โรคร้ายใช้เซ็กส์บำบัด

โรคร้ายใช้เซ็กส์บำบัด
โดย PONGPENG

             ผมตัดสินใจบินกลับเมืองไทยทันทีหลังทราบอาการป่วยของพี่สาวอยู่ในขั้นโคม่า ก่อนหน้านี้ปรางพี่สาวผมวัยยี่สิบสี่สุขภาพแข็งแรงหน้าตาผ่องใสรูปร่างสมส่วนจู่ๆล้มป่วยกะทันหันทรุดตัวล้มลงกลางบ้านหมดเรี่ยวแรงปวดร้าวไปทั้งตัว ยังดีที่พ่อแม่อยู่บ้านเพราะเป็นวันหยุดรีบนำส่งโรงพยาบาลผ่านการตรวจละเอียดจากหมอที่เชี่ยวชาญแล้วระบุว่าเป็นมะเร็งไขสันหลังระยะอันตราย เราช๊อคกันทั้งบ้านเนื่องจากไม่เคยมีอาการผิดปกติมาก่อน พ่อผมอายุเกือบห้าสิบทำงานระดับผู้บริหารในบริษัทของชาวยุโรปส่วนแม่อายุน้อยกว่าพ่อสองปีทำงานบัญชีบริษัทชาวญี่ปุ่น พี่ปรางเพิ่งจบมหาลัยกำลังวางแผนจะไปต่อโทที่อังกฤษ ผมชื่อปราชญ์อายุน้อยกว่าพี่ปรางสองปีพอจบมอปลายพ่อก็ส่งผมไปเรียนต่อที่ออสเตรเลียได้ปีกว่าๆ ตอนจะขึ้นเครื่องพี่ปรางร้องห่มร้องไห้กอดผมแน่นไม่ยอมปล่อยจนพี่กับแม่ต้องลากตัวออกไป เราสองคนพี่น้องผูกพันกันมาแต่เด็กแทบไม่เคยทะเลาะกันเลยสนิทกันจนพ่อแม่เป็นห่วงว่าผมจะกลายเป็นตุ๊ดจึงส่งผมไปเรียนเมืองนอก ตอนเด็กๆพี่ปรางมักชวนผมเล่นตุ๊กตาเล่นแต่งหน้าจับผมเขียนคิ้วทาปากบางครั้งก็ให้ใส่กระโปรงของเธอ จนพ่อกับแม่มองด้วยสายตาวิตกกังวล แต่ก็มีบางครั้งเราก็เล่นเป็นคู่รักหอมแก้มจุ๊บปากกันไปตามประสาเด็ก แม้ก่อนที่ผมจะไปเรียนเมืองนอกเราแทบตัวติดกันพอรู้ว่าต้องแยกกันหัวใจแทบสลายกว่าจะปรับตัวได้แทบจะเป็นโรคซึมเศร้า พ่อกับแม่รับผมจาก

โรคซึมเศร้า

โรคซึมเศร้า
โดย PONGPENG

            ถ้าสมาชิกในครอบครัวประสพเหตุสูญเสียรุนแรงเกินกว่าจะทำใจแล้วกลายเป็นโรคซึมเศร้าเราจะช่วยเขาได้แบบไหน? น้านวลน้องสาวคนเล็กของแม่อายุ 22ปีกำลังแจกการ์ดจะแต่งงานกับแฟนหนุ่มที่รักกันมาหลายปีในเดือนหน้าและจะไปฮันนี่มูนที่ญี่ปุ่นต้องหัวใจแหลกสลายแฟนหนุ่มขี่บิ๊กไบค์ราคาเกือบล้านชนราวสะพานเสียชีวิตคาที่ ไม่ต้องบรรยายว่าเธอจะโศรกเศร้าเสียใจแค่ไหน?จากคนที่ร่าเริงแจ่มใสกลายเป็นจมปลักกับความทุกข์วันๆน้ำตาซึมเราเติบโตด้วยกันมาแต่เล็กสนิทสนมเหมือนพี่น้องมากกว่าน้าหลานเคยเล่นกอดคอหอมแก้มกันจนเธอเข้ามหาลัยและมีแฟนแต่ก็ยังสนิทมีอะไรปรับทุกข์เล่าสู่กันฟังเสมอ แม่และยายเรียกผมไปคุยบอกว่าให้ช่วยปลอบและคอยประกบน้านวลอย่าให้อยู่คนเดียวกลัวจะทำร้ายตัวเอง “ช่วงนี้นพไปนอนเป็นเพื่อนนวลก่อนนะอย่าปล่อยให้อยู่คนเดียวนานๆ”ยายพูดกับผมแม่ก็เห็นดีด้วยเพราะรู้ว่าเราสองคนซึ่งอยู่ในวัยเดียวกันและสนิทเข้าใจกันดีจะช่วยให้สถานะการณ์ดีขึ้น เป็นอันว่าผมต้องลากเตียงพับมาไว้ในห้องน้านวลตามความประสงค์ของแม่และยาย หลังงานเผาศพผ่านพ้นไปกลับถึงบ้านคืนนั้นพอเข้าไปในห้องน้านวลก็ผวาเขามากอดผมร้องไห้สะอึกสะอื้นน้ำตานองหน้าผมได้แต่ลูบหลังเธอบอกร้องไห้เต็มที่เลยนะความทุกข์ความโศรกมันหนักหนาอย่าแบกมันไว้