แฟนกู ภาค 2 ตอน 10 เก่งแล้ว จบภาค 2
โดย magna67t
“คะ...โบนัสค่ะ หา อะไรนะคะ ได้ค่ะ เอ่อ ..เดี๋ยวไป ไป รพ.เหรอคะ...ที่ไหนคะ.อ๋อ...โอเคค่ะ...”
โบนัสหน้าตาแตกตื่นมาก
“ป้อง ไปเป็นเพื่อนโบนัสหน่อย ไอ้พีทโดยซ้อม บาดเจ็บหนักตอนนี้อยู่ รพ.”
ระหว่างนั่งแท๊กซี่ไปผมนึกในใจ...ไอ้เหี้ยพีทเอ๊ย มีประโยชน์อะไรที่จะเสือกโทรมาเรียกโบนัสวะ มันแปลกไปมั๊ย กว่าโบนัสจะไปช่วย...มึงตายห่าไปแล้วหรือเปล่า ผมเริ่มคิดว่าเรื่องนี้มันมีไรผิดปกติแน่ๆ...
“ไม่ใช่ไอ้พีทโทรจ้า แต่เป็นผู้หญิงโทรมา ไม่ได้ถามชื่อหรอก..”
“โบนัสคิดว่านี่เป็นกลลวงของไอ้พีทกะเพื่อนๆมันหลอกให้โบนัสมาเจอหรือเปล่า แล้วมันจะมาทำร้ายโบนัสอีก”
“คิดสิ ถึงให้ป้องมาด้วย ป้องกลัวมั๊ยอ่ะ”
“ไม่กลัวหรอก แต่เป็นห่วง...ไม่อยากให้โบนัสไปมากกว่า”
ครึ่งชั่วโมงเรามาถึงแผนกฉุกเฉินของ รพ ใกล้สวนลุม
“ว้าย...น้องปกป้องมาหาพี่โบ้ถึง ER เลยเหรอคะ มีไรฉุกเฉินคะเนี่ย”
“ไอ้พีท โดนซ้อมหรือเปล่าพี่ พี่จัมโบ้เห็นมันมาหรือเปล่า”
“อ๋อ เห็นสิคะ วันนี้พี่อยู่นี่ค่ะ...เห็นตำตาเลยค่ะ เลือดท่วมมาเลย เนี่ย..เพิ่งเย็บเสร็จค่ะ”
พี่โบ้ชวนผมมานั่งคุยระหว่างรอเคส พี่โบ้เล่าว่ามีผู้หญิงหามมาส่งสองคน..เห็นว่ามาจากบัญชี พอเห็นหน้าพี่โบ้ก็จำได้ว่าเป็นไอ้พีท จากการตรวจร่างกายคือแขนหัก หน้าบวม และมีรอยกรีดที่แขนยาวตั้งแต่ข้อศอกลงมาถึงข้อมือ ไม่ลึกมาก ไม่นับรวมส่วนอื่นๆที่น่วมทั้งตัว
“เย็บสิคะ หลายสิบเข็มค่ะ พี่นับไม่ไหวอ่ะค่ะ แผลยาวฟุตนึงอ่ะ เราว่าเราสั่งสอนแล้วนะ เนี่ย...ถ้ามันยังไม่ยอมเปลี่ยนนิสัยนะ... ถ้าไอ้พีทนี่ไม่เลิกทำแบบนี้อีก....พี่ว่าวันนึงมันต้องโดนยิงตาย...”
“แล้วตอนนี้อ่ะพี่โบ้ ไอ้พีทมัน...” ผมเอ่ยปากถามแทนโบนัส
“สลบค่ะ ตอนมาก็สลบหละ ตอนนี้ก็โอเคแล้ว...ไม่อันตรายมาก แต่บอบช้ำหนัก กินน้ำใบบัวบกหลายวันแน่กว่าจะหาย ไม่ต้องไปเยี่ยมมันหรอก ปล่อยมันตายโหงตายห่าไปค่ะ กลับคอนโดกันเหอะ...เอางี้ พี่ออกเวรพอดี พี่ไปส่งเลยนะ รอแพรบ”
ผมดูนาฬิกาเกือบสี่ทุ่มแล้ว ผมโอเคตามนั้น พี่โบ้เป็นคนที่น่ารักเสมอ รักน้องๆ เอาใจใส่ทุกๆคน สมกับเป็นพี่ใหญ่สายรหัส
“พี่โบ้คะ...ขึ้นมาทานน้ำก่อนนะคะ”
“แหม รบกวนน้องโบนัสนะคะ แต่พี่อยากชิ้งฉ่องพอดีเลย”
เราสามคนขึ้นไป ทันทีที่เปิดเข้าห้องไป
“แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทู้ยู..แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทู้ยู..แฮปปี้เบิร์ดเดย์...แฮปปี้เบิร์ดเดย์...แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู”
โมโนยืนถือเค้กก้อนโตที่จุดเทียนครบอายุ 19 ให้ผม
“อธิษฐานนะคะน้องรหัส โชคร้ายผ่านไปแล้ว..ขอให้โชคดีมากๆนะจ้ะ” พี่แหววพูดขึ้น
ผมช้อคไปชั่วขณะ นอกจากพี่แหววและโมโนแล้ว ยังมีไอ้โบ๊ตและพี่โฟกัสเจ้าของห้องอยู่ด้วย ห้องของโบนัสประดับไปด้วยเทียนมากมาย มันเกินความคาดหมายของผมมาก ปีที่แล้วผมมีโบนัสคนเดียว แต่ปีนี้ผมมีเพื่อนพี่น้องมากมายเหลือเกิน
“น้องปกป้องคะ เป่าค่ะ...เป่า พี่โบ้อยากจะกินค่ะ เร็วๆค่ะ...เป่าคะ”
ผมเป่าเทียนตามพี่โบ้สั่ง ตลอดเวลาผมจับมือโบนัสไว้แน่น พอผมเป่าเสร็จผมก็หอมแก้มโบนัส
“ว๊าย....ไม่ได้ค่ะ หอมโบนัสคนเดียวไม่ได้ค่ะ หอมพี่โบ้ด้วยค่ะ”
ผมทำจริงๆครับ ผมเดินไปหอมแก้มพี่โบ้จริงๆ
“เนี่ย ไอเดียพี่โบ้อีกแหละ ไอ้เรื่องอำคนอ่ะ บอกบิ๊กเบรนของเราได้เลย” พี่แหววพูดขึ้นมา
“แปลว่า ไอ้พีท....ตอนนี้ เอ่อ....”
“นอนกะสาวคนไหน...อยู่ที่ไหน พี่โบ้ก็ไม่รู้แม่มันหรอกค่า พี่ขอยืมชื่อมันมาหน่อย ส่วนเบอร์ที่โทรหาโบนัส เบอร์พี่เองนะคะ เมมไว้เลยค่ะ...หนูโบนัส เวลาคิดไรไม่ออกโทรเบอร์เนี้ยนะคะ ส่วนเสียงผู้หญิงนั่น พี่ดาวค่ะเพื่อนพี่โบ้ค่ะ ส่วนเบอร์โบนัสไม่ยากนะคะ พี่สามารถค่ะ 55555”
ผมตัดเค้กแจกจ่ายให้กับทุกคน พวกเราใช้เวลาสังสรรค์ที่แสนสั้นเพราะมันดึกมากแล้ว แต่ทุกคนก็สละเวลามาอวยพรให้ผม แม้เป็นปาร์ตี้เล็กๆ แต่ยิ่งใหญ่ที่สุดในวันเกิด 19 ปีของผม..
“พี่แหวว...หนูกลับ โรงบาลด้วยนะคะ จะไปเข้าเวร” พี่โฟกัสขอติดรถพี่แหววกลับ
“เออ ไหนโมโนบอกจะมาหาพี่ตอนเย็นไง...”
“อันนั้น เอ่อ..โมโนไม่ได้บอกนะคะ...”
โมโนทำหน้างง
“แหะๆ ผมขอยืมชื่อเหมือนกันครับ โบ๊ตรับบัญชาพี่โบนัสให้บอกพี่ป้องว่าจะไปหา ก็ไม่รู้จะบอกพี่ป้องว่าไง อยากให้เซอร์ไพรซ์ เลยหลอกว่าโมโนจะมาหา”
ไอ้โบ๊ตโดนเจ้าของชื่อทุบหลังอย่างแรงดังบึก แต่ผมรู้ว่าโอโบ๊ตมันยินดีมากที่มีคนมาทุบหลังมัน ผมว่าสองคนนี้คงอีกไม่นานก็เป็นแฟนกัน ผมดีใจแทนโมโนจริงๆ
ห้าทุ่มครึ่งทุกคนกลับไปพร้อมกัน
“โบนัส อย่านอนดึกนะ เดี๋ยวป้องกลับแล้วนอนเลยนะ..” พี่โฟกัสกำชับน้องสาว แต่ขยิบตาให้ผม
ผมหันมากอดโบนัส เธอยิ้มให้ เป็นยิ้มแบบเดียวกับที่ผมได้เมื่อครั้งไหว้เธอขอจับมือในปีที่แล้ว
“โบนัส...คืนนี้ขอเรานอนห้องโบนัสได้มั๊ย”
“เก่งแล้วอ่ะ...ขอเป็นแล้วนี่นา ต้องแบบนี้สิปกป้อง”
ผมดึงมือเธอเข้าห้องนอน ความรักของเรากลับมาอีกครั้ง ผมกอดโบนัสด้วยความคิดถึงมากที่สุด และจูบปากโบนัสตามวิธีที่เธอสอนมาให้ โบนัสคงคิดถึงผมไม่น้อยเหมือนกัน เธอตอบรับการเข้ามาของผม ผมเอนตัวเธอลงบนที่นอน ที่นี้คือที่แรกที่เรารู้จักแบบถึงเนื้อถึงตัวถึงกามกัน วันนี้มันครบรอบปีนึงแล้ว ผมไซร้ลงไปที่ซอกคอโบนัส บริเวณนั้นเธอชอบ ผมใช้เวลาที่ไม่มีข้อจำกัดกับโบนัส ผมคิดถึงโบนัสทั้งตัว แม้มันจะเป็นเวลาเกือบสองเดือน แต่เหมือนเราจากกันไปนานแสนนาน มือทั้งสองสัมผัสอกของโบนัสภายนอกเสื้อยืดสีส้มตัวที่ผมชอบ ผมบรรจงถอดเสื้อตัวนั้นออก โบนัสใส่เสื้อในตัวที่ผมให้เธอในวันเกิดปีนี้ ผมล้วงเข้าในใต้ขอบของเสื้อใน
“มันแน่นไปมั๊ยอ่ะ...”
“ป้องนะ แกล้งเราอีกแล้ว เสียว โอ๊ย อย่าถูสิ เสียว”
“มีเสียวกว่าอีกนะ”
ผมดึงเสื้อในเธอออก ก่อนก้มลงไปและเริ่มเลียหัวนมของโบนัส วิธีนี้ผมรู้ดีว่ามันเสียว โบนัสถึงกับร้องซี๊ดเมื่อลิ้นไปโดน มันได้ผลจริงๆ โบนัสเสียวมากๆ ตัวขยับไปมาไม่หยุด จนโบนัสทนไม่ไหว ลุกขึ้นถอดเสื้อผมออก และทำแบบเดียวกัน ของผมตุงแน่นอยู่ภายในจนมันจะระเบิดอยู่แล้ว ผมปลดเข็มขัดและถอดกางเกงยีนผมออก ส่วนโบนัสก็ถอดของเธอออกจนหมด ผมล้วงนิ้วลงไป โบนัสน้ำชุ่มฉ่ำทั่วบริเวณแสดงถึงความพร้อมรบกับผม โบนัสเองยังกลัวการใช้นิ้ว
“น่าๆๆๆ ลองนะโบนัส ลองดู”
ผมสอดนิ้วเข้าไปช้าๆและนิ่มนวล และหนอนคู่ของผมก็ทำงานในตัวโบนัสเป็นครั้งแรก มันเคยทำให้พี่แหววและไอ้เพชรพอใจสุดๆ ผมบิดนิ้วขึ้นเขี่ยควานด้านบนของโบนัส มันเสียวจนเธอร้องออกมาเพราะนิ้วไปโดนจีสปอต พอผมรู้เท่านั้น ผมก็ใช้นิ้วทั้งสองเขี่ยที่จีสปอตเธอ โบนัสตาเหลือกลาน มันเสียวมากมายจนเธอร้องไม่เป็นส่ำ ผมยังคงดึงนิ้วขึ้นลงเน้นให้โดนตรงจีสปอตมากขึ้น โบนัสจับข้อมือผมแน่น แต่ผมยังฝืนบี้ไม่หยุดหย่อน
“ป้องอ่า..... โอ๊ย เสียว ไม่ไหวแล้วป้อง เสียวววววเหลือเกิน โอ๊ย แย่แล้วๆๆๆๆๆ”
เชื่อมั๊ยครับ..น้ำของโบนัสพุ่งออกมาเหมือนกับหนังโป๊เลย เธอได้อย่างหนักหน่วงรุนแรง น้ำที่ฉีดออกมาเปรอะทั่วที่นอน ผมดึงโบนัสมาที่ขอบเตียงดันขาของโบนัสขึ้น และเอาลำควยจ่อที่ปากทาง
“เบาๆนะป้อง”
“น่า... เรารับรองว่าโบนัสต้องชอบมัน”
ผมกะว่าจะใช้ดาร์กโหมดที่เคยใช้สำเร็จกะยัยเพชร โมโนและพี่แหววมาแล้ว ผมกดลำควยเข้าตัวโบนัส แน่นอนมันคับแน่น แต่ผมฝืนกดมันตรงๆเข้าไป น้ำที่ไหลออกมามากมายช่วยให้มันเข้าไปได้จนมิดลำ ผมดึงออกมาจนหัวออกมาเกือบหมดก่อนกดซ้ำลงไปทันที พรวดเดียวมิดลำ และผมทำแบบนี้อีกย้ำๆเน้นๆหลายครั้ง โบนัสปากคอสั่น...ด้วยความเสียว
“โอ๊ย ป้อง เรียนมาจากไหนเนี่ย ...โอ๊ย เรียนมาจากไหนเนี่ย ไม่ไหวจริง เสียวมากๆ”
“หนังโป๊ไง...”
“บ้า อย่าบอกนะเธอดูเพิ่ม”
“ดูสิ ไม่มีโบนัสเราก็ต้องดูหนังโป๊แล้ว 5555”
ผมกดแรงๆเน้นๆแต่ช้าๆให้ลำควยเข้ามิดๆ และเต็มระยะ โบนัสเสียวมากๆ ผมรู้สึกแปลกจัง ผมอึดอดทนกะมันได้แล้ว โบนัสเองที่เป็นฝ่ายไม่ไหวแล้วและบีบรัดแน่นกระตุกไปก่อนผมอย่างง่ายดาย
“โหย...ป้อง จะตายง่ะ ไม่ไหว เสียวเหลือเกิน ทำไมรอบนี้เธอเก่งผิดหูผิดตาไปมาก”
“ดีมั๊ยอ่ะ...”
“ดีมากๆ โอ๊ย สองเดือนเอง...เก่งผิดหูผิดตาเลยอ่ะ มีใครมาช่วยหรือเปล่า...”
“ไม่มีหรอก โบนัสแสดงมั่งมั๊ย”
ผมดึงตัวผมออกจากโบนัส แล้วนอนราบลงบนเตียง จับควยผมให้ตั้งตรง รอรับการข้ามาของโบนัส เธอขึ้นประจำที่ก่อนกดลงมาที่ลำควยผม เธอควบขี่ตามจังหวะที่เธอต้องการ ข้างในโบนัสไม่ได้สึกหรอไปเลยแม้จะผ่านเรื่องร้ายๆมาแล้ว ในทางกลับกัน วันนี้โบนัสดูมีอารมณ์มากมาย ข้างในของเธอรัดแน่น บีบตลอดคลอดเวลา ผมปล่อยให้โบนัสโยกตามความต้องการของเธอ สักครู่พอผมจับจังหวะได้ ก็เริ่มกระแทกสวนขึ้นไป เท่านั้นเองโบนัสถึงกะฟุบมาที่หน้าอกผมด้วยความเสียวที่เพิ่มมากขึ้น ผมรู้สึกว่าหีเธอตอดผมตลอดเวลา แน่นมากๆ ยิ่งทำลำควยผมยิ่งพองขึ้น และของโบนัสก็ถูกเสียดสีมากขึ้น ยิ่งแน่นขึ้นไปอีก ไม่นานนักสีหน้าโบนัสก็บิดเบี้ยว เธอหลับตาแน่นก่อนที่จะกระตุกเสร็จสมอย่างรุนแรงไปเป็นครั้งที่สอง และฟุบหน้ามาที่อกผม ผมกอดเธอแน่น ควยผมทั้งลำยังอยู่ในตัวของโบนัส
“ปกป้อง เป็นตัวปลอมหรือเปล่า ป้องเป็นอะไร ดูทำไมเธอยังไม่ไปถึงไหนเลยอ่ะ ป้องเมื่อปีที่แล้วได้ไปแล้วนะเนี่ย”
“ยังเลยโบนัส เรารู้วิธีแล้วทำไงให้โบนัสเหนื่อยมากๆๆๆๆๆมากที่สุด แต่ตอนนี้ก็เสียวมากแล้วนะ มาท่าสุดท้ายกัน”
ท่านี้โมโนสอนผมเอง ผมให้โบนัสเอนไปข้างหลัง เอามือเท้าเตียงไว้ ผมทำแบบเดียวกันแล้วผมก็เลื่อนเข้าออกตัวโบนัส เธอร้องกรี๊ดด้วยความเสียวจากการเสียดสีลำควยผ่านแตดตลอดเวลา ลำควยครูดกับส่วนในของโบนัสหนักหน่วง มันเพิ่มความเสียวให้ผมมากมายเหลือเกิน โบนัสเงียบสนิทไปแล้ว เธอเกร็งตัวรับการเข้ามาของผมชนิดที่เธอคิดไม่ถึง เธอนึกไม่ถึงว่าผมจะเก่งกล้าสามารถขนาดนี้ และไม่นานนักเราก็มาถึงช่วงสุดท้าย
“ไม่ไหวแล้วนะโบนัส โอ๊ย...โบนัสดีเหลือเกิน”
“ป้อง เสียวอ่ะ โอ๊ยเสียวๆๆๆ”
“โบนัส....อีกนิดเดียว ๆๆ”
แล้วผมก็ปล่อยน้ำจำนวนมหาศาลพุ่งเข้าตัวโบนัส เธอกรีดร้องพร้อมกับถึงจุดตามมาติดๆ ผมนอนทับลงไปบนตัวโบนัส กอดเธอแน่น แม้ว่าแอร์ห้องเธอจะเย็นฉ่ำ แต่โบนัสเต็มไปด้วยเหงื่อ เธอมองผมด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรัก
“ดีมั๊ยโบนัส โบนัสไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปเลย โบนัสยังเป็นคนที่น่ารักสำหรับป้องเสมอ ป้องรักโบนัสมากๆนะ...รู้มั๊ย”
“อืมม์ เหมือนกัน เราก็รักป้องตลอดมานะ ไม่เคยเปลี่ยนใจ”
ผมกอดโบนัสจนของผมมันเริ่มหดตัวลง น้ำไหลออกมาจากช่องทางของโบนัสไม่หยุดหย่อน ผมดึงมันออกมาและนั่งข้างๆโบนัส
“ปกป้อง เรายังมีของขวัญวันเกิดอีกชิ้นนึง”
แล้วโบนัสก็ลุกจากที่นอนเดินไปที่หัวเตียงหยิบอีกกล่องมาให้ กล่องมันมีขนาดประมาณยาสีฟันหลอดเล็ก ก่อนจะยื่นให้ผม
“ปากกาล่ะสิ เอ....ไม่น่าใช่นะ มันน่าจะหนักเกินปากกา ยาสีฟัน...ใช่มั๊ย หรือว่ากางเกงในม้วนเล็กๆ”
ผมแกะห่ออย่างรวดเร็ว ในนั้นคือเจลหล่อลื่นกลิ่นส้ม????
“เฮ้ย.... โบนัส... เอาจิงดิ”
เธอพยักหน้าและยิ้มแบบโบนัสคนเดิม ที่มีความน่ารัก น่าเอ็นดูและน่าสนใจ
“เราชอบใช้ของใหม่มากนะโบนัส....ใช้เลยได้มั๊ยอ่ะ”
...................................
เรื่องราวของผมกะโบนัสก็จบลงด้วยความรักและเข้าใจกัน ผมเข้าใจแล้ว...และหลังจากวันนั้น ผมแสดงให้ทุกคนเห็นตลอดเวลาว่าโบนัสคือ “แฟนกู” และกูคือแฟนโบนัส ผมพร้อมจะปกป้องโบนัสทุกวิถีทางเพื่อไม่ให้เรื่องแบบที่เกิดกะไอ้พีทเกิดขึ้นอีก เรื่องนี้แค่เพียงผมแสดงตัวให้ชัดเจนว่าผมเป็นแฟนโบนัส แสดงความบริสุทธิ์ใจให้โบนัสรู้ เรื่องก็คงไม่เกิด แต่จากนี้ไป ผมรู้แล้วว่าผมต้องทำยังไง... ผมเรียนหมอกะโบนัสอย่างมีความสุขอีกห้าปี เราไม่เคยมีเรื่องระหองระแหงอะไรกันอีกต่อไป ผมและโบนัสเข้าใจกันทุกอย่าง ผมเรียนจบก็ไปใช้ทุนที่พิษณุโลกบ้านเกิด ส่วนโบนัสก็กลับไปใช้ทุนที่บ้านแหลม เพชรบุรีเหมือนกัน เราตกลงกันว่าจะแต่งงานกันเมื่อใช้ทุนเสร็จ และหวังว่าจะมีลูกกันสักสองสามคนที่น่ารักเหมือนโบนัส
“เราสองคนรักกันมากเกินกว่าจะโกรธกันนะ...”
จบ (เกือบ) บริบูรณ์
สำหรับสมาชิกคนอื่นๆ...
ไอ้เพชร ยังคงเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของผมตลอดมา ไอ้เพชรเป็นเพื่อนที่ช่วยผมเรียนมาโดยตลอด ไอ้เพชรใฝ่ฝันเหลือเกินอยากเป็นจิตแพทย์และอยากอยู่ต่างจังหวัดไกลๆ ผมกับไอ้เพชร...เรามีสุขทุกข์อะไรก็แบ่งปันฉันเพื่อนรัก ผมได้กอดมันอีกหลายครั้งในช่วงที่เรียนหมอ แต่ผมไม่ได้ยุ่งกะไอ้เพชรอีกเลยหลังจากที่ผมคืนดีกับโบนัสแล้ว
โมโน ก็ยังคงเป็นน้องร่วมจังหวัดที่นี่รักของผม และโมโนก็เป็นแฟนกะไอ้โบ๊ตจริงๆ ดูเหมือนไอ้โบ๊ตจะยอมให้โมโนดุ เพราะมันก็รักโมโน ความรักของไอ้สองคนนี้ก็มีเรื่องมีปัญหาไม่น้อยไปกว่าผม
พี่แหววแต่งงานทันทีที่เรียนจบ กับแฟนคนนั้นของพี่แหวว พี่แหววเป็นตัวอย่างของการเข้าใจกันและไม่คิดมาก...ไม่เรื่องมาก
พี่โบ้ หลังจากใช้ทุนเสร็จก็ไปเรียนต่อศัลยกรรมพลาสติกที่อเมริกา พี่โบ้เป็นหมอที่เก่งมาก มือต้นๆด้านศัลยกรรมพลาสติกก็ว่าได้ มนุษย์สัมพันธ์เป็นเลิศ มีลูกค้าเยอะที่สุด รวยมากๆ ด้วย ที่สำคัญ พี่โบ้ไม่เคยลืมทีมปราบมาร และมักเรียกไปกินข้าวด้วยกันบ่อยครั้ง
......
ส่วนไอ้พีท โดนยิงตายตอนใช้ทุน เป็นตามที่พี่โบ้แช่งไว้ เพราะมันเสือกไปวุ่นวายกะเมียน้อยของเสี่ยประจำจังหวัด
.....................................................
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น