วังวนสวาท ตอนที่ 7
เพียงอึดใจหนึ่งที่ไม่มีปฏิกริยาอะไรตอบกลับจากภายในห้อง แต่ช่วงเวลาอึดใจสั้นๆนั้น ใจผมกลับร้อนรนอย่างมาก เกรงว่าป่านนี้ไอ้เจ้าสมศักดิ์มันคงดันเอ็นดุ้นใหญ่เข้าไปมิดด้ามเสียแล้วก็ ไม่รู้ แม้นผมจะขัดจังหวะได้สำเร็จ ทำให้เขาไม่สามารถทำอะไรไปมากกว่านั้น แต่การที่เขาสอดท่อนเอ็นใส่ไปจนสุดลำ
มันก็ถือได้ว่า เขาได้มอบความเป็นสามีให้กับเมียผมไปแล้วอีกคนหนึ่ง ซึ่งแน่ว่าผมไม่ต้องการ ผมจึงเร่งเคาะประตูอย่างร้อนรน ปัง ๆ ๆ ๆ “ใคร...ใครวะ” เสียงไอ้แตดังสวนออกมา “กูเอง...ไอ้ต้นโว้ย” แล้วผมก็เห็นจากช่องลมว่าไฟในห้องดับพรึบ ไอ้แตในสภาพเหงื่อท่วมตัว นุ่งกางเกงในตัวเดียวก็เปิดประตูออกมา ผมพยายามมองลอดเข้าไป แต่ไอ้แตมันรีบเดินออกจากประตูแล้วปิดทันทีเหมือนไม่ต้องการให้ผมมองเข้าไป ในห้อง “อ้าวว.....ไอ้ต้น...มึงทำไมไม่หลับวะ....” มันถาม สีหน้าแปลกใจเห็นได้ชัด “ฝนเมียกูไม่รู้ไปไหน...กู...กูเห็นไฟห้องมึงเกิด...เลยนึกว่าอยู่ห้องมึง” ผมแกล้งพูด “เฮ้ยย...มะ..ไม่อยู่.....กูไม่รู้...เมียมึงก็หลับอยู่ในห้องมึงไม่ใช่ เหรอ” มันลำล่ะละลัก และหน้ามันซีด เมื่อผมทำท่าจะเปิดประตูห้องมัน “สมศักดิ์ไปไหน...ทำไมยังไม่ออกมา” ผมถามต่ออย่างใจร้อน น้ำเสียงกึ่งๆ อารมณ์เสีย “ไอ้ศักดิ์...เฮ้ยย...ออกมาหน่อย” ไอ้แตตะโกนเรียก ใจผมนั้นคิดอยู่ตลอดว่า ทำไมสมศักดิ์ไม่ออกมา เขากำลังทำอะไรเมียผมอยู่หรือเปล่า เพราะที่ผมยืนสนทนากับไอ้แตนี่ก็ร่วมนาทีแล้ว มันนานมากพอที่จะ...ยังไม่ทันคิดอะไรต่อ เขาก็ปิดประตูออกมาในสภาพพนุ่งกางเกงในตัวเดียวและเหงื่อท่วมตัวเหมือนกัน “มีอะไรกันครับพี่…ฮ้าววว” เขาถามแล้วแล้งหาว ทำแบบเพิ่งตื่น “งั้นไปช่วยกันหาทีวะ..กูเดินหาทั่วแล้วไม่เจอเลย” ผมำเสียงร้อนใจ “อะไรเหรอครับพี่” สมศักดิ์ถามเหมือนไม่รู้อะไร “เมียพี่ไม่อยู่ที่ห้อง..ไม่รู้ไปไหน” ผมบอกเขา “เออ...งั้นเดี๋ยวกูไปกับมึง...ลองไปทางร้านอาหารด้านนู้นดู..เผื่อเมียมึง หิวไปหาอะไรแดกก็ได้” ไอ้แตเสนอแนะ “ตีสองเนี่ยนะ..ร้านมันปิดแล้วมั๊ง”ไอ้แตรีบผลุบเข้าไปในห้อง แล้วรีบออกมา คราวนี้มันใส่เสื้อผ้าเหมือนเมื่อเย็น มันเดินนำให้ผมเดินตาม “ไอ้ศักดิ์...เอ็งคอยดูทางนี้ให้เรียบร้อยนะ” ไอ้แตสั่งลูกน้อง ผมก็ก้าวขาเดินตามไปสามสี่ก้าวก็ฉุกใจคิด..ประโยคหลังของไอ้แต..เฮ้ยย.... ขืนผมปล่อยเมียผมไว้กับสมศักดิ์...ก็เสร็จเขาทั้นน่ะสิ “เฮ้ย....เอางี้...ออกไปช่วยกันหาเลยดีกว่า... แยกกันไปคนละทาง...สมศักดิ์มาด้วยกันกับผม” ผมเสียงแย้ง ไอ้แตมันมองตาผมแว้บหนึ่งแล้วก็พูดสั่งสมศักดิ์ “เออ...ไอ้ศักดิ์..เอ็งไปกับไอ้ต้นทางร้านอาหาร..เดี๋ยวกูไปดูทางนี้เอง เผื่อฝนเขาไปเดินในสวนด้านหลัง” ...สมศักดิ์พยักหน้าแล้วเข้าไปใส่เสื้อผ้ากลับออกมา แล้วเดินตามผม “ไอ้ต้นมึงเอามือถือไปด้วยนะ....เผื่อเจอฝนแล้วจะได้โทรบอกกัน” ไอ้แตพูดน้ำเสียงเป็นงานเป็นการ ผมพยักหน้าแล้วเดินไปเอามือถือในห้อง พอออกมาเห็นสองคนสนทนากันหน้าเครียด พอเห็นผมพวกเขาก็หยุดคุย แล้วเราก็แยกย้ายกันหา ผมกับสมศักดิ์ เดินไปทางหนึ่ง ไอ้แตไปอีกทางหนึ่ง ผมแสร้งพาสมศักดิ์เดินมุ่งหน้าไปทางร้านค้าของชาวบ้านริมหาด เห็นแสงไฟ ส้มๆ อย่ลิบๆ ผมคาดว่าไอ้แตที่อยู่ทางด้านนู้นมันคงกำลังแก้ปัญหานี้อยู่ โดยการอุ้มเมียผมกลับไปที่ห้อง ที่ผมให้สมศักดิ์มากับผม เพราะไม่อยากทิ้งเมียไว้กับเขา กลัวว่าเขาะฉวยโอกาสทำอะไรต่อมิอะไรต่อ ส่วนไอ้แต ผมมั่นใจว่าเวลาหน้าสิ่วหน้าขานแบบนี้ มันคงไม่มีแก่ใจซัดเมียผมอีกรอบเป็นแน่ เพราะมันเพิ่งเสร็จสมกับเธอไปหยกๆ พอมาถึงร้านค้า สมศักด็เอ่ยปากพูดกับผม “คุณฝนคงไม่มาทางนี้หรอกครับ....น่ากลัวออก” เขาพูดแล้วบุ้ยปากให้ผมมองดูในร้าน ผมเห็นชาวประมงห้าหกคนนั่งก๊งเหล้า ย่างปลากินกันอยู่ “ สาวๆสวยๆ แบบเมียพี่มาเดินคง...หึๆ” เขาหัวเราะแล้วยิ้มมุมปาก ผมพยักหน้ายิ้มตอบ “ พี่..แล้ว..พี่ตื่นมาตอนไหน..” สมศักดิ์ถาม น้ำเสียงอยากรู้ “ก็...น่าจะตอนตีสองพอดี...ตื่นมาก็ไม่เห็น...เลยเดินหา..แล้วก็เลยไปเคาะ ห้องน่ะ” ผมบอก เขาพยักหน้า “แล้ว...เอ่อ...พี่...เออ...พี่ได้ยินเสียงอะไรไหม” เขาถามต่อ “เสียงอะไร...แบบไหนเรอะ...” ผมถามกลับไป “เปล่าครับ...เอ่อ...ผมคิดว่า.....” เขาพูดได้คำเดียวก็เงียบไป แต่แล้วเสียงโทรศัพท์มือถือผมในกระเป๋ากางเกงก็ดังขึ้น ผมรับสาย “ฮัลโหล...” ไอ้แตมันโทรมา มันบอกผมว่า..เจอฝนแล้ว “เจอที่ไหนวะ”ผมถาม “พอกูกลับมา..เดินไปดูในห้องมึง...ฝนมันก็นอนอยู่” มันตอแหลมา “มึงถามยังว่าไปไหนมา” ผมพูด”เฮ้ยย..เขาหลับอยู่...กูไม่กล้า” มันบอก ผมและสมศักด์เลยกลับไปสมทบที่บ้านพัก ไอ้แตยืนสูบบุหรี่รออยู่ พอถึงบ้าน ผมเปิดประตูเข้าไปดู เห็นเมียนอนหลับอย่างที่ไอ้แตบอก ผมเลยออกมายืนคุยกับพวกมัน “เมียมึงละเมอมั้ง...ก็ล่อซะเมาขนาดนั้น” มันพูดเสร็จแล้วดูดอัดควันเข้าปอด “เออว่ะ...พรุ่งนี้กูไม่ให้กินแล้ว...” ผมพูดแบบไม่ใส่ใจอะไร แล้วผมก็ปรึกษามันเรื่องจะทำอะไรกันพรุ่งนี้ ไอ้แตมันเสนอให้ไปดำน้ำดูปะการังทางเกาะด้านอกนู่น มันบอกว่ามีพรรคพวกเป็นเจ้าของเรือหางยาว ได้ราคาถูกหน่อย จะโทรหาตอนเช้า ตกลงกันแล้วผมก็ขอตัวเข้านอน ที่เตียงนอน เห็นฝนนอนหลับสนิท ผมเลยเปิดผ้าห่มดู ก็พบว่าเธอยังอยู่ในสภาพเปลือยเหมือนตอนแรก มันเอาไปอย่างไรก็เอามาคืนอย่างนั้น ผมคิด แล้วก็เขย่าตัวเธอ “ฝน...ฝน...ฝนครับ” เธอไม่ลมตาตื่น แต่ขยับตัวเล็กน้อยเหมือนกำลังหลับสบาย ผมเลยดึงผ้าห่มออกจากตัวเธอ ร่างงามอวบอัดอย่างได้สัดส่วนเปลือยเปล่าบนเตียง แล้วผมก็ก้มสำรวจความเสียหายตามร่างกายของเธออย่างใกล้ชิด ซอกคอของเธอแดงเป็นปื้นๆ เพราะโดนซุกไซร้ หัวนมตลอดจนป้านหังนมทั้งสองข้างแดงเต่งให้เห็นว่าโดนดูดเลียมาหนัก จากนั้นผมก็ก้มลงไปด้านล่างเพื่อดูจุดสำคัญ ผมสอดมือเข้าใต้ขาพับจับสองขาของเธอดันยกขึ้น ในท่าแบบจะยกซด “ฮื้อ....อ....ไม่...ไหวแล้ว...พี่....” เสียงฝนพึมพำเหมือนละเมอ ผมมองดูสองกลีบงามที่เคยป็นของผมเพียงผู้เดียว โอว...มันบวมแดงชัดเจนแสดงให้เห็นว่าผ่านการชำแรกที่รุนแรง สองกลีบแน่นเนื้อที่เคยปิดสนิทตอนนี้กลับแง้มอ้าเล็กน้อยจนเห็นเนื้อในสี ชมพู แม้นเพียงไม่มากนักก็ทำให้ผมใจหาย กลัวว่ามันจะไม่กลับสภาพเดิม ผมเอานิ้วแหวกสองกลีบออกดู ก็ต้องใจหายวาบยิ่งกว่าเดิม เมื่อเห็นว่าในร่องรูสังวาสยังมีน้ำเมือกขาวขุ่นที่ไอ้แตมันกระฉูดไว้ แม้นไอ้แตจะพยายมเช็ดแล้ว แต่ก็ยังค้างคาอยู่ข้างในรูปริมาณหนึ่ง ผมเลยจัดแจงเอากระดาษทิชชู่บรรจงเช็ดให้เบาๆ โอ...น้ำกามของไอ้แต....มันข้นเหนียวจนเกือบจะเป็นวุ้น “อูยย..ซี๊ดด...ด...ด....สะ..เสียวว..ว...” เมียผมครางเบาๆ แล้วเริ่มออกอาการเร่าร้อนกระสับกระส่ายขึ้นมา ตลอดระหว่างเวลาที่ผมล้วงนิ้วเข้าไปในช่องรัก ราวกับว่าถ้าเธอถูกเล้าโลมมันจะเหมือนกดปุ่มเปิดสวิทช์กระสันต์ให้เธออโดย ทันที....ยาอะไรกันนี่... ฤทธิ์แรงขนาดนี้....ผมนึกถึงยาที่พวกมันใช้...ว่ามันคงก่อกรรมกับผู้หญิงที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ได้มากมาย.... ถึงเธอจะแสดงอาการต้องการออกมา แต่ผมไม่มีแรงจะทำอะไรเธอแล้ว เพราะได้กระฉูดน้ำไปถึงสามหน ตอนดูเธอโดนไอ้แตขย่ม ผมเลยจัดแจงให้เธอนอนแล้วผมก็ถอดเสื้อผ้าออกหมดดเหมือนกัน เจตนาคือเพื่อปกติเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น โดยกะจะให้เธอคิดไปว่าคนที่ร่วมรักเธอก็คือผม ....ผมหอมแก้เธอเบาๆ แล้วก็นอนกอดเธอ... คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย...แล้วก็หลับไป เช้าวันรุ่งขึ้น ผมก็รู้สึกตัวแต่ผมยังไม่ลืมตาตื่นทันที ผมค่อยๆ ปรือตามองว่าฝนทำอะไร แล้วผมก็เห็นว่าเธอยังนอนอยู่แต่นอนลืมตา ดวงตกลมโตนั้นกระพริบถี่ๆ เม้มริมฝีปาก ใบหน้างามที่ละม้ายพิ๊งกี้กำลังครุ่นคิดอะไรสักอย่าง แล้วเธอก็คะแคงตัว หันมากอดผม ผมรีบหลับตา แล้วผมก็รู้สึกว่าเธอเอามือข้างขวามาจับที่หน้าอกของผม แล้วลูบมือผ่านหน้าท้องลงไปจนถึงท่อนเอ็นที่หลับสนิทกลางลำตัว เธอกุมกำมัไว้แล้วผมก็ได้ยินเสียงเธอถอนหายใจเฮือก “เฮ้ออออ” แสดงความโล่งอก มือของเธอบีบเจ้าหนูของผมแบบรักใคร่ “ร้ายนักนะ..ไอ้ตัวเนี้ย...” เธอพูดเบาๆ ผมจึงลืมตาแล้วคว้ามือเธอไว้ เขยิบตัวเข้าประชิด โน้มหน้าไปจูบแก้มเธอ “เมื่อคืนพี่ต้นจับฝนแก้ผ้าเหรอ” เธอมองตาผมแล้วถาม ผมยิ้ม “ไม่รู้....เห็นแก้อยู่แล้วต่างหาก” ผมแกล้งแหย่ “บ้า...ใครจะไปแก้เอง....แล้ว....พี่ทำอะไรฝนด้วยใช่ไหม” เธอถามต่อ ดวงตามีแววซุกซน “ก็ใครจะไปอดใจไหวล่ะ” ผมตอบ แล้วก้มลงดูดหัวนมเธอ “บ้า...คนบ้า...ทำคนหลับ...แล้วนี่อะไรอีก...ไม่เอาแล้ว...เอาแรงมาจากไหน เยอะแยะคะเนี่ย...” เธอทุบไหล่และหน้าอกของผม แล้วบิดส่ายหน้าอกหนีปากของผม “ไม่เอาแล้ว...โกรธแล้ว” แล้วเธอก็ก้าวออกจากผ้าห่ม ยืนเผยร่างงาม ผมมองดูหน้าอกกลมกลึง เอวคอด และสะโพกผายของเมียตัวเองอย่างภูมิใจ พอเธอก้าวเดินได้สองก้ามเธอก็ครางป้อย “อูย..ทำไมเจ็บ...เจ็บจังพี่ต้น” ล้วงมือจับกลางหว่างขาตัวเอง เธอหน้านิ่ว ผมใจแป้ว ทั้งตกใจทั้งสงสาร “เจ็บมากไหมครับ...” ผมรีบลุกเข้าไปพยุง แล้วให้เธอให้นั่งบนตัก “อือ..เจ็บ...ตรงเนี้ย” มือของเธอจับคลำที่ของสงวนของตัวเอง แล้วเลื่อนมากดๆ ที่ท้องน้อย “อูยย...ข้างในนี้ด้วย” เธอบอก “ทีหลังอย่าทำแบบนี้อีกนะพี่” เธอพูดเบาๆ ผมเห็นหน้าเธอแล้วสงสารจับใจ “พี่ขอโทษนะ” ผมเอ่ยปากขอโทษเธอ อาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อย โดยผมใส่เสื้อยืดและกางเกงขาสามส่วนสบายๆ ทับกางเกงว่ายน้ำ ส่วนฝน เพราะผมบอกเธอแล้วว่าวันนี้จะไปไหนกัน เธอเลยสวมชุดว่ายน้ำแบบบิกินี่สี่ชมพูสดใส เพื่อเตรียมไปว่ายน้ำ แล้วสวมเสื้อเสื้อแขนสั้นของผมทับ ส่วนกางเกงก็ใส่กงเกงขาสั้นสีขาว พอออกมาจากห้องก็เจอไอ้แตกับสมศักดิ์ที่ใส่ชุดหล่อ รออยู่ก่อนแล้ว แถมยังเอาอาหารเช้ามาจัดวางเรียบร้อย มีทั้งข้าวต้ม ข้าวสวย ไข่เจียว ไข่ดาว และกับข้าวเบาๆ อีกสองสามอย่าง พร้อมชาและกาแฟ “อะไรวะเนี่ย...บริการอย่างดีเชียวมึง” ผมเอ่ยปากแซว “เฮ้ยย..บริกงบริการอะไร...” มันหัวเราะ “กินเยอะๆ หน่อยนะฝน....เดี๋ยวออกไปไกล...พี่กลัวฝน...จะหิว..” มันพูดกับเมียผมเสียงนุ่ม แววตาสื่อความหมายบางอย่าง พลันที่สายตาของเมียผมสบตากับมัน เธอก็เอียงหน้าหลบสายตาที่จดจ้องนั้น ปากของเธออมยิ้มและพวงแก้มใสของเธอก็แดงเหมือนกับว่ากำลังเขินอายอย่างมาก ผมเห็นอาการของเธอแล้วอดประหลาดใจไม่ได้ พอกินอาหารเชาเสร็จเรียบร้อย พวกเราก็นั่งรถโฟว์วีลของไอ้แตไปที่ท่าเรือ ตอนนั้น 10 โมงเช้าแล้ว แดดกำลังแรง ฝนยืนหลบแดดอู่ใต้ศาลาแล้วหยิบเอาครีมกันแดดออกมาบีบแล้วทาตามแขน ส่วนผมเดินออกไปดูเรือสกู๊ตเตอร์ลำสวยสามสี่ลำที่จอดอยู่ พอเดินกลับมาก็เห็นเมียผมกำลังถอดเสื้อเชิ๊ตออก เผยเห็นร่างงามท่อนบนที่วมบิกี่นี่สีชมพูสด อวดเต้านมขนาด 35 นิ้วคัพบี ที่เบียดกันแน่น แม้นเธอจะเอาเสื้อมาปิดเต้านมไว้ แต่ก็ยังปิดความอวบใหญ่ไม่มิด แล้วเธอก็ส่งครีมกันแดดในมือให้มัน มันจัดแจงบีบครีมใส่มือแล้วบรรจงทาแผ่นหลังของเธอ มือทาแต่สายตาส่อแววหื่นกระหายกามอย่างมาก พอมันเห็นผมเดินกลับมามันก็ผงะเล็กน้อย “อย่าหึงนะโว้ย....ฝนเขาวานกูเองนะ” ไอ้แตรีบออกตัว สวนฝนหน้าแดง เหมือนอาย แล้วทำท่าจะเอ่ยคำแก้ตัว แต่ผมตัดบท “เออ....หึงห่าอะไรล่ะมึง...แล้วเรือเมื่อไหร่จะมาวะ…ผมพูดทำเป็นไม่สนใจ เธอเลยไม่พูดอะไรออกมา พอผมพูดจบก็ได้ยินเสียงผู้ชายเรียกชื่อไอ้แตจากทางด้านหลัง “ผู้กองครับ...ผู้กองแต” “อ้าว...ไอ้เอี่ยม...มาพอดี...ไม่เจอนานเลย...อ้วนขึ้นหน่อยเปล่าวะ” คนขับเรือชื่อเอี่ยมทักทายพวกเรา แล้วนำไปลงเรือหางยาวลำใหญ่ที่ใช้ออกทะเล แล้วให้พวกเราส่เสื้อชูชีพ เรียบร้อยจึงขับเรือพาเราออกทะเลผ่านเกาะน้อยใหญ่ จนไปถึงเกาะเล็กๆเกาะหนึ่ง มีหาดทรายละเอียดยาวสัก 20 เมตร มีต้นไม้เขียชอุ่ม และมีกระท่อมขนาดพอๆกับศาลาริมทางตั้งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ ดูแล้วน่าอยู่ดี เรือวิ่งวนไปรอบเกาะจึงเห็นว่าเกาะนี้มีลักษณะเป็นรูปตัวซี ด้านข้างและด้านหลังเป็นหินสูงชัน และมีชายหาดสั้นๆ เพียงด้านหน้าด้านเดียว เท่าที่ดูไม่มีใครอยู่บนเกาะสักคน นายเอี่ยมบอกว่า เกาะนี้ไม่ค่อยมีใครมาเพราะไกล แต่ปะการังสวยมาก ปลานกแก้วก็เยอะ เขาเลยเอาไม้มาทำศาลาบนเกาะสำหรับนอนพัก ตอนพาฝรั่งมาดำน้ำ เพราะพวกฝรั่งมันดำน้ำกันนาน เรือวนครบรอบแล้วก็จอดให้พวกเราโดดลงดำน้ำ
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น