AEl5Nk.gif AEl5Nk.gif


เหตุเกิดที่โรงแรมblPdyV.gif
โดย Tom Mm

ข้อมูลอัฟเดทล่าสุด
29/07/66

เต้ยกับพี่ติ่ง blPdyV.gif
โดย ตฤษณา

ข้อมูลอัฟเดทล่าสุด
28/07/66

ผิดที่เมย์เองเลยโดนจับขึงพืดblPdyV.gif
โดย Uratarou

ข้อมูลอัฟเดทล่าสุด
28/07/66

ฝึกงานที่บริษัทขายหมู่บ้านจัดสรรblPdyV.gif
โดย 子翔吳

ข้อมูลอัฟเดทล่าสุด
28/07/66

พ่อเลี้ยงของหนู EP1blPdyV.gif
โดย Ken Ken

ข้อมูลอัฟเดทล่าสุด
28/07/66

วันอาทิตย์ที่ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2563

จำใจมีชู้ ตอนที่ 3 จบ

จำใจมีชู้ ตอนที่ 3  จบ
แต่งโดย ชอบสนุก
เครดิต Iczy

ขอขอบคุณคุณจอน บราวผู้เป็นเจ้าของหนังสือเล่มนี้
พิมพ์โดย Iczy

เปล่า...ชีวิตสวาทอันโลดโผนของลลนายังไม่จบลงง่าย ๆ
มันจะจบลงได้อย่างไร ในเมื่อหล่อนยังสาวยังสวยมีเสน่ห์ร้อนแรงออกอย่างนี้
ปรากฏว่าการสารภาพผิดกับเสี่ยกำธรในวันรุ่งขึ้น

ในห้องนอนซึ่งเคยร่วมรักร่วมสุขกันมานับครั้งไม่ถ้วนนั้น
และวันนั้นซึ่งเป็นการบังเอิญตรงกับวันที่เสี่ยพ้นจากการสั่งห้ามของนายแพทย์พอดี มันช่างโชคดีจริง ๆ
เรื่องจึงลงเอยด้วยการผัวหนุ่มเมียสาวหย่ากันไม่ขาด เพราะถ่านไฟเก่าลุกโชน เย็ดกันสามทีซ้อน ๆ

ส่วนสมเสมียนหนุ่มทีเด็ดเย็ดหีนายสาว เขาหายไปไหนไม่มีใครทราบข่าวคราว

สองปีผ่านไปอย่างรวดเร็ว กลางดึกของคืนวันหนึ่ง
ขณะที่สองผัวเมียกำลังเย็ดกันในท่าจระเข้กบดานนั้น

จำใจมีชู้ ตอนที่ 2

จำใจมีชู้ ตอนที่ 2
แต่งโดย ชอบสนุก
เครดิต Iczy

ขอขอบคุณคุณจอน บราวผู้เป็นเจ้าของหนังสือเล่มนี้
พิมพ์โดย Iczy

หนึ่งเดือนผ่านไป
ลลนาสดชื่นเปล่งปลั่งขึ้นใหม่อีกครั้งหนึ่ง แต่บาปสวาทที่ผ่านมานั้นหาได้ทำให้เธอยั้งคิด
เหมือนนักเลงเหล้า วันไหนไม่ได้ดื่มเหล้า ข้าวปลากลืนไม่ลง
ดังนั้นหล่อนจึงโลดถลาเข้าสู่วงสังคมเช่นเดิม หล่อนไม่กลัวต่อการที่จะมีท้อง
ขอให้ได้เย็ดก็แล้วกัน ถ้าเกิดท้องขึ้นมาจริงจะกลัวอะไร หมอมาโนชอยู่ทั้งคน
ไม่เห็นจะแปลก และก่อนที่จะทำแท้ง ก็ยังได้เล่นเกมสวาทกับหมอเสียอีกด้วยซ้ำ
โดยที่หล่อนไม่ต้องเสียเงินทำแท้งเลย

อย่างไรก็ตาม ความปรารถนาที่เร่าร้อนของลลนาก็ยังไม่สมหวัง
 จนกระทั่งเพื่อนสาวด้วยกันได้แนะนำให้รู้จักกับเสี่ยกำธร

จำใจมีชู้ ตอนที่ 1

จำใจมีชู้ ตอนที่ 1
แต่งโดย ชอบสนุก
เครดิต Iczy

ขอขอบคุณคุณจอน บราวผู้เป็นเจ้าของหนังสือเล่มนี้
พิมพ์โดย Iczy

รถแบบสปอร์ตรุ่นล่าสุดสีขาวสะอาดแล่นออกจากตัวเมืองไปตามถนนเล็กช้า ๆ
เลี้ยวซ้ายออกถนนลาดยางซึ่งหน่วยทหารซีบีส์อเมริกาเป็นผู้สร้าง
เลยออกไปจากถนนมีแต่ทุ่งนาซึ่งขณะนี้ข้าวกำลังออกรวงเหลืองอร่าม
ชายหนุ่มผู้ทำหน้าที่เป็นคนขับก็เหยียบเบรค ดับเครื่องและไฟ
คงได้ยินแต่เสียงลมหนาวพัดปะทะยอดข้าวดังซู่ ๆ
"วีคะ"
หญิงสาวที่นั่งคู่มาด้วยเอ่ยขึ้นในความมืด
"ทำไมมันโล่งแจ้งเช่นนี้เล่าคะ เดี๋ยวรถใครผ่านมาเห็นเข้าหรอก"
"โอ้ ไม่เป็นไรหรอกครับลลนา ที่นี่มันเงียบดี แล้วก็ดึกอย่างนี้ไม่มีใครผ่านมาแน่ นอกจากเราสองคนเท่านั้น"