เมื่อผมมีความสุข ภาค 1 ตอน 28 (cope)
12. น. 27 มกราคม 2548 ……………………………. “บอลจ๊ะ….โทรศัพท์………” “……อ่า…หา??……….เดี๋ยวๆ…บอลอาบน้ำอยู่….ใครโทรมาหรือกุน…….” “…….ไม่เคยเห็นเบอร์นี้เลย….งั้นกุนรับนะ…” …ผมชะโงกหน้าโผล่จากห้องน้ำ…กุนกำลังรับมือถือของผมอยู่…ใครโทรมานะ…เห็นกุน หัน
หลังยืนคุยแป๊ปหนึ่งแล้วจึงหันมายื่นมือถือให้ผม……… “เอ้า…ของบอลจ๊ะ…” “ใครหรือ?..” “……ลองคุยดูก็รู้เองแหละ…..” ผมเลยเดินโทงๆพาร่างเปียกน้ำทั้งตัวออกมา…..กุนเห็นเข้าก้อหน้าแดงถึงใบหู อ้าปากค้างร้องอุทานเสียงหลง…….. “อุ๊ย….บอลเนี่ย..บ้า…ลามกที่สุด..” “หึหึ…..”…ผมหัวเราะในลำคอก่อนรับมือถือมา….กุนเบือนใบหน้าที่เขินอายหนีไป ทางอื่นแต่ยังแอบเหลียวมองนิดๆ…… “….ฮัลโหล…” “นั่น…บอลพูดใช่มั้ย??…” ……..หือ ผู้หญิงหรอนี่??…เสียงใสเชียว… “ครับ………แล้วคุณคือ??…..” ผมถามด้วยความสงสัยแต่ผมต้องอึ้งเมื่อสาวน้อยคนนี้…… “…อิ.. ฮิ ฮิ…จำเราม่ายด้ายหรอจ๊ะ…ตอนเด็กๆบอลเคยแก้ผ้าโชว์กาเจี๊ยวให้เราดูไง…บอลลืม ไปแล้วหรองายกาน??…..” ???อะไรกันเนี่ย..เธอเป็น…….เอ๊ะ..เดี๋ยว..เสียงเด็กสาวคนนี้..ผมว่าผมเคย ได้ยินมาก่อนตอนยังเป็นเด็กนี่นา….. ผมชำเลืองมองกุนนิดหนึ่ง….และประตูแห่งความทรงจำเสี้ยวหนึ่งในวัยเด็กของผม ได้ถูกเปิดออก……ย้ากกก… “เหว ออ!!!!…….ฝน!!!!??…….” ….ผมถึงกับเผลอร้องออกมาด้วยความตกใจ…ฝนหรือชื่อจริงคือหยาดฝน..ลูกสาวคน เล็กของอาวงศ์ศักดิ์และอาอรนิภาน้องสาวของพ่อผม….เด็กหญิงที่เป็นเพื่อนเล่น ในสมัยเด็กของผมนั่นเอง…และยังเป็นลูกพี่ลูกน้องที่ไม่ได้เจอกันมานานเกือบ 10 ปีอีกด้วย…….. “……อะ…ฮ่าๆๆ ……จำได้แล้วหรอ…ลืมกันได้ลงคอแบบนี้…โป้งแล้วนา………” “โอ้ย…….อยู่ๆก็โทรมา…ใครจะไปนึกออกได้ตั้งแต่ตอนแรกล่ะ…แล้วอยู่ไหนหรือ….” “…….ในรถนาสิจ๊า…เนี่ย..ฝนมากับแม่…กับพี่แคทด้วย….และก้อ…อือ..อีกราวๆ 20 กิโลจะถึงนะ….” “….งั้นเดี๋ยวบอลจะออกไปรอรับเลย เจอกันที่บิ๊กซีนะ…” ……..หึหึ…ไม่ได้เจอกันตั้งหลายปี….ฝนคงจะยังช่างพูดแถมขี้เล่นไม่เปลี่ยน แปลง….พี่แคทก็ต้องพูดน้อย แล้วเจ้าระเบียบยิ่งกว่าเดิม…. อา อรเองก้อคงจะสวยและใจดีเหมือนก่อนถึงเวลาจะผ่านมาเกือบ 10 ปีแล้ว………ผมเอามือถือวางที่โต๊ะ..กุนยังยืนมองผมหน้าแดง….ผมยิ้มให้กุน…….. แต่เธอมองค้อนให้อย่างงอนๆ… “………บอลนี่หน้าไม่อาย…กล้าแก้ผ้าโทงๆรับโทรศัพท์ของผู้หญิง…ถ้าใครมาเห็นจะ ว่ายังไงล่ะ?…” “……ใครจะมาเห็น…นอกจากกุนแล้วไม่มีใครหรอก..แถมตอนนี้เราอยู่กันแค่ 2 คนจะอายไปทำไม…..แล้ว… กุนละว่าไง..มาอาบน้ำด้วยกันมั้ยจ๊ะ…” “ทะลึ่ง….ทำไมกุนจะต้องอาบน้ำกับบอลด้วยละ….” “น่านะ…อาบคนเดียวมันเหงาน่ะ” “ฮิ…..มีด้วยหรอ..ที่เหงาน่ะคงไม่ใช่บอลละมั้ง…”กุนยิ้มอย่างรู้ทันผม…เธอ จ้องมองไอ้จู๋ที่เริ่มขยายตัวไม่วางตา “เก่งๆ…เออ..บอลจะออกไปรับอาอร..พี่แคท..ฝน…และกุนละจะไปด้วยมั้ย” กุนยืนคิดอยู่ครู่หนึ่ง… “อืมม…..ไปก็ได้……” “งั้นมาอาบด้วยกันเลย…จะได้ไม่เสียเวลาเราทั้ง 2…..” “จ้าๆ…พ่อ คนสัปดน….”กุนรับคำช้าๆก่อนก้มลงถอดกระโปรงนักศึกษารัดรูปสั้นจู๋ สีดำ….เสื้อนักศึกษาแขนสั้นรัดรูปตามด้วยบราเซียร์เกาะอกสีดำและกางเกงในสี เดียวกันสุดแสนจะเซ็กส์ซี่เป็นชิ้นสุดท้าย….สาวสวยแสนงามยืน ตระหง่าน เอามือ จับแคมอวัยวะเพศตัวเอง….ขนดำขลับน่าหลงไหลปิดคลุมกระดองเต่าจนเกือบหมด..แขน เล็กเรียวยาว …หัวไหล่กลมเกลี้ยงน่าหลงไหล…เอวขอดกิ่ว…สะโพกผึ่งผาย…..ขาอ่อน..ปลีน่องขาว จั๊วะ…อุแม่เอ้ย…กุนสะบัดผมเชิดหน้ายิ้มท้าทายผม….ใบหน้าเกลี้ยงเกลาไร้ซึ่ง สิวฝ้า…..หน้าอกขนาดผลส้มโอลูกย่อมๆ เต่งตึงยั่วยวนอารมณ์เงี่ยนผมจริงๆ….ไอ้เพื่อนยามยากของผมมันลุกเด่อีก แล้ว…. “…….สงสัยกุนโดนอีกแน่เลย…”กุนตาเป็นประกายเมื่อเห็นควยผมมันแข็งชี้ตรงมา ที่เธอ……. “รู้ แล้วจะช้าอยู่ไย…มามะ..สุดที่รักของบอล..”ผมอ้าแขนรับและโอบกอดหญิงสาว ที่เดินเฉิดฉายมาซบอกผมอย่างไม่เกี่ยงงอน….ตาของเราทั้ง 2 ประสานกัน…ผมและกุนต่างรู้ใจของกันและกันดี…ชายหนุ่มโอบอุ้มร่างของหญิงสาว เดินตรงเข้าไปในห้องน้ำ…. สาวน้อยทำตาหวานจ๋อยโอบคอชายหนุ่มแน่น……………เกมส์คาวโลกีย์ใกล้บรรเลงขึ้นอีก ครั้งแล้ว………. พวก เราเข้าไปในห้องน้ำก่อนเปิดฝักบัวอาบน้ำกัน..กุนเอาสบู่มาฟอกที่มือถูให้ ผม มือเธอลูบไล้ตามตัวจนไปหยุดที่แท่งควยชี้เด่ เธอจับลูบที่หัวแล้วเอาสบู่มาถู พร้อมลูบไล้ไปทั่วลำอย่างสนุกและยังชักว่าวให้ผม..แถมสบตาหวานซึ้งกับผมๆเอง ก้อไม่น้อยหน้าเอาสบู่และครีมอาบน้ำ ลูบไล้ไปตามตัวหญิงสาวทั้งทางหน้าอกและเนินโหนกเสน่ห์หาด้านหน้าและแก้มก้น งามงอนได้รูปทางด้านหลัง ซอกคอและใบหู ต้นแขนเรียวยาว นิ้วและมือเรียว สวย ปลายเล็บ หัวไหล่ หน้าอกอันอวบอึ๋มทั้ง 2 เต้า ผมบีบบี้หัวนมของกุน จนเธอร้องครางออกมา……เราทั้ง 2 ประกบร่างกันอย่างแนบแน่นแท่งควยผมสัมผัสเสียดสีรู้สึกได้ถึงความลื่นและ โหนกนูนของช่องหีหญิงสาว…………… กุนเริ่มเอาปากจูบหน้าอกผมและเอาลิ้นเลียไล้หัวนม มือลูบไล้ไปที่แผ่นหลังลูบคลำไปมาสลับบนลงล่าง ผทและกุนต่างหลับตาอ้าปากประกบจูบแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่มรัญจวนใจอย่างยิ่ง ……..จากนั้น กุน ค่อยๆก้มลงคุกเข่ากระทอกควยก่อนคว้ามันเข้าปากอันนุ่มและลิ้นลื่นแฉะ…เธอ แตะลิ้นที่ปลายหัววนหลายรอบเลยไปถึงหัวหยัก ผมถึงกับสูดปากขาเกร็งเท้าแทบไม่ติดพื้นห้องน้ำ จากนั้นเธอค่อยอมมันเข้าไปทั้งลำจนมิดหมุนมือรูดจับท่อนควยเอาปากอมดูดขึ้น ลงอย่างรวดเร็วเป็นลำดับ ผมแทบจะเป็นบ้าตายทุกครั้งที่โดนกุนดูดควยให้ ผมได้แต่เอามือลูบหัวกุนเงยหน้ามองเพดานห้องน้ำพร้อมสูดปากคราง…ผมชักจะแย่… หน้ามืดไปหมด “กุนจ๋า บอลไม่ไหวแล้วอูยยย…โอวววว” เธอยังเอามือข้างนึงมานวดไข่ทั้ง2ใบของผมอีก “อูยยยยยย เก่งจังเลย พอก่อนน บอลจะไม่ไหวแล้ว” น้ำลาย ของกุนไหลยืดติดตามมุมปากของเธอ กุนค่อยเสยผมช้าๆและลุกขึ้นหันหลังกลับตัว…ถ่างขา แล้วเอามือข้างหนึ่งเกาะขอบโอ่งน้ำ…….นิ้วมืออีกข้างแหกรูหีที่ปลิ้นออกมา ข้างหลังฉ่ำเยิ้มด้วยน้ำเสียวของหญิงสาว จนเป็นเมือกลื่นใส กุนเหลียวหน้ามองพร้อมทำตาหวานเยิ้มร้องเชื้อเชิญผัวรักอย่างผม “มาสิ..บอลขา มาเลียหีซะที…กุนเงี่ยนจะตายอยู่แล้ว…” ผม ตรงเข้านั่งคุกเข่าเงยหน้านิดหนึ่งแลบลิ้นเลียรูหีขึ้นลงสลับซ้ายขวาแถม เอาลิ้นแยงทั้งแคมนอกแคมในและเลียเม็ดแตดสีแดงสดที่ยื่นแพลมออกมา กุนร้องครางดังลั่น พูดไม่เป็นภาษาเมื่อโดนลิ้นมหาภัยของผมเข้าไป เลยเร่งให้ผมดูดเม็ดแตดเธอหนักขึ้นไปอีก “ อาาาา เสียวจังเลย เสียวอะไรอย่างนี้ อูยยย ซีดสสส เอาอีก ดูดหี..เลียแตดหนักสิคะ….อย่าหยุดนะ โอ้ยยยยยย” ผมใช้ลิ้นแยงเข้าแยงออกในแคมหีอย่างรวดเร็ว กุนยืนเกาะโอ่งน้ำตัวสั่นเทาไปทั้งร่าง…ร้องครางโอดโอยไม่หยุดหย่อน… “อาาาา..จูบสิค่ะ…จูบหีเมียสิ..เมียจูบควยผัวไปแล้วว..อืมมม…จูบหีเมียมั้ง ….อือออ..” รูหีของเธอหลั่งขับน้ำเมือกออกมาเต็มปากรู ผมตวัดลิ้นเลียน้ำหีจนเกลี้ยง “ซีดสสส…พอเถอะ..กุนทนไม่ไหวแล้ว…กุนอยากได้ควย.ค่ะ…ผัวขา…” “อารายนะ…อยากได้อะไรนะ…” “ควยคะ..ควยแข็งๆ…หีเมียอยากได้จังเลยคะ…ช่วยเอาควยเย็ดหีเมียที…เมียเงี่ยน จนจะบ้าตายอยู่แล้ว…” กุน หันหลังให้ผมเห็นก้นงามงอนที่ทั้งส่ายยั่วยวนไปมาทั้งเอามือแหวกรูหีฉ่ำ แฉะ…ทั้งเร่งเร้าด้วยเสียงอ้อนวอนขอควยมาเย็ดหีอย่างน่าสงสาร ผมลุกขึ้นควยชี้ตั้งจ่อรูช่องหีจากข้างหลังที่ปริ่มเยิ้มไปด้วยน้ำหล่อลื่น จนไหลย้อยเรื่อยมาตามขาอ่อน จับเข้าที่เข้าทางได้ ผมดันพรวดทันที กุนสะดุ้งเล็กน้อยครางซีดสซ้าดเด้งรูหีเข้าหาอย่างกับจะให้มันเข้าไปให้มิด ด้ามเร็วๆก่อนคว้ามือของผมไปคลึงเคล้าเต้านม……………. ผมเริ่มโยกเอวกระเด้า หีเมียสาวอย่างช้าๆ ผมจะให้เธอพบกับความสุขซ่านเสียวอันเต็มเปี่ยมไปด้วยความรักของผมอีกครั้ง ……..ผมโยกเอวเอาควยแทงหีจนกุนร้องครวญครางดังมากขึ้น….ผมเผ้าของเธอเปียกไป ด้วยน้ำจากฝักบัว……กุนทั้งครางทั้งเด้งก้นสู้….ผมหลับตาปี๋สวนควยอย่างถี่ ยิบ….เย็ดรูหีเน้นๆหนักหลายสิบทีจนกุนร้องครางลั่นห้องน้ำอย่างไม่กลัวว่า ใครจะมาได้ยิน ผมเลื่อนมือลงไปที่สะโพกผึ่งผาย จับแก้มก้นงามงอนทั้ง 2 ข้างจนเป็นมั่นเป็นเหมาะ แล้วกระแทกควยเข้าออกอย่างรวดเร็วและไม่นับ……….กุนกัดฟันเสียงกรอดๆ หลับตาปี๋ “โอยยย…ดีมากจ๊ะ…ดีมาก..กุนชอบ…เย็ดแรงๆ…แรงอีก…อีกค่ะ..ไม่ต้องกุนเจ็บ..อู วววว..ซีดสสสส” ผมมีแรงเท่าไหร่…….เอาแรงโยกเอวประเคนท่อนควยกระเด้ารูหีไม่ยั้งจนใกล้จะน้ำ ควยแตก……. ผมร้องครวญครางลั่นห้องน้ำก้มหน้าแลบลิ้นเลียแผ่นหลังสาวสวยขึ้นไปถึงหัว ไหล่…ซอกคอ..ใบหูและจูบแก้มหญิงสาว “อาาา กุนจ๋า บอลจะไปสวรรค์แล้ว น้ำควยควยจะแตกแล้ววววว” “อืมมม….เอาน้ำออกข้างนอกนะจ๊ะ…อืออออ อาาาาาาาาา….” ผมดึงควยออกจากหี…กุนหันมาด้วยสีหน้าเหนื่อยอ่อนก่อนคุกเข่าลงพร้อมอ้าปาก ดูดควยให้ผม…….ไม่นาน พวง กระโปกของผมเกร็งตัวอย่างแรงแล้วพุ่งนํ้าควยเข้าปากหญิงสาว…..กุนสะดุ้ง ครางในลำคอก่อนแลบลิ้นตวัดเลียดูดกลืนลงคอพร้อมกับดูดอมท่อนควยจนผมเสียวไป ทั้งร่าง….กุนแลบลิ้นนํ้าเงี่ยนตามมุมปากของเธอจนเกือบหมดก่อนโก้งโค้ง…… ก้น ตักน้ำจากโอ่งมาทําความสะอาดรูหีตัวเองและกุนพลิกตัวเอาน้ำมาราดไปตามตัว ผมและซบกอดจูบผมด้วยความพึงพอใจของ 2 เรา……………และผมกับกุนก้ออาบนํ้าอย่างมีความสุขกันต่อแถมรู้สึกสบายจนตัวเบา หวิวอีกตังหาก………………… หลังเสร็จกามกิจ……ผมอุ้มร่างสาวน้อยที่ลืมตาปรือ เอนศรีษะซบกับแผ่นอกเดินออก มา…เราทั้ง 2 คนตกใจนิดๆเพราะป้าศรีกลับมาจากตลาดพอดี..จ๊ะเอ๋กับผมและกุนที่นุ่งผ้าเช็ด ตัวกันแค่ผืนเดียวทั้งคู่….. “……อ้าว..หนุ่มสาวคู่นี้ทำอะไรกันจ๊ะ…” “….ก้อทำแบบที่ป้าคิดน่ะแหละครับ” “…เดี๋ยวนะ..เด็กทะลึ่งนี่…” “ป้า…บอลแกล้งกุนละ..” “อ้าว…ไหงงั้นเล่า……. กุนก็…ฟ้องทันทีเชียวนะ” “ฮิฮิ…ป้าช่วยไม่ได้หรอก…และถ้าขืนกลับมาก่อนหน้านั้น…ป้าคงจะโดนบอลแกล้งไป อีกคนแหงๆ” ผม ได้แต่หัวเราะจนกุนเอามือดึงจมูกเบาๆ…ผมอุ้มพาร่างกุนสาวสวยของผมเดินขึ้น ชั้นบนก่อนแยกย้ายเข้าห้องของตัวเพื่อแต่งตัวและออกไปรับอากับลูกพี่ลูกน้อง ของพวกเรา……… ……………………………………………………………………………………………………… “บอลน่าจะโกนหนวดโกนเครานะ…ปล่อยไว้ทำไมหรอน่ะ?…..” “ไว้หนวดแล้วหน้ามันดูเข้มดีออกนะ…บอลชักจะชอบละ” “หรอ….ถ้าบอลชอบกุนก็ไม่ว่าอะไรหรอก..แต่แบบนี้ดูบอลอายุมากกว่ากุนไปเลยนะ” ผม ยิ้มก่อนจะเลี้ยวรถเข้าห้างบิ๊กซี…หาที่จอดรถเสร็จ….ผมให้กุนไปยืนรออาอร หน้าร้านเอ็มเคก่อนเพราะผมจะแวะเข้าห้องน้ำ…..กุนพยักหน้าแล้วเดินแยกไปที่ ประตูทางทิศเหนือส่วนผมเดินไปที่ประตูทิศใต้…… ผมทำธุระส่วนตัวเสร็จเดินออกมาจากห้องน้ำ…ที่หน้าห้องน้ำผมเดินชนกับผู้หญิง คนหนึ่ง….. “เดินระวังหน่อยเซ่!!…พี่ชาย”เด็กสาวคนนั้น..พูดเสียงห้วนๆแล้วยืนจ้องหน้า ผมยังกับจะเอาเรื่องงั้นแหละ….. “..เธอ เดินมาชนผมนะ…ไม่ใช่ผมเดินชน…”ผมตอบเธอกลับไปด้วยความไม่พอใจเหมือน กัน..ถ้าพูดจาดีๆกว่านี้ผมคงจะเป็นฝ่ายขอโทษก็ได้ถึงแม้เธอจะเป็นฝ่ายมาเดิน ชนผมเอง…แต่นี่อะไร…ไม่ขอโทษแถมยังพูดจาไม่เพราะอีก……. “……..มีอะไรกันหรอ…จี………”หญิงสาวอีกคนเดินตามมา………อ๊ะ….ผู้หญิงคนนี้…. “………อ้าว!!…พี่…..พี่บอลใช่ไหมคะ??” “จ๊ะ…แล้ว น้องชื่อ…กุ๊กสินะครับ…” กุ๊กเด็กเสริฟ์ที่ร้านนมในตลาดบาซาร์นี่นา ..ผมเคยแซวเธอไปครั้งหนึ่งตอนวันลอยกระทงที่ไปเที่ยวกับสาว…กุ๊กยิ้มรับ…คง จะดีใจที่ผมจำเธอได้.. “คะ…. แหม ไว้หนวดเคราจนเกือบจำไม่ได้แน่ะ…ทำไมพี่ไม่เห็นไปที่ร้านบ้างเลยละ….” “อ๋อ…คือไม่ค่อยมีเวลาเลยน่ะ” “อะไร …….กุ๊ก..รู้จักกันด้วยหรือ…”ผมมองเด็กสาวคนนั้นอีกครั้ง…ทำไมถึงทำตัวอย่าง กับผู้ชาย….ทั้งการแต่งตัว..การพูดจา..ท่วงท่าที่แสดงออก..หรือว่าเธอเป็น ทอมหว่า??…….. “อื้อ….จี….…นี่..พี่บอลจ๊ะ….” “……..เฮอะ…ไปกันเถอะกุ๊ก…เราไม่อยากจะสนใจรู้จักผู้ชายคนไหนหรอก…”สาวที่ ชื่อจีทําหน้าขุ่นมัวไม่แม้แต่จะมองหน้าผมเลย…. “อ่า..ไปก่อนนะคะ..พี่..อย่าลืมแวะไปที่ร้านบ้างนะคะ…”กุ๊กยังหันมาพูดกับผม ขณะโดนเด็กสาวที่ชื่อจีฉุดแขนเดินจากไป……………. อะไรกันวะนี่???…ผู้หญิงคนนี้………นี่ตกลงไปๆมาๆเราผิดใช่มั้ย..เออ..ยิ่งคิด ยิ่งงง……… ผมเดินไปหากุนอย่างไม่ค่อยจะสบอารมณ์นัก…มันเหมือนกับโดนหักหน้ายังไงไม่รู้ แฮะ??……………… ผม เดินขมวดคิ้วพาใบหน้าที่ไม่อยากจะรับบุญเดินไปที่หน้าร้านเอ็มเคสุกี้ ……ที่นั่นผมเห็นกุนกำลังยืนคุยกับผู้หญิง 3 คนอยู่ซึ่งคงจะเป็น………….. “บอล…ทางนี้…”กุนเห็นผมจึงโบกมือเรียก….ผมเดินไปถึงก้อยกมือไหว้อาอรกับพี่ แคท……… “สวัสดีครับ…อา…พี่แคท…” “อื้อ หวัดดี……”พี่แคทหรือชื่อจริงคือสุรีย์พรรณในวัย 21ยิ้มเล็กน้อยก่อนรับไหว้ผม อาอรรับไหว้พร้อมมองผมยิ้มๆ…….. “อือ….บอลหรือนี่…โอ้โห..โตขึ้นเยอะจนอาจำแทบไม่ได้แน่ะ….”.ส่วนฝนก้าวมาตรง หน้าพี่สาวยักคิ้วข้างหนึ่งจ้องผมตาแทบไม่กระพริบก่อนจะ… “……..นี่…บอล…หรอ??…”ฝนยื่นหน้ามาใกล้ๆผมแต่ไม่ยื่นมาเปล่า..นี่ดันเอามือมา ดึงเคราผม..เจ็บสิครับ… “โอ้ย…ฝน…ทำอะไรเนี่ย…เจ็บนะ” “ฝน…ไปแกล้งบอลทําไม….”พี่แคทดุน้องสาวเสียงดัง…ฝนไม่สนใจที่พี่สาวดุเธอแต่ กลับหันไปพูดกับกุน “…ง่า….พี่กุน…ไม่เห็นเหมือนในรูปเลยนี่…บอลไว้หนวดไว้เคราทำไมกันเล่า……น่า กลัว…….” อะไรหว่า??……..ทำไมวันนี้ผมต้องพบเจอแต่ผู้หญิงแปลกๆ??………. “เขาจะไว้หรือไม่ไว้แล้วเราไปยุ่งอะไรกับเขาละ….ขอโทษด้วยนะบอล..ฝนก้ออย่าง งี้แหละ..ไม่รู้จักโตสักที” “อ๋อ…ไม่เป็นไรครับ…”(แต่มันเจ็บเหมือนกันนะเฟ้ย..อะไรวะ..ไม่เจอกัน10ปีพอ มาเจอกันกลับมาดึงหนวดเครากันซะนี่…) “เรา ไปกินข้าวกันก่อนนะคะแล้วค่อยไปที่บ้าน….” กุนออกปากชวน 3 แม่ลูกเพราะเราเองก้อยังไม่ได้กินข้าวกลางวันเลย…ออกแรงมายกหนึ่ง..รู้สึก หิวเหมือนกัน… “ฝนอยากกินสุกี้อ่ะ..แม่…” “……..มาถึงนี่แล้วยังจะกินสุกี้อีก…เอ้าๆๆ ตามใจ…ไหนๆก้อยืนอยู่หน้าร้านนานแล้วนี่….” ฝนยิ้มอย่างร่าเริงเกาะกุมแขนกุนเดินนำเข้าไปในร้านเอ็มเคอย่างไม่รอช้า…แค ทกับอาอรเดินตามไป….ผมเข้าไปเป็นคนสุดท้าย……………… ระหว่าง ที่นั่งกินสุกี้…ฝนเอาแต่คอยพูดแหย่ผมตลอด..บอกว่าไว้หนวดแบบนี้ก้อ ดูดีไปอีกแบบ…บอกว่าหมาไม่กล้ากัดเพราะมันเห็นหน้าผมโหดบ้างละ…หรือแม้แต่ แย่งของกินในหม้อสุกี้บ้างละ…แย่งอย่างเดียวไม่พอยังทำมาหัวเราะเยาะให้อีก… ผมคิดในใจ….ยัยเด็กบ้าคนนี้ไม่เคยเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนเลย…ไม่สิ…นี่แก่น แก้วยิ่งกว่าตอนเป็นเด็กลิบลับ….แต่ที่ผมสะดุดตามากที่สุดในตอนนี้ก้อคงไม่ พ้น…เขี้ยวแหลมๆทั้ง4ซี่ที่มุมฟันบนฟันล่างไม่ว่าจะเป็นเวลาตอนพูดหรือยิ้ม ของฝน…แบบนี้มันยังกับผีดูดเลือดแน่ะ……ทั้งที่เมื่อก่อนไม่เห็นเธอจะมี เขี้ยวอะไรแบบนี้……………. ฝนเอาแต่พูดหัวเราะเจี๊ยวจ๊าวเกือบตลอดเวลา…ผิดกับพี่สาวของเธอ..พี่แคทไม่ ค่อยจะพูดอะไร..กลับเงียบขรึม สีหน้าเฉยเมยจะมียิ้มนิดๆบ้างเป็นบางครั้ง….เท่าที่ผมเห็น..พี่กับน้องคู่ นี้นิสัยแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง??………. ขาก ลับ…ฝนขอมานั่งที่รถของเรา…ในรถ..ฝนคุยกับผมและกุนตลอด…….ฝนบอกว่าหมู่ นี้เล่นกับพี่แคทไม่สนุก…มาที่นี่จะขอเปลี่ยนมาเล่นกับพี่กุนและสาบ้าง…แต่ เธอยังไม่วายคอยเหน็บแหนมผม…….. “…บอลน่ะ..เจ้าชู้ไม่เบานา…มีพี่กุนเป็นแฟนคนเดียวไม่พอยังเอาสามาเป็นแฟน ได้อีกคน…” ที่ จริงฝนอายุอ่อนกว่าสาปีหนึ่ง…สาอายุ 18 เท่าผม ฝนอายุ 17 เธอจึงมีศักดิ์เป็นน้องผมคนหนึ่งด้วยแต่ฝนจะเรียกชื่อของสาเฉยๆ…ผมเองฝนก้อ ไม่ได้เรียกว่าพี่บอลแต่เรียกบอลเฉยๆเหมือนกันคงถือว่ามีวัยใกล้เคียงกันละ มั้ง…. “ฝน..เธอไม่รู้อะไรมากน่ะ….ดีแล้ว…”ผมมองฝนผ่านกระจกมองหลังก่อนพูดในเชิง ปรามนิดๆ “..อ๋า….บอลอย่าบอกนะว่า..บอลมีสาวอื่นอีก…พี่กุน…อย่างที่หนูบอกเลย..บอล ต้องมีผู้หญิงมาชอบตรึมแหงเล้ย…” “อะไรของเธอเนี่ย…หา…” ..ชักจะรู้ดีเกินไปแล้ว….ถึงมันจะเป็นจริงแต่ผมจะบอกเด็กบ้าคนนี้ไม่ได้เด็ด ขาด “แน่ะๆๆ…. บอกมาซะดีๆ..บอลแอบไปมีกิ๊กที่ไหนอีก……โกหกน่ะตายตกนรกนะเออ…..” มีขู่ๆ..ร้ายนักนะ “มะ…มีที่ไหนกัน…ฉันไว้หนวดเคราหน้าโหดแบบนี้..ใครจะมาเข้าใกล้กันละ ..เอ้อ…” “…เหอะๆ..ไม่บอกๆ….ม่ายเป็นไรๆ…ความลับน่ะม่ายมีในโลกร้อก…….สักวันจาต้อง รู้ต้องเห็น..” ผมยิ้มแหยๆให้กุน..เธอดูจะรู้ใจผมเลยไม่ได้พูดอะไรเหมือนกัน….ผมชัก ….นึก เห็นใจอาศักดิ์…อาอร…พี่แคทซะแล้ว…ที่ต้องทนความกระโดกกระเดก..แก่แดด เกินตัวของหนูฝนเขี้ยวเสน่ห์มาได้ตั้งนาน………และถ้าใครได้ไปเป็นแฟนนะผมว่า ได้มีหวังสนุกสนานจนผมร่วงโกร๋นหมดหัวแน่ๆ…ถึงบ้านเกือบบ่าย 3 ….สากับแม่กวางกลับมาบ้านแล้ว…ป้าศรีก้ออยู่…ทั้งหมดต่างทักทายพูดคุยกัน อย่างดี…ฝนจับคู่กับสาจนได้….อาอร..พี่แคท..ฝนจะค้างกับพวกเรา 3 วัน…ที่พวกเธอมาพิดโลกครั้งนี้คือมาทำเรื่องโอนหน่วยกิตจากมหาลัยที่ลําปาง เข้าเรียนต่อของพี่แคทที่มหาลัยเดียวกับผมแถมยังคณะเดียวกันอีก เพียงแต่ คนละเอกกัน………ความจริงมหาลัยเดิมของพี่แคทส่งเรื่องมาที่นี่แล้วแต่ อาอรต้องการมาที่นี่เพื่อความแน่ใจอีกครั้ง…และมาดูที่เรียนใหม่ของลูกสาวไป ด้วยเลย…….อีกทั้งถ้าฝนเอ็นติดและพี่แคทมาเรียนต่อที่นี่…อาอรจะฝากฝังให้มา พักบ้านของพ่อ….ซึ่งเรื่องนี้พ่อผมเห็นชอบมานานแล้วตั้งแต่เจอกันตอนไป เยี่ยมปู่กับย่าตอนปีใหม่…… ส่วนผมไม่กล้าเสนอความเห็นในเรื่องนี้แต่ในวันพรุ่งนี้อาอรอยากให้ผมพาเธอ กับลูกไปที่มหาลัยที่ผมเรียน…. พอดีกับมือถือผมดังขึ้น…เป็นไอ้เคเพื่อนผมโทรมาชวนไปดื่มกันที่หอมัน…ผมตอบ ตกลงไปแต่จะต้องออกไปรับส่งอ้อยที่รรซะก่อน…. ผมเดินคว้าหมวกออกมา..กุนเดินตามมาคุยด้วย “…ระหว่างนี้บอลอย่าเพิ่งทำอะไรรุ่มร่ามนะจ๊ะ…มันจะไม่ดี…” “รู้แล้ว…บอลก็คิดไว้อยู่แล้วละ………ยิ่งฝนด้วยนะ….หึย…สยอง…”ผมพูดกับกุนไป แบบนั้นแต่ ความ จริงในใจของผมกลับคิดว่ามีคนที่น่ากลัวกว่าฝนอยู่……ซึ่งแน่นอนว่าจะเป็น ใครไปไม่ได้นอกจาก…….หึหึ…..ออกมาแล้วสินะ……ผู้หญิงที่รับมือด้วยยากที่สุด !!!……เธอคนนั้นก้อคือพี่แคท…เอ้อ….พี่สุรีย์พรรณ… ทำไมน่ะรึ??…อันนี้มัน ไม่ได้เห็นชัดแจ้งอะไรหรอก…แต่รับรู้ได้ด้วยความ รู้สึก..ตั้งแต่พี่แคทมาที่นี่..เธอเป็นคนที่พูดกับผมน้อยที่สุด..แถมยังไม่ ค่อยมองหน้าผมเท่าไหร่…เหมือนกับไม่ชอบหน้าผมแต่ไม่ได้แสดงกิริยาอะไรที่มัน แจ่มแจ้งออกมา…ผมอาจจะคิดมากไปเองก้อได้………….ผมพยายามไม่คิดมากเพราะไม่ได้ ทำอะไรผิดต่อเธอนี่…แล้วมีอะไรที่ผมต้องกลัวอีกอีกละ??…………….. ผมไปนั่งสังสรรค์ที่หอไอ้เคและเพื่อนอีก3คนในก๊วนเดียวกันรวมทั้งเจ้าเชน ด้วย…ได้เวลาสมควรจึงขอลา กลับ…ไอ้เชนขอติดรถผมกลับด้วย……….พอเข้ามาในเมือง เรา 2 คนตกลงแวะกินข้าวกันที่ตลาด…พอกินเสร็จ…ระหว่างที่ผมนั่งดื่มน้ำ…ผมเห็น ผู้หญิงคนที่เดินชนที่ห้องน้ำในห้างบิ๊กซีกำลังสั่งอาหารและมานั่งที่โต๊ะ …..เอ๊ะ..นั่น..คนที่มากับกุ๊กวันนั้นนี่…วันนี้มาคนเดียวว่ะ… “……บ่นพึมพำอะไรของมึงวะ??” “เฮ้ย..กู เคยเล่าให้มึงฟังว่ากูเจอทอมที่บิ๊กซีใช่มั้ยวะ…นั่นไง..อยู่นั่น” ไอ้เชนหน้าแดงเพราะดื่มเหล้าเข้าไปพอสมควรหันหน้าไปมองตามที่ผมชี้นิ้วให้ ดู…. “ไหน…..คนนี้น่ะหรอ..โอ้ว…หน้าตาดีนี่..สงสัยเป็นเด็กอาชีวะละมั้ง…..” สาว คนนั้นนั่งอยู่ข้างหลังพวกเรา …ไอ้เชนไม่รอช้าลุกเดินไปหาทันที …เอาอีกแล้ว..เพราะเหล้าเบียร์ทำให้เพื่อนผมมันห้าวอีกแล้ว….ผมจะพูดอะไรต่อ ก้อไม่ทัน…ไอ้เชนไปถึงเก๊กหน้าพูดเสียงหล่อตามสไตล์ของมันทันที.. “..พี่ ขอนั่งด้วยคนได้มั้ยครับ….”ไอ้เชนอยากลองของแล้วไง…เด็กสาวคนนั้นเงย หน้ามองเพื่อนผมก่อนมองตาขวางตอบเสียงห้วนๆอย่างที่เคยพูดกับผม….. “โต๊ะมีว่างเยอะแยะ…ทำไมไม่ไปนั่ง…” “โอ๋…น้อง..อย่าใจร้ายกับพี่สิ…นี่พี่มาขอนั่งกับน้องด้วยแค่นั้นเองนะ ครับ…” “ใครเป็นน้องของนายกัน…อย่ามานับญาติกับฉันนะเว้ย!!!…” “อ้าว…พูดกันดีๆก้อได้นี่น้องสาว..ไม่เห็นต้องว่ากันเลยนี่….” ชัก ท่าไม่ดีแล้วสิว่ะ…ผมรีบลุกไปหาไอ้เชน…ผู้หญิงคนนั้นเหลือบเห็นผมพอดีจึง ลุกขึ้นยืน..ใบหน้าเธอเต็มไปด้วยความไม่พอใจแต่ยังยิ้มเหมือนกับจะยิ้มเยาะ ผม “นายนี่เองหรือ…หึ…บังเอิญจังเลยนะ..เจอกันอีกจนได้” ผมไม่อยากให้เรื่องมันบานปลายจึงจะไกล่เกลื่ย “นี่….ยังไงก้อพูดกันดีๆได้นี่นา…เราไม่เคยมีเรื่องโกรธเคืองอะไรมาก่อนนะ …เฮ้ย…ไอ้เชน.ไปกันเถอะ” “เอ้ย ไอ้บอลมึงกลัวหรือไงวะ…” “ฮึ….ถ้านายไม่พาเพื่อนนายไปรับรองจะมีเรื่องแน่…….”เสียงของเด็กสาวเริ่ม ดังขึ้นจนคนอื่นหันมามอง… “โห…ดูพูดจาเข้าสิ….แบบนี้จะมีแฟนได้เร้อ…นะนะ พูดให้เพราะๆหน่อยรับรองหนุ่มมาจีบตรึมเลยนาขอบอก…..” แค่ไอ้เชนพูดแหย่แค่นั้นแหละ…แม่สาวทอมคนนั้นเดินจากฝั่งตรงข้ามมายืนประจัน หน้าไอ้เชนก่อนมองเพื่อน ผมอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ………ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆแต่แฝงไปด้วยความ โกรธเคือง…… “…….ท่าทางนาย….คงไม่เคยโดนผู้หญิงเตะมาก่อนสินะ ….หือ…ว่าไง…. อยากลองสักผั่วะมั้ย……..” แทนที่ไอ้เชนจะหยุด…ไม่หรอก..มันยังทำหน้าทะลึ่งทะเล้นก่อนพูดเสียงเล็ก เสียงน้อยยังกับตุ๊ดเป็นการล้อเลียนสาวทอมคนนี้อีก “น่ากลั๊ว…น่ากลัวอ่ะ….ผู้หญิงเตะผู้ชายเนี่ย………” เร็วกว่าที่ผมจะมองทัน……สิ้นเสียงไอ้เชน….สาวทอมคนนั้นยกขาขวาหวดไปที่น่อง ไอ้เชนอย่างแรง..เสียงดังสนั่น………. “พลั่ก!!!!….” “……!!!!!!………” “โอ้ ยยยย…”ไอ้เชนร้องได้แค่นั้นก้อต้องทรุดลงไปนั่งกับพื้นด้วยความเจ็บปวด ท่ามกลางความตกใจของคนที่เดินผ่านไปมาและลูกค้าที่กินอาหารอยู่…เด็กสาวจอม เตะยิ้มอย่างพอใจก่อนหันไปบอกเจ้าของร้านอาหารว่า “เฮีย…วันนี้ไม่กินแล้วนะ…ได้เตะคนแล้วอิ่มเลย…” พูดเสร็จเธอเดินจ้ำพรวดๆออกจากที่นั้นไป…..ผมร้องเรียกแต่เธอไม่ยอมหันกลับ มาอีก….. เจ้าของร้านเดินมาถามอาการ “…….เป็นอะไรมากมั้ย…เดี๋ยวเอายาหม่องมาให้” “เธอคนนั้นเป็นใครหรือครับ…ทำไมทั้งห้าว..แถมท่าเตะอย่างกับพวกนักมวยเลย” “ถ้าเจออีกก็อย่าไปยุ่งเชียว…เธอเป็นทอม..แถมยังเป็นนักกีฬาเทควันโด้ของ โรงเรียนด้วย..เก่งพอดูเลยละ” เทควันโด้หรอ…โห..มิน่า…ถึงไม่เกรงกลัวผู้ชายเลย..และไอ้ทะลึ่งอย่างเจ้าเชน นี่หล่อนคงจะกลัวหรอกนะ ไอ้เชนนั่งก้นจ้ำเบ้าที่พื้นเอามือกุมน่องหน้าตาบิดเบี้ยวเพราะความเจ็บปวด แต่ยังไม่วายปากเก่ง……. “อู ยยย เจ็บบ……บ้าเอ้ยย…อย่าให้เจอนะโว้ยย ……..น่าดู………” ไอ้เชนยังลุกด้วยตัวเองไม่ได้ผมต้องช่วยพยุงมันมานั่งที่เก้าอี้…ก่อนจะช่วย นวดขาให้มัน…โดนเตะเจาะยางเข้าไปอย่างแรงเลย……..มันยังไม่หยุดบ่นจนผมต้อง ว่ามัน…… “มึงยังไม่เข็ดหรือไง…เดี๋ยวก้อโดนเตะหลับอีกหรอก” “..เฮ้ย.. มันเล่นทีเผลอโว้ย….ฮึ่มม…อีบ้าเอ้ย..ให้เป็นน้องเป็นนุ่งไม่ได้นะ ..กูจะจับอีนี่ขึงพืดเย็ดให้ร้องหาควยกูทุกวันเลย……อูยย…เจ็บ….แม่ง…ตีนหนัก ฉิบหาย……” “หึ…นั่นคงเป็นวิธีการของมึง…..แต่วิธีของกู…คืออย่าได้เจอะได้เจอกันอีกเลย ว่ะ..พวกทอมพวกดี้เนี่ย” ………………………………………………………………………………………………………….. หลัง จากส่งไอ้เชนที่หอแล้วผมขี่รถกลับบ้านด้วยความอั้นอัดตันใจ…ด้วยไปเห็น สาวแกร่งแรงเกินร้อย…เตะผู้ชายล้มคว่ำต่อหน้าธารกำนัล….เกิดมาเป็นตัวตนพึ่ง จะเคยพบเคยเห็นก้อวันนี้แหละ…… เฮ้อ…ดีนะเนี่ยที่ไม่เป็นผม….ไม่งั้นอาย เขาตายห่าเลย…อย่างที่ผมพูดกับไอ้ เชน…คืออย่าได้เจอะได้เจอกันอีกจะดีที่สุด…..พอกลับมาเห็นสาวงามที่บ้านแล้ว ..มันค่อยชุ่มชื่นหัวใจขึ้นมาหน่อย…..ผมเล่าเรื่องในวันนี้ให้กุนกับสาฟัง… พวกเธอฟังแล้วก้อเอาแต่หัวเราะกันอย่างสนุกครื้นเครง..จนผมนึกขำไอ้เชนในใจ เหมือนกัน… “น่าสงสารเชนเนาะ…โดนเข้าไปเต็มๆเลย” “บอลไม่ชอบผู้หญิงแบบนี้หรอก…ไม่อ่อนหวานน่ารัก…สู้กุนกับสา ไม่ได้ เลยสักนิดเดียว…”ผมพูดจากใจจริง “ปากหวานจังนะ…..แต่ระวังไว้เถอะ…ยิ่งไม่อยากเจอก้อจะต้องเจอ…”……………. คืนนั้นฝนนอนที่ห้องสา…พี่แคทนอนกับกุน…อาอรนอนกับแม่กวางเพราะพ่อยังไม่ กลับจากกทม.… อ้อยก้อนอนกับป้าศรี….แป่วว…แบบนี้เลยกลายเป็นว่ามีผมเท่านั้นที่ต้องนอน หนาวอยู่คนเดียว…ฮืออออ…… …………………………………………………………………………………………………………………… 28 มกราคม 2548 “โอ้โห…ใหญ่น่าดูเลยนะ..มหาลัยที่บอลเรียน” ฝนนั่งข้างผมที่เบาะหลังในรถของอาอร..เพราะติดรถมาด้วย..พี่แคทอยู่ในชุดนัก ศึกษาเตรียมเอกสารที่ต้องใช้มา ด้วย..ส่วน ฝนแต่งตัวตามสบายเสื้อยืดแขนยาวสีชมพู..กางเกงยีนส์..เข้ากับผิว ขาวๆของเธอได้ดีจริงๆ..ผมสั้นแบบนักเรียนสาวมัธยม ..ยิ่งทำ ให้น่ารักแถมดู คล่องแคล่วทะมัดทะแมงมากขึ้น….ฝนสูงไล่เลื่ยกับสาคือประมาณ163-164…ส่วนพี่ แคทนี่สูงกว่ากุนอีก..คงจะราวๆ170..เตี้ยกว่าผมแค่ 6 ซม.เอง?? ผมพูดกับ อาอรก่อนลงจากรถเดินเข้าอาคารเรียนฝั่งตรงข้ามกับอาคารสำนักวิชาการ ซึ่งเป็นที่ๆพี่แคทมาทำเรื่องโอนหน่วยกิต….8.15น.ยังไม่ถึงเวลาเข้าเรียน…. แต่เพื่อนๆผมมากันเยอะแล้ว…พอพวกมันเห็นหน้าผมก้อร้องแซวกันใหญ่?? “อะไรของพวกมึงว่ะ มาโห่ฮิ้วใส่กูทำไม??……….” “แฮะๆๆ เฮ้ย….มึงพาใครมาด้วยว่ะ พวกกูเห็นนะเว้ย…….” หา??..พวกผีเปรตมันเห็นตอนกูลงจากรถด้วยหรือว่ะ..เว้ยย ….ตาไวเป็นตาหมาเชียวนะพวกมึง….. “……แล้วสาวที่เดินตามมึงมาน่ะ..ใช่แฟนมึงหรือเปล่า??..” “หือ???…” ผมหันไปมองข้างหลัง..ซีดเลยกู..ยัยฝนเด็กแสบ..แอบเดินตามหลังผมมาตั้งแต่ เมื่อไหร่??….แน่ะๆยังทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้..แกล้งทำเป็นมองดูแปลงดอกไม้… เดี๋ยวเถอะนะ..ผมรีบเดินกลับไปหาเด็กสาวลูกพี่ลูกน้องจอมแก่นทันที…….. “ฝนตามมาทำไม…ไม่ไปอยู่กับแม่เล่า” ผมถามด้วยสีหน้าเครียดแต่…. ฝนยังยิ้มออกได้..ก่อนหัวเราะเหะๆ…เงยหน้าสบตาแป๋วก่อนตอบผมอย่างยียวน…. “ไมอ่ะ …เขาห้ามไม่ให้น้องของนักศึกษามาเดินเล่นหรือไง??” “เดินเล่น? เดินเล่นอะไรของเธอ…ตามฉันมาเนี่ยนะ” “ครายตามบอลกาน..บอลพูดดีๆนา..ฝนเดินมาตามทางที่เขาทำให้เดินเอง..มะได้เดิน ตามบอลสักกะหน่อยเลย….” “วุ้ย…… ยัยเด็กเขี้ยวผี…..ทำมาเป็นพูดลากเสียงยาว…กวนประสาทได้ไม่หยุดหย่อน” “ขอบใจที่ชม…ฮิฮิ…” แน่ะ…นี่ว่านะไม่ใช่ชม..หัวเราะไรฟระ…. “กลับไปได้แล้ว..เดี๋ยวก้อโดนแม่ดุหรอก…” พวก เพื่อนของผมตอนนี้มันต่างจ้องมองฝนตาเป็นมัน…ไอ้พวกบ้า…แถมยังมาแซววี้ด วิ้วให้ผมอีก…ลูกพี่ลูกน้องของกูเว้ย…ไม่ใช่แฟน….ผมยังไม่ทันจะว่าอะไรต่อ.. ฝนเดินไพล่หลังตรงไปทางเพื่อนๆของผม…….. “เฮ้ย!!!…” ผมรีบเดินตามไปทันที…ฝนจะทำอะไรว่ะ…..ฝนไปถึงก้อถามไอ้เคเพื่อนผมว่า…. “พี่ๆเป็นเพื่อนกับพี่บอลหรือคะ?” “คร้าบ ใช่ครับ..น้อง” เจ้าพวกหมาป่ารีบเห่าหอนรับเชียวนะ…โดยเฉพาะมึง…ไอ้เชน…โดนผู้หญิงเตะมา หมาดๆยังไม่เข็ดหรอ..เดี๋ยวกูแฉซะนี่……… “น้องชื่ออะไรหรือครับ…บอกพี่หน่อยนะ” “ฝนค่ะ…” “ว้าววว….ชื่อเพราะ…น้องฝน..น้องน่ารักจังเลย…….” ฝนไม่ตอบแต่ยิ้มหวานสดใสให้เจ้าพวกหนุ่มๆจอมหื่นแทนคําตอบก่อนจะถามต่อไปว่า “พี่บอลเขามีแฟนที่มหาลัยป่าวค่ะ..พี่ๆรู้มั้ย……” เอาละสิว่ะ… “เอ้ยย ฝนพอเลย…มานี่ …”ผมฉุดลากหยาดฝนสาวตัวดีเดินจากไปก่อนที่เจ้าพวกบ้ามันจะใส่ไฟให้กลายเป็น เรื่องใหญ่ “อุ๊ย…มาจับตัวเค้าทำไม…บอลคิดอะไรกับฝนน่ะ…เค้าถือนะ….” ยังๆ ยังมาทำหน้าทะเล้น..ยัยเด็กแก่นแก้ว “ฝนถามอะไรน่ะ….อย่าเชียวนะ…” “ไมละ??…ฝนอยากรู้นี่ว่าบอลแอบไปมีแฟนนอกบ้านหรือเปล่า…” “เธอจะรู้ไปทำไมกัน…บอลไม่มีหรอกน่ะ” “โอ๊ะโอ…จะจริงเร้อ…ถ้าไม่มีแล้วรีบฉุดฝนมาทำไม..อ๋า!!..หรือว่าบอลแอบชอบฝน …จะหลอกแตะอั๋งฝนละสิ” “บ้าน่า….ไม่ใช่เลย…นี่…ขอร้องละ…เธอไม่ต้องรู้เรื่องอะไรกับเขาบ้างจะได้ มั้ยเนี่ย” “ม่ายมีทาง…ฝนมีสิทธิ์รู้…และฝนอยากรู้อะไรก้อจะต้องรู้ให้ได้…แบร่ๆ” ฝนแลบลิ้นให้ผมก่อนเดินกลับไป ที่ รถ….เฮ้อ..โล่งอกไปที….แต่พอกลับมา…พวกบ้ามันรีบถามทันทีว่าฝนเป็นใคร…ขอ เบอร์โทร…ขอจีบฝนให้วุ่นกันไปหมด…ผมเลยบอกว่าเป็นลูกพี่ลูกน้อง…นิสัย บ๊องส์ๆ…ชอบแกล้งคนเป็นที่หนึ่ง…และอยากจะจีบก้อไปขอแม่เธอเองเพราะมาด้วย กัน……………… คาบเช้าวันนั้นใช้เวลาผ่านเรื่อยมาจนเกือบ 10โมงเช้า…ผมเรียนแบบไม่มีสมาธิเลยจนกระทั่งไอ้เชนมันสะกิดผมให้มองไปนอก ห้อง…ผมหันไปมอง…………เอื้อกก???? ยัยฝน…ยัยเด็กเขี้ยวผี…มาอีกแล้วว..คราวนี้มานั่งยิ้มเผล่แกว่งเท้าเล่นอยู่ ที่ม้ายาวหินอ่อนหน้าห้องที่ผมเรียน…ปัทโธ่….ยังมาทำเป็นเอียงคอนิดๆ…ส่งรอย ยิ้มโปรยเข้าไปให้พวกเสือสิงห์กระทิงแรดในห้องอีก…………. พวกผู้ชายในห้องมันเห็นเข้าต่างวี้ดวิ้วเป่าปากพูดเสียงดังมากขึ้นจนอาจารย์ สงสัย…จึงออกมาหน้าห้อง “…หนู…มารอใครคะ??” ฝนเดินมาหยุดที่ประตูก่อนมองผมและบอกอาจารย์ว่า “มารอพี่บอลค่ะ….พี่บอลจะพาหนูไปกินข้าว…….”…พวกผู้ชายเพื่อนผมเลยไชโยโห่ ฮิ้วกันยกใหญ่..ผู้หญิงก้อด้วยแซวผมให้สนุกปากกันเชียวนะ…… ผม เอามือกุมขมับ…บ้าเอ้ยย…..จะตามรังควานฉันไปถึงไหน…ยัยเด็กแก่นกะโหลก…ผม รีบลุกขึ้นเดินออกไปนอกห้อง….กวักมือเรียกฝนชี้นิ้วให้เธอไปกับผม…ท่ามกลาง สายตาของเพื่อนๆทุกคน…. “ฝนมานี่!!!….” แทนที่ฝนจะกลัวกลับยื่นมือมาข้างหน้าเหมือนให้ผมช่วยจูง…ผมไม่ขัดศรัทธารีบ จูงมือลูกพี่ลูกน้อง…สาวสวยน่ารักสุดแสบสุดคัน…พาเดินมาใกล้หน้าห้องน้ำ…… ไอ้เชน…ไอ้เค…ไอ้ติมันแอบมองด้วยแต่ผมไม่สนใจ….ถามฝนทันทีว่า “เธอจะเอายังไงกันแน่…..” “ฝนอยากรู้นี่นา….อยากรู้ๆๆ….ถ้าบอลบอก..ฝนจะไม่มากวนอีกก็ได้..เอ้า!!….” “เธอนี่ทำตัวเป็นเด็กๆไปได้…..เอ้าๆๆเข้าใจแล้ว…เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง…ตอนนี้ ฝนกลับอยู่กับแม่ก่อนเถอะ…” “บอลจะเล่าให้ฟังจริงๆนะ..สัญญานา..อย่าเบี้ยวละ…ตอนกินข้าวกลางวันบอลต้อง เล่าให้ฟังให้หมดด้วย” “ทำไมต้องตอนกินข้าวกลางวันละ?? ที่บ้านไม่ได้หรือไง….” “ก้อ พี่แคทยังไม่เสร็จธุระนี่….กว่าจะเรียบร้อยคงเกือบเที่ยง…ถ้าให้บอลไป เล่าที่บ้าน…เฮะๆ…ฝนรอม่ายหวาย……เพราะงั้นคงต้องกินข้าวกันที่นี่และบอลต้อง เล่าให้ฟังตอนนั้น…..”ฝนร่ายยาวเหมือนกับจะคิดคำพูดมาไว้ก่อนล่วงหน้าเลย… แถมยังบังคับเราอีก…….. “เออๆๆ….งั้นบอลจะเข้าเรียนละ” “อิอิ…ไปเถอะ…….อ๊ะ..แหงะ…แต่ถ้าบอลเกิดเบี้ยวละ…ไม่ได้ๆๆๆ….มาเกี่ยวก้อย สัญญากันก่อนเลย..เร้ว…” “อะไรของเธอนักหนาเนี่ย…ฝน…” ฝนไม่ตอบแต่ยื่นนิ้วก้อยมาตรงหน้า…พร้อมสบสายตาที่แสดงถึงความตั้งใจอย่าง จริงจังกับผม….เฮ้อ..แบบนี้คงเลี่ยงไม่ได้ซะแล้ว… ผมจึงยื่นนิ้วก้อยให้ฝนเป็นการเกี่ยวก้อยสัญญากัน …….ฝนยิ้มออกมาอย่างพอใจก่อนพูดว่า “เราผูกพันกันมาตั้งแต่เด็ก…บอลไม่มีอะไรจะปกปิดฝนได้หรอก…ฮิฮิ……” แล้วฝนก้อหันหลังวิ่งแผล่วจากไป…ส่วนผมเดินกลับมาด้วยสีหน้าอย่างกับปลาช่อน โดนเผา………. ……………………………………………………………………………………………………………… ในโรงอาหาร “โอ้โห…ว่าแล้วเชียว…บอลนี่เผลอไม่ได้เลย….แล้วพี่กุนกับสารู้ยัง..ถ้ายัง ไม่รู้..ฝนจะช่วยบอกห้าย” “ไม่ต้องเลย..ยัยเด็กตัวแสบ..กุนกับสาน่ะรู้มาก่อนแล้ว…” “หรอ……..แล้วบอลคบกับเก๋และสาวแค่เพื่อนเรียนจริงน่ะ…ไม่ใช่ว่ามีแอบลับหลัง นา…” “ไม่เป็นอย่างนั้นหรอกน่า…….”ผมตอบขณะเหลือบมองโต๊ะข้างๆเพื่อนๆผมมันนั่ง มองกันให้สลอนไปหมด แบบนี้มันน่าภูมิใจหน่อยๆตรงที่เรามีลูกพี่ลูกน้องสวยน่ารักตั้ง 2 คนให้พวกผีเปรตมันอิจฉาเล่น…….. อาอรขอตัวไปห้องน้ำและให้ลูกสาวทั้ง 2 ไปที่รถได้เลย…ระหว่างนั้นพี่แคทถามผม……. “อย่างที่ฝนบอก…ไม่ใช่ว่ายังแอบคบกันอยู่นะ…” “ไม่ครับ พี่ ไม่มีแบบนั้นแน่” “ดีแล้ว…อย่าทำให้พี่กุนกับสาเสียใจ…ทั้ง 2 คนต่างรักเธอมากนะบอล” พี่แคทบอกผมก่อนที่จะดื่มน้ำและลุกขึ้น……..พอดีกับที่เพื่อนผมชื่อโก๋เดินมา ที่โต๊ะเรา 3 คน..มันถามพี่แคทว่า “เอ่อ…พี่..ชื่ออะไรหรือครับ…” พี่แคทหันมามองไอ้โก๋ด้วยท่าทีเฉยเมยก่อนถามเสียงเรียบๆแต่มีความเย็นชาแฝง อยู่ด้วย…… “…จะรู้ไปทำไมคะ??” “เอ่อ..ก็..ผมอยากจะรู้จักด้วยน่ะครับ…” “ขอโทษด้วยนะคะ…ฉันจะกลับบ้าน…ฝน..ไปได้แล้ว..”พี่แคทพูดปฎิเสธไอ้โก๋อย่าง ไม่มีใยดีเสร็จก้อเดินจากไป ฝนลุกเดินตามแต่…… “อ่า…โทษทีนะคะ…พี่สาวหนูก้อแบบนี้แหละ…ไม่สนใจผู้ชายคนไหนหรอกนะ…” “ทำไมละครับ..ตอนนี้พี่เค้ามีแฟนอยู่แล้วหรือ…” “ป่าว…แค่ พี่หนูเขาไม่ชอบผู้ชายเท่านั้นเอง…..อ่ะ…ไปนะ…บอล…”ผมเองก้อเพิ่ง รู้ว่าพี่แคทไม่ชอบผู้ชายก้อวันนี้เอง..แต่มันเพราะอะไรกันละ??……… ไอ้โก๋เพื่อนผมหน้าแหกเต็มๆ…ฝ่ายฝนแอบกระซิบที่หูผมว่า “พี่ชายคนนี้..จีบไม่ได้เรื่องเลย……” “ฝน!!!” “ฮะ ฮะ ไปนะจ๊ะ แล้วเจอกันที่บ้าน” ฝนตอบก่อนวิ่งตามพี่สาวไป……… “เอ้ย…บอล ทำไมพี่มึงเย็นชานักวะ…แค่ถามชื่อเท่านั้นเอง…” “จะให้กูบอกชื่อพี่เขาไหมละ” “บอกมาสิวะ….” “เออ…เอาไว้เรียกตอนพี่เขามาเรียนที่นี่ละกัน……” ………………………………………………………………………………………………………………. เย็น วันนั้น…ที่บ้าน…ผมเล่าเรื่องที่ฝนไปทำแสบถึงมหาลัยให้ทุกคนในบ้านฟัง… เจ้าตัวนั่งฟังอยู่ด้วยแต่ยังยิ้มร่าอย่างภาคภูมิใจเสียเต็มประดาอีกต่าง หาก…….. อาอรพูดว่า……. “นี่แหละ…ฝนละ…อยู่บ้าน..ทำป่วนยิ่งกว่านี้อีกเยอะ….” “ยังมียิ่งกว่านี้อีกหรือ…นี่ฝน…เธอเรียนที่ลำปางน่ะดีแล้ว..อย่ามาเอ็นเข้า เรียนที่นี่เลย……” “อะไรอ่ะ…บอล…ยี้…เดียะๆ…”ฝนตีหน้าบึ้งพร้อมยิงฟันแยกเขี้ยวให้ผม….อึ๋ยย …น่ากลัวเหมือนกันนะ “เห็นมหาลัยของบอลแล้วน่าเรียนดี…ไม่แน่ฝนอาจจะไม่เอ็นแต่มาสอบเข้าที่นี่ ก้อได้… อย่างน้อยจะได้เรียนที่เดียวกับพี่…” “ฮื่อ…ที่บ้าน…ฉันปวดหัวกับเธอมากพออยู่แล้วนะ…นี่ยังจะตามมาหลอกหลอนฉันถึง มหาลัยอีกหรอ…….” “พี่เนี่ย…ไม่เข้าข้างน้องเลยนะ…..” ทั้งหมดหัวเราะกันอย่างครื้นเครง…ยกเว้นผม…ถ้ายัยนี่มาอยู่นี่จริง…ผมได้บ้า ตายแน่..ขนาดมาแค่วันเดียวยังทําป่วนได้ถึงขนาดนี้….. …………………………………………………………………………………………………………………. วัน เสาร์..สาวๆในบ้านเกือบทั้งหมดต่างพากันออกไปเที่ยวในเมืองกัน..อ้อยน้อง สาวผมก้อไปด้วย…รู้สึกฝนจะถูกชะตากับอ้อยซะแล้ว…พูดกันตามจริง..อ้อยถึงอายุ จะน้อยกว่าฝน..แต่ผมว่าเธอมีความเป็นผู้ใหญ่มากกว่าฝนซะอีกนะ….ในความคิดของ ผม….. 30 มกราคม 2548 เช้าวันอาทิตย์..เป็นวันที่ทั้ง 3 แม่ลูกต้องกลับลำปาง…..เวลาเก้าโมงแล้วแต่ฝนยังนอนอยู่เลย…ทั้งหมดนั่งอยู่ ที่โต๊ะอาหารพร้อมกันหมดแล้ว…พอดีผมกำลังเดินขึ้นบันไดไปที่ห้องหลังอาบน้ำ เสร็จ….อาอรบอกให้ผมไปปลุกฝนเพราะกินข้าวเสร็จแล้วจะกลับบ้านกันเลย….ผมเดิน ไปที่ห้องสา…พร้อมร้องเรียก…. “ฝน..ตื่นได้แล้ว..แม่ให้ไปกินข้าว….” “………………..” ไม่ มีเสียงตอบ.ผมจึงเคาะประตูอีกครั้ง…ไม่มีเสียงตอบกลับมา…สักพัก..ผมจึง เปิดประตูเข้าไป…อะจึ๋ยย……ภาพที่ผมเห็น……..ฝนนอนหงายอยู่บนเตียง..หลับตา พริ้ม..เธอใส่เสื้อนักศึกษาสีขาว..มันของสานี่นา..ทำไมฝนเอามาใส่ และก้อ…อึ๋ยย..ท่อนล่างของลูกพี่ลูกน้องจอมแก่น…นุ่งเพียงกางเกงในสีเหลือง อ่อนเพียงชิ้นเดียวเท่านั้น… ฝน เอามือปิดตรงเป้าหว่างขาไว้นิดหนึ่ง…เผยให้เห็นความเซ็กส์ซี่เล็กๆน้อยๆ ที่ซ่อนอยู่…..ขาอ่อนเรียวยาวขาวสวย..ถ่างออกนิดๆ…เสื้อขาวปิดกระเปาะหน้าอก ที่นูนเด่นออกมา…ไม่รู้ว่าเธอใส่เสื้อชั้นในหรือไม่……สักพักฝนนอนพลิกตะแคง หันหลังให้…..เสื้อนักศึกษาถูกร่นไปที่สะโพก…ร่องก้นขาวสวยซึ่งถูกปิดซ่อน อยู่ในชั้นในชิ้นบางๆมองเห็นได้รางๆ….โอ้…เนินเนื้ออวัยวะเพศที่มีขนดำนิดๆ มันดันเป้ากางเกงในจนนูนเด่นยิ่งนักช่างโหนกนูนน่าสัมผัสลูบไล้…แถมบั้นท้าย เล่าก้อยังสวยสดได้รูปงดงามจริงๆ…ผมมองด้วยความตื่นตาจนรู้สึกว่าควยของผม มันจะเริ่มลุกเด่อีกแล้ว…… เฮ้ยยย..อย่านะโว้ยย…ห้ามก่อคดีอีกนะ….เดี๋ยวโดนฆ่าอีกหรอก…….ผมหันหลังกลับ พยายามไม่คิดอะไรจน รู้สึกว่าท่อนลำเริ่มจะอ่อนตัวลง….จึงหันกลับมาเรียกฝน “ฝนตื่นได้แล้ว…แม่ตามไปกินข้าว….” “อื๊ออออือออ….”ฝนค่อยๆบิดขี้เกียจก่อนพลิกตัวหันหน้ามา…พอเห็นหน้าผมเท่า นั้น…. “ว้ายยย!!!!…ช่วยด้วยค่าาา….บอลจะปล้ำฝน…….” “เฮ้ยยย!!!!……อะไรกันเนี่ย!!!!!!” ผมตกใจสุดขีดที่อยู่ๆฝนก้อร้องว้ายออกมาอย่างดังลั่นแถมหาว่าผมจะเข้าไปปลุก ปล้ำเธออีก………. ไม่นานมีเสียงวิ่งขึ้นบันไดดังตึงๆขึ้นมา….. “อะไร…ฝน..เป็นอะไร…ลูก…” อาอรวิ่งเข้ามาเป็นคนแรก คนทั้งหมดที่เหลือเดินเข้ามาในห้องสาทันทีเพราะผมไม่ได้ปิดประตู….. “ตายแล้ว…บอลทำอะไร…” แม่กวางเสียงสั่นถามผม …หยึยย....ไม่ใช่นะครับแม่…. “ผมเปล่านะครับ….ผมเข้ามาปลุกฝนอยู่ดีๆ…..” “ฮะฮะฮะฮะ….”ฝนลุกขึ้นจากเตียงเอาผ้าเช็ดตัวมาเปลี่ยน..และหัวเราะชอบใจ อย่างสนุกสนาน??? “แกล้งคนอื่นเขาอีกแล้วนะ…เด็กบ้า…”พี่แคทพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูจะเบื่อหน่าย การกระทำของน้องสาวเหลือเกิน ก่อนพูดต่ออีกว่า “ฝนน่ะชอบทำแบบนี้เรื่อย..เวลาพี่ปลุกเหมือนกันมักจะชอบร้องวี้ดว้าย….หาว่า พี่จะแกล้งบ้างละ..จะตีบ้างละ” หา……..งั้นยัยเด็กผีนี่ก้อรู้ตัวตลอดสิ…และที่เอาเสื้อของสามาใส่ก้อเป็นแผน การ…เพราะรู้ว่าผมมาปลุกเธอ มิน่า….ทําไมถึงได้ไม่มีเสียงตอบในตอนแรก….มัวไปหาเสื้อของสามาใส่นี่เอง …หนอยแน่ะ……… ยัย ฝนเอ้ยย…ร้องมาได้…ทำให้ตกอกตกใจ..เกือบทำให้เรากลายเป็นผู้ร้ายไปแล้ว.. ยังๆ..ยังมีหน้ามาหัวเราะเยาะเราอีก…แสบได้ทุกเวลาทุกสถานที่จริงๆ……..ผมจึง ว่าออกไปอย่างเหลืออด…….. “นี่.!!!.ยัยเด็กเขี้ยวผี…ทำแบบนี้มันสนุกนักหรือไง…” “คิกๆ ยัยเด็กเขี้ยวผี………”สาพูดยิ้มๆกับกุนที่แอบหัวเราะคิกๆเช่นกัน..ฝนยังตอบ หน้าตาเฉยยังกับตัวเองไม่ได้ทำผิด……… “สนุก สิ…แถมคราวนี้สนุกกว่าแต่ก่อนเยอะเลย…เพราะได้เห็นบอลหน้าซีดยังกับผี ถูกต้ม……คิกๆๆ” ฝนนุ่งผ้า เช็ดตัวผืนเดียว…เอาผ้าขนหนูอีกผืนปิดหัวไหล่…สบตาและยิ้มเยาะผม…….. “โอ้ย..หัวใจจะวาย..คราวหน้าถ้ายังเล่นแบบนี้อีกจะจับโยนออกไปนอกหน้าต่าง เลย…ฮึ่มม….” “ไปๆๆ…..ฝน ไปอาบน้ำ….กินข้าวเสร็จจะได้กลับบ้าน..”อาอรพูดพร้อมเดินออกไป กุน..สา..แม่กวางและผมเดินออกไปโดยเฉพาะผมนี่ถึงกับหัวเสียเลย………มันน่ามั้ย ละ…. “ค่าๆๆ….ฝนเดินออกจากห้องวิ่งแซงหน้าผมตรงระเบียง…พอลงไปถึงชั้นล่าง…เธอยัง มาแลบลิ้นให้ผมอีกก่อนเดินเข้าห้องน้ำไป…… เจ้าบ้าๆๆ …ยัยฝนเขี้ยวผี…สักวันฉันจะต้องล้างแค้นเธอให้ได้!!!!………. ………………………………………………………………………………………………………………… ก่อนจะขึ้นรถ ฝนขอคุยกับผมตามลำพัง…….. “ขอโทษนะจ๊ะ…บอลอย่าโกรธฝนนะ..น้า..น้า…” ฝนอ้อนวอนให้ผมยกโทษให้เพราะเห็นผมเอาแต่หน้าบึ้ง “เออ..ไม่โกรธ…แต่อย่าเล่นอะไรพิเรนแบบนี้อีกนะ…” ความจริงผมโกรธหรอก..แต่จะให้ผมยิ้มออกหรือไง?? “จ้าๆๆ…เออนี่…ยังจำที่ฝนพูดเมื่อวานได้มั้ย…..” “อะไรละ??” “ฝนพูดว่า….เราผูกพันกันมาตั้งแต่เด็ก…ประโยคนี้ไงล่ะ…” “แล้วทำไมหรือ??…..” “บอลยังจำได้มั้ยว่าตอนยังเด็กบอลเคยทำอะไรกับฝนไว้……..” “ทำอะไรบ้างละ…บอลจำไม่ได้แล้ว…” “จำไม่ได้….บอลลืมได้ไงกัน….นี่บอลกล้าลืมหรือ…” ฝนเสียงดังขึ้นท่าทางจริงจังขึ้นกว่าเก่ายังกับไม่ใช่คนเดิม “อะไรของเธอกันน่ะ….มันผ่านมาตั้ง 10 ปีแล้วนะ….ใครจะไปจำได้หมดละ” “งั้นหรือ….บอลลืมไปแล้วหรือนี่….”ฝนเสียงอ่อนลงก่อนถอนหายใจออกมาเฮือก หนึ่ง…มองผมและบอกต่อไปว่า……. “ฝนไม่เคยลืมเหตุการณ์นั้นหรอกนะ……ฝนยังจำใส่ใจไว้ตลอดเวลาจนถึงเดี๋ยว นี้…..” “ฝน…….” ผมนึกในใจเหตุการณ์อะไรของเธอกัน??? “เอาเถอะ…บอลนึกไม่ออกตอนนี้ก็ยังไม่เป็นไร…แต่คราวหน้าที่ฝนมาที่นี่…ฝนจะ ถามบอลอีกครั้งนะ” ฝนพูดเสร็จเดินไปขึ้นรถ…ก่อนยื่นหัวออกมานอกกระจกรถพูดกับผมอีกครั้งว่า……. “อย่าลืมนะ…..ฝนจะกลับมาฟังคำตอบจากบอล………” “พี่กุน..สา..อากวาง..อ้อย…ป้าศรี….ฝนไปละน๊า….”สมาชิกในบ้านทั้งหมดโบกมือ ให้………… รถของอาอรค่อยๆเคลื่อนตัวออกจากบ้านเราไป……กุนกับสาเดินมาถามผมว่า “ฝนเขามีอะไรหรอ..แล้วที่ว่าจะมาฟังคำตอบจากบอลน่ะ…คำตอบอะไร?” “บอลก้อไม่รู้…นึกไม่ออกจริงๆ…ว่าตอนเด็ก..มีอะไรเกิดขึ้นกับฝนและบอลกัน แน่???” ………………………………………………………………………………………………………………. แถมท้ายองก์ที่ 1 “ฝน…เธอมีอะไรกับบอลหรอที่ว่าเธอจะมาฟังคำตอบจากบอลน่ะ…มันอะไร??” “……อยู่ๆ..พี่แคทนึกสนใจขึ้นมาทำมายอ่ะ??……” “ทำไม..มีอะไรที่พี่รู้ไม่ได้…หา…บอกมาซะดีๆเลยนะ……” “ม่ายมีอาราย.หรอกจ๊ะ..พี่จ๋า…..แค่มีความทรงจำในวัยเด็กอันแสนวิเศษ…….เท่า นั้นเอง……..” “พูดอะไรไม่ค่อยรู้เรื่อง…เธอนี่นะ…” “….ฮิฮิ…นี่พี่..หนูจะเรียนมหาลัยเดียวกับพี่นะ” “อะไร….ทำไมฝนตัดสินใจง่ายๆแบบนั้นเล่า” “จริงด้วย..ลูกคิดดีๆก่อนนะ” “หนูคิดดีแล้วแม่….” “เรื่องนี้ไม่ใช่จะตัดสินใจกันได้แค่วัน 2 วัน..พ่อเขาจะว่ายังไงยังไม่รู้เลย” “ใช่…และไม่ใช่ว่าจะเข้าเรียนกันได้ง่ายๆนะ…เราน่ะยิ่งขี้เกียจอ่านหนังสือ อยู่ด้วย” “จุ๊ๆๆ …คิดว่าหนูเป็นใครกันน่ะพี่” “ฝน…เธอก้อเป็นอย่างที่บอลบอกไง….ยัยเด็กเขี้ยวผี….”และพี่แคทก็หัวเราะชอบ ใจ….แม่อรก็พลอยยิ้มไปด้วย มีฝนคนเดียวที่ทําหน้ากระเง้ากระงอด….นั่งเคียงข้างพี่สาวของเธอที่เบาะหลัง ของรถ……. “พี่อ่ะ….ฮึ่ม..โป้งพี่..โป้งแม่แล้วด้วย!!!”ฝนชูนิ้วโป้งให้แม่และพี่สาว ก่อนนั่งกอดอกไม่พูดไม่จา…. “เออ…เราน่ะเงียบๆบ้างซะน่ะ ดีแล้ว…..” ฝนเงียบเสียงแค่แป๊บเดียวเท่านั้นแหละ………. “…..ม่ายมีทาง….ฝนไม่เงียบหรอก…จะคอยแกล้งพี่นี่แหละ…”และฝนก้อแอบเอามือ คว้าจับหน้าอกพี่สาวตัวเองหมับ…พี่แคทสะดุ้งร้องว้ายลั่นรถ “ว้าย!!….เด็กบ้า…มาจับนมพี่ทำไม??” “ฮี่ๆๆ…นมใหญ่กว่าฝน…หนูไม่ยอมๆ….นี่นี่….นี่แน่ะ….” “หยุดนะ...ฝน…ยัยเด็กทะลึ่ง!!…ยัยเด็กลามก!!….” “นมพี่แคทนุ่มดีจังเยย….ขอฝนจับให้หนำใจหน่อยนะจ๊า…” “หนอย…พี่จับของเธอบ้างสิ…ยัยเขี้ยวแหลม….” “ว้ายย!!…..ฮิฮิ……คิกๆ…” ใน รถมีแต่เสียงหัวเราะวี้ดว้ายของ พี่น้อง 2 สาวที่สนิทรักใคร่กันมากที่สุด….ทั้งคู่ไม่รู้ว่าอนาคตของพวกเธอจะเกิดอะไร ขึ้นต่อจากนี้…..แต่ชีวิตมันต้องดำเนินต่อไป……การเดินทางของพวกเราทุกคนก็ เช่นกัน..มันไม่มีที่สิ้นสุดหรอก…………. (ใกล้จะจบภาค 1 แล้วนะคับแต่ช่วงท้ายนี้ก่อนขึ้นภาค 2 ผมมีภาคพิเศษมาลงให้อ่านก่อนซึ่งภาคนี้ผมมันใจว่าแฟนที่ติดตามอ่านกันมาคงชอบเพราะตอนที่ผ่านๆมาท่านอ่านแล้วรู้สึกอิจฉาแล้วตอนนี้อ่านภาคพิเศษแล้วต้องใช้คำว่าโคตรอิจฉาเลยคับท่าน)
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น