอ่อนขาวๆของฉันก็ถือเป็นบุญตาสุดๆแล้วย่ะ!!!”
“..........................................”
“เอาละ!!...แค่นี้ก็ถือเป็นบริการพิเศษสำหรับนายได้แล้ว...อย่าเก็บเอาไปทำร้ายตัวเองมากนักล่ะกัน”
“บริการพิเศษ?”
“นายไม่รู้อะไรร้อก!!...ตอนนายยังไม่มาฉันกับพี่แคทน่ะสนุกกันมากกว่านี้อีกเยอะ”
“สนุกกันมากกว่านี้อีก?...หมายความว่าพวกเธอ...”
“นายก็คิดสิว่าการที่พี่แคทกับฉันไม่พิสมัยผู้ชายคนไหนๆทั้งนั้น...มันเป็นเพราะ...”
“เพราะ?”
“...ก็... ผู้หญิงด้วยกันยังน่ารักกว่าตั้งเยอะไงและในสายตาของฝน...พี่แคทคือผู้หญิง ที่งดงามที่สุดซึ่งฉันจะยอมปล่อยให้เธอตกไปเป็นของใครได้ลงคอเชียวรึ?”
“เฮ้ยๆๆๆๆ...ตกลงทั้ง 2 คนนี่เป็นเลสจริงๆหรือเปล่า?”
“เป็นก็ได้ไม่เป็นก็ได้แล้วแต่นายจะคิดเอาเอง...ฮืมๆๆ”
“อะ...อะไร?...มองหน้าฉันทำไม?”
“บอลนี่ไม่น่าเข้ามาเห็นสิ่งที่ไม่สมควรเห็นระหว่างฝนกับพี่แคทเลยจริงๆ...หึๆๆๆๆ...ความสัมพันธ์ที่อบอุ่นและแนบแน่นถึงเนื้อถึงตัว”
“........................................”
...ประโยคการโต้ตอบทั้งหมดมันยังดังก้องอยู่ในหูตลอดเวลาทั้งที่ผมกลับมาที่ร้านตั้งนาน...
(แรกๆ ก็คิดนะว่าพี่แคทกับฝนน่ะเป็นประเภทหญิงรักหญิงแต่พอพวกเธอรู้ว่าเราแอบดู อยู่ก็เลยแกล้งทำเรื่องพรรค์นั้นจนทำให้เราลังเลว่าตกลงเป็นหรือไม่เป็นกัน แน่?)
“พึมพำอะไรอยู่เหรอ?”
“พี่แก้วครับ...ผมมีเรื่องอยากถาม”
“?”
...พูด ออกไปเลยดีกว่าแต่ไม่ใช่สิ่งที่เห็นมาเมื่อสักครู่นะเพราะยังไงมันก็เป็น เรื่องในบ้านของตัวเอง...เรื่องของสาว 2 คนที่มีรสนิยมไม่ปกติ!?...
“แคทจะชอบผู้หญิงด้วยกันน่ะหรือ?...อือ--...พี่ไม่ค่อยแน่ใจนะ”
“เธอเคยแสดงออกตอนอยู่ในมหา'ลัยบ้างหรือเปล่าครับ?”
“เอ?”
“ถามแก้วจะไปรู้เรื่องอาไร้?...ถามพี่ดีกว่าจ้า!!”
“พี่นัน”
“มาได้ทุกวันเลยนะหล่อน”
“ก็อยู่ที่ห้องไม่มีอะไรทำนิยะ!!”
“นี่ยังไม่เลิกตามติดน้องรหัสฉันอีก”
“ใครว่าตามติดกันหึ?...จ้องจะหาทางฟันเลยต่างหากเล่า...ฮะๆๆๆ”
(หยึย!!!...พูดจริงหรือเนี่ย?...เป็นเกียรติมาก...เอ้ย!!!...ไม่ใช่ๆ)
“บอลถามว่าแคทเป็นเลสหรือไม่นั้น...พี่ก็ขอบอกเลยว่าเป็นแน่ๆ”
“พะ...พี่นันพูดจริงๆหรือครับ?...อย่าหลอกผมเล่นนะ”
“ชัว ร์!!!...แคทน่ะไม่ชอบผู้ชายใครๆก็รู้ดีใช่มะ?...อีกอย่างเท่าที่พี่เคย สังเกต...เธอชอบมองดูผู้หญิงไม่ว่าจะรุ่นพี่รุ่นน้องหรือแม้กระทั่งอาจารย์ สาวๆแล้วก็จะแอบยิ้มแถมมีสีหน้าพึงพอใจ...บางทีมีน้องปี 1 หน้าตาน่ารักๆเดินผ่านมาก็จะทำท่าถอนหายใจด้วยนะ”
“อะไรกันนี่?”
“นัน...แค่นั้นยังเอามาตัดสินไม่ได้หรอก...ฉันไม่เคยเห็นแคททำอะไรที่เกินเลยกับผู้หญิงคนไหน”
“มัน ก็ถูกแต่แก้วอย่าลืมสิ...แคทจะหงุดหงิดทุกครั้งที่มีผู้ชายเข้ามาใกล้อย่าง จงใจและจะโกรธเมื่อถูกแซวหรือถูกจีบ...คงจำได้สินะว่ามีอยู่ครั้งหนึ่งเธอ เคยชักดาบออกมาชี้หน้ารุ่นพี่ปี 4 เพราะโดนตามตื๊อแล้วขู่ว่า...ถ้ายังกล้าเสนอหน้ามาให้เห็นอีกก็จะฆ่าให้ตาย ซะเลย!!!!...ใบหน้าท่าทางตอนนั้นน่ะเอาจริงแน่”
“...ผมก็...เคยได้ยินข่าวนี้มาบ้างครับ”
“ทั้งๆ ที่เธอมีหน้าตาอันสะสวยรูปร่างก็แสนจะเพอร์เฟ็คส์จนผู้หญิงด้วยกันยังอิจฉา แต่การที่ไม่ยอมคบกับผู้ชายมันก็สามารถเดาอะไรๆออกได้แล้ว...สรุปคืออย่าง น้อยๆแคทน่ะนิยมสาวมากกว่าหนุ่มแน่นอน...อ้อ!!...ฉันว่าเวลานี้จะต้องมีใคร สักคนบ้างละที่แอบชอบแคทอยู่...วงเล็บผู้หญิงนะ”
...แม้พี่นันจะยืนยัน หนักแน่นก็เถอะกระนั้นผมก็ยังไม่ปักใจเต็มที่จนกว่าพี่แคทจะยืนยันด้วยตัว เองนั่นแหละ...ให้ตายสิ!!!...แววออกเลยว่าจะมีน้องรหัสเป็นทอมบอยไม่พอยังจะ มีพี่รหัสเป็นเลสเปี้ยนอีก...มันช่างเสียของยกกำลังสองนัก(นี่ยังไม่รวมยัย ฝนนะเพราะขานั้นยังไม่อยากจะเชื่อสักเท่าไหร่)...
“...แก้วเองก็เตรียมใจไว้บ้างดีกว่า”
“เอ๊ะ?...เรื่องอะไรมาลงที่ฉันยะ!!”
“อ้าว!!...บางทีแคทอาจจะนึกครึ้มอยากเล่นเพื่อนเข้าสักวันน่ะซี่จ๊ะถามได้”
“บะ...บ้าน่า~~”
“หญิงกับหญิงบางครั้งก็ให้อรรถรสที่แปลกใหม่เหมือนกัน...ฉันเองยังอยากลองอีกเลยซึ่งถ้าแคทส่งซิกมาก็คงไม่ปฏิเสธแน่ๆ”
“ฉันไม่รู้ไม่ชี้ด้วยแล้ว!!!”
“แต่ว่าบอลไม่ต้องห่วงหรอกนะจ๊ะ”
“ครับ?”
“ต่อให้แคทงาบพี่ไปแล้วแต่พี่ก็จะไม่ลืมหรอกว่าผู้ชายน่ะดีกว่า”
“ทะ...ทำไมต้องบอกผมล่ะ?”
“ก็ลองคิดเอาเองเถอะว่าความหมายของพี่คืออะไร?...ฮะๆๆ”
(ระ...เรื่องของพี่นันเอาไว้ก่อนดีกว่า...นายน่ะยังไม่ได้ยินจากปากของพี่แคทสักหน่อย...อย่าเพิ่งสับสนนะบอล!!!)
...ไม่ แน่ว่าเธออาจจะร่วมมือกับฝนเพื่อแกล้งปั่นหัวเราเล่นก็ได้แต่จะทำอย่างนั้น ไปทำไมกันล่ะ?...ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมาก็เพิ่งจะรู้วันนี้แหละว่าลูกพี่ลูก น้องของตัวเองส่อแววมีพฤติกรรมเบี่ยงเบนทางเพศ?...แล้วถ้าสักวันหนึ่งพวกเธอ พี่น้องเกิดไปสนอกสนใจพี่กุน,สาหรือน้องอ้อยเข้าล่ะก็?...
“ตีตนไปก่อนไข้จนได้สิวุ้ย!!!!”
..............................................................................................................
...ย้อน ไปก่อนหน้าที่พอนายบอลออกจากบ้านไปแล้วสาวแคทก็กลับเข้ามาในห้องอีกครั้งใน สภาพที่ยังสวมยกทรงกับนุ่งกางเกงชั้นในแต่มีเสื้อคลุมยาวปิดทับอีกที...
“วะ!!!...ฮ่าๆๆๆๆ...เจ้านั่นหน้าซีดรีบกลับออกไปแต่เหนือสิ่งอื่นใด...เขาจะต้องรู้สึกเสียดายแน่ๆเลยพี่”
“เสียดาย?”
“ก็ เรา 2 คนไงคะ...ต่อให้เป็นลูกพี่ลูกน้องกันแต่อย่างน้อยบอลก็เป็นผู้ชายดังนั้นจะ ต้องรู้สึกเสียดายในความสาวของหนูกับพี่...ประมาณว่าเสียของชะมัดเลย!!... สาวๆสวยๆทั้งคู่แต่ดันไปตีฉิ่งเล่นดนตรีไทยกันเองซะได้!!!...คิๆๆ”
“นั่นมันก็เป็นเรื่องของเขา”
...สุรีย์พรรณตอบเนิบๆขณะลงนั่งไขว่ห้างที่เก้าอี้...
“แต่เมื่อกี้ฝนแกล้งทำยั่วยวนบอลเพราะอยากจะลองใจหรือไง?”
“ฮิๆ...ตานั่นจิตใจมั่นคงไม่เบานะคะแต่นี่มันแค่เริ่มต้น”
“น้องระวังตัวไว้บ้างก็ดีนะ”
“เคะๆๆๆ...อย่างตาพี่บ้าคนนี้น่ะเร๊อะจะทำอะไรฝน?”
“.........................................”
“ว่าแต่พี่แคทคิดยังไงที่บอลมาล่วงรู้ความลับของเราเข้าซะแล้วล่ะคะ?”
“ถึงอย่างนั้น...เขาน่าจะยังไม่เชื่อโดยสนิทใจแต่ก็คงจะประหลาดใจมากทีเดียว”
“โฮ่!!...กับการกระทำที่เกินเลยไปกว่าพี่น้อง”
...ว่าแล้วหยาดฝนก็คลานเข่าไปใกล้และเอามือลูบไล้ไปตามเรียวน่องเรื่อยจนถึงต้นขาของพี่สาวอย่างแผ่วเบา...
“พี่แคทช่างแสนสวยและน่ารักอะไรอย่างนี้?...ถ้าฝนเป็นผู้ชายล่ะก็จะทำให้พี่ท้องให้ได้เลยคอยดูสิ”
“........................................”
...ไม่ลูบคลำเปล่าๆ...ฝนยังแลบลิ้นเลียอีกด้วยซึ่งทำให้แคทอดที่จะหน้าแดงไม่ได้แต่ก็พยายามเก็บอาการไว้...
“หึ!!...จะทำยังไงต่อไปล่ะในเมื่อพวกเราเริ่มจะตั้งตัวอยู่ฝ่ายตรงข้ามกับเขาแล้ว?”
“?”
“บอล น่ะจะระแวดระวังน้องสามากยิ่งขึ้นหรือมีผู้หญิงคนอื่นที่แอบซ่อนปรากฏออก มา?...ทีนี้เราจะได้รู้จากการแสดงออกของเขา...ปกปิดไม่ได้แน่เพราะผู้หญิง ที่เข้าข่ายน่าสงสัยน่ะมีอยู่”
“อืม--...จะโดนตานั่นต่อยมั้ยเนี่ยถ้าวันหนึ่งหนูเกิดหมั่นเขี้ยวไปปลุกปล้ำสาเข้า?”
“หึๆๆ...อดใจให้อยู่ล่ะกัน...น้องสาน่ะน่ารักซะด้วย”
“เฮะ!!... แต่ไม่เท่าพี่สาวคนงามของหนูหรอกนะ...วิธีนี้ออกจะเปลืองตัวและเสี่ยงแถมยัง เอางานอดิเรกลับๆของเรามาใช้...จริงๆฝนก็ไม่ค่อยเชื่อหรอกว่าจะได้ผลแต่ใน เมื่อพี่แคทเสนอมา...ฝนก็จะเชื่อฟังและทำตามค่ะ”
“ขอบใจ...คือทีแรกพี่ก็ไม่สนอกสนใจอะไรกับเรื่องของบอลมากแต่ต่อไปคงไม่ได้เพราะเป็นคำขอ...”
“จากพี่กุนรึ?”
...ทีนี้ฝนฉวยโอกาสจับขาพี่สาวแยกออกและทำท่าจะเอานิ้วเกี่ยวที่ขอบกางเกงชั้นในของแคทแต่ถูกหยุดไว้ด้วยสายตาและการส่ายศรีษะช้าๆ...
“แง่ว~~”
“มันเหมาะเจาะกันพอดีเลย...ฝนน่าจะรู้ว่าใครล่ะที่สามารถออกคำสั่งกับเราได้?”
...ใน ระหว่างที่สาวเจ้าผมยาวหลับตาพูดเธอก็ค่อยๆแกะตะขอยกทรงออกเผยให้เห็นเต้า สวรรค์อันอวบอั๋นและยอดปทุมถันสีชมพูอ่อนซึ่งมีรึที่สาวเขี้ยวจะยอมละสายตา ไปที่อื่นได้...
“อิๆๆๆ...ก็ทำไมจะม่ายรู้?...หนูรับเงินมาเรียบร้อยแล้วนี่นา”
“นิสัยน่ะ”
“นี่ไปอาบน้ำกันเถอะจ้ะ...ชิ้นล่างหนูถอดให้นะ?”
“ถอดให้อย่างเดียวห้ามทำอย่างอื่น...อื๋อ?...อ้าวหวัดดีจ้ะ!!”
“ใครเหยอ?”
...แต่รูดชิ้นผ้าเนื้อลื่นผืนน้อยลงไปถึงแค่หัวเข่าสาวน้อยก็ต้องหยุดเพราะ...
“อยู่...อยู่สิจ๊ะ...ฝน...มีคนจะพูดด้วยแน่ะ”
“แหม~~...กะลังสนุกเชียว...ค่า~~...ว้าว!!...พี่เองเหรอจ๊ะ?...ทำอะไรอยู่น่ะเหรอ?...อ๋อ!!...ฝนกำลังจับพี่แคทแก้ผ้า...โอ๊ย!!”
“พูดเกินไปแล้วย่ะ!!”
“แง้!!...พี่เนี่ย~~”
“..........................................”
“ฮิๆๆๆ...พี่แคทเขาเขินน่ะ...เนี่ยหน้าแดงไปหมดแล้ว...เอ้อใช่ๆ...ฝนอยากจะรู้อยู่พอดี...คือพี่ใช่มั้ยที่...”
“............................................”
“ว่า แล้ว--...กลิ่นดอกกล้วยไม้เอื้องสายหลวงนั่นเป็นของพี่จริงๆด้วย...แล้วทำไม ต้องทำแบบนั้นคะ?...อย่างเจ้าบ้านี่สมควรนอนตากแอร์เป็นไข้ไปเลยยิ่งดี ...หมั่นไส้!!”
“............................................”
“โอ้ๆๆ...ก็แค่อยากเห็นตัวเป็นๆของนายบอลจอมหยิ่งยโสเท่านั้น...ไม่มีอะไรอื่น...ฮ่าๆๆ...ช่างสมกับเป็นพี่จริงๆ”
“............................................"
“อ๊ะ!!...อยากเจอฝนกับพี่แคทเหรอคะ?...ที่ไหนดีล่ะ?”
“............................................”
“ที่บ้านของพี่?...ได้เลยๆๆ...เราจะได้คุยธุระกันให้เต็มที่...นี่พี่อยู่ฝ่ายฝนใช่มะ?”
“............................................”
“กรี๊ด~~...น่ารักที่สุดในโลกเลย!!!...แล้วเจอกันนะคะ...พี่แคท”
“อืมเอาสิ...แค่พวกเราทั้ง 4 คนมีความคิดในทางเดียวกัน...อีกฝ่ายก็ลงมือทำอะไรไม่ได้”
“เพราะ 4 คนนี่ก็ครึ่งหนึ่งแล้ว...ถึงจะยังไม่แสดงออกแน่ชัดแต่พี่น้อง 2 เสือก็คงไม่อยากเป็นมิตรกับพวกเรานัก”
“อ๋อมกับน้องป้อม?”
“ใช่ค่ะ...ยิ่งโดยเฉพาะเจ้าป้อม...เจอหน้าเมื่อไหร่ล่ะก็จะแกล้งให้ร้องให้แงๆเล้ย!!!...ฝนมีความรู้สึกน่ะพี่แคท”
“?”
“หนูเชื่อมั่นว่าอีกไม่นานยัยมะขามป้อมจะต้องเผยตัวตนให้เราเห็นแน่”
“............................................”
.......................................................
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น