แปดปียี่สิบสี่คน ตอนวัยแห่งความรัก 1 เพื่อนนอกสายตา
โดย -
อย่างที่บอก....
ช่วงปิดเทอม ม 4 ดูจะเป็นช่วงแห้งแล้งที่สุดในชีวิตผมแล้ว
เก๋เมื่อสอบเสร็จก็ขอผมกลับบ้านเมืองชล ไปอยู่ทำงานที่บ้านผม
ซึ่งผมก็ให้เก๋กลับไป จากนั้นที่กรุงเทพก็ไม่มีใครเลย
ยังดีที่แม่ยังให้ไอ้โก๋ขับรถของที่ร้านพาเก๋มาที่คอนโดเพื่อทำความสะอาดทุกวันเสาร์
ไอ้โก๋มีหน้าที่ไปลาดตระเวนเอาอะไหล่ที่นั่นที่นี่
ส่วนเก๋ก็มาจัดการชีวิตผมไม่ว่าซักผ้า ถูบ้าน ทำกับข้าวและ...อาบน้ำให้ผม
(อันนี้ผมขอเก๋เอง) ซึ่งทำให้ผมไม่ตึงเครียดมากนัก
แต่จะถี่ทุกวันเหมือนยุครุ่งเรืองก็ไม่ใช่ แต่ก็ไม่ใช่ไม่มีไปซะทีเดียว
ผู้หญิงคนต่อไปของผมไม่ใช่เจอกัน 1 เดือนได้ฟันนะ
มีเรื่องราวระหว่างทางมากมายแปลกประหลาดไม่เหมือนคนอื่นเลย
คนนี้ผ่านกันไปผ่านกันมา จีบๆเลิกๆ โกรธๆ เกลียดๆ เธอชื่อ...เจน
เจนเป็นเพื่อนโรงเรียนเก่าผมสมัย ม 3 ตั้งแต่สมัยพี อุ๋ย แปน แต่เจนอยู่คนละกลุ่มกับแก๊งค์นี้เจนเป็นเด็กเรียนแม้จะไม่ใช่ระดับมหาเทพแต่ก็จัดอยู่ในแถวหน้า เจนมาเรียนกรุงเทพโรงเรียนเดียวกันกะผมแต่คนละห้องกัน ผมไม่เคยคิดที่จะมีเจนเป็นหนึ่งในสาวๆผมเลย เพราะที่ผมได้เจอมาก็เพียงพอแล้วและเจนก็ไม่ค่อยสนิทกะผม เอาเป็นว่านอกสายตาอย่างมาก ขนาดมาอยู่ รร ใหม่ด้วยกัน ยังไม่ค่อยได้คุยกัน คนที่สนิทสนมก็คงเป็นไอ้เอ็ม เพื่อนผมเหมือนกันมาด้วยกันจากโรงเรียนเก่าเหมือนกันไอ้เอ็มเรียนอยู่ห้องเดียวกะเจน
เมื่อปลาย ม 4 หลังจากสอบเสร็จไอ้เอ็มชวนผมไปปาร์ตี้กะเพื่อนห้องมัน หลังจากที่ความสงบทางเพศมาเยือนชีวิตผมอย่างยาวนาน ผมเลยคิดว่าไปก็ดีเหมือนกัน จะได้หาอะไรใหม่ๆทำ ผมตอบรับมันไปแม้ว่าจะเป็นปาร์ตี้ของเพื่อนห้องมัน ปาร์ตี้สอบเสร็จก็ไม่มีอะไรมากหรอก กิน (แดก) คุย เต้น คาราโอเกะ ใครจะกินอะไรก็เอามาเอง ผมเอาเบียร์ไปหกกระป๋อง แต่ตัวเองกินสัก 2-3 กระป๋องก็คงพอแล้ว ในงานเท่าที่ผมสังเกตดู ก็มีแต่คนพาแฟนมากันทั้งนั้น ยกเว้นผม ไอ้เอ็มและเจนแหละ เราจึงยืนเป็นแก๊งค์สามคนคุยกันเรื่องเก่าๆ ผมเห็นเจนกินเบียร์ยังกะน้ำเปล่า สามกระป๋องหมดไปภายใน 1 ชั่วโมง
“ไอ้เจน มึงแดกเบียร์ยังกะน้ำ เดี๋ยวก็หามกลับบ้าน..” ไอ้เอ็มแสดงความเป็นห่วง
“หามกลับบ้านเนี่ยโอเค แต่ถ้าจะหามไปรุมนี่ ต้องถามกันก่อนนะเว้ย 55555”
เจนยังไม่เมา แต่ผมว่ามันคุยเก่งขึ้นกว่าเดิมแยะ กำแพงที่เคยตั้งกั้นผมไว้หายไปหลังเบียร์กระป๋องที่สาม...
“ถ้าไอ้ก้องพากลับบ้าน...กูโอเค แต่ถ้ามึงพากลับบ้าน กูไม่โอเค 55555”
เจนเดินเข้ามาเกาะผม เอาหัวมาพิง
“มึง...ไม่รู้ไรแระ ไอ้ก้องมันเด็กเยอะ อย่าไปยุ่ง กูพาไปส่งดีกว่า”
“ไอ้เอ็ม กูรู้นะมึงหวังจะฟันกู 5555 เดี๋ยวคืนนี้กูกลับกะไอ้ก้อง”
“ฟันไรของมึง แม่ง...มึงเนี่ยนะ แถมเงินกูยังคิดแล้วคิดอีก” พูดแล้วไอ้เอ็มก็เดินไปหาของกิน ทิ้งผมไว้กะเจน เราคุยกันต่ออีกหลายเรื่อง แต่หลังๆเรื่องที่คุยกะเจนมันชักจะออกแนวนั้นไปแล้ว
“ไอ้ก้องเล่าเรื่องมึงให้กูฟังหน่อยดิ สมัยเรียน กูได้ข่าวว่ามึงฟันไอ้พีไปแล้ว...จริงมั๊ย”
“มึงไปรู้มาจากไหน”
“มึงไม่ต้องเลย คนแม่ง...รู้กันทั้งโรงเรียนนน” หางเสียงไอ้เจนเริ่มแกว่ง
“มึงรู้มั๊ย กูเคยเจอไอ้พีด้วยนะ มันไม่ได้มีไอ้อุ๋ยตามประกบแล้วนะมึง มันมีแฟนแล้วนะ.. หล่อด้วย มึงแม่งไม่ต้องคิดมาก...”
นี่คือข่าวล่าสุดของพี ผมยังคิดถึงแก๊งเก่าๆของผมเสมอ เมื่อได้ยินว่าได้ดีไปแล้ว ผมก็โอเค
“ถ้ามึงไม่ได้ยินเรื่องจากปากกู แปลว่าข่าวลือทั้งหมด.....”
ผมสรุปสั้นๆ สยบข่าวลือที่ดูเหมือนว่าคนทั้งโรงเรียนจะรู้เรื่องของผมกะพี จริงๆจะว่าไปมันไม่ควรจะดังเลย ผมว่าไอ้อุ๋ยแม่งช่วยส่งเสริม
เจนพยักหน้า
“ก็นั่นสิ ไรวะ มอสามก็เอากันแล้ว กูว่าสัก ม 4 ม 5 ยังโอเค เชี่ย ม 3...แม่ง นมยังไม่มีเลย 55555”
“ของมึงอ่ะ ถึงมหาลัยก็ไม่มีเหมือนเดิม 55555”
“ของมึงก็เหมือนกันแหละ ถึงมหาลัยจะมีโอกาสยืดขยายมั๊ย”
เจนเปิดกระป๋องที่สี่ ในขณะที่ผมเปิดกระป๋องที่สาม ยิ่งคุยก็ยิ่งถึงเนื้อถึงตัว บางจังหวะ ผมก็โอบไอ้เจนเหมือนกัน แต่ไม่คิดไรกะไอ้เจนไปมากกว่าเพื่อน ผมว่าไอ้เจนมันอัดอั้นอะไรมาแน่นอน เบียร์กระป๋อง 4 กระป๋อง 5 ของมันหายไปอย่างรวดเร็ว ท้ายๆกระป๋อง 5 ของไอ้เจน ผมว่ามันเกินกว่าคนจะรับได้แล้วนะ ไอ้เจนชักจะเอียงไปเอียงมา พูดจาไม่รู้เรื่อง ผมว่าอีกไม่นาน แม่งต้องอ้วกแน่ ไอ้เอ็มเดินกลับมาพอดี
“เฮ้ยเอ็ม... กูว่าพาไอ้เจนกลับเหอะ แม่งจะเป็นหมาแล้วเนี่ย แดกเข้าไปได้ไง 5 กระป๋องสองชั่วโมง” ผมเองก็ไม่ไหวเหมือนกัน ไม่ถึงขั้นเมา แต่มึนมาก ไอ้เอ็มเองก็กรึ่มๆ
“เออ โอเค เดี๋ยวกูไปบอกเจ้าของบ้านแพรบ มึงรู้บ้านไอ้เจนเหรอ”
“เฮ้ย...กูกลับเอ้งงงงง เว้ยยยย คอนโดกูอยู่ตรงนี้เองงงงงง นุสาวรี เดี๋ยวกูบอกแท๊กซี่ด้ายยยยยย”
“คราวนี้มึงไม่โดนพวกกูลากหรอก แท๊กซี่ลากมึงแทน มาเหอะ พวกกูไปส่ง”
ไอ้เอ็มผู้มีสติดีที่สุด เข้าไปประคองเจน ส่วนผม...ผมว่าผมเดินตรงนะ แต่ไอ้เอ็มบอกว่า “มึงด้วย เดินตรงๆ เชี่ย...จะกลับกันไงวะเนี่ย”
บ้านเพื่อนไอ้เอ็มสถานที่จัดงานปาร์ตี้อยู่พระรามสาม ไอ้เอ็มอยู่แถวสี่พระยา ผมอยู่แถวปทุมวัน ส่วนเจนไกลสุด ตามลำดับคือไอ้เอ็มต้องลงก่อน
“จะถึงบ้านแล้ว มึงลงเหอะ ไม่ต้องไปหรอก เดี๋ยวกูจัดการส่งไอ้เจนเอง”
ผมเสนอตัว เจนน่ะหลับไปแล้ว
“ดูสภาพมึงดิ ให้กูไปนี่หละ เดี๋ยวกูให้พี่วนมาส่งกูได้”
“เออ มึงลงเหอะ เชื่อกู กูยังไปได้ 5555555555”
“โอเค งั้นกูลง พวกมึงถึงบ้านแล้วโทรบอกกูด้วย”
แล้วแท๊กซี่ก็จอดส่งไอ้เอ็ม บนรถเหลือเราสองคน ไอ้เจนเอาหัวมาพิงผมตลอด หมดสติ หมดทุกอย่าง ไอ้เจนเอ๊ย ถ้ามันเป็นหนึ่งในเป้าหมายผมคงเสร็จผมแน่คืนนี้ แต่ไอ้เจนคือไอ้เจน ผมบอกแท๊กซี่ไปอนุสาวรีย์ชัยทันที
“เฮ้ย...เจน ตื่นดิ ตื่นหน่อยมึง หอมึงอันไหนวะ” ไอ้เจนมันลืมตาปรือๆของมัน แล้วก็ชี้ตูมไปที่อนุสาวรีย์กลางถนน
“เฮ้ย กูถามว่าหออยู่ไหน ไม่ใช้อนุสาวรีย์ชัยอยู่ไหน มึง...ตื่น”
ไอ้เจนชี้อีกที ตอนนี้มันชี้ รพ ราชวิถี
“น้อง พี่ว่าไม่ดีแน่ น้องผู้หญิงคงชี้ครบทุกแยกแน่ น้องมีเบอร์โทรพ่อแม่เค้ามั๊ย โทรไปถามบ้านเค้า เดี๋ยวพี่จอดให้”
ผมว่าไอ้เจนมันอยู่คนเดียวนะ โทรไปหาพ่อแม่มันก็บ้านแตกแน่ เอาไงดีวะเนี่ย..
“พี่เอางี้ พี่วนกลับไปแยกราชเทวีเลยพี่..”
ผมตัดสินใจเอามันไปคอนโดผม พรุ่งนี้ผมค่อยมาส่งมันอีกที แท๊กซี่มาส่งใต้คอนโด ผมว่าผมตัวใหญ่แล้วนะ แต่การเอาไอ้เจนที่หมดสติลงจากรถแท๊กซี่เนี่ย โคตรยากเลย พี่ยาม ชื่อมุ เข้ามาช่วย
“คุณก้อง พาใครมาอีกเนี่ย จะไหวหรือเปล่า”
“เพื่อนผม...พี่” พี่มุมองผมด้วยสายตาเชิงคำถาม “เอ้ย..อย่างมองงั้นดิพี่ ไม่มีไร มันเมาขนาดนี้ กลับบ้านไม่ได้ เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปส่ง”
“มาๆคุณก้อง เดี๋ยวผมไปส่งที่ลิฟท์”
ผมกดลิฟท์ไปห้องผม เจนมันเหลวไปเลยยืนไม่ได้ ตัวอ่อนนั่งกองที่พื้นลิฟท์ เจนยังไม่รู้ตัวเลยว่าเสื้อสายเดี่ยวของมัน ไม่ช่วยปกป้องมันแล้ว ผมว่าไอ้พี่มุแม่งต้องหาเศษหาเลยแทะโลมเจนไปเรียบร้อย ขนาดผมไม่อยากดูของมัน ยังเห็นเสื้อในสีฟ้าของมันเลย กว่าผมจะอุ้มจะลากมันเข้าห้องได้ เหนื่อยมาก อาจเป็นผมเกือบๆเมาด้วยมั้ง ผมพามันมาที่ห้องผม โยนโครมลงไปบนเตียง ไอ้เจนฟุบคาเตียงเลย เสื้อสายเดี่ยวที่แสนจะโปร่งโล่งเลิกขึ้นไปจนถึงโคนนม ปล่อยให้เอวของมันโชว์ต่อหน้าผม กางเกงของมันก็ขาสั้นเหลือเกิน ออกจะหลวมๆ ผมนั่งลงจะเอาขามันขึ้นไปบนเตียง เห็นกางเกงในของมันโดยไม่ตั้งใจ สีเดียวกะเสื้อใน พอมันขึ้นเตียงเรียบร้อย ผมก็มายืนดูหน้ามันชัดๆ
หน้าตาไอ้เจนก็ไม่ได้แย่นี่หว่า ไม่ขี้เหร่ หน้ารูปไข่ผมยาวถึงไหล่ แก้มมันไม่ยุ้ยมาก คิ้วเข้ม ตาคม (ถ้ามันไม่หลับ) สรุปก็คือ..น่ารักนี่หว่า แล้วทำไมกูมองข้ามมันไปวะ ผมเขย่าตัวมันแรงๆ
“เจน...เจน ตื่นๆ” มีเสียงตอบ “อืออออ...”
“มึง...ล้างหน้าก่อนมั๊ย ค่อยนอน”
เพื่อนผมมันยังไม่รู้เลยว่ามันอยู่ที่ไหน ตอนนี้สิ่งที่มันทำอย่างเดียวคือร้องอืออือ กะส่ายหัว ไม่ว่าผมจะถามอะไรมัน ไอ้เจนไม่สนทั้งนั้น แม้จะลากมันให้ลุกขึ้น มันก็ไม่ทำตาม ผมเลยมานั่งที่เตียงข้างตัวมัน นึกปลง.... ไอ้เจนเอ๊ย....ถ้ามึงไปกะคนอื่น คืนนี้มึงเสร็จแน่ เจนไม่มีสติเลย
ผมนึกในใจ เอ....หรือว่าผมจะเป็นคนจัดการมันดี
แต่วันนี้ผมไม่มีความอยากเลย...แปลกมาก เมื่อวานนี้ ผมส่งเก๋กลับไปเมืองชลตั้งหลายที วันนี้เลยเฉื่อยๆประกอบกับกินเบียร์เข้าไปมากและโคตรง่วง ระดับความเงี่ยนอยู่ที่ 1/10 ผมก้มลงจูบเจนที่แก้มครั้งแรกไม่มีไรเกิดขึ้น แต่พออีกครั้งมีมือมาผลักหน้าผมออกไป ผมนึกในใจแอบดูไอ้เจนดีกว่า ผมลองแกะกางเกงมันดู เบามือสุดๆ เจนไม่รู้ตัวเลย จนซิบมันหลุด เห็นกางเกงในเต็มๆๆ เห็นขนของมันแล้ว มันทำให้ผมตื่นเต้นเหมือนกันนะ ผมดึงกางเกงตัวนอกมันลงมา กางเกงในสีเดียวกะเสื้อยกทรงเป๊ะ เปิดเผยตัวออกมา ของเจนอูมเหมือนกัน ผมค่อยๆดึงกางเกงในมันลง จนมันหลุด ไอ้เจนหลับสนิท ไม่รู้เลยว่ามันกำลังจะโดนผมทำ
หีมันสวยทีเดียว จัดอยู่ในระดับแนวหน้า นูนขึ้นมานิดหน่อย ขนไม่มาก ไม่มีกลิ่นเลย สะอาดจริงๆ ปากทางปิดสนิท ผมไม่รู้ว่ามันซิงหรือเปล่าด้วยความที่มันเป็นหญิงแกร่งๆหน่อย ก็เลยไม่เคยได้ยินว่ามีคนมาจีบไอ้เจน แต่ความรู้สึกผมว่าไอ้เจนน่าเป็นหนึ่งในคนที่จีบยากมาก ผมเชื่อว่าคงยังไม่มีใครได้บุกเข้าไปในตัวมันแน่ๆ แต่...ผมกำลังจะเป็นคนแรก.. ผมขึ้นมาจัดการกะเสื้อสายเดี่ยวที่ไม่ค่อยมีประโยชน์ของมัน ผมถอดมันออกง่ายมาก เสื้อในก็ไม่ใช่เรื่องยาก นมของไอ้เจนก็ไม่แพ้ใคร สวยน่ารักแบบที่ผมชอบ ไม่มีริ้วรอย ตัวมันขาวสะอาด หัวนมสีมันซีดๆหน่อย แต่ก็ใหญ่ใช้ได้ ตอนนี้หัวนมมันสงบนิ่ง ผมเลยไปกวนใจหัวนมมันโดยเอาลิ้นลงไปโดนมัน กลิ่นของเจนคือกลิ่นผู้หญิง ผมโดนกลิ่นนี้ทีไรเกิดอาการทุกที ความเงี่ยนไต่ระดับมาถึง 5/10 แล้ว ผมพยายามคิดไว้ในหัวว่าผมจะให้เธอมานอนเท่านั้น จะไม่คิดค่านอน...แต่ไม่รู้ผมจะทำสำเร็จมั๊ย เพราะผู้หญิงทุกคนที่นอนเตียงผม....เสร็จผมทุกคน
ผมเลียทั้งสองเต้าไม่นาน ก็มีมือมาผลักหัวผมออกจากตัวเธอ แล้วก็เอามือมาเช็ดๆที่หัวนมของเธอ แต่เจนยังคงไม่ลืมตา ผมลงไปเล่นมันใหม่ คราวนี้บีบมันด้วย เจนคราง...
“ฮืมมม ซีดดด์ อารายอ่ะ ใครอ่ะ ม่ายอาวน้า”
มีเสียง...แต่ไม่ลืมตา ผมยังคงปฏิบัติการต่อไปกะเพื่อนผมคนที่อยู่นอกสายตาผมมาตลอด เจนเริ่มมีอาการบิดตัวเบาๆด้วยความเสียวที่หน้าอก ผมลงไปสำรวจข้างล่างแทน หีแสนสวยของเพื่อนนอกสายตา มันแสนสะอาดจริงๆ ผมแหวกดูเห็นขอบแคมสีอ่อน รูปิดสนิท เยื่อพรหมจรรย์ของมันยังอยู่ครบถ้วน เจนเป็นอย่างที่ผมคิดคือยังไม่เคยผ่านผู้ชายมาก่อน โชคดีของผมอีกแล้ว เม็ดแตดของเธอขนาดเล็ก หลบอยู่ในหนัง ผมต้องเอามือไปแตะๆเรียกมันออกมา ก่อนที่ผมจะใช้ลิ้นลงไปสัมผัส เจนถึงขั้นกระตุกเมื่อปลายลิ้นไปโดนมัน ลองแบบนี้แสดงว่าเจนน่าจะเป็นพวกไวไฟ ผมเอานิ้วเขี่ยๆรอบๆหีของเจน พบว่ามันยังไม่พร้อม ถ้าผมเอาแท่งผมสอดใส่ตอนนี้เป็นอันว่าฉีกแน่นอน ผมเอานิ้วเขี่ยแตดและพยายามเปิดช่องทางให้กว้างมากขึ้น เจนคงฝันว่า มีตัวอะไรมายุกยิกที่ปากช่องทางของเธอ แต่มันทำให้เธอพอใจ...ไม่มีปฏิเสธ บางจังหวะมือของเจนก็มากดหัวผมให้แนบเข้าไปที่หีเธออีก บางครั้งคนหลับก็ครวญครางออกมา มีการบิดตัวดิ้นหลบหนี เอามือจิกที่นอน จนผมสงสัยว่าเจนมันหลับหรือแกล้งหลับกันแน่
ผมสนุกตรงปากทางของเธออยู่นานมาก เจนมีอารมณ์เร็วแต่ไม่ถึงเร็ว แบบนี้หละผมชอบ รบกันนานแน่นอน แต่ไงเธอก็แพ้ผม เจนเกร็งตัว ปากช่องทางตีบเล็กลง ผมลงลิ้นเน้นตรงแตดของเพื่อนนอกสายตาของผม จนสุดท้าย ผมได้ยินเสียงร้อง “โอ๊วววววว..ซีดส์ โอ้ว อารายอ่ะ.....” พร้อมกับหีน้อยขมิบเป็นระยะ ลำตัวของเจนกระตุกเป็นจังหวะ ก่อนจะเบาลง เบาลงและหยุดลงในที่สุด ผมยืนขึ้นถอดกางเกงยีนส์ออก ลำควยผมตุงแน่นในกางเกงใน เจนยังไม่รู้เลยว่าเธอกำลังจะเสียความบริสุทธิ์ให้ควยผม ผมก้มลงไปจูบเจนอีกครั้ง กลิ่นตัวของเจนมันปลุกเร้าผมเหลือเกิน ผมคงต้องจัดการเพื่อนนอกสายตาของผมแล้ว ผมกอดเจน ตัวเธอก็นิ่มๆ ผมกอดเธอสบายๆเอามือลูบนมและหีน้อยของเธอไปด้วย ....
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น