ตำนานนักรัก ตอนที่ 98 ตอนจบ

ตำนานนักรัก ตอนที่ 98 ตอนจบ

ขณะที่ผมกำลังจะร้องตอบว่าที่ทำแบบนี้ ไม่ได้ต้องการจะยั่วคุณเจนเลยจริงๆ ผมทำไปด้วยความรัก และความใคร่ล้วนๆ ก็มีเสียงโทรศัพท์มือถือที่คุณเจนที่วางอยู่ข้างตัวดังขัดจังหวะขึ้นเสียก่อน เธอจึงเอื้อมมือเปิดออกดู แล้วทำปากขมุบขมิบบอกผมว่าคุณแม่ จากนั้นจึงขยับตัวลุกขึ้นมาจากตักผม แล้วกรอกเสียงลงไป "ค่ะคุณแม่..มีอะไรหรือคะ.." "............................." "ไม่ขัดข้องหรอกค่ะ...แต่จะไปกันตามลำพังหรือคะ..รอสักครู่ให้เจนเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนได้มั๊ยคะ..." "....................." "คุณแม่..!..." คราวนี้ผมได้ยินคุณเจนตวัดเสียงสูงเรียกคุณแม่ พร้อมอายจนหน้าแดงก่ำ "..............." "ค่ะๆ...." คุณเจนตอบรับอีกครั้ง แล้วกดสายวาง ก่อนจะหันหน้าแดงๆอายๆมาพูดกับผม "คุณแม่จะพาตามาร์คกับเพชรไปเที่ยวพารากอนค่ะ.." คุณเจนพูดเสร็จก็ทรุดตัวลงนั่งตามเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือ

ตำนานนักรัก ตอนที่ 97

ตำนานนักรัก ตอนที่ 97

"ช่างเถอะ..!..." คุณเจนอ้ำอึ้งอยู่นานเหมือนกำลังจะตัดสิใจพูดอะไรบางอย่างออกมา แต่แล้วเธอก็พูดเพียงแค่ช่างเถอะ..เล่นเอาผมที่ตั้งใจอยากฟัง รู้สึกผิดหวัง รีบเอื้อมมือสองข้างไปคว้าหัวไหล่ทั้งสองของคุณเจนจับเขย่าเบาๆ ก่อนจะดึงเข้ามาหา จนตัวของเธอแนบกับแผงอกกว้างของผม "ก็นายบอกว่า...ไม่มีความหวังอะไรกับผู้หญิงที่แต่งงานมีสามีแล้วไม่ใช่หรือ..ละ..แล้ว..จะมากอดชั้นทำไม ปล่อยนะ..." คุณเจนพูดอึกอักออกมาจากแผงอกผม โดยไม่เงยหน้ามองตา แต่ก็ไม่ได้ดิ้นหนี เพียงแค่บอกให้ผมปล่อยเท่านั้น แต่แทนที่ผมจะทำตามคำสั่งของเธอ ผมกลับกระชับวงแขนรัดแน่นขึ้น จนทรวงอกอวบใหญ่ของเธอแนบกับแผงอกกว้างของผม "ผมไม่ปล่อยหรอกครับ..ผมรอเวลาที่จะได้กอดคุณเจนมาถึง10ปี...มันนานเกินไปแล้ว...มันนานจนผมแทบไม่เป็นผู้เป็นคนเพราะพิษรัก..." ผมพูดเหมือนเพ้อละเมอออกมาเบาๆ พร้อมก้มหน้าลงมาแนบริมฝีปากไปที่โค้งหน้าผากโหนกนูนของเธอ กลิ่นตัวผสมน้ำหอมอย่างดี ระเหยโชยเข้าจมูก จนทำให้ผมหักห้ามใจไม่อยู่ ริมฝีปากร้อนลุ่มไซ้จูบลงมาตามขมับจนถึงดวงตากลมโต และสันจมูกโด่งเล็กๆ แต่ก่อนที่มันจะถึงริมฝีปากบางรูปกระจับ คุณเจนก็ดันตัวผม

ตำนานนักรัก ตอนที่ 96

ตำนานนักรัก ตอนที่ 96

"มะลิพูดจากับคุณเจนเพียงแค่นี้เองหรือครับ..." ผมร้องถามมะลิอีกครั้ง หลังจากที่นอนกอดกกกันอยู่บนเตียงด้วยความเหนื่อยอ่อน "เอ้อ..แค่นี้ค่ะ..." มะลิอึกอักก่อนจะตอบเสียงอุ๊บอิ๊บ แต่ผมรู้ว่าเธอยังบอกไม่หมด เพราะมีอีกหลายประโยคแน่ๆที่มะลิพูดกับคุณเจน ฉนั้นเมื่อมะลิยืนยันว่าเธอพูดแค่นี้จริงๆ ผมก็ขมวดคิ้วเลิกสุง ทำหน้าเหมือนดั่งไม่เชื่อถือ จนมะลิต้องยื่นมือมาลุบหน้า ให้คิ้วผมคลายลง ก่อนจะกระซิบเบาๆว่า "พี่เชื่อใจมะลิเถอะค่ะ...อีกไม่นานคุณเจนต้องใจอ่อนกับพี่แน่ๆ ทั้งมะลิและคุณดากำลังพูดจาหว่านล้อมให้คุณเจนใจอ่อน..แต่พี่ควรไปหาตาเพชรบ่อยๆนะคะ..ไปเล่น ไปคุยกับแกบ้าง จะได้สนิทสนมกัน..." "อ๋อ..เรื่องตาเพชรพี่ทราบดีว่าควรจะทำยังไง ว่าจะบอกมะลิพอดีว่า ช่วงนี้พี่อาจกลับบ้านมืดหน่อย เพราะจะไปเล่นกับลูกเพชรบ้าง.." ผมบอกความตั้งใจไว้แต่แรกให้มะลิรับทราบ

ตำนานนักรัก ตอนที่ 95

ตำนานนักรัก ตอนที่ 95

"น้องเพชรอยากได้น้องสาวน่ารักๆแบบน้องจูนหรือคะ...ถ้างั้นต้องบอกลุงทองดีด้วยสิคะว่า ทำน้องสาวน่ารักแบบนี้ให้ เพชรอีกคน..." มะลิหันไปพูดกับเพชรเสียงหวานๆ แล้วอมยิ้ม ทำเอาคุณเจนร้องเอิ๊ว..อุทานออกมาพร้อมทำหน้าอายๆ พอเธอเหลือบตา มองเห็นว่าผมกำลังยิ้มชอบใจ ก็จิกตาดุใส่อย่างเอาเรื่อง "เอาเถอะจ๊ะลูก..ยายว่าอีกไม่นาน เพชรก็จะมีน้องน่ารักแบบนี้แหละ แต่ว่าตอนนี้ทานข้าวกันได้แล้วจ๊ะ..." คุณดาพูดตัดบทยิ้มๆขำๆ แล้วเอ่ยปากชวนพวกเราทั้งหมดทานข้าวด้วยกัน โดยที่คุณเจนทำได้เพียงนั่งก้มหน้าทานข้าว เงียบๆ นานๆจึงจะเงยหน้าขึ้นมาจากจานข้าวสักที แล้วก็รีบจิกตาดุใส่ เมื่อเธอพบว่าทุกครั้งที่เงยหน้าขึ้นมา จะต้องเจอ สายตาคมกล้าของผมจับจ้องมองยิ้มๆ อยู่ แล้วคืนวันนั้นสิ้นสุดลงหลังจากที่ผมทานข้าวจบ ได้พูดคุยเรื่องราวทั่วๆไปกับคุณดาและสามีของเธออีกเพียงเล็ก

ตำนานนักรัก ตอนที่ 94

ตำนานนักรัก ตอนที่ 94

ผมหันหน้าไปมองมะลิ เหมือนดั่งจะถามเธอทางสายตา ว่านี่น่ะหรือคือคุณเพชร ที่มะลิพูดถึง และคิดว่าเป็นลุกชายผม แต่เท่าที่ผมเห็นนั้น หน้าตาเด็กคนนั้นมันลูกครึ่งชัด ๆ แล้วแว๊บเดียวในความคิด ที่ทำให้ผมใจหายวาบ หรือว่าคุณเจน มีสามีเป็นฝรั่งกันแน่ [ post]"Mark: come to greet , your uncle and aunt , " แต่แล้วคุณดาก็ชิงเป็นฝ่ายพูดขึ้นมา เมื่อแลเห็นว่าผมและมะลิเข้า มาในห้องรับแขกเรียบร้อยแล้ว ทำเอามะลิหันมาทำหน้าเหว๋อๆมาใส่ผม "Yes sir , grandmother" ถ้าผมฟังไม่ผิด เด็กชายรูปร่างผอมสูงคนนี้ชื่อมาร์คต่างหาก ไม่ใช่ชื่อเพชร เมื่อได้ยินเสียงคุณดาผู้เป็นยายแนะนำให้ทำ ความเคารพ เด็กน้อยรีบขยับลุกขึ้นยืน แล้วยกมือไหว้ ด้วยท่าทางเก้ๆกังๆ แล้วพูดภาษาไทยด้วยสำเนียงแปร่งๆออกมา "ซาหวัดดีคร๊าบ..." ผมกับมะลิต่างยกมือรับไหว้ ด้วยท่าทางงงๆ จนคุณดาต้องเป็นฝ่ายแนะนำ

ตำนานนักรัก ตอนที่ 93

ตำนานนักรัก ตอนที่ 93

ความจริงแล้ว การขับรถจากหมู่บ้านของคุณวิ กลับมาบ้านผมนั้น เต็มที่ไม่เกินชั่วโมงก็ถึง แต่วันนี้ผมกลับแกล้งขับรถอ้อม ไปอีกด้านหนึ่ง เผาผลาญน้ำมันเชื้อเพลิงไปเล่นๆ เหมือนคนปัญญาอ่อน ไม่มีอะไรจะทำ จนกระทั่งได้ยินเสียงเรียกเข้า จากโทรศัพท์มือถือดังขึ้นมา จึงหยิบขึ้นมามองหน้าจอ เห็นเป็นภาพถ่ายยิ้มน่ารักของน้องจูนในวัยยังไม่ครบขวบ แต่อวด ฟันซี่เล็กๆขาวสองสามซีผุดขึ้นมาเหมือนดอกข้าวโพด ผมจึงชลอรถ แล้วกดรับสาย ด้วยรู้ว่าเป็นเสียงเรียกเข้าจาก มะลินั่นเอง "มีอะไรหรือครับคุณนายมะลิ.." ผมสัพยอกหยอกเรียกมะลิเช่นนี้เสมอ ไม่ว่าจะอยู่ในอารมณ์ใดก็ตาม "พี่อยู่ไหนแล้วคะ..มะกี้มะลิโทรไปที่ทำงาน คุณสายสมรบอกว่าพี่ยังไม่เข้าออฟฟิสเลย..." ปรกติแล้วน้อยครั้งมาก ที่มะลิจะโทรไปหาผมในที่ทำงาน นอกเสียจากว่าเธอมีธุระรีบด่วนจริงๆ ข้อนั้นผมรู้ดี แต่คราวนี้ กลับโทร

ตำนานนักรัก ตอนที่ 92

ตำนานนักรัก ตอนที่ 92

"พี่มีเรื่องไม่สบายใจใช่มั๊ยคะ..บอกมะลิได้มั๊ยว่าเรื่องอะไร..." มะลิแม่น้องจูนสู้เก็บเก็บคำถามที่เธออยากรู้ รอจนกระทั่งได้เวลานอน จึงขยับตัวเข้ามาเอื้อมมือกอดผมพร้อมลูบไล้ฝ่ามือ นุ่มๆ ไปมาบนแผงอก แล้วเลียบเคียงสอบถาม "ไม่มีอะไรหรอกจ๊ะมะลิ...พี่คงเครียดๆกับงานนั่นแหละ.." ผมตอบอ้อมแอ้มเบาๆ ตาเหม่อมองเพดานห้อง "พี่จะพูดปดหลอกใครก็ได้ แต่พี่หลอกมะลิไม่สำเร็จหรอกค่ะ...พี่กลุ้มใจเรื่องคุณเจนใช่มั๊ยคะ...พี่คิดถึงเธอแน่เลย.." แม้มะลิจะคาดเดา แต่สิ่งที่เธอเดาออกมา มันทำให้ผมสะดุ้งโหยง เพราะมันช่างตรงกับความในใจของผมยิ่งนัก "มะลิ...." ผมลากเสียงเรียกชื่อเมียเบาๆ พร้อมขัดใจเมื่อเธอล่วงรู้ความในใจของผม "ป่านนี้ยังคิดอยุ่อีกหรือว่าพี่คิดถึงคุณเจนอยู่...เรามีน้องจูนด้วยกันแล้วนะ..." เสียงผมเข้มขึ้นนิดหนึ่ง เพราะคิดว่ามะลิยังคงระแวงและหึงหวงผมกับ

ตำนานนักรัก ตอนที่ 91

ตำนานนักรัก ตอนที่ 91

"ดาขอลองอีกครั้งนะคะ..." หลังจากที่ผมเอ่ยปากขอร้องคุณดาให้เลิกโทรไปแล้วไม่ถึงสามนาที คุณดาก็เอ่ยขึ้นมาอย่างไม่ยอมแพ้ แล้วรีบกดหมาย เลขของคุณเจนใหม่อีกครั้งทันที หลังจากผมได้เสียงเสียงตุ๊ดดด..ๆสามสี่ครั้ง ก็ตามมาด้วยเสียงซ่าๆของคุณเจนเบาๆ ทำเอาผมใจเต้นแรงอดตื่นเต้นตามไปด้วย "สวัสดีค่ะแม่..มีอะไรด่วนหรือคะ..โทรหาเจนตั้งหลายเที่ยว..." แม้เสียงพี่ผมได้ยินจากโทรศัพท์ของคุณดา จะซ่าๆดังไม่ชัดเจน แต่เมื่อรู้ว่าเป็นเสียงของคุณเจน ผมถึงกลับฉีกยิ้มด้วย ความดีใจ มันทั้งดีใจและตื่นเต้น จนแทบควบคุมตัวเองไม่อยู่ อย่ากแย่งโทรศัพท์จากมือคุณดามาพูดเสียเองให้ได้ "ก็ต้องธุระด่วนสิจ๊ะ..ไม่งั้นแม่จะโทรมาดึกดื่นขนาดนี้ทำไม.." "มีใครเป็นอะไรหรือคะคุณแม่..คุณตา..หรือน้องของเจน..เป็นอะไรหรือเปล่า..." คุณเจนรีบถามกลับอย่างร้อนรน เมื่อได้ ยินเสียงคุณดาบอกว่ามีธุระด่วนเยี่ยงนี้ "ไม่ต้องตกใจหรอกลูก ไม่ใช่เรื่องแบบนั้น แค่แม่อยากถามให้ชัดว่า ลูกแต่งงานกับ

ตำนานนักรัก ตอนที่ 90

ตำนานนักรัก ตอนที่ 90

หลังจากที่ผมพามะลิเข้าไปอาบน้ำ และป้อนรสสวาทให้เธอจนเลิกน้อยอกน้อยใจแล้ว มะลิก็นุ่งกระโจมอกด้วยผ้าเช็ดตัว ผืนใหญ่ออกมาแต่งตัวเงียบๆ จนแล้วเสร็จ ก่อนจะเดินออกจากห้อง ผมหันไปคว้าเอวคอดกิ่วของเธอเข้ามากอดพร้อม จูบลาอีกครั้ง จนเธอเปิดประตูห้องเดินลับหายไป ผมจึงหันกลับมายืนเพ่งพิจารณาร่างเปลือยเปล่าของคุณดาที่ยังนอน หลับสนิทอยู่บนเตียง ด้วยความอ่อนเพลีย แม้รูปร่างของเธอยังไม่บุบสลาย แต่ข้างในจิตใจนั้นผมไม่ทราบเลยว่ามันจะ ร้าวรานเพียงใด นึกๆแล้วให้สงสารกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับเธอ คุณดาเหมือนหญิงสาวที่เกิดขึ้นมาเพื่อชดใช้กรรม ที่ผมก็ไม่รู้ว่าเป็นผลกรรมที่ตกทอดมาจากพ่อของเธอ หรือเป็นผลกรรม ที่ติดตามตัวเธอมาจากชาติปางก่อน รักแรกกับพ่อของคุณเจน ก็เกิดขึ้นจากความอยากลองอยากรู้ตามประสาวัยสาวที่อยู่ ตามลำพังที่ต่างประเทศ

ตำนานนักรัก ตอนที่ 89

ตำนานนักรัก ตอนที่ 89

"ขย่มลงมาเลยครับคุณดา.." สิ้นเสียงร้องบอกของผม คุณดาค่อยๆขย่มก้นลงมาเบาๆทันที่ ผมเสียววาบเมื่อปลายท่อนลำจมวูบเข้าไปในกลีบเสียวของ คุณดา กลับไม่พบความรู้สึกว่ามันแตกต่างไปจากเดิมก่อนผ่าตัดเลยแม้สักนิด หลังจากการผ่าตัดมะเร็งที่ปากมดลูกไปแล้ว ร่องสวาทของคุณดาก็ยังสร้างความรู้สึกเสียวซ่านให้กับผมได้แบบเดิม แต่ทว่าพอคุณดาขย่มตามต่อไปจนมิดสุดโคนนั่นแหละผมถึงได้มีความรู้สึกว่ามันไม่เหมือนเดิม เพราะทุกครั้งปลายท่อนลำ ของผมจะกระแทกโดนมดลูกคุณดาจึ๊กๆ เสมอยามที่มันเข้าไปจนสุด แต่คราวนี้กลับไม่มีความรู้สึกแบบนั้น แต่ก็ช่างมันเถอะ ..เพราะถึงอย่างไร ผมก็ยังคงเสียววาบๆได้แบบเดิมยามที่คุณดาขมิบปากร่องรัดท่อนลำเป็นคลื่นๆ พร้อมขย่มลงมาแรงขึ้น ถี่ขึ้น ส่วนมะลินั้น หลังจากที่เธอเสียสละท่อนลำของผมให้กับคุณดาก่อน ก็ขึ้นมานอน

ตำนานนักรัก ตอนที่ 88

ตำนานนักรัก ตอนที่ 88

"มันแปลกนะคะ..สำหรับดา..ตอนแรกก็คิดแบบคุณว่าไม่เห็นแตกต่างกันเลย...จนกระทั่งดามารู้ทีหลังว่า การที่ได้ทำกับคน ที่เรารัก..มันช่างเป็นความสุขที่ผู้หญิงยากจะลืม..." ยอมรับเลยว่าครั้งแรกที่ได้ยินคุณดาพูดแบบนี้ นึกว่าเธอหมายถึงผมว่าเป็นคนที่เธอรัก ถึงกับยิ้มเก้อๆด้วยความละอาย ที่ ความรู้สึกของเธอ มันละเมียดละไมกว่าผมเยอะ เธอสามารถแยกความสุขได้ออกว่าถ้าเย็ดกับผมนั้นมันมีความสุขกว่าเย็ด กับสามีคนก่อนๆหน้านี้ "แล้วคุณล่ะคะ..แยกไม่ออกหรือว่าเวลาคุณเย็ดกับลูกเจน มีความสุขกว่าทำกับดาหรือมะลิ...." คุณดาเธอเล่นถามออกมาตรงๆ แม้มันจะเป็นความจริง แต่ขณะนั้นผมยอมรับตามตรงเลยว่า ผมขลาดเกินกว่าจะยอมรับว่า ใช่ ที่ขลาดมิใช่กลัวว่าคุณดาจะโกรธแล้วอดเย็ดเธอเลย แต่ผมขลาดเกินกว่าจะยอมรับ เพราะเกรงว่ามันจะยิ่งไปตอกย้ำ ทำให้คุณดาเสียใจ "ทำไมคุณไม่กล้ายอมรับล่ะคะ..ไม่ต้องกลัวหรอกค่ะว่าดาจะเสียใจ..ตอนนี้ดาปลงตกเสียแล้ว มันคงเป็นกรรม

ตำนานนักรัก ตอนที่ 87

ตำนานนักรัก ตอนที่ 87

เป็นไปอย่างที่คนโบราณกล่าวไว้ ว่าไม่มีงานเลี้ยงใดที่จะไม่เลิกลา เพราะพอเวลาผ่านสี่ทุ่มไปเพียงเล็กน้อย คุณวิก็เริ่ม สะกิดแขนพ่อตาผม แล้วหันไปสบตาอ้อนๆอายๆ ส่งสัญญาณว่าแกควรพักผ่อนได้แล้ว จนพี่ชิตก็ชะโงกข้ามตัวคุณอรมา กระซิบนินทากับผม "คุณทองดีดูคุณพยาบาลวิสิครับ...จะให้น้าเหงี่ยมไปพักผ่อน ทำไมต้องทำหน้าอ้อนๆอายๆ ฮ่าๆๆๆ..." แต่เสียงกระซิบของคนเมา ให้เบายังไงคนก็ได้ยินกันหลายคน โดยเฉพาะคุณวิถึงกับจิกตาค้อนงามๆมาให้ เล่นเอาพิชิต ไม่กล้าสบตา เพราะมีแม่เสืออรตัวเล็กๆนั่งขนาบข้างๆ เอากรงเล็บจิกต้นขาเบาๆอยู่ ทำให้ญาติๆที่ไม่เกี่ยวข้องพลอย หัวเราะขำๆกันไปทั้งวง "เอ้อ..คงได้เวลาแล้วละ..เดี๋ยวแม่วิจะขุ่นเคืองชั้น...พวกแกๆก็อย่ากินกันจนดึกนักล่ะ...กลับไม่ไหวก็พักค้างคืนที่นี่ได้ ชั้น ให้สาลี่กับมะลิมันจัดห้องหับไว้แล้ว...." ที่สุดพ่อตาผมก็ทนแรงรบเร้า

ตำนานนักรัก ตอนที่ 86

ตำนานนักรัก ตอนที่ 86

"เป็นอะไรจ๊ะน้องอร..." ผมได่ยินเสียงพี่ชิต ร้องถามเมียของแก เมื่อแลเห็นว่าเธอเดินตามมาทรุดตัวลงนั่งข้างๆด้วยสีหน้า ที่ซีดขาว แต่คุณอรกลับส่ายหัวปฏิเสธ แล้วบอกอุ๊บอิ๊บเบาๆ ว่าเธอไม่ได้เป็นอะไร พี่ชิตก็ไม่ติดใจสงสัย หันไปคุยกับ หลานๆและพ่อตาผมต่อ ส่วนผมกับคุณดาก็เอาแต่นั่งเงียบๆ คุยกันบ้างพอประปราย แต่ส่วนใหญ่เน้นหนักที่การดื่ม โดยเฉพาะคุณดา ที่วันนี้กลับ ดื่มหนักจนหน้าแดงก่ำ เสียงพูดและเสียงหัวเราะเริ่มดังขึ้น จนทุกคนแปลกใจว่าทำไมน้องดา หรือพี่ดาของญาติๆถึงได้ เปลี่ยนแปลงไปขนาดนี้ "ผมว่าวันนี้พี่ดาคงมีความสุขมากเลยใช่มั๊ยครับ..." จู่ๆไอ้เปียกก็ถามขึ้นมาด้วยความเมา "ใช่เลยจ๊ะเปียก...ขอบใจพวกเธอทุกๆคนเลยนะ...ที่ช่วยกันแก้แค้นให้พี่..แต่น่าเสียดายที่...น่าจะจัดการมันจนตายไป พร้อมกับลูกของมัน..." ทุกคนที่ได้ยินคุณดาเผลอตัวพูดออกมาด้วยความเมา ถึง

ตำนานนักรัก ตอนที่ 85

ตำนานนักรัก ตอนที่ 85

น้าเทพ..น้าเทพครับ...." ผมเดินตรไปหยุดยืนอยู่ข้างเตียงของไอ้ทัดเทพ แล้วกลั้นใจเรียกชื่อมันเบาๆสองสามครั้ง มันก็ยังไม่ลืมตาตื่น จึงยก มือขึ้นไปตบแก้มมันเบาๆเพื่อเรียกสติ โดยมีสิบเวรยืนเมียงมองอยู่ที่หน้าประตู สักครู่ไอ้ทัดเทพจึงค่อยๆลืมตาขึ้นมา จ้องมองหน้าผมด้วยความมึนงง "น้าจำผมได้หรือยังครับ ผมทองดีคนดูแลลุงเสงี่ยม อดีตพ่อตาของน้ายังไงล่ะครับ.." ดูเหมือนคราวนี้ไอ้ทัดเทพมันจะรู้แล้วว่าลุงเสงี่ยมคนที่ผมพูดถึงนั้นเป็นใคร มันจึงเบิกตาพองขึ้นเล็กน้อย พร้อมทำปาก ขมุบขมิบพูดออกมา แต่แทบไม่ได้ยินเสียง จนผมต้องก้มหูลงไปใกล้ๆ จึงได้ยินว่ามันขอน้ำดื่ม ผมจึงเดินไปรินน้ำจากขวด ใส่แก้ว แล้วถือมาแต่ไม่ได้เอามาให้ไอ้ทัดเทพดื่ม ผมกลับยืนถือแก้วไว้เฉยๆแล้วกระซิบต่อ "น้ารู้มั๊ยว่า นอกจากผมจะเป็นคนดูแลลุงเสงี่ยมแล้ว ยังเป็นผัวของคุณดาด้วย...คุณดาอดีตเมียของ

ตำนานนักรัก ตอนที่ 84

ตำนานนักรัก ตอนที่ 84

หลังจากที่ผมดูข่าวไอ้ทัดเทพที่ห้องรับแขกจบ ก็ลุกขึ้นเดินตรงรี่เข้าไปหาพ่อตาในห้อง ด้วยความแปลกใจ เพราะทีแรกผม นึกว่าแกจะให้พี่ชิตกับหลานๆที่อยุธยา มาจัดการ แต่ปรากฏว่าไอ้ทัดเทพจบเกมส์เพราะฝีมือพวกตำรวจเสียงั้นแหละ จึงอด ข้องใจไม่ได้ ต้องไปสอบถามให้รู้ความ "คุณท่านของวิเก่งจังเลย...เอียงแก้มมาเดี๋ยววิให้รางวัล..อิอิ" ผมเตรียมที่จะยื่นมือไปเลือนบานประตุห้องของพ่อตาเปิดออก ก็ต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงใสๆ หัวเราะระริกหวานๆ ดังแทรก ออกมาเสียก่อน ไม่ต้องเดาเลยก็รุ้ว่า เจ้าของเสียงใสๆหวานๆนั้นคงเป็นคุณวิ กำลังออดอ้อนให้รางวัลกับพ่อตาคนเก่งของ ผมอยู่ ก็เลยยืนอึ้งค้างไว้ ไม่อยากเข้าไปขัดจังหวะ รอจนสักครู่จึงยกมือเคาะประตูห้องเบาๆ ด้วยความอยากรู้เรื่องเหมือนกัน "ผมเองครับพ่อ..." เมื่อเคาะประตูสองสามครั้ง ก่อนจะเลื่อนประตูเปิดออก ผมออกเสียงบ่งบอกให้แกรู้ตัวเสียก่อน กลัวว่าจะเปิดไปจ๊ะเอ๋ในตอน ที่พ่อตากับคุณวิกำลังจะเล่นบทโรม๊านซ์

ตำนานนักรัก ตอนที่ 83

ตำนานนักรัก ตอนที่ 83

นับว่ายังดีที่โชคชะตาไม่ได้โหดร้ายกับผมนัก เพราะว่าในระหว่างที่ผมนั่งรอคุณดาทำการผ่าตัดอยู่นั้น คุณวิก็เข้ามาหาในห้อง ด้วยใบหน้าที่ดูสดใสขึ้นกว่าเก่า "คุณท่านฟื้นแล้วค่ะ...ไม่เป็นอะไรมาก แต่ก็ถามหาคุณทองดีเลยทันที่ที่ฟื้น" คุณวิกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกว่าเธอ สบายใจขึ้นกว่าเก่า ผมเลยผุดลุกขึ้นเดินตามคุณวิไปที่ห้องพักฟื้นของพ่อตา "เข้ามาเร็วๆ..." ทันที่ที่เปิดประตูห้องเข้าไป ดูเหมือนว่าพ่อแกจะกำลังรอการมาของผม เพราะว่าแกหันมามองอยู่ที่หน้าห้อง และเมื่อเห็นว่า ผมเป็นคนเปิดประตุเข้าไป แกก็รีบกวักมือร้องเรียกเสียงแหบๆ "แม่ดา...เป็นยังไงบ้าง" พ่อตาผมถามขึ้นมาเป็นคำแรก ด้วยความห่วงใยลูกสาวคนเดียวของแก "เอ้อ...พ่อ..อ่า.." ผมอึกอัก เพราะไม่แน่ใจในสถานการณ์เยี่ยงนี้ ควรหรือไม่ทีจะบอกออกไปตรงๆว่าคุณดาเป็นอะไร "คุณท่าน..ใจเย็นๆนะคะ...ค่อยๆฟังคุณทองดีเล่า..อย่าคิดมากวู่วาม..เดี๋ยวจะเป็นลมไปอีก..." เป็นคุณวิที่ขยับไปนั่งที่ขอบ

ตำนานนักรัก ตอนที่ 82

ตำนานนักรัก ตอนที่ 82

ช่วงแรกที่รถพยาบาลฉุกเฉินวิ่งออกจากบ้าน ผมก็ยังขับรถตามหลังเกาะขบวนไปได้เป็นอย่างดี แต่เพียงไม่นาน ผู้ที่ขับรถ ชำนาญและเก่งกว่าผม ก็ค่อยๆแซงหน้าผมไปทีละคันๆ จนกระทั่งผมหลุดออกจากขบวน ฉนั้นกว่าจะตามไปถึงโรงพยาบาล ได้ ทั้งคุณดาและพ่อตาผมก็ถูกนำตัวไปยังห้องฉุกเฉินเรียบร้อยแล้ว คุณวิตามเข้าไปช่วยดูแล ส่วนผมถูกเจ้าหน้าที่หน้าห้องฉุกเฉินตามตัวให้ไปกรอกทำประวัติคนไข้ ถามโน้นถามนี่ จนหลาย คำถามผมก็ไม่สามารถตอบได้ "เอาอย่างนี้ครับคุณพยาบาล..รอให้คนป่วยได้สติก่อนค่อยซักถามรายละเอียด ช่วงนี้คุณก็ช่วยรักษาดูแลให้เต็มที่ และถ้า ต้องอยู่พักค้าง คุณก็จัดห้องที่ดีที่สุดที่คุณมีให้กับทั้งสองได้เลย..เรื่องเงินผมไม่มีปัญหา..." แม้ผมจะเข้าใจดีว่ามันต้องมีพิธีขั้นตอนมากมายตามระเบียบของโรงพยาบาลเอกชนในการรับคนป่วยเข้ารักษาเป็นคน

ตำนานนักรัก ตอนที่ 81

ตำนานนักรัก ตอนที่ 81

"คุณดาพูดใหม่สิครับ.." แม้ผมจะได้ยินเสียงกระซิบของคุณดาอย่างชัดเจน แต่ก็ไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน คิดว่าหูคงฝาด ไป จึงร้องบอกให้คุณดาตอบมาใหม่อีกครั้ง "ค่ะ..คุณได้ยินถูกต้องแล้ว..ดาขอโทษ..." คุณดากระซิบยืนยันคำพูดเดิมอีกครั้งด้วยเสียงสั่นๆ ทำเอาผมอึ้งแทบหมดแรง กอด ดีที่ว่าคุณดายึดจับแขนผมที่ตระกองกอดไว้แน่น มิเช่นนั้นมันคงตกลงที่ข้างตัว "คุณยกโทษให้ดานะคะ..อย่าโกรธดาเลย...แค่นี้ดาก็ขยะแขยงตัวเองเต็มทนแล้ว..." น้ำเสียงของคุณดาดูว่าเธอเสียใจไปกับการกระทำจริงๆ จนท้ายสุดก็สะอื้นร่ำไห้ออกมาเบาๆ จนผมต้องกระชับวงแขนกอด รัดใต้ราวนมแน่นขึ้น พร้อมกระซิบปลอบโยนเสียงนุ่มๆเบาๆ "อย่าร้องไห้เลยครับ..มันเสียไปแล้วเรียกกลับคืนมาอีกไม่ได้ คุณดาก็หักห้ามใจไว้ดีกว่า..เสียใจร้องไห้ มันจะมีผลกับอารมณ์ ของยัยหนูในท้องคุณดานะครับ..ผมยกโทษให้ครับ.." "ทองดี...คุณดีกับดาเหลือเกิน..." คุณดาเงยหน้าช้อนตาขึ้นแลสบตากับผม ด้วยประ

ตำนานนักรัก ตอนที่ 80

ตำนานนักรัก ตอนที่ 80

"ไปไหนมาครับคุณดา..ทานข้าวแล้วหรือยังครับ..." ผมเงยหน้าร้องทักขึ้นมาจากโซฟาชุดรับแขก เมื่อเห็นคุณดาเดินเซๆตามหลังสาลี่เข้ามาในบ้าน หลังจากที่นั่งรอเธอกลับ มาจนกระทั่งเลยเวลาอาหารมื้อค่ำไปนานเกือบสองชั่วโมง "ไปธุระมา..." คุณดาตอบเสียงห้วนๆแข็งๆกลับมา ซ้ำยังไม่ยอมมองหน้าผม กลับเดินเลี่ยงผ่านไปทางบันได จนผมต้องผุดลุกขึ้น แล้ว คว้าข้อมือเธอยึดไว้ "ปล่อยนะ...ทองดี.." คุณดาตวัดเสียงอ้อแอ้ร้องสั่ง จนผมอึ้งชะงัก แต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยมือ เพราะสรรพนามที่เธอเรียกผม ครั้งนี้ ผิดแผกไปจากคราวก่อนๆ "บอกผมมาก่อนสิครับ ว่าคุณดาไปธุระอะไรกับคุณกิ๊ก..แล้วทำไมจึงต้องทานเหล้าจนเมาขนาดนี้..นี่คุณดากำลังท้องอยู่ นะครับ..จะทำอะไรไม่ห่วงลูกเลยหรือ.." ผมยึดมือคุณดาไว้แน่น แม้เธอจะพยายามสบัดให้หลุดจากการเกาะกุม พร้อมร้อง ถามเสียงเข้มๆกลับไป "ลูก

ตำนานนักรัก ตอนที่ 79

ตำนานนักรัก ตอนที่ 79

"ไม่ใช่นะพี่..มะลิออกไปดักรอคุณทองดีเอง..พี่ก็ทราบนี่จ๊ะ...คุณทองดีไม่ได้ชักชวนมะลิให้ออกไปด้วยเสียหน่อย..." มะลิรีบพูดแทรก แก้ต่างให้ผม ด้วยน้ำเสียงหวั่นวิตกจนใบหน้าใสๆของเธอซีดเซียว ดูแล้วน่าสงสาร "ไม่เป็นไรหรอกมะลิ...ไม่ต้องกลัว..." ผมร้องปลอบมะลิเบาๆ พร้อมสาวเท้าก้าวเดินเข้าไปในตัวบ้าน รีบเดินตรงไปยังพักของพ่อตาผมทันที แล้วเคาะประตุเรียก ท่านเบาๆ เมื่อหยุดยืนอยู่หน้าห้อง ด้วยเกรงใจว่าจะเปิดเข้าไปอย่างถือวิสาสะอีกไม่ได้แล้ว เพราะท่านไม่ได้อยู่ตามลำพัง ภายในห้องนั้นยังมีคุณวิอยู่อีกคน "ผมเองครับพ่อ..." ผมรีบขานตอบ หลังจากได้ยินเสียงแหบๆของพ่อตาผมร้องถามออกมาว่าใคร "เออ..เอ็งรีบเข้ามาเลย.." ทันทีที่ได้ยินเสียงพ่อตาอนุญาต ผมรีบเลื่อนประตุเปิดออกอย่างร้อนใจ นึกสังหรณ์ใจว่าคงมีเหตุร้ายเกิดขึ้นแน่ เมื่อเข้าไป ในห้องเห็นว่าคุณวิกำลังประคองพ่อตาผมลงจากเตียง พามานั่งที่เก้าอี้บุหนังสีดำ ตัวเดียวกับที่ผมเคยปรับเอนแล้วยึดไว้ เป็นที่

ตำนานนักรัก ตอนที่ 78

ตำนานนักรัก ตอนที่ 78

 พูดไปแล้ว ผมเหมือนคนตระบัดสัตย์ แม้เคยบอกกับคุณดาไปว่าไม่ต้องการมะลิแล้วก็ตาม แต่บัดนี้ผมต้องยอมกลืนน้ำลาย ของตนเอง เพราะร่างอ่อนนุ่มนิ่มของมะลิที่ตะกองกอดอยู่นั้นมันช่างเย้ายวนอ่อนหวาน และยั่วเย้าจนทำให้ท่อนลำผมแข็ง ดันกางเกงแสล็คออกมาตุงเด่ ซ้ำยังถูกมือมะลิลูบไล้บีบคลึงนวดเบาๆ จนปลายลำกระดกคายน้ำหล่อลื่นปุดๆออกมา ซึม ทะลุผ่านกางเกงในผ้าฝ้าย ติดกางเกงขายาวเป็นดวงๆ "พี่จ๋า...ซี๊ดดด..พอแล้ว..อย่าใช้นิ้วกับมะลิอีกเลย..มะลิทนไม่ไหวแล้วค่ะ..." เสียงสั่นกระเส่าของมะลิร้องบอกพร้อมแอ่นสะโพกส่ายหนีปลายนิ้วของผมที่ยังคงกรีดกดเน้นไปตามเรียวร่องสาว จนมัน ชื้นแฉะซึมทะลุเป้ากางเกงยีนส์เนื้อหนาออกมาลื่นปลายนิ้ว ผมเลยเลื่อนมือออกมาจาก

ตำนานนักรัก ตอนที่ 77

ตำนานนักรัก ตอนที่ 77

ไม่ต้องกังวลหรอกค่ะพี่..แม้พี่ไม่สั่ง มะลิก็ไม่บอกใครหรอก..." มะลิหันหน้ากลับมาพูดยิ้มๆ ทำหน้าทะเล้นอีกครั้ง ผมเลยละ มือข้างซ้ายยื่นไปจับจมูกเล็กๆของมะลิบีบด้วยความหมั่นไส้ ยังผลให้เธอหัวเราะคิกๆ ลืมเรื่องเสียใจเมื่อสักครู่ไปหมด ก็พอ ดีกับจังหวะที่ผมมองเห็นที่จอดรถ จึงเสือกหัวรถเข้าไปจอดใต้พุ่มไม้เพื่อให้ร่มเงาของมันบังแดด "ถึงแล้ว..เราลงไปเดินเล่นกันเถอะ..." ผมร้องบอกมะลิ พร้อมกับกดปุ่มสวิทซ์ดับเครื่องยนต์ "ที่นี่ที่ไหนคะพี่...อุ๊ยยยยยมีทะเลด้วย..." มะลิร้องถามด้วยความแปลกใจ เธอคงไม่เคยมา และยิ่งมองเห็นแผ่นน้ำสีฟ้าครามเบื้องหน้าไกลๆ มะลิก็ยิ่งตื่นเต้นรีบเปิด ประตูรถลงมาอย่างรวดเร็ว ไม่รอคำตอบจากผม "บางปูครับ..." ผมเดินตามลงไปพร้อมตอบคำถาม

ตำนานนักรัก ตอนที่ 76

ตำนานนักรัก ตอนที่ 76

หลังจากมะลิเดินออกไปจากห้องแล้ว แทนที่ผมจะรีบตามไปพบเธอที่ห้อง ผมกลับทิ้งตัวลงนอนเอามือก่ายหน้าผาก บนเตียง ด้วยความรู้สึกที่สับสนไม่เข้าใจตัวเองเลยว่า ความรักและการผิดหวังนั้นมันมีอิทธิพลกับตัวผมขนาดที่มีสาวสวย น่ารักอย่างมะลิมาเย้ายวนชวนเย็ด แต่ผมกลับไร้อารมณ์ตอบสนอง แม้ว่าคุณดาไม่ได้ออกปากห้ามปราม แม้จะรุ้สึกสงสารเห็นใจมะลิก็ตามที แต่ทว่าท่อนลำของผมมันกับนอนนิ่งสงบไม่มี ปฏิกิริยาอันใดโต้ตอบกับเรือนร่างอวบอิ่มสมบูรณ์ของมะลิเลยแม้แต่นิด ฉนั้นหลังจากนั้นครู่ใหญ่ ผมก็ตัดสินใจลุกขึ้นจาก เตียงนอน เดินออกไปที่ห้องรับแขก แต่แทนที่จะเลี้ยวไปทางห้องนอนของมะลิกับสาลี่ ผมกลับเดินขึ้นบันไดไปช้าๆ แม้ จะได้ยินเสียงมะลิร้องเรียกตามหลัง ผมกลับไม่ฟัง ยังคงเดินดุ่มสาวเท้าก้าวขึ้นบันไดไปยังห้องนอนของคุณดา หลังจากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ ผมก็

ตำนานนักรัก ตอนที่ 75

ตำนานนักรัก ตอนที่ 75

"ดาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเรื่องมันเริ่มมายังไง...ซี๊ด...กระเด้าลึกๆสิคะผัวขา..." คุณดาตอบอายๆ แล้วร้องเร่งให้ผมกระเด้าส่งควยเข้าไปลึกๆเน้นๆ แต่ถ้าผมทำตามในไม่ช้าคุณดาคงเสร็จอีกครั้ง แล้วราย ละเอียดของเรื่องผมคงไม่ได้ฟังต่อแน่ จึงเร่งกระเด้าควยเข้าไปเน้นๆลึกๆ เพื่อเอาใจเธอเพียงชั่วครู่ จากนั้นก็กลับมากระเด้า ช้าๆเนิบๆอีกครั้ง พร้อมเร่งให้เธอเล่ารายละเอียด "ก็...ตอนแรกพวกเราก็นั่งดื่มและคุยเรื่องเก่าๆสมัยที่อยู่เมืองนอกกัน...จนมาถึงเรื่องเซ็กส์ที่ทั้งสองคนกล้าทำในห้องต่อหน้า ดา...ยัยกิ๊กเค้าก็ขอโทษดาบอกว่าช่วงนั้นมันเป็นวัยรุ่นอารมณ์ร้อนแรงไม่คิดว่าจะทำให้ดามีปัญหาอะไร..ดาก็สารภาพว่า ความจริงแล้วมันสร้างปัญหาให้ดามากมายเลยละ...จากนั้นพวกเราก็หัวเราะขำๆกัน..." คุณดาหยุดเล่าไปดื้อๆ พร้อมส่งสายตาอ้อนวอน ผมก็ทราบเลยว่าเธอต้องการอะไร จึง

ตำนานนักรัก ตอนที่ 74

ตำนานนักรัก ตอนที่ 74

ผมจำเป็นต้องบังคับจิตใจตนเองให้หยุดเลิกคิด เลิกคาดหวังในตัวคุณเจนไว้ชั่วขณะ แต่ก็หาได้ลืมเธอไปเสียทีเดียว เพราะผมยังมีคุณดาและลูกในท้องของเธอให้คอยดูแลห่วงใย อีกทั้งยังมีมะลิสาวใช้ที่มอบตัวมอบใจให้ผมต้องคอยห่วงใย และให้ความสุขด้วยอีกคน จนเหมือนช่วงเวลา10กว่าวันหลังจากที่คุณเจนตัดสินใจไปเรียนต่อนั้นผ่านไปอย่างรวดเร็ว จนกระทั่งดึกคืนวันหนึ่ง "เย็นพรุ่งนี้คุณว่างมั๊ยคะ..." คุณดากระซิบถามผมเสียงเบาๆบนเตียงภายในห้องนอนชั้นบน หลังจากที่เธอได้รับความสุข ไปแล้วครั้งหนึ่ง "มีอะไรหหรือครับ..." ผมคาดการณ์ว่าที่คุณดาถามออกมาแบบนี้คงเพราะอยากชวนผมไปทำธุระเป็นแน่ จึงเอ่ยปากย้อนถามก่อนที่จะตอบว่าผม ว่างไม่ได้ไปไหนหรือมีอะไรทำ "เอ้อ..ดาอยากชวนคุณไปเป็นเพื่อนที่สนามบินน่ะค่ะ..." พอผมได้ยินคำว่าสนามบินก็หูผึ่งขึ้นมาทันที เพราะคิดว่าคุณ

ตำนานนักรัก ตอนที่ 73

ตำนานนักรัก ตอนที่ 73

"ตอนนี้ผ่านสองสามเดือนแรกไปแล้ว..ถ้าคุณอยากทำรัก..ดาก็พร้อมแล้วนะคะ..." คุณดากระซิบบอก เสียงสั่นๆอายๆ มือสองข้างโอบรั้งเอวผมไว้ไม่ให้ลุกขึ้นจากเตียง พร้อมส่งสายตาหวานหยาดเยิ้มเชิญชวน สายตาที่ผม เคยหลงไหล หื่นกระหายยามได้เห็น "อย่า..เลยครับคุณดา..ผมยังไม่พร้อม..." แต่ผมกลับร้องปฏิเสธเสียงเรียบๆ แม้มันจะไม่ถึงกับเย็นชา แต่คุณดาได้ยินแล้วเธอถึงกับชะงัก แขนสองข้างที่โอบรอบเอว ผมตกห้อยลงมาวางข้างกาย ผมจึงเอื้อมมือปลดออก แล้วรีบลุกลงไปจากเตียง "คุณจะไปไหนคะ..." คุณดาร้องถาม เมื่อเห็นว่าผมขยับขาก้าวเดินไปหน้าประตุห้องนอน "จะออกไปสูดอากาศหน่อยนะครับ อุดอู้ในห้องมาแล้วทั้งวัน..." ผมหันกลับมาตอบคำถามคุณดาด้วยเสียงเรียบๆ

ตำนานนักรัก ตอนที่ 72

ตำนานนักรัก ตอนที่ 72

ในหัวผมยังดังก้องด้วยคำพูดของพ่อตาที่ว่า คุณเจนไปเรียนโทต่อที่เมืองนอก เอ็งไม่รู้บ้างเลยหรือ ใช่แล้ว ผมไม่เคยระแคะระคายเรื่องนี้มาก่อนเลย เพราะช่วงหลังๆที่ได้ไปทำงานกับคุณดาที่ออฟฟิสของเธอ ใจผมก็มุ่งไป เกี่ยวกับการเรียนรู้งานใหม่ เพื่อใช้ชีวิตให้ห่างจากคุณเจนตามที่เธอต้องการ จนแทบจะไม่เคยได้พูดคุยกันเลยแม้สักครั้ง คุณเจนเธอคงตัดสินใจไว้นานแล้วที่จะทำเยี่ยงนี้ เพื่อให้ตัวเธอห่างไกลจากผม แต่แล้วทำไมเมื่อคืนเธอถึงได้แอบลงมา หาผม และร่วมรักกับผม เสมือนเธอต้องการให้มันจะเป็นครั้งสุดท้าย แต่ก่อนหน้านั้นเธอเพิ่งโกรธผมไม่ใช่หรือ ที่คิดว่าผม ร่วมมือวางแผนกับคุณตาของเธอวางยาปลุกกำหนัด หรือว่านั่นจะเป็นการแกล้งหลอกตบตาผู้คน แต่เอ๊ะ...เท่าที่พอจำได้ รูปร่างของหญิงสาวที่เข้ามาหาผมนั้น ขนาดรูปทรงมันไม่น่าจะใช่คุณเจนนี่นา.. ความคิดความกังวลของ

ตำนานนักรัก ตอนที่ 71

ตำนานนักรัก ตอนที่ 71

 ดูเหมือนทั้งน้ำเสียงและท่าทางประชดประชันของคุณเจนที่แสดงออกมา จะไม่มีใครสังเกตุเห็น แม้แต่พ่อตาผมซึ่งเป็นคน ฉลาดมีเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวรอบตัว ก็ยังไม่รู้สึกแม้สักนิดว่าคุณเจนหลานสาวมีทีท่าแปลกไปกว่าเดิม ทั้งออดอ้อนออเซาะ ไอ้เอ็มหนุ่มนักเรียนนอกอย่างเปิดเผย ทั้งพูดจากระทบกระเทียบผมต่างๆนาๆ แกก็ยังคงไม่ใส่ใจ หรือเป็นไปได้ว่าสมาธิของ แกทั้งหมดนั้น ถูกจริตของคุณวิกลบเกลื่อนไปด้วยท่าทางเอาอกเอาใจก็เป็นไปได้ ผมจึงจำต้องนั่งปั้นหน้า วางท่าเสมือน ทองไม่รู้ร้อน ทั้งๆที่ในใจร้อนลุ่มกลัดกลุ้มเหมือนโดนไฟแผดเผา "คุณแม่คะ...เจนขอตัวกลับกรุงเทพก่อนได้มั๊ยคะ.." หลังจากที่คุณเจนยั่วเย้าประชดประชันผมไปได้สักพัก ก็ยังคงเห็นว่าผมยังทำตัวปั้นหน้าวางเฉย ไม่มีปฏิกิริยาอันใด เธอจึง ขออนุญาตคุณดาเดินทางกลับกรุงเทพกลางคัน ทั้งๆที่เจ้าสาวเพื่อน

ตำนานนักรัก ตอนที่ 70

ตำนานนักรัก ตอนที่ 70

คงเพราะผมยังขับรถไม่ค่อยเก่ง จึงต้องขับอย่างระมัดระวังและใช้ความเร็วได้ไม่มากนัก พอมาถึงอยุธยา จึงปรากฏว่ารถ ของนายเอ็มหนุ่มนักเรียนนอก ที่พาคุณเจนและครอบครัวมาร่วมงานด้วย มาถึงก่อนหน้าผมแล้วเกือบชั่วโมง พอผมขับรถ เข้ามาถึงบ้านพัก ที่เคยเป็นสมบัติของพ่อตาผม แต่บัดนี้ แกยกให้เป็นเรือนหอของพี่ชิตเสียแล้ว คู่แต่งงานบ่าวสาวทั้งสองต่างออกมาต้อนรับทันที่เปิดประตูรถลงมา ต่างทักทายสวัสดีทำความเคารพกันเรียบร้อยแล้ว ผมจึงมองกราดไปทั่วๆงานแต่ง ที่มีแขกเหรื่อไม่มากนัก พี่ชิตแกคงชวนเฉพาะญาติๆมาร่วมงานเท่านั้นเป็นแน่ ส่วนทาง ด้านคุณอร นอกจากคุณเจนที่เป็นเพื่อนสนิทคนเดียวนั้น ผมก็ไม่เห็นมีใครอีกเลย ระหว่างการทักทายพูดคุยกันในบริเวณหน้างาน ผมพยายามเดินเลี่ยงห่างออกมาอย่างเงียบๆ หลังจากมองเห็นสายตา คุณเจนที่ขยิบส่งสัญญาณมาให้ ด้วยไม่รู้จุดประสงค์ของเธอ แต่จากสีหน้าท่าทางบ่งบอกว่าเธอมีความกังวลบางอย่าง อยู่ในใจเป็นแน่

ตำนานนักรัก ตอนที่ 69

ตำนานนักรัก ตอนที่ 69

"อ้อ..งั้นเชิญเข้ามาครับคุณเอ้อ..." เมื่อคุณหมอทราบว่าผมเป็นสามีของคุณดา ก็เอ่ยปากเชื้อเชิญผมเข้าไปในห้องทันที "ผม...ทองดีครับคุณหมอ.." ผมรีบบอกชื่อตนเองให้คุณหมอทราบ พร้อมเหลือบตามองหน้าท้องกลมๆของคุณดาเมื่อขยับสาวเท้าเข้ามาในห้อง จนแล เลยขึ้นไปมองใบหน้าของเมีย ก็เห็นเธอนอนหน้าซีดขาว ไม่กล้าประสานสายตากับผม ไม่รู้ว่าเพราะอายหรือกังวลกันแน่ "เชิญเลยครับคุณทองดี..หมอดีใจด้วยนะครับ..คุณได้ลูกสาว..นี่ไงครับ..มองเห็นมั๊ยครับเป็นแผ่นเรียบๆ อย่างนี้เพศหญิง แน่นอนครับ..แต่ถ้ามีหน่อมีตุ่มละก็จะเป็นเพศชาย.." คุณหมอร้องบอกด้วยเสียงนุ่มทุ้ม พร้อมชี้มือไปที่จอมอนิเตอร์ข้างหน้า ให้ผมดูอวัยวะเพศสาวของลูกสาวผมที่มองเห็นเป็น แผ่นเนื้อบางๆตรง

ตำนานนักรัก ตอนที่ 68

ตำนานนักรัก ตอนที่ 68

แม้เมื่อคืนที่ผ่านมาผมจะนอนไม่ค่อยหลับ แต่พอรุ่งเช้าก่อนฟ้าสาง ผมก็รุ้สึกตัวตื่นขึ้นมาก่อนคุณดา จึงค่อยขยับตัวลุกขึ้น อย่างระมัดระวัง ไม่อยากให้คุณดาตกใจตื่น จากนั้นก็เดินออกไปทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำ ยังคงเห็นพ่อตาผมหลับสนิท จึงย่องเท้าเดินผ่านเตียงท่านไป แม้กระทั่งทำธุระเรียบร้อยแล้ว ขากลับพ่อตาผมก็ยังคงหลับอยู่เช่นเดิม แต่พอเปิดประตุเข้าไปในห้องนอนตนเอง ได้เห็นว่า คุณดาเธอตื่นแล้ว พร้อมกับชูมือยื่นมาหาผม แม้ผมจะไม่ได้อยากทรุดตัวลงไปนั่งให้เธอกอด แต่ก็ทำไปด้วยความเคยชิน "ตื่นนานแล้วหรือคะ..ทองดี..." คุณดาส่งเสียงหวานๆร้องถาม แล้วขยับหัวซบลงมาที่ตักผมแทนหมอนหนุน "ก็สักครุ่เองครับ..ยังเช้ามืดอยู่เลย.คุณดานอนต่อก็ได้ครับ..." ผมบอกเสียงเบาๆ นั่งนิ่งๆ ปล่อยให้คุณดาโอบมือกอดรอบเอว โดยไม่มีปฏิกิริยาตอบโต้ "เมื่อคืนทองดีพูดจริงๆหรือคะ..ที่ไม่อยากให้มะลิมานอนด้วย..." คุณดาลืมตาจ้องหน้าผมแล้วถามขึ้นมาอย่างข้องใจ เมื่อผมพยัก

ตำนานนักรัก ตอนที่ 67

ตำนานนักรัก ตอนที่ 67

แล้วมือใหม่หัดมีเล่ห์เหลี่ยมแบบผมก็ต้องพลาด หลังจากที่นอนกอดจุบคุณเจนอยู่บนเตียงอีกพักใหญ่ จึงเข้าใจกระจ่างว่า สาเหตุที่เธอจำต้องออกไปเที่ยวกับนายเอ็มก็เพื่อให้ผมลืมเธอ แต่ไม่คิดว่าจะได้ผลตรงข้าม แทนที่ผมจะลืมกลับยิ่งหึงหวง จน ใจกล้าพอที่จะมีอะไรกับเธอในบ้าน "คราวหลังตัวเองจะทำแบบนี้กับเค้าอีกไม่ได้แล้วนะ..เค้าจะไม่ยอมใจอ่อนอีก.." คุณเจนกระซิบบอกเสียงหวานๆ เนือยๆอย่าง อ่อนแรงกำชับผมอีกเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนจะบอกให้ผมกลับลงไปข้างล่าง แล้วพอผมเปิดประตุห้องคุณเจนออกมาก่อนจะหันไปกดล็อคให้เรียบร้อย แล้วพอหันกลับมาก็ใจหายวาบเมื่อพบว่าคุณดา กำลังเดินขึ้นบันไดมาด้วยสีหน้ายิ้มแย้มมีความสุข แต่พลันที่เธอเงยหน้าขึ้นมาเห็นว่าผมเพิ่งผลุดตัวออกมาจากห้องคุณเจน เธอถึงกับหน้าถอดสี ยกมือขึ้นทาบอก "ทองดี!..." คุณดาร้องเรียกชื่อผมเสียงดัง ด้วยความตกใจ ในขณะที่ผมก็สะดุ้งโหยง ในหัวรีบคิดหาข้อแก้ตัว เพราะเชื่อว่าเธอต้องถามผม แน่ว่าเข้าไป

ตำนานนักรัก ตอนที่ 66

ตำนานนักรัก ตอนที่ 66

"ซี๊ดดด..ตัวเอง...." คุณเจนผวาร้องเรียกชื่อผมเสียงกระเส่าสั่นๆเบาๆ เมื่อผมย่างเท้าเดินพร้อมกระทั้นเอวกระเด้าควยเข้า ไปจนจมพรวดเกินกว่าครึ่งลำ "ตัวเองไม่ต้องรีบนะ..ยะ..เย็ดเค้านานๆ..ซี๊ดดด..." คุณเจนร้องบอกเสียงกระเส่า พร้อมกระเด้งเอวขย่มรับยามที่ผมกระทั้นควยกระเด้า จนเธอครางเสียวเสียงซี๊ดๆยาวๆเมื่อควย ผมจมเข้าไปจนมิด ปากรูหีขมิบตอดจนผมรุ้สึกยวบๆหวิวๆ เร่งสาวเท้าก้าวขึ้นบันไดไปช้าๆ ทีละก้าวๆอย่างมันคง อาการมึนๆ เมาๆมลายหายไปหมด รุ้สึกเพียงแต่ซึมซาบความสุขที่คุณเจนมอบให้ "เค้าไม่อยากรักตัวเองเลย..." คุณเจนเพ้อเบาๆในขณะที่ซุกหน้าอยู่ที่ซอกคอผม "ทำไมล่ะครับ..." ผมร้องถามเสียงหวานๆ แล้วกระทั้นกระเด้าเน้นๆ สองมือช่วยจับเนื้อก้นอวบหยุ่นของคุณเจนแบะบีบใน ขณะที่กระทั้นเอวกระเด้าเข้าๆออกๆ "ก็ยิ่งรัก..เค้าก็ยิ่งเจ็บ..ยิ่งปวดใจ...น่ะสิ.." คุณ

ตำนานนักรัก ตอนที่ 65

ตำนานนักรัก ตอนที่ 65

ถ้าใครเคยมีอาการหู้อื้อ จนเหมือนหูดับไม่ได้ยินเสียงอะไร ทั้งๆที่ตามองเห็นปากของแต่ละคนขยับพูดจาแย้มยิ้มให้แก่กัน นั่นแหละมันเป็นอาการของผมตอนนั้น ที่ฟังไม่รู้เรื่องอันใดเลยว่าแต่ละคนพูดจาอะไร ผมนั่งบื้อนิ่งอึ้งเหมือนหุ่นยนต์ที่ไม่มี ชีวิต ไม่มีวิญญาณ ได้แต่ตอบรับครับๆ ยามมีคนถามไถ่ และพยายามฉีกมุมปากยิ้มตามไป ทั้งๆที่ไม่รู้เลยว่าเขาคุยอะไรกัน จนกระทั่งได้ยินเสียงนายเอ็มพูดเบาๆกับคุณดาเมียของผม "น้าดาครับ..ผมขออนุญาตพาคุณเจนออกไปฟังเพลงได้มั๊ยครับ..." ผมหูอื้อจนฟังไม่ออกว่าคุณดาตอบว่าอย่างไร แต่เห็นว่านายเอ็มผุดลุกขึ้นยืนพร้อมผายมือเชื้อเชิญคุณเจนให้ลุกตาม แล้ว พากันเดินออกไปจากงานเลี้ยง ด้วยท่าทีสุภาพ ยิ้มแย้มมีความสุข เท่านั้นเองมันก็เหมือนเธอเดินจากไปพร้อมใช้เท้าขยี้ หัวใจผมให้แหลกคาส้นเท้าไปในคราวเดียวกัน "ดื่มเบาๆหน่อยนะคะ

ตำนานนักรัก ตอนที่ 64

ตำนานนักรัก ตอนที่ 64

ผมนั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยเหมือนคนใจลอยอยู่ที่สระน้ำอีกพักใหญ่ จนแน่ใจว่าคุณเจนคงขึ้นไปชั้นบนเรียบร้อยแล้ว จึงค่อยๆ ขยับลุกขึ้นเดินกลับเข้าไปภายในบ้านบ้าง เจอป้าหงุ่นที่ห้องทานข้าว แกสอบถามว่าผมทานอะไรแล้วหรือยัง แต่ตรงหน้าแก มีชามข้าวต้มเครื่องสงกลิ่นและควันโชยมาหอมฟุ้ง "อ๋อ..ชามนี้ของคุณเจนค่ะ..เดี๋ยวเธอจะลงมาทาน..คุณทองดีรับบ้างมั๊ยคะ..ป้าจะไปเอามาให้..." ตอนแรกผมก็เกือบจะออกปากปฏิเสธไปแล้วว่ายังไม่หิว แต่พอรู้ว่าคุณเจนจะลงมาทาน ทำให้ผมเปลี่ยนใจ รีบบอกป้าหงุ่น ว่าผมขอทานด้วยแล้วกัน จากนั้นสักพักป้าหงุ่นก็จัดการยกชามข้าวต้มมาให้ผมที่นั่งรอ

ตำนานนักรัก ตอนที่ 63

ตำนานนักรัก ตอนที่ 63

ผมรู้สึกว่าตนเองเหมือนน้ำท่วมปาก จะพูดความจริงออกไปก็ไม่กล้า เมื่อปรากฏแก่ใจตนเองแล้วว่าทั้งคุณดาและพ่อตาผม รู้สึกยินดีพอใจด้วยซ้ำที่รู้ว่าคุณเจนไม่ได้เป็นสาวเลสเบี้ยน จึงไม่พูดถึงเรื่องที่เคยกล่าวไว้เลยว่าอยากให้ผมทำให้คุณเจน เป็นผู้หญิง จนยินยอมให้ผมมีอะไรกับเธอ ครั้นถ้ามารู้ความจริงว่าผมกับคุณเจนมีอะไรกันแล้ว ผมว่าคนที่ผมรักทั้งสองคง ลำบากใจเป็นแน่ ที่ตัดสินใจผิดๆในครั้งนั้นออกไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งคุณเจนเธอคงไม่มีวันอภัยให้ผมแน่ ในเมื่อผมเห็นการตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยวจากเธอมาแล้ว ตั้งแต่วัน เดินทางกลับ ไอ้โมเม้นท์ขี้อ้อนอ่อนหวานนั้น แทบไม่มีหลงเหลืออยู่อีกเลย ทั้งจากสีหน้าแววตาและน้ำเสียง ผมเข้าใจดีว่า ชีวิตของคุณเจนโดนทำร้ายจิตใจมาตั้งแต่ยังเด็กมาแล้วหลายครั้ง และถ้าเธอรุ้ความจริงว่าเหตุการณ์ที่ชักนำให้เธอต้องมา เสียตัวให้ผมนั้น เพราะ

ตำนานนักรัก ตอนที่ 62

ตำนานนักรัก ตอนที่ 62

ผมเดินตามหลังคุณเจนเข้าไปในบ้าน ก็เห็นทั้งคุณดาและพ่อตาผม นั่งรอพร้อมหน้ากันอยู่ที่ห้องรับแขก ผมรีบร้องทักทาย หลังจากที่ได้ยินเสียงคุณเจนแว่วๆ พูดกับผู้เป็นแม่และตาว่าเธอรู้สึกเพลียๆขอตัวขึ้นไปพักผ่อนก่อน พ่อตาผมก็รีบขยิบตา ส่งสัญญาณให้ผมตามไปที่ห้อง คงต้องการซักถามเรื่องราวเป็นแน่ ว่าแผนการณ์ที่แกวางเอาไว้สำเร็จแค่ไหน และที่ไม่ยอม ซักถามผมต่อหน้าคุณดานั้น ทำให้ผมเดาเอาว่าเรื่องต่างๆเหล่านี้คุณดาคงไม่ทราบ "เป็นไงบ้างคะ..ลูกเจนแผลงฤทธิ์เอาบ้างหรือเปล่า..." คุณดาร้องถามผมเสียงเบาๆยิ้มๆ หลังจากที่ลุงเสงี่ยมลุกขึ้นเดินกลับ ไปยังห้องของตนเองเรียบร้อยแล้ว "เอ้อ..ไม่นี่ครับ..ก็แทบไม่ได้พูดจากันเลย.." ผมตอบเลี่ยงๆ ไม่แสดงทีท่าพิรุธออกมาให้คุณดาจับได้ "แล้ว

ตำนานนักรัก ตอนที่ 61

ตำนานนักรัก ตอนที่ 61

"ซี๊ดดด..ตัวเอง..เบาๆนะ...ท่ายืนแบบนี้...ของตัวเอง..อูยยยย...มันแน่นจัง..." คุณเจนครางเสียวพร้อมร้องบอกผมเสียงกระเส่า เมื่อผมย่อตัวกระเด้าเสยควยยาวกว่า6นิ้ว เข้าไปในรูสวาทคับแน่นของเธอ อย่าว่าแต่คุณเจนจะร้องบอกเลยว่ามันแน่น ผมเองก็ยังรู้สึกว่าทั้งแน่น ทั้งฟิต จนเสียวปลายควายวาบๆ ยามที่ดันเข้าไป เหมือนกัน จึงค่อยๆจับคุณเจนดันเบาๆไปจนกระทั่งหลังของเธอชิดติดหนังห้องน้ำ แล้วสอดมือขวาเข้าไปใต้ข้อพับเข่า แล้วค่อยๆยกขึ้น คล้องในวงแขน ให้คุณเจนยืนรับน้ำหนักตัวด้วยขาเพียงข้างเดียว เล่นเอาเธอร้องถามผมเสียงสั่นๆ "ตัวเอง..เล่นอาราย..ระวังนะเดี๋ยวเค้าลื่นหกล้ม..อื๊ยยยยยย..." คุณเจนรีบท้วงเมื่อผมยกขาของเธอไว้ในวงแขน แต่เธอก็ทำตาม ไม่แข็งขืน พร้อมร้องอื๊ยเสียงเสียวๆ เมื่อผมย่อตัวกระเด้า เสยท่อนลำที่ยังคงเหลืออีกครึ่งเข้าไปในรูสวาทจนมิดสุดโคน จากนั้นก็กระเด้าถี่ๆเร็วๆด้วยความเสียวซ่าน "อูยยย..ซี๊ดดด...ตัวเองช้าๆ..เค้ายังไม่อยากรีบเสร็จ..เค้าชอบให้ตัวเองทำ

ตำนานนักรัก ตอนที่ 60

ตำนานนักรัก ตอนที่ 60

"ตัวเองรักเค้ามั๊ย.." คุณเจนส่งเสียงอ้อนๆร้องถาม มาจากใต้ลำตัวผม หลังจากที่พายุสวาทพัดผ่านไปได้เพียงครู่ "รักครับ..." ผมตอบไปตามความรู้สึกที่เกิดขึ้นในขณะนั้น มันแยกไม่ออกจริงๆว่าระหว่างคุณดากับคุณเจนผมนั้นรักใครมาก กว่ากัน รู้เพียงแต่ว่าผมรักเธอทั้งคู่ "จริงน๊า..รักเค้ามากมั๊ยอ่ะ.." ผมได้ยินเสียงอ้อนๆของคุณเจน แม้จะนึกขำกับท่าที ของเธอ และคาดไม่ถึงเลยว่าเธอจะมีโมเม้นท์แบบนี้ แต่มันก็ดูน่ารัก น่าเอ็นดู จนภาพร้ายๆปากจัดๆของคุณเจนลบเลือนออกไปจากหัวผมจนแทบนึกไม่ออกเลยว่าเธอทำอะไรกับผมไว้บ้างกี่ ครั้งกี่หน "รักมากสิครับ..รักที่สุดเลย.." ผมแกล้งตอบขันๆ แล้วกดจมูกจูบลงไปบนแก้มนวลของคุณเจนขยี้ไปมา เล่นเอาเธอหัวเราะ คิกเสียงใสๆอย่างมีความสุข "เค้าหิวข้าวแล้ว

ตำนานนักรัก ตอนที่ 59

ตำนานนักรัก ตอนที่ 59"

คุณเจนอย่าเพิ่งซีเรียสคิดมากเลยครับ..เรื่องที่เกิดขึ้นคุณเจนไม่ได้มีเจนตนาเลย..ถ้าคุณเจนไม่โดนคนร้ายจับไปมอมยา เรื่องนี้ก็คงไม่เกิดขึ้น"ผมพยายามพูดปลอบใจ พร้อมลูบผมดำขลับคุณเจนเบาๆ หวังปลุกปลอบมิให้เธอคิดมากจนเศร้า เสียใจเป็นอัตรายกับสุขภาพ "ตัวเองไม่ใช่เค้า..ตัวเองก็ไม่ต้องคิดมากสิ..ก็..." คุณเจนส่งเสียงอุ๊บอิ๊บๆอึกอักบอก แต่ก็ค้างไว้ไม่ยอมพูดต่อ "ก็อะไรครับ..." ผมถามเสียงเรียบๆ มือลูบไล้จากเรือนผมดกดำ ต่ำลงมาจนกลางหลัง "ก็..ครั้งสุดท้ายน่ะ เค้าไม่ได้ให้ตัวเองทำเพราะฤทธิ์ยาแล้วนิ.." พอคุณเจนพูดประโยคที่เธอค้างไว้ออกมา ผมก็ถึงคราวต้องนิ่งอึ้งบ้าง จนฝ่ามือค้างชะงักอยู่กลางแผ่นหลังขาวเนียน คราวนี้ มันชัดเจนกว่าเมื่อคืนที่คุณเจนบอกว่า ผู้หญิงต้องเลิฟก่อนจึงจะเมคได้ ครั้งนั้นผมยังคิดว่าคุณเจนพูดมาเพราะฤทธิ์ยา ปลุก กำหนัดมันคงยังไม่หมดฤทธิ์ แต่พอรุ่งขึ้นเธอยังยืนยันว่าครั้งสุดท้ายที่ให้ผมเย็ดมันไม่ได้เกิดจากฤทธิ์ยาตกค้าง หรือเธอจะ รักผมเข้าให้แล้ว

ตำนานนักรัก ตอนที่ 58

ตำนานนักรัก ตอนที่ 58

ผมยังนอนลืมตาโพลงท่ามกลางแสงจันทร์สลัวๆที่สาดส่องเข้ามาทางช่องลมเหนือบานหน้าต่าง ในขณะที่คุณเจนนอน สลบไสลอย่างมีความสุขด้วยความอ่อนเพลีย หลังจากที่เธอขึ้นขย่มจนผมและเธอน้ำแตกพร้อมกันไปอีกครั้ง จะไม่ให้เธอนอนหลับสลบไสลขนาดถูกผมนอนกอดพร้อมลูบไล้ทรวงอกอวบหยุ่นก็ยังไม่รู้สึกตัวได้อย่างไรเล่า ในเมื่อช่วง เวลาสั้นๆเพียงไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา คุณเจนเสร็จสมน้ำแตกไปแล้วถึงห้าครั้ง สี่ครั้งแรกเกิดขึ้นมาจากฤทธิ์ยาปลุกกำหนัด ที่พวกไอ้เปียกหลานพี่ชิตบังคับให้เธอกิน แต่ครั้งสุดท้ายเกิดขึ้นมาจากความเต็มใจที่คุณเจนมอบให้กับผม จะทำไปด้วย เหตุผลอะไรก็แล้วแต่ ผมไม่อยากทราบความจริง เพราะถ้ารู้ว่ามันทำมาจากความรักแล้วผมยังนึกภาพไม่ออกเลยว่าจะมี ปัญหาอะไรเกิดขึ้นตามมา เพราะคุณเจนได้กำชับไว้ว่า เมื่อกลับกรุงเทพ ห้ามนำเรื่องที่เธอกับผมมีอะไรกันแล้วไป

ตำนานนักรัก ตอนที่ 57

ตำนานนักรัก ตอนที่ 57

"นาย..จะ..ถะ.ถามทำไม..อ่ะ..อื้อออ...จะพูดอะไรก็พูดสิ..อย่ามัวอ้ำอึ้ง..." คุณเจนเป็นฝ่ายร้องถามผมตรงๆ ด้วยสุ้มเสียงสั่นๆ แล้วครางเบาๆในลำคอ เมื่อผมแอ่นท่อนลำตุงๆในกางเกงอัดยวบๆใส่ ร่องก้นคุณเจน แม้ว่ามันจะมีผ้านวมปกปิดอยู่ก็ตาม "ตอนหัวค่ำ ผม..เอ้อ..ทำตอนคุณเจนไม่มีสติรับรู้...จนผมไม่รู้สึกเสร็จสมแบบคุณเจนครับ...เลย...เลย.." ผมยังพูดไม่ทันจบ มัวแต่อ้ำอึ้งตามที่คุณเจนบอกจริงๆนั่นแหละ "เลยอยากขอเจนเมคเลิฟอีกครั้งใช่มั๊ย..." คุณเจนเลยพูดต่อให้ด้วยสุ้มเสียงสั่นกระเส่า "ครับ..." ผมตอบรับสั้นๆ แล้วลุ้นใจเต้นโครมๆรอคำตอบ "นายกล้าขอ...เจนก็กล้าให้..แต่ครั้งเดียวนะ..พอพรุ่งนี้เรื่องทั้งหมดต้องเป็นความลับ..นายห้ามแสดงอะไรกับเจนที่บ้านเป็น อันขาด ตกลงมั๊ย.." แม้คุณเจนจะมีข้อต่อรอง ผมก็รีบตอบตกลง พร้อมเอื้อมมือสอดลอดผ้าห่มเข้าไปจับอกอวบใหญ่ของคุณเจนขยำเบาๆ ปลายนิ้วเขี่ยที่หัวนม จนมันคัดตั้ง แข็งเป็นไต ก่อนจะตลบผ้าห่มที่คลุมร่างเปลือยของคุณเจนออกแล้ว

ตำนานนักรัก ตอนที่ 56

ตำนานนักรัก ตอนที่ 56

ผมนอนกอดคุณเจนอยู่บนโต๊ะกินข้าวรับลมเย็นๆอยู่สักครู่จนเกือบจะเคลิ้มหลับ แต่ก็จำใจต้องผุดลุกขึ้นมานั่งเสียก่อน เมื่อ ได้ยินเสียงลมหายใจอย่างสม่ำเสมอจากคุณเจนที่ดังอยู่ใกล้ๆ จึงลุกขึ้นนั่งมองร่างเปลือยเปล่าของคุณเจน ที่ตอนนี้เธอ เปลี่ยนมานอนตะแคงหันหลังให้ผม ทรวงอกอวบใหญ่ที่มีร่องรอยช้ำชอกจากการถูกบีบคลึงเป็นรอยแดงๆห้านิ้วเห็นได้ชัด ผมไม่สามารถมองไปที่เรียวสวาทของเธอ เนื่องจากเธอนอนตะแคงหนีบขาเอาไว้แน่น แต่พอเห็นแว๊บๆ ในส่วนที่ปลิ้นย้อย ออกมาทางง่ามก้น ว่ามันฉ่ำแฉะและแดงก่ำแค่ไหน ผมจึงตัดสินใจค่อยๆสอดแขนรั้งร่างเปลือยของคุณเจนขึ้นมากอดอุ้ม "อ่ะ...อูยยย..พอแล้ว....เจนพอแล้ว..." คุณเจนละเมอออกมาเบาๆด้วยเสียงเนือยๆอ่อนๆทั้งๆที่ตายังคงปิดสนิท ปล่อยให้ผมช้อนอุ้มเดินกลับไปค่อยๆวางเธอลงบน ที่นอน ในห้องที่ผมเคยนอนกับคุณดา จาก

ตำนานนักรัก ตอนที่ 55

ตำนานนักรัก ตอนที่ 55

ผมค่อยๆพลิกร่างลงมาจากตัวคุณเจน ท่อนลำยังคงแข็งโดเด่ เปียกเลอะลื่นทั้งจากน้ำเงี่ยนของตนเอง และน้ำลายของ คุณเจน จนเธอต้องผวาเข้ามาจับมันยึดไว้ "จะไปไหนคะทองดี...เจน..เจนยัง...ต้องการอีก..." คุณเจนส่งเสียงสั่นกระเส่า พร้อมแววตาหวานเยิ้มร้องถามผมเหมือนว่า ยาปลุกกำหนัดยังคงไม่สิ้นฤทธิ์ "ผมจะพาคุณเจนกลับบ้านครับ..." ผมตอบเสียงเรียบๆ ด้วยคิดว่าคงไม่เหมาะสมแน่ที่จะเย็ดคุณเจนในโกดังร้างแห่งนี้ "ไม่เอา..เจนยังต้องการอีก..นะคะทองดี...ทำเจนอีกนะคะ..ให้ความสุขกับเจนอีก..." คุณเจนส่งเสียงอ้อนวอนแหบกระเส่า มือเล็กๆของเธอกำอาวุธร้ายของผมไม่ยอมปล่อย พร้อมกระทอกถอกเล่นยวบๆ หวังให้ ผมทำตามใจเธอ "เดี๋ยวกลับไปทำที่บ้านดีกว่าครับ เชื่อผมสิ.." ผมร้อง

ตำนานนักรัก ตอนที่ 54

ตำนานนักรัก ตอนที่ 54

เมื่อผมได้ยินเสียงเหี้ยมเกรียมของพี่ชิต ถึงกับรู้สึกหนาววูบ หรืออดีตของแกจะเคยฆ่าฟันคนมาก่อน และมันคงมากกว่า หนึ่งคนแน่ ไม่เช่นนั้นแกคงไม่พูดออกมาเช่นนั้น นึกเสียวสยองไปถึงเหตุการณ์ที่ผมแกล้งแกจนอดเย็ดคุณดา แล้วสยอง ขึ้นมาฉับพลัน แต่ยามหน้าสิ่วหน้าขวานเช่นนี้ ผมได้แต่นิ่งเงียบ ไม่อยากซักถาม เพราะเป็นห่วงความปลอภัยของพวก คุณๆทั้งสอง เรื่องราวมันผิดแผนที่พ่อตาผมวางเอาไว้หมด แกสั่งเพียงให้พี่ชิตต้มน้ำว่านนางตัด แล้วหลอกล่อให้สองสาวกินเข้าไป จน ยาออกฤทธ์ เร่งกระตุ้นความกำหนัด แล้วให้พี่ชิตจัดการคุณอร ต่อหน้าต่อตาคุณเจน หวังปลุกอารมณ์จนเธอใจอ่อน ยอมใ ห้ผมเย็ด แต่นี่เหตุการณ์มันกลับผลิกผัน ไม่รู้ว่าไอ้พวกเหล่าร้ายนี้เป็นใคร มีเพียงคนเดียวที่ผมนึกถึงว่าคงเป็นพวกไอ้เจ ที่เคยเอาไม้เบสบอลฟาดหัวผมเป็นแน่ ผมย่องตามหลังพี่ชิตเข้าไปช้าๆ จนได้

ตำนานนักรัก ตอนที่ 53

ตำนานนักรัก ตอนที่ 53

"เชอะ..ทำโมโหกลบเกลื่อน..ติดใจรสจูบของพี่เค้าละมั้ง..อิอิ..." สิ้นเสียงหัวเราะของคุณอร เธอถึงกับหวีดร้องด้วยความตกใจ ที่จู่ๆคุณเจนเบรครถกระทันหัน จนกระตุกคมำถลำไปข้างหน้า ดีที่ว่าใช้มือยันคอนโซลรถได้ทัน ไม่เช่นนั้นหัวคงโขกกับคอนโซลหน้ารถเป็นแน่ ส่วนผมถึงกับตัวไถลหล่นตุ๊บลงมาตรงพื้น รถที่วางเท้า "จะแซวชั้นอีกมั๊ยยัยอร..." คุณเจนพูดเสียงเหี้ยมเกรียม ส่วนผมรีบลุกขึ้นมานั่ง แล้วแสร้งร้องถามออกไปเบาๆ "เกิดอะไรขึ้นกันครับ..." "นายเฉยเถอะ..อย่ามาจุ้น...นอนหลับไปเถอะ..ถึงอยุธยาแล้วจะปลุกเอง..." คุณเจนตวัดเสียงสูงใส่ผม จนผมได้แต่นิ่งอมยิ้ม พร้อมคิดว่า ที่คุณเจนโกรธคงไม่ใช่รสจูบที่อยุธยาแน่ มันน่าจะเป็น รสลิ้นของผมที่สัมผัสเรียวสวาทอูมๆของเธอหน้าห้องพ่อตาในคืนวันนั้นอย่างแน่นอน จึงแสร้งทำนอนหลับต่อไป จน รถพ้นทางพิเศษกาญจนภิเษก เข้าสู่ถนนสายเอ

ตำนานนักรัก ตอนที่ 52

ตำนานนักรัก ตอนที่ 52

"ยังไม่ถึงเวลาไม่ใช่รึทองดี..." เสียงพ่อตาผมถามออกมาหลังจากที่ผมผุดลุกขึ้นยืนทำท่าจะเดินผละกลับเข้าห้อง ส่วนตัว "คงอีกนานแหละครับพ่อ..กว่าคุณเจนจะพร้อมออกเดินทาง..นี่เพิ่งบ่ายสองกว่าเองครับ.." ผมตอบออกไปด้วยเสียงเรียบๆจนทั้งมะลิและสาลี่เงยหน้าขึ้นมามอง เมื่อบัดนี้เธอคงล่วงรู้แล้วเป็นแน่ว่าธุระที่ผมจะออกไป ทำให้พ่อตานั้น ต้องมีคุณเจนและคุณอรไปด้วยเป็นแน่ "ถ้ายังไม่ถึงเวลา..เอ็งก็ช่วยให้มะลิมันเสร็จอีกสักคนสิวะ..ดูหน้ามันสิ..ทำตาละห้อยเชียว..หึๆๆๆ.." พ่อตาผมพูดกลั้วเสียงขำๆ คงจริงอย่างที่แกบอก เพราะผมหันหน้าไปมองตามะลิ เห็นเธอทำหน้าทำตาแบบที่พ่อตาผม บอกจริงๆ แต่ครู่เดียวเธอก็รีบเปลียนสีหน้ามาเป็นแดงระเรื่อด้วยความอาย บ่นอุ๊บอิ๊บออกมาเบาๆ อายๆ "คุณท่านก็..มะลิไม่ได้ต้องการขนาดนั้นสักหน่อย..." "เอาน่าไอ้ลิเอ๊ย..ไม่ต้องอายลุงหรอก..ให้ทองดีมันใช้วิชาที่ลุงสอนมาทำให้...." จริงของพ่อตาผม ถ้าผมยังไม่อยากเสียพละกำลังจัดการเย็ดมะลิ ผมยังมีท่า

ตำนานนักรัก ตอนที่ 51

ตำนานนักรัก ตอนที่ 51

ผมนึกว่าคุณดาจะไม่เอาจริง ในเรื่องต้องการจะเปลี่ยนพฤติกรรมของคุณเจนจากรักร่วมเพศ ให้กลายมาเป็นผู้หญิงเต็มตัว ที่ไหนได้ พอผ่านไปแค่สามสี่วันคุณดาก็ดำเนินแผนการทันที ด้วยการอยากให้ผมได้ใกล้ชิดคุณเจนมากขึ้น หาเหตุชวน ผมและคุณเจนออกไปทานข้าวนอกบ้านบ้าง ดูหนังกันบ้าง คุณเจนก็ไปทุกครั้งไม่เคยขัดข้อง แต่มีข้อต่อรองให้คุณอรติด ตามไปด้วยเสมอ แผนการมันจึงไม่ประสพผลสำเร็จ เพราะคุณเจนก็ยังมีทีท่าชื่นชมเพื่อนเลสเบี้ยนของเธออย่างเปิดเผย พูดคุยกระเซ้ากระซิกกัน เสมือนไม่มีผมและคุณดาไปด้วย และหาได้สนใจอะไรในตัวผมเลย เรียกว่าแทบจะพูดคุยกันได้ เพียงไม่กี่คำเท่านั้น จนกระทั่งคูณดาต้องเข้าไปปรึกษาลุงเสงี่ยมจอมแผนการอีกครั้งหลังจากเสียเวลาไปร่วมเดือน จน ท้องอูมๆของเธอเริ่มปรากฏรูปร่างชัดเจนขึ้น "แม่ดาแน่ใจแล้วหรือ ที่จะเสียสละตัวเองขนาดนั้น..." พ่อตาผมพูดขึ้นเบาๆ หลังจากได้ฟังเรื่องที่คุณดาเล่าให้ฟังจนจบสิ้น โดยที่แกนิ่งเงียบไว้ ไม่ยอม

ตำนานนักรัก ตอนที่ 50

ตำนานนักรัก ตอนที่ 50

มะลิลงไปยืนอยู่ข้างเตียงจากนั้นค่อยๆ ถอดผ้าถุงสำเร็จรูปออกไปจากตัวด้วยท่าทางอายๆ จนมันกองร่วงหล่นไปกับพื้น เผยให้เห็นว่าเบื้องล่างขาวผ่องของเธอยังคงมีกกน.สีเนื้อสวมใส่อยู่ แต่เนื้อผ้าไนล่อนบางๆนั้น มันไม่สามารถปกปิดความ อวบอิ่มของเนินเนื้อที่อูมๆเป็นกระเปาะของเธอได้ อีกทั้งยังมีแพรไหมมีดำๆเป็นกระจุกบางๆ จนเธอต้องไขว้ขาหนีบไว้เมื่อ เห็นผมจ้องมองด้วยสายตาแวววาว "อย่ามองแบบนั้นสิคะคุณทองดี..มะลิอายนะ..." มะลิส่งเสียงสั่นๆตัดพ้อผมเบาๆ พร้อมกับเอามือข้างซ้ายปกปิดไว้แน่น ส่วนมือข้างขวายกขึ้นไปบนอก แล้วค่อยๆปลดรังดุม ลงมาทีละเม็ดๆอย่างเชื่องช้า จนสาปเสื้อเผยอออกมองเห็นได้ถึงความอวบขาวกลมกลึงของเนินอก ที่ซุกซ่อนอยู่ในบราสี อ่อนๆไม่ต่างกับเบื้องล่าง เมื่อมะลิเห็นว่าผมเบือนสายตาขึ้นมามองจับจ้อง จึงละมือซ้ายที่ปกปิดโคกอูมๆ ขึ้นมาช่วยถอดเสื้อ

ตำนานนักรัก ตอนที่ 49

ตำนานนักรัก ตอนที่ 49

"ซี๊ดดดด...อูยยยยย..ทองดีจ๋า..เมียเสียววว.." คุณดาเริ่มร้องครางเสียงดังขึ้นด้วยความเสียวซ่าน จนสะโพกอวบผายขาวผ่องของเธอส่ายเด้งขึ้นรับปลายลิ้น ผมยวบๆ "ตายแล้ว...ซี๊ดดดดด..ทองดีทำกับยัยเจนขนาดนี้เชียวหรือ..ซี๊ดดดด..แล้วเธอไม่มีอารมณ์แย่หรือคะ.." คุณดาร้องถามเสียง กระเส่า กระท่อนกระแท่น พร้อมครางซี๊ดยาวๆ เมื่อผมแยงนิ้วเข้าไปในร่องสวาทที่เปียกแฉะ "คงมีแหละครับ..แต่คงไม่เป็นไรหรอกคุณดาอย่ากังวลเลย เดี๋ยวคุณเจนก็ปลุกคุณอรมาเล่นรักกัน..." ผมพูดงำงัมออกมาจากหว่างขาคุณดา พร้อมหงายมือดันนิ้วกลางและนิ้วชี้ลึกลงไป จนคุณดาครางอูยยยเสียงยาวๆ แอ่นเอว กระเด้งเนินอวบอูมขึ้นยึกๆด้วยความเสียวซ่าน "ดะ..ซี๊ดด..ดาสงสารลูกจัง..ยะ..อยากให้แกเป็นผู้หญิงเต็มตัวสักที จะได้รู้ว่าผู้ชายดีๆเก่งๆ น่ารักนั้นให้ความสุขได้มากขนาด ไหน..." คุณดาร้องบอกเสียงกระเส่า แล้วอ้าปากหวอ เมื่อผมเริ่มสาวนิ้วแทงงัดๆสั้นๆถี่ๆ แต่ยังไม่รุนแรงนัก "ไม่แน่หรอกครับ..เธอทั้งสองคนอาจ

ตำนานนักรัก ตอนที่ 48

ตำนานนักรัก ตอนที่ 48

ผมนอนรออยู่บนเตียงตั้งนานแล้วคุณดาก็ยังไม่กลับมาเสียที อารมณ์ที่กำลังครุกรุ่นก็เริ่มหายไปทีละเล็กทีละน้อย จนตัดสินใจ ลุกขึ้นจากเตียงเพื่อออกไปดูว่าคุณดาทำอะไรอยู่ ด้วยความเป็นห่วง เธอยิ่งกำลังท้องกำลังไส้อยู่ เกรงว่าจะลื่นหกล้มแล้วจะ เป็นอันตรายกับลูกในท้อง หาได้อยากออกไปดูหน้าสาวผู้ที่คุณดาจะหามาทำหน้าที่ผู้ช่วยเธอนั้นคือใครแม้แต่อย่างใดจริงๆ แต่แล้วพอผมเปิดประตูห้องนอนของลุงเสงี่ยมออกไปก็ต้องชะงักอึ้งตกใจทำอะไรไม่ถูก เมื่อพบหญิงสาวรูปร่างสูงเพรียวไม่ ต่างจากคุณดา แต่ทรวดทรงองค์เอวมีขนาดอวบใหญ่กว่า กำลังยืนรีๆรอๆอยู่หน้าห้อง แม้เธอไม่ได้หันหน้ามา แค่เรือนร่างและ ทรงผมย้อมสีน้ำตาลเข้ม ผมก็จำได้ไม่มีวันลืมว่าเธอคือคุณเจน บุตรสาวคนเดียวของเมียผม "อ่ะคุณเจน...ทำไมต้องเป็นคุณครับ..." ผมอึกอักถามออกไป ด้วยความรู้สึกแสนประหลาดใจ ข้างฝ่ายคุณ

ตำนานนักรัก ตอนที่ 47

ตำนานนักรัก ตอนที่ 47

"แม่ดาไปดูเทปกับพ่อ ดูรึว่าใครโกหก..ถ้าไอ้ทองดีมันไม่รักดี..พ่อจะไล่มันออกจากบ้านทันทีเลย..เลี้ยงไว้ไม่ได้..." พ่อตาผมพูดงึมงำ ทำท่าโกรธเคืองเสียใจ จนน่าจะได้รับรางวัลตุ๊กตาทอง ส่วนผมเริ่มสังเกตุว่าทั้งคุณเจนและคุณอรทำยึกยัก สะกิดแขนกันไปมา ใบหน้าทั้งสองสาวเริ่มเปลี่ยนสี จนซีดขาวเหมือนกระดาษ "ไปเลยครับพ่อ..ถ้าผมทำตัวเลวจริงๆ อย่างที่คุณเจนกล่าวหา พ่อไม่ต้องไล่ ผมก็พร้อมจะเดินออกจากบ้านทันที..." ผมได้ที รีบตอกย้ำเข้าไปอีก จนคุณเจนและคุณอร สะกิดแขนกันขยับตัวเดินเลี่ยงห่างออกไปซุบซบกันเบาๆ โดยที่พ่อตาผมก็ แกล้งทำเป็นไม่เห็น "เอ้อ...คุณตาคะ.ละ..แล้วถ้าเผื่อว่าเป็นการเข้าใจผิดของเจนล่ะคะ..คุณตาจะลงโทษยังไง.." ที่สุดคุณเจนก็กระซิบถามเสียง สั่นๆออกมา "อ้อ..ถ้าหลานเข้าใจผิด ตาคงไล่ออกจากบ้านไม่ได้หรอก..คงแค่ยึดรถไม่ให้ขับไปมหาวิทยาลัย ส่านหนูอร ถ้าสมรู้ร่วมคิดวาง แผนใส่ร้ายทองดีมัน..ตาเห็นจะให้อยู่บ้านนี้ไม่ได้เหมือนกัน...ป่ะ..แม่ดาไปดูเทปกับพ่อเดี๋ยวนี้เลย..." พ่อตาผมพูดเสียงเรียบๆ ก็จริง แต่น้ำเสียงแกดูเอาจริง จนคุณอรเป็นคนแรก

ตำนานนักรัก ตอนที่ 46

ตำนานนักรัก ตอนที่ 46

ผมเหมือนนักมวยที่กำลังเมาหมัด โดนคู่ต่อสู้ชกซ้ายเหวี่ยงขวา จนซวนเซโงนเงน จะล้มมิล้มแหล่ แต่ที่ยังยืดหยัดต่อสู้อยู่ได้ เพราะใจล้วนๆ จนพี่เลี้ยงข้างเวทีทำท่าจะโยนผ้ายอมแพ้ แต่แล้วเสียงแตรรถดังสั้นๆที่หน้าประตูรั้ว ก็เหมือนเสียงระฆังที่ตีช่วย ผมได้สติรีบปัดมือมะลิออกจากหว่างขา จนเธอต้องลุกขึ้นไปชะโงกมองผ่านหน้าประตู แล้วหันกลับมารายงาน "รถปิคอัพ ของใครไม่ทราบค่ะ..." แม้มะลิไม่ทราบ แต่ผมก็คาดเดาว่าจะเป็นรถของช่างวิชัยที่พ่อตาผมโทรไปตามตัวเป็นแน่ แต่เพื่อความแน่ใจ ผมจึงผุดลุกขึ้น ยืน จัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อยแล้วเดินออกไปร้องถาม "มาหาคุณลุงเสงี่ยมครับ..." หัวหน้าช่างที่นั่งอยู่ในรถ รีบเปิดประตูเดินเข้ามาร้องบอกโดยที่ยังไม่ทันถาม "มาจากช่างวิชัยใช่มั๊ยครับ.." ผมร้องถามเพื่อความมั่นใจ ก่อนที่หันไปบอกมะลิให้เปิดประตูรั้ว เพื่อนำรถเข้ามาในบ้าน "คุณลุงเสงี่ยมไม่อยู่

ตำนานนักรัก ตอนที่ 45

ตำนานนักรัก ตอนที่ 45

จวบจนบ่ายแล้ว ผมก็ยังกลัดกลุ้มคิดหาทางออกให้กับตัวเองไม่ได้สักที ว่าจะรับมือแผนร้ายครั้งนี้ได้อย่างไร จนกระทั่งได้ยิน เสียงร้องเรียกชื่อผม ดังออกมาจากห้องนอนของลุงเสงี่ยม ผมจึงลุกขึ้นจากเตียงเดินเข้ามาหา "เอ็งมานี่สิ..ทองดี..." พ่อตาผมเรียกให้เข้าไปยืนใกล้ๆ จนชิดติดเตียง แล้วก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง ยื่นมือมาเขกหัวผมดังป๊อก "นี่แน่ะ..ดันพรวดพลาดเข้ามาไม่ดูตาม้าตาเรือ คุณวิจะเสร็จพ่ออยู่แล้ว ฮ่าๆๆๆๆ..อ้าว..อะไรวะ โดนเขกหัวแค่นี้ดันทำหน้าบอก บุญไม่รับ..." พ่อตาเรียกผมเข้าไปหาก็เพื่อจะเขกหัวสั่งสอน ที่ผมดันทำให้แกพลาดโอกาสได้เย็ดพยาบาลวิ แต่คำพูดของท่านก็ไม่ได้โกรธ เคืองอะไร ซ้ำยังหัวเราะขำๆเสียอีก แต่อารมณ์ผมในขณะนั้นไม่ได้ขำไปกับท่านเลย สีหน้าจึงยังคงกังวลกับเรื่องที่คุณเจนใส่ ร้ายอยู่ ว่าจะแก้ปัญหาอย่างไรดี "ขอโทษครับพ่อ..ผมกังวลเกี่ยวกับเรื่องคุณเจนอยู่

ตำนานนักรัก ตอนที่ 44

ตำนานนักรัก ตอนที่ 44

ผมขับรถพาคุณวิออกมาจากซอยอันเป็นที่ตั้งของศูนย์ จนออกสู่ถนนใหญ่ย่านลำลูกกาปทุมธานี ด้วยความเร็วที่ไม่สูงนัก เนื่อง จากยังไม่ชำนาญเพียงพอ จนบางครั้งรถคันหลังถึงกับไล่จี้ท้าย พร้อมเปิดไฟกระพริบเตือน จนผมต้องเข้าเลนกลาง แล้วรักษา ระดับความเร็วไม่เกิน80กิโลเมตร แบบไปเรื่อยๆไม่ได้รีบร้อน ปากก็พูดคุยตอบคำถามของคุณวิ ไปตามเรื่อง ซึ่งส่วนใหญ่ผมก็ พอมองออกว่าคุณวิเจตนาสื่อความหมายใด ในการคุยกับผม จนกระทั่งจู่ๆ ก็มีรถสีดำขับแซงจากเลนขวาสุดปาดหน้าเข้ามา เลนช่องทางที่ผมขับรถอยู่ แล้วเบรคกระทันหัน "ระวัง..ทองดี...เอี๊ยดดดดดด...โครม..." แม้ผมจะไม่ได้รับรถเร็วนัก แต่รถคันหน้าเบรคกระชั้นชิดขนาดนี้ ย่อมทำให้ผมเบรครถไม่ทัน จึงชนท้ายรถคันหน้าเต็มๆ ผมรีบ ดับเครื่องยนต์ แล้วเปิดประตูลงไปตรวจดูความเสียหาย ฝ่ายคู่กรณีก็เปิดประตูรถของเขาลงมา ทั้งชายและหญิง ดูหน้าตาท่า ทางน่าจะอายุอ่อนกว่าผมเป็นแน่ "ขอโทษครับ..พี่เบรครถไม่ทันจริงๆ..." ความ

ตำนานนักรัก ตอนที่ 43

ตำนานนักรัก ตอนที่ 43

ผมรีบร้อนผวาจะตามเข้าไปซ้ำ จนลืมระวังเพื่อนไอ้เจอีกคน จึงโดนมันเตะอย่างจังเข้าที่ชายโครง จนเซถลาล้มลงไปนอน ใกล้ๆเท้าคุณเจน ได้ยินเสียงเธอร้องว๊ายด้วยความตกใจ แล้วขยับหนีออกห่าง เพื่อนไอ้เจก็รีบตามเข้ามาซ้ำ ยกตีนกะจะกระ ทืบผมให้จมดิน ผมจึงรีบยกมือขึ้นกัน จนรู้สึกสะท้านไปทั้งแขน แต่ก็จับข้อเท้ามันไว้ได้ แล้วยกเสยขึ้นสูงก่อนตวัดขาเตะใน ท่าเถรกวาดลานจนมันล้มทั้งยืน ก้นกระแทกพื้นซีเม็นต์ดังตั๊บ แล้วคงจุกแอ๊ดจนร้องไม่ออก ได้แต่ทำหน้าบิดเบี้ยวเหยเกด้วย ความจุกเจ็บ ผมรีบพลิกตัวขึ้นยืนจังก้าเตรียมตั้งท่าต่อสู้ แต่ไอ้เจมันคงใจไม่ถึง พอมันลุกขึ้นยืนได้ รีบลูบใบหน้าที่คิดว่าหล่อเหลาของตน เองด้วยกลัวว่าจะมีแผลแตกเพราะพิษสงของกำปั้นผม แต่มันเพียงแค่ปูดโนเท่านั้น

ตำนานนักรัก ตอนที่ 41

ตำนานนักรัก ตอนที่ 41

"อยากเย็ดเมียอีกแล้วหรือคะ....ยังไม่เบื่อดาอีกหรือคะที่รัก..อุ๊ยย...ซี๊ดดดดดด.." คุณดาร้องถามเสียงอ้อนๆกระเส่าๆ ว่าผมเบื่อหรือไม่เบื่อ ซึ่งผมก็ไม่ตอบออกมาด้วยคำพูด แต่แสดงให้คุณดารู้ด้วยการโอบมือ ทั้งสองข้างไปคลึงแก้มก้น แล้วแบะแหวกมันออก ก่อนจะไต่นิ้วต่ำลงไปคลำจนพบช่องทาง ก็เสียบนิ้วพรวดเข้าไปแรงๆ จน คุณดาร้องอุ๊ย เสียงสั่นๆ แล้วตามมาด้วยเสียงครางซี๊ดๆ "ผิดร่องแล้วที่รัก..อูยยยยยย...ซี๊ดดด..." คุณดาร้องบอกเสียงกระเส่า แล้วยิ่งครางอูยยาวๆเมื่อผมทำเป็นไม่ได้ยิน ดันนิ้วพรวดลึกเข้าไปจนถึงครึ่งข้อนิ้ว แล้วหมุนนิ้ว คว้านควานเบาๆรอบๆช่องร่องรูที่นิ้วเสียบเข้าไป จนเธอครางซี๊ดดด ทำหน้าบิดเบี้ยวเสียวสยิว "เดี๋ยวดาไปทำงานสายนะคะที่รัก..." คุณดาร้องบอกเสียงกระเส่า พร้อมขมิบรูก้นยวบๆรัดนิ้วผมไว้แน่น "ก็ผมยังหิวอยู่นี่ครับ..ยิ่งกินผมก็ยิ่งหิว จนอยากกินคุณดาทั้งวันเลย.." ผมตอบเสียงหื่นๆอ้อนๆ แล้วดันนิ้วลงลึกไปจนเกือบสุด ข้อ แล้วชักเข้าชักออก จนคุณดาครางอิ๊ๆอ่ะๆ ทำหน้าตาบูดเบี้ยวเสียวสยิว "ค่ะๆๆๆ..ไม่ต้องอ้อนแล้ว...งั้นเมียให้กินอีกรอบ....คราวนี้กินให้อิ่มเลย

ตำนานนักรัก ตอนที่ 40

ตำนานนักรัก ตอนที่ 40

คุณดาขับรถพาผมเข้าไปในห้างหรูกลางกรุง ที่ผมเคยเห็นเคยเดินผ่าน แต่ไม่เคยแม้แต่นิดที่จะย่างกรายเข้าไปข้างใน เพราะล่วงรู้มาว่าภายในห้างหรูแห่งนี้ ล้วนแต่มีสินค้าแบรนด์เนม ซึ่งคนระดับผม ไม่สามารถหาซื้อเป็นเจ้าของได้แน่ ถ้าเข้า ไปเดินก็รังแต่จะเกิดกิเลส แรกๆคุณดาก็ให้ผมเป็นคนเลือกเสื้อผ้าเอง แล้วเข้าไปลองเปลี่ยนมาให้เธอดู เสื้อผ้าที่ผมเลือกเองทั้งแบบและสีสันถูกใจผม แต่พอสวมใส่เสร็จ เดินออกมาจากห้องลองให้คุณดาดู เธอก็ส่ายหัว แล้วโบกมือให้ไปเปลี่ยนมาใหม่ เป็นแบบนี้ถึงสองสามครั้ง ก็ยังไม่ถูกใจคุณดาเสียที จนสุดท้ายคุณดาต้องลุกขึ้นมาจากโซฟาที่นั่งรอ แล้วลงมือเลือกเสื้อผ้าให้ผมแทน จนใส่ออกมาให้เธอดู จนเป็นที่ถูกใจ คุณดา ก็ควักเงินพลาสติคให้ทางร้านรูด โดยไม่สนใจเรื่องราคาเลยแม้แต่นิด ออกจากร้านเสื้อผ้า คุณดาให้ผมใส่ชุดที่ลองเป็นครั้งสุดท้ายออกมาเสีย

ตำนานนักรัก ตอนที่ 38

ตำนานนักรัก ตอนที่ 38

แต่เชื่อมั๊ยครับว่า ผมไม่ได้โกรธสองสาวพี่น้องนี้เลยสักนิดที่โดนเธอย้อนเกร็ด ผมกลับทั้งโกรธทั้งโมโหลุงเสงี่ยมพ่อตาผม เองนั่นแหละ ที่ทำไมไม่กระซิบบอกผมบ้างเลยว่าไม่ให้ทำแบบนี้ มิหนำซ้ำตอนที่ผมก้มหน้าลงไปกระซิบบอก แกยังไม่พูดอะไร เอาแต่อมยิ้มอย่างเดียว ไม่ถามผมซักคำว่าจะทำแบบนี้ ไปเพื่ออะไร เอ๊ะ...หรือว่า...ลุงเสงี่ยมจะรู้ว่าผมทำเพื่อต้องการปกปิดความลับอะไรบางอย่างที่สองสาวรับใช้รู้มา เมื่อผมคิดได้ ดูเหมือนผมถึงกับหนาวยะเยือก เพราะรู้เลยว่าในไม่ช้า เมื่อสาลี่และมะลิจัดการจนลุงแกเสร็จสม ก็ต้องย้อนถาม ความจริงกับผมอย่างแน่นอน คิดได้ดั่งนั้นผมจึงค่อยๆขยับตัวเดินถอยหลัง หวังจะออกไปจากห้อง โดยที่ไม่ให้สาลีรู้สึกตัว แต่พอขยับออกไปได้ก้าวเดียวเท่านั้นเอง "ถ้าคุณทองดีไม่อยู่ดูตอนจบ...เรื่องเมื่อคืนที่มะลิมันรู้มา เราคงต้องรายงานให้คุณเจนรู้แน่เลยค่ะ..." สาลีพูดยิ้มๆ แล้วหันหน้า มาจ้องผม จนผมจำต้องยืนนิ่ง ทำเอาสาลีหัวเราะชอบใจ ที่ขู่ให้ผมกลัวได้อีก

ตำนานนักรัก ตอนที่ 37

ตำนานนักรัก ตอนที่ 37

ผมเชื่อว่าเมื่อมะลิรู้เรื่องที่ผมแอบออกไปดูคุณเจนกับเพื่อนสาวพลอดรักกันที่สระน้ำ สาลี่ก็ต้องรู้เรื่องนี้เช่นกัน วิธีเดียวที่จะปิด ปากสาวใช้ทั้งสองให้สนิท คงมีวิธีนี้วิธีเดียว เหมือนยิงปืนนัดเดียว แต่ได้นกตัวน้อยๆถึงสองตัว อีกทั้งพ่อตาของผมก็ยังได้ ประโยชน์ จิตใจกระชุ่มกระชวยขึ้น แม้ผมไม่เชื่อว่าแกจะทำอะไรมากได้ไปกว่าการคุยอวดโตว่าสามารถเย็ดคุณวิพยาบาลสาวได้ แต่ผมก็เชื่อว่าอย่างน้อยๆ เมื่อได้ มือนุ่มๆของสองสาวใช้วัยกำดัด อวัยวะเพศหรือควยพ่อตาผมน่าจะมีชีวิตชีวาขึ้นมาได้แน่ ผมจึงรอเวลาให้ผ่านไปสัก10นาที ค่อยย่องกลับไปแง้มประตูห้องน้ำดูอีกครั้ง และสิ่งที่สายตาผมเห็นก็เป็นไปตามที่คาดการณ์ ไว้ไม่มีผิด เมื่อสองสาวใช้ช่วยกันไล้ ช่วยกับลูบ จนท่อนลำของพ่อตาผมตื่นขึ้นมา แม้มันไม่ได้ตั้งแข็งตระหง่านก็จริง แต่ขนาด ความใหญ่ยาวของมันก็ทำให้สองสาวตื่นระทึก จนช่วยกันสาวมือที่

ตำนานนักรัก ตอนที่ 36

ตำนานนักรัก ตอนที่ 36

สองสาวใช้สาลี่กับมะลิ "คุณทองดี..เอ้อ..ไปไหนมาคะ..." มะลิรีบถามเสียงตื่นๆ แต่ตาเธอยังคงมองหน้าผมสลับกับกลางลำตัวผมไปมา "ผม..เอ้อ..ผมออกไปเดินเล่นมาน่ะครับ..." ผมตอบเสียงอึกอัก แล้วเผลอตัวใช้สองมือมากุมปิดเป้ากางเกงตัวเอง เมื่อเห็นมะลิ จ้องมองเอาๆ จนผมรุ้สึกเขินๆ ไอ้เจ้าตัวร้ายของผมมันก็ไม่ยอมอ่อนลงเสียที "ไปเดินเล่นเฉยๆหรือว่าไปดูไรที่สระน้ำกันแน่คะ..." เสียงมะลิแม้ยังคงดูตื่นๆ แต่ความหมายมันบอกชัดเจนว่าเธอแอบสงสัยว่า ผมไปดูบทพิสวาทของคุณเจนกับเพื่อนเลสของเธอมา "เห้ย!..ปล่าว..ผมไม่ได้ไปที่สระน้ำมานะ..."ผมรีบปฏิเสธเสียงแข็งๆ หน้าร้อนวูบๆด้วยความอายที่โดนมะลิจับได้ว่าไปแอบมอง คุณเจนมา "เปล่าจริงหรือคะ..."มะลิพูดยิ้มๆ แก้มแดงๆ ตาจ้องตาผม

ตำนานนักรัก ตอนที่ 34

ตำนานนักรัก ตอนที่ 34

"ฟังสิครับพ่อ..คราวที่แล้วถึงตอนที่พ่อได้เย็ดแม่ยิ้มครั้งแรก จนแม่ยิ้มเลือดนองเลยครับ..." ผมรีบบอก พร้อมทบทวน เรื่องของแม่ยิ้มครั้งสุดท้าย ที่ลุงเสงี่ยมเล่าค้างไว้ให้ฟัง เพราะคาดการณ์ว่าแกคงต้องถามแน่ๆ ว่าเล่าไปถึงตอนไหน พอแกได้ยินก็หัวเราะชอบใจเสียงดัง เริ่มเล่าต่อทันที "หลังจากนั้นพ่อก็ไม่ได้เย็ดแม่ยิ้มอีกเป็นปีๆ แม้แม่หนูยิ้มจะหายเจ็บแล้วก็ตาม อย่างมากพ่อก็ได้แค่ลูบๆคลำๆ ช่วยจนแม่หนูยิ้ม และพ่อเสียวจนเสร็จ โดยไม่ได้สอดเสียบอีกเลย.." "อ้าว..ทำไมเป็นอย่างนั้นครับ.." ผมรีบถามด้วยความอยากรู้ ลุงเสงี่ยมจึงเล่าต่อพร้อมเฉลยให้ฟัง "เหตุผลแรกคือพ่อกลัวแม่หนูยิ้มเจ็บอีก แม่หนูยิ้มก็คงกลัวเช่นกัน จึงไม่ยอมให้พ่อเย็ด ส่วนเหตุผลที่สองคือ ดูเหมือนพี่สาว แม่ ของแม่หนูยิ้มน่ะ จะพอรู้เรื่องของพ่อกับแม่หนูยิ้มแล้ว จึงจับแม่หนูยิ้มไปนอนที่เรือนแกตามลำพัง..แต่ช่วงระหว่างที่พ่อยังไม่ทัน เข้า

ตำนานนักรัก ตอนที่ 33

ตำนานนักรัก ตอนที่ 33

"อย่าดื่มให้บ่อยนักนะลูกเจน..เดี๋ยวเมาเสียก่อน.." คุณดาเอ่ยปากเตือนเบาๆด้วยความเป็นห่วง เมื่อเห็นลูกสาวเธอยื่นแก้วชน แก้วคนนั้นคนนี้จนผ่านไปสามสี่รอบแล้ว เสียงที่พูดจาออกมาก็อ้อแอ้เต็มทน "ม่ายมาวหรอกค่า..คุณแม่..ถึงจะมาวราวก็ดื่มในบ้าน จริงม๊ายวะพวกแก..." เสียงคุณเจนบ่งบอกว่าขณะที่เธอเริ่มมึนเมาเต็มที่แล้ว ผมจึงสะกิดเตือนคุณดาเบาๆ ให้เธอรุ้ตัว พร้อมกับประหลาดใจเหลือเกินที่คุณเจนเมามาย ความคิดว่าเธอกำลังวางแผนร้ายอะไร อยู่ตามคำเตือนของลุงเสงี่ยม ทำให้ผมลืมไปหมดสิ้น เพราะดูๆไปแล้ว เด็กหนุ่มสาวกลุ่มนี้ ไม่น่าจะมีเลห์เหลี่ยมอันใดเลย "แม่ว่าลูกเจนไปนอนพักก่อนดีกว่ามั๊ยคะ..เดี๋ยวแม่พาไป..." คุณดาถามอีกครั้งด้วยความเป็นห่วง "ม่ายนอนค่า..เจนยางม่ายมาว..เอิ๊ก...ซักหน่อย" คุณเจนพูดไปทำท่าขย้อนจะอวกไป จนผมอดรนทนไม่ไหว "ผมว่าคุณเจนไปพักล้างหน้าล้างตาก่อนดีกว่าครับ ส่างกว่านี้ ค่อยมานั่งทานต่อ..." ผมยังไม่ทันพูดขาดคำ คุณเจนก็ฟุบหัวลง ไปกับโต๊ะ

ตำนานนักรัก ตอนที่ 32

ตำนานนักรัก ตอนที่ 32

ผมมัวแต่คิดว่ามันน่าจะเป็นแบบในหนังในละคร เมื่อนางเอกจอมหยิ่งยโส ถูกพระเอกลงโทษด้วยการจูบปาก แล้วเธอจะตัว อ่อนเลิกหยิ่งยโสอีกต่อไป แต่ในความเป็นจริงกลับตรงกันข้าม พอผมคลายปาก ปล่อยวงแขนให้คุณเจนเป็นอิสระ เธอก็ยก ฝ่ามือตบเปรี้ยงเข้าไปที่หน้าผม เห็นตัวเล็กๆเพรียวๆแบบนั้นแหละ แต่มือเธอหนักเอาการ เล่นเอาผมหน้าหันแทบเห็นดาว "แกตาย!..." คุณเจนพูดแค่นี้ แล้วผลุนผลันวิ่งหายเข้าไปในครัว ผมจึงเดินเลี่ยงไปทางห้องนอนของลุงเสงี่ยม เห็นคุณดายืนดักอยู่หน้า ห้อง คุณเจนก็วิ่งกลับมา พร้อมในมือมีมีดปลอกผลไม้ด้ามเล็กๆ โดยมีพี่ชิตวิ่งตามหลังมาจนทัน "ไอ้ทองดี มึงรังแกกูใช่มั๊ย...มึงตาย!.." เมื่อคุณเจนวิ่งมากลับถึงหน้าห้อง เธอร้องจิกด่าผมอีกครั้ง แล้วเสือกมีดที่ถืออยู่ในมือ หลับหูหลับตาแทงเสียบเข้ามา เดชะบุญ ที่ผมระวังตัวไว้อยู่แล้ว จึงหลบทัน พร้อมคว้าข้อ

ตำนานนักรัก ตอนที่ 31

ตำนานนักรัก ตอนที่ 31

ผมกระเด้าพร้อมกับแยงนิ้วเขาไปในหอยอูมๆของคุณดาได้สี่ห้าครั้ง เธอก็เอี้ยวหน้าหันมาร้องอูยๆบอกผมอายๆว่า ขอเปลี่ยน ท่าเย็ดได้มั๊ย "ท่านี้คุณดาไม่เสียวหรือครับ..." ผมรีบถามกลับด้วยความแปลกใจ "ป่ะ..เปล่าค่ะ..ทองดีเย็ดท่าไหนดาก็เสียว..แต่ดาขอเปลี่ยนท่าใหม่ เพราะดา..เอ้อ..เจ็บหัวเข่าน่ะค่ะ..." คุณดาบอกเบาๆอายๆ แล้วยกหัวเข่าข้างซ้ายให้ผมดู จริงอย่างที่เธอบอก เพราะผมเห็นมันแดงกล่ำ คงเพราะเสียดสีกับพื้นไม้ เนื้อแข็ง ที่ไม่ได้ขัดมันเป็นแน่ เห็นแล้วทั้งสงสาร และขำ จนผมอดหัวเราะออกมาเบาๆไม่ได้ จึงถูกคุณดาจิกตาค้อนใส่ ผม ต้องรีบขอโทษ แล้วอัดลำเข้าไปจนสุด ก่อนจะกอดร่างคุณดาพลิกขึ้นมาข้างบน ส่วนผมลงไปนั่งเหยียดขากับพื้น "อืยยยย..ซี๊ดดดด..ท่านี้ของทองดีเข้าลึกจัง..." คุณดาร้องบอกเบาๆทำหน้าเหยเก "งั้นไม่ต้องขย่มลงมาให้สุดสิครับ..." ผมกระซิบบอกเสียงหื่นๆ พร้อม

ตำนานนักรัก ตอนที่ 30

ตำนานนักรัก ตอนที่ 30

ถึงมิน่าว่าทำไมผมถึงไม่เห็นว่ามีบ่อขุดขนาดใหญ่อยู่ที่หลังบ้าน เป็นเพราะว่าพี่ชิต แกเล่นปลูกชะอมกับกระถินเป็นกำแพงต้นไม้ บังไว้นั่นเอง ตอนที่ลุงเสงี่ยมพาผมเดินมาถากเปลือกไม้ไปกิน ผมก็เห็นเพียงกำแพงต้นไม้นี้ ก็นึกว่ามันสุดที่แล้ว แต่พอเดินผ่าน ช่องต้นไม้ ที่พี่ชิตเว้นไว้เป็นทางเดิน จึงได้เห็นบ่อน้ำนั่นเอง "เชิญพักผ่อนตามสบายนะครับน้องดา เดี๋ยวเย็นนี้พี่จะทำหน้าพริกกะปิให้ทานกัน..ฮ่าๆๆ.." พี่ชิตพูดอย่างรู้ใจ พอผ่านช่องกำแพง ต้นไม้ ก็ชี้มือไปทางท้ายสระที่ปลูกกระท่อมหลังเล็กๆมุงแฝก กระท่อมเล็กๆยกพื้นสูงแค่หัวเข่ามีฝาเพียงสามด้าน ทางด้านข้างๆทั้งสองและด้านหลัง ส่วนด้านหน้าที่ติดกับสระน้ำเปิดโล่ง ผม เลยจูงมือคุณดาไปนั่งพัก แม้อากาศจะร้อน แต่ก็ไม่อบอ้าว เพราะมีลมเย็นๆที่

ตำนานนักรัก ตอนที่ 29

ตำนานนักรัก ตอนที่ 29

จวบจนเวลาบ่ายโมงกว่าแล้ว คุณเจนกับพวกเพื่อนๆก็ยังไม่กลับมา ผมสังเกตุได้ว่าคุณดาเริ่มกระวานกระวายใจ ผุดลุกผุดนั่งไม่เป็นสุข เรื่องอารมณ์พิสวาทนั้นไม่ต้องไปพูดถึงมันเลยครับ เพราะภายในใจเป็นห่วงลูกสาวคนเดียวของเธอ จึงไร้อารมณ์แม้กระทั่งผมพยายามเข้าไปหยอกล้อ จนถึงขั้นเล้าโลม คุณดาก็ยังเฉยๆ ไม่มีอารมณ์ตอบสนอง จนผมคิดว่าปล่อยให้เธออยุ่ตามลำพังสักพักดีกว่า จึงเดินเข้าไปในห้องของลุงเสงี่ยม เพื่อดูว่าแกตื่นแล้วหรือยัง พอผมเปิดประตูห้องเข้าไป ลุงแกก็ร้องทักขึ้นมาทันที แสดงว่าแกตื่นนานแล้วเป็นแน่ หลงจากพูดคุยถามเรื่องของคุณเจนอีกสักครู่ ว่ากลับมาแล้วหรือยัง พอผมตอบว่า "คุณเจนกับเพื่อน..ยังเลยไม่กลับมาเลยครับ..." ลุงเสงี่ยมแกได้ยินก็ขมวดคิ้วที่เหลือเพียงเส้นบางๆ อยู่ไม่กี่เส้นเข้าหากัน ก่อนจะรำพึงออกมาเบาๆ "หรือว่ามันพากันกลับกรุงเทพไปแล้วนะ..."

ตำนานนักรัก ตอนที่28

ตำนานนักรัก ตอนที่28

ในเมื่อเจ้าของเรือนร่าง ใจกล้าหน้าด้านที่จะเปลือยร่างอวดให้คนแปลกหน้ามองอย่างท้าทาย จนผมกลับต้องเป็นฝ่ายอายแทน รีบสบัดหน้าเดินกลับเข้าไปในครัว โดยมีเสียงหัวเราะคิกๆ ชอบใจไล่ตามหลัง "น้องอรเรียกคุณทองดีไปคุยเรื่องอะไรหรือครับ..." พี่ชิตรีบสอบถามในขณะที่ผมกำลังยกกาแฟที่ชงค้างอยู่ขึ้นจิบ จะถามด้วย ความอยากรู้ หรือด้วยความหึงหวง ผมก็ไม่ทราบ "อ้อ..เธอขอร้องไม่ให้ผมเอาเรื่องที่เห็นไปปากโป้งบอกคนอื่นน่ะครับ..แต่พี่ชิตไม่ต้องกังวลนะครับ..ผมไม่บอกแน่.." ผมรีบบอกให้พี่ชิตรู้ เพราะมันไม่จำเป็นต้องปากโป้งแม้สักนิด ไม่ใช่เพราะอยากได้อะไรตอบแทนจากยัยเด็กอรนั่นเลย แต่ที่ไม่ จำเป็นต้องเอาไปพูดเพราะ คนอื่นๆในบ้านคงรับรู้หมดแล้ว ยกเว้นก็แค่ลุงเสงี่ยมเพียงคน

ตำนานนักรัก ตอนที่ 27

ตำนานนักรัก ตอนที่ 27

 ผมแอบย่องไปจนถึงห้องนอนของลุงเสงี่ยม ก็รีบผลุบตัวเข้าไป พบว่าคุณกานดาหรือไม่ก็พี่ชิต ได้จัดเตรียมปูที่นอนสำรอง ของผมไว้กับพื้นห้องข้างเตียงของลุงเสงี่ยมเรียบร้อยแล้ว จึงล้มตัวลงนอนทั้งๆที่ยังไม่ทันได้อาบน้ำ แต่ตัวก็ไม่เหนียวเพราะ อากาศที่เย็นสบายบวกกับเมื่อตอนบ่าย ได้อาบน้ำร่วมกับคุณดามาแล้วหนหนึ่ง ผมนอนเอามือก่ายหน้าผาก ได้ยินเสียงลมหายใจของลุงเสงี่ยมดังออกมาอย่างสม่ำเสมอ คิดว่าแกคงหลับไปแล้วเป็นแน่ จึง ไม่อยากปลุกให้แกตื่นขึ้นมาเล่าเรื่องที่เล่าค้างอยู่เมื่อเย็น ขนาดที่ผมนอนอยู่ในห้อง ยังคงได้ยินเสียงครางของเด็กอรแว่ว เข้ามาตามสายลมเบาๆอย่างต่อเนื่อง

ตำนานนักรัก ตอนที่ 26

ตำนานนักรัก ตอนที่ 26

"ซี๊ดดดด..น้าขา...ทำไมควยน้าใหญ่ขนาดนี้คะ..." ผมได้ยินเสียงร้องถามสั่นกระเส่าจากอรเพื่อนสาวของยัยเจน แต่กลับไม่ได้ ยินเสียงพี่ชิตตอบอะไรออกมา มีเพียงสาดน้ำใส่ดังโครมๆเบาๆ "ซี๊ดดดด..พอแล้วน้าชิต..ล้างสะอาดพอแล้ว..อืยยย..อูยยยย..อย่าแยงนิ้วเข้าไปสิคะ..อรเสียววว..." คราวนี้ผมรู้เลยว่าเสียงน้ำสาดที่ได้ยินนั้น คงเป็นพี่ชิตที่สาดน้ำล้างตัวล้างหีให้อรเป็นแน่ และแกคงล้างให้อย่างดี จนสอดนิ้ว แยงเข้าไปล้างถึงภายในรู จนสาวอรครางเสียวได้ยินออกมาถึงนอกห้องน้ำ ขณะที่กำลังลังเลว่าจะแง้มประตูสอดหน้าไปดูดีมั๊ย พลันหูก็ได้ยินเสียงเด็กอรร้องบอกเสียงกระเส่า "ซี๊ดดดดด..น้าชิตคะ..น้าเบิร์นเป็นมั๊ย..." "เบิร์นมันคืออะไรครับคุณอร..." ผมแอบขำที่พี่ชิตถามออกมาแบบนั้น แกคงไม่รู้ศัพย์แสงของพวกวัยรุ่นเป็นแน่ว่ามันหมายถึง เลียหี "ก็เบิร์นหี...หมายถึงเลียหีไงคะ..น้าทำเป็นมั๊ย..ทำให้อรหน่อยสิ....อรเงี่ยนมากเลย.." ผมได้ยินเสียงตอบของเด็กอร ถึงกับควยแข็งขึ้นมาทันที เพราะรู้ได้เลยว่า

ตำนานนักรัก ตอนที่ 25

ตำนานนักรัก ตอนที่ 25

คุณดาอยู่คุยกับลุงเสงี่ยมอีกพักใหญ่ จนก่อนได้เวลาอาหารเย็น ผมก็จัดเตรียมยาก่อนอาหารให้ลุงแกทานจนเรียบร้อยแล้ว คุณกานดาจึงเดินออกไปจากห้อง ก่อนออกไปยังทิ้งสายตายั่วยวนผม จนลุงเสงี่ยมแกสังเกตุเห็น พอลับร่างคุณกานดา ลุงแก ก็หัวเราะฮาๆๆอย่างมีความสุข แล้วแซวผม "เอ็งต้องเหนื่อยหน่อยละวะ ทองดี..แม่ดานี่เหมือนกับแม่หนูยิ้มไม่มีผิด...ลองเธอรักใครละก็ ยั่วยวนได้บ่อยๆไม่เลือกเวลาเล้ย.. ฮ่าๆๆๆ" ลุงเสงี่ยมพูดยิ้มๆขำๆ แสดงว่าตอนสมัยที่แกยังหนุ่ม คงโดนป้าหนูยิ้มยวนยั่วเย็ดทั้งวันเป็นแน่ แล้วแบบนี้ แกจะมีเวลาไปหา ความสุขกับสาวคนอื่นๆได้ยังไง เมื่อเกิดคำถามขึ้นในใจผม จึงรีบเร่งให้ลุงเสงี่ยมแกเล่าเรื่องต่อด้วยความอยากรู้ "อย่างนี้ลุงจะเอาเวลาไปหาสาวคนอื่นๆได้หรือ

ตำนานนักรัก ตอนที่ 24

ตำนานนักรัก ตอนที่ 24

 ประชันโฉมกันระหว่างแม่กับลูกสาว หลังจากที่ผมน้ำแตกไปแล้ว ก็ยังคงนอนกอดทับตัวคุณดาอยุ่อีกพักใหญ่ โดยที่ไม่ได้ถอนควยออกมา จนมันค่อยหด ตัวอ่อนยวบไหลหลุดออกมาจากโพรงสวาทของคุณดาเอง พร้อมด้วยน้ำกามข้นขาวที่ไหลปุดออกมาจากรูหี จนส่งกลิ่น คาวคลุ้งและเหนอะหนะ จนผมต้องพลิกตัวลงนอนหงายเคียงข้างคุณดา พลันก็เกิดความสงสัย "เอ้อ...คุณดาคุมไว้หรือเปล่าครับ..." ผมถามเสียงเบาๆด้วยกลัวว่าตั้งแต่ครั้งแรกที่ผมได้เย็ดคุณดา ก็เย็ดสดๆแล้วน้ำแตก ในหีเธอทุกครั้ง จน

ตำนานนักรัก ตอนที่ 23

ตำนานนักรัก ตอนที่ 23

"ทำไมทองดี..ให้พี่ชิตทำแบบนี้กับเมียคะ...อุ๊ยยย...ซี๊ดดดด.." ผมยังไม่ทันตอบพี่ชิตก็ละเลงลิ้นซ้ำลงมา พร้อมเกร็งมันจน แหลม แล้วชอนไชไปตามขอบร่องแคม โดยไม่สนใจเลยว่าลิ้นสากๆของแกจะโดนโคนควยของผมไปด้วยเลย ผมตอบไม่ออก แม้จะมีเสียงครวญครางด้วยความเสียวของคุณดาดังแทรกมากับคำถามของเธอ แต่น้ำเสียงนั้น มันก็เป็นเชิง ตัดพ้อต่อว่าผมกรายๆ เสมือนหนึ่งว่า ภายในจิตใจของคุณดากำลังต่อสู้ขัดแย้งกันเอง ระหว่างความเสียวซ่านที่ได้รับ กับจิต สำนึกของเธอ ที่ไม่ได้ต้องการมั่วทำรักกับชายสองคนในแบบนี้ "พี่ชิตครับ..พอเหอะ..." ผมจึงตัดสินใจบอกพี่ชิตไปตามตรง แต่แกคงกำลังหูอื้อ หน้ามืดเป็นแน่ จึงไม่ได้ยิน ยิ่งชอนไชปลายลิ้นไปตามขอบร่องเสียว และปลายเม็ดแตด จน

ตำนานนักรัก ตอนที่ 22

ตำนานนักรัก ตอนที่ 22

"ตกลงไอ้หลานเจนมันจะมาเที่ยวได้มั๊ยล่ะแม่ดา..." ลุงเสงี่ยมถามขึ้นมาหลังจากที่ผมและคุณดาทานข้าวกันจนอิ่มเรียบ ร้อยแล้ว "คงมาได้ค่ะคุณพ่อ..เห็นบอกว่าจะพาเพื่อนมาเที่ยวด้วย.." คุณดาตอบยิ้มๆเสียงอ่อนหวาน "คุณหนูเจนมีเพื่อนมาด้วยหรือครับคุณดา..กี่คนทราบมั๊ยครับ..ป่านนี้เธอคงโตเป็นสาวแล้วมั้งครับ.." พี่ชิตถามขึ้นมาด้วยน้ำเสียงตื่นๆดีใจ คงเพราะไม่ได้พบกับหลานสาวผู้นี้มานานกระมัง แต่ผมกลับรู้สึกตรงข้าม ถ้ายัยเด็กเจน นี่พาเพื่อนมาด้วย ผมกับคุณดาคงหาเวลาที่จะมีความสุขกันอีกไม่ได้แน่ "ไม่ทราบว่ากี่คนค่ะพี่..คงสองสามคนมั้งคะ..." คุณดาคาดเดา บอกให้พี่ชิตรับรู้ "งั้นไอ้ชิต..เอ็งดูสิว่าของสดของคาวในครัว มีพอเลี้ยงหลานข้ามั๊ย..ถ้าไม่พอจะได้ไปซื้อในตลาดมาเพิ่ม..." ลุงเสงี่ยมรีบสั่ง

ตำนานนักรัก ตอนที่ 21

ตำนานนักรัก ตอนที่ 21

"อย่าเพิ่งไปครับพี่ชิต..." ผมตัดสินใจเรียกรั้งไว้ จนคุณดากระซิบถามว่าเรียกทำไม ผมก็อธิบายไม่ถูกหรอกครับ มันเป็นเพียงความรุ้สึกที่เข้าใจ เห็น อกเห็นใจกันตามประสาผู้ชาย เห็นใจเข้าใจในความรักของพี่ชิตที่มีกับคุณดา คนเราตัดก้านบัวยังคงเหลือใย ผมไม่เชื่อ เด็ดขาดว่าพี่ชิตจะลืมคุณดาได้ในทันที และก็เชื่อว่าลูกผู้ชายอย่างแก เมื่อรับปากว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเมียผมอีก แกทำได้แน่ แม้ว่าในใจจะปวดร้าวแค่ไหนก็ตาม "มีอะไรหรือครับคุณทองดี..." ครู่เดียวผมก็ได้ยินเสียงพี่ชิตร้องตอบที่หน้าห้อง แสดงว่าแกยังไม่เดินไปไหน "พี่ชิตเข้ามาก่อนสิครับ.." เมื่อผมร้องบอกออกไป คุณดาหยิกแหม็บที่อกผมแล้วกระซิบเสียงดุๆใส่ผมว่าจะให้พี่ชิตเข้ามาทำไม "ผมสงสารพี่เขาครับ กะว่าจะถามพี่ชิตหน่อยว่า ถ้าอยากดูผมเย็ดกับคุณดา ก็ให้เข้ามาดูได้เลย.." ผมตอบยิ้มๆ ทำหน้าเป็นล้อ หลอกเลยโดนคุณดาจิกตา

ตำนานนักรัก ตอนที่ 20

ตำนานนักรัก ตอนที่ 20

คืนนั้นผมไม่ทำให้คุณดาผิดหวัง เมื่อเธออ้อนมาผมก็จัดไป อีกสองรอบสำหรับผม แต่กี่รอบของเธอนั้นผมไม่ทันได้นับ จนคุณดาประกาศยอมแพ้ เจรจาสงบศึกชั่วคราว ต้องขอบใจของดีที่ลุงเสงี่ยมให้ผมกินจริงๆ เพราะมันสามารถทำให้ผมสู้ศึกได้ทั้งคืน มิหนำซ้ำตื่นขึ้นมาก็ไม่ได้มีอาการฟ้าเหลืองแต่อย่างใด ผมรีบหันหน้าออกไปมองนอกหน้าต่าง เห็นว่าฟ้ามันสว่างมีแสงแดดอ่อนๆแล้ว จึงรีบสบัดตัวลุกขึ้นเตียงอย่างรวดเร็ว เกรงว่าจะเลยเวลาทานอาหารและยาของลุงเสงี่ยม ผมรีบเร่งจัดการธุระส่วนตัวอย่างว่องไว ก่อนที่จะเดินเข้าห้องไปดูลุงแก แต่พอเปิดประตูห้องนอนเข้าไป ก็พบว่าพี่ชิตกำลังนั่งคุยกับลุงเสงี่ยมอยู่ในห้อง ข้างหน้าแกมีชามข้าวต้ม ที่ถูกกินไปแล้วกว่าครึ่งถ้วย "เป็นไงวะเอ็ง...ปราบแม่ดาอยู่หมัดมั๊ย

ตำนานนักรัก ตอนที่ 19

ตำนานนักรัก ตอนที่ 19

 "ออกไปก่อนพี่...รอดาทำใจให้พร้อมก่อน..พี่ค่อยเข้ามา.." ผมได้ยินคุณดาหันไปดุพี่ชิตเสียงแหลม แล้วร้องอุ๊ย จนหน้าทิ่ม ลงมาที่อกของผม "สงสารพี่เถอะน้องดา..พี่รออีกไม่ไหวแล้ว..." พี่ชิตร้องบอกเสียงหื่นๆ คุณดาก็ขยับหัวออกไปจากอกผม ผมได้ยินเสียงตบตีพลั๊วๆเบาๆ พร้อมเสียงร้องห้ามเบาๆจากคุณดา ว่า อย่าๆ ก็รีบหราตาขึ้นมอง แม้ทั่วทั้งห้องจะมืดสนิท เพราะยังไม่ได้เปิดไฟ แต่ผมก็พมองออกว่าพี่ชิตกำลังกอดรัดร่างคุณดา ไว้แน่น พร้อมส่ายหน้าซุกที่ร่องก้น ส่วนคุณดาก็เอี้ยวตัวหันไปตบตีเสียงดังพลั๊วๆ แล้วร้องห้าม แต่พี่ชิตไม่ฟังเสียง สอดหน้า มุดจนหายเข้าไปในกระโปรงบานๆยาวๆของคุณดาได้ แล้วตามมาด้วยเสียงแจ๊ะๆๆๆ จนคุณดาสะดุ้งสะอึก รีบหันมามองทางผม แต่ผมชิงหรี่ตา

ตำนานนักรัก ตอนที่ 18

ตำนานนักรัก ตอนที่ 18

"ถ้างั้นที่ลุงท่านไปอยู่ศูนย์ คงเพราะเรื่องนี้ใช่มั๊ยครับ.." ผมคิดว่าคราวนี้คงเดาถูกแน่ จึงพูดออกไป แต่คุณดากลับอมยิ้มพร้อมส่ายหัว แต่ยังไม่ทันได้พูดอะไรออกมา ลุงเสงี่ยมก็เดิน เข้ามาถึงที่ศาลาเสียก่อน ผมเลยอดรู้เลยว่าท่าส่ายหัวแล้วอมยิ้มเหมือนมีเลสนับ ของคุณดานั้นมันหมายความว่ากระไร เพราะคุณลุงเสงี่ยมยังเดินเข้ามา ไม่ถึงศาลาเลย แกก็กวักมือพร้อมส่งเสียงเรียกให้ผมไปหา จนเมื่อผมรีบเดินเข้าไปใกล้ๆ ลุงเสงี่ยมก็พูดกับผมด้วยเสียงเบาๆ เหมือนไม่อยากให้คุณดารุ้ว่าแกพูดอะไรกับผม "ลุงจะให้ผมขึ้นไปเอามีดอีโต้ มาทำไมครับ ผมถามด้วยความสงสัย เพราะคิดว่าหูตัวเองไม่ฝาดแน่ "เอาเหอะน่า...ทองดีไปหยิบมา ดูด้วยนะว่ามันคมมั๊ย...หาอันที่คมๆมาให้ลุง..." ลุงเสงี่ยมยืนยันคำพูดอีกครั้ง ผมก็รีบขึ้นเรือน แล้วเข้าไปในครัว เห็นพี่ชิตกำลังปรุงอาหารอยู่พอดี แกเงยหน้าขึ้นมาทักผม ผมก็เลยทักตอบแบบรีบเร่ง แล้วมองหามีดอีโต้ตามที่ลุงเสงี่ยมต้องการ "หาอะไรครับคุณทองดี..." ดูเหมือนเป็นครั้ง

ตำนานนักรัก ตอนที่ 17

ตำนานนักรัก ตอนที่ 17

"นะคะผัวขา..ได้โปรดเย็ดเมียอีกครั้งนะคะ..." คุณดาส่งเสียงอ้อนๆ ดวงตาหงี่เยิ้มหวานฉ่ำ แม้ผมจะเห็นใจเธอว่าต้องการมากเพียงใด เพราะโดนพี่ชิตปลุกเร้าโลมเลียมา ตั้งหลายครั้งแล้วในวันนี้ แต่ผมยังคงมีคำถามที่ต้องการรู้เสียก่อน จึงจะยอมทำตามใจเธอ "คุณดาบอกผมหน่อยได้มั๊ยครับว่าทำไมถึงแค่อยากให้พี่ชิตเลียเท่านั้น.." ผมถามออกไปจนคุณดาอึกอัก ไม่กล้าตอบ ผมเลยกระตุ้นด้วยการกรีดปลายนิ้วไปที่ร่องสวาทเรียวยาวของเธอ จนคุณดา กระตุกเด้งเนินหีอูมๆใส่มือผมยึกๆ แล้วจึงยอมเผยความจริง ที่ผมอยากรู้ "ก็..เอ้อ...ก็พี่ชิตเค้าเลียเก่งนี่คะทองดี..ตะ..แต่เค้า...ทำไม่เก่ง..ไม่ทนน่ะค่ะ..." คุณดาตอบมาอายๆ มองตาผมด้วยสายตาที่หยาดเยิ้ม แล้วร้องอูยๆซี๊ดๆออกเมื่อนิ้วผมกดกรีดลงไปตามร่องเสียว

ตำนานนักรัก ตอนที่ 16

ตำนานนักรัก ตอนที่ 16

"คิดอะไรอยู่ว่ะ..ทองดี..." เสียงของลุงเสงี่ยมปลุกให้ผมตื่นขึ้นมาจากการนึกคิด ว่าผมควรจะจัดการเรื่องคุณดากับพี่ชิตอย่างไรดี เพื่อมิให้ขัดกับความ ตั้งใจที่ลุงแกมอบมาให้ แต่ทว่าผมดันไปพูดกับคุณดาไปก่อนแล้ว "ป่ะ..เปล่าหรอกครับ..เอ้อ..ลุงหิวหรือยังครับ..." ผมรีบปฏิเสธ พร้อมหันเหความสงสัยของลุงแก ไปร้องถามว่าลุงแกหิวข้าว หรือยัง "ยังหรอก..ยังไม่เย็นไม่ใช่รึ..." ลุงเสงี่ยมร้องตอบ แล้วทำท่าจะซักถามอะไรกับผมอีก เสียงเปิดประตูก็ดังแทรกเข้ามา จนผมหันไปมองเห็นคุณดาเปลี่ยน เสื้อผ้ามาใหม่แล้ว เป็นกระโปรงยาวกรอมเท้า จีบบานพริ้วไปทั้งตัว กับเสื้อคอปาดกว้างสีขาว ก้าวเท้าเข้ามาในห้อง

ตำนานนักรัก ตอนที่ 15

ตำนานนักรัก ตอนที่ 15

 "ผมจะแกล้งเมาเหล้านอนหลับดีมั๊ยครับ คุณดาให้พี่ชิตมาเย็ดกันบนเตียง..." ผมลองเสนอแผนการณ์ออกไป คุณดาครุ่นคิด อึกอักไม่ยอมตอบ แต่พอนิ้วกลางและนิ้วชี้ผมแทงเข้าไปในโพรงสวาทเท่านั้น มันก็ขมิบตอดถี่ๆ แล้วคุณดาก็ครางเสียวแล้ว ตอบมาอายๆ "ตามใจทองดีแล้วกัน..ซี๊ดดด..ดาไม่น่ามารักทองดีเล้ย....." ผมไม่รู้ว่าคุณดาพูดผิดหรือเปล่าว่าตามใจผม หรือตามใจตนเองกันแน่ เพราะพอผมซอยนิ้วถี่ๆเพียงสามสี่ครั้ง คุณดาก้ส่งสาย ตาหวานเยิ้มใส่ตาผม แล้วเด้งเอวกระเด้งรับจังหวะซอยนิ้วของผมยวบๆ ปากก็ต่อว่าอายๆ พร้อมร้องครางเสียวๆ แต่ผมก็หยุด มือไว้เพียงแค่นั้น แล้วชักนิ้วออกมา "เอานิ้วออกมาทำไมคะ..ดากำลังเสียว.." เสียงคุณดาร้องบอกกระเส่าๆ เหมือนเสียดายความสุขความเสียวที่

ตำนานนักรัก ตอนที่ 14

ตำนานนักรัก ตอนที่ 14

"ทองดีขา..พาดาไปเย็ดในห้องเถอะ..ดาทนไม่ไหวแล้ว...ซี๊ดดด..." เสียงคุณดาสั่นกระเส่าร่ำร้องครวญคราง ตัดใจปัดมือของผมออกมาจากหว่างขา แล้วเชิญชวนผมให้พาไปเย็ดในห้องนอนที่พี่ชิตจัดไว้สำหรับเธอ มันเล่นเอาผมสะดุ้ง ไม่คาดคิดเลยว่าคุณดาจะร้อนแรงได้ขนาดนี้ ทั้งๆที่เวลานั้นมันเพียงบ่ายกว่าๆ "แต่นี่มันเพิ่งบ่ายกว่าเองนะครับ ลุงก็เพิ่งหลับ พี่ชิตก็อยุ่ข้างนอก..ไว้ตอนกลางคืนค่อยเย็ดกันไม่ดีกว่าหรือครับ..." ผมพูดไปด้วย เอื้อมมือไปหว่างขาของคุณดาด้วย แล้วกรีดนิ้วไปตามรอยแยกเรียวยาวไปด้วย เล่นเอาคุณดาตัวสั่นจนกระตุกยึกๆ ด้วยความเสียวสยิว "แต่ดาเงี่ยนจริงๆนะ ทองดี ซี๊ดดดด..

ตำนานนักรัก ตอนที่ 13

ตำนานนักรัก ตอนที่ 13

 "ลุงเล่าข้ามๆไปถึงตอนเย็ดป้าหนูยิ้มเลยได้มั๊ยครับ..."ผมร้องถามลุงเสงี่ยมไปยังไม่ทันขาดคำ หูก็ได้ยินเสียงรถอัลพาร์ทของคุณดากลับเข้ามาเสียก่อน โดยมีพี่ชิตวิ่งลงจากรถมาเปิดประตูรั้ว แล้ววิ่งตามหลังรถจนเข้ามาจอดเทียบบันไดไม้ที่ทอดสูงขึ้นมาจนถึงตัวเรือน ผมรีบลุกขึ้นหมายจะไปช่วยทั้งสองคนถือข้าวของขึ้นมา แต่ลุงเสงี่ยมกลับเรียกรั้งไว้ "ปล่อยให้ไอ้ชิตมันจัดการเองเถอะ..." สิ้นเสียงของลุงเสงี่ยม ผมจึงจำใจต้องนั่งลงตามเดิม ทั้งๆที่ตั้งใจจะไปแอบกระซิบบอกคุณดาเสียหน่อยว่า เรื่องของเรานั้น ลุงเสงี่ยมรู้หมดแล้ว ครู่เดียวคุณดาก็เดินนำหน้าพี่ชิตขึ้นมาบนเรือน ด้วยสีหน้ายิ้มละไม มีความสุข จนผมรู้สึกว่าคุณดาของผมจะมีความสุขเกินไปแล้ว และความคิดว่าความสัมพันธ์ระหว่างคุณดาและพี่ชิตนั้น อาจจะมีมากกว่าการเป็นญาติผู้พี่ผู้น้อง มันอาจจะเคยมีอะไรกันมาก่อน ก็ย้อนกลับเข้ามาในหัวของ

ตำนานนักรัก ตอนที่ 12

ตำนานนักรัก ตอนที่ 12

"สวัสดีค่ะพี่ชิด..คุณพ่ออยู่ข้างหลังค่ะ..." ผมได้ยินเสียงคุณดาทักตอบอย่างสนืทสนม ซ้ำยังเรียกชายสุงอายุคนนั้นว่าพี่ชิต จากนั้นก็เห็นเขาเดินไปเปิดประตูรถตู้อัลพาร์ด ของคุณดาออกกว้างอย่างถือวิสาสะ "สวัสดีครับคุณท่าน..." นายชิตเปิดประตุรถด้านที่ลุงเสงี่ยมนอนอยู่ แล้วยกมือไหว้สวัสดีทันที "เออ..ว่าไงไอ้ชิต..ไม่ได้เจอกันเสียนาน ทำไมเอ็งแก่ขนาดนี้วะ..ฮ่าๆๆๆ.." ผมได้ยินเสียงลุงเสงี่ยมทักตอบมาแล้วถึงกับสะดุ้ง ไม่ได้สะดุ้งตกใจแปลกใจว่าลุงเสงี่ยมดูสนิทสนมกับนายชิตหรอกครับ ที่สะดุ้งคือ ว่า ลุงเสงี่ยมแกตื่นมาตั้งแต่ตอนไหนต่างหาก ทำไมผมถึงไม่รุ้ตัวเลย แม้แต่รถแล่นเข้ามาจอดเทียบหน้าบ้าน ก่อนจะดับเครื่องยนต์ยังได้ยินเสียงแกนอนกรนอยู่เลยด้วยซ้ำ "จะไม่แก่ได้ไงครับคุณท่าน ก็ไม่ได้เจอ

ตำนานนักรัก ตอนที่11

ตำนานนักรัก ตอนที่11

ทองดี..แกไปนั่งคุยเป็นเพื่อนแม่ดาเถอะ..ลุงนั่งคนเดียวได้..." ลุงเสงี่ยมพูดขึ้นมาหลังจากที่ผมพยุงแกขึ้นไปในรถอัลพาร์ด แล้วปรับเบาะเลื่อนมาชิดติดกัน จนเหมือนเป็นเตียงนอนขนาดย่อมๆ แต่ผมยังลังเล เพราะหน้าที่หลักของผมคือการดูแลแก แต่อีกใจก็อยากไปนั่งคู่ข้างหน้าเพื่อคุยกับคุณกานดาเหมือนกัน "ไปสิวะ..ไอ้..ทองดี..." ลุงเสงี่ยมดึงเสื้อผมจนต้องก้มหน้าเข้าไปหา แล้วแกก็กระซิบไล่เสียงเบาๆพอให้ได้ยินกันแค่สองคน ผมเลยจำต้องมุดออกมาจากเก๋งตู้ด้านหลัง แล้วปิดประตูรถเสร็จก็ก้าวขึ้นไปนั่งเคียงข้างคุณกานดา ที่ขับรถออกไปอย่างนุ่มนวลทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ "ที่อยุธยามีอะไรหรือครับลุง ถึงต้องไปค้างคืนกันด้วย.." ผมชะโงกหมุนหัวไปคุยกับลุงเสงี่ยมทางด้านหลังเบาๆ "แม่ดาบอกทองดีมันหน่อยสิ..พ่อง่วงแล้วขี้เกียจคุย... " แต่ลุงเสงี่ยมดันตัดบทดื้อๆ บอกว่าตนเองง่วง จากนั้นก็นั่งเอนๆตัวหลับตาไปเงียบๆ ไม่ยอมพูดยอมคุยอีกเลย จนกระทั่งครู่เดียวรถยัง วิ่งไปไม่ได้ถึงไหน ก็ได้ยินเสียงลุงแกกรนเบาๆ

ตำนานนักรัก ตอนที่ 10

ตำนานนักรัก ตอนที่ 10

"ด้วยการกอด การจูบแค่นั้นรึ..." เล่นถามกันมาตรงๆแบบนี้ ผมก็อ้ำอึ้งไปเลยสิครับ ใครจะกล้าตอบไปตรงๆว่าผมไม่ได้หวังแค่กอดแค่จูบ แต่ผมหวังจะได้เย็ดคุณกานดาจริงๆไปเลย ผมนิ่งอึ้งไม่กล้าพูดออกมาตามตรงจนคุณกานดาถามย้ำ "บอกมาสิ..ว่าเธอต้องการกอด และจูบชั้น เพียงเท่านั้นเองรึ..." "เปล่าครับ..ผมหวังมากกว่านั้น ผมหวัง ..ว่าจะได้นอน..และมอบความสุขให้คุณกานดา" ผมรวบรวมความกล้า ตัดสินใจพูดออกไปตรงๆ แต่เสียงพูดก็ยังคงประหม่าติดๆขัดๆ พอพูดจบผมนึกว่าคงโดนฝ่ามือคุณกานดาฟาดลงมาที่หน้าเป็นแน่ แต่เปล่าเลย เธอยังคงนั่งนิ่งตัวตรงเม้มปากแน่น แล้วจ้องมองเขม็งมาที่ผม เหมือนอยากจะจับกระฉากฉีกให้ขาดเป็นชิ้นๆ "ชั้นฟังไม่ออก..เธอจะมามอบความสุขอะไรให้ชั้น พูด

ตำนานนักรัก ตอนที่ 9

ตำนานนักรัก ตอนที่ 9

ฝ่ามืออ่อนนุ่มของคุณกานดาที่ลูบไล้แผ่นหลังผมแผ่วเบา บวกกับเนินเนื้ออกอวบเต่งกลมกระเปาะหยุ่นนุ่มเหมือนมีสปริงซ่อนไว้ภายในเสื้อ ที่แนบสนิทชิดต้นแขนผมนั้น บวกกับฤทธิ์ของแอลกอฮอล์จากไวน์ชั้นดีราคาแพง ที่ทำให้เลือดลมผมวิ่งแตกซ่าน จนขาดสติ สองมือยกขึ้นไปจับหัวไหล่กลมมนทั้งคู่ของคุณกานดา หมุนหันหน้ามาหาตรงๆ แล้วผมก็ก้มหน้าเข้าไปหา จนได้กลิ่นไวน์ราคาสูง ระเหยออกจากจมูกตามแรงลมหายใจ คุณกานดาชงักอึ้งอยู่นิดหนึ่ง คงคาดไม่ถึงว่าผมจะกล้าทำเยี่ยงนี้ แต่พอผมก้มหน้าต่ำลงไปอีก จนปลายจมูกสัมผัสกัน คุณกานดาก็หลุบตาลงต่ำ เมื่อผมกดปากลงไปเป้าหมายคือริม

ตำนานนักรัก ตอนที่ 8

ตำนานนักรัก ตอนที่ 8

"ยัยเจนมันอาระวาดอะไรอีกล่ะทองดี..." ทันทีที่ผมผลุบเข้าไปในห้องของลุงเสงี่ยม แกก็ร้องถามทันที ตั้งแต่ผมยังไม่ทันได้ลงนั่ง "เรื่องเล็กน้อยนะครับลุง..อย่าไปสนใจเลย..." ผมรีบปฏิเสธอย่างรวดเร็ว ทั้งยังไม่อยากบอกลุงแกไปว่ายัยหนูเจนนั้นอาระวาดเรื่อง ไม่ยอมให้ผมนั่งร่วมโต๊ะทานข้าวด้วย ไม่อยากให้แกคิดมาก พาลอารมณ์เสียไม่เล่าเรื่องของหลานสาวให้ผมฟังพอดี "ไอ้เด็กคนนี้..นับวันมันยิ่งร้ายกาจ..ลุงละอยากเห็นใครสักคน ที่จะมาดัดนิสัยของมันได้จริงๆ..." ลุงเสงี่ยมพูดแล้วอมยิ้ม ไอ้รอยยิ้ม แบบนี้ มันเสมือนแกกำลังคิดอะไรอยู่ในใจคนเดียว "ครับ...ผมก็ว่าน่าจะมีใครสักคนที่ปราบนิสัยคุณเจนได้...ว่าแต่ลุงจะไม่เล่าเรื่องหลานสาวลุงแล้วหรือครับ..." ผมตอบเออออไปกับ ลุงเสงี่ยม แล้วรีบวกกลับมาเข้า

ตำนานนักรัก ตอนที่ 7

ตำนานนักรัก ตอนที่ 7

ผมยกถ้วยข้าวต้มมาให้ลุงเสงี่ยมทานในห้องนอนส่วนตัวของแก พร้อมนั่งเฝ้าดูแกทานไปช้าๆจนอิ่ม ก็ดึงชามข้าวต้มออกมาจากโต๊ะเตี้ยๆตรงหน้าของแก แล้วเดินเอาออกไปวางที่ซิ้งค์ล้างจานในครัว ก่อนจะเดินกลับมาสอบถามแกว่าอยากออกไปเดินเล่นบ้างมั๊ย "เออ...ดีเหมือนกัน นอนอุดอู้มาทั้งวันแล้ว..." ลุงเสงี่ยมตอบตกลงพร้อมทำท่าขยับจะลุกขึ้น จนผมต้องร้องห้าม "เดี๋ยวก่อนครับลุง ผมไปหารองเท้าที่เหมาะกับการเดินออกกำลังกายมาให้ก่อน..ลุงมีบ้างมั๊ยล่ะ.." ผมร้องถาม เพราะเพิ่งมาอยู่วันแรก ยังไม่รู้ว่าลุงแกเก็บข้าวของไว้ที่ใดบ้าง "มีสิวะ...ทองดีไปถามแม่หงุ่นหรือพวกนังสาวๆดูแล้วกัน พวกนั้นมันเก็บ

ตำนานนักรัก ตอนที่ 6

ตำนานนักรัก ตอนที่ 6

"เอ้อ..คุณลุงไม่ได้เล่าอะไรมากหรอกครับ..แค่ผมสงสัยว่าทำไมอายุคุณดากับคุณลุงจึงต่างกันมาก เหมือนตากับหลานมากกว่าพ่อ กับลูกแค่นั้นละครับ คุณลุงเลยบอกให้ฟัง..." เมื่อผมพูดจบ สีหน้าแดงๆอายๆของคุณกานดาเริ่มดีขึ้น จึงหัวเราะเขินๆ "นั่นสิคะ..ทองดีคงสงสัย คุณพ่อท่านอายุเกือบ80แล้ว..แต่ดายังไม่ถึง40เลย..ห่างกันจนไม่เหมือนพ่อกับลูก..อิอิ" คุณกานดาพูดขำๆ ยิ้มทั้งปาก และดวงตาใส่ผม จนผมเผลอตัวมองหน้าเธอเขม็งด้วยความชื่นชม เล่นเอาคุณกานดาหลบตาวูบ พร้อมกับหน้าแดงขึ้นมาอีกครั้ง อุ๊บอิ๊บบอกผมเบาๆว่า "ดากลับก่อนแล้วกัน...รอคุณพ่อตื่นก่อนค่อยเข้าไปคุยกับท่าน..." คุณ

ตำนานนักรัก ตอนที่ 5

ตำนานนักรัก ตอนที่ 5

"ฟังสิครับลุง..." ทันทีที่ทรุดตัวนังลงบนเก้าอี้ ผมก็รีบตอบรับทันทีด้วยความอยากรู้เรื่องราว และผมก็ไม่รู้สึกแปลกใจเลยที่คราวนี้ลุงเสงี่ยมไม่ย้อนถามผมเลยว่าครั้งสุดท้ายแกเล่าถึงตอนไหน คงเพราะมันเป็นอาการขี้หลงขี้ลืมไปบ้างเป็นครั้งคราวของคนวัยชราเช่นลุงเสงี่ยมเป็นแน่ "พอลุงกับแม่สมคิดมุดเข้าไปแอบอยู่ใต้ถุนท่าน้ำได้แล้วนะ..แม่สมคิดก็เข้ามากอดลุง มือก็ล้วงลงไปลูบที่ไอ้หนูของลุงจนมันแข็ง ส่วนลุงก็ก้มหน้าลงไปจูบดูดนมของแม่สมคิดตอบแทน....พร้อมกับเอื้อมมือลงไปล้วงหอยให้แม่สมคิดเค้า แต่หอยของพี่สาวทั้งสองของลุงแตกต่างกันเล็กน้อยตรงที่ขนน่ะแหละ..." "มันต่างยังไงครับลุง..." ผมซักถามขัดจังหวะเป็นบางครั้ง แม้จะรุ้แล้วว่าลุงเสงี่ยมแกเล่าย้อนเรื่องไปบ้างเล็กน้อยก็ตาม "ก็ของ

ตำนานนักรัก ตอนที่ 4

ตำนานนักรัก ตอนที่ 4

ผมเดินตามหลังคอยระวังไม่ให้แกพลาดล้มไปจนถึงห้องรับแขก ลุงเสงี่ยมก็ค่อยทรุดตัวลงนั่งบนโซฟาตัวใหญ่ ที่สวยงามมาก จน ตอนหลังผมถึงรู้ว่าโซฟาแบบนี้เขาเรียกชุดโซฟาหลุยส์ พอลุงเสงี่ยมกับคุณกานดาทรุดตัวลงนั่งเรียบร้อยแล้ว ผมก็ยืนเก้ๆกังๆ ทำ ตัวไม่ถูก ครั้นพอเห็นคนรับใช้สาวๆอีกสองคน และสูงอายุอีกคนทรุดตัวนั่งลงกับพื้น ผมก็เลยจะทรุดตัวลงนั่งตาม "เห้ย!...ทองดี แกขึ้นมานั่งบนนี้..ไม่ต้องนั่งที่พื้น แกไม่ใช่คนรับใช้ลุง..." แต่ลุงเสงี่ยมเรียกรั้งผมไว้ก่อน และชี้มือไปยังเก้าอี้ด้านข้าง อีกตัวที่อยู่ชิดติดกับที่คุณกานดาลูกสาวของแกนั่งอยู่ "เอ้อ...ไม่เป็นไรหรอกครับลุงเสงี่ยม..." ผมตอบอย่างเกรงใจ แล้วก็ยังทรุดตัวจนลงไปนั่งกับพื้น "ทองดีขึ้นมานั่งบนนี้เถอะค่ะ..อย่าขัดใจคุณพ่อ.." จนคุณกานดาบอกอีกคน ลุงเสงี่ยมก็พยักหน้าแบบเห็นด้วยกับคำพูดของลูกสาว ผมเลยจำต้องไปนั่งตัวลีบบน

ตำนานนักรัก ตอนที่ 3

ตำนานนักรัก ตอนที่ 3

"ทองดี..เอ็งอายุเท่าไหร่แล้วนี่..." ผมก็ตอบไปตามตรงว่า25ย่าง26แล้ว ลุงแกก็ถามต่อ "แล้วนี่เอ็งไม่รีบกลับไปหาเมียที่บ้านหรือไงวะ" "โธ่ลุง..ได้โปรดดูหน้าของผมใหม่อีกครั้งสิครับ..หน้าเด๋อๆด๋าๆ บ้านนอกๆ อย่างผมนี่..จะหาเมียเป็นตัวเป็นตนกับเขาได้...ฮ่าๆๆๆ" ผมรู้ตัวเองดีว่าหน้าตาและฐานะอย่างผม สาวๆที่ไหนจะมาสนใจ จึงหัวเราะขำไปกับคำถามของลุงเสงี่ยม แล้วก้นึกว่าแกจะหมดคำถามไปแล้ว หลังจากแกได้ยินผมพูดก็อึ้งไปแป๊บนึง "เอ็งทำงานที่นี่ได้เงินเดือนเท่าไหร่วะ..บอกลุงได้มั๊ย..." "ได้สิครับ..ตอนนี้ผมได้หมื่นนึงแล้วไม่รวมโอที..แต่ตอนเข้ามาทำใหม่ๆ เมื่อสองปีที่ผ่านมาเริ่มสตาร์ท9000บาทเองครับ..." ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าลุงเสงี่ยมแกอยากรู้เรื่องเงินเดือนของผมไปทำไม แต่ก็บอกแกไปตามจริง แกได้ยินก็อมยิ้มเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่ในใจของแกไปคนเดียว "ลุงเล่าเรื่องวัยเด็กของลุงให้ผมฟังต่อสิครับ..." คราวนี้ผมเลยวกกลับมาเข้าเรื่องที่ตนเองอยากรู้ว่าวัยเด็กของลุงแกจะโลดโผนขนาด

ตำนานนักรัก ตอนที่ 2

ตำนานนักรัก ตอนที่ 2

วันรุ่งขึ้นผมต้องเข้าเวรหน้าตึก คอยดูแลต้อนรับแขกที่จะมาเยี่ยมญาติของพวกเขา หรือพาญาติมาฝากให้ทางศูนย์ช่วยดูแล เลยยังไม่ได้เจอลุงเสงี่ยมจนกระทั่งเกือบเที่ยง รถอัลพาร์ดสีดำที่ผมจำได้ว่าเคยพาลุงเสงี่ยมเข้ามาอยู่ที่ศูนย์ แต่คราวนี้มันเปลี่ยนมาป้ายสีดำแล้วก็แล่นเข้ามา หญิงสาววัยกลางคนที่ผมเดาว่าน่าจะเป็นลูกสาวของลุงเสงี่ยมก็เปิดประตูรถด้านคนขับลงมา พร้อมกับสาวน้อยอีกคนหนึ่งที่เปิดประตูด้านข้างคนขับตามลงมาด้วยท่าทางที่บ่งบอกให้รู้เลยว่า คงไม่เต็มใจมา เพราะวงหน้าเรียวรูปไข่แม้จะดูสวยน่ารักก็จริง แต่หัวคิ้วทั้งสองขมวดมุ่นท่าทางก็กระฟัดกระเฟียดเหมือนกำลังอารมณ์เสียโดยระบายออกด้วยการปิดประตูรถดังโครมใหญ่ "เจน..เวลาลูกอยู่ต่อหน้าคุณตา..อย่าทำกิริยาแบบนี้อีก

ตำนานนักรัก ตอนที่1

ตำนานนักรัก ตอนที่1 เกริ่นนำ

ผมชื่อทองดี ชายไทยภาคกลางอยู่ไม่ห่างจากกรุงเทพเท่าใดนัก สิ่งที่ผมจะเล่าให้ฟังนั้น มันหาใช่บันทึกนักรัก ที่ผมเป็นผู้เขียนแต่อย่างใด แต่ว่ามันคือคำบอกเล่าของชายชรา ที่เข้ามาพักอยู่ในพรประภาเนิร์สซิ่งโฮม ที่ผมทำงานอยุ่ต่างหาก เรื่องที่คุณตาเสงี่ยม ถ่ายทอดให้ผมฟังยามท่านเหงา โดยมีผมเป็นเพื่อนคุย เพราะไม่คอ่ยมีลูกหลานมาเยี่ยมนั้น จะเป็นเรื่องเท็จจริงประการใด ผมไม่อาจทราบ แต่ผมเห็นว่าเรื่องของลุงเสงี่ยมน่าสนใจ น่าจดจำเอาไว้เป็นบทเรียนของชีวิต แต่ไม่น่าจดจำทำเลียนแบบ ผมจึงถ่ายทอดมา ให้พวกท่านฟังกันอีกที ตามผมมาสิครับ ผมได้พบและรู้จักคุณลุงเสงี่ยมเป็นครั้งแรก ในตอนบ่ายๆวันหนึ่งที่ผมเข้าเวรประจำอยู่หน้าตึก คอยดูแลช่วยเหลือญาติๆของผู้สูงอายุ หรือก็คือคนแก่นั่นแหละครับ ที่เข้ามาติดต่อฝากให้ช่วยดูแล ทั้งแบบชั่วครั้งชั่วคราว ยามที่คนทางบ้านไปท่องเที่ยว