แฝดอันตราย ตอนที่44

แฝดอันตราย ตอนที่44
คุณหมิวรุ้สึกวูบหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อนชั่วขณะ..จะนานเท่าใดเธอคงไม่ทราบ จนรู้สึกพื้นที่นอนหนานุ่มบนเตียง ไหวขยับเป็นจังหวะสม่ำเสมอ เธอจึงลืมตาตื่นขึ้นมาท่ามกลางความมืด แม้ยังปรับสภาพสายตาให้ชินกับความมืดได้ไม่ กระจ่าง แต่หูของคุณหมิวกลับได้ยินเสียงครางแผ่วๆ ของผู้หญิงที่อยู่ข้างๆตัว จนเพ่งตามองได้ชัด จึงมองเห็นร่างเปลือย เพรียวขาวสมส่วนของหวาน กำลังนั่งขย่มอยู่บนร่างเปลือยของคุณพี่ฉัตรชัยของเธอ มือใหญ่ยาวของฉัตรชัยเกาะกุมบีบ คลึงที่อกอวบเต็มเต้าของหวาน
เมื่อยิ่งบีบคลึงแรงๆ เสียงครางซี๊ดๆอูยๆ ของหวานก็ยิ่งดัง แรงขย่มตัวลงก็ยิ่งแรง จน เหมือนเครื่องจักรที่ถูกตั้งรีโหมดไว้ให้ทำงานอย่างต่อเนื่อง "โอ๊ยยยย...พี่จ๋า....หวานมีความสุขเหลือเกิน..ซี๊ดดด" หวานพูดเสียงกระเส่าออกมาท่ามกลางความเงียบ มีเพียงลมหายใจหื่นหอบที่ดังสอดแทรกของฉัตรชัยเป็นครั้งคราว คุณหมิวขยับพลิกตัวตะแคงจ้องมองภาพร่วมรักโรมรันอย่างดุเดือดรุนแรงของอดีตคู่หมั้น ที่บัดนี้กลายเป็นสามีทาง พฤฒินัยของเธออย่างสมบูรณ์แบบ เสียงของฉัตรชัยเริ่มครางกระเส่าเมื่อหวานบดเนินเนื้อกับกลางลำตัวของเขาถี่ๆ หนักๆ เน้นๆ จนฉัตรชัยทนไม่ไหวต้องโอบดึงร่างของหวานลงมานอนประกบ แล้วยื่นปากประกบจุบกันอย่างเร่าร้อนรุนแรง เนินนาน จนเกือบหมดลมหายใจ จึงถอนปากออกมา หวานก็ร้องครางซี๊ดยาวๆ เหลือบตามองมาทางด้านคุณหมิว พอสายตา ของสองสาวประสานกัน ต่างก็ยิ้มแย้มให้แก่กันอย่างไมตรีจิต หวานเอื้อมมือเรียวเล็กของเธอมาจับอกอวบกลมคัดแข็ง ของคุณหมิวกำ แล้วบีบคลึงเล่นเน้นๆ แต่ไม่รุนแรงจนเธอเจ็บ "หายเหนื่อยแล้วหรือคะคุณหมิว..." หวานกระซิบถาม เมื่อคุณหมิวพยักหน้าตอบ หวานก็พยักหน้าทำนองเชิญชวนให้คุณหมิวลุกขึ้นมาร่วมกามกรรมกับเธอ พร้อมกันกับฉัตรชัย คุณหมิวยิ้มเอียงอายยังไม่ทันได้ขยับตัวขึ้นร่วมสนุก เสียงโทรศัพท์มือถือของใครสักคนแต่ไม่ใช่ ของคุณหมิวอย่างแน่ๆ ก็ดังแทรกกังวาลท่ามกลางความเงียบ เสียงเรียกตื๊ดๆๆๆ ดังติดต่อกันจนคุณหมิวต้องรีบลุกขึ้นมองหาตามเสียง จนรู้ว่าได้ยินเสียงออกมาจากกระเป๋ากางเกงขายาวของฉัตรชัย ที่กองอยู่บนเก้าอี้เบาะหนาหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง เมื่อคุณหมิวหยิบขึ้นมามอง ก็เห็นหน้าจอโชร์เบอร์ พร้อมกับชื่อป้าแจ่ม... "คุณพี่คะ...ป้าแจ่มโทรมาค่ะ...คงจะมีธุระด่วน.." ฉัตรชัยได้ยินเสียงคุณหมิวบอกก็ใจหายวาบนึกไปถึงเรื่องของมารดาที่โรงพยาบาล หวานรีบพลิกตัวลงมานอนเคียงข้าง เมื่อคุณหมิวยื่นโทรศัพท์ส่งให้เขา "ครับป้า....มีธุระด่วนอะไรครับ...อ๋อ..ไม่รบกวนหรอกครับ...แม่ทำไมนะครับ..." เสียงของฉัตรชัยถามอย่างร้อนรน จนทั้ง คุณหมิวและหวานต่างแทบจะกลั้นใจไว้ เพื่อรอฟังคำพูดของเขาต่อไปไม่ไหว ... ย้อนกลับไปทางด้านชัดชาย หลังจากที่ออกมาจากโรงแรม แทนที่เขาจะรีบตรงกลับไปหาแอนนี่ แต่เขากลับขับรถแวะ บาร์ข้างๆทาง ด้วยอารมณ์ที่ยังคั่งค้าง ทั้งผิดหวังและเสียใจ และหวาดหวั่นประเดประดังเข้ามาจนใจว้าวุ่น เพราะความ คิดอคติ และคำพูดของผู้เป็นบิดาที่กรอกหูเช้าเย็น ตอนที่ตนเองยังเป็นเด็ก ในเรื่องที่มารดาอยุติธรรมเลือกเลี้ยงแฝด ผู้พี่แล้วเสือกไสตนเองให้มาอยู่กับพ่อ ที่มีแต่ความลำบากยากแคล้น จนตนเองหมดโอกาสที่จะได้รับการศึกษาสูงๆ ตัด โอกาสที่จะดำรงตนอยู่ในฐานะอันควรต่างกับพี่ชาย ด้วยจิตใจที่คั่งแค้นแล้วสาบานกับตนเองมาตั้งแต่เด็กว่า ถ้ามีโอกาสตนจะต้องเอาคืนกับแม่และพี่ชายให้สาสม แต่พอ โอกาสนั้นฟ้าบันดาลให้มาถึง จึงไม่ลังเลเลยที่จะพล่าผลาญทุกสิ่งทุกอย่างของพี่ชาย และจิตใจของแม่ ครั้นพอดำเนิน การได้สำเร็จตามที่ตั้งใจไปเป็นบางส่วน กลับพบว่าสิ่งที่ตนเองทำมานั้นเหมือนกับมันผิด คำพูดของบิดาที่พร่ำบอกว่า มารดาตนเองร้ายกาจนั้น และเห็นแก่ตัว หาได้เป็นจริงไม่ ยิ่งพี่ชายฝาแฝดนั้นกลับยิ่งดีกับตนเอง แม้เขาจะล่วงรู้ว่าตนเองผลาญเงินทองของเขาไปหลายแสนบาทเพียงแค่ไม่กี วัน อีกทั้งยังล่วงเกินคู่หมั้นของเขา แต่พี่ชายกลับไม่ขึ้งโกรธ ยอมยกทรัพย์สินเงินทองทุกอย่างให้ นี่แหละคือสาเหตุใ ห้ชัดชายเสียใจ ส่วนความผิดหวังนั้นกลับกลายเป็นเรื่องของหวาน ที่แม้จะอยุ่กินเป็นผัวเมียจนมีลูกมีเต้า กลับแอบ ปันใจไปรักพี่ชายฝาแฝดของเขาเสียแทน ทั้งท่วงท่า ที่หวานแสดงออกมา รวมทั้งสายตาของเธอยามที่มองพี่ชายฝาแฝดของเขานั้น มันบ่งบอกได้อย่างชัดเจน ว่าบัดนี้ ในใจของหวานหาได้มีที่ว่างสำหรับตัวเขาเลยแม้แต่น้อย แม้ใจเขาจะรักสนุกดูเสเพลลูกเขาเมียใครถ้าใจชอบ ก็มักไม่ลังเลที่จะหว่านเสน่ห์ ครั้นมาโดนเข้ากับตัวเอง มันจึงเจ็บปวดร้าวลึกอยู่ภายใน เหมือนจะสุญเสียของรักโดย ไม่เหลือสิ่งใดกลับคืนมา แต่มันก็หาใช่ความผิดของหวานหรือพี่ชายฝาแฝดแม้สักนิด ในเมื่อเรื่องที่เกิดขึ้นนั้น เขาเอง เป็นผู้กำหนดมันขึ้นมากับมือ คงจะมีเพียงวิธีเดียวที่จะทำให้ชัดชายหายขุ่นมัวคือการที่ตนเองต้องหาทางพิชิตใจของ คุณหมิวกลับคืนมาชดเชยให้ได้ ซึ่งถ้าทำสำเร็จ ชัดชายมั่นใจว่าพี่ชายฝาแฝดคงไม่กล้าโวยวาย ในเมื่อตัวเขาก็เอา หัวใจของหวานเมียน้องชายไปแล้วเหมือนกัน ส่วนความหวาดหวั่นนั้นคือเรื่องที่ตนเองก่อขึ้นมาอย่างไม่ตั้งใจ เรื่องของแอนนี่กับพ่อของเธอและบริวารที่ดูเหมือนจะ ไม่ใช่คนธรรมดาแบบเขาแบบพี่ชาย จนเขาไม่รู้ว่าจะตั้งรับได้อย่างไรถูก รวมถึงภาพความสัมพันธ์ของแอนนี่กับนาย เทวัญ คนคุมบ่อนลูกน้องสมุนมือขวาของพ่อเธอนั้น ท่าทางร้ายกาจยิ่งนัก ตนเองแม้จะเป็นคนจริง เป็นนักเลงบ้านนอก แต่ก็หาได้มีเล่ห์เหลี่ยมชั่วช้าเหมือนกับคนของแอนนี่และพ่อแต่อย่างใด จึงทำให้ชัดชายคิดหนักจนยังไม่คิดกลับไปรัง ของพวกเขาในตอนนี้ สิ่งเดียวที่จิตใจว้าวุ่นของชัดชายต้องพึ่งพาในยามนี้ก็คือเหล้าในความคิดของเขา ............... "แบบนี้มันต้องฉลองแล้วค่ะคุณพี่....หมิวดีใจจังที่คุณป้าปลอดภัยแล้ว..." เสียงหวานไพเราะของคุณหมิวดังสดใส สีหน้าเธอยินดีที่คุณนายแจ่มจรัสไม่เป็นอะไรมากไปกว่านี้ ไม่เช่นนั้นเธอคง เหมือนมีตราบาปประทับอยู่ในใจ ด้วยรู้ตนเองดีว่าเป็นส่วนหนึ่งของการทำให้เกิดอุบัติเหตุขึ้นมา "ยังจะเรียกคุณป้าอีกหรือครับน้องหมิว..." ฉัตรชัยพูดยิ้มกรุ้มกริ่มมองหน้ามองตาสวยๆหวานๆของอดีตคู่หมั้นสาวแบบยั่วเย้าแหย่ สายตาสำรวจเรือนร่างเพรียวขาว ที่เปลือยเปล่าของเธอตั้งแต่ศรีษะจรดปลายเท้า โดยเฉพาะอกอวบกลมคัดแข็งที่ตั้งตระหง่าน ลอนหน้าท้องเรียบไร้ไขมัน เอวคอดกิ่วรับกับสะโพกผายกลม ก้นงอนเล็กน้อย บวกกับโหนกเนินเนื้ออวบอูมที่ดันตัวขึ้นมาเป็นรุปสามเหลี่ยม ฉัตรชัย มองจนใบหน้าของคุณหมิวแดงสร้านด้วยความเขินอาย ด้วยสำนึกว่าสิ่งที่คุณพี่ของเธอพูดนั้นมันคือความจริง บัดนี้เธอ หาใช่เป็นเพียงแค่คุ่หมั้นของเขา เมื่อสักสองชั่วโมงที่ผ่านมานี้ เธอได้กลายเป็นภรรยาของเขาแล้วจริงๆ จึงสมควรเรียก ขานมารดาของฉัตรชัยเสียใหม่ว่า แม่..ตามเขา "พี่ก็..ไปเย้าน้องหมิว..ดุสิจ๊ะ..อายจนหน้าแดงกล่ำแล้ว.." เสียใสๆของหวาน เหมือนจะช่วยเข้าข้างคุณหมิว แต่เสียงหัวเราะคิกๆคักๆของหวานนั้นกลับทำให้คุณหมิวอายหน้าแดง กล่ำขึ้นไปอีก เมื่อก้มมองสภาพตนเองที่ลุกขึ้นมาหยิบโทรศัพท์ด้วยความรีบร้อนจนไม่ได้คว้าอาภรณ์ใดๆมาปกปิดร่าง เปลือยเปล่าแม้สักชิ้น แล้วยังมายืนเปลือยร่างให้อดีตคู่หมั้นจอมวายร้ายสำรวจพิจารณาจนถ้วนถี่แบบนี้อีก คุณหมิวทั้ง อายทั้งหมั่นไส้สายตากรุ่มกริ่มของเขานัก จนถาโถมร่างขึ้นคล่อมทับตัวฉัตรชัยไว้ แล้วยื่นปากงับปลายคางเม้มฟันขบ แรงๆจนฉัตรชัยร้องเจ็บ แล้วดิ้นหนี "พี่หวานคะ...มาช่วยกันลุมพ่อตัวดีคนนี้หน่อย..." เสียงกระหืดกระหอบ เพราะออกแรงปล้ำอยู่กับผุ้ชายตัวโตๆของคุณหมิวร้องขอแรงสนับสนุนจากหวาน พร้อมหัวเราะ คิกๆคักๆ เมื่อโดนฉัตรชัยยื่นมือมาจี้ไชแถวๆเอว หวังให้เธอจั๊กกะจี๋จะได้ดิ้นหนีลงจากตัวเขา แต่พอสิ้นเสียงคุณหมิว หวานกลับขยับเข้ามาช่วยยึดยื้อสองมือของเขากางออกชูขึ้นไปอยู่เหนือหัว แล้วร่างเพรียวบางของหวานก็ขึ้นคล่อมทับ จนเนินสาวฉ่ำเยิ้มด้วยเมือกลืนของหวานที่เพิ่งผ่านการรักจากเขามาเมื่อสักครู่ ทาบแนบอยู่เหนือราวอก ส่วนเนินสาว ของคุณหมิวนั้นทาบทับกับลำยาวของฉัตรชัยพอดิบพอดีเหมือนมีเจตนาจัดวางไว้ ฉัตรชัยโดนสองสาวลุมทับจนดิ้นขยับไม่ไหวปากร้องโอยๆ ยอมๆ แต่สองสาวหาฟังเสียงร้องของเขาไม่ จึงดีดเด้งขยับ ยกตัวโดยเฉพาะท่อนล่างยิ่งเสียดสีกับเนินโหนกอวบนูนของคุณหมิวจนเสียวสยิว จนดูเหมือนร่างของคุณหมิวที่คล่อม ทับจะอ่อนยวบลงไปเล็กน้อย พร้อมกับเสียงครางแผ่วๆ เนินสาวเริ่มส่ายเสียดสี พริ้วไหวโยกเยื้องช้าๆ จนท่อนลำของ ฉัตรชัยแข็งโปนเสียดสีกับร่องแคมฉ่ำน้ำเยิ้มจนลื่นปรู๊ด "ซี๊ดดด..คุณพี่ขา...หมิวเสียวอีกแล้ว...อ่าส์ส์ส์..." เสียงคุณหมิวครางบ่งบอกความรุ้สึก ไสเอวยึกๆใส่เน้นๆ เอื้อมมือไปกอดร่างเปลือยของหวานที่นั่งอยู่ด้านหน้า สองมือ เรียวยึดกุมอกอวบใหญ่เต็มไม้เต็มมือของหวานกันพลัดตกจากร่างของฉัตรชัยที่ดีดเด้งกระทั้นท่อนลำยึกๆใส่เนินสาว พอหวานโดนมือเล็กเรียวของคุณหมิวบีบกำคลึงอกอวบ เธอก็เสียวสยิวขึ้นมาอีกครั้งจนมือที่ยึดจับมือของฉัตรชัยคลาย ออก ฉัตรชับรีบชักมืออกแล้วสอดล้วงผ่านข้อพับเข่าของหวานทั้งสองข้างแล้วยึดล็อคไว้ พร้อมยกขึ้นจนร่างเเพรียว บางของหวานลอยขึ้น หวานเลยรีบพลิกตัวกลับหันหน้ามาทางคุณหมิว บรรจงวางแตะเนินสาวฉ่ำเยิ้มไปตรงหน้าของ ฉัตรชัยแล้วสะดุ้งโหยง ครางซี๊ดดด..ออกมายาวๆเมื่อลิ้นหยาบยาวของเขาทะลวงล้วงเข้าโพรงเสียว เลยหันมากอด รัดร่างเปลือยของคุณหมิวแน่น พร้อมกระซิบกระซาบใส่หูของคุณหมิวเบาๆ ไม่ให้ฉัตรชัยได้ยิน แต่เขากลับรับรู้ว่าสิ่งที่หวานกระซิบใส่หูคุณหมิวนั้นคืออะไร เมื่อคุณหมิวทำตามโดยการยกตัวเองขึ้นนั่งยองๆ วางน้ำ หนักไว้บนฝ่าเท้าทั้งสอง แล้วหวานก็สอดมือล้วงเข้าไปจับลำยาวของฉัตรชัยตั้งรอเมื่อคุณหมิวค่อยๆหย่อนสะโพก สาวกดต่ำลงมา ปลายลำหัวบานแดงกล่ำของฉัตรชัยค่อยๆจมหายเข้าไปในโพรงสาวคับแน่นของคุณหมิวช้าๆ เสียง คุณหมิวครางซี๊ดดด..ออกมายาวๆ แข่งกับเสียงของหวานที่ซ่านสยิวเพราะโดนลิ้นเรียวแหลมของฉัตรชัยละทวง ร่องสาว