อยู่บ้านป้าอย่านิ่งดูดาย

อยู่บ้านป้าอย่านิ่งดูดาย
โดย PONGPENG

ผมจำเป็นต้องต้องมาอาศัยบ้านป้ามลอยู่ตามคำสั่งของพ่อและแม่ที่ไม่ยอมให้ผมไปเช่าหอพักหลังจากที่สอบเข้ามหาลัยในจังหวัดนี้ได้ด้วยเกรงว่าจะเกเรหากไม่อยู่ในสายตาของผู้ใหญ่ ป้ามลเป็นลูกพี่ลูกน้องของแม่ปีนี้อายุย่างสี่สิบแก่กว่าแม่หนึ่งปีทำงานข้าราชการในจังหวัด ปีก่อนสามีประสบอุบัติเหตุรถชนเสียชีวิต มีลูกสาวสองคนคนโตชื่อพิมพ์อายุมากกว่าผมหนึ่งปี อีกคนชื่อนิดอายุน้อยกว่าผมสามปี บ้านแกอยู่ใกล้มหาลัยลักษณะเป็นบ้านสองชั้นมีสองห้องนอนมีห้องน้ำในตัว ส่วนชั้นล่างเป็นห้องโถงโล่งๆมีห้องครัวห้องน้ำและห้องเก็บของ ป้ามลดีใจที่ผมมาอยู่ด้วยเพราะจะได้อุ่นใจมีผู้ชายในบ้าน ตอนแรกป้ามลจะให้ลูกสาวสองคนย้ายมาอยู่ห้องของแกเนื่องจากเป็นห้องนอนใหญ่ แต่ผมขออยู่ห้องเก็บของชั้นล่างเอง เพราะห้องเดียวอยู่กันสามคนจะแออัดเกินไป ผมชอบอยู่เงียบๆเลยจัดห้องใหม่ให้เรียบร้อยพออยู่ได้พ่อให้เงินผมมาบ้างเลยไปซื้อเตียงเหล็กสามฟุตครึ่งพร้อมที่นอนโต๊ะหนังสือตัวเล็กๆและเครื่องใช้อย่างอื่นที่จำเป็น พิมพ์เรียนปีสองมหาลัยเดียวกับผม นิดเรียน ม.ต้นโรงเรียนอยู่ใกล้มหาลัย เราสามคนสนิทกันพอสมควรเพราะไปมาหาสู่กันประจำตั้งแต่เด็ก นิดจะสนิทกับผมชอบให้ผมสอนการบ้านเคยไปเที่ยวและพักที่บ้านผมเป็นประจำ เมื่อมาอยู่ที่นี่ผมจึงต้องช่วยงานทุกอย่างเท่าที่จะทำได้แถมรับหน้าที่ขี่มอเตอร์ไซค์รับส่งนิดไปโรงเรียน “พี่เมฆช่วยดูปลั๊กไฟในห้องหน่อย ชาร์จแบตไม่ได้

หมอประจำบ้าน

หมอประจำบ้าน
โดย PONGPENG 

ผมชื่อธามอายุปีนี้สิบแปด มี่พี่สาวชื่อวิว อายุมากว่าผมสองปีและมีน้องสาวชื่อหนิงอายุน้อยกว่าสองปีทั้งสองเรียนเก่งทั้งคู่ ผิดกับผมจบ ม.ปลายด้วยคะแนนฉิวเฉียด สอบเข้าที่ไหนก็ไม่ติดแม่บอกให้ไปเข้ามหาลัยเอกชนแต่ผมไม่เอา รู้ว่าตัวเองไม่ถนัดเรื่องเรียนเปลืองเงินพ่อแม่เสียเวลาเปล่าส่วนพ่อผิดหวังในตัวผมได้แต่ส่ายหัว “เมื่อไม่ถนัดเรียนก็ไปหางานทำเถอะหรือไม่ก็ไปเตร่แถวกองถ่ายเผื่อจะได้เป็นดารากะเขาบ้าง!”ร่างกายผมกำยำเพราะชอบออกกำลังกายเข้าฟิตเนสที่คอนโดเพื่อนเกือบทุกวัน ซิ้กแพคเป็นมัดๆหุ่นไม่แพ้ใครเสียแต่ใบหน้าที่ขี้เหร่สุดประมาณตั้งใจว่าถ้าทำงานได้เงินสักก้อนจะบินไปเกาหลี สมัครงานหลายแห่งส่วนมากไม่รับเพราะยังไม่เกณฑ์ทหาร ไอ้ที่รับก็งานโหดเหลือเกินทำงานที่ละไม่กี่วันก็ยอมแพ้ กลับบ้านขอตังค์แม่ใช้ไปวันๆ ผมเจอโฆษณาแห่งหนึ่งรับสมัครหมอนวดชายทำงานต่างประเทศมีคอร์สอบรมฟรีและมีเบี้ยเลี้ยงให้ด้วย ผมปรึกษาแม่ก่อนว่าลองดูไหม?แม่ชำเลียงผมครู่หนึ่ง “แกก็ไม่มีอะไรจะเสียแล้วนี่?ฝึกไว้ไม่เสียหลายถ้าไม่ผ่านอดไปนอกก็เปิดบ้านเป็นร้านนวดก็แล้วกัน”ผม

พี่เลี้ยงจำเป็น

พี่เลี้ยงจำเป็น
โดย PONGPENG

แม่เอาลูกสาวของน้าสาวสองคนมาเลี้ยงที่บ้านเพราะน้าจะไปทำงานเมืองนอกทั้งผัวเมียรับปากว่าจะส่งเงินมาให้ทุกเดือน คนโตอายุย่างเจ็ดขวบชื่อนกคนเล็กห้าขวบชื่อปู บ้านผมมีแค่สองห้องนอน พ่อกับแม่อยู่ห้องหนึ่งผมอยู่ห้องหนึ่ง พอเอาเด็กมาสองคนก็ต้องมาอยู่ห้องผม “ให้น้องอยู่ด้วยนะท๊อปห้องแกกว้างออก”แม่ช่วยจัดมุมหนึ่งของห้องปูฟูกที่นอนให้เด็กทั้งสอง ผมไม่ว่าอะไรเพราะทั้งนกกับปูมาค้างที่บ้านบ่อยๆครั้งละหลายๆวันอยู่ห้องผมทุกครั้งอยู่แล้ว ผมปีนี้อายุสิบสี่กำลังจะขึ้นมอปลายที่โรงเรียนใกล้บ้านพ่อเป็นข้าราชการทำงานที่ตัวจังหวัดแม่เอาเสื้อโหลมาเย็บที่บ้าน นกเข้าเรียนชั้น ป.หนึ่งส่วนปูอยู่อนุบาลสองโรงเรียนของเราอยู่ติดกันรวมทั้งหน่วยราชการเพราะเป็นอำเภอเล็กๆพอผมกลับจากโรงเรียนเด็กสองคนก็มาให้ผมสอนการบ้าน แม่ยกหน้าที่ให้ผมเป็นพี่เลี้ยง “คอยดูแลน้องให้ดีนะพาไปอาบน้ำด้วยแม่จะทำกับข้าว” เรืองอื่นพอว่าเรื่องอาบน้ำทำให้ผมหงุดหงิดแต่ก็แอบชอบ หลังเสร็จจากการบ้านก็เปิดคอมเก่าๆเล่นกันอาศัยบ้านลุงที่อยู่ติดกันมีไวไฟเลยได้เล่นอินเตอร์เนตกันบ้างจนค่อนเย็นแม่ก็ตะโกนบอกเลิกเล่นได้แล้วไปอาบน้ำแล้วมากินข้าวกัน ผมจึงพาเด็กสองคนเข้าไปในห้องน้ำ ทั้งสองแก้ผ้าล่อนจ้อน แรกๆผมไม่คิดอะไรแต่เด็กสองคนนั่งถ่างขาฉี่ต่อหน้าผมแบบเห็นกันจะๆควยผมแข็งโด่ทันทีตาจ้องดูหีเด็กเล็กๆทั้งสองคนจนต้องแอบกลืนน้ำลาย “พี่ท๊อปไม่ปวดฉี่เหรอ?”นกถามขึ้น ผมบอก

ป้าของผม

ป้าของผม
โดย PONGPENG

 แม่บอกให้ผมจัดห้องนอนใหม่เพราะป้านงจะมาอยู่ด้วยสักระยะ บ้านผมเป็นบ้านเดี่ยวชั้นเดียวเล็กๆมีแค่สองห้องนอนปลูกบนเนื้อที่ห้าสิบตารางวา พ่อกับแม่อยู่ห้องใหญ่ส่วนห้องผมเล็กกว่าหน่อย เวลามีญาติมานอนค้างก็ต้องนอนห้องเดียวกับผมซึ่งมีสองเตียง ทุกครั้งที่มาญาติมาจากต่างจังหวัดมักจะอยู่แค่วันสองวัน แต่ป้านงมาคราวนี้อาจจะอยู่เป็นเดือน ป้านงอายุเท่าแม่แต่แก่กว่าแค่สองเดือนเป็นลูกของน้องสาวยาย ตอนที่เราอยู่บ้านของตายายยังไม่ย้ายมากรุงเทพแกเป็นคนดูแลผมมาตลอดเพราะแม่ผมไปทำงานที่อำเภอ ผมอยู่ห้องเดียวกับแกตั้งแต่แบเบาะจำได้ว่าพอผมอายุเจ็ดแปดขวบเวลานอนผมมักจะตะแคงกอดและจับนมของแกบีบคลำเล่นบางครั้งก็ถลกเสื้อแกขึ้นแล้วดูดนมซึ่งไม่ใส่ยกทรง บางทีแกก็ไม่ยอมให้ดูดบอกจับเฉยๆก็พอแต่บางวันเป็นฝ่ายถลกเสื้อขึ้นให้ผมดูดเล่นจนผมหลับไปเลย เมื่อก่อนแกอาบน้ำพร้อมกับผมซึ่งตอนนั้นผมยังไม่ค่อยรู้เรื่องแกจับควยผมรูดหนังหุ้มออกบอกต้องล้างแบบนี้ถึงจะสะอาดตอนนั้นควยผมแข็งมากเจ็บๆเสียวๆผมชอบลูบหีแกเล่นเนินหีโหนกมีขนบางๆเคยใช้นิ้วแหย่เข้าไปในร่องหีโดนแกตีมือห้ามแถมขู่ว่าถ้ามือซนมากจะไม่ให้นอนด้วย แต่บางคืนขณะผมครึ่งหลับครึ่งตื่นมีความรู้สึกว่าแกจับควยผมรูดหนังเข้าออกคล้ายๆกับว่าแกจะดูดควยผมด้วย พอผมอายุได้สิบขวบพ่อกับแม่ก็ย้ายมาอยู่กรุงเทพผมเลยต้องย้ายโรงเรียนตามมาอยู่กับพ่อแม่ป้านงต้องตามมาอยู่ด้วยเกือบ

ฟาร์มหรรษา ตอนที่ 2

ฟาร์มหรรษา ตอนที่ 2
โดย PONGPENG

วันนี้เป็นวันหยุดราชการลุงพ่อปิ่นกับน้าเล็กขับรถเข้าตัวเมืองซื้ออุปกรณ์ใช้ในฟาร์มและอาหารสัตว์แต่เช้า ผมจึงทำหน้าที่ให้อาหารสัตว์เลี้ยงในฟาร์ม ทำความสะอาดเก็บกวาดมูลสัตว์เก็บไว้เป็นสัดส่วนเพราะมูลเหล่านี้ขายเป็นเงินทั้งนั้น ปิ่นมาช่วยผมตอนสายจนใกล้เที่ยงเธอก็สะกิดผมว่าเอายังตอนบ่ายต้องรีดผ้ากองโต ผมชำเรืองซ้ายขวาแล้วเดินเข้าห้องเก็บของหยิบของใช้ที่เตรียมใส่เป้ไว้มาทบทวน ปิ่นเข้าห้องน้ำไปก่อนผมล๊อคประตูให้เรียบร้อย “ตื่นเต้นจัง!เหมือนเป็นขโมยเลยพี่ที”เธอออกจากห้องน้ำมานั่งที่เตียงผมเอาผ้าขนหนูรองพื้นบอกให้เธอเอนหลังลงอ้าขากว้างเอามือแหวกแคมหีสองข้างร่องหีแฉะน้ำนิดหน่อย ผมบอกเธอช่วยเอามือแหวกไว้แล้วเอาลูกยางที่ดูดน้ำยาฆ่าเชื้อมาจ่อเข้ารูหีค่อยๆบีบน้ำเขาไปสักพักน้ำเริ่มไหลย้อนออกมาผมชักลูกยางออกบอกให้เธอเบ่งออกมาแรงๆน้ำยาพุ่งออกมาปนกับเมือกขาวมีลิ่มเลือดจำนวนมาก ผมบีบลูกยางเติมน้ำยาฆ่าเชื้อแล้วฉีดเข้าไปใหม่ น้ำที่ไหลย้อนออกมาเริ่มสะอาดเมือกขาวและลิ่มเลือดเริ่มน้อยลง ทำซ้ำหลายรอบจนสะอาดเกลี้ยงเกลาใช้นิ้วชี้สอดเข้าไปกว้านดูไม่มีลิ่มเลือดแล้ว “เสร็จแล้ว!ดูนี่สิทั้งก้อนเลือดทั้งเมือกและของสกปรกออกมาเป็นกองเลย เอาผ้าไปซักด้วยนะ ตอนนี้เลิกเป็นเจ้าหญิง –เห็นหมี-แล้วนะ”เธอค้อนแล้วค้อนอีกแต่ก็ไม่วายหอมแก้มผมก่อนออกจากห้องไป รอไว้เมนเธอมารอบหน้าตรวจดูกันอีกทีว่าต้องไปหาหมอไหม?ส่วนรูหีที่เล็กไปผมก็มีแผนสำรองไว้แล้ว วันต่อมาหลังกลับจากโรงเรียนปิ่นก็เข้ามาหาผมที่เรือนเล็ก “ตอนนี้จิ๋มหายคันไม่มีกลิ่นแล้วนะไม่เยิ้มแล้วด้วย พี่ทีเก่งจริงน่าจะไปเรียนหมอสูตินารีเวช แต่วันนี้ดูอีกทีสิว่ารูที่ฉีกขาดมันเป็น

ฟาร์มหรรษา ตอนที่ 1

ฟาร์มหรรษา ตอนที่ 1
โดย PONGPENG

ผมชื่อ นที แต่ใครๆเรียกผมว่าไอ้ที ปีนี้อายุย่างสิบห้าเป็นลูกโทนไม่มีพี่น้องแต่โทษทีที่บ้านไม่เงียบเหงาแถมวุ่นวายจนน่าเวียนหัว บ้านผมหลังเล็กๆชั้นเดียวมีสองห้องนอนและห้องโถง ปลูกใกล้กับบ้านหลังใหญ่ของคุณตา คุณพ่อเป็นข้าราชการทำงานที่อำเภอแม่เป็นครูแต่คนละโรงเรียนที่ผมเรียนอยู่ พ่อแต่งกับแม่ด้วยความรักที่มีปืนลูกซองคุณตาจ่อหลัง ตอนหนุ่มๆพ่อเจ้าชู้มากจีบสาวไปทั่วรวมทั้งแม่ด้วย แต่เหตุที่ต้องแต่งเพราะแม่ท้อง คุณตายื่นคำขาดจะแต่งหรือจะโดนยิงตาย ตั้งแต่นั้นมาพ่อถอดเขี้ยวเล็บกลายเป็นแมวเชื่องๆ คุณตาเป็นนักเลงเก่าระดับหัวหน้ามีลูกสีคนแม่เป็นคนที่สองรองจากพี่ชายและยังมีน้องสาวอีกสองคน พี่ชายแม่ก็คล้ายกันคือแต่งเพราะปืนจ่อหลังเพราะทำสาวท้องแถมเป็นลูกสาวนักเลงคนดังต่างอำเภอไม่แพ้คุณตามีลูกคนเดียวอายุน้อยกว่าผมสองปี คุณตาปลูกบ้านให้แม่เป็นเรือนหอในรั้วบ้านเดียวกันห่างบ้านหลังใหญ่เล็กน้อย เหตุผลคือคุมพ่อให้อยู่ในสายตาส่วนลุงพี่ชายแม่อยู่บนเรือนใหญ่ที่มีห้องนอนหลายห้องน้องสาวรองจากแม่แต่งงานไปอยู่ต่างอำเภอมักพาลูกสาวรุ่นราวคราวเดียวกับผมมาเที่ยวบ่อยๆน้องสาวแม่คนเล็กท่าทางเป็นทอมยังโสดอยู่ช่วยพี่ชายดูแลฟาร์มปศุสัตว์อยู่เลยเรือนใหญ่ไปหน่อยเลี้ยงโคเนื้อแพะหมูและไก่สองปีนี้หมูราคาไม่ดีเลิกเลี้ยงชั่วคราว ลุงกับป้ามีลูกสาวชื่อปิ่นอายุน้อยกว่าผมสองปีสนิทกับผมมากเพราะวัยเดียวกัน วันหยุดโรงเรียนและหลังเลิกเรียนผมต้อง

หลานสาว 9 ขวบเป็นหมอ ตอนที่ 2

หลานสาว 9 ขวบเป็นหมอ ตอนที่ 2
โดย PONGPENG

              กลับจากทำงานตอนเย็นเห็นพี่พรนั่งคุยกับแม่ส่วนน้องปลานั่งทำการบ้านอยู่ที่โต๊ะ “เป็นยังไงพี่งานหนักไหม?อย่าหักโหมนะสุขภาพสำคัญกว่าทุกอย่าง”ผมทักทาย เธอยิ้มๆ “งานก็หนักอยู่แต่เคยชินแล้ว วันนี้ปวดเมื่อยเลยลาพักสักวันถ้าพี่กรนเสียงดังอย่าว่ากันนะ”เธอนอนเตียงเดียวกับน้องปลาถึงไม่กรนผมก็หลับไม่สนิทอยู่แล้วอกตูมๆตะโพกใหญ่เนินหีนูนออกปานนั้นมันรบกวนสมาธิในการนอน “น้าเอกกลัวเสียงดังนอนที่ห้องโถงนี้ก็ได้นะ!”เสียงแจ้วๆของน้องปลาดังขึ้น “อ้าว!พอแม่มาไล่น้าส่งเลยรึ?” แม่กับพี่พรหัวเราะ หลังอาหารเย็นพี่พรชวนน้องปลาไปอาบน้ำด้วยกันซึ่งแน่นอนว่าต้องสำรวจรูหีน้องพรว่าโดนเสียบหรือยัง?ผมต้องระวังเรื่องนี้ให้มาก แม่เลี้ยงชวนผมคุย “ลำบากเอกหน่อยนะไม่มีความเป็นส่วนตัวเลย แม่ว่าเราต่อเติมห้องนอนอีกสักห้องไหม?” ผมบอกแกไปว่าพี่พรนานๆจะมาค้างทีส่วนน้องปลายังเล็กอยู่ไว้โตกว่านี้หรือถ้าพี่พรยอมย้ายมาอยู่กับเราค่อยปรึกษากันอีกที “เงินทองหายากนะแม่ต้องสำรองเผื่อฉุกเฉิน”แกยิ้มๆผมขอตัวไปอาบน้ำสักพักพ่อก็กลับมาได้ยินเสียงคุยกันว่าพ่อกินข้าวมาแล้ว ห้าทุ่มเศษพี่พรเดินมาที่เตียงผม “นอนด้วยคนนะเอก”ผมขยับตัวชิดไปด้านข้างเธอเอนกายลงข้างตัวผม เธอนอนลงแล้วถอนหายใจยาว “คิดถึงสมัยที่เราอยู่ด้วยกันในห้องนี้ถ้าพี่ไม่ไปเรียนที่บ้านยายชีวิตอาจจะดีกว่านี้นะ”ผมหันไปหอมแก้มเธอเบาๆ “พี่ลองหางานใหม่ทำไม่ต้องอยู่กะกลางคืนแล้วย้ายมาอยู่ที่บ้านนี้ด้วยกันผมกับแม่ปรึกษากันว่าจะต่อเติมขยายบ้านเพิ่มห้องนอนอีกสักห้องพี่จะได้อยู่เป็น

หลานสาว 9 ขวบเป็นหมอ ตอนที่ 1

หลานสาว 9 ขวบเป็นหมอ ตอนที่ 1
โดย PONGPENG

             น้องปลามาอาศัยอยู่ที่บ้านผมได้หลายเดือนแล้ว เธอเป็นลูกสาวของพี่พรลูกติดแม่เลี้ยงผม พี่พรทำงานร้านซูเปอร์มาร์เกตที่เปิด24ชั่วโมงอยู่กะกลางคืนต่อมาเลิกกับผัวเมื่อต้นปีเพราะผัวไปมีเมียน้อย จึงเอาน้องปลามาฝากไว้ที่บ้านผมซึ่งคุณพ่อและแม่เลี้ยงต่างก็เห็นดีด้วยจะได้ช่วยกันดูแลน้องปลาปีนี้น้องปลาอายุย่างเก้าขวบ รูปร่างค่อนข้างอวบหน้าตาสดใส ก่อนหน้านี้ก็มาเที่ยวและค้างที่บ้านเป็นประจำอยู่แล้วเนื่องจากพี่พรและสามีต้องทำงานไม่ค่อยมีเวลาให้น้องปลา ที่บ้านผมเป็นบ้านชั้นเดียวสองห้องนอน เวลาน้องปลามาค้างที่บ้านก็จะให้ที่ห้องเดียวกับผมซึ่งมีสองเตียง น้องปลาค่อนข้างสนิทกับผม ให้ผมช่วยสอนการบ้านบ้างอ่านนิทานหรือหัดเล่นคอมพิวเตอร์ ปีนี้ผมอายุย่าง 24 แล้วยังหาแฟนเป็นตัวตนไม่ได้ จีบๆเลิกๆไปก็หลายคน ตอนนี้ก็เล็งๆเพื่อนที่ทำงานด้วยกันอยู่แต่ไม่คืบหน้าไปไหนเลย น้องปลาพึ่งย้ายมาเรียนโรงเรียนใกล้บ้านผมโดยมีแม่เลี้ยงผมคอยไปรับส่ง น้องปลามักจะมาบ่นกับผมว่าเหงาไม่ค่อยมีเพื่อนเล่นกันเลยไม่เหมือนที่โรงเรียนเก่า พอผมเลิกงานกลับถึงบ้านแกก็จะวิ่งเข้ามาหาผมทันที ชวนเล่นคอมบ้างสอนการบ้านบ้าง”อย่าไปกวนน้ามากนัก”แม่เลี้ยงผมหรือยายจะคอยเอ็ด”น้าพึ่ง