ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 85 “ความรักที่ไม่สมหวัง!?
...ผีเด็กออกมาหลอน!!!!”
“เห็นพวกนั้นแล้วรำคาญลูกตาชะมัด”
“หนูด้วย!”
“ตาแก่ก็นิ่งเป็นทองไม่รู้ร้อน...ศัตรูบุกมามาถึงหน้าบ้านตัวเองแท้ๆ”
“จริงด้วย!!”
“ถ้าเป็นพี่ล่ะก็จะขับไล่ไปซะให้หมดโดยไม่ต้องมีคำถาม”
“เห็นด้วย!!!”
“นี่!”
“คะ?”
“ช่วยออกความเห็นมั่งสิ...ปล่อยให้พี่พูดคนเดียว”
“ก็ป้อมเป็นหน่วยสนับสนุนพี่นี่นา...พี่ลุยเมื่อไหร่ป้อมก็ตามซ้ำทันที
“.............................................”
“พี่ไม่เคยเชื่อว่าพวกมันจะมารอเยี่ยมบอลเพียงอย่างเดียว...ลองดูคนที่ติดตามแม่ศิริรัศมีนั่นเถอะ...ผู้หญิงทั้งนั้น”
“หนูก็ว่างั้นล่ะแถมคัดเอาแต่สวยๆ...หวังจะให้พี่ชายไขว้เขวแน่ๆ”
“เฮ่!!”
“ครับ”
“นายไปเรียกตำรวจมาจับโจรบนต้นไม้นั่นซิ”
“อ๋า--...นังนี่!!”
“จะเกินไปแล้วพี่เซค!!”
“งั้นทำไมต้องมาแอบมองคนอื่นด้วย?”
“เรื่องของ
พวกฉันโว้ย!!”
“แต่มันเกะกะลูกตาและนี่คงไม่ได้คิดจะเล่นสัปดนแกล้งแขกของพี่อีกนะ?”
“ลงว่ามีเจตนาดีไม่มีอะไรแอบแฝงแล้วใครจะไปทำเล่า?”
“ใช่ค่ะ...นอกซะจากว่ามีใครบางคนแถวนี้กำลังวางแผนการชั่วร้าย”
“ใครบางคนที่น้องป้อมว่า...หมายถึง...”
“ฮึๆ...หนูอาจหมายถึงพี่ฝนก็ได้...แอ๊ก!!”
“ได้ยินนะยะยัยตัวเล็ก!!!”
“อูย!!...เมื่อกี้เอาอะไรขว้างหนูน่ะ...มะนาว!?”
“เสียดายไม่โดนจังๆ”
“ฮึ่ม!!!...ถ้าโดนหัวหนูล่ะก็ต่อให้มีอีกยี่สิบนิ้วก็ชดใช้ไม่พอนะคะจะบอกให้”
“ฮะๆๆ...หัวเธอไม่ใช่หัวฉันนี่”
“กรี๊ด~~...พูดงี้เดี๋ยวสวย!!”
“เข้ามาเล้ยๆๆ...แปะๆๆ”
“กรอด!!...ตีก้นยั่วโมโหกันรึ?...เดี๋ยวหนูจะช่วยให้ก้นงอนๆนั่นแฟบแบบรวดเร็วทันใจเอง...พี่ฝนอย่าหนีน๊ะ!!!”
“.................................................”
“.................................................”
“ศรเพทาย”
“หืม?”
“สั่งอาหารมาตั้งเยอะแยะยังกับจะเลี้ยงแขกสำคัญ”
“ใช่”
“พวกศิวะบัณฑิต”
“ก็จะมีใครอีก?”
“รู้สึกเธอจะติดต่อกับพวกนั้นเป็นประจำ”
“มีมิตรสหายไว้เยอะๆเป็นเรื่องที่ดีนี่นา”
“ฮะๆๆๆ”
“ขำอะไร?”
“ฉันว่ามันไม่ใช่แค่นั้นหรอก”
“?”
“เดี๋ยวนี้หล่อนกลายไปเป็นสุนัขรับใช้ของพวกศิวะบัณฑิตแล้วรึ?...เห็นพาคนโน้นคนนี้มาบ่อยๆเลย”
“หัดพูดจามีสัมมาคารวะกับรู้จักเคารพฉันซะบ้าง!!...ยังไงฉันก็เป็นพี่สาวร่วมมารดาของเธอนะอ๋อม!!!”
“แล้วทำตัวให้น่าเคารพมั้ยเล่า?...ฉันไม่เชื่อว่าพวกนั้นจะมาเยี่ยมบอลเฉยๆ...เธอคิดจะเล่นตลกอะไรอีก?”
“............................................”
“เงียบแบบนี้แทงใจดำล่ะสิ?”
“ฉันไม่ได้เล่นตลกอะไรทั้งนั้นและเธอจะไม่เชื่อก็ตามใจแต่ขอบอกไว้ว่าตระกูลศิวะบัณฑิตต้องการผูกมิตรกับพวกเราจริงๆ”
“ไม่!!...ฉันไม่ญาติดีกับพวกมัน!!!!”
“นั่นมันก็เรื่องของเธอ”
“ฮึ!!...หล่อนจะทำบ้าอะไรก็ตามใจแต่อย่าให้ฉันรู้ว่ามีบอลเข้าไปเกี่ยว...เธอไม่ต้องการเขาแต่ฉันต้องการ!!!!”
“.............................................”
“ป้อม...กลับบ้าน”
“อย่า...ขวางทางฉัน”
“!?”
“หนูมาแล้วจ้ะ...หือ?”
“ศรเพทาย...เธอ...”
“มีอะไรอีก?...พี่ยุ่งอยู่นะ”
“..............................................”
“..............................................”
“...เปล่า”
“ทำไมกันเหรอคะ?”
“พี่คง...หูฝาดไปเอง”
“?”
“ศรเพทาย...ฉันรู้นะว่าเมื่อกี้เธอ...เฮอะ!...ควบคุมตะวันเลือดได้ดังหายใจเข้าออก...นังปิศาจเอ๊ย!!!”
..........................................................................................................................................................
“พวกเธอจะทำอะไรกัน?”
“หนูกำลังพาบอลไปอาบน้ำค่ะ”
“งั้นป้าทำเอง”
(สมเป็นป้าเอ็ม...เอ่ยปากขอพี่แคทตรงๆดื้อๆไม่มีอ้อมเลย)
“คุณป้าไม่ต้องลำบากหรอกค่ะ...หนูทำได้”
“โฮ่ย~~...ลำบากอะไรกันจ๊ะ?...ป้าก็เคยอาบน้ำให้พ่อบอลมา...ตั้งหลายครั้ง”
(!?)
“นุ่งผ้าเช็ดตัวใช่ไหมคะ?”
“ไม่ใช่...ป้าแก้ผ้าหมดเลย”
“!!!”
...ไม่...ไม่ได้การแล้วๆ...ป้าเอ็ม “หึง” ผมจนถึงขั้นโต้คารมกับพี่แคทแล้วยังเริ่มหลุดคำพูดที่ส่อแววให้เกิดข้อสงสัยมากขึ้น...ขืนนิ่งเฉยไม่ทำอะไรล่ะก็เสร็จคนฉลาดไหวพริบดีอย่างพี่แคทชัวร์!!!...
“คุณป้า...คงจะหมายถึงตอนที่บอลยังเด็ก...สินะคะ?”
“แน่...แน่อยู่แล้วครับพี่”
“ฉันไม่ได้ถามเธอ!!!”
“อึ๋ย!!”
(ขานี้ก็อารมณ์ขึ้นอย่างไม่ต้องจ้างนายสืบ)
“อย่าไปดุตาหนูสิจ๊ะ”
“ยังไม่ตอบคำถามของหนูเลย”
“อืม--...จะบอกเมื่อครั้งล่าสุดเลยดีกว่าไหม?”
(ป้า...ยะ...อย่าเชียวนะ!!...จะให้เราอายุสั้นในบัดดลเรอะ?)
“ก็ได้ค่ะ”
(ตายห่-...มีแววเลือดหัวจะออกสูงปรี๊ดเหลือเกิน!!!!)
“พี่...เย็นมากแล้วนะครับ...เดี๋ยวก็จะได้เวลาข้าวเย็น”
“รออีกนิดจะเป็นไร?”
“แต่...”
“รึว่า...เธอยังมีเรื่องปิดบังพี่อยู่อีก?”
“ไม่มีครับ...ไม่มี”
“แน่ใจนะ?”
“วันนี้ป้าประหลาดใจมากเลยเพราะไม่เคยเห็นหนูแคทหึงใครมาก่อน”
“..............................................”
“หลงรักพ่อบอลเข้าจริงๆด้วยสิ?”
“จะหลงรักหรือเปล่าไม่ใช่เรื่องสำคัญตอนนี้แต่คุณป้ายังไม่ตอบคำถามของหนูนะคะ”
“โฮ่~~...ถ้าป้าจะบอกหนูแคทว่า...”
“พี่เอ็ม!!”
“คุณพ่อ?”
“!?”
“มานี่--”
“สน...จะทำอะไร?”
“บอกให้มากับผมไง!!...ลูกแคทพาบอลไป”
“บ้านี่!!!...ปล่อย~~”
“...............................................”
“พี่แคท...ผมว่ามันผิดปกติแล้วที่อาสนฉุดป้าเอ็มไปแบบนั้น...เราตามไปดูกันดีกว่าครับ”
“ตามไปแน่...พ่อคนความลับเยอะ”
“อุ!!...พี่จ๋า~~”
“ไม่ต้องมาเรียก!!...เธอตอบฉันมาซะดีๆ”
“อ่า--...จะให้ผมบอกอะไร?”
“เธอ...แอบทำอะไรกับคุณป้าไปแล้วหรือเปล่า?”
“ห๊ะ!?...หา?...เปล่า...ผมเปล่า!!!”
“ถ้าทำก็สารภาพออกมาตรงๆ”
“ไม่ๆๆ...ผมไม่”
“จะให้โอกาสอีกครั้งหนึ่ง...ว่าไง?”
“ผม...”
(ขืนบอกก็ผิดไปจากรายชื่อในบันทึกและความสัมพันธ์ของเรากับพี่แคทก็กำลังไปได้ด้วยดี...จะยอมให้มันพังทลายได้ยังไงเล่า?)
“ผมไม่เคยทำอะไรแบบนั้นกับป้าเอ็มและล่าสุดก็คือตอนผมยังเด็กแล้วอยู่ที่โยนกอุดรไงล่ะครับ”
“...จริงหรือ?”
“จริงสิจ๊ะ”
“อื้ม~~...พูดเสร็จก็มากอดอย่างนี้น่าสงสัยจัง”
“แหม~~...คิดมากแล้วคนสวยจ๋า!!”
“พอๆ...ไม่ต้องมาแกล้งประจบ!!”
“อู๊ย~~”
“แล้วอย่านึกว่าจะเบนความสนใจของพี่ได้นะ...ฮึ!!”
...พี่แคทชี้นิ้วจี้หน้าผากผมซึ่งไม่รู้ว่าเพราะหมั่นไส้หรือยังหาเหตุจะจัดการผมไม่ได้...ฮึ่ย!!!...คิดอ่านหาวิธี “ปิดปาก” ญาติสาวผู้พี่ซะก่อนจะดีกว่า...
“นั่งลง...อึ๊ยยยยย...บอล...ทะ...ทำอะไร”
(ฉวยโอกาสเลิกผ้าขนหนูแลบลิ้นเลียโหนกของสงวนลูกพี่ลูกน้องสาวอย่างไม่ให้ตั้งตัว...จู่โจมแบบสายฟ้าแลบ!!!!)
“ไม่...ไม่เอานะ!!...ไม่ใช่เวลามาทำ...อือออออออออ...อย่าสิ!...อย่าแกล้งพี่--...อืมมมมมมม”
“.............................................”
“พะ...พี่...ยังไม่ได้ล้าง...โอออออออ...คน...บ้า!!...อาาาาาาาา”
(เริ่มจะพูดไม่เป็นประโยคแล้วไง!?...ขอออกกำลังกายก่อนมื้อเย็นสักยกล่ะกัน)
“อื๊ออออออออออออออ...ระ...รัวลิ้นไวจังเลยยย...ซีดสสสสสสสสสสส”
“ก็ผมรู้ว่าพี่ชอบ”
“ดะ...เดี๋ยวนี้รู้เยอะขึ้นนะยะ!!...อือออออออออออ...ต่อ...ทำต่อสิ...อาวววววววววว...ใน...ในเมื่อบอลเป็นคนเริ่ม...ก็ต้อง...ก็ต้องทำให้จบนะ~~”
(แน่นอน!!!...เลียซะจนสาวเจ้าตัวงออ่อนได้ซะขนาดนี้แล้วเรื่องที่จะหยุดกลางคัน...ไม่มีหรอก!!!!)
...........................................................................................................................................
“จะทำอะไรหัดคิดถึงน้องสาวฉันซะบ้าง!!”
“แล้วเธอล่ะ?”
“ฉันทำไมมิทราบ?”
“แม้แต่หลานชายตัวเองก็ยังคิดจะยั่วยวนรึ?”
“ฮิ!...ยั่วยวนยังไงเอ่ย?...แบบนี้เหรอ?...ไม่มั้ง...เมื่อกี้ฉันยังไม่ได้เปิดเสื้อให้ตาหนูเห็นเลย”
“...ผมเป็นผู้ชาย”
“จนป่านนี้ก็ยังหักใจลืมฉันไม่ลงอีกหรือเนี่ย?...พ่อน้องเขย”
“ครั้งแรกผมแพ้โยทะกาพ่อหม้ายลูกติดและครั้งที่สองก็แพ้ฝรั่งอย่างนิโคไล...เอ็มคงจะสะใจมากสินะ?”
“ฉันไม่เคยมีความรู้สึกถึงชัยชนะอยู่ในหัวสมองสักนิดเดียวแต่นายเป็นผู้ชายที่ภาเลือกไว้แล้วต่างหาก!!!”
“ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าใดเอ็มก็ไม่เคยเห็นผมอยู่ในสายตาเลย!!”
“เพราะฉันมีคนอื่นอยู่ก่อนแล้ว”
“พ่อหม้ายลูกติดมีอะไรดีไปกว่าผม?”
“อุ๊!!”
“.................................................”
“อึ่ย!!...ทะ...ทำบ้าอะไรของนาย?”
“ถ้าเอ็มคิดจะใกล้ชิดบอลเกินไปกว่าป้ากับหลานล่ะก็ไม่ใช่แค่จูบ!!”
“จะทำอะไรฉัน?”
“ก็มอบความเป็นผัวให้เธอไง!!!”
“หึๆๆๆ...อย่างที่...นายทำกับน้องสาวของฉันทั้งสองคนน่ะเรอะ?”
“..................................................”
“โอ๊ะๆๆ...นี่มันเป็นหนึ่งในเรื่องต้องห้ามที่ใครก็อย่าปริปากพูดของโยนกจัตุรัสนี่นา--”
“แล้วเอ็มจะพูดทำไม?...มันได้อะไรขึ้นมา!!”
“ฉันจะพูดเพราะมันเป็นความจริง...นายไม่มีทางปัดความรับผิดชอบ”
“ผมไม่เคยบอกปัดความรับผิดชอบ”
“นายน่ะเป็นพ่อที่ดีแต่ฉันก็เป็นแม่ที่พร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อลูกๆเช่นกัน”
“แต่มันจำเป็นนักหรือไง”...ผมบอกตอนนี้ได้เลยว่าความคิดนี้ของเอ็มจะทำให้บอลเป็นอันตรายถึงแก่ชีวิตแน่!!!”
“ว่าไงนะ?”
“ผมก็รู้จักนิสัยหนูเซคกับหนูม่อนเหมือนกันนะครับแล้วไหนจะยังมีหนูอ๋อมกับหนูป้อมอีก...พวกเธอต้องไม่มีวันยอมแน่”
“................................................”
“ฉะนั้นผมจะตามขัดขวางเธอทุกวิธีทาง...คอยดูสิ!!!”
..............................................................................................................................................
“พอแล้ว--...จะทำอะไรก็ทำ...เวลาไม่คอยท่านะ~~”
“พี่แคทโก้งโค้งสิครับ”
“นะ...น่าอายจะตาย!!!”
“โถคนสวยจ๋า~~...ผมเห็นจนแจ่มแจ้งแดงแจ๋หมดแล้ว...ไม่ต้องอายหรอกจ้ะ”
“อื๊อ~~...น้องชายประสาอะไรนะชอบดูหีดูก้นพี่สาวตัวเอง”
“ก็มันน่าดูนี่จ๊ะ”
“เอาล่ะๆๆ...ในเมื่ออยากจะได้ควยเย็ดก็ต้องยอมหน้าหนาซะบ้าง”
“........................................................”
“เร็วเข้า~~”
“อู้หู!!...ที่ผมเลียไปเมื่อกี้ได้ผลมากๆ
“เดี๋ยวเหอะ!!!...อย่ามัวแต่มอง”
“จะ...จะเริ่มละครับ”
“ให้...ให้ตายสิ...พี่อายจะแย่อยู่แล้ว!!...โออออออออ...ขะ...เข้ามาแล้ว...ซีดสสสสสสสสสส...ดันอีกจ้ะ...อ๊าวววววววววว”
“เสียวหีมั้ยครับ?”
“อื้ม!!...ควยแข็งดีจัง”
“พี่แคท...สะ...ส่ายก้นสักหน่อย”
“ได้...ได้เลย...อืมมมมมมม...อูยยยยยยย”
“ผมจะเร็วขึ้นละ”
“ดะ...ดีจ้ะ”
...มือผมประคองที่สะโพกพี่แคทดึงรั้งเข้ามาแล้วกระเด้าควยเข้าไปเต็มดอกเน้นๆส่วนพี่แคทก็ร่อนส่ายรูหีรับแรงเสียบอย่างไม่ออกอาการหวั่นเกรงกับแหงนหน้าร้องครางด้วยความเสียวซ่าน...ผมยิ่งย่ามใจอัดแรงใส่เข้าไปอย่างไม่ยั้งจนหญิงสาวผมยาวตัวไหวเป็นระยะ...
“โออออออออออออ...ผม...ผมกำลังเย็ดพี่สาวตัวเอง...กรอดดดดดดดด...แคทจ๋า~~...ไม่ได้ฝัน...ไปใช่มั้ย?”
“ซีดสสสสสสสสส...ควยเข้าหีเต็มๆอย่างนี้...ยังจะฝันอีกมั้ย?...อ๊าวววววววววว...คนบ้า!!...อูยยยยยยยยยย...เย็ดท่าหมาซะด้วย”
“อา~~...ท่าโปรดเลยไม่ใช่หรือ?...อือออออออออ...อย่า...อย่าลมปากอ่าวซะล่ะ”
“ผมเคยเหรอ?”
“เคยย่ะ!!”
“เอ๋!?”
“อะ...แคท...แคทพูดเล่น...โอ๊ย!!!”
“!?”
“เบาๆสิคะ~~...แคทไม่ใช่ผู้หญิงซาดิสต์น๊า~~”
“จ้ะๆ...ผมขอโทษ”
“..................................................”
“..................................................”
“ฮิ!...ไม่เป็นไรค่ะ...โอออออออออ...อู๊ยยยยยยยยยยย”
“ขนาดนี้ได้มั้ยจ๊ะ?”
“อื้อ~~!!...กำลังดีเชียวบอลขา~~...แคทชอบมากเลยค่ะ...โอวววววววววว”
...ถึงจะเปิดก๊อกน้ำแต่ผมก็ยังได้ยินเสียงเนื้อกระแทกกันปั่บๆและไหนจะเสียงร้องครางของพี่แคทที่เริ่มดังมากขึ้นเรื่อยๆ...พอผมเอื้อมเอามือปิดปากสาวเจ้าก็คว้านิ้วไปดูด...
“อูวววว...แคทจ๋า~~...นะ...นั่นไม่ใช่ควยนะครับ”
“แล้ว...ควย...อูยยยยยยย...ควยบอลอยู่ไหนล่ะ?”
“ฮึๆๆ...ก็กำลังเย็ดหีอยู่นี่ไง”
“อืออออออออออออ...จริงด้วยค่ะ...ซีดสสสสสส...เสียวหีที่สุดเลย...อย่าเพิ่งแตกง่ายๆนะ...อึ๊ยยยยยยยยยยย”
“เบาๆเสียงหน่อยสิ”
“แหม~~...มันเสียวนี่นา--...อึ๊ยยยยยยยยยย...ควยบอลสั้นซะเมื่อไหร่...ทิ่มเข้ามาทีน้ำหีแคทเล็ดแล้วเล็ดอีก”
“โอ๊อออออออออออออ...บะ...แบบนี้แหละจะแตกไว...จุ๊ๆๆๆ...รูงี้คับติ้วเชียว”
“อร่อยมั้ยคะ?”
“แคทต้องรู้คำตอบดีไม่น่าถามนะ”
“อ๊าวววววววววว...กะ...ก็อยากรู้นี่...บอกหน่อย~~...อ๊อยยยยยยยย”
“อร่อยมากที่สุดในโลกจ้ะ”
“จริงนะ?”
“ครับ”
“ถ้าหลอกแคทล่ะน่าดู!!”
“แน่นอนสิจ๊ะ”
“อือออออออออออ...ระ...ร้อนหีไปหมดเลยค่ะบอล...อื้มมมมมมมมมมม”
...ต่อให้เคยเจอมาแล้วแต่ผมก็อดประหลาดใจไม่ได้ที่แคทเปลี่ยนไปเป็นละคนอย่างนี้...เธอทั้งเร่าร้อนทั้งหิวสวาทและปลดปล่อยออกมาทุกอย่างโดยไม่มีเขินอาย...
“..............................................”
“..............................................”
(พี่แคทเหลียวหน้ามามองเราด้วยสายตาปรือกับยิ้มหวานสลับแลบลิ้นเลียริมฝีปาก...เราเลยเป็นฝ่ายอายซะเอง)
“คิก!”
“ทะ...ทำไมเหรอ?”
“เปล่า”
“หืม?”
“ยัง...คิดจะไปล่อหีสาวอื่นอีกหรือเปล่า?”
“เอ่อ--”
(จู่ๆน้ำเสียงก็เปลี่ยนไปอีกแล้ว...นี่มัน...ใบหน้าก็เปลี่ยนไปด้วย...พี่แคทในเวลาปกตินี่นา!!!)
“ไม่ต้องหยุด...พี่แค่ถามเฉยๆ...อึ๊ก!...ก็บอกว่าไม่ต้องหยุดไง...อือออออออออ”
“แบบนั้นพี่คงซัดผมแหงๆเลย”
“เธอตอบ...อุ๊ก!!...ไม่...ไม่ตรงคำถาม”
“............................................”
“ช่างเถอะ...บอลเย็ดให้เสร็จๆซะ...อา~~...ช้ากว่านี้จะถูกสงสัย”
“ขะ...ขาผมชาครับ”
“ตาพี่มั่ง”
...พี่แคทจับท่อนควยก้มหัวดูดเลียน้ำเมือกของตัวเองที่อาบเยิ้มสักพักจับปลายหัวหยักจ่อปากแคมหีถูไถสองสามครั้งก็กดน้ำหนักลงมา...ทั้งผมและญาติสาวผู้พี่อ้าปากครางออกมาเกือบจะพร้อมๆกัน...พี่แคทหันหน้าออกเอามือจับหัวเข่าตัวเองพลางบอกให้ผมนั่งเฉยๆไม่ต้องกระดกควยหรือขยับขาเพราะเธอจะขอบรรเลงเอง...
“พี่แคท”
“ไม่ถือว่าเสียหน้า...เธอปกติอยู่ซะเมื่อไหร่”
“.............................................”
“อื๊อออออออออออ...อา~~”
“โออออออออออออออออ...พี่ครับ”
“ดีจัง...สุดยอด...ลื่นมากเลย~~”
“อู้!!”
“อย่าอวดเก่งซี่!!...นั่งเฉยๆ”
“โธ่~~...ก็ผม...
“เก็บแรงไว้คืนนี้ดีกว่าน่า--”
“เอ๋!?...คืนนี้?”
“บอลคิดว่าจะจบลงง่ายๆแค่นี้รึ?...พี่คงยอมหรอก”
...บอกไม่ถูกเลยว่ากำลังเจอกับสถานการณ์อะไรกันแน่?...พี่แคทจองตัวผมไว้สำหรับคืนนี้ตั้งแต่ตอนเย็นสงสัยคงจะมีการ “ย่องมารับ” ถึงในห้อง...ไม่!...อย่าเพิ่งคาดเดาไปไกลเอาเวลานี้ก่อน...พี่แคทขบฟันกรอดๆนั่งยองๆยกตูดขย่มควยผมใหญ่แล้ว!!!!...
“อื๊อออออออออออออ...ชะ...ชอบหีนักใช่มั้ย?...ซีดสสสสสสสส...พี่...พี่จะเอาให้หมดฤทธิ์เลยคอยดู!!!”
“หูย~~...ไหนบอกไม่ชอบแรงๆ?...ยกตูดขึ้นลงสวบเชียวแฮะ”
“อึ๊ยยยยยยยยย...ตอน...ตอนนี้กำลังมันส์...อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยย...โอ๊ยยยยยยยยยยยยย...พี่...พี่จะออกแล้ววววววว...ซีดสสสสสสสสสสสสส”
“ผม...ผมรอให้พี่พูด...คำ...คำนี้แหละ”
“ข้างนอก!...ออก...ข้างนอก--”
“ไม่!!”
“เอ๊ะ?”
“กรอดดดดดดด...ผม...ผมจะแตกในหีพี่”
“อ๋า!!...ไม่ได้ๆ...อูวววววววววว...มะ...เมื่อวานก็ได้ออกไปแล้วนี่...อืมมมมมมมมมม”
“ฮะๆๆๆ...จน...จนกว่าน้ำเงี่ยนจะออก...โอวววววววววววว...ผะ...ผมไม่ปล่อยพี่แคทหรอกน่า--”
“อึ๊ก!!...อย่า...อย่าแกล้งพี่~~”
...ผมไม่สนคำอ้อนวอนของพี่แคทแต่จัดการช้อนแขนสองข้างของหล่อนแล้วบีบกุมหน้าอกอย่างแน่นหนาส่วนท่อนล่างที่ได้พักมาครู่หนึ่งก็รวบรวมเรี่ยวแรงทั้งหมดกระดกควยขึ้นลงดังป้าบๆๆ...สาวเจ้าผมยาวปากบอกห้ามแต่ร่างกายกลับไม่ดิ้นรนให้หลุดพ้นจากการโอบกอดทั้งที่มีโอกาสทำได้...ร่างของพี่แคทสั่นเทาและกระตุกเป็นระยะขณะที่ท่อนลึงค์ฉีดคาวน้ำอุ่นเข้าไปในช่องคลอด...
“อ๊อก!!!...จะออก...อู๊ยยยยยย...โอววววววววววววว...น้ำหี...น้ำพี่จะแตกแล้วววววว...อย่า...อย่าแตกในหี...อย่าแตกใน...หี”
“ช้า...ช้าไปแล้ว!!!!...กรอดดดดดด”
“คอยดูนะ~~...พะ...พี่ไม่ยอมแน่!!!...อึ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกก...ในที่สุด...ในที่สุด”
“...................................................”
“ปะ...เป็นยังไงบ้างจ๊ะ?...ถึงใจหรือเปล่าเอ่ย?”
“บ้า!”
“หือ?”
“น้องบ้า~~...แกล้งพี่ซะได้”
“แต่ยกโทษให้ผมใช่มั้ยจ๊ะ?”
“หนอย~~...วาดฝันซะหรูเชียวนะยะ!!!...บอลไม่เหลือน้ำกามไปถึงอ๋อมแน่ๆพี่บอกไว้ตรงนี้เลย”
“ฮู...ขนาดนั้นเชียว?”
“ยังจะทำตาทะเล้นไม่สำนึกอีกเรอะ?...พี่จะรอเวลาที่ทุกคนในบ้านหลับหมด...เตรียมฟิตร่างกายกับเจ้านี่ไว้เถอะ!!”
“โอ๊ะ!?”
“รีบทำให้มันฟื้นคืนชีพเร็วๆล่ะ...พี่จะใช้อีก”
...พี่แคทดีดนิ้วใส่น้องชายผมที่คอพับหมดสภาพหลังจากหลุดออกจากรูหีแล้วจากนั้นญาติสาวผู้พี่ก็อาบน้ำให้ผมก่อนจะพากันพยุงออกมาเหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นและเราทั้งสองไม่ได้พูดคุยอะไรกันเลยสักคำ...
(ที่ตั้งใจว่าจะไปดูป้าเอ็มกับอาสนสงสัยจะไม่ไหวเพราะแข้งขามันสั่นพั่บๆไปหมดแล้ว)
..................................................................................................................
“พ่อบอลอ้าปาก”
“ครับ”
“เก่งมาก...อ้าม~~”
“...............................................”
“อ่ะ!...อีกสักคำ”
“...............................................”
“ฮิ!...ดีมากหลานรักของป้า”
“ป้าก็กินมั่งนะครับ”
“ป้อนให้หน่อยซี่~~”
“อะ...ฮะๆ”
“เร็วเข้าๆ...อ้า~~”
“ฮืม!”
“!?”
(พี่แคทหายใจออกมาแรงจนได้ยินชัดเลยส่วนอาสนก็เหมือนจะสีหน้าเคร่งเครียดกว่าเดิม...วันนี้เข้าใจแล้วว่าเวลาญาติสาวผู้พี่ทำแววตาดุๆนั้นเหมือนกับใคร!!)
“พ่อลูกคู่นี้เป็นอะไรกันไม่ทราบจ๊ะ?”
“...เปล่านี่”
“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ”
“โฮ่~~...นึกว่ากำลังคิดอยากจะจับใครบางคนเข้าคุกกับกระทืบให้จมดินซะอีก”
(ฉิบหา-...นี่ไม่ใช่รายการล้อกันเล่นนะครับคุณอา!!!)
“นั่นสินะ...ผมก็ชักจะเห็นด้วยแล้ว...โดยเฉพาะผู้หญิงบางคนแถวๆนี้ที่ชอบทำกิริยายั่วยวนผู้ชายไม่ว่าจะทั้งหน้าตาท่าทางหรือคำพูด...ต้องดัดนิสัยให้เข็ดหลาบ”
“ฮิๆๆ...หมายถึงฉันหรือไง?”
“ผมไม่ได้ออกชื่อพี่สักคำนะครับ”
“แน่จริงก็บอกมาเลยซี่!!”
“...........................................”
“โธ่!!...ไม่แน่จริงนี่นา--...มะ!...พ่อบอล”
“เอ่อ...”
“อย่าสนใจคนอื่นน่า--...สนใจแต่ป้าก็พอ”
“...หนูอิ่มแล้วค่ะ”
“ลูกแคทยังกินไม่ถึงครึ่งจานเลยนะ”
“หนูรู้สึกปวดหัว”
“คิก!...ปวดหัวรึปวดใจกันแน่จ๊ะ?”
...พี่แคทได้ยินก็หันมามองป้าเอ็มที่เอียงคอมองยิ้มๆสบายๆโดยไม่นำพาต่อสายตาส่อแวว “คุกคาม” ของผู้เป็นหลานสาวเลยแม้แต่น้อย...ป้ากับหลานสาวใช้ “ของ” ร่วมกัน...ไม่อยากเชื่อว่ามันจะเป็นความจริงขึ้นมาจนได้...
“พี่เซครู้จะไม่พอใจแน่ๆค่ะ...หนูขอร้องคุณป้าโปรดวางตัวให้เหมาะสมด้วย”
“ป้าทำอะไร?”
“ที่สระว่ายน้ำและก็เมื่อกี้นี้ไงคะ”
“งั้นหนูแคทต้องเตือนภาด้วย...ในเมื่อเป็นลูกสาวนายตำรวจตงฉินก็ต้องมีความยุติธรรมเช่นเดียวกันนะจ๊ะ”
“.................................................”
(ชักจะไปกันใหญ่แล้วววววว...พี่แคทเริ่มเก็บอาการไม่อยู่กำหมัดสาวเท้าออกจากห้องครัวชนิดไม่เหลียวหลังกลับมาเลย)
“ฮะๆๆๆ...หนูแคทที่สุขุมเยือกเย็นก็มีหลุดเหมือนกันแฮะ”
“พี่เอ็มสนุกมากใช่มั้ยคะเนี่ย?”
“อะไร้~~...แค่แหย่นิดๆหน่อยๆเอง”
“เพราะอะไรครับ?”
“ก็อยากให้แน่ใจไงว่าหนูแคทรักพ่อบอลจริงๆแถมหวงมากอีกต่างหาก”
(สมควรจะปลื้มใจดีไหมนะ?)
“แต่ก็ดีแล้ว...จะได้น่าลุ้นขึ้นอีกเยอะ”
“ลุ้นยังไงคะพี่?”
“อ้าว!?...ก็หนูแคทกับหนูฝนคือคู่แข่งที่น่ากลัวของลูกสาวฉันไงเล่า”
“แล้วหนูกุน...”
“พอเลยยัยภา!!!...ฉันไม่เคยเห็นลูกสาวของนังกวางฤทัยอยู่ในสายตาแม้แต่นิดเดียว...พวกผู้หญิงจืดชืดนั่นจะมีอะไรมาเทียบกับฉันได้?”
“เห--...เทียบกับ...พี่เหรอ?”
“!?”
(ตายห่-ละ!!!!)
“พี่หมายถึงลูกอ๋อมกับลูกป้อม”
“อืมๆๆ...ภาเข้าใจล่ะ”
“ทีนี้พวกเธอสองคนจะว่ายังไง?
“อะไรครับ?”
“จะให้หนูแคทกับหนูฝนเป็นคู่แข่งของลูกสาวพี่หรือเปล่า?”
“ป้าเอ็มครับ!!...เดี๋ยวก่อน”
“ตอนนี้พ่อบอลทำได้แค่นั่งฟังเฉยๆนะจ๊ะ”
“แต่...”
“เชื่อฟังป้าเถอะจ้ะเด็กดี”
...น้ำเสียงยังฟังแล้วหวานไพเราะอยู่แต่ผมรู้ดีว่าไม่สมควรจะทักท้วงไปมากกว่านี้...อาสนกับอานิภาจะมีคำตอบว่าอย่างไร?...หากว่ากันตามจริงแล้วผมไม่มีสิทธิ์เฉียดเข้าใกล้ลูกสาวของพวกเขาเลยแม้แต่น้อย...
“เอ้า!!...พูดเลยสิ”
“...................................................”
“...................................................”
(อึ๊ก!!...อาสนกับอานิภาพร้อมใจมองมาที่เราเป็นตาเดียว)
“ผมก็ไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมเอ็ม...พี่เอ็มถึงชื่นชอบบอลมากมายขนาดนี้แต่ในความคิดของผม”
“?”
“บอลเวลานี้ยังประพฤติตัวใช้ไม่ได้เลย”
(หมด...หมดกัน!!!)
“ใช่ค่ะ...นี่ถ้าไม่เกรงใจพี่ภพล่ะก็ภาจะพูดให้หมดเปลือกเชียว”
(โอ๊~~...แค่นี้ก็จะอับอายจนอยากเอาหน้ามุดดินแล้วคร้าบ!!!)
“แต่ว่า...บอลกลับเป็นชายในดวงใจของลูกแคทมาตลอด...นี่แหละที่ทำให้ผมลำบากใจ”
“และก็เป็นชายหนุ่มที่หนูฝนคิดถึงใฝ่หาแทบทุกลมหายใจด้วย”
“....................................................”
“ฉะนั้นผมจะทำอะไรได้อีก?...ขัดขวางหรือ?...ไม่มีทางหรอก!!...ผมทำไม่ได้”
“ส่วนภาก็จะต้องเชื่อมั่นในการตัดสินใจของลูกสาวว่าเลือกคนไม่ผิด”
“ความหมายคือทั้งสองยกลูกสาวให้ตาหนู?”
“....................................................”
“...จะว่างั้นก็...”
“ฮึๆๆๆ...ดี!!...ยอมรับออกมาน่ะดีมาก...ฮะๆๆ”
...ป้าเอ็มหัวเราะขณะเดินออกไปทิ้งให้ผมนั่งประจันหน้ากับคุณอาทั้งสอง...อยากให้ขากลับมาเป็นปกติเสียตั้งแต่ตอนนี้จริงๆให้ตายซี่!!!...
“บอล”
“ครับ!!”
“นายยังจำประโยคที่อาพูดที่บ้านโยนกอุดรในวันนั้นได้ไหม?”
“ได้...ได้ครับ”
“ว่าอย่างไร?”
“อาบอกให้ผมดูแลพี่แคทกับฝนให้ดีที่สุด”
“แล้วดูแลดีหรือยัง?”
“..............................................”
“น่าๆ...คุณก็อย่าขู่ให้บอลกลัวสิ”
“ผมไม่ได้ขู่นะ!”
“ถึงบอลจะเจ้าชู้ประตูดินแต่ก็ยังมีส่วนดีอยู่บ้างเรื่องนี้แคทกับฝนรู้ดีที่สุด...เราเป็นคนนอกจะไปตัดสินแทนไม่ได้หรอก...ไม่งั้นลูกๆของเราไม่เลือกเขาหรอกค่ะ”
“นั่นสิ...ผู้ชายมีตั้งเยอะแยะไม่สน...ผมน่ะนะตั้งใจจะยกลูกฝนให้เมฆแท้ๆ”
“คุณนี่!...ทั้งที่ลูกฝนเกลียดซะจนถึงกับเรียกไปถีบตกน้ำตกท่าหัวหูดูไม่ได้แบบนั้นน่ะหรือคะ?”
“เออๆๆ...ผมบังคับใจลูกไม่ได้และจะไม่ทำด้วย”
“เพราะงั้นนะบอล...นายยังทำได้ไม่ดีพอแล้วจะต้องพยายามให้มากกว่านี้...เข้าใจหรือเปล่า?”
“เข้าใจครับ”
“งั้นไปพักผ่อนได้แล้วจ้ะ...อาจะได้เก็บสำรับ”
“เดี๋ยว”
“?”
“เมื่อคืนนาย...นอนในห้องแคทใช่มั้ย?”
“!!!!!!!”
“ใจกล้ามากเลยนี่!!...อยากเข้าไปนอนในห้องขังหรือไง?”
“ไม่ครับๆ...ไม่อยาก”
“ต่อให้เป็นหลานชายฉันก็จับนายเข้าคุกข้อหาข่มขืนกระทำชำเราได้นะ”
(ซวยๆๆๆ)
“ข่มขืนกระทำชำเราอะไรกันคะ?...คุณนี่เพ้อเจ้อ!!”
“อย่าเพิ่งขัดสิเธอ!!...ผมแค่จะบอกบอลว่าต่อไปอย่าทำอย่างนี้อีก...มันไม่เหมาะสม...ชิงสุกก่อนห่ามใครรู้จะไม่ดี”
“ลับหลังเราพวกเขาก็ทำกันอยู่ดีแหละ...จะห้ามใจไหวเร้อ~~”
(อานิภา!!!!...ตกลงจะช่วยหรือซ้ำครับเนี่ย?)
“ฮึ่ย~~...คืนนี้ให้พี่เอ็มไปนอนกับลูกแคท...ตกลงตามนี้ล่ะ...ส่วนนาย...อย่าออกจากห้องมาไม่งั้นอาจะส่งรถตำรวจมารับ...ทำอะไรหัดเกรงใจกันมั่ง”
“..................................................”
“ก็...แล้วแต่คุณสิคะไม่เห็นจะต้องถามฉันเลย”
............................................................................................................................................
“..................................................”
(นอนไม่หลับ...ให้ตายสิวุ้ย!!)
...ไม่ใช่ผมรอโอกาสจะเข้าห้องพี่แคทเพราะมันเป็นไปไม่ได้แน่นอนเนื่องจากป้าเอ็มนอนอยู่ด้วยแต่ผมคิดมากจนข่มตาหลับไม่ลงต่างหาก...อื๋อ?...รู้สึกว่าจะได้ยินเสียงเหมือนคนเดินอยู่นอกห้อง...
(ป้าเอ็ม...อึ่ย!!...จะไม่ใจกล้าไปหน่อยหรือแม้อาสนจะออกไปข้างนอกเพราะมีราชการเร่งด่วนก็เถอะแต่อานิภากับพี่แคทยังอยู่นะ!?)
“ถ้าเป็นป้าเอ็มจะต้องห้าม...พี่แคทด้วย”
“...................................................”
(นอนลืมตาแป๋วผ่านไปเกือบๆจะยี่สิบนาทีก็ได้ยินคล้ายเสียงฝีเท้าคนเดินที่ข้างล่าง)
“ไปดูดีกว่าว่าใคร”
(ไม่!...ไม่เอาไม้ค้ำไปเพราะเสียงจะดังตอนจังหวะเดินของเรา)
“...................................................”
(ห๊ะ!?...ไม่ใช่พี่แคทหรือป้าเอ็มนี่นาเพราะเมื่อลองเปิดประตูสำรวจดูแล้วทั้งคู่ยังนอนหลับในห้อง...งั้นก็...)
“เป็นอานิภารึ?”
(ให้ตาย!!...ลงบันไดตามลำพังทั้งที่ยังขาหักกับไม่มีคนช่วยนี่มันยากเย็นไม่ใช่น้อยเลยนะ)
“โอ่ย~~...กว่าจะถึงพื้น...อยู่ที่ไหน?”
“...................................................”
(เจอแล้ว...เงาสาดที่พื้นมาทางห้องรับแขก)
“...................................................”
“ใคร?”
“ผมเองครับ”
“ขาเป็นแบบนั้นยังจะลงมาทำอะไรอีกจ๊ะ?”
“คือผมได้ยิน...หวา!!!”
“ชี่~~...อย่าส่งเสียงดังน่ะ!!...บรรยากาศกำลังดีเลย”
...จะไม่ให้ผมเผลอร้องออกมาได้ยังไงกันเล่าก็อานิภาที่ยืนกอดอกอยู่ใกล้กระจกบานเลื่อนในห้องรับแขกนั่นสวมใส่เสื้อผ้าอาภรณ์อะไรซะที่ไหน!?...โอ๊ะไม่ใช่ๆ...ยังดีเธอที่นุ่งกางเกงชั้นในอยู่...จะ...จะบ้าเรอะ?...มีชิ้นผ้าผืนน้อยปกปิดร่างกายเพียงตัวเดียวนะเว้ย!!!!...ตายๆๆๆ...นี่น้องสาวพ่อกำลังทำอะไรให้ผมเห็นเนี่ย?...
“คืนนี้พระจันทร์สวยดีอาเลยลงมาดูพร้อมกับจิบไวน์ไปด้วย...มันแปลกตรงไหน?”
“ไม่แปลกหรอกครับแต่อา...”
“นี่เหรอ?...ปกติอาก็แต่งตัวแบบนี้ตอนอยู่บ้านตลอด”
(ตลอด!?)
“แล้วเวลานอนอาก็ชอบแก้ผ้าหมดเลยด้วย”
(จะบอกเราทำไม?...แหมๆๆ...ช่างมีอารมณ์สุนทรีไม่น้อยนะน้องสาวพ่อคนนี้...ยืนมองชมดวงจันทร์มือซ้ายจับก้านแก้วไวน์ยกขึ้นจิบช้าๆส่วนมือขวาวางเท้าบนโซฟาแล้วก็แต่งกายอย่างนั้น...เห็นแล้วเครียดชะมัด)
“ทำแบบนี้บ่อยหรือครับ?”
“บ่อย”
“ไม่กลัวมีคนมาเห็น?”
“ใครจะมาเห็นนอกจากอีตาคนบ้างานนั่น”
(อาสน)
“หิวก็บอกนะ...อาจะได้ทำอะไรให้กิน”
“ไม่ครับ”
“แหม~~...แต่บอลมาได้จังหวะเหมาะพอดีเชียว...เอาสักหน่อยมั้ย?”
“ผม...ไม่ค่อยชอบดื่มไวน์”
“หัดมีความละเอียดอ่อนซะมั่ง!!...ปฏิเสธคำขอของสุภาพสตรีได้ยังไง?”
“.................................................”
“มานั่งตรงนี้”
“ตรงนั้นเหรอครับ?”
“ใช่...มานั่งใกล้ๆอา”
...อานิภาคิดอะไรอยู่ถึงชวนผู้(หลาน)ชายไปนั่งใกล้ทั้งที่ตัวเองสวมใส่กางเกงในเพียงตัวเดียวซึ่งหมายความว่าหน้าอกของเธอก็ย่อมเปลือยเปล่าตั้งเต้าอล่างฉ่าง...หูยแม่เจ้า!!!!...ในความมืดสลัวที่มีแสงจันทร์สาดส่องผ่านเข้ามา...ผมเห็นยอดหัวนมเม็ดเล็กทั้งสองข้างได้อย่างชัดเจน...
“จะไม่...เปิดไฟสักหน่อย”
“ไม่เอา!...จิบไวน์ชมจันทร์ใครเขาเปิดไฟนีออนกันบ้างล่ะ?...เอ๋~~...รึว่าบอลอยากเห็นของสวยๆงามๆของอาหรือ?”
“ปละ...เปล่า...ไม่ใช่ครับ!!!”
“เอาน่ะๆๆ...อาเข้าใจธรรมชาติของเด็กหนุ่มดีว่ากำลังมีความต้องการและอยากรู้อยากเห็นมากแค่ไหน...เอ้า!!...ค่อยๆจิบ”
“ขอบ...ขอบคุณครับ”
“ไม่ชอบไวน์ๆ...อาจะบอกให้นะว่าอะไรที่ยังไม่เคยลองพอมีโอกาสก็หัดลองซะ”
(คำพูดประโยคนี้ลึกซึ้งกว่าที่คิดมาก...เราคิดมากไปเองหรือเปล่า?)
“บอล”
“ครับ”
“รู้ถึงความหมายของสีต่างๆมั้ย?”
“สี”
“ใช่...อย่างเช่นสีขาวหมายถึงความบริสุทธิ์...สีชมพูก็สื่อถึงความโรแมนติค”
“ก็พอรู้ครับ”
“แล้ว...สีดำล่ะจ๊ะ?”
“อือ--...ความลึกลับใช่ไหมครับ?”
“ถูกต้อง...อาชอบสีดำเป็นพิเศษนะ”
“อ๋อ”
“อย่างเช่นตอนนี้อาก็ใส่กางเกงในสีดำที่มีลวดลายเซ็กส์ซี่วาบหวามมาก...ชนิดที่หนุ่มๆได้เห็นแล้วไอ้นั่นลุกกันหมดเชียวนะขอบอก”
(อุ!?)
“อ้อ!!...ความหมายของสีดำน่ะมีเยอะแยะมากมายแต่อารู้อยู่อย่างหนึ่งและชอบมากๆ”
“วะ...ว่า...อะไรครับ?”
“กา...มา...รมย์”
“!!!!!!!!!!”
...ในขณะที่ผมนั่งตัวแข็งทื่อมือถือแก้วไวน์ด้วยความสั่นเทาอานิภาก็เดินมาหยิบไปแล้วขยับแก้วนิดหนึ่งก่อนจะยกจิบ...อะไรนั่น!?...ทีแรกอานิภาจะยกแก้วแต่ชะงักพลางมองมาที่ผมก่อนหมุนแก้วแล้วจิบไวน์ซึ่งถ้าผมไม่คิดเข้าข้างไปเองแล้วล่ะก็...เหตุผลที่น้องสาวพ่อหมุนแก้วก็เพราะจงใจจะประทับริมฝีปากให้ตรงกับของผม!?...
“ไวน์แก้วนี้รสชาติดีมากใช่ไหม?”
“คะ...ครับ...ดีมากครับ”
“เอาล่ะ...ทีนี้อาก็จะมีคำถามที่ต้องการให้บอลตอบ”
“เรื่องของพี่แคทหรือครับ?”
“ไม่ใช่”
“งั้น...”
“ดูท่าบอลเริ่มรู้แล้วว่าอาจะถามอะไร?”
“.............................................”
“ทำหน้าไม่อยากตอบ...เป็นความลับที่บอกใครไม่ได้ทั้งนั้น...ใช่มะ?”
“.............................................”
“โอเค!!...งั้นอาคงต้องมีของที่คู่ควรมาแลกเปลี่ยน”
“ของที่คู่ควร?”
(หรือว่า?)
“ถ้าบอลยอมพูดและอาหายสงสัยข้องใจ...กางเกงในสีดำที่สื่อถึงความกำหนัดและกามารมย์ตัวนี้อาจะให้บอลเป็นคนถอดมันออก”
“!!!!!!!!!!!!!!!!!”
“แล้วจากนั้นจะทำอะไรต่อมันก็เป็นเรื่องของเธอ...ว่ายังไง?...ยุติธรรมดีใช่ไหม?”
“..............................................”
“ที่ยังเงียบนี่...รึว่ามันยังไม่สมน้ำสมเนื้อกับความลับที่บอลเก็บงำไว้?”
“ไม่ใช่อย่างนั้นครับแต่...”
“แต่อะไรก็พูดมา...ไม่ต้องเก็บเงียบ”
“ผมไม่อยากให้พี่แคทเสียใจและไหนจะอาสน...”
“นี่เป็นการตัดสินใจของอาไม่เกี่ยวกับคนอื่น”
“กำลังทดสอบผม?”
“เปล่า”
“ถ้าผมไม่บอก”
“เหตุการณ์ในคืนนี้ก็ผ่านไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นไง”
“แล้ว...หากผมพูด”
“ก็เป็นไปตามที่อาสัญญาไว้ที่จะอนุญาตให้บอลเป็นคนถอดกางเกงในตัวนี้ออกและจากนั้นจะหยุดหรือเดินหน้าต่อมันก็แล้วแต่บอลเพียงคนเดียว”
“..............................................”
“แต่แค่ถอดออกเฉยๆน่ะ...มันไม่คุ้มค่ากับเสียโอกาสไปเปล่าๆใช่ไหมล่า?”
(นอกจากป้าเอ็มที่ยั่วยวนผู้ชายเก่งแล้วอานิภาก็ไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่าเลยสักนิด...จะทำยังไงดีล่ะ?)
“ไม่เห็นจะต้องคิดมากเลยนี่?”
...เริ่มขึ้นแล้ว!!!...อานิภาวางมือบนหน้าขาผมและลูบไปมาสลับกับยื่นแก้วไวน์ให้ดื่ม...กลิ่นหอมที่โชยออกมาจากร่างเจ้าหล่อนเมื่อรวมกับบรรยากาศที่สุดแสนจะเป็นใจผมก็ยิ่งหวาดหวั่นมากขึ้นทุกทีๆ...
“อาอยู่ฝ่ายเดียวกับบอลนะ”
“ฝ่ายเดียวกับผม?”
“ยังไม่เชื่อใจกันอีกหรือ?...มีแม่คนไหนจะรู้เห็นเป็นใจให้ลูกสาวได้เท่าอา?...ฝนอยากมีผัวอาก็เปิดทางให้...แคทอยากได้บอลอาก็ทำไม่รู้ไม่ชี้...ถ้าไม่ได้อาก็ห้ามพวกเธอไปแต่แรกแล้วสิ”
“................................................”
“ได้ลูกสาวอาไปตั้งสองคนแล้วบอลก็ไม่ควรจะต้องปิดบังอะไรอีก...เพียงแค่...”
“ผม...ผมจะไปนอน”
“เดี๋ยว--...อย่าทำลายสัญญาของเราสิ!!”
“ผมยังไม่ได้บอกว่าจะพูดหรือเปล่า?”
“กะล่อน!!”
“อื๋อ?”
“ระวังอาจะเปลี่ยนใจไม่ยกลูกสาวให้นะเออ!!”
“โธ่~~...ผมไม่ได้มีอะไรเกินเลยกับป้าเอ็มครับ”
“...โกหก!!!”
“ผมเปล่า”
“บอลโกหกแน่ๆอารู้...จะบอกเหตุผลให้ฟัง”
(ทำไมถึงมั่นใจเหลือเกินว่าเราโกหก?)
“ก่อนอื่นอาขอถาม...ป้าของบอลน่ะมีหนุ่มรับใช้สองคนใช่มะ?”
“...ครับ...เศกกับศุกร์สองพี่น้อง”
“แล้วบอลรู้หรือเปล่าว่านายสาวกับบ่าวหนุ่มสามคนนี้มีความสัมพันธ์กันอย่างลับๆ?”
“!?”
“ปฏิกิริยาช้าจัง...รู้อยู่แล้วสินายน่ะ?”
“...ผม”
“ก็กะไว้แล้ว...ใช่...พี่เอ็มมักจะนัดหมายสองหนุ่มนี่ไปเสพสุขด้วยกันบ่อยๆไม่หนึ่งต่อหนึ่งก็แบบสวิงกิ้งสองต่อหนึ่งและไม่ใช่โรงแรมม่านรูดกับรีสอร์ทก็เป็นที่ห้องลับใต้บ้านราศีกาญจนาที่โยนกบูรพา”
(รู้ถึงขนาดว่ามีห้องลับเชียวเหรอ?)
“ทำหน้างงอะไรยะอารู้มาตั้งนานแล้ว?...หึ!...ที่ว่ามาก็ไม่ใช่พูดจาเลื่อนลอยแต่มีเหตุผลที่หนักแน่น...ข้อแรก...พี่เอ็มไม่เคยยอมให้สองหนุ่มนี่หลั่งน้ำกามข้างในเลยแม้แต่ครั้งเดียว”
(กำลังจะหมายถึงปรากฏการณ์หวนคืนสู่วัยสาวสินะ?)
“บอลก็รู้จักแล้วนี่?”
“...ครับ”
“ทว่าพอมาได้เจอกับบอลไม่เท่าไหร่พี่เอ็มก็มีน้ำมีนวลผิวพรรณเปล่งปลั่งใบหน้าอ่อนวัยเหมือนย้อนกลับไปตอนอายุสิบแปดสิบเก้า...นั่นมันคืออะไรถ้าไม่ใช่ปรากฏการณ์หวนคืนสู่วัยสาวและจะเกิดขึ้นได้เมื่อผ่านการร่วมประเวณีกับรับน้ำกามของผู้ชายเข้าไปทางช่องคลอด”
“.................................................”
“อาดูออกว่ามันต่างกันชัดเจนเลยและก็เคยเป็นบ่อยๆเวลาที่อากับอาสนมีอะไรกัน”
“เหอ?”
“ไม่ต้องมาเฉไฉ!!!”
...ถึงมันจะเป็นความจริงแต่ผมไม่ยอมรับเพราะรุ่นพี่ในวงเหล้าก็ยังกล่าวไว้...ถ้าความแตกถูกจับได้แต่ไร้ซึ่งหลักฐานก็ให้ตีมึนลูกเดียวอย่ายอมรับง่ายๆเด็ดขาด!!!...
“ยัง...ยังอีก!!”
“ผม...ไม่ได้ทำ”
“เสียงอ่อยลงนะยะ!!...ได้--...ไม่รับใช่มั้ย?”
(อานิภาเดินขึ้นบันไดไปชั้นบนซึ่งก็ไม่รู้ว่าเธอจะทำอะไรแต่เราควรอาศัยจังหวะนี้เผ่นก่อนดีกว่า)
“เวรแท้!!...ไม้ค้ำก็เสือกไม่เอามาด้วย...อุ๊บ!?”
(ของนุ่มๆมาถูกหน้า!?...ชะอึ๋ย~~...นม...นมมาทั้งเต้าเลยวุ้ย!!!!)
“อะ...อา”
“กลับไปนั่งที่เดิมไม่งั้นอาจะกรี๊ดให้ลั่นบ้าน!!”
“.....................................................”
“แล้วก็ดูนี่ซะ”
“รูป?”
“ไปมองตรงประตูจะพอเห็น”
“นี่รูปใครครับ?”
“ดูก็รู้เองล่ะ...เอ้า!!...จะส่องไฟฉายให้”
“!!!!!!”
...ผมพอจะเดาได้ว่าต้องเป็นรูปโป๊ที่อาจจะเกี่ยวกับป้าเอ็มอย่างเช่นแอบถ่ายตอนเอากับผู้ชายหรือใช้ปากโม๊คจู๋แต่กลับกลายว่ารูปที่อยู่ในมือผมนั้นเป็นของ...อูย~~...ไม่อยากเชื่อเลยว่าหล่อนจะใจกล้าขนาดนี้!!!!...
“รูปตกแล้ว!...ตะลึงเลยสิท่า?”
“..............................................”
“ก็บอกแล้วใช่มะว่าอารู้...อื๋อ?...นี่มัน...รูปอา!?”
(ไม่รู้หรือไงครับ?)
“ตายจริง!!...หยิบมาผิดอัลบั้ม”
(เฮ้ย!?...มะ...มีเป็นอัลบั้มเชียวเรอะ?)
“เห็นหมดแล้วสินี่?”
“ไม่!!!...ผมไม่เห็นครับ”
“นายนี่ชอบโกหกจริง!!...ไม่เห็นแล้วจะหลุดจากมือได้ไงยะ?”
“...............................................”
“ไหนๆ...หวาย~~...แหกอ้าซ่าซะขนาดนี้เลย”
(รูปแรกอานิภาเปลือยกายล่อนจ้อนนอนหงายกึ่งนั่งหลังพิงพนักเตียงสวมยกทรงกางเกงในสีฟ้ามือประสานที่ท้ายทอยถ่างขาโชว์ส่วนรูปที่สองโลเกชั่นเดี่ยวกันแต่เปลี่ยนท่าโก้งโค้งเหลียวมองยิ้มหวานสู้กล้อง...บะ...บ้าชะมัด!!!!...จงใจยั่วอารมณ์กันหรือเปล่าฟะ?...โอ่ย~~...รู้สึกเหมือนเลือดกำเดาจะพุ่งออกจากจมูก)
“อ่ะ!...ที่จะให้ดูคือรูปนี้ต่างหาก”
“อึ๋ย!!!”
“อีตาสนยังไม่ไม่รู้หรอก...ไง!!...จะปากแข็งอีกไหมล่ะ?”
(รูปป้าเอ็มนั่งคุกเข่าอมกระดอให้เรา!!!...ไป...ไปถ่ายมาได้ยังไง?...แล้ว...แล้วตั้งแต่เมื่อไหร่?)
“จะถามอาว่าได้มายังไงใช่มะ?...ไม่บอกร้อก!!...ฮึๆๆ...ทีนี้จะจำนนด้วยหลักฐานแล้วหรือยัง?”
(ถ่ายติดเราซะเต็มตัวแถมเห็นหน้าชัดแบบนี้จะไม่ยอมจำนนก็ด้านเหลือทนละ)
“...ผมยอมบอกก็ได้”
“แฮ่!...ดีมากๆ”
“แต่ว่า...”
“เอ๋?”
“ขอดูรูปของอาอีกทีได้ไหม?”
“แน่ๆๆ...ทะลึ่งนะเราเนี่ย!!”
“.................................................”
“เล่ามาให้หมดเปลือกก่อนแล้วอาจะยกให้เลย...โอเค๊?”
“ครับ”
“อย่ามัวอิดออดลังเลอยู่เลยน่า--...พวกเราสองอาหลานไม่ขายกันอยู่แล้ว...ขืนบอลเป็นอะไรไปลูกแคทกับลูกฝนมีหวังเสียใจแย่...จริงมั้ยเอ่ย?”
“..................................................”
.............................................................................................................................................
“อ้อ!...เรื่องราวมันเป็นอย่างนี้เอง...พี่เอ็มเกลียดพี่กวางจนทนไม่ได้ถึงขั้นเอาตัวเองเข้าแลกเพื่อช่วงชิงหลานชายสุดที่รักกลับคืน...น่าเศร้าเนอะ?”
(น่าเศร้า?)
“ก็พี่เอ็มไม่เชื่อว่าลูกสาวตัวเองจะดึงดูดบอลได้ไงล่ะ...ไม่น่าแปลกหรอกเพราะไม่ได้เจอกันหลายปีแล้ว”
“.................................................”
“แต่อาไม่จำเป็นต้องทำอย่างนั้น...ฮิๆ”
...น้องสาวพ่อหัวเราะเบาๆขณะขยับขาเปลี่ยนอิริยาบถ...ด้วยวัยแค่สี่สิบเธอจึงยังดูสาวอยู่มากซึ่งได้ยินว่ามีนักศึกษาหนุ่มมาตามจีบด้วย(สุดยอด)แต่ผมไม่กล้าถามว่าเจ้าตัวรู้สึกยังไง?...
“น่ารำคาญ”
“เอ๊ะ?”
“พี่เอ็มน่ะสิทำตัวน่ารำคาญ...ที่จริงไม่ต้องเอาตัวเข้าแลกก็ได้แต่ที่ทำเพราะกลัวน้อยหน้าพี่กวางไง”
“กลัวน้อยหน้า”
“ก็บอลดันไปเอาพี่กวางด้วยนี่นาแล้วพี่เอ็มน่ะถือตัวว่าสวยเด่นมาแต่ไหนแต่ไรฉะนั้นจึงยอมกันไม่ได้”
“อือ”
“แล้วเมื่อตอนต้นปีอากินเหล้ากับป้าคนสวยของเธอจนเมามายและก็เผลอหลุดประโยคที่น่าสนใจออกมา”
“หา?”
(“พ่อบอลไม่น่าทำกับฉันอย่างนี้!!!”
“อะไรจ๊ะๆ...บอลแอบเข้ามาปล้ำพี่เรอะ?”
“ฮึ๊ย~~...ถ้าเป็นงั้นได้ก็ดีน่ะซี่!!...ฉันจะลงนอนหงายแก้ผ้าอ้าซ่าถ่างขารอควยตาหนูเสียเดี๋ยวนั้นเลย!!!!”
“แหม~~...พี่สนได้ยินคงจะคลั่งน่าดู...พี่เอ็มก็พูดเลอะเทอะน่า!!...ป้ากับหลานจะเอากันได้ยังไง?”
“ทำไม?...ทีนังกวางฤทัยที่หน้าเหี่ยวนมก็หย่อนตาหนูยังหลับหูหลับตาเย็ดลงแล้วทำไมถึงจะเย็ดกับฉันไม่ได้?”
“ลีลาพี่กวางคงเด็ดน่ะค่ะบอลถึงติดใจ”
“บ้าบอ!!...เพราะพ่อบอลไม่มาเจอฉันซะก่อนไม่งั้นไม่มีทางแม้แต่จะชายตามองนังกวางฤทัยกับลูกสาวมันหรอก!!!!”
“มั่นใจขนาดนั้นเชียว?”
“แต่เท่านี้ตาหนูก็เป็นของฉันแล้ว...อึ๊ก!...เจ้าเศกกับเจ้าศุกร์คงจะคิดถึงหีฉันไปอีกนานแน่...ไม่ได้ๆ...ฉันต้องปรนเปรอให้ตาหนูหลงใหลจนไม่อยากกลับไปหานังผู้หญิงพวกนั้น”
“เอ๋?...พี่เอ็ม...ยะ...อย่าบอกนะว่า...”
“ไม่บอกเว้ย!!...ตอนนี้แผนของฉันกำลังเดินหน้าอยู่”
“......................................................”
“อือ~~...ฉันคงเมามากแล้ว...เอิ๊ก!!...ป่ะยัยภา!...ไปนอนด้วยกัน”
“นั่นสินะคะ”
“ไม่ได้นอนกับเธอมานาน...ยังเหมือนเดิมหรือเปล่าล่ะ?”
“ภาไม่มีอะไรเปลี่ยนหรอกค่ะ...ชอบเหมือนเดิมทุกอย่าง”)
“เดี๋ยวอาครับๆ...ที่บอกว่าเหมือนเดิมนี่?”
“อุ๊ย!!...เผลอพูดมากไป”
“อา!!”
“เซ้าซี้น่ะ!!...ไม่มีอะไรหรอก”
(แน่ใจเหรอว่าไม่มี?)
“แฮ่ม!!!...ตอนนั้นอาก็เริ่มมั่นใจแล้วว่าบอลกับพี่เอ็มอาจจะเคยได้จุดๆๆกันแน่นอนแต่ต้องให้ชัดเจนกว่านี้”
“แล้วรูปใบนี้...”
“อาให้คนไปเอาค้นมาจากในห้องพี่เอ็ม”
“ใครครับ?”
“ไม่บอกย่ะ!!...ชั้นความลับระดับปกปิด”
“...................................................”
“เอ้า!...อาเข้าใจแจ่มแจ้งแล้ว...มาสิ”
“อะไรครับ?”
“ก็มาถอดกางเกงในอาน่ะซี่ยังจะถาม!!!”
“เอ้อ!!...คือ...”
“อาเป็นคนรักษาสัญญา...เอาสิ...คิกๆๆ”
(เหงื่อตกเลยเรา!!...ไม่ทันรู้สึกตัวด้วยซ้ำว่ามือทั้งสองข้างไปเกี่ยวที่ขอบกางเกงชั้นในของอานิภาได้ยังไงแต่...แต่แค่รูดลงเบาๆเท่านั้น...รูดลงเท่านั้น)
“อาครับ”
“จ๊ะ”
“ผมถามอะไรได้ไหม?”
“ว่ามา”
“อาสนกับป้าเอ็ม...เมื่อก่อนเคยเกิดอะไรขึ้นครับ?”
“อืม--...อาบอกได้แต่เพียงว่า...มันคือความรักที่ไม่สมหวัง”
“ฮ้า!?”
“สนใจของสวยๆงามๆตรงหน้านี่จะดีกว่านา”
“ครับ”
“อือ--...ตื่นเต้นไปหมดแล้ว...นอกจากผัวก็ไม่มีผู้ชายคนไหนจะถอดกางเกงในให้...ดึงลงเร็วๆสิจ๊ะหลานรัก”
“ครับ...ครับ”
“ไม่ได้นะคะคุณป้า!!”
“หนูแคทนั่นแหละ...ปล่อย!!!”
“เอ๊ะ?”
“อะไรน่ะ?”
“เดี๋ยวครับอานิภาอย่าไป!!...รออยู่ที่นี่ก่อน”
“อืมๆ...อาจะทำทีว่าเข้าห้องน้ำล่ะกัน”
...ไม่รู้พี่แคทกับป้าเอ็มมีเรื่องอะไรกันแต่ขืนทั้งสองคนรู้ว่าผมอยู่กับอานิภาในสภาพโป๊แทบเปลือยเปล่ามีหวังได้เน่าตายไม่คาบ้านนี้ก็ในห้องขังแหงๆ...พอก้าวขึ้นบันไดไปถึงชั้นบนอย่างทุลักทุเลไม่แพ้ขาลงก็ได้เห็นสองป้าหลานกำลังยื้อยุดกันอยู่หน้าห้องผมซึ่งพี่แคทเป็นฝ่ายนอนทับร่างป้าเอ็มโดยต่างคนต่างมีเชือกผูกที่ข้อมือ!!!...พวกเธอเล่นอะไรกันกลางดึกกลางดื่นหว่า?...
“อะ...อะไรกันครับเนี่ย?”
“ก็หนูแคทน่ะสิเอาเชือกมามัดมือป้า!!!”
“ไม่ผูกคุณป้าก็ย่องเข้าห้องบอลสิคะ!!!”
“ป้าแค่จะไปนอนกับตาหนูไม่ได้ทำอะไรเกินเลยสักหน่อย...ฮึ่ม!!...แอบผูกไว้ตอนไหนนะ”
“หนูไม่เชื่อหรอกก็คุณป้าแต่งตัวแบบนี้”
(ใส่เสื้อกล้ามนุ่งกางเกงในแต่ก็ทั้งคู่ไม่ใช่เหรอ?)
“หึงหวงไม่เข้าท่า!!”
“ต้องหึง...”
(!?)
“แม้จะเป็นหลายชายแท้ๆแต่คุณป้าก็เป็นผู้หญิงและยิ่งทั้งดูสาวกับหน้าตาสะสวยแบบนี้ด้วย...บอลอดใจไม่ไหวแน่”
(พูดกันต่อหน้าแบบนี้เถียงไม่ออกเลยเรา)
“คิดอกุศล”
“อย่าให้หนูบอกพี่เซคหรือน้องม่อนนะคะ”
“ก็บอกไปสิป้าไม่มีอะไรต้องกลัวในเมื่อบริสุทธิ์ใจซะอย่าง!!...ป้าจะไปนอนกับหลานชายของตัวเองน่ะผิดตรงไหน?”
(บริสุทธิ์ใจรึ?)
“สองคนนั่นจะไม่มีวันคิดอย่างคุณป้าแน่ๆค่ะ”
“โอ๊ย~~...รุนแรงเกินไปแล้วนะ!!”
“คุณป้าสู้แรงหนูไม่ได้หรอก...อึ๊บ!!”
...จริงของพี่แคท...ป้าเอ็มที่เป็นผู้หญิงธรรมดาไม่มีทางสู้แรงของลูกพี่ลูกน้องสาวผู้พี่วัย 22 ที่เคยผ่านการฝึกฝนร่างกายมาเป็นอย่างดีได้เลย...แป๊บเดียวก็จับป้าเอ็มมัดมือได้ทั้งสองข้างแล้วพยุงให้ลุกขึ้นโดยไม่ยากเย็น...
“พ่อบอลช่วยป้าด้วยซี่~~”
“จ๊ากกกกกกกกกกกกก!!!!...ผี...ผีหลอกกกกกกกกกก!!!!!!!!”
“คุณแม่!!!”
“ยัยภา!?”
“เสียงดังมาจากข้างล่างครับ!!!”
...แย่ละ!!...พี่แคทกับป้าเอ็มรู้ว่าอานิภาออกมานอกห้องแล้วมันจะมีอะไรเกิดขึ้นอีกเล่า?...ไม่สิๆ...เกิดขึ้นแล้วต่างหาก...อานิภาเห็นอะไรกันถึงได้ร้องเสียงดังลั่นบ้านขนาดนั้น?...
(ผิดปกติแน่ๆเพราะอานิภาก็รู้ดีว่าไม่สมควรแสดงตัวเวลานี้)
.......................................................................................................................................................
...ก่อนหน้านั้นแค่ไม่กี่นาที...
“ป้าหลานคู่นั้นหึงหวงกันเองหรือไง?...เฮ่อ!!...มีวันที่พี่สาวกับลูกสาวของเราต้องมาใช้ของร่วมกันด้วย”
“เฮะๆ”
“ช่างเหอะๆปล่อยเป็นธุระกันไป...หือ?...เมื่อกี้...เสียงอะไร?”
“................................................”
“เสียงน้ำมั้ง?”
“................................................”
“แต่พอดีเลยที่หลบเข้าห้องน้ำจะได้อาบล้างคราบที่ติดจิ๋มเราออกด้วย...แหมๆ...ตื่นเต้นจนน้ำเล็ดเลยก็บอลมองนมมองเป้าเราใหญ่เชียว...หึๆ...คงอยากทำกับเรามากสิท่า?”
“ฮือ--”
“หืม?”
“................................................”
“เหมือนได้ยินเสียงบางอย่าง...อือ--...สงสัยหูจะแว่วแฮะ”
“..............................................”
“ยังหรอกนะ...อาให้เธอทำไม่ได้และที่แกล้งเอารูปมายั่วยวนนั่นก็เพราะอยากจะล้วงความจริงเฉยๆ...แหม่~~...ไม่นึกไม่ฝันว่าบอลจะลงมาข้างล่างพอดีแต่เราก็หัวไวแถมโชคเข้าข้างด้วยล่ะ...ฮะๆๆ”
“ฮึ่ม!!”
“เอ้ย!?...ได้ยินตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะเนี่ย!!”
“...............................................”
“ใครอยู่ข้างนอก?...ลูกแคทเรอะ?”
“...............................................”
“อ๋อ~~...ที่แท้ก็เด็กนี่เอ...เฮ่ยๆๆๆ...บ้านนี้มีเด็กซะที่ไหนเล่า?...ลูกใครฟะ?”
“ฮิๆๆๆ”
“แน่ะๆๆ...หัวเราะๆ...ในครัวใช่มั้ยหยุดอยู่ตรงนั้นเลยนะ!?...เด็กบ้านไหนลูกเต้าเหล่าใครเนี่ยถึงมาวิ่งเล่นในบ้านคนอื่น!!!...นึกว่าเป็นสนามเด็ก...”
“แฮ~~”
“................................................”
“ยายจอมแสบเอ๊ย~~...ปั่นหัวพ่อหนูเหรอ?”
“กึ...กึๆๆ...กึๆๆ”
“แน่จริงร้องสิ...ฮี่ๆๆๆๆ”
“ผะ...ผีเด็กออกมาหลอนฉัน...ตาฝาด!...ตาฝาดๆๆๆๆๆ...ฉัน...ฉันตาฝาดไปแน่!!!...ถ้าเป็นภาพหลอนฉันลืมตาแล้วต้องหายไปนะ~~...อึ้ย!!”
“................................................”
“จะ...จะลืมตาล่ะนะอรนิภา...อย่ากลัว...เธออย่ากลัว!!...หนึ่ง...สอง...สะ...สะ...สาม!!!”
“แฮ--”
“ฮืออออออ...ยัง...ยังมายืนยิ้มเผล่อยู่อี๊ก~~...ไปซี่โว๊ย!!!”
“คิกๆๆ...ลืมตาก็ยังเห็น...แบร่!!”
“จ๊ากกกกกกกกกกกกก!!!!”
“ทำอะไร?...มานี่!!!”
“พี่รีย์!?”
“โอ๋ย~~...ไม่ได้มีแค่ตัวเดียวแต่ดันมีตั้งสองตัว...ผี...ผีหลอกกกกกกกกกก!!!!!!!!”
...................................................................................................................................................
“แกล้งคุณยายทำไม?”
“พี่รีย์ก็เห็นว่ายายปั่นหัวพ่อนี่นา”
“แล้วใช่เรื่องที่เราควรเข้าไปยุ่งเกี่ยวไหม?”
“ไม่รู้ละ!...หนูทนดูอยู่นานแล้ว...จะต้องให้รู้ซะมั่ง!!”
“ถ้าความรู้ไปถึงพระแม่เมื่อใดน้องอาจโดนโทษทัณฑ์ได้นะ”
“ก็ช่วยปิดให้หน่อยสิคะ”
“ไม่มีทางหรอก!...ให้ตายเถอะเล่นอะไรไม่เข้าท่าจริงๆ...พี่ก็พลอยถูกตราหน้าว่าเป็นภูตผีไปด้วย!!”
“ฮิๆ”
“ไม่ใช่เรื่องน่าขบขันนะ!!”
“ว้า~~...หนูไม่คุยกับพี่ละ!!”
“จะไปไหน?”
“ไปอยู่ใกล้ๆแม่...ท้าให้วิ่งไล่จับกันอีก...ฝากพี่รีย์ดูแลพ่อด้วยล่ะ”
“...................................................”
“เลิกอายได้แล้วน่า--”
“ริน!!”
“ฮะๆๆๆ”
“ฮื่อ~~”
“ท่านวสันตะนุจรินทร์สดใสร่าเริงมากนะขอรับ”
“นางยังกระทำตนเป็นเด็กน้อยไม่เปลี่ยนแปลงต่างหากเจ้าค่ะท่านลุง...แม้จะไม่ใช่ลูกของแม่หยาดฝนแต่นางก็มีอุปนิสัยเช่นนั้นเป็นทุนเดิม”
...............................................................................................................................
...ตัวอย่างในตอนหน้า...ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 86 “จงเดินเข้าสู่กับดัก!?...คำเชิญจากแดนใต้”
“แม่ไม่โกหกนะ!!...เมื่อกี้เห็นผีเด็กสองคน...ไม่ใช่ๆ...ผีเด็กผู้หญิงสองตัวดวงตาแดงโร่ยังกะกองไฟแน่ะ!!!!”
“ไม่...ไม่จริงค่ะ...เป็นไปไม่ได้!!!...คุณแม่จะต้องตาฝาดไปแน่ๆ...เธอ...ไม่มีวันทำอย่างนั้น”
(พี่แคทพูดอะไรที่น่าสงสัยออกมาอีกแล้วสิแต่หนึ่งในผีเด็กผู้หญิงนั่นรึว่าจะเป็นหนูริน...ลูกสาวของเรา!?)
............................................
“ลูกรีย์ช่วยบอกแม่ทีเถอะว่าเด็กผู้หญิงที่อายุน้อยกว่าหนูนั่นคือ...”
“แม้หนูจะไม่พูดแต่คุณแม่ก็คงมีคำตอบที่ชัดเจนอยู่ในใจแล้วนะคะ”
“จริงหรือนี่?...เด็กผู้หญิงที่แกล้งหลอกคุณ...คุณยายก็คือหลานสาวของท่านและก็ลูกสาวของฝน”
...........................................
“พี่เซคมาทำดีด้วยแบบนี้ผมบอกตรงๆครับว่า...กลัว...ไม่ใช่กลัวธรรมดาด้วย...หวาดระแวงเลยล่ะ!!!”
“แสดงว่าที่ผ่านมาฉันร้ายกับนาย?...ผิดแล้ว...ฉันเมตตานายมากนะ...เหมือนลูกเจี๊ยบในกำมือไง”
(มองหน้าเราพลางกำมือบีบแน่นบ่งบอกถึงความเหี้ยมเกรียมของจิตใจ...ผู้หญิงคนนี้อันตรายเกินไปแล้ว!!!!)
.......................................................................................................................................................
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น