AEl5Nk.gif AEl5Nk.gif


เหตุเกิดที่โรงแรมblPdyV.gif
โดย Tom Mm

ข้อมูลอัฟเดทล่าสุด
29/07/66

เต้ยกับพี่ติ่ง blPdyV.gif
โดย ตฤษณา

ข้อมูลอัฟเดทล่าสุด
28/07/66

ผิดที่เมย์เองเลยโดนจับขึงพืดblPdyV.gif
โดย Uratarou

ข้อมูลอัฟเดทล่าสุด
28/07/66

ฝึกงานที่บริษัทขายหมู่บ้านจัดสรรblPdyV.gif
โดย 子翔吳

ข้อมูลอัฟเดทล่าสุด
28/07/66

พ่อเลี้ยงของหนู EP1blPdyV.gif
โดย Ken Ken

ข้อมูลอัฟเดทล่าสุด
28/07/66

วันศุกร์ที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2562

ตำนานนักรัก ตอนที่ 56

ตำนานนักรัก ตอนที่ 56

ผมนอนกอดคุณเจนอยู่บนโต๊ะกินข้าวรับลมเย็นๆอยู่สักครู่จนเกือบจะเคลิ้มหลับ แต่ก็จำใจต้องผุดลุกขึ้นมานั่งเสียก่อน เมื่อ ได้ยินเสียงลมหายใจอย่างสม่ำเสมอจากคุณเจนที่ดังอยู่ใกล้ๆ จึงลุกขึ้นนั่งมองร่างเปลือยเปล่าของคุณเจน ที่ตอนนี้เธอ เปลี่ยนมานอนตะแคงหันหลังให้ผม ทรวงอกอวบใหญ่ที่มีร่องรอยช้ำชอกจากการถูกบีบคลึงเป็นรอยแดงๆห้านิ้วเห็นได้ชัด ผมไม่สามารถมองไปที่เรียวสวาทของเธอ เนื่องจากเธอนอนตะแคงหนีบขาเอาไว้แน่น แต่พอเห็นแว๊บๆ ในส่วนที่ปลิ้นย้อย ออกมาทางง่ามก้น ว่ามันฉ่ำแฉะและแดงก่ำแค่ไหน ผมจึงตัดสินใจค่อยๆสอดแขนรั้งร่างเปลือยของคุณเจนขึ้นมากอดอุ้ม "อ่ะ...อูยยย..พอแล้ว....เจนพอแล้ว..." คุณเจนละเมอออกมาเบาๆด้วยเสียงเนือยๆอ่อนๆทั้งๆที่ตายังคงปิดสนิท ปล่อยให้ผมช้อนอุ้มเดินกลับไปค่อยๆวางเธอลงบน ที่นอน ในห้องที่ผมเคยนอนกับคุณดา จาก
นั้นรีบเดินโทงๆ ออกไปห้องน้ำ หากะละมัง พร้อมผ้าขนหนูผืนเล็กๆเอากลับมา บรรจงเช็ดไปตามใบหน้าสวยมีเสน่ห์ของเธอที่ยามหลับไหลมันดูช่างผุดผ่องไร้เดียงสาจนแทบไม่น่าเชื่อว่าเธอจะมีปากคอ เราะร้ายได้ขนาดนี้ หลังจากเช็ดใบหน้าคุณเจนจนสอาดเรียบร้อยแล้ว ผมก็ชุบผ้ากับน้ำในกะละมังอีกครั้งเพื่อมาเช็ดตามแขนเรียวขาวทั้งสอง ข้าง เช็ดเรื่อยขึ้นไปจนถึงทรวงอกอวบใหญ่อย่างทนุถนอม โดยที่คุณเจนก็ยังไม่รู้สึกตัว จนร่างของคุณเจนเริ่มลดอุณหภูมิ ลงเล็กน้อยหลังจากได้ผ้าเย็นๆเช็ดให้ ผมมองเห็นหัวนมเม็ดเล็กๆสีแดงกร่ำ พร้อมป้านนมสีเข้มกว่าเล็กน้อย มีรอยโดนผม ดูดจนห้อเลือด จึงบรรจงเช็ดเบาๆ คุณเจนมีอาการสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อผ้าผืนเล็กๆลูบผ่านหัวนมของเธอทั้งสองข้าง ผมชุบผ้าลงในกะละมังอีกครั้ง เพื่อเช็ดบริเวณเนินหน้าท้องของคุณเจนที่ถูกน้ำกามผมฉีดใส่จนมันเริ่มแห้งกรัง แต่พอโดน ผ้าชื้นๆเช็ดถูก มันก็กลับมาเป็นเมือกลื่น จนต้องรีบเช็ดจนหมด แล้วเดินออกไปเปลี่ยนน้ำมาใหม่เพื่อเช็ดเนินสวาทอูมๆ ของเธอ ผมจับคุณเจนแยกขาออกเล็กน้อย จนมองเห็นเรียวสวาทสองข้างดูอวบพองแดงก่ำ ยิ่งพอแตะเช็ดผ้าลงไปตรงจุดนั้น คุณ เจนถึงกับครางอูยยย.. ร้องออกมาเบาๆว่าแสบ ๆ พร้อมหนีบขาเข้าหากัน จนหนีบผ้าขนหนูไว้แน่น ผมรอสักพักจนเรียวขา คุณเจนคลายออก จึงได้ดึงผ้าขนหนูกลับมาชุบน้ำได้อีกครั้ง แล้วเช็ดไปจนสุดปลายขาทั้งสองข้างโดยที่คุณเจนก็ยังคง นอนหลับไม่ได้สติ ผมจึงเดินเอาน้ำในกะละมังไปเททิ้งในห้องน้ำ แล้วถือโอกาสชำระล้างร่างกายจนสดชื่นขึ้นจึงเดินกลับมา โดยที่พี่ชิตกับคุณอรก็ยังไม่กลับมาบ้านเลยจนเริ่มเป็นห่วง แต่คนที่ผมเป็นห่วงมากที่สุดคือคุณเจนต่างหาก ไม่รู้ว่าถ้าเธอตื่นได้สติแล้วรู้ตัวว่าอะไรเกิดขึ้น เธอจะทำอย่างไร จะอาละวาด ด่าทอ ทุบตี หรือร้องไห้ฟูมฟายกับสิ่งที่เกิดขึ้น หรือจะนิ่งเงียบก็ยากที่จะเดา ผมจึงเดินกลับเข้าห้อง หาผ้าหุ่มบางๆคลี่คลุม ตัวเธอไว้ แล้วนั่งเฝ้าด้วยความเป็นกังวลรอจนเธอตื่น ณ.เวลานั้น ผมทำได้เพียงลากเก้าอี้มานั่งข้างๆเตียงคุณเจน พร้อมหลับตาเงี่ยหูฟังเสียงรถมอเตอร์ไซค์ของพี่ชิตว่าเมื่อไหร่ จะเข้ามาในบ้าน พร้อมครุ่นคิดถึงปัญหาที่จะเกิดขึ้นหลังจากที่คุณเจนตื่นได้สติ จนกระทั่งสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงแผ่วๆจาก คุณเจน "เค้าขอโทษนะ..ทองดีอย่าโกรธเค้านะ..." ผมรีบลืมตาผุดลุกขึ้นนั่งตัวตรง หันหน้าไปทางต้นเสียง ก็ยังเห็นว่าคุณเจนเพียงแค่ละเมอ เธอหาได้ลืมตาตื่นขึ้นมาบอก ขอโทษผม พลันหูก็ได้ยินเสียงรถยนต์แล่นเข้ามาในบ้าน จึงผุดลุกขึ้นไปเยี่ยมหน้ามองดู เป็นเสียงของรถยนต์จริงๆที่แล่น เข้ามา แต่จากแสงไฟหน้ารถที่สาดส่องเข้ามาทำให้ผมยังมองไม่ออกว่าเป็นรถใคร จนกระทั่งรถยนต์คันนั้นดับเครื่องแล้ว นั่นแหละ ผมถึงได้ใจหายวาบเมื่อเห็นว่ามันเป็นรถกระบะคันเดียวกับที่พรรคพวกไอ้เปียกจับตัวคุณเจนและคุณอรไปคุมขัง และให้กินยาปลุกกำหนัดตามแผนของพ่อตาผม เดชะบุญที่มันแล่นเข้ามาในบ้านในช่วงที่คุณเจนหลับไหลไม่ได้สติ มิเช่นนั้นความคงแตกแน่ แล้วสักครู่ผมก็เห็นพี่ชิตอุ้ม ร่างเปลือยของคุณอรออกมาจากรถ พร้อมหันมือไปโบกให้รถคันดังกล่าวถอยหลังออกไปจากบ้าน ผมจึงเดินออกจากห้อง ไปรับหน้า ในขณะที่พี่ชิตอุ้มร่างเปลือยที่ไร้สติของคุณอรสวนขึ้นมาแล้วพาเดินไปยังห้องนอนของตัวเอง "คุณอรเป็นไงบ้างพี่..." ผมร้องถามเสียงเบาๆพร้อมเดินตาม จนพี่ชิตวางร่างเปลือยของคุณอรลงบนเตียง จึงหันกลับมาตอบ คำถามของผม "โหยยยย..กว่าจะสงบลงได้ เล่นเอาพี่เกือบตาย.." พี่ชิตตอบยิ้มๆ แล้วย้อนถาม "คุณหนูเจนล่ะ..เป็นยังไงบ้าง..." "หลับไปแล้วพี่..."ผมตอบสั้นๆ แล้วเดินตามพี่ชิตออกมาจากห้อง "พี่ไม่เช็ดเนื้อเช็ดตัวให้คุณอรล่ะครับ..." "อืมมมม..ก็ว่าจะทำเหมือนกัน..คุณทองดีล่ะ..ทำให้คุณเจนแล้วรึ..." พี่ชิตย้อนถาม เมื่อได้ยินคำตอบว่าผมจัดการคุณเจนจนเรียบร้อยแล้ว แกก็เดินผละไปคว้ากะละมังใบเดียวกับที่ผมรองน้ำ มาเช็ดตัวให้คุณเจน ไปทำให้คุณอรบ้าง ผมเลยปล่อยให้แกปรนนิบัติคุณอรไปตามลำพัง ตัวเองกลับมาดูแลนั่งเฝ้า คุณเจนต่อ "แรงๆทองดี..อ่าส์..ทำเจนแรงๆ..อื้อ...." พอกลับเข้าห้องก็ได้ยินเสียงคุณเจนละเมออีกครั้ง "ทองดีต้องรักเค้านะ..เค้าเป็นเมียตัวเองแล้ว..." คุณเจนยังละเมอเพ้อออกมาเบาๆ จนผมต้องยื่นหลังมือไปอิงหน้าผากโหนกนูน เพื่อวัดอุณหภูมิ แล้วถอนหายใจเฮือก เมื่อ พบว่ามันไม่ได้ร้อนลุ่ม แสดงว่าเธอไม่มีไข้ จึงเลื่อนมือข้างนั้นเลยไปลูบหัวเธอเบาๆด้วยอารมณ์และความรุ้สึกที่ตนเองบอก ไม่ถูก ว่ารักหรือสงสารกันแน่ แต่ที่แน่ๆ คือผมยอมรับผิดชอบทุกอย่างที่กระทำไปกับเธอ ไม่ว่าผลลัภพ์มันจะเป็นอย่างไร แต่แล้วผมก็ต้องสะดุ้งเฮือก เมื่อข้อมือที่กำลังลูบไล้เส้นผมอ่อนนุ่มยาวสลวยของคุณเจน จนรุ้สึกเพลิดเพลิน ถูกยึดจับไว้ จากเจ้าของเรือนร่าง จึงรีบลืมตาก้มมองเห็นคุณเจนยึดจับข้องมือผมไว้ทั้งๆที่ยังหลับตา ตอนแรกเธอตั้งใจจะปัดมือผมออก แต่สุดท้ายกลับเปลี่ยนใจ ดึงมือผมเข้าไปกอดแนบอกเปลือย พร้อมพรึมพรำเบาๆเสียงแผ่วๆ "อย่ากวน..เค้าง่วง...แล้วเพลียด้วย.." คุณเจนพูดงึมงำทั้งๆที่ตายังคงหลับสนิท แต่ผมรู้ว่าเธอไม่ได้หลับแน่ เพราะแรงเต้นของหัวใจที่หน้าอกข้างซ้ายนั้น มันแรง ตุ๊บๆถี่ๆ จนลำแขนของผมสัมผัสรับรู้ได้ "คุณเจน..คุณเจนครับ.." ผมก้มหน้าลงไปใกล้ๆหู แล้วร้องเรียกชื่อเธอเสียงแผ่วๆ "เรียกทำไม..เค้าเพลียนะ..." คุณเจนตอบกลับมาด้วยเสียงงีมงำเบาๆอีกครั้ง "คุณเจนยังไม่ได้หลับใช่มั๊ยครับ..งั้นฟังดีๆนะครับ...ผมขอโทษ กับเรื่องที่เกิดขึ้น.." "นายจะกวน..เค้าทำไม..มีอะไรพูดกันพรุ่งนี้..หรือว่าอยากให้เค้าลุกขึ้นมาด่า ลุกขึ้นมาตบตีนายกันแน่..." น้ำเสียงของคุณเจนที่พูดออกมา ไม่มีสัญญาณบ่งบอกว่าเธออยากจะทำอย่างนั้นเลยแม้สักนิด แสดงว่าตลอดเวลาที่ผมทำ อะไรไปกับเธอนั้น เธอยังพอมีสติรับรู้อยู่บ้าง เพียงแต่ไม่สามารถอดกลั้นกับความกำหนัดที่เพิ่มทวีคูณขึ้นมาอย่างกระทันหัน จากฤทธิ์ยาที่พวกไอ้เปียกให้เธอกินเป็นแน่ "คุณเจนลุกขึ้นมาด่า มาตบตีผมยังดีกว่านอนเงียบเฉยแบบนี้นะครับ...ผมพร้อมจะยอมให้คุณเจนลงโทษเสมอ" "นายนี่แปลกคนจัง..." คุณเจพูดพร้อมกับลืมตาขึ้น แต่ยังหลุบสายตาลงต่ำมองปลายเท้าของตนเอง ไม่เงยขึ้นมาสบตาผม ที่จ้องมองวงหน้าสวย เย้ายวนชวนลุ่มหลงอย่างไม่วางตา "ทำไมอยากโดนเค้าด่านักล่ะ..นายไม่ได้เป็นคนทำผิดสักหน่อย..." คุณเจนพูดต่อมาด้วยเสียงแผ่วๆ "ตะ..แต่คุณเจนต้องเสียความบริสุทธิ์ให้ผมนี่ครับ...ทั้งๆที่ผมมีทางเลือกที่จะช่วยคุณเจนได้มากกว่าทำแบบนั้น.." ผมสารภาพ ความจริงให้คุณเจนฟัง เพราะถ้าผมช่วยด้วยวิชาที่พ่อตาสอนให้ ก็น่าจะทำให้คุณเจนสำเร็จเสร็จได้เช่นกัน [post]"ช่างมันเถอะ..เรื่องมันแล้วไปแล้ว...นายอย่าลืมสิว่าเจนเป็นพวกเลสเบี้ยน..ครั้งสองครั้ง ไม่สึกหรอหรอก นายไม่จำเป็นต้อง มาขอโทษอีก..โอเคมั๊ย..." คุณเจนพยายามอธิบายว่าเรื่องที่เกิดขึ้น ไม่ให้ผมจดจำใส่ใจ ไม่ต้องขอโทษขอให้เรื่องมันเกิด และผ่านเลยไปเท่านั้น แต่ ผมกลับรู้ว่าเธอพูดโกหก เพราะขณะที่พูดออกมานั้น หัวใจคุณเจนเต้นแรงผิดปรกติ "คุณเจนกับคุณอรไม่ใช่พวกรักร่วมเพศนี่ครับ เผอิญผมได้ยินในรถ..." ผมตัดสินใจพูดความลับที่คุณเจนพยายามปิดบังอัมพราง พอคุณเจนได้ยินเธอถึงกับสะดุ้ง รีบคลายมือที่กอดรัดลำแขนผม ทันที "ก็ได้ๆ..ในเมื่อนายรู้แล้วว่าเจนเป็นผู้หญิง..แล้วนายจะทำอะไรได้..." คุณเจนหันหน้ามาจ้องหน้าผมแล้วพูดอย่างมีสติและ จริงจัง "ก็เพราะคุณเจนเป็นผู้หญิงน่ะสิครับ ผมจึงต้องรับผิดชอบในสิ่งที่ทำลงไป...." ผมอยากให้คุณเจนตื่นขึ้นมาแล้วเอะอะโวยวาย ร้องไห้ฟูมฟาย ยังดีเสียกว่าท่าทางเมินเฉยเยี่ยงนี้ จึงตัดสินใจพูดออกไป ตามตรง พูดออกไปตามความรูสึกที่ตนเองยังไม่แน่ใจว่ามันเกิดจากอารมณ์รักหรือสงสารกันแน่ "นายจะรับผิดชอบเจนได้ยังไง นายลืมแล้วหรือว่านายเป็นอะไรกับแม่เจน...นายเป็นสามีของแม่เจนนะ นายเป็นพ่อเลี้ยง ของเจน..จะมารับผิดชอบ ทำให้เจนอกตัญญูกับแม่หรือไง..." "ตะ..แต่ว่า.." ที่คุณเจนพูดมาทั้งหมด ล้วนแต่เป็นความจริง ที่ผมปฏิเสธไม่ได้เลย จึงอึกอักไม่รู้จะแก้ตัวได้อย่างไร "เจนถึงบอกว่าให้นายลืมเสียว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่ ถ้านายยังไม่สบายใจ กลับไปกรุงเทพ เจนจะหาผู้ชายดีๆสักคนแต่งงาน แล้วกัน..โอเคนะ..เจนจะนอนแล้ว..." คุณเจนพูดจบก็พลิกตัวนอนตะแคงหันหลังให้ผมนิ่งเงียบไปชั่วครู่ "แล้วคุณเจน..เอ้อ..ไม่รู้สึกอะไรเลยหรือครับกับ..เอ้อ..ความสัมพันธ์ของเรา.." ผมขยับตัวนอนตะแคงเข้าไปเบียด แล้วก้มหน้าลงไปถามอีกครั้งที่ริมหูของคุณเจนเบาๆ จนเธออึ้งครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะ เอนตัวเข้ามาแอ่นก้นงอนๆให้ผมบดเบียดจนแน่นขึ้นแล้วตอบกลับมาด้วยสุ้มเสียงสั่นๆเบาๆ "นายอยากรู้ไปทำไม..ก็ตอนนั้นเจนควบคุมความรุ้สึกได้ที่ไหนเล่า..." คุณเจนตอบกลับเบาๆ อายจนแก้มแดง "ละ..แล้วตอนนี้..คุณ..คุณเจนมีสติครบถ้วนหรือยังครับ..." ผมร้องถามกลับสุ้มเสียงสั่น ๆ จนบังคับไม่ได้ พร้อมๆกับคำพูด ผมบดเบียดท่อนลำที่มันแข็งโปนขึ้นมาตั้งแต่ตอนไหนไม่ ทราบ ลงไปที่ร่องก้นอวบผายคุณเจนเน้นๆ จนเธอห่อไหล่ ครางเสียงเบาๆในคอ พร้อมแอ่นก้นอวบผายเข้าหาท่อนลำแข็ง โด่ของผมจนแนบสนิทลงไปกลางกลีบร่องก้น

ไม่มีความคิดเห็น :

แสดงความคิดเห็น