ศึกหมอผี ตอนที่ ๒๒

ศึกหมอผี ตอนที่ ๒๒ เสือ-สาง

เมื่อกลับมาถึงแคมป์บรรดาลูกหาบฮือฮาในหมู่ป่าตัวใหญ่ที่ล่าได้มา พรานเส่งคุยขรมอวดว่าเป็นฝีมือของหนุ่มหมอผีเพื่อสร้างความเคารพยำเกรงฝีมือในหมู่ลูกหาบ จากนั้นก็นำหมูป่าไปชำแหระแจกจ่ายทำอาหารเช้า เมื่อเสร็จสรรพกับอาหารมื้อเช้าพักผ่อนประมาณครึ่งชั่วโมงก็สำรวจตรวจตราข้าวของเพื่อเตรียมตัวเดินทางกันต่อ แต่ก่อนจะออกเดินทางพวกเกลุ่มผู้ดีชาวพระนครก็ล้อมวงคุยกันเล็กน้อย และเรื่องที่ยังอยู่ในความสนใจให้พูดคุยก็คือเจ้าลายพาดกลอนทั้งสองที่ออกมาแสดงตัวชิงอาณาเขตกัน เสียงเครื่องยนต์ครางกระหึ่มไพร รถทุกคันพร้อมออกเดินทางอีกครั้งหลังพักมาเต็มๆหนึ่งคืน เพื่อเก็บแรงไว้สำแดงสมรรถนะในหนทางวิบากเบื้องหน้าที่เป็นป่าเขาอันมีจุดหมายคือหมูบ้านกระเหรี่ยง “ไอ้สัน ไอ้ไซเมี่ยง ทุกอย่างเรียบร้อยแล้วใช่มั๊ย” หนุ่มจอมคาถาเดินสำรวจตรวจตราเป็นครั้งสุดท้าย “เรียบร้อยครับพ่อหมอ ออกเดินทางได้เลย” เจ้าสันตะโกนบอกมาจากหลังคารถยีเอ็มซี “ดีมาก อย่าว่าข้าเซ้าซี้นะ มันต้องเคร่งครัดหน่อยเพราะทางข้างหน้ามันวิบากมาก” เขากำชับพร้อมมองดูการจัดการสัมภาระทุกอย่างด้วยความแคล่วคล่องว่องไว ด้วยระเบียบวินัยและระบบหมู่อันฝึกฝนกันมาโดยช่ำชองชำนาญดี

ศึกหมอผี ตอนที่ ๒๑

ศึกหมอผี ตอนที่ ๒๑ อลเวงกลางพงไพร

“ใกล้ถึงสถานีที่พักแรมแรกแล้ว หาที่จอดเหมาะๆตั้งแคมป์กันได้” หนุ่มจอมคาถาเอ่ยขึ้น “ครับ!” พลขับตอบสั้นๆ แล้วเร่งตะบึงเหยียบคันเร่งรถจี๊ปขนาดใหญ่นั้นให้พ้นผ่านช่องว่างระหว่างหินก้อนเขื่อง สองก้อนที่วางซ้อนทับ เกยกันกันอยู่ เอี้ยดดดดดดด!!!! เสียงล้อข้างหลังซ้ายของรถระบบขับเคลื่อนสี่ล้อฟรีกับอากาศดังเสียดแก้วหู และต่อมาคือความสะเทือนโคลงเคลงเมื่อมันลงกระทบกับพื้นดินอย่างแรง ยามเคลื่อนตัวผ่านหินก้อนนั้นมาได้ เสียงไพรรอบด้านเงียบสงัด ประดุจจะรับรู้ถึงความแปลกปลอมที่ปนเปื้อนเข้ามา นั่นคือเหล่ามนุษย์ทั้ง ๒๐ กว่าชีวิต หรีดหริ่งเรไรเงียบเสียงลงสนิท ราวกับต้องการหลีกลี้หนี

ศึกหมอผี ตอนที่ ๒๐

ศึกหมอผี ตอนที่ ๒๐ ประตูสู่พงไพร

 แสงสุรีย์แห่งทิวาสมัยเริ่มปรากฏยัง ณ ขอบฟ้าเบื้องบูรพาทิศ แลเห็นเรื่อๆ เรืองรองจับบนขอบขุนไศลเทือกทิวไกลออกไปโพ้น และภายในไม่เกินชั่วโมงหนึ่ง แดดยามอรุณรุ่งก็อาบไล้ไปทั่วทั้งพนาพฤกษ์ ทำลายความมืดหม่นอึมครึมไปสิ้น จะเหลือบ้างก็แต่สายหมอกบางๆไหลเอื่อยรินอยู่ตามภูเขาสูงบางลูกเท่านั้น ก่อนแสงแรกแห่งวันจะโผล่พ้นจากพื้นดิน ขบวนคณะการเดินทางตะลุยไพรก็เร่งรีบเตรียมพร้อมสำหรับจะบุกตะลุยเข้าดงลึก พวกลูกหาบเตรียมขึ้นประจำที่บนรถยีเอ็มซี จี๊ฟดอดจ์-ขนาดใหญ่ด้านหลังคลุมหลังคาผ้าใบจอดสตาร์ทเครื่อง บรรดาพลขับต่างตรวจเช็คเครื่องยนต์ ณ ลานกว้างขวางริมรั้วฟากตะวันตกสุดของหมู่บ้าน อันเป็นที่ตั้งกระท่อมพำนักของผู้ดีชาวพระนคร ข้าวของยุทธสัมภาระนานา

ศึกหมอผี ตอนที่ ๑๙

ศึกหมอผี ตอนที่ ๑๙ วังไวยกูรณ์

 แดดยามบ่ายสาดแสงแผดจ้าดั่งดวงสุริยาจะเผาแผ่นดิน รถสปอร์ทไรเดอร์รุ่นใหม่ป้ายแดงสีเทาวิ่งไปตามทางลูกรังคดเคี้ยว ไต่ระดับขึ้นที่สูงขึ้นเรื่อย ๆ บัดเดี๋ยววกลงต่ำ บัดเดี๋ยวก็ขึ้นที่สูงอีก และต่ำลงอีก ด้านซ้ายเป็นหุบเหวที่ปกคลุมด้วยพันธุ์ไม้ทึบจนมองไม่เห็นก้นบึ้ง ทางสายแดงนั้นทอดยาวออกไปเหมือนว่าไม่มีที่สิ้นสุด ฝุ่นสีแดงของภูเขาฟุ้งกระจายทุกครั้งที่ล้อรถเบียดทางที่น้อยครั้งจะมีคนแปลกหน้ามาเยือน สีแดงของมันกลายเป็นสีชมพูอ่อนกลางหมอกขาว รอยล้อปรากฏลึกเป็นทางยาวคล้ายต้องการตอกย้ำเจตนาของคนโดยสารที่ตั้งใจฝ่าความกันดารเพื่อไปให้ถึงจุดหมาย เมื่อทอดสายตามองออกนอกหน้าต่างรถ จะเห็นทิวเขาทมึน แผ่นดินเวิ้งว้างนั้นคือผืนป่าดงดิบกว้างไกลสุดลูกหูลูกตา เขียวขจีสวยงามแต่ลึกลับ เหมือนจุดหมายที่พวกเขาตั้งใจจะไปให้ถึง และเส้นทางหลังจากสิ้นสุดถนน

ศึกหมอผี ตอนที่ ๑๘

ศึกหมอผี ตอนที่ ๑๘ มฤตยูพรีเดเตอร์

 อสุนีบาตฟาดเปรี้ยงๆประกายแสงสว่างจ้าอยู่เหนือเนินดินไม่ห่างจากค่ายของนักล่าจอมอำมหิตจากต่างดาว แสงแปล๊บปล๊าบส่องสว่างวูบๆโลมไล้ร่างกายล่ำสันเต็มไปด้วยมัดกล้ามของหมอผีหนุ่มที่ยืนอยู่เหนือเนินนั้น ร่างของเขาเปลือยกายท่อนบนพอกด้วยโคลนหนาไปทั่วร่างกาย สายฝนกระหน่ำหนักชะคราบโคลนบางส่วนแต่ความเย็นที่เขาจงใจตากฝนมาทำให้อุณหภูมิในร่างของเขาลดต่ำจนกล้องจับความร้อนของนักล่าตรวจหาไม่พบ หากเจ้านักล่าต่างดาวมาเยือนโลกและล่ามนุษย์โลกเป็นเกมด้วยวิทยาการทางวิทยาศาสตร์ที่ก้าวล้ำ แต่หมอผีหนุ่มกำลังจะตอบโต้และต่อสู้ด้วยวิชาไสยศาสตร์อันลึกลับเช่นกัน นี่คือการพบเจอและต่อสู้กันด้วยสองศาสตร์ ระหว่าง วิทยาศาสตร์และไสยศาสตร์ ระหว่าง หมอ

ศึกหมอผี ตอนที่ ๑๗

ศึกหมอผี ตอนที่ ๑๗ EVP

หมอผีปะทะพรีเดเตอร์ เมื่อตกลงกันได้แล้ว ผู้รอดชีวิตทั้งสี่ก็หาทำเลที่เหมาะสมเพื่อวางกับดักจัดการเจ้านักล่าจากจักรวาลอันไกลโพ้น พื้นที่ราบแห่งหนึ่งถูกเลือกเพราะเป็นชัยภูมิที่สูงๆต่ำๆ พวกเขาต่างลงความเห็นพ้องกันว่าหากหลอกล่อพวกมันมาก็จะลำบากแก่การติดตาม และจะหลงเดินเข้าสู่กับดักสารพัดที่ทำไว้ ทั้งสี่ต่างเอาอุปกรณ์และอาวุธที่มีทั้งหมดมารวมกันและดักแปลงเป็นกับดักต่างๆที่มีอานุภาพเข่นฆ่าได้ทุกสรรพสัตว์ที่มีเลือดเนื้อ ความร่วมมือแนะนำและช่วยเหลือทำให้ทั้งสี่รู้สึกอบอุ่นในน้ำมิตรแห่งความสามัคคีที่ก่อตัวในห้วงคับขันนี้ ภูมิอากาศที่อบอ้าวและปราศจากสายลมบีบคั่นหยาดเหงื่อของเขาทั้งสี่ออกมาจน ชุ่มโชก ใบหน้าขาวผ่องของผู้หมวดสาวก็แดงกล่ำเพราะความเหน็ดเหนื่อยอย่างที่สุด แต่เธอก็มิได้ปริปากกล่าววาจาอันใดออกมาเลย เผยให้เห็นความทรหดอดทนและความเด็ด

ศึกหมอผี ตอนที่ ๑๖

ศึกหมอผี ตอนที่ ๑๖ เพชฌฆาตไพรพระกาฬ

ท่ามกลางบรรยากาศเคร่งเครียดที่ทุกคนในคณะนักรบต้องเผชิญกับสิ่งที่ไม่อาจระบุได้ว่าคืออะไร และการติดต่อกับฐานทัพด้วยวิทยุสื่อสารไม่อาจทำได้ ชะตากรรมของคณะปฏิบัติการณ์พิเศษชุดนี้จึงมีสภาพไม่ต่างกับกลุ่มอื่นๆ ความลังเลจึงก่อเกิดในใจของหลายๆคน แม้ว่าส่วนใหญ่จะเป็นนักรบเชี่ยวชาญเชิงศึก ผ่านสมรภูมิความเป็นความตายมานับไม่ถ้วน แต่ด้วยสัญชาตญาณทุกคนรู้ว่าข้าศึกที่ต้องเผชิญในครั้งนี้ล้ำลึกยิ่งนัก ยิ่งได้เห็นสภาพศพของเหล่าหน่วยย่อยที่สยดสยองก็บั่นทอนกำลังใจไปอักโข พลนำทางเดินเข้ามาหาผู้หมวดสาว “หมวดครับ เข็มทิศใช้การไม่ได้...” “เยี่ยมไปเลย......” ผู้หมวดสาวส่ายหน้า “มีแต่เรื่องดีๆทั้งนั้น...ทั้งวิทยุทั้งเข็มทิศ พร้อมใจกันเดี้ยงหมด” ชายหน้าบากเดิน

ศึกหมอผี ตอนที่ ๑๕

ศึกหมอผี ตอนที่ ๑๕ ปริศนาป่ามรณะ

ภายในห้องนอนของหมอผีหนุ่ม..... ร่างใหญ่ขนาดมาตรฐานชายไทยถูกสองนางผีสาวประคองให้นอนลงบนฟูก ท่อนกระดอลงอาคมโด่ใหญ่ยาวยั่วตายั่วใจของพวกนางยิ่งนัก สองผีสาวก้มลงมองตาวาวด้วยความกระหายใคร่อยากโดนสอดใส่ที่สุด เพราะรสชาติของมันแสนหฤหรรษ์จนยากลืม นางตานีเริ่มก่อนล้วงมือไปสาวท่อนกระดอรูดเบาๆส่งสายตาอย่างกระหายเซ็กส์มาที่หมอผีหนุ่ม แต่เขาเองกลับดึงร่างของนางตะเคียนมาไซร้ ซอกคอ หลังใบหู นางตะเคียนหลับตาพริ้ม แล้วค่อยๆลากลิ้นไปกับผิวที่ขาวเนียนและไล่ลิ้นลงไปไซร้เต้านมทั้งสองข้างพลางอ้าอมไว้เต็มปาก และบีบคลึงแรงๆเต็มมืออย่างเมามัน โดยเน้นที่หัวนม นางตะเคียนแอ่นอกบิดตัวไปตามแรงกระตุ้น เพราะถูกทิ้งร้างห่างหายไปนานทำเอานาง

ศึกหมอผี ตอนที่ ๑๔

ศึกหมอผี ตอนที่ ๑๔ มฤตยูในป่าดงดิบ
มนุษย์ต่างดาวก็เหมือนภูตผี รู้ว่ามีแต่ไม่มีใครสามารถพิสูจน์ได้ <>::<>::<>

 ‘วี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด......................’ ยานอวกาศรูปร่างประหลาด ล่องลอยเหนือฟากฟ้า เสียงยานอวกาศแม้ดังเสียดแก้วหู แต่ไม่มีเทคโนโลยี่ใดๆของมนุษย์ในยุคปัจจุบันจับได้หรือมีสายตาของใครสามารถมองเห็นมันได้ เพราะมันเป็นเทคโนโลยีการพรางตัวระดับสูงสุดจากต่างดาวที่ก้าวล้ำนำหน้าโลกมนุษย์หลายสิบล้านปี พวกมันเคยเดินทางมาโลกมนุษย์ ถ่ายทอดวิทยาการต่างๆให้ พวกมันคือสิ่งที่คนโบราณเทิดทูนว่าเป็นเทพเจ้า พวกมันคือผู้ให้กำเนิดอารยธรรมทั่วโลก ทั้งปิรามิดแห่งอียิปต์ หอดูดาวแห่งมาชูปิกชู นครวัดนครธม ฯลฯ พวกมันหลบซ่อนอยู่ในมุมมืดของประวัติศาสตร์มนุษย์มาเนิ่น

ศึกหมอผี ตอนที่ ๑๓

ศึกหมอผี ตอนที่ ๑๓ มหาสงครามไสยเวทย์กู้บัลลังก์... <>::<>::<>

หลังจากใช้เวลาเดินทัพมาได้สิบวัน กองทัพของท้าวพยัคฆราชได้บรรลุถึงแม่น้ำสะแกมีความกว้างประมาณ ๑๕ กิโลเมตร และเวลาที่กองทัพมาถึงนั้นก็เป็นต้นฤดูหนาว ทั้งยังเป็นปีที่อากาศค่อนข้างอบอุ่น มีการรั้งทัพปลูกค่ายพักเพื่อหารือเรื่องการข้ามแม่น้ำสายใหญ่ภายในเพิงพัก ซึ่งสร้างขึ้นเป็นพลับพลาที่ประทับชั่วคราวโดยใช้หญ้าฟางและลำไม้ไผ่ที่หา ได้จากในป่า ในส่วนหลังคาก็มุงด้วยใบจาก หลังจากประชุมถกเถียงกันพักใหญ่ว่าจะจองถนนทำแพให้กองทัพข้ามไป หรือจะสร้างเรือต่อแพลำเลียงกองทัพข้ามไปดี ด้วยความเร่งรีบที่จะยกทัพไปประชิดกำแพงเมืองนครพยัคฆาก่อนกองทัพหนุนทางเหนือของเจ้านางจะยกมาช่วยตีกระหนาบ จะเป็นศึกสองด้าน ในที่สุดมติประชุมจึงตัดสินให้ลงมือ

ศึกหมอผี ตอนที่ ๑๒

ศึกหมอผี ตอนที่ ๑๒ สมิงมือสังหาร....

 ช่วงเย็นย่ำบริเวณทุ่งกว้างไม่ห่างจากแถวกระโจมที่พักของทหารฝ่ายพระราชาพยัคฆราชเท่าใดนัก หมอผีหนุ่มยืนมองพระอาทิตย์ที่กำลังจะตกดิน สายลมพัดเอื่อยๆโลมไล้ผิวกายของเขาเย็นไปถึงหัวใจ แต่ในใจเขากลับกำลังคำนึงถึงเรื่องราวของพรุ่งนี้ยามเช้าตรู่ที่จะเป็นกำหนดการเดินทัพ เหล่าทหารทั้งหลายต่างเตรียมพร้อมศาสตราอาวุธบ้าง เลี้ยงบำรุงม้าศึกบ้าง เพื่อให้พร้อมสำหรับออกเดินทางไกลและทำสงคราม ขณะที่ไพร่พลบางส่วนก็ซ้อมอาวุธกันตามพื้นที่ว่าง หรือไม่ก็จับกลุ่มพูดคุยพักผ่อนตามแต่อัธยาศัย ลมเย็นๆพัดมาต้นหญ้าสีเหลืองอ่อนๆเอนลู่ไปตามกระแส ภาพช่างสวยงามเหลือเกินในสายตา

ศึกหมอผี ตอนที่ ๑๑

ศึกหมอผี ตอนที่ ๑๑ รุ่งอรุณของผู้กล้า....

แสงทองสาดส่องท้องฟ้าเจิดจ้าในยามเช้า ที่ขอบเหวหมอผีหนุ่มปีนขึ้นมาจากเบื้องล่าง เมื่อขึ้นมาได้เขาก็มาหยุดยืนอยู่เบื้องบน มองไปรอบๆด้วยแววตาสมหวังแล้วเขายืดกายขึ้นสูดอากาศและกางแขนรับแสงอบอุ่น ด้านหลังเจ้าหญิงแห่งแดนสมิงปีนตามขึ้นมา หมอผีหนุ่มหันไปดึงขึ้นมา ทั้งสองอยู่ในสภาพสะบักสะบอมเสื้อผ้าขาดวิ่น หลังจากร่วงหล่นลงไปเมื่อคืนจากการต่อสู้ ทั้งสองรอดได้ราวปาฏิหาริย์ และหาทางปีนป่ายกลับขึ้นมาจนได้ “ฮื่อ.อ.อ...ขึ้นมาจนได้นะพี่สิน....” เจ้าหญิงทรุดกายลงนั่งอย่างอ่อนร้า หมอผีหนุ่มนั่งลงข้างประคองอย่างห่วงใย “ทรงเจ็บตรงไหนบ้างพะย่ะค่ะ...” “พูดกับหญิง

ศึกหมอผี ตอนที่ ๙

ศึกหมอผี ตอนที่ ๙ เหยียบถิ่นพยัคฆ์

กองไฟถูกก่อขึ้นเรียงรายหน้าเพิงที่พักชั่วคราวในยามรัตติกาลกลางท้องทุ่งราบแห่งแดนสมิง ค่ำคืนนี้ช่างสงบนัก เสียงจักจั่นและสายลมยามดึกเบาหวิวคอยขับกล่อมสรรพสิ่งส่วนใหญ่ในแผ่นพื้นโลกาแห่งนี้ให้หลับใหล กิ่งไม้ใบไม้เอนไหวไปตามลมอ่อนๆ ราวกับกำลังเริงระบำ นกน้อยเบียดเสียดกันอยู่ในรังอย่างมีความสุข กระรอกนอนหลับอยู่ในโพรงอย่างสบายใจ ค้างคาวทั้งฝูงหากินผลไม้และแมลง นกฮูกนกเค้าแมวล่าหนูและกระต่าย สิ่งมีชีวิตยามกลางวันพักผ่อน ขณะที่สิ่งมีชีวิตยามกลางคืนดำเนินชีวิตอย่างเงียบเชียบ เป็นการสลับบทบาทอย่างสมดุลของธรรมชาติทั้งสองภพทับซ้อนที่คล้ายกัน หน้ากองไฟด้านข้างกระโจม หมอผีหนุ่มนั่งอยู่เคียงข้างกับผู้นำกองทัพกอบกู้อำนาจของเจ้าพยัคฆ์ราช ปลาปิ้งถูกย่างจนสุกส่งกลิ่นหอมยั่วน้ำลาย ผู้นำกองทัพชมผาหยิบปลาย่างสุกตัวหนึ่งส่งให้กับหมอผีหนุ่ม เขา

ศึกหมอผี ตอนที่ ๗

ศึกหมอผี ตอนที่ ๗ มหาเวทย์ข้ามภพ

 “พี่ชื่อ...สินหรอ?” “ใช่...ฉันชื่อสิน...และฉันเพิ่งกลับจากวัดหลังถวายสังฆทาน พอดีสนทนาธรรมกับหลวงพ่อถูกคอเลยกลับมาดึกไปหน่อย แล้วก็มาเจอเธอนี่แหล่ะ” “อ้อ..โชคดีนะเนี่ย เจอคนหน้าตาดีแถมจิตใจดีเหมือนหน้าตาด้วย” เด็กสาวพึมพำคล้ายพูดกับตัวเอง “นับว่าเป็นความโชคดีในความโชคร้าย อย่างน้อยโชคชะตาก็ไม่ได้โหดร้ายกับเราจนเกินไป” “เอาละ เรารู้จักชื่อกันแล้ว ก็ไปกันได้อย่ามัวชักช้าอยู่เลย” “ค่ะๆรีบๆไปกันเลย ตรงนี้ไม่ปลอดภัยจริงๆ” แต่ยังไม่ทันที่เด็กสาวจะกระโดดขึ้นรถก็ต้องชะงักเมื่อมีเสียงร้องห้ามไว้ “หยุดก่อน!!! เจ้าหญิงจะไปไหนไม่ได้?”เสียงตวาดด้วยนำเสียงเหี้ยมๆดังแทรกขึ้น “ ไอ้คนเดินทาง เจ้าจงอย่าข้องเกี่ยวกับนาง...” ทั้งสองหันไปตามเสียงร้องห้าม ร่างชายชุดดำ

ศึกหมอผี ตอนที่ ๖

ศึกหมอผี ตอนที่ ๖ สาปสมิงสาว

ซอยเปลี่ยวร้างกลางกรุง เด็กหญิงร่างเล็กวิ่งหนีกลุ่มคนที่กำลังไล่ล่าของกลุ่มชายฉกรรจ์นับร้อย ท่าทางของเธอหวาดกลัวลนลาน บางครั้งล้มลุกคลุกคลานไปกับตามพื้นสกปรกจนเนื้อตัวถลอกปอกเปิกเปรอะเปื้อนไปหมด หัวเข่าขาวๆเกิดรอยแผลเลือดไหลซิบๆ จนกระทั่งเธอวิ่งไปสะดุดสิ่งกีดขวางแล้วล้มลงไปกับถังขยะสกปรกเหม็นหืน เมื่อเงยหน้าขึ้นเห็นกลุ่มผู้ติดตามไล่ล่าซึ่งสวมชุดสูทสีดำและใส่แว่นกันแดดทุกคนแม้จะเป็นเวลากลางคืนพากันวิ่งกรูเข้ามา และตีวงเข้าล้อมดักทางหนีของหญิงสาวที่พยายามจะคลานหนี กระทั่งหมดทางจะเล็ดรอดไปได้ เธอจึงต้องขยับนั่งหันหลังพิงกำแพง เมื่อจนตรอกไร้ทางหลบหนีแล้ว ก็มีชายชุดดำที่ท่าทางเป็นหัวหน้าได้เดินแหวกกลุ่มชายชุดดำเข้ามาหยุดยืนไม่ห่างจากหญิงสาว ใบหน้าของเขายาวตัดผมสั้นทรงอเมริกัน ไม่สวมแว่นเห็นดวงตาเรียวเล็ก จมูกบานหนา มีรอย

ศึกหมอผี ตอนที่ ๕

ศึกหมอผี ตอนที่ ๕ ศึกมหาเวทย์สองหมอผี

ท่ามกลางกระแสลมพัดดังหวีดหวิวในยามดึกสงัด การเผชิญหน้าเพื่อพิสูจน์พลังมนตรามหาเวทย์ ของสองหมอผีก็อุบัติขึ้น ทั้งสองหมอผียืนจ้องตากันไม่กระพริบ ทั้งคู่ยังไม่ขยับกายเคลื่อนไหวใดๆ ฝ่ายนางจระเข้และนางผีสาวก็มองจ้องด้วยใจระทึก เพราะสิ้นสุดการต่อสู้ครั้งนี้ย่อมหมายถึงชีวิตของใครคนใดคนหนึ่งต้องดับสูญ และภูตทั้งสองต่างก็ปรารถนาให้หมอผีหนุ่มคือผู้มีชัยในบั้นปลาย แต่ว่าจะสมดั่งที่พวกนางวาดหวังหรือไม่ กำลังจะได้รู้ในอีกไม่ช้านี้แล้ว.. “...ไอ้หน้าอ่อน!! รับนี่ไป!!!” หมอผีไสยดำเปิดฉากเล่นงานก่อน มันขว้างเส้นผมเป็นกระจุกเข้าใส่หมอผีหนุ่ม เส้นผมกระจุกนั้นม้วนวนกลางอากาศมีแสงสีเขียวเข้ม จากนั้นก็แตกแยกออกเป็นลูกไฟสีเหลืองอมส้มนับร้อยๆลูกลอยไปมาในอากาศ มีเสียง

ศึกหมอผี ตอนที่ ๔

ศึกหมอผี ตอนที่ ๔ แค้นของหมอผีชาติ

 เรือนไม้หลังรั้วอันร่มรื่นของหมอผีหนุ่มนามว่าสินในยามบ่าย หมอผีหนุ่มนอนอยู่บนเก้าอี้หวายหลังเรือนที่มีต้นไทรคู่ขึ้นให้ความร่มรื่น เบื้องหน้ามีสระน้ำขนาดย่อมๆปลูกบัวที่กำลังออกดอกชูช่อสวยงามอยู่สาม – สี่กอ เขานอนเอนกายหลับตาพักผ่อนอย่างสบายกายมีผีสาวลำดวนคอยปรนนิบัติบีบนวด แต่แล้วเขาต้องสะดุ้งเมื่อมีเสียงกระซิบเบาๆที่ข้างหู “อะไรนะโหงพราย..!?..”หมอผีหนุ่มลืมตาใบหน้าคมเกิดแววกังวล เสียงกระซิบนั้นรายงาน“จ๊ะพ่อหมอ...พวกเขากำลังรออยู่...” “อื่มมม์..งั้นเดี๋ยวข้าจะไปเดี๋ยวนี้...”หมอผีหนุ่มลุกขึ้นทันที “มีอะไรหรือพี่หมอ?”ผีสาวลำดวนถาม “ชาวบ้านไทรงามมาหาข้า...ท่าทาง

ศึกหมอผี ตอนที่ ๓

ศึกหมอผี ตอนที่ ๓ เจ้าแม่จระเข้

คลองไทรงามในยามเวลาดึกสงัดกำดัดยาม สายน้ำยามค่ำคืนสงบนิ่งไหลเอื่อยๆภายใต้ผืนผ้ากำมะยีสีหมึกที่ถูกแต่งแต้มด้วยดวงดาราน้อยใหญ่และรัศมีของดวงจันทร์ และท่ามกลางสายน้ำที่นิ่งสนิทนั้น เรือแจวลำหนึ่งล่องมาโดยมีชายสามคนที่อยู่ในช่วงวัยฉกรรจ์ที่ช่วยกันพาย ทั้งสามพากันร้องรำทำเพลงกันอย่างสนุกสนานหลังกลับจากไปเที่ยวงานรื่นเริงต่างถิ่นมา ทั้งสามเป็นคนของหมู่บ้านไทรงาม หมู่บ้านเล็กๆซึ่งแต่เดิมต้องสัญจรไปมาโดยทางน้ำเท่านั้น แต่ในปัจจุบันมีถนนตัดผ่าน ทำให้มีการสัญจรทางบกเพิ่มขึ้นมาอีกช่องทางหนึ่ง แต่ผู้คนส่วนใหญ่ก็ยังคงนิยมเดินทางโดยใช้การพายเรือ เพราะสะดวกและรวดเร็วแถมยังประหยัดกว่า เสียงพูดคุยหยอกล้อเฮฮาจากสามหนุ่มบนเรือพายดังมาเป็นระยะๆ จน

ศึกหมอผี ตอนที่ ๒

ศึกหมอผี ตอนที่ ๒ รสสวาทสองภูตสาว...

ภายในห้องนอนที่บ้านไม้อันร่มรื่นของหมอผีหนุ่มสองวิญญาณสาวยังคงกอดรัดโลมเล้าร่างกายของหมอผีหนุ่มท่อนลึงค์ลงอาคมผงาดล้ำตั้งโด่ยั่วยวนความกำหนัดของสองผีสาวนางผีทั้งสองผลัดกันลูบคลำอย่างหลงใหลและกระหายใคร่ลิ้มลองอย่างไม่รู้จบหมอผีหนุ่มนอนหลับตาปล่อยให้ร่างกายถูกปลุกเร้าจวบจนกระทั่งนางตานีจับที่โคนลำลึงค์แล้วอ้าปากงับที่ส่วนหัวหยักความอุ่นแผ่ซ่านจนหมอผีหนุ่มสยิวสะท้านครางฮือ นางตะเคียนก็เกรงจะน้อยหน้าอ้าปากงับตรงข้างลำแล้วแลบลิ้นเลียก่อนจะเบียดหน้าของนางตานีมาแย่งอมส่วนหัวหยักแทน “เฮ้ยยย์...นางตะเคียน...เอ็งจะแย่งข้าทำไมวะ!?” นางตานีเอ่ยเสียงดุ นางตะเคียนไม่หันมาและทำท่าไม่สนใจ “ปากใครไวอมได้อมเอาโว้ย...อยากช้าเองนี่หว่า” “ชริ!

ศึกหมอผี ตอนที่ ๑

ศึกหมอผี ตอนที่ ๑ สยบนางผีร้าย

ป่าช้าท้ายหมู่บ้านยามดึกสงัด มันเงียบวังเวงและดูน่ากลัว ทว่ามีชายหนุ่มผู้หนึ่งนั่งอยู่ในวงสายสิญจน์ที่ผูกกับปลายเสาไม้ที่ปักล้อมกายของเขาเอาไว้สี่มุม ชายหนุ่มนั่งขัดสมาธิประสานสองมือไว้ที่ตักหลับตานิ่งกำหนดจิตให้แน่วแน่โดยไม่สนใจและรับรู้บรรยากาศอันชวนขนลุกรอบๆกาย เบื้องหน้ามีโต๊ะเตี้ยๆ ปักเทียนสองเล่มจุดให้แสงสว่างและบนโต๊ะนั้นมีอุปกรณ์ทางกำราบภูตผีจำนวนหนึ่งวางอยู่ ส่วนตัวชายหนุ่มเขานุ่งขาวห่มขาวคล้องประคำพวงใหญ่ บุรุษหนุ่มคนนี้เขาคือหมอผี และมีนามเรียกขานว่า พ่อหมอสิน เขาเป็นหมอผีที่ยังอยู่ในวัยสามสิบต้นๆ ที่สำคัญ ใบหน้าของเขาหล่อเหลาคมเข้มคมคาย คิ้วเข้ม จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากหยักคล้ำ มีไรเคราขึ้นเล็กน้อยให้ดูเคร่งขรึม ผิวสีน้ำผึ้ง ตัดผมสั้นทรงทันสมัย

จิตสัมผัส ภาคพิศดาร

จิตสัมผัส ภาคพิศดาร ฉลองเปิดซิงในงานวันเกิด
Omega19

"โหล ไอ้พล มึงอยู่ไหนวะ" เสียงไอ้อาร์ทโทรมาหาผม เหมือนมันจะรู้ว่าผมเลิกงานแล้วเลย "พึ่งเลิกงาน มีอะไร" ผมพูดไปเตรียมจะเก็บของเพื่อกลับหอ "มึงมาที่หอกูหน่อยดิ เมื่อวานวันเกิดมึงกูลืม วันนี้กูเลยจะฉลองวันเกิดย้อนหลังให้มึงเอง มาตอนนี้เลยนะ" ไอ้อาร์ทเร่ง ผมหนะไม่อยากจะจัดหรอกครับ เพราะมันต้องใช้เงินเยอะ อีกอย่าง พวกนั้นมันก็พวกไฮโซ ฉลองทีหมดเป็นแสนๆ "กูไม่มีเงิน มึงก็รู้นิ กูไม่จัด" ผมปฏิเสธไป "เออ กูรู้ กุซื้อของมาหมดแล้ว มึงไม่ต้องจ่ายอะไร แค่มาเป็นเจ้าของวันเกิดพอ" เฮ้ยเป็นไปได้ไงเนี้ย ร้อยวันพันปีมันไม่เคยจะทำอะไรให้ผมฟรีๆ แต่นีกลับเลี้ยงวันเกิดให้ผม "เฮ้ยจริงเหรอวะ"

จิตสัมผัส ตอนที่ 8

จิตสัมผัส ตอนที่ 8 เร็วเข้าปัญจพล
Omega19

หลังจากส่งน้องผิงไปคณะเสร็จแล้วผมก็เดินกลับหอ วันนี้เป็นวันซวยอะไรของผมหนอ รอดจากตดพี่ปุ้มก็เจอตดน้องผิง ไหนลุงสัปเหร่อถึงได้บอกว่าพอผมขึ้นวัยเบญจเพสแล้วจะหมดเคราะห์และมีแต่ผลบุญส่งผลมาให้นับจากนี้ แต่ไหงกลับยังไม่เห็นมีอะไรเปลี่ยนแปลงเลย นอกจากได้ร่วมรักกับผู้หญิง ซึ่งมันทำเอาผมแข้งขาอ่อนทุกวัน แบบนี้เรียกว่าผลบุญเปล่าล่ะ “รางวัลเลขท้ายสามตัวครั้งที่หนึ่งเลขที่ออก 069” เสียงวิทยุดังขึ้นตรงแผงขายล๊อตเตอร์รี่ “วันนี้หวยยังไม่ออกนิ พึ่งวันที่ 14 เอง มันน่าจะวันพรุ่งนี้ต่างหาก หรือว่า~” ผมคิดใจในมันต้องใช่แน่ๆ เลขของงวดวันพรุ่งนี้ผลบุญส่งผลแล้ว 555 “ป้า มีเลยท้าย 069 ป่าวครับ” ผมถามป้าขายหวย “มีจ๊ะ นี่ๆ” ป้าขายหวยค้นอยู่ครู่หนึ่งก็ยื่นปึกเลขท้าย 069 ให้ชุด

จิตสัมผัส ตอนที่ 7

จิตสัมผัส ตอนที่ 7 โอ้ความรัก
Omega19

หลังจากไอ้อาร์ตเปิดซิงดาวคณะไปเรียบร้อยยังไม่พอ มันยังให้เพื่อนชั่วๆของมันรุมโทรมเธออีก แถมมันยังถ่ายวีดีโอเอาไว้แบ็คเมย์เพื่อที่จะเรียกให้มารับใช้พวกมันอีกในภายหลัง เลวดีไหมล่ะครับ “อ้าว เซฟชื่อผิดเหรอ สงสัยนึกถึงแต่น้องผิง” ว่าแล้วไอ้อาร์ตก็เปลี่ยนชื่อใหม่ “เปิดซิง น้องพิงกี้ดาวคณะ” เธอคือน้องพิงกี้ดาวคณะบริหาร พอมันพูดถึงน้องผิง มันอดเสียดายไม่ได้ เมื่อตอนกลางวันมันอุตสาห์ชวนน้องผิงทานข้าว ดูหนังฟังเพลง หรือชวนมาที่ห้องนี้ น้องผิงทำท่าว่าจะไม่ไปทั้งสิ้นจะกลับบ้านท่าเดียว ดูแล้วน้องผิงออกจะเซ็งๆด้วยซ้ำที่มากับมัน มันเลยจำใจต้องพาน้องผิงส่งบ้าน พอส่งเสร็จระหว่างทางมัน

จิตสัมผัส ตอนที่ 6

จิตสัมผัส ตอนที่ 6 น้องใหม่ดาวคณะ
Omega19

น้องอีฟสุดเซ็ก เมื่อพี่ปุ้มออกจากห้องผมไปแล้ว ผมล้มตัวนอนบนเตียงครู่หนึ่ง คิดถึงบทรักที่พึ่งผ่านไปเมื่อตะกี้ มันช่างเหมือนกับขึ้นสวรรค์จริงๆ ภาพความขาวความสวยของพี่ปุ้มที่เปลือยเปล่าตรงหน้า โดนท่อนเอ็นผมกระทุ้งจนร่องสาวปลิ้นเข้าปลิ้นออก ร่องฟิตๆที่ผ่านการใช้งานแค่ครั้งเดียว ช่างสุดยอดจริงๆ แต่แล้วผมก็นึกขึ้นมาได้ว่าตอนนี้น้องอีฟสาวข้างห้องจะเป็นยังไงบ้างนะ ผมเลยเพ่งสมาธิไปที่ห้องน้องอีฟ เอะ น้องอีฟกำลังทำอะไรอยู่เหรอ เธอเอาหูแนบชิดกำแพงห้องที่ติดกับห้องของผมเหมือนกำลังจะ

จิตสัมผัส ตอนที่ 5

จิตสัมผัส ตอนที่ 5 ไฟปราถนา
Omega19

พี่ปุ้มสุดสวย การเหนื่อยที่ต้องเสียน้ำถึง 5 ครั้งแล้วในวันนี้ และยังมาอ๊วกแตกคาร้านอีกเป็นครั้งที่ 2 พี่ปุ้มให้ผมกลับพักผ่อนที่บ้านและห้ามมาทำงานจนกว่าจะหายดี ผลที่เกิดจากพลังที่ยังไม่เข้าที่ของจิตสัมผัส และจากกลิ่นตด 6 ล้านเท่าของพี่ปุ้ม ทำเอาผมต้องนอนซมเพราะพิษไข้ถึง 2 วัน แต่ 2 วันที่ต้องนอนหยอดน้ำข้าวต้ม ผมไม่ยอมให้เสียเวลาเปล่า ผมเฝ้านั่งสมาธิเพื่อให้พลังแห่งจิตสัมผัสเข้าที่เข้าทางและสิ่งที่ผมจะควบคุมให้ได้อันดับแรกคือ จมูกสัมผัส เพราะถ้าหากวันดีคืนดี พี่ปุ้มเกิดท้องเสีย ระเบิดลงชุดใหญ่ ผมคงต้องเป็นคนแรกของโลกที่ตายเพราะกลิ่นตดแน่นอน พอหายจากพิษไข้และจิตสัมผัสเริ่มเข้ารูปเข้ารอย จนผมสามารถสั่งปิดเปิดจิตสัมผัสได้บ้างแล้ว ก็กะว่าจะออกไปทำงาน พอโทรหาพี่ปุ้ม

จิตสัมผัส ตอนที่ 4

จิตสัมผัส ตอนที่ 4 รสสวาทน้องกิ๊กสุดสวย น้องกิ๊กสุดเอ๊กซ์
Omega19

 “อดีต ปัจจุบัน หรืออนาคตกันนะ” ผมยังนั่งนึกถึงเหตุการณ์ตะกี้นี้ ปัจจุบันไม่น่าใช่เพราะไอ้อาร์ตมันพึ่งโทรตามจิกผมยิกๆเมื่อตะกี้ อดีตเหรอก็คงไม่เพราะน้องผิงใส่ชุดนักศึกษาแล้ว แสดงว่ามันต้องเป็นตอนที่น้องผิงมาเรียนที่มหาวิทยาลัยแล้ว ต้องเป็นอนาคตที่ยังไม่เกิดแน่ นี่น้องผิงต้อง...กับไอ้อาร์ตจริงเหรอเนี้ย คิดไปก็เท่านั้นเพราะผมก็คงทำอะไรไม่ได้เพราะชะตามันกำหนดเอาไว้แล้ว ผมคงได้แต่ลืมมันไปซะ แต่...แต่สมองของผมตอนนี้ได้บันทึกเรียบร้อย มันช่างจดจำรายละเอียดได้ละเอียดยิบ เก็บทุกรายละเอียดยิ่งกว่าหนัง HD เสียอีกเพราะมันมีทั้งรูป รส กลิ่น เสียง และสัมผัส นั่นเพราะมีกายสัมผัสช่วย...

จิตสัมผัส ตอนที่ 3

จิตสัมผัส ตอนที่ 3 พลังที่แปรปรวน กับบทรักที่คาดไม่ถึง
Omega19

ผมยังยืนอยู่ใต้ต้นโพธิ์อันร่มเย็น สูดกลิ่นที่บริสุทธิ์ของอากาศที่มีไม่ค่อยมากในกลางเมืองกรุงแห่งนี้ ความสงบร่มเย็นเข้ามาในจิตใจ นับเป็นความสุขที่สุดในรอบหลายปีของผมเลยที่เดียว และเริ่มรู้สึกอิ่มเอมเปรมปรีดาอย่างบอกไม่ถูกกับการชี้แนะของลุงสัปเหร่อที่พึ่งจะจุติไปในภพสวรรค์แล้ว ถ้อยคำที่แกสอนสั่งยังอยู่ในสมองของผม ทุกๆคำยังเหมือนกับว่าแกกระซิบอยู่ข้างหูและเหมือนจะดังขึ้นเรื่อยๆ เรื่อยๆ “พ่อหนุ่ม พ่อหนุ่ม” อ้าว...เฮ้ย เสียงของลุงสัปเหร่อนิ ไหนว่าไปสวรรค์แล้ว “ลุง!?..ยังไม่ขึ้นสวรรค์อีกเหรอ หรือว่าที่นั่นไม่ต้อนรับลุง ถ้างั้นภพนรกคงเปิดรับลุงสินะ 555” ผมหันซ้ายหันขวาแต่ก็ไม่เห็นลุงสัปเหร่อเลย แค่ได้ยินแต่เสียง “อ้าวไอ้ลูกหมา ลุงขึ้นมาอยู่บนสวรรค์แล้วโว้ย ที่เอ็งได้ยินน่ะเป็นเพราะพลังหูสัมผัสของเอ็งต่างหาก มีอะไรหรือเปล่าล่ะไงถึงได้ส่งจิตสัมผัสมาหาลุง คิดอะไรกับลุงเหรอ

จิตสัมผัส ตอนที่ 2

จิตสัมผัส ตอนที่ 2 จิตสัมผัส 5
Omega19

ประการเช้าวันใหม่ของผมในวัย 25 ปี กับอีก 1 วัน ผมครุ่นคิดถึงเรื่องเมื่อคืนนี้ที่ผมเจอเหตุการณ์ประหลาดๆ เห็นทั้งผีสาวร่างเปลือยและนางฟ้าสุดสวยใสในวันเดียว นี่พึ่งเข้าวัยเบญจเพสแค่วันเดียวก็เจอเรื่องพวกนี้แล้ว ผมไม่อยากคิดเลยว่าอนาคตข้างหน้าจะเป็นอย่างไรต่อไปอีก คงไม่แคล้วเหมือนปีก่อนๆที่มีแต่เรื่องซวยๆแย่ๆอีกแน่ น่าสงสารชีวิตอันน่าบัดซบนี้จริงๆ แต่ชีวิตก็ต้องดำเนินต่อไป “ชิบหาย ลืมกระเป๋าตังไว้ในเสื้อสูท” ผมพึ่งนึกขึ้นมาได้ว่าผมเอากระเป๋าสตางค์ใส่ไว้ในเสื้อสูทนั่น คนส่วนใหญ่คง

จิตสัมผัส ตอนที่ 1

จิตสัมผัส ตอนที่ 1 ก้าวสู่เบญจเพศ
Omega19

 

น้องผิงนางฟ้าสุดสวย

“ฮัลโหล ไอ้อาร์ต วัดที่แกบอกอยู่ไหนวะ กูขี่รถวนหาเป็นสิบรอบแล้วยังไม่เจอซักที...” สวัสดีครับ นี่เป็นเสียงผมเอง ผมขอแนะนำตัวครับ ผมชื่อ ”ปัญจพล” ชื่อเล่นชื่อก็ “พล” นั้นแหละง่ายดีผู้แต่งขี้เกียจคิด 555 หน้าตาของผมก็พอดูได้ไม่ขี้เหร่อะไร ผมเป็นนักกีฬาบาสประจำมหาวิทยาลัยได้แชมป์ออกบ่อยๆ เรื่องเรียนก็ไม่เคยขาด ขยันอ่านหนังสือ ที่สำคัญผมเป็นคนที่มีฐานะพอสมควร เอ้า!...เท่าที่ฟังประวัติ