แปดปียี่สิบสี่คน ตอนวัยแห่งความรัก 6 ตำตา
โดย -
ผมตัวเย็นเฉียบ ไอ้เหี้ยเอ็มนั่นเอง
“ไหนมึงกลับแล้วไง”
“น้องปานมาจากไหนอ่ะคับ พี่ยืนแถวนี้ตั้งนานไม่เห็นน้องเลย”
ปานยิ้ม แต่ไม่ตอบ
“เฮ้ย เดี๋ยวกูไปส่งน้องเค้า มึงจะไปไหนก็ไป”
ไอ้เอ็มแม่ง ต้องสงสัยในพิรุธบางอย่างของผมแล้วน่าจะซุ่มแอบดู
“คือเจนโทรมาหากูบอกว่าพ่อแม่ไม่ได้มา เลยเรียกกูไปคอนโด เพราะกลัวว่าพี่แม่งจะหลอกว่าพ่อแม่มา เดี๋ยวกูจะไปอยู่เป็นเพื่อนเนี่ย แล้ว..มึงอ่ะ”
ผมดูนาฬิกา เกือบทุ่มแล้ว ดีที่บ้านปานอยู่ไม่ไกลจากโรงเรียนมากแถวหัวลำโพง แต่ก็ต้องอ้อมไปหน่อย
“เออ มึงไปก่อนเลย เดี๋ยวกูส่งปานแล้วตามไป” ไอ้เอ็มพยักหน้า
สำหรับคอนโดของเจนแล้ว ผมเข้าได้ตลอด เพราะผมเป็นคนเปลี่ยนชุดกุญแจให้เจน และนอกจากผมที่มีกุญแจแล้ว...ไอ้เอ็มก็มี เจนกลัวว่าพี่จะเข้ามาแล้ว เวลาที่ผมหรือไอ้เอ็มมาจะเข้าไปช่วยเธอไม่ได้ ผมมาถึงผมก็ไขกุญแจเข้าไป ได้ยินเสียงคุยกัน
“อย่าทำเจนสิ.... ไอ้เอ็มอ่ะ...อย่าสิวะ.....อื้ออม นั่งเฉยๆ”
ผมหยุดเดินทันที ถอดรองเท้าออกและเดินให้เบาที่สุด สองคนนั้นอยู่ในห้องของเจน ห้องนอนของเจนมีแค่กระจกกั้น ไม่มีประตู แล้วก็ปิดม่าน ผมเดินหลบประตูอย่างเบาที่สุด เดินมาที่ช่องว่างของม่านเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น มันเห็นชัดเลย ไอ้เจนนั่งที่โซฟาปลายเตียง ส่วนไอ้เอ็มกำลังจะจูบปากเจน ทีวีเปิดอยู่เสียงดัง
“เบาๆ เอ็ม เดี๋ยวก้องมาแล้ว อย่าทำสิ น่ารำคาญจัง”
“คิดถึงอ่ะ ขอจูบหน่อยนะ ไม่ได้อยู่กันสองคนนานแล้วอ่ะเจน”
“ก็บอกให้มาพร้อมก้อง แกมาก่อนทำไม”
“จริงๆไอ้ก้องไม่มาเลยยิ่งดี จะได้มีเวลากะเจนนานๆ”
ผมได้ยินทุกคำพูด ผมกำลังงงว่าเกิดอะไรขึ้น ผมเคยจูบกับเจน ผมชอบไอ้เจน รักไอ้เจน แล้วนี่...ไอ้เหี้ยเอ็มมาจากไหนวะ... แล้วมึงไปถึงไหนแล้ว ผมงงไปหมด แต่ไม่ได้โวยวายโครมครามอะไร ไอ้เอ็มก้มลงจูบเจนใหม่อีกครั้ง ครั้งนี้เนิ่นนาน ไอ้เจนคงรักชอบไอ้เอ็มเหมือนกัน ไอ้เอ็มเอามือเลื้อยมาจับหน้าอกเจน แต่ดูเหมือนเจนไม่โอเค รีบปัดมือของมันทิ้งไป
“ไม่เอา...อย่านะ บอกแกแล้วนะห้ามข้ามเขตหวงห้าม”
เสียงเด็ดขาดของเจน ทำให้มันหยุดมือลง แต่สิ่งที่มันกำลังทำต่อไปเกิดคาดของผมไปมาก ไอ้เอ็มจับมือของเจนลงไปที่ส่วนนั้นของมัน
“ถ้างั้น...ช่วยเอ็มนะ” เจนยื่นมือออกมาจับมันภายนอกกางเกงนักเรียน ผมเห็นของไอ้เอ็มเริ่มขึ้นเป็นลำ ไอ้เอ็มกดเจนลงเพื่อให้ไปที่ส่วนนั้นของมัน
“ไม่เอา... ไม่ทำ สกปรก..”
“ไม่เป็นไรน่า นิดเดียว ลองทำกันนะเจน...”
เฮ้ย แม่ง....ไอ้เหี้ยเอ็ม แปลว่าไรวะไอ้เหี้ยเอ็ม มึงทำไรเจน เจนยังคงปฏิเสธไม่ทำให้ไอ้เอ็ม เธอกลับมายืนอีกครั้ง
“สกปรก แกเล่นบอลมาอ่ะ”
ไอ้เอ็มไม่ฟังเสียง ถอดเข็มขัดรูดซิบออกจนเห็นกางเกงใน แล้วมันก็พยายามกดเจนลงไปอีกครั้ง สิ่งที่มันกำลังต้องการผมเคยผ่านมากับเจนแล้ว แต่เคยเจนทำให้ไอ้เอ็มด้วยหรือเปล่า แล้วทำให้ผมก่อนมันหรือหลังจากมัน...และที่สำคัญ ไอ้เอ็มแม่ง ไปถึงขั้นไหนกะเจนแล้วเนี่ย...
ผมนึกขึ้นมาได้ กูมายืนรอดูเหี้ยอะไรวะเนี่ย ผมต้องเบรคเรื่องนี้ไว้ก่อน ผมคงทนไม่ได้ที่เจนจะใช้ปากให้ไอ้เอ็มหรือโดนเย็ดต่อหน้าผม ผมเดินกลับไปที่ประตูแล้วเปิดประตูห้องเจนอย่างแผ่วเบา ก่อนจะปิดเข้ามาค่อนข้างดัง แล้วตะโกนมาก่อน
“เฮ้ย ทำไรกันอยู่วะ อยู่ไหนเนี่ย ไอ้เอ็ม... เจน ทำไรกันอยู่ว่ะ”
ผมทำทีเป็นถอดรองเท้า เพื่อให้มันจัดการกะตัวเองก่อนที่ผมจะเข้าไป ผมยังให้เวลามันเพิ่มและช่วยลดความโมโหเร่าร้อนของผมลงไปบ้าง โดยเดินเลี้ยวไปที่ส่วนครัว เปิดตู้เย็นหาน้ำกิน
“เฮ้ย เหี้ยเอ็ม มึงอยู่ไหนเนี่ย หลับไปหรือวะ แม่งเงียบชิบหาย”
ผมคิดว่าคงได้เวลาดูหน้าไอ้เพื่อนสองคนแล้ว ผมเดินโผล่หน้าเข้าไปที่ห้องของเจน สองคนนั่งที่โซฟาราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไอ้เอ็มอยู่ในชุดนักเรียนตามปกติของมัน
“เหี้ยยย...ก้อง...แม่ง...โวยวายชิบหาย ดูหนัง..”
“กินไรมายังก้อง” เจนแสดงความห่วงใยซึ่งเป็นสิ่งหนึ่งที่ผมต้องการจากสาวๆของผม
“ยังเลย... ไปกินบะหมี่ข้างล่างกันมั๊ย”
“เมิง... สองทุ่มแล้ว ไม่แดก...ก็หิวตายหละ”
“ไป...เจนไปเป็นเพื่อน” เจนแสดงความเอื้ออาทรออกมาซึ่งเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ผมต้องการจากสาวๆของผม
“อ้าวเฮ้ย งั้นกูไปด้วย”
วันนั้นผมกลับบ้านราวสี่ทุ่มกะไอ้เอ็ม ผมไม่ได้คุยเรื่องนี้กะไอ้เอ็ม แต่ตอนนี้ผมว่าผมรู้อะไรมากขึ้นแล้ว คนที่ผมอยากจะคุยด้วยคือเจน ผมบอกเจนว่าวันศุกร์จะมาส่งเจนที่บ้านหลังจากเรียนพิเศษนะ เจนโอเค ใจผมไปถึงวันศุกร์แล้ว ผมอยากให้มันถึงวันศุกร์เร็วๆก่อนที่ไอ้เอ็มจะลุกลามมากไปกว่านี้ อาทิตย์นั้นผมไม่มีอารมณ์ที่จะให้ความรักกับน้องปานเลย จนน้องปานผิดสังเกต ผมบอกปานแค่ว่า “ไม่ค่อยสบาย”
วันศุกร์ เราเรียนพิเศษเสร็จ ผมกลับกะเจนจากสยาม ส่วนไอ้เอ็มแยกกลับบ้านของมัน ผมเรียกแท๊กซี่ไปคอนโดของเจน เราขึ้นแท๊กซี่กันที่เดิมเหมือนวันที่เจนโดนทำร้าย ทำให้เราสองคนนึกไปถึงวันนั้น
“ถ้าไม่ได้ก้องวันนั้น เจนคงตายด้วยเหตุการณ์ไหนแล้วก็ได้”
ผมเอามือเจนมาจับแต่เจนกลับไม่ได้ทำอาการอะไรที่ผิดปกติเลย และเป็นการปฏิเสธผมเลย ซึ่งผิดกับที่เธอทำกับไอ้เอ็ม
“ก้องว่า...ดวงเจนยังดีนะ 555 แต่ดวงเราไม่ดี...วันนั้น 555”
เจนเอามือมาลูบหัวผมแนวเอ็นดู
“จ้า.... ขอบคุณนะ ไม่เคยลืมและจะไม่ลืม”
เราซื้ออาหารขึ้นไปกินที่ห้องเจน
“เออ...เจน ถามไรหน่อยดิ ไอ้เอ็มเป็นแฟนเจนหรือเปล่า”
เจนมองหน้าผม ยิ้ม แล้วก็ย้อนถามผมว่า
“ทำไมถึงถามงั้นล่ะ เจนว่า...ก้องน่าจะถามว่า เจนอยากเป็นแฟนกะก้องมั๊ย”
พูดเสร็จก็หัวเราะ เจนนี่ไม่เบานะ อยากให้ถามก็จะถาม
“แล้วเจนอยากเป็นแฟนกะก้องมั๊ย”
เธอหัวเราะเลย
“ไม่......”
ผมนึกในใจว่า ผมเป็นผู้ชนะ 13 ทิศ ผ่านมาแล้ว 13 สาวซิง มีคนนี้แหละ ที่ “ไม่” กับผมอย่างชัดเจนที่สุด
“หนึ่ง ก้องมีแฟน...รุ่นน้องไง...ชื่อปาน ห้ามปฏิเสธ เค้ารู้กันทั้งโรงเรียน สอง ก้องคือเพื่อนที่ดีที่สุดของเจน.... เหมือนเอ็ม”
จบมั๊ยทุกท่าน ก็แปลว่าไอ้เหี้ยเอ็มก็ไม่มีสิทธิมากมายไปกว่าเป็นเพื่อนกับเจน ทำให้ผมเบาใจว่า มันยังไม่คืบหน้า เจนเล่าต่อว่า เอ็มดูเหมือนสนิทเป็นแฟนแต่ไม่ได้มากถึงขนาดนั้น เจนรู้ดีว่าการแสดงออกทำให้บางทีเอ็มก็อยากเป็นแฟนกับเจน....แต่ไม่ใช่ เจนยังไม่อยากเป็นแฟนกะเราทั้งสองคนในตอนนี้ แต่สำหรับผมแล้ว...ทำไมผมอยากเป็นแฟนกะเจนมาก และที่น่าแปลกใจคือหากผมจะทำอะไรเจนแล้ว เจนคงไม่มีทางหนี..แต่ผมก็ยังไม่อยากทำไรเจน เราคุยกันไปเรื่อยๆ จนผมรู้ว่าเจนก็สนใจในตัวผมและเอ็ม เคยคิดอยากจะเป็นแฟน แต่ก็ไม่รู้ว่าจะเลือกใคร เจนเชื่อว่าอีกคนก็คงเสียใจ เลยคงสถานะเพื่อนรักตลอดไป (มันนิยายน้ำเน่านี่หว่า)
แต่ยิ่งได้คุย..ผมก็ยิ่งรักเจน
“เจน...อันนี้ไม่ตอบก็ได้นะ ก้องถามจริงๆเหอะ เจนเคยทำกะไอ้เอ็มเหมือนทำกะก้องมั๊ย”
ลูกตาสีดำเข้มของเจนบ่งบอกว่าเพื่อนนอกสายตาของผมงงในคำถาม
“ก้องหมายถึง....เอ่อออม....เรื่องแบบนั้น”
เจนยิ้ม
“ไม่เคย...บ้าเหรอ” คำตอบที่ชัดเจนไม่อ้อมค้อม
“เจนจะให้คนที่จะเป็นสามีเท่านั้นที่จะมีอะไรกับเจนได้ เจนทำให้ก้องวันนั้นเพื่อขอบคุณ.. แต่เจนไม่ใช่ที่ระบายนะ และอย่างที่บอก....มันจะไม่เกิดขึ้นอีกนะก้อง....”
ผมกล้ำกลืนคำพูดที่จะถามเจนถึงเหตุการณ์ที่ผมเห็นในวันนั้น ผมขี้เกียจจะไปหาสาเหตุ แต่อย่างนึงที่ผมชัดเจนคือเจนไม่มีเรื่องนั้นแน่ๆ จะว่าไป ผมยังนำหน้าไอ้เอ็มอยู่ เพราะผมได้เคย”เจอ” กับเจนมาแล้ว
“เอ็มเคยขอเจนเป็นแฟนมั๊ย”
“เคย......หลายครั้งแล้วด้วย”
“แล้วถ้าก้องจะจริงจัง จะขอเจนเป็นแฟนวันนี้....ได้มั๊ย”
.....
.....
.....
.....
.....
.....
.....
.....
เงียบ.....ยาวๆไป ผมดึงมือเจนมาจับ
“ลองคบกันดู ไอ้เอ็มคงไม่ว่าไรหรอก”
“เรา อืมมม์...ดูกันไปก่อนแล้วกัน ก้องไปเคลียร์น้องปานก่อน”
ไม่ได้ปฏิเสธ ไม่ได้ตอบรับ แปลว่าไงวะ ผมแม่งช่างหาเรื่องใส่ตัวเองบ่อยครั้งมาก ผมคิดว่าถ้าผมไม่หน้ามืดไปทำร้ายน้องปาน เจนคงไม่ติดใจและอาจพร้อมเป็นแฟนหากผมเดินหน้าจีบสู้กะไอ้เอ็ม แต่นี่เรื่องของผมกะปานหึ่งไปทั้งโรงเรียน ไอ้เอ็มอาจจะรู้มากกว่านั้นด้วย ทำไงดีวะเนี่ย...
ผมกลับจากเจนวันนั้นด้วยความผิดหวังหลายเรื่อง ไอ้เจนเพื่อนผมไม่ใช่จะง่ายๆ ที่สำคัญที่สุดคือผมมีคู่แข่ง แล้วอะไรก็ไม่รู้ทำให้ผมรู้สึกว่า...งานนี้แพ้ไอ้เอ็มไม่ได้ ผมกลับถึงคอนโดเกือบจะเที่ยงคืนแล้ว พี่มุทักทายผมเช่นเคยและให้ข้อมูล
“หวัดดีคุณก้อง มีคนมาหาคุณก้องอ่ะคับ น่าจะขึ้นไปรอคุณก้องข้างบน”
ใครวะเนี่ย ผมนึกเท่าไหร่ก็ไม่ออก ว่าใครควรจะมาหาผมดึกขนาดนี้ แต่ทันทีที่ลิฟท์เปิด ผมเห็นผู้หญิงนอนกองหมดสภาพอยู่หน้าห้องผม เสื้อผ้ายับเยิน..
“เฮ้ย...พี่แก๋ม”
พี่แก๋มหมดสติ ผมพยายามปลุกอยู่หลายทีแต่พี่แก๋มไม่ตื่น ผมพยายามลากพี่แก๋มเข้ามาในห้อง ทำไมพี่แก๋มของผมมาในสภาพที่เละขนาดนี้ เก๋ได้ยินเสียงโครมครามก็ออกมาดู เห็นผมอุ้มคนเข้ามาในห้องก็เลยมาช่วยเปิดประตูห้องให้ผม
“เก๋ ช่วยเอาผ้าเช็ดตัวกะน้ำร้อนให้พี่หน่อย”
“เป็นไรคะพี่ก้อง พาพี่เค้าไปโรงบาลมั๊ย”
“เดี๋ยวรอแป๊บ พี่เค้าเหมือนจะเมา ไม่น่าเป็นไรมาก”
จริงๆแล้ว ผมว่าพี่แก๋มสภาพแย่ทีเดียว ผมพยายามเช็ดหน้าเช็ดตาให้พี่แก๋มของผมฟื้นสติขึ้นมา หน้าตาที่เคยน่ารัก ตอนนี้เปรอะเปื้อนไปหมด รอยลิปสติกเลอะออกรอบปาก ตาพี่แก๋มเหมือนร้องไห้มาหนัก ผมเผ้ารุงรัง
“เก๋...ไปนอนก่อนได้ เดี๋ยวให้พี่เค้านอนที่นี่แหละ พรุ่งนี้เช้าฝากเตรียมอาหารเผื่อด้วยนะ”
เมียคนที่สองของผมพยักหน้าและเดินออกนอกห้องไป เก๋ดีต่อผมเสมอ เก๋ไม่เคยคิดมากเลยว่าผมจะทำอะไรผู้หญิงคนนี้หรือเปล่า ไม่เคยหึง ไม่เคยโวยวาย ไม่เคยเกี่ยงงอน ไม่เคยวุ่นวายในชีวิตผม ยอมตามใจผมทุกอย่าง หากเป็นคนอื่นคงจบที่เก๋ไปแล้ว แต่ผมยังอยู่ในวังวานของกามารมณ์ ยังไม่รู้เลย จะจบได้เมื่อไหร่
พี่แก๋มเริ่มรู้สึกตัวเปิดตาขึ้น
“ก้องเหรอ...” พี่แก๋มดึงผมเข้าไปกอดแล้วร้องไห้ออกมาหนักหน่วง
“พี่เป็นไรมากหรือเปล่า ไปโรงบาลกันมั๊ย”
เธอส่ายหัว “พาพี่ไปห้องน้ำหน่อย...”
พี่แก๋มหายไปห้องน้ำแสนนาน จนผมต้องร้องถาม พี่แก๋มเปิดประตูออกมา หน้าตาเปียก เธอล้างหน้าเพื่อให้มันสดชื่นขึ้น
“อาบน้ำมั๊ยพี่ คืนนี้นอนที่นี่ได้นะ หรือจะให้ผมไปส่ง”
“กี่โมงแล้วก้อง”
“เที่ยงคืนครึ่ง”
“พี่อยู่นี่ได้มั๊ย”
ผมพยักหน้า เธอเดินออกจากห้องน้ำ รับผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไปใหม่ ในห้องน้ำผมก็ได้ยินเสียงพี่แก๋มร้องไห้อีก เธอใช้เวลานานมากในห้องน้ำ จนผมไปอาบน้ำอีกห้องนึงกลับมาพี่แก๋มยังไม่ออกจากห้องน้ำ
“พี่แก๋ม...โอเคมั๊ยพี่”
“อืมม์..รอแป๊บนะ เดี๋ยวพี่ออกไป”
พี่แก๋มออกมา เธอหน้าตาดีขึ้นมาก สระผมเสร็จเรียบร้อย ใส่เสื้อยืดและกางเกงวอร์มของผมแต่ไม่มีเสื้อใน พี่แก๋มนั่งไดร์ผม แล้วก็เล่าเรื่องในวันนี้
พี่แก๋มโดนข่มขืน..
ไม่ใช่ใครเลย พวกมันคือรุ่นพี่ที่มหาลัยและเป็นคนที่มาจีบพี่แก๋ม วันนี้เป็นวันเลี้ยงน้องรหัส จนเกือบจะเมาก็เลยไม่ขับรถกลับ ไอ้พี่รหัสรับอาสามาส่งพี่แก๋มแต่ไม่ได้ส่งที่บ้าน มันพาไปที่หอของมันและจัดการพี่แก๋มไปสองยก มันจะพาพี่แก๋มไปส่งที่คอนโด พี่แก๋มฉลาดพอที่จะมาที่คอนโดผมเพื่อไม่ให้มันรู้ว่าพี่แก๋มอยู่ที่ไหน และคนที่ช่วยพี่แก๋มไว้คือพี่มุ ซึ่งไม่ยอมให้มันตามขึ้นมาที่ห้องของผม แต่พี่มุพาพี่แก๋มมาส่ง พี่แก๋มเจ็บปวดมากทั้งกายและใจผมถามพี่แก๋มว่าจะเอาไง พี่แก๋มบอก พี่มีวิธีซึ่งผมคิดว่าผมรู้ว่าวิธีนั้นเป็นไง จากสายตาพี่แก๋มคงเอาเรื่องมันจนตายแน่
“ไปเอามันเข้าคุกดีกว่าพี่ ไปแจ้งความกัน...ผมพาพี่ไปเอง”
“อย่าเลยก้อง อันนั้นแหละมันจะตาย เพราะพ่อพี่รู้แน่นอน เดี๋ยวพี่มีวิธี จะทำให้มันอยู่ในคุกชั่วชีวิต...”
บอกแล้ว...พี่แก๋มของผมน่ากลัวมาก ผมเองเมื่อใกล้ชิดพี่แก๋ม ได้กลิ่นของพี่แก๋มมันก็ปลุกกำหนัดของผมเหมือนกัน แต่สำหรับวันนี้ หากผมทำเธอก็เหมือนซ้ำเติม ผมบอกพี่แก๋มนอนที่เตียงผมได้เลย ผมจะไปนอนอีกห้อง
“ทำไมถึงไม่นอนกะพี่หละ ก้องรังเกียจพี่เหรอ”
“เฮ้ย...ไม่ใช่หรอกพี่... ผมอยากให้พี่นอนสบายๆ”
“แต่พี่อยากมีใครสักคนนะตอนนี้”
แล้วพี่แก๋มก็ดึงมือผมมาที่เตียง เธอจับหน้าผมไปแล้วจูบปากผม ผมงงกับการกระทำของพี่แก๋ม แต่ผมก็ตอบสนองการเข้ามาของเธอ ไม่ต้องใช้เวลานาน ผมไม่ได้มีไรกะปานมาหลายวันแล้วเหมือนกัน วันนี้ตั้งความหวังกะเจนก็ผิดหวังไปแล้ว พี่แก๋มมาตอนนี้มันช่างเหมาะเจาะพอดี
“พี่.....ไหวเหรอ”
พี่แก๋มพยักหน้า “ก้องอย่าข่มขืนพี่ซ้ำแล้วกัน”
ผมกอดพี่สาวคนดีของผม พี่สาวผู้นำพาสามสาวซิงมาให้ผม และยังเป็นพี่สาวคนดีที่แสนน่ารักของผมตลอดมา ผมอยากเป็นแฟนเหมือนกันนะแต่แปลกที่พี่แก๋มไม่เคยยอมรับ ผมมีสถานะแค่เป็นกิ๊กของพี่เค้า นอนกะพี่เค้าในบางครั้ง แต่ไม่ถึงขั้นแฟน
พี่แก๋มไม่ใส่เสื้อใน เธอบอกว่าทิ้งไปแล้ว ไม่อยากเห็นมันอีก กางเกงในด้วย ไม่อยากเก็บความช้ำใจไว้ คำพูดพี่แก๋มชวนให้ผมเอามือลงไปสำรวจส่วนล่างของพี่เค้า จริงด้วย พี่แก๋มไม่ใส่อะไรเลยจริงๆ ผมลูบขาอย่างแผ่วเบาก่อนที่จะคืบคลานไปส่วนนั้นของพี่แก๋ม นิ้วชี้ของผมลงไปแล้ว มันเปียกแฉะมาก จนผมไม่แน่ใจว่ามันคือน้ำแห่งความต้องการของพี่เค้าหรือสิ่งที่หลงเหลือจากการข่มขืน แต่ผมคงลงไปใช้ลิ้นกับมันไม่ได้แน่
“โอ๊ย ก้องเบาๆ มันแสบ”
พี่แก๋มจะไหวมั๊ยเนี่ย ผมเปลี่ยนแนวเป็นเล่นเม็ดแตดพี่แก๋มแทน ให้มีความเสียวเพิ่มมากขึ้น
“พี่แก๋มนะ....รอบนี้พี่ทิ้งผมไปนานมาก ผมคิดถึงนมที่แสนน่ารักของพี่แล้ว ขอผมดูนะ”
แล้วผมก็ถอดเสื้อของพี่แก๋มออก ไม่ต้องรอช้า ผมประกบปากลงไปที่นมคู่งามนั้น เอามือบีบมัน พี่แก๋มร้อง
“เบาๆก้อง อย่าบีบแรง พี่เจ็บ”
โดนตรงไหนก็เจ็บ สงสัยพี่แก๋มจะหนักจริง ผมเปลี่ยนเป็นแนวใช้ลิ้นกะนมพี่แก๋มแทนส่วนนิ้วยังคงทำงานที่จุดสำคัญของพี่แก๋ม เธอเงียบหายไปเป็นระยะ
“ก้องทำเลย ทำเลย ใส่ถุงยางก็ได้ ถ้าเธอกลัว”
“ไม่ ผมชอบมีอะไรกะพี่โดยไม่มีถุงยาง ผมไม่กลัวหรอกพี่ พี่เป็นอะไร...ผมเป็นด้วย”
ผมถอดกางเกงบอกเซอร์และกางเกงในออกพร้อมกัน พี่แก๋มแม้จะเจอกับควยผมมาเกือบปีแล้ว แต่ยังคงตกใจเมื่อเจอหน้ากัน พี่แก๋มเอามือมารูดมัน ควยผมรู้จักมือพี่แก๋มดีแต่เจอกันกี่ทีมันก็ยังจำมือพี่แก๋มไม่ได้และตอบสนองต่อความแปลกที่มาจับมันทุกที ตอนนี้มันพร้อมรบแล้ว ผมเอื้อมมือไปลิ้นชักที่หัวเตียงหยิบหลอดเจลออกมา ใช้มันกับของผมและพี่แก๋มอย่างชำนาญก่อนจับท่อนลำของผมเข้าที่
“ก้องเบาๆนะ อย่าแรง”
พี่แก๋มสั่งก่อนที่ผมจะกดลำควยเข้าในรูพี่แก๋ม เรามีอะไรกันมาใกล้จะปีแล้ว แต่เมื่อผมใส่ลงไปในตัวพี่แก๋ม เราทั้งสองยังคงเสียวสุดๆทุกครั้ง รูพี่แก๋มแม้จะโดนข่มขืนมาก่อนไม่เกินสามชั่วโมง มันยังคงแน่นมากสำหรับผม
“โอ๊ยก้อง เบาๆ เจ็บๆๆๆ มันไงไม่รู้อ่ะ แสบด้วย”
“พี่ครับ...โอ๊ย เสียว”
ผมกดลงช้าๆ พี่แก๋มเกร็งตัวรับการเข้ามาของมันจนผมรู้ได้ถึงความแน่นหนาของโพรงหีพี่แก๋ม ข้างในของพี่แก๋มชุ่มฉ่ำมากๆ มันแตกในพี่แก๋มของผมจริงๆ พี่คนดีของผมจะท้องมั๊ยเนี่ย ลื่นๆก็ดี มันช่วยให้ผมเข้าออกพี่แก๋มลื่นไหลมากขึ้น พอช่องทางพี่แก๋มเข้าที่เข้าทาง ผมก็เริ่มเพิ่มความเร็ว วันนี้ผมคงทำท่าประหลาดมากมายไม่ได้ เพราะพี่แก๋มไม่ค่อยพร้อมรบ แต่แค่ท่าธรรมดา พี่แก๋มมีอารมณ์พุ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว ไม่ถึงห้านาที พี่แก๋มก็ร้องลั่น เมื่อจุดสุดยอดของเธอมาถึง หีเธอบีบรัดแน่นเหมือนเคย ข้างในพี่แก๋มไม่สึกหรอเลยจริง
“โอ๊ย ได้แล้วๆๆ” เธอหอบหายใจอย่างรุนแรง
“เป็นไงมั่งพี่ เจ็บมากหรือเปล่า”
“เอาออกก่อนนะ เลือดออกมั๊ยอ่ะ”
ผมดึงลำควยออกมา ผมเพิ่งเห็นของพี่แก๋มชัดๆเป็นครั้งแรก รูพี่แก๋มสีแดงเข้ม เหมือนจะช้ำจากการโดนบดขยี้มาก่อนหน้าผม แต่ไม่มีเลือดออก ผมนึกในใจ ไม่ควรเป็นวันนี้เลย แต่มาถึงตอนนี้แล้ว ต้องไปต่อ คนที่ชวนทำต่อคือพี่แก๋ม พี่แก๋มดึงมือให้ผมนอนลงที่เตียงก่อนจะขึ้นคร่อมตัวผม แล้วนั่งทับลำควยที่แข็งแกร่ง มันขูดช่องทางพี่แก๋มตลอดความยาว พี่แก๋มเสียวจนเงยหน้าขึ้นสูดปากยาวนาน หลังจากนั้นพี่แก๋มทำราวกับหื่นกระหายอย่างไร้ความเจ็บปวด ขึ้นสุดลงสุด กระแทกเข้าใส่ผมอย่างรุนแรง ผมเสยรับเข้าจังหวะกับการกระแทกลงมาของพี่แก๋ม ลำควยเข้าลึกจนปะทะกับส่วนลึกสุดของช่องทาง สักพักพี่แก๋มลดระยะทางลง น่าจะจุกกับการโดนกระแทกหลายครั้ง แต่ความถี่ของการเข้าออกมากขึ้น พี่แก๋มร้องลั่น พร้อมกับถึงจุดไปอีก เธอก้มลงมากอดผมและจูบปากอย่างเอาเป็นเอาตาย
“ก้อง เธอดีเหลือเกิน...”
เธอบิดตัวหันหลังให้ผม หันหน้าไปทางเท้าผม ลำควยผมหมุนควงในตัวพี่แก๋ม พอเข้าที่ พี่แก๋มจัดหนักอีก แต่ครั้งนี้ พี่แก๋มร้องตลอดการกระทำของเธอ ผมลุกขึ้นจากท่านอนมานั่งเอามือกอดพี่แก๋มจากข้างหลัง บีบนมเบาๆ ลำควยเข้าไม่ลึกมาก พี่แก๋มสนุกกะมันอย่างเต็มๆ การบุกแหลกของพี่แก๋ม ทำให้ผมเริ่มยับยั้งไม่ได้แล้ว ผมเปลี่ยนให้พี่แก๋มอยู่ท่าหมา ก่อนสอดเข้ารวดเดียวจบ ผมหาทางอีกนิดหน่อยเพื่อให้ควยเข้าได้มากสุด จากนั้น ผมจัดเต็มให้พี่แก๋มบ้าง พี่แก๋มร้องครวญคราง หีบีบแน่นตลอดเวลา พี่แก๋มทนเสียวไม่ไหว ฟุบหน้าลงกับพื้นเตียง ทำให้หีของพี่ขึ้นมาในระดับที่กระเด้าพอดี ผมกระหน่ำลงไปอย่างลืมตัวว่าพี่แก๋มคนดีของผมผ่านอะไรมาก่อน ผมหยุดไม่ได้แล้ว พี่แก๋มก็ไม่ไหวแล้ว เธอเงียบหายไป เกร็งตัวแน่น จากนั้นเธอร้องลั่น
“โอ๊ย ไม่ไหวแล้วววววว...” ก่อนจะถึงจุดครั้งที่สาม
ผมรีบพลิกตัวพี่แก๋ม ให้นอนหงายก่อนเสียบพรวดเดียวเข้าหมด พี่แก๋มอ้าปากค้าง ผมจัดหนักพี่แก๋มอีกไม่นาน ผมก็ตามพี่แก๋มมาติดๆ น้ำกามพุ่งเข้ารูราดรดไปทุกช่องทางในตัวพี่แก๋มของผม ผมก้มลงกอดจูบพี่แก๋ม
“ก้องดีเหลือเกิน ก้องดีกับพี่มากเลย....เป็นแฟนกะพี่นะ....”
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น