ตำนานนักรัก ตอนที่ 13
"ลุงเล่าข้ามๆไปถึงตอนเย็ดป้าหนูยิ้มเลยได้มั๊ยครับ..."ผมร้องถามลุงเสงี่ยมไปยังไม่ทันขาดคำ หูก็ได้ยินเสียงรถอัลพาร์ทของคุณดากลับเข้ามาเสียก่อน โดยมีพี่ชิตวิ่งลงจากรถมาเปิดประตูรั้ว แล้ววิ่งตามหลังรถจนเข้ามาจอดเทียบบันไดไม้ที่ทอดสูงขึ้นมาจนถึงตัวเรือน ผมรีบลุกขึ้นหมายจะไปช่วยทั้งสองคนถือข้าวของขึ้นมา แต่ลุงเสงี่ยมกลับเรียกรั้งไว้
"ปล่อยให้ไอ้ชิตมันจัดการเองเถอะ..."
สิ้นเสียงของลุงเสงี่ยม ผมจึงจำใจต้องนั่งลงตามเดิม ทั้งๆที่ตั้งใจจะไปแอบกระซิบบอกคุณดาเสียหน่อยว่า เรื่องของเรานั้น ลุงเสงี่ยมรู้หมดแล้ว ครู่เดียวคุณดาก็เดินนำหน้าพี่ชิตขึ้นมาบนเรือน ด้วยสีหน้ายิ้มละไม มีความสุข จนผมรู้สึกว่าคุณดาของผมจะมีความสุขเกินไปแล้ว และความคิดว่าความสัมพันธ์ระหว่างคุณดาและพี่ชิตนั้น อาจจะมีมากกว่าการเป็นญาติผู้พี่ผู้น้อง มันอาจจะเคยมีอะไรกันมาก่อน ก็ย้อนกลับเข้ามาในหัวของ
ผมอีกครั้ง
"ไงจ๊ะทองดี..ทำไมทำหน้าไม่ค่อยสบายเลย..รอนานหรือจ๊ะ..."
คุณกานดาทักทายผมเสียงเรียบๆ ไม่ส่อพิรุทอะไร และคงเห็นหน้าผมซีเลียสเป็นแน่จึงถามมาแบบนี้ ผมรีบปรับสีหน้าให้เป็นปรกติรีบซักความรู้สึกไม่พอใจเก็บเอาไว้ก่อน เพื่อรอเวลาถามคุณดาตรงๆ
"ก็ไม่นานไม่ไหร่นี่ครับ แต่ผมกลัวว่าคุณลุงจะหิว เพราะมันเลยเวลาอาหารกลางวันมาแล้ว.." ผมตอบกลับไปด้วยเสียงเรียบๆเช่นกัน จนคุณดาหันมาเลิกคิ้วมองด้วยความแปลกใจในน้ำเสียงของผม แล้วรอจนพี่ชิตยกข้าวของพะรุงพะรังผ่านไปเก็บในครัว จึงเอียงหน้ามาป้องปากกระซิบเบาๆใส่หูผม
"อย่าน้อยใจน๊า..คืนนี้ดาจะทำให้ทองดีมีความสุข...." กระซิบจบก็รีบหันหน้าไปพูดกับลุงเสงี่ยมเสียงหวานๆ
"ดาแวะซื้อขนมจีบที่ตลาดมาให้คุณพ่อด้วยค่ะ..ทานรองท้องก่อนนะคะ...พี่ชิต ๆ ดาขอถุงขนมจีบด้วยค่ะ..เอามาให้คุณพ่อกับทองดีทานกันก่อน..." คุณดาหันหน้าไปบอกลุงเสงี่ยมจบ ก็ตะโกนเสียงดังสั่งพี่ชิตให้หยิบถุงขนมจีบที่เธอซื้อมาฝาก ขานั้นก็รีบกุลีกุจอ เทขนมจีบแบ่งใส่เป็นสองจาน แล้วเดินถือมาให้ด้วยความนอบน้อม จนวางตรงหน้าผมและลุงเสงี่ยมเรียบร้อยแล้วก็เดินกลับเข้าไปในครัวตามเดิม
"แล้วแม่ดาไม่ทานกับพ่อรึ..." ลุงเสงี่ยมร้องถามพร้อมกับใช้ส้อมจิ้มขนมจีบลูกขาวๆใส่ปาก
"ไม่หรอกค่ะ..คุณพ่อกับทองดีทานกันเถอะ..ดาอิ่มแล้ว.." คุณดาตอบยิ้มๆ แล้วผุดลุกขึ้นเดินเข้าไปในครัว เพื่อช่วยพี่ชิตจัดข้าวของที่ซื้อมาผมเลยรีบขยับตัวเข้าไปใกล้ๆ ลุงเสงี่ยม
"ลุงครับ..ผมถามอะไรลุงตามตรงได้มั๊ยครับ..."
ผมกระซิบถาม แน่ใจว่าทั้งคุณกานดาและพี่ชิต คงไม่ได้ยินเสียงผมแน่ เพราะห้องครัวที่อยู่ด้านหลังเรือนกับทีที่ผมและลุงเสงี่ยมนั่งอยู่ค่อนข้างห่างกันพอสมควร
"เอ็งไม่กินขนมจีบล่ะ..."
แทนที่ลุงเสงี่ยมแกจะอนุญาตให้ผมสอบถาม กลับชวนผมกินขนมจีบหน้าตาเฉย บอกตามตรงว่าแม้จะรู้สึกหิวบ้างเล็กน้อย เพราะตั้งแต่เช้ายังไม่ได้ทานอะไรมาเลย แต่เวลานั้นมันตื้อจนกินอะไรไม่ลง
"ผมรู้สึกว่าคุณดากับพี่ชิตสนิมสนมกันมากเลยนะครับ..."
ผมรีบถาม ทั้งที่ลุงเสงี่ยมยังไม่อนุญาต ด้วยความรู้สึกที่มันอยากรู้เรื่องเต็มทน จนอดกลั้นไม่อยู่ พอถามจบลุงเสงี่ยมก็เงยหน้ามองผมด้วยรอยยิ้ม เหมือนรุ้ทันว่าผมอยากถามอะไรที่มันมากกว่านี้เป็นแน่ แต่แกก็ทำเฉย ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้
"อืม....ก็ต้องสนิทกันสิวะ..ก็แม่ดากับไอ้ชิตเค้าเป็นญาติกัน...ตอนสาวๆ แม่ดาพาเพื่อนๆมาค้างพักแรมที่นี่เป็นประจำ...เอ็งข้องใจอะไรวะ..."
ลุงเสงี่ยมแกพูดช้าๆ แล้วย้อนถามผมกลับว่าข้องใจเรื่องอะไรทำเอาผมสะอึก แม้คันปากยิบๆ อยากจะพูดตรงๆออกไปเลยว่าผมข้องใจครับ เพราะคิดว่าทั้งสองคนคงไม่ได้เป็นเพียงญาติกันเฉยๆ คงมีความสัมพันธ์ฉันชู้สาวกันมาก่อน แต่นั่นมันก็เป็นเพียงความคิดในใจที่ผมไม่กล้าเอ่ยออกมา
"เอ็งจะคิดมากไปทำไมวะ...เอ็งควรถามใจตัวเองก่อนว่า เอ็งรักแม่ดาเค้ารึเปล่า..ถ้ารัก..ก็อย่าไปสนใจเรื่องในอดีตของเค้า...ขอให้ปัจจุบันเอ็งรักเค้า เค้ารักเอ็ง เรื่องก็จบ..."
ลุงเสงี่ยมแกพูดฟังดูง่ายๆ แต่มันก็เป็นความจริง คนทุกคนย่อมต้องมีอดีตกันทั้งนั้น ทั้งอดีตที่เคยทำผิดพลาด แบบตั้งใจและไม่ตั้งใจ
"ครับ...ผมรักคุณดา...ผมไม่ถามอะไรแล้วครับ..." ที่สุดเมื่อผมคิดได้ตามคำพูดของลุงเสงี่ยม ผมก็ตอบออกมาเบาๆ และล้มเลิกความคิดที่จะถามลุงแกอีกเลย
"เออ..ยังงั้นสิวะ...ลูกผู้ชายมันต้องใจกว้าง...เรื่องของแม่ดา ถ้าจะมีคนผิด..ลุงเองนั่นแหละที่ผิด..ที่ไปก่อกรรมกับแม่ของแม่ดามาก่อน..จนกงกรรมกงเกวียน มันย้อนกลับมาเล่นงาน ลูกหลานของลุง....เอ็งเข้าใจมั๊ยทองดี..."
แม้ผมจะยังไม่รู้เรื่องราวในอดีตทั้งหมดของลุงเสงี่ยม แต่จากคำพูดของแก ทำให้ผมสงสัยว่าแกไปทำกรรมอะไรมากับแม่ของคุณดากันแน่ ถึงได้พูดแบบนี้
"ลุงครับ..แม่คุณดาเป็นใครหรือครับ..ลุงถึงพูดเรื่องกงกรรมกงเกวียนแบบนี้..." ผมลองเสี่ยงถามออกไป ลุงเสงี่ยมแกอึ้งนิ่งไปครุ่ใหญ่ ก่อนจะพูดออกมาด้วยเสียงแผ่วเบาเหมือนกระซิบ
"แม่หนูยิ้ม..นั่นแหละ..คือแม่ของแม่ดา..."
ลุงเสงี่ยมแกพูดเสร็จแล้วก็อึ้งไปนาน จนค่อยๆนั่งเอนหลังพิงเสาเรือนหลับตา แล้วถ้าผมไม่ได้ตาฝาด ยังเห็นหยดน้ำใสๆซึมอยู่ที่หางตาของลุงเสงี่ยมทั้งสองข้าง
ผมไม่รู้ว่าลุงแกรู้สึกอย่างไร ระหว่างรำลึกคิดถึงป้าหนูยิ้มหลานสาวที่แกรัก หรือรำลึกถึงความผิดพลาดที่ตนเองกระทำมา แล้วผมก็ไม่จำเป็นต้องถามอะไรลุงเสงี่ยมอีก ในเมื่อคำพูดของแก บอกออกมาอย่างชัดเจนว่ากรรมที่แกเคยก่อกับหลานสาว มันคงย้อนกลับมาสนองกับคุณดาผู้เป็นลูกสาวเป็นแน่
"คุยอะไรกันคะคุณพ่อ...."
เสียงหวานๆของคุณดาดังขึ้นทางเบื้องหลัง จนผมรีบหันไปมอง แล้วจุ๊ปากให้คุณดาเงียบเสียง เมื่อแลเห็นว่าลุงเสงี่ยมแกเอนตัวเอาหลังพิงเสาเรือนต้นใหญ่ๆ แล้วหลับตานิ่งไปนานจนเหมือนแกกำลังหลับตั้งแต่พูดกับผมจบไปเมื่อครู่ที่ผ่านมา
"คุณพ่อหลับหรือทองดี..." คุณดาเดินย่องเข้ามาจนนั่งลงข้างผม แล้วถามเสียงเบาๆ
"คงงั้นแหละครับ...คงนั่งรถนานจนเพลีย.." ผมตอบกลับไปเบาๆเช่นกัน
"ทองดีอุ้มไปนอนในห้องก่อนดีมั๊ย...พี่ชิตเค้าจัดไว้แล้ว.."
คุณกานดาบอกเสร็จ ผมก็ขยับช้อนมือไปโอบรั้งลุงเสงี่ยมขึ้นมาอุ้ม ยกแกขึ้นแล้วเดินตามหลังคุณดาจนเข้าไปวางแกลงบนเตียงนอน โดยที่ลุงเสงี่ยมยังไม่มีทีท่าว่าจะตื่น ผมเลยทรุดตวลงนั่งกับพื้น มีคุณดายืนอยู่ใกล้ๆ
"ทำไมทองดี ไม่ทานขนมจีบที่ดาซื้อมาให้ล่ะ..." คุณดาถามผมเสียงเบาๆ แล้วทรุดตัวลงนั่งเคียงข้าง ภายในห้องนอนของลุงแก
"รู้สึกตื้อๆ...ทานไม่ลงครับ" ผมตอบไปตามตรง
"คิดเรื่องอะไรอยู่หรือเปล่าคะ.." คุณดาร้องถามแล้วยื่นมามาลูบปัดเส้นผมที่ปรกหน้าผมออกเบาๆ ด้วยความอาทรห่วงใย
"เรื่องคุณดากับพี่ชิตนั่นแหละครับ....ลุงเสงี่ยมบอกผมหมดแล้ว..."
ผมตัดสินใจพูดโพล่งออกไป หลังจากคิดว่าผมคาดเดาคำพูดของลุงเสงี่ยมไม่ผิดแน่ ที่ว่าทั้งสองคนคงมีความสัมพันธ์ที่ล้ำลึกมาก่อน
"ค่ะ...ดายอมรับว่าสิ่งที่ทองดีรู้นั้นมันเป็นความจริง..ทองดีโกรธเกลียดดามั๊ย..."
คุณดาสารภาพเสียงอ่อยๆ แล้วย้อนถามผม ผมไม่ตอบว่าโกรธหรือเกลียดมั๊ย แต่ดึงร่างคุณดาเอนเข้ามาหา แล้วกอดรัด ก่อนจะก้มหน้าลงไปประกบปากจูบแทนคำตอบ ทีแรกคุณดานิ่งสะอึก แต่ครูเดียวก็จูบปากแลกลิ้นกับผมด้วยความเร่าร้อน ก่อนจะถอนปากออกมามองหน้าผมอายๆ
"เรื่องราวมันเกิดขึ้นยังไงครับ...." ผมรีบถามด้วยความอยากรู้
"ทองดีอยากรู้หรือคะ..." คุณดาย้อนถามย้ำ เมื่อผมพยักหน้ายืนยัน เธอก็เริ่มเล่าเรื่องให้ฟังช้าๆ
"ตอนดาเป็นสาวรุ่นๆ เรียนมอต้นอยุ่..ดากับเพื่อนๆขอคุณพ่อ มาพักแรมที่บ้านนี้บ่อยๆ ก็เจอพี่ชิตที่เป็นหลานคุณพ่อคอยดูแลบ้านนี้แหละค่ะ..แกรักดาเอ้อ..แบบคนรัก...แต่เป็นการแอบรักเงียบๆ ไม่ได้พูดออกมา นอกจากแสดงออกถึงความรักความห่วงใย แม้ดารู้..แต่ดาก็ไม่ได้รักแกตอบ...เพราะดามีแฟนอยุ่แล้ว ก็พ่อยัยเจนนั่นแหละค่ะ...จนดาเลิกกับพ่อยัยเจนไป ดาเหงาก็เลยมาเที่ยวที่นี่คนเดียวบ้าง แล้วดาก็มีอะไรกับพี่ชิตด้วยความสงสารแก ที่แกแอบรักดาจนไม่ยอมมีใคร...แล้วนับจากนั้น ทุกครั้งที่ดาเหงาๆ ดาก็จะมาหาพี่ชิต แล้วนอนกับแก..แต่แกก็ไม่ได้เรียกร้องแสดงตัว อย่างที่ทองดีเห็นตอนมานั่นแหละค่ะ..แกยังเคารพดาที่เป็นลูกสาวคุณพ่อเหมือนเดิม...แต่พอช่วงที่ดาแต่งงานกับคุณทัดเทพแล้ว ดาก็ไม่เคยมาที่นี้เลย จนเพิ่งมาวันนี้แหละเรื่องก็มีแค่นี้ค่ะ..."
แม่คุณดาจะเล่าสั้นๆ แต่ผมก็เข้าใจดีว่า สิ่งที่คุณดาให้กับพี่ชิต มันเป็นความสงสารที่ผู้ชายคนหนึ่งเฝ้าหลงรักเธอมานาน หาใช่ความรัก และรู้สึกสงสารพี่ชิต ในฐานะที่เราเป็นผู้ชายด้วยกันดี ความรักที่ไม่สมหวัง ผู้หญิงมอบตัวให้เพียงเพราะสงสาร มันช่างทำร้ายความรู้สึกกันน่าดู ความรู้สึกที่ขัดข้องหมองใจ ของผมมันจึงมะลายหายไปทันที จึงโอบร่างคุณดาเข้ามากอด แล้วจูบแก้มเธอแรงๆ จนคุณดาจิกตาค้อนควัก
"มิน่าทองดีถึงทำหน้าไม่ดีเลยตอนดาไปซื้อของกับพี่ชิต...หึงดาหรือคะ.." คุณดาส่งเสียงอ้อนๆ แม้เธอจะเป็นสาวใหญ่แล้วก็ตาม แต่พอใส่จริตแบบนี้เข้าไปมันกลับไปขัดเขินแต่อย่างใดเลยสักนิด
"ทั้งหึง ทั้งหวงเลยครับ..ก็ผมเข้าใจว่าคุณดากับพี่ชิตคงหาเวลาไปเอ้อ..เย็ดกัน.." ผมพูดออกไปตรงๆ เลยโดนคุณดาหยิกขาแล้วจิกตาค้อน ก่อนจะพูดงอนๆออกมา
"ทองดีน่ะบ้า..เวลากระชั้นขนาดนี้..ใครจะไปทำแบบนั้นทัน..."
"อ่ะ..งั้นถ้าพอมีเวลา..คุณดาคงให้พี่ชิตเย็ดใช่มั๊ยครับ...." ผมถามล้อๆ ขำๆ ความรู้สึกหึงหวง มันไม่มีหลงเหลืออีกแล้ว
"ไม่นะ...ก็ดามีทองดีแล้วนี่คะ...จะทำแบบนั้นได้ไง..แต่พี่ชิตเค้าก็ขอดานะตอนที่ไปซื้อของกัน...แม้สงสารแต่ดาก็ให้ไม่ได้.."
คุณดาตอบมาตรงๆ มือก็วนนิ้วลูบไล้ตามลำขาของผม สูงขึ้นมาช้าๆ จนถึงเป้ากางเกงที่ผมไม่รู้เหมือนกันว่ามันแข็งโด่ขึ้นมาตอนไหน พอคลำมือมาเจอคุณดาก็ลูบไล้มันเล่น จนควยผมกระตุกงึกๆพองขึ้นมาใส่มือเธอ เรียกเสียงหัวเราะคิกๆจากปากสาวใหญ่สดสวยได้เบาๆ
"เมื่อสักครู่ คุณดาบอกว่าจะทำให้ผมมีความสุขหรือครับ..ทำไงเอ่ย..." ผมทวงถามคำพูดของคุณดา ตอนที่เธอเพิ่งกลับมาให้ฟัง คุณดาอมยิ้มแล้วบีบเน้นๆมาที่ควยผมจนมันทั้งเสียวทั้งจุก
"ดาจะแก้ตัวทำให้ทองดีมีความสุขบ้างสิคะ..ตอนอยู่ในรถทองดีทำให้ดาแล้ว..." คุณดาตอบเสียงหวานๆ ดวงตาเริ่มหยาดเยิ้ม เมื่อผมเอื้อมมือสอดเข้าไปทางแขนเสื้อ แล้วจับนมเธอบีบๆคลึงๆ จนเธอห่อตัวด้วยความเสียวสยิว
"ทองดียะ.อย่า..เดี๋ยวดาทนไม่ไหว..."
คุณดาร้องบอกผมเสียงกระเส่า เธอช่างเป็นผู้หญิงที่เร่าร้อนรุนแรง อารมณ์สวาทจุดติดง่ายจริงๆ แบบนี้ผมไม่สงสัยเลยว่าตอนเธอเหงาที่ร้างสามี เธอจึงต้องมาหาพี่ชิต เพื่อให้เขาเย็ดดับกิเลสตัณหาในตัวเธอ แต่แทนที่ผมจะหยุดมือตามคำบอกของคุณดา ผมกลับเร่งน้ำหนักมือข้างนั้นลงไปกำบีบหนักขึ้น อีกมือก็ล้วงลงไปที่หว่างขาของเธอ แล้วสะดุ้งตกใจ เมื่อพบว่ามันฉ่ำเยิ้มออกมาจนทะลุกางเกงทั้งชั้นในและชั้นนอก จะว่าเป็นน้ำเงี่ยนเดิมที่เธอขับออกมาตอนอยู่ในรถกับผม ก็ไม่น่าจะใช่ เพราะมันผ่านมาสามสี่ชั่วโมงแล้ว ป่านนี้น่าจะแห้งกรังแล้วเป็นแน่
"ทองดีขา..ซี๊ดดด..บอกว่าอย่า..ยังอีก..ซี๊ดดทำแบบนี้ดาเงี่ยนน่ะ..." เสียงคุณดาสั่นกระเส่า หุตาแพรวพราวหยาดเยิ้มด้วยความกำหนัด ขยับขากางออกให้มือผมล้วงลงไปบีบบี้เนินสวาทง่ายๆขึ้น
"ทองดีขา..พาดาไปเย็ดในห้องเหอะ..ดาทนไม่ไหวแล้ว...ซี๊ดดด..."
เสียงคุณดาสั่นกระเส่าร่ำร้องครวญคราง ตัดใจปัดมือของผมออกมาจากหว่างขา แล้วเชิญชวนผมให้พาไปเย็ดในห้องนอนที่พี่ชิตจัดไว้สำหรับเธอ
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น