รักไม่นับตัวเลข ตอนที่ 14
รักไม่นับตัวเลข ตอนที่ 14 การก้าวเดินครั้งสำคัญ!!
...เวลาหัวค่ำ...ผมนั่งเฝ้าอยู่ใกล้ๆมือถือตัวเองเพราะเตรียมใจล่วงหน้าไว้ว่าจีจะต้องโทรมาสวดยับอย่างแน่นอน...
“หวัด...โอ๊ว!!”
“ไม่ต้องมาหวัดดี!!...แกน่ะเสร็จยัยมารร้ายไปแล้วใช่มั้ย?”
“มารร้ายอะไร?...เบาๆเสียงก็ได้น่า...แก้วหูงี้แทบแตก”
“ไม่ต้องทำ
มึน!!!...ก็นังมารจุนไงเล่า!!”
“จี!!...ทำไมพูดก้าวร้าวกับพี่จุนแบบนั้น?”
“ช่างฉัน!!!...แกอย่ามัวเฉไฉรีบเล่าเรื่องทั้งหมดมาเดี๋ยวนี้ว่าทำไมถึงไปทำเรื่องบัดสีกับยัยนั่นได้”
...เสียงดังเกรี้ยวกราดซึ่งแสดงว่าจีกำลังโกรธชนิดไฟลามทุ่ง...ปิดบังหรือแก้ตัวก็คงไม่มีประโยชน์อันใดผมจึงสารภาพตามความจริงและเล่าเหตุการณ์เกือบทุกอย่างยกเว้นไอ้วีรเวรลมปากอ่าวอัปยศ...
(ย้อนไปเมื่อตอนเย็น...หลังจากโดนถล่มด้วยกระบวนท่าสะสางแค้นที่ถูกนำมาใช้เที่ยวล่าสุด...สบโอกาสที่กางเกงว่ายน้ำแบบผูกเชือกของพี่จุนเกิดหลุดและเธอผละตามไปเก็บผมก็พยายามพาร่างอันบอบช้ำว่ายมาถึงขอบสระ...
“แฮ่กๆ...นึกว่าจะตายซะแล้ว...ราวกับได้เห็นนรกรำไร”
“โย่ว~~...กางเกงดันหลุดซะได้...รอดชีวิตไปนะเจ้าถั่วงอก...ยังมามองหน้าอีก!!!...รึจะเอา?”
...ขืนยังอยู่ให้เห็นหน้าก็ไม่รู้จะโดนลงฑัณท์ด้วยวิธีการโหดๆอะไรอีกบ้าง...ผมรีบเดินไปห้องน้ำสถานที่เริ่มต้นของเรื่องยุ่งทั้งหมด...ทำธุระเสร็จออกมาเห็นพี่จุนคุยอะไรบางอย่างกับพี่บรีน...
“ใจเสาะจริงเล้ยไอ้เด็กบ้า!!...กะอีแค่บอกรักผู้หญิงก็ยังไม่กล้า...มันกำลังคิดอะไรน่ะ?”
“...................................................”
“...................................................”
...จากนั้นทั้ง 2 สาวต่างกระซิบกระซาบกันชวนให้น่าสังสัยนักและพอรู้ว่าถูกแอบดูก็มองผมเป็นตาเดียว...ชักท่าไม่ดีแล้วสิ...ผมรีบหลบเข้ามาในห้องน้ำอีกครั้ง...
“...พี่จุนคงไม่ได้บอกพี่บรีนไปเรียบร้อยแล้วนะ?...ไม่งั้นเราซวยแน่ๆ...นั่นปะไร!!”
...มีคราบอสุจิที่หลงเหลือจากการร่วมรักกับพี่จุนซึ่งมันติดที่ขอบอ่างเป็นหลักฐาน...ผมไม่รอช้ารีบทำลายมันทิ้งและสำรวจดูตามที่อื่นจนแน่ใจว่าไม่มี...
“เกือบไป--...ไอ้นี่ยิ่งซวยตายโหง!!”
“ซวยอะไรหรือคะ?”
“หวา~~...ปละ...เปล่า...พี่บรีน...มีอะไรหรือครับ?”
“คือ...พรุ่งนี้...เคนพอจะว่างมั้ย?”
“ว่างสิครับ”
...จะไม่ว่างได้ยังไง?...ต่อให้มีธุระด่วนแค่ไหนแต่วันเกิดของพี่บรีนสำคัญยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด...
“ค่ะ...เอ่อ...คือบรีนคิดมาตั้งหลายวันแล้ว...มันอาจจะกะทันหันไปสักนิดแต่พรุ่งนี้เคนไปปทุมธานีกับบรีนเถอะนะคะ?”
“ปทุมธานี?”
“...ที่ชวนเพราะอยากให้เคนไปรู้จักกับพ่อและแม่ของบรีนจ้ะ”
“หา!?...พี่...พี่พูดจริงๆหรือครับ?...ไม่ได้หลอกให้ผมดีใจเล่นนะ”
“ไม่ค่ะ...พี่จองตั๋วรถทัวร์เผื่อไว้ให้เคนด้วย...เที่ยว 6 โมงเช้าค่ะ”
...พอพี่บรีนพูดจบผมก็ตรงเข้าไปกอดเธอและแทบอยากจะร้องไชโยออกมาดังๆ...สาวชวนเข้าบ้านไปพบพ่อกับแม่ในวันเกิด...มันจะมีความหมายอะไรอื่นอีกได้เล่า?...
“อุ๊ย!!...อย่าค่ะ...เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า”
“แหะๆ...ผมดีใจจนลืมตัวครับ”
“ตั้งใจจะทำแบบนี้แต่แรกล่ะมั้ง...ตกลงไปนะคะ?”
“ไปแน่ๆครับ!!...ผมไม่มีวันปฏิเสธอย่างเด็ดขาด...ไป...ไปครับ...เอ่อ--...ว่าแต่...”
“คะ?”
“เมื่อกี้ที่พี่คุยกับพี่จุน...”
“อ๊ะ!!...ไม่บอก...เอาไว้จะเล่าให้ฟังทีหลังนะคะ”
“...ครับ”)
“เฮอะ!!...แล้วไง?...แฟนพาเข้าบ้านไปรู้จักกับว่าที่พ่อตาแม่ยาย...คิดจะโอ้อวดกันรึ?”
“ไม่ได้โอ้อวดสักหน่อย...แค่เล่าให้ฟัง”
“คือกันนั่นแหละ!!!...แล้วนายยังมีหน้าเกิดอารณ์เงี่ยนไปล่อยัยจุนอีก...อีนั่นมันก็บ้า!!...ผู้ชายมีถมเถไม่ไปหิ้วมานอนกก...สงสัยหมดท่าไม่มีใครเขาเอาล่ะสิถึงได้คว้าเด็กใกล้บ้านที่เห็นมาแต่อ้อนแต่ออกอย่างนายแทน...หือ?...เจ้าถั่วงอก!!”
“จี!!”
“ทำไม!!...เราพูดอะไรผิดตรงไหน?...ลองบอกมาซิ”
“นั่นแม่เธอนะ”
“ก็แค่แม่เลี้ยงไม่ใช่แม่แท้ๆ!!!...หึ!!...ไอ้นั่นก็โง่แล้วเสือกอวดเก่ง...งานนี้ไอ้โง่เจออีบ้า...มันส์ซะ”
“ใครโง่?”
“ก็ไอ้เขียวหัวโล้นกับพวกของมันไง!!...นังมารตีนผีนี่ไม่ได้เคี้ยวได้ง่ายๆสักหน่อย...ถ้าแค่นี้ถูกล้มได้ก็ผิดวิสัยอย่างแรงละ...ต่อให้มีมือเท้าเปล่าๆก็สู้คนจำนวนมากกว่าได้...ยัยนั่นผ่านสนามรบจริงๆมาแล้วนะ”
“สนามรบ?”
“นายยังพอจำได้มั้ย?...ช่วง 2 ปีก่อนที่จุนหายออกจากบ้าน...ที่จริงยัยนั่นน่ะไปเป็นทหารรับจ้างรบกับกองโจรในแอฟริกา...ฆ่าคนตายเป็นเบือ”
“ฮ้า!!!...ไหนจีบอกว่าพี่จุนไปหางานทำที่ดูไบไง?”
“.....................................................”
“ตอบฉันสิ!!...นี่...นี่เป็นความจริงเหรอจี?...ไม่ใช่เรื่องล้อเล่นอย่ามาโกหกกัน”
“เออ!!...ครั้งนั้นไม่ได้พูดความจริงแต่วันนี้ฉันซีเรียสแล้วยังจะมีอารมณ์โกหกนายไปหาสวรรค์วิมานอะไรอีกเล่า?...ความจริงก็เป็นอย่างที่บอกนั่นแหละดังนั้นเทคนิคประสบการณ์ต่อสู้จึงมีล้นเหลือ...กะอีแค่พวกกุ๊ยท้องถิ่นกระจอกๆไม่มีทางคว่ำยัยนั่นลงแน่”
...พี่จุนเคยเป็นทหารรับจ้างรบ!?...มันน่ากลัวเกินไปแล้วล่ะครับ!!!...มือเรียวบางคู่นั้นที่สร้างความสุขให้แก่แท่งเนื้อของผมเคยจับอาวุธปืนยิงคนตาย...ถ้าเป็นผู้อื่นบอกจะไม่มีวันเชื่ออย่างเด็ดขาด...
“อดีตหมายเลข 1 ของวงการบวกกับที่เคยเอาชีวิตไปเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายแทบทุกวินาทีในสมรภูมิสงคราม...แม้ยากจะทำใจยอมรับแต่แม่เลี้ยงบ้าๆของเราเป็นผู้ทักษะยุทธอย่างแท้จริง”
...จีพูดถึงตรงนี้ก่อนเงียบเสียงไปครู่หนึ่ง...เธอดูเหมือนจะคลายความโกรธลงไปได้นิดหนึ่งแล้ว...
“ว่าแต่...จีเชื่อที่พี่จุนบอกหรือเปล่าว่าฝีมือเธอตอนนี้ยังแพ้?...”
“แพ้ฝนเหรอ?...เออ--...ถ้าเรื่องการต่อสู้...กับเราน่ะจุนไม่เคยพูดเล่นหรอก...แต่...แกไม่ต้องพาเราเปลี่ยนคุยเรื่องอื่นเลยนะเว้ย!!”
“??”
“เราอุตส่าห์เตือนแล้วเตือนอีกนะว่าให้นายใส่ใจแต่คุณบรีนเท่านั้น...นี่ถ้าอยู่ต่อหน้าจะเตะสักผัวะ...หมั่นไส้จริง!!”
...ถึงจะดุด่าผมแต่จีก็เริ่มใจเย็นลงตามลำดับเนื่องจากน้ำเสียงของเธอใกล้ลดระดับเป็นปกติ (เดาเอา) ...
“แต่ก็ช่างมัน...ถือซะว่าวันนี้นายมีลาภปากโชคดีได้กินหอยผัดฉ่าฟรีๆ...อร่อยมั้ย?”
“มันก็...อร่อยมากนะ...แต่ที่จริง...”
“ทำไม?...จุนมันซาดิสต์ขย่มดอนายหักคารูไปแล้วรึ?”
“เปล่า--...คือ...ไม่...ไม่มีอะไรหรอก”
...เกือบเผลอหลุดปาก...แย่แล้ว!!!...ก่อนกลับบ้านพี่จุนสั่งว่าห้ามบอกใครหรือแม้แต่จีก็ห้ามบอกนี่นา...
“นี่แกยังอมอะไรอีกวะเนี่ย?...รีบคายมาซะ!!...ถ้าบังอาจปิดบังแล้วรู้ทีหลังเราจะทึ้งหมอยนายให้เกลี้ยง!!”
...เอ้า!!...จนได้สิกูเอ๊ย~~...ถ้าบอกก็โดนพี่จุนอัดแต่ถ้าไม่บอกก็ต้องถูกจีซัด...เอาไงดี?...
“เคน!!...เรา 2 คนเป็นเพื่อนซี้กันไม่ใช่เรอะ?...นายสามารถคุยปรึกษากับเราได้ทุกเรื่องไม่เว้นกระทั่งเรื่องหีควยหรือเรื่องเย็ดกัน...เล่ามาเถอะเราฟังได้”
“มันจะดีเหรอ?”
“อายอะไรอีกว๊า~~...นี่เราไม่ใช่เพื่อนรักของนายแล้วรึ?”
“อือ--...ได้...งั้นฉันบอกก็ได้...แต่อย่าเยาะเย้ยและเหยียบไว้เลยนะ”
...ผมตัดสินใจยอมเล่าเรื่องน่าขายหน้าในห้องน้ำของคลับให้เพื่อนรักฟังจนหมดเปลือก...
“อุ!...อุ๊บ!!...ฮ่าๆๆๆ...เป็นความจริงหรือวะนี่?...ฮิๆ...ยัยจุน...สวรรค์ล่ม!!!...ฮะๆๆๆๆๆ”
...จีหัวเราะดังลั่นด้วยความสะใจมากๆ...นานแล้วนะที่ไม่ได้ยินเธอปล่อยเสียงหัวเราะอย่างสุดกลั้นแบบนี้...
“บอกจะทำให้ยิ่งกว่าเราเมื่อคืนนั้น...จะโขยกกันจนถึงขั้นเอวเคล็ด...โอ๊ย!!...น่าขำฉิบหายโว้ย~~...ฮะๆๆๆ...เราน่ะไม่มีวันซ้ำเติมนายแต่สมน้ำหน้าอีแม่เลี้ยงจอมห้าวให้สะใจยังจะสนุกซะกว่า...ฮ่าๆๆๆ”
“อย่าขำนักซี่--...ฉันน่ะมันน่าทุเรศมาก...ทำให้พี่จุนผิดหวังทั้งที่เธออุตส่าห์ยอมมีอะไรด้วยในรอบ 12 ปี”
“ฮึ!!...ไอ้ที่บอกว่าไม่ยุ่งกับใครมา 12 ปีนี่จะเชื่อได้หรือเปล่าไม่รู้นะแต่สิ่งที่นายไม่ควรทำกับจุน...ไม่สิ...ไม่ควรทำกับผู้หญิงคืออย่าปล่อยให้เธอคนนั้นอารมณ์ค้าง...ผัวเมียเขาเลิกกันหรือแอบไปมีชู้ก็เพราะสาเหตุนี้มานักต่อนักแล้วว่ะ”
“...................................................”
“แต่ที่นายเล่ามาก็พอจะเชื่อได้ว่าตลอด 10 กว่าปีมาเนี่ย...จุนคงไม่เคยยุ่งกับใครจริงๆ”
“?”
“หอยยัยนั่นคงมีรสเผ็ดร้อนเกินไปมากกว่า...ท่อนเอ็นของนายก็ตะกละกินเอ๊ากินเอาอย่างเอร็ดอร่อย...น้ำตามันเลยไหลเร็วกว่าปกติ”
...หัวข้อสนทนาเปลี่ยนเป็นเรื่องทะลึ่งไปซะแล้ว...จีกระเซ้าถึงเจ้าหนูน้อยของผมๆก็เลยแหย่กลับบ้าง...
“เอ่อ--...งั้นหอยของจีน่าจะหวานนุ่มลิ้นกว่าของพี่จุนนะ”
“ฮะๆๆ...แน่นอน...ของเรารสกลมกล่อมไม่จัดจ้านน่ะ...อยากพิสูจน์มั้ยเล่า?”
“ว่าไงนะ?”
“ถ้ามาหาเราภายใน 2 ชั่วโมงนี่...นายจะได้ทานหอยอวบๆรสหวานๆของเรา...จะทานที่ริมทะเลสดๆเลยก็ยังได้...”
“ฮื้ย~~...ใครจะไปถึงที่นั่นภายใน 2 ชั่วโมง?...รู้ทั้งรู้ว่าฉันทำไม่ได้เลยแกล้งยั่วกันนี่หว่า!!”
“...แล้วแต่จะคิด”
“ดันพูดยั่วให้อยากขึ้นมาซะงั้น...คืนนี้ฉันคงนอนเงี่ยนหีของเธอทั้งคืนแน่ๆ”
“เร๊อะ!?...คิดถึงหีเราขนาดนั้นเชียว?...ก็ยังมีพี่บรีนอยู่ทั้งคน...แค่พูดเพราะๆหวานๆแล้วขอเธอดูซี่!!”
“พูดง่ายจังนะจี”
“ก็นายมันคนรอบจัดอยู่แล้ว...ไม่ใช่พี่บรีนก็คงเป็นพี่แตงชู้ลับไอ้เอ๊าะ...รึใจกล้าไม่กลัวเจ็บตัวก็ยัยจุน”
“ไม่ไหว...เคนกลายเป็นไอ้ลมปากอ่าวไร้น้ำยาในสายตาของพี่จุนไปเรียบร้อยแล้ว...ในเมื่อไม่มีใครงั้นฉันขอนอนจินตนาการฝันถึงหอยของเธอเมื่อคืนนั้นดีกว่า”
“โอ๊ะไอ้บ้า~~~...น่าเศร้าตายเนาะ!!...หีสาวคนอื่นที่นายเคยล่อมันจะสวยกว่าน่าดูกว่าของเราถมเถออก...อีกอย่างนายก็เห็นของเรามาแต่เล็ก...ไม่เบื่อหรือไง?”
“ไม่เบื่อ...ยังไงก็ไม่เบื่อ...เคนว่าของจีสวยกว่าคนอื่นที่เคยเห็นมาทั้งหมด...ถึงของพี่จุนจะโหนกมากแต่ยังไงจีก็ดีกว่าแหละ”
“ผู้ชายอะไรแหลเก่งจังหึ?...พอๆๆ...ไม่ต้องบรรยายถึงหอยยัยนั่นให้เราฟังอีกแล้ว...จะอ้วก!!”
“..................................................”
“อ่ะ!!...เห็นแก่เจ้าถั่วงอกที่น่าสงสารตายชัก...ถ้างั้น...จงให้สัญญามาซิว่านายจะไม่เอาสิ่งที่เราจะส่งให้ต่อไปนี้เอาไปเผยแพร่กับใคร...แม้แต่พี่บรีนหรือจุนก็ตาม”
“มันคืออะไรหรือ?”
“สัญญามาก่อนเซ่!!!...รึจะไม่เอา?”
“เอาๆๆ...ก็ได้ๆ...เคนให้สัญญาว่าถ้ามีบุคคลที่ 3 รู้ขอให้จีเลิกคบเป็นเพื่อนกับฉันได้เลย”
“ดีมาก...รอสัก 20 นาที...เราจะส่งของแก้เงี่ยนไปให้และก็ชักว่าวจนกว่าจะซีดตายไปเถอะ...ไอ้เพื่อนบ้า!!”
(มีลุ้น...ถ้าบอกแบบนั้นไอ้ที่จะส่งมามันก็ต้องเกี่ยวกับเรื่องอย่างว่าแน่ๆ...มันคืออะไรหนอ?...น่าตื่นเต้นจัง...หรือจะเป็นคลิปเสียงตอนเล่นเสียวกับแฟน?)
............................................................................................................................
...ระหว่างที่รอก็นั่งจัดของใส่กระเป๋าเพราะพรุ่งนี้ต้องออกจากบ้านแต่เช้ามืดพร้อมพี่บรีน...ทางสะดวกที่น้าจี๊ดพามิวไปเยี่ยมคุณยายที่ตาก...หยิบโน่นวางนี่แล้วพลันนึกถึงคำพูดของพี่จุนตอนก่อนจะแยกย้ายกันกลับ...
(“ถั่วงอก!!”
“โธ่~~...พี่อย่าเรียกผมแบบนั้นสิครับ”
“โฮะ!!...กลัวบรีนรู้?...ก็เพราะมัวแต่กังวลกับเรื่องเล็กๆน้อยๆแบบนี้ความรักถึงไปไม่ถึงไหน...นี่!!...พี่อยากให้เคนทำอะไรให้มันชัดเจนลงไปซะที”
“ความหมายของพี่?...”
“เท่าที่พี่สังเกต...พวกเธอ 2 คนยังไม่เคยมีอะไรกันใช่มะ?”
“จะ...จะมีได้ยังไงครับ!!...ผมไม่ใช่ผู้ชายที่จีบผู้หญิงเพราะมุ่งหวังเรื่องพรรค์นั้น”
“เคนพูดโกหก...”
“??”
“จำไว้...คนเราเกิดมามี 2 สิ่งที่ต้องทำ... 1 เพื่อดำรงชีวิต... 2 เพื่อดำรงเผ่าพันธุ์...ถึงพี่จะเล่าเรียนมาน้อยแต่ก็พอรู้...มนุษย์ทุกคนน่ะมีความต้องการทางเพศด้วยกันทั้งนั้น...พี่...เคน...จี...บรีนก็ไม่มีข้อยกเว้น”
“พี่จะให้ผม...”
“อย่าทำเป็นเซ่อ!!...โตๆกันแล้ว...ไปทำเรื่องอย่างว่ากับบรีนเธอซะ”
“พี่บรีนต้องไม่ยอมแน่ๆครับ”
“ไม่ลองแล้วจะรู้ได้ยังไง?...คิดจะทำตัวเป็นสุภาพบุรุษก็ให้รู้จักเวลาหน่อยพ่อคุณ”
“พี่บรีนคือผู้หญิงที่ผมมอบความรักให้อย่างจริงใจ...ผมจะทนุถนอมและไม่สร้างเรื่องด่างพร้อยให้กับตนเองด้วยการย่ำยีใช้กำลังกับเธอเด็ดขาด...ถ้าจะมีความสัมพันธ์กันก็ต้องเกิดจากการยินยอมพร้อมใจของทั้ง 2 ฝ่ายครับ”
“...คิดอยู่แล้วว่าเคนจะต้องพูดอะไรในทำนองนี้...เชยซะไม่มี”
“??”
...แล้วจู่ๆพี่จุนก็เอื้อมมือคว้าคอผม...รวดเร็วจนไม่อาจตั้งตัวหรือหลบทันได้เลย...
“อุ...อุ๊ก!!!!”
“....................................................”
...กำลังแขนอันทรงพลังของอดีตแชมป์โลกเทควันโด้สามารถยกร่างผมลอยขึ้นทั้งตัวและค่อยๆผ่อนแรงลง...
“แค่กๆๆ...นี่...นี่มัน...อะไรครับพี่?”
“เริ่มจะรู้บ้างหรือยัง?”
“??”
“มนุษย์น่ะนะตายง่ายกว่าที่คิดมาก...อดน้ำอดอาหารก็ตาย...หายใจไม่ออกก็ตายแล้วอย่างเมื่อกี้ถ้าพี่เค้นแรงบีบเต็มที่...แค่นี้กระดูกคอของเคนก็หลุดจากกันล่ะ”
“พี่จุน...”
“ที่เธอพูดมามันก็ถูกแต่ไม่ทั้งหมด...พี่อยากให้เธอทั้ง 2 มีความสุขกันโดยไม่ต้องไปสนใจคำพูดอันไร้สาระจากคนนอกหรือมัวกังวลเรื่องนั้นเรื่องนี้ในเมื่อมีหัวใจที่ตรงกัน...อย่าลืมว่าคนเรามีชีวิตเหลืออยู่บนโลกใบนี้น้อยเข้าไปทุกวินาที...รีบมีความสุขกันซะตั้งแต่ยังมีโอกาสเถอะ”
“ถ้าอย่างงั้น...สิ่งที่ผมเชื่อมั่นมาตลอด...มันก็ผิดสิครับ?”
“สำหรับเคนมันอาจจะถูกแต่สำหรับผู้หญิงหลายๆคนที่รวมทั้งตัวพี่หรือแม้แต่บรีนก็อาจคิดแบบเดียวกันว่า...มันผิดย่ะ!!...นี่ถามจริง...ไม่รู้เหรอว่าตลอดเวลาที่อยู่ใกล้ชิดกันบรีนชอบเธอหรือเปล่า?”
“ผมไม่กล้าคิดเข้าข้างตัวเองมากหรอกครับ”
“ช่างประเสริฐซะจริงจริ๊ง~~...เอาละ!!...พี่จะสงเคราะห์เจ้าลมปากอ่าวแถมไม่รู้ใจหญิงให้ได้รู้...บรีน...เธอรักเคนนะ”
“พี่บรีน...รักผม”
“เมื่อกี้เธอเป็นคนบอกพี่เองแหละ...รู้ดังนี้แล้วจะทำอะไรต่อไปก็เป็นเรื่องของเคนละกัน...พี่จะไม่พูดอะไรอีกเพราะเป็นคนนอกมาตั้งแต่ต้นและขออวยพรให้พวกเธอทั้ง 2 โชคดี”)
...ลงว่าพี่จุนออกปากเองมันก็ต้องเป็นความจริงแน่นอน...
(แต๊งๆ...แต๊งๆ)
“กำลังคิดเพลินๆเชียว...จีส่งอะไรมาให้เรานะเอ่ย?...ให้รอตั้งเกือบครึ่งชั่วโมง...ฮะ...เฮ้ย!!!!”
...นี่มัน...แม่ทอมบอยส่งภาพเปลือยมาให้ผมทางมือถือตั้ง 7 รูป...ถึงแม้จะดูมัวหรือไหวไปบ้างแต่ก็ยังเห็นรายละเอียดชัด...ถ้าเอาลงคอมแล้วขยายนะ...พ่อจะพิมพ์มาแปะประดับฝาผนังห้องน้ำแม่งเลย (ว่าไปนั่น) ...
“ภาพของจี?...เดี๋ยวก่อน!!...นี่อาจเป็นของคนอื่นก็ได้”
(แต่น...แต๊น)
“ไง!!...ได้รับหรือยัง?”
“อื้อ!!...ชัดเจนมาก...ว่าแต่จีส่งตรงหอยสดๆแดงๆของใครมาให้เนี่ย?”
“บ๊ะไอ้นี่!!!...จะของใครได้อีกเล่า!!...ก็เราเพิ่งแก้ผ้าถ่ายเมื่อกี้ไงล่ะ...ดูดีๆสิมี 2 ภาพมั้งที่เห็นหน้าด้วย”
(สุดยอด!!!!...ถ้าไม่ซี้กันจริงไม่มีทางทำแบบนี้หรอกนะครับ...ถ่ายรูปโป๊ของตัวเองแล้วโชว์ให้เพื่อนดูน่ะ...ที่สำคัญคือต้องไว้วางใจกันมากๆด้วย)
“...ไหนๆ...เออ--...จริง...นี่เธอให้ใครถ่าย?”
“อ๋อ!!...คู่ขาลับๆในชมรมเราเอง...พอดีสบโอกาสเหมาะที่เพื่อนๆกับอาจารย์ออกไปเที่ยวตลาดนัดริมหาดเหลือแค่เรา 2 คนก็เลยขอให้เธอช่วย”
“เหลือเกินจริงๆนะ”
“แต่แม่งอายเหมือนกันว่ะ....ว่าไง!!...พอจะช่วยให้หายเงี่ยนบ้างมะ?”
“ใครว่า!!...อย่างนี้มันยิ่งเงี่ยนไปกว่าเก่าน่ะซี่!!!...จีจ๋า~~...กลับมาขอฉันสักครั้งเถอะนะ...อูย~~...ดูซิดู...หอยของเธอนี่มันช่างสวยลงลิ้นเลียน้ำหีเหลือเกิน...แคมก็แด๊งแดงน่าจูบดูดแตด”
“เฮ่ๆๆ...อ้อนใหญ่เลยนะๆถั่วงอก...ที่แท้ก็ยังอยากตีหม้อเราอยู่นี่หว่า!!...น่า--...ยังไงๆพี่บรีนก็ต้องดีกว่าเราหรือยัยจุนอยู่แล้ว...ไปบอกรักเธอซะแล้วชวนเข้าโรงแรมกันเลย!!!”
“บ้ารึ?...บอกรักแล้วชวนเข้าโรงแรม...พี่บรีนจะได้ด่าฉันเปิงน่ะสิ!!”
(แนะนำคล้ายๆพี่จุนแฮะ)
“จากที่นายบอก...พรุ่งนี้วันเกิดเธอก็ไม่ต้องไปหาของขวัญอะไรอื่นหรอก...คำสารภาพรักของนายนั่นแหละคือของขวัญที่พี่บรีนต้องการมากที่สุดแน่ๆ...เอาล่ะแค่นี้ก่อน...เราอยากเล่นอะไรสนุกๆกับเด็กเราก่อนทุกคนจะกลับน่ะ...ชักคันหียิบๆว่ะ”
“ขอบคุณสำหรับคำแนะนำมาก...อ้อ!!...ส่งไฟล์เสียงหรือคลิปตอนตีฉิ่งมาให้ดูบ้างสิ”
“เจ้านี่ได้คืบจะเอาศอกเว้ย!!!...หน้าจอน่ะจ้องเข้าไปซะให้ตาถลนเถอะ...คืนนี้ดูภาพหีภาพตูดเราแล้วก็ชักว่าวให้น้ำเงี่ยนแตกไปซะไอ้ลามกเอ๊ย~~”
...วางสายไปแล้ว...ได้ขนาดนี้ก็ดีถมเถ...อื้อหือ~~...แต่ล่ะภาพนี่มันทำให้น้ำควยพุ่งกระฉูดได้ง่ายๆ...ผมลุกไปปิดประตูล็อคกลอนอย่างแน่นหนาก่อนกลับมาชื่นชมเรือนร่างและความสวยสดของอวัยวะเพศซึ่งจัดให้โดยเพื่อนรักที่แสนดี...พี่จุนครับ...ครั้งนี้ผมจะขอทำตามหัวใจตัวเองที่เรียกร้องทำเรื่องอย่างว่ากับรูปโป๊ของลูกสาวพี่โดยมีเวลาถึงเที่ยงคืนเท่านั้น...ทำไมน่ะรึ?...
“เพราะหลังเที่ยงคืนเป็นต้นไปจะย่างเข้าสู่วันเกิดของพี่บรีนซึ่งนับจากนั้นหัวใจของเราจะต้องคิดถึงแต่เธอเพียงผู้เดียว”
(รูปแรก...จีถอดเสื้อผ้าเหลือเพียงชุดชั้นในสีครีมนอนตะแคงตัวอวดโชว์ความเซ็กส์ซี่ทุกสัดส่วนของร่างกาย...ยิ่งดูก็ยิ่งน่าเสียดาย!!...เป็นทอมทำไมว๊า~~...ชิ้นผ้าส่วนบนมันแทบจะแบกรับความอวบอั๋นของหน้าอกไม่อยู่ยอดปทุมถันดันยกทรงออกมาจนเห็นเม็ดชัดแจ๋ว...ส่วนผ้าชิ้นล่างก็ไม่แตกต่างกัน...เนื้อผ้าของกางเกงชั้นในมันก็บางซะจนไม่อาจจะปิดบังเนินสามเหลี่ยมหัวกลับประดับขนหมอยสีดำขลับได้มิด...แม้ความอวบอูมจะสู้ของพี่จุนไม่ได้แต่ก็มีบางอย่างมาทดแทนซึ่งนั่นคือเม็ดติ่งสีชมพูแก่ที่ตั้งเหนือปากรูสวาท...จากในรูปนี้มองไม่ค่อยเห็นเพราะมีขนขึ้นบัง)
“อูวววว...เซ็กส์ซี่ฉิบหาย...เพื่อนในวัยเด็กของเรานี่สุดยอดจริงๆ”
...แท่งเนื้อเริ่มขยายใหญ่เมื่อได้รับการกระตุ้นจากสิ่งยั่วเย้าทางเพศชั้นเลิศ...เจ้าสหายรู้ใจนี่เพียงแอบเห็นยกทรงหรือร่องนมหรือขอบกางเกงชั้นในของสาวๆแค่นิดเดียวก็พองก๋าเต็มเป้าแล้วโดยไม่ว่าจะเป็นแบบเห็นรอยตะเข็บยามสาวเจ้าทั้งหลายนั่งหรือก้าวเดิน...มันก็ต้องให้รู้สึกเงี่ยนอยู่ร่ำไป...อาจเรียกว่าไวต่อเรื่องพรรค์นี้มากเกินมั้ง?...นั่นไง!!...พลันหัวคิดอันทะลึ่งลามกก็พลันรื้อฟื้นความทรงจำถึงสาวๆคนอื่นที่ผมเคยเห็นของส่วนตัวด้วยไม่ว่าจะส่วนบนหรือส่วนล่างเพื่อช่วยประกอบการทำกามกิจ...ผมคนนี้น่ะเห็นผ้าผืนล่างชิ้นจ้อยมานักต่อนักทั้งโดยตั้งใจและไม่ตั้งใจ...
“ถ้านับเฉพาะคนพิเศษหรือคนใกล้ตัวเราก็มีอยู่หลายคน...”
...จี...สาวทอมบอยคนนี้...เรียกว่าเห็นแจ้งชัดแทบทุกรุขุมขนมาแต่เล็กแต่ไม่เคยเบื่อ...ยิ่งพอโตมาก็ยิ่งอยากดูเข้าไปใหญ่...ปกติเป็นการยากที่จะได้เห็นของเธอเพราะแต่งตัวมิดชิดและมักใส่กางเกงขายาวไปไหนมาไหนเสมอ (ยกเว้นคืนนั้นกับตอนนี้) ...
“บางทีแจ๊กพอตแตกเพราะดันผ่านุ่งกางเกงในผู้ชายซะฉิบ!!!...ไปหาซื้อมาได้ยังไงวะ?...ไม่อายคนขายบ้างเล้ย~~”
...นอกจากจีแล้วก็มีอีกคนคือพี่บุศ...สาวเจ้าคนนี้ถ้าหนุ่มคนไหนไม่เหลียวมองก็ต้องบอกว่ามีปัญหาแล้วล่ะ...เวลาพี่บุศนั่งไขว่ห้างหรือก้าวเดินหนุ่มๆมักจะมองลงที่ต่ำเสมอ...ขาอ่อนเอย--...ปลีน่องเอย--...ถ้าโชคดีก็มีวาสนาเห็นแพนดี้ตัวจิ๋ว...ส่วนสำหรับผมขอดูในระดับแนวสายตามันจะดีกว่าเป็นไหนๆก็หน้าอกของพี่บุศน่ะเห็นแล้วทำเอาอิ่มทิพย์แบบไม่ต้องกินอะไรก็ยังได้...
“แต่เราหรือใครๆก็ไม่โชคดีเหมือนพี่บอลที่ได้รู้แจ้งชัดในร่างกายของพี่บุศทุกอณูเนื้อ...อืม--...นึกถึงพี่เขาก็ชวนให้คิดไปถึง 2 ลูกพี่ลูกน้อง...”
...คนแรกพี่แคท...นั่นแน่!!!...ผมเคยเห็นอะไรสวยๆงามๆภายในกระโปรงของเธอเหมือนกันนะครับซึ่งเข้าใจว่าดวงชะตาครั้งนั้นคงพุ่งถึงขีดสุดมันจึงเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายจริงๆ...คือวันหนึ่งไปห้องสมุดแล้วพบพี่แคทนอนหลับที่โซฟา...ทีแรกไม่คิดว่าจะโชคดีอะไรหรอกแต่ผมดันทำหนังสือตกก็เลยก้มลงไปเก็บ...เท่านั้นแหละ!!!...กางเกงชั้นในสีขาวบริสุทธิ์ของสาวสวยที่สุดในมหาวิทยาลัยก็ปรากฏต่อหน้าแต่แค่แว่บเดียวเท่านั้นเนื่องจากพี่แคทลืมตาตื่น (อาจเพราะได้ยินเสียงหนังสือหล่น) เธอคงจะรู้ตัวว่าเผลอทำหวอออกเลยเปลี่ยนท่านอนซะใหม่ส่วนผมก็รีบออกจากที่นั่นตรงดิ่งเข้าห้องน้ำ (ไม่ต้องบอกมั้งว่าเข้าไปทำอะไร?) ...
“อา~~...เราจดจำภาพนั่นกลับมาสำเร็จความใคร่อย่างไม่ต้องเปิดหนังสือหรือหนังโป๊ไปอีกหลายวันเลย...ฮึ่ย!!...ไอ้น้องชายแข็งเป็นลำเต็มพิกัดเพราะกางเกงในของพี่แคทอีกแล้ว”
...อีกคนคือน้องฝน...อย่างที่ทราบๆกันดีว่าสาวน้อยคนนี้ชอบทำอะไรโลดโผน...เมื่อครั้งวันสอบกลางภาควันแรกผมเห็นฝนปีนขึ้นไปอยู่บนหลังคาอาคารสโมสรในคณะของเธอ...ใครๆเขาต่างตักเตือนว่ามันอันตรายให้ลงมาหล่อนก็ไม่สนใจนั่งกอดเข่าอ่านหนังสือสอบเฉยเลย...ถ้านั่งท่านั้นมันก็ต้องเห็นสิ่งที่ซ่อนอยู่ในกระโปรงจีบแน่ๆแต่ว่าไม่ใช่กางเกงในนะครับ...กางเกงขาสั้นสีแดงแจ๊ดต่างหาก...เล่นเอาหนุ่มๆ (รวมทั้งผม) เซ็งไปตามๆกัน...
“ก็ยังดีที่เห็นขาอ่อนสวยๆ...โคตรแห่งความขาว...ขาวเนียนเป็นบ้า...แล้วก็จากที่เราเห็น...ส่วนนั้นของเธอท่าจะใหญ่ด้วยแน่ๆ!!”
(รูปที่ 2 ...เป็นภาพถ่ายในระยะใกล้ไม่เห็นหน้า...จีปลดตะขอยกทรงอวดโชว์หน้าอกและเอามือประคองโอบฐานนมไว้...โดยรวมทั้งหมดของจีนั้นก็ใหญ่สวยไม่แพ้พี่จุนแต่ยังแพ้พี่บุศ...นอกจากนี้ยังมีปลายนิ้วชี้กดที่หัวนมสีชมพูกึ่งน้ำตาลอ่อนที่ตั้งอยู่บนยอดเต้าคู่งามที่เต่งตึงโค้งเว้าแต่ก็แฝงไว้ด้วยความยืดหยุ่นนุ่มนิ่มตามธรรมชาติของเพศแม่ไว้อย่างเต็มที่แม้จะมีนิสัยอย่างผู้ชาย...เรียกว่าสาวแท้ๆบางคนยังอายม้วนไปเลยล่ะกัน)
“แม้หน้าจอจะเล็กแต่ก็ไม่ใช่อุปสรรค...อ้อ!!...ต้องปิดไฟห้องด้วยเพื่อใครจะได้ไม่มาเห็นเรากำลังเล่นว่าวในร่ม”
...จัดการตามที่พูดเสร็จแล้วผมก็ควักเจ้าหนูออกมารูด...ตามองพินิจอย่างชื่นชมในรูปร่างของแม่สาวทอมบอยปากพึมพำอย่างหื่นกระหายใคร่อยากลองลิ้มเจ้าของรูปส่วนมือก็สาวควยอย่างมีความสุขจนยากจะบรรยายออกมาเป็นคำพูด...หน้าอกน่ะผมบีบเคล้นดูดดุนหัวนมมาหลายคนแล้วทั้งสาวน้อยสาวใหญ่ไม่ว่าจะพี่กรรณ...นุ้ย...พี่แตง...น้าจี๊ด...จี...พี่จุน...ซึ่งยอมรับว่าแต่ล่ะน้องนางต่างก็มีดีกันไปคนละอย่าง...
(รูปที่ 3 ...สาวทอมบอยนอนหงายในท่ายกล้อและแบะขาออก...ต้นขาขาวกับน่องคู่นั้นทำเอาใจผมสั่นสะท้านใช่เล่น...ยิ่งเจ้าเนินเนื้อที่มีกางเกงในปิดทับมันยังดันเต่งเป็นคุ้งเป็นแคมกันจะๆก็แทบทำให้ความดันพุ่งปรี๊ด...ขนในที่ลับบางส่วนยังแพลมออกทางด้านข้างของแพนดี้...ยัง...ยังไม่พอ!!!...ผมสามารถมองรูประตูหลังของจีได้รางๆอีกด้วย)
“อูยยยย...คืนนั้นน่าจะเย็ดเธอให้รู้แล้วรู้รอด...จะหีหรือตูดก็ได้...กูไม่เกี่ยงแล้ว...โอววววว...มันส์”
...ผมกระตุกท่อนลำเร็วขึ้นตามลำดับ...นี่ขนาดดูไปแค่ 3 ภาพน้ำกามก็ใกล้จะได้ออกมาสู่โลกภายนอก...ยังมีเหลืออีกตั้ง 4 ซึ่งมันก็เด็ดดวงทั้งนั้น...
“อด...อดทนไว้ก่อนโยม...ยุบหนอ...พองหนอ...เอ๊อะ!!...”
...สาวคนต่อไปที่ปรากฏในห้วงความคิดคือน้าจี๊ด...นี่!!!...คนนี้จะขาดไปมิได้เพราะไอ้โรคจิตอย่างผมชอบสอยหยิบกางเกงชั้นในของเธอมาช่วยสำเร็จความใคร่อยู่เนืองๆแถมไม่ต้องมัวไปแอบดูให้เสียเวลาเนื่องจากเห็นอยู่บ่อยครั้งไม่ว่าจะตอนเปลี่ยนชุดหรือตอนถอดเสื้อผ้าอาบน้ำ...น้าจี๊ดไม่ค่อยสนใจกับผมผู้เป็นหลานชายแต่ต่อไปต้องสนมากขึ้นเพราะหล่อนเสร็จผมไปแล้ว (เกี่ยวกันหรือเปล่า?) ...
“อะไร?...คิดถึงคนแม่แต่พาลคิดไปถึงคนลูกด้วย”
...ใช่แล้วมิวนั่นเอง...อยู่แค่ป.6 แต่ใส่ยกทรงแล้ว...แหม~~...ก็นมของน้องหนูมันใหญ่เกินตัวซะเหลือเกิน...ส่วนข้างล่างน่ะหรือ?...เห็นจนเอียน...อุ๊บ!!...ไม่ใช่...แต่เห็นเกือบทุกวันเพราะเธอชอบเข้ามายั่วเย้าผมโดยแกล้งเปิดโน่นเปิดนี่ให้ดูซึ่งแม้กางเกงในยังไม่หวือหวาเซ็กส์ซี่มากเพราะน้าจี๊ดยังไม่ให้ใส่แต่น้องมิวก็ชอบที่จะมาโชว์ให้ผมวาบหวิวใจเล่นทั้งแบบวับๆแวมๆหรือแบบจะๆเต็มๆ...
“คะ...ควยแข็งโป๊กไม่ยอมหด!!...เพราะนึกถึงหีน้องมิว...นี่กูเงี่ยนอยากเย็ดหีเด็กประถมด้วยหรือวะเนี่ย!?...โอววววว”
...พี่บรีน...นับจากวันแรกที่ย้ายเข้ามาอยู่...ตอนเธอเปลี่ยนเสื้อผ้า...กางเกงชั้นในสีดำที่แสนเซ็กส์ซี่นั่นเป็นครั้งที่ผมเห็นชัดๆที่สุดเพราะเวลาต่อมาไม่กล้าแสดงอะไรที่น่าเกลียดออกไปให้หล่อนรู้ตัวอย่างมากก็แค่ชำเลืองด้วยหางตาเท่านั้น...
“บรีนจ๋า~~...ก้นของพี่สวยจับใจจังเลย...นะ...นมพี่ก็งามหยดย้อย...อาาาาาาาาาา...พะ...พี่ต้องเป็นของผมเท่านั้น”
(รูปที่ 4 ...รูปนี้งามหาใดเทียม...จีเปลี่ยนท่าเป็นนอนคว่ำและรูดกางเกงในลงไปกองที่หัวเข่าแล้วตา 2 ข้างของผมจะมองอะไรได้นอกจากบั้นท้ายขาวๆกับโคกหีอวบอูมฟู่ฟ่องด้วยขนเงาะ...บริการถึงใจดีจริงๆนะเพื่อนรักคนนี้...เห็นแล้วชวนให้นึกถึงรูหีของผู้หญิงคนอื่นที่เคยเย็ด)
“อูววววววว...ยะ...อยากเอาควยยัดหีจริงๆเล้ย~~...นูนอูมอะไรอย่างนี้...อาาาาาา”
...ผู้หญิงที่ผมเคยเอาควยยัดหี...พี่แตงต้องมาเป็นคนแรกๆ...ไม่ต้องมีบรรยายอะไรนอกจากสุดยอดและสุดเสียวทุกครั้งที่ (ควยหี) พบหน้ากัน...รสนิยมของชุดชั้นในที่เธอชอบต้องมีสีสดฉูดฉาดและเน้นประดับด้วยลูกไม้แสนเซ็กส์ซี่เพื่อเอาใจเจ้าเอ๊าะเพื่อนจอมลามกนั่นเองแต่ตัวผมไม่จำเป็นต้องไปแอบดูให้ตาเหล่เขหรอก...แค่ขอดีๆพูดเพราะๆพี่แตงก็โอเคแล้วแถมยังจะได้เฉาะหอยของเธออีกด้วยนะ...
“อือออออออ...อูววววววววววว”
...อีกคนคือพี่จุน...ไม่ใช่เรื่องยากที่จะเห็นชุดชั้นในของแม่เลี้ยงวัยสาวของจีเพราะเธอมักไม่ค่อยระวังเนื้อระวังตัว...บางครั้งเวลานั่งอ้าแข้งอ้าขาก็เผยออกมาเป็นพูเป็นกลีบเชียว (อย่าคิดลึก) หรือไม่ก็ไม่นำพาต่อกางเกงในมันซะงั้นอย่างวันนี้ที่หล่อนมาชวนผมไปว่ายน้ำนั่นแหละ...คุณเธอนุ่งกางเกงในซะที่ไหน?...อีกอย่างหอยของเธอก็โหนกนูนยิ่งกว่าใครเพื่อน...มองภาพก้นลูกสาวก็เหมือนมองก้นของแม่...
“โออออออออ...ได้ที่แล้วววววว...อึ๊ยยยยยย”
...ความเงี่ยนลุกโชนได้ที่...ทีนี้ต่อให้ใครจะห้ามยังไงก็ฉุดไม่อยู่...ผมเร่งกระทอกควยสาวขึ้นสาวลงอย่างมันส์อารมณ์...จะทนถึงดูรูป 7 หอยกาบพาเสียวซ่านครบหรือเปล่า?...
“อ้าาาาาาาาา...โออออออออออ...เสียวควย...อืออออออออ”
(รูปที่ 5 ...สาวทอมเปลี่ยนมานอนหงายอีกครั้ง...เธอแหกขาหว้างทำให้เปลือกหอยอ้าออกจากกันแลเห็นเนื้อในสีแดงก่ำและมีคราบน้ำเมือกซึมจับอยู่ตามปากช่องคลอดอีกด้วย...)
...แล้วเมื่อนึกถึงไอ้เอ๊าะก็ต้องนึกถึงน้าดาผู้เป็นแม่และ “เมีย” ของมัน...โทษฐานที่ผมเคยเอากางเกงชั้นในของเธอมาซึมซับรับน้ำควยก็พอจะคาดเดาว่าน้าดาเป็นผู้หญิงที่ไม่ยอมแพ้ต่อเรื่องอายุ...เธอจะแต่งตัวให้ดูสวยต่อหน้าคนอื่นอยู่เสมอดังนั้นเรื่องชุดชั้นในก็จะต้องเริ่ดไม่ต่างกัน...พูดกันตามจริงน้าดาก็ไม่ค่อยระวังเนื้อระวังตัวเท่าไหร่จึงไม่ใช่เรื่องยากสำหรับผม (พี่ต่ายก็เช่นเดียวกัน) ...
“อูวววววววว...อยากแดกหอยสดๆของเธอจังเลย...จีจ๋า~~...เธอช่างเป็นเพื่อนที่แสนดีอะไรอย่างนี้”
...ผมชักว่าวช้าบ้างเร็วบ้างเพราะไม่ต้องการให้แตกเร็ว...อีกแค่ 2 รูปเท่านั้น...พยายามเข้าไอ้เคนเอ๋ย~~...แต่มันชักทนไม่ไหว...แค่นึกตอนที่ทำกับจีเมื่อคืนนั้นก็เสียวซ่านมากโข...ไม่...ไม่มีที่ว่างจะคิดถึงหญิงอื่นอีก...
(รูปที่ 6 ...คล้ายกับรูปที่ 5 แต่นี่พิเศษกว่าเพราะจีนอนแหกหีเอานิ้วกลางถูเขี่ยเม็ดแตดและนิ้วชี้กับนิ้วนางสอดเข้าไปในรูหี...มิน่าเล่า!!...ตอนคุยช่วงท้ายถึงได้เสียงสั่นๆแถมเลิกคุยเร็วเพราะจะรีบไปตีฉิ่งกับคู่ขา)
“โออออออออ...ถ้ามาทำแบบนี้ต่อหน้า...กูจะดึงนิ้วออกเอาควยเสียบแม่งให้ดิ้นพราดๆ...ต้องมาอ้อนขอเย็ดกับกูทุกวันเลยคอยดู...โอวววววววววววว...ใกล้แล้วววววววว...อู๊ยยยยยยย”
(มือสั่นแต่พยายามแข็งใจกดปุ่มดูรูปสุดท้าย...อันนี้เด็ดที่สุดเพราะจีคลานเข่าโก้งโค้งแอ่นตูดโชว์กล้องโดยที่ปากรูหีมีขวดโลชั่นทาผิวเสียบคาเหลือเพียงปลายขวดโผล่พ้นแคมติ๊ต่างว่านั่นคือควยผู้ชายหรือแท่งดิลโด้...ไม่ใช่แค่นี้...ที่รูก้นยังมีนิ้วกดแช่จมลงไปเกือบครึ่งด้วย...ท่านี้ได้ใจผมไปเต็มๆ)
“โอออออออ...ดะ...ดู...ดูดีๆไม่ใช่นิ้วจีนี่หว่า!?...งั้น...งั้นก็เป็นของเพื่อนคู่ขาที่ว่า...โอ๊ะ!!!...แตกแล้ววววววววว...อูยยยยยยยยย...ออกแล้ววววววววว”
...สุดจะทานทนไหวอีกต่อไป...น้ำกามสีขาวข้นพุ่งกระฉูดอย่างแรงราวกับท่อน้ำแตก...พุ่งแรงมากกว่าที่เคย...คืนนี้สบายตัวและพอช่วยชดเชยความรู้สึกแย่ๆจากเมื่อตอนกลางวันได้บ้างแต่มันน่าเสียดายที่ต้องลบทิ้งเพราะจีอุตส่าห์ส่งภาพของลับของเธอมาให้ด้วยความเต็มใจ...
“ก็บอกแล้วว่าต่อไปจะคิดถึงแต่พี่บรีนคนเดียว...ต้องทำให้ได้สิวะไอ้เคน”
...ใจหนึ่งก็เสียดายแต่อีกใจก็โล่งอก...เฮ้อ~~...
.............................................................................................................................
14 ตุลาคม 2548 ...รุ่งขึ้นเวลา 5.45 น.ที่ท่ารถทัวร์...
“หลับสบายดีมั้ยคะ?”
“...ครับ”
“...แต่เมื่อคืนบรีนนอนไม่ค่อยหลับเท่าไหร่”
“....................................................”
...พี่บรีนคงมีความกังวลเหมือนกันกับการก้าวเดินครั้งสำคัญซึ่งจะมีอุปสรรคอะไรรอพวกเราอยู่เบื้องหน้าก็ไม่อาจรู้ได้แต่ผมจะไม่ลังเลใจอีกแล้ว...ออกเดินทางไม่เท่าไหร่พี่บรีนก็ซบหลับที่หัวไหล่ผม...โอกาสดีมาถึงจึงเอาแขนโอบไหล่เธอและหลับไปด้วยกัน...พอรถวิ่งไปเกือบ 2 ชั่วโมง...
“อือ--...บรีนหลับไปนานเชียว...ถึงไหนแล้วคะ?”
“...เพิ่งจะพ้นตัวเมืองนครสวรรค์ครับ...”
“.....................................................”
...หญิงสาวดูจะเขินอายที่หลับซบกับอกผมจึงถามแก้เกี้ยวทันทีที่ตื่นนอน...ไม่ว่าอะไรหรอกครับ...ยินดีและเต็มใจมากซะอีก...เราใช้เวลาเดินทางราว 5 ชั่วโมงกว่าๆรถทัวร์ก็มาจอดที่หน้าห้างฟิวเจอร์ปาร์ครังสิตและต่อแท็กซี่ไปทางถนนสายรังสิต-นครนายกอีกประมาณครึ่งชั่วโมงจึงมาถึงหน้าประตูบ้านหลังหนึ่ง...
“ถึงแล้วค่ะ”
“...ใหญ่โตจังครับ!?”
...บ้านเดี่ยวหลังใหญ่ซึ่งตั้งอยู่บนพื้นที่น่าจะราวๆสัก 4 ไร่...สุดยอดแห่งความหรูหราคลาสสิคตามสไตล์ตะวันตก...มีทั้งสระว่ายน้ำและสวนหย่อมกับปลูกแปลงดอกไม้ตามแนวถนนเข้าสู่ตัวบ้าน (อ่างน้ำพุก็ยังมี) ...
“บรีน...กลับมาแล้วหรือจ๊ะ?”
“สวัสดีค่ะคุณแม่”
...คนนี้คือคุณแม่ของพี่บรีน...คะเนด้วยสายตาเธอน่าจะมีอายุราว 40 กว่าๆ...ท่าทางใจดี (หวังให้เป็นอย่างนั้น) ...
“ลูกจ๊ะ...หนุ่มคนนี้?...”
“เคนค่ะ...เป็นลูกชายเจ้าของหอที่บรีนไปพักค่ะ”
“สวัสดีครับ”
...คุณแม่ของพี่บรีนมองหน้าผมครู่หนึ่งก่อนทักทายตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล...
“หวัดดีจ้ะ...เธอนี่เองที่บรีนชอบเล่าให้ฟังบ่อยๆ...อ่ะ!!... 2 คนเดินทางมาเหนื่อยๆเข้าไปพักผ่อนให้สบายตัวก่อนนะจ๊ะ...แม่สั่งให้เด็กเตรียมของว่างรอไว้เยอะแยะเชียว”
“คุณพ่อล่ะคะ?”
“ไปประชุมกับกลุ่มผู้บริหารที่บริษัทจ้ะ...เอ--...ตอนนี้น่าจะเลิกแล้วมั้ง?...เดี๋ยวก็คงกลับมาถึง”
...จากที่พี่กรรณเคยพูด...คุณพ่อของพี่บรีนนั้นดุไม่ใช่เล่น...ผมล่ะหวั่นใจจริงๆซึ่งระหว่างเดินทางก็นึกถึงเรื่องนี้มาตลอดและคิดแผนการไว้รองรับแต่ยังหาวิธีดีๆไม่ออก...
“เคนไปพักผ่อนทานของว่างในบ้านก่อนนะคะ...บรีนขอคุยอะไรกับคุณแม่สักครู่แล้วจะตามไปค่ะ”
“ครับ”
“..................................................”
...ผมเข้าบ้านด้วยความเจียมเนื้อเจียมตัวยิ่งดูก็ยิ่งใหญ่โตโอ่อ่าคนรับใช้ก็มีมากมายทั้งชายหญิง...เจอเศรษฐีตัวจริงเข้าให้แล้วล่ะ...ของที่ใช้ประดับบ้านไม่ว่าจะรูปปั้น,แจกันหรือถ้วยโถโอชามเครื่องลายครามที่ตั้งโชว์ตามมุมต่างๆล้วนแต่มีราคาไม่น้อย...ถ้าพลาดทำแตกเสียหายไปสักชิ้น...ค่าเช่าหอพักที่ผมได้รับทุกเดือนมันจะพอจ่ายไหมนะ?...
“เชิญทานของว่างค่ะ”
“ขอบคุณมากครับ...”
...พี่บรีนเคยเปรยให้ฟังว่าพ่อของเธอเป็นนักธุรกิจ...ผมก็เดาไว้ตั้งแต่บัดนั้นแล้วว่าทางครอบครัวต้องมีฐานะดีซึ่งพอได้มาเห็นก็ต้องทึ่งปนอึ้งเพราะมีฐานะดียิ่งกว่าที่คิดไว้มากโขทีเดียว...นอกจากนี้พี่บรีนยังเล่าต่อว่าเธอมีพี่สาวอีกคนหนึ่งโดยตอนนี้เพิ่งจะเรียนจบปริญญาโทและไปทำงานที่ประเทศเยอรมัน...
“ต่อให้พี่สาวไม่อยู่ก็ไม่เหงานะเนี่ย...มีคนอยู่เยอะแยะ...โอ๊ะ?...มีสระว่ายน้ำอีกแห่งหลังบ้านด้วย...ไปดูสักหน่อยดีกว่าเรา”
...สระว่ายน้ำบ้านไอ้เอ๊าะนี่ชิดซ้ายไปเลยเมื่อมาเปรียบเทียบกับบ้านของพี่บรีน...
“...?”
“.....................................................”
...มีใครว่ายน้ำด้วย?...ผู้หญิง...นั่นพี่บรีนนี่นา!!...เธอเปลี่ยนชุดมาลงเล่นน้ำตั้งแต่เมื่อไหร่?...แหม~~...ไม่บอกกันเลยนะครับ...ผมเดินเข้าไปใกล้ๆขอบสระทางทิศที่หล่อนจะว่ายมาถึงเพื่อกะจะแซว...
“......................................................”
“ฮ้า~~...ได้ออกแรงทุกสัดส่วนอย่างนี้...แก!!!”
“??”
“...จะเข้ามาขโมยของเหรอหา!!!”
“เดี๋ยวๆๆ...นี่มันอะไรกันครับพี่บรีน?”
“เฮ้ย!!!...ใครก็ได้มาจับไอ้นี่ทีเร็ว!!!”
...มีคนรับใช้ในบ้านที่ยังไม่รู้ว่าผมมาที่นี่ก็จะเข้ามาจับตัว...บางคนคว้าเชือกมาด้วย...
“ไม่ใช่!!...ผมไม่ใช่ขโมยนะ!!!”
...พี่บรีนเป็นอะไรไป?...ผมไม่รู้จะทำอย่างไรนอกจากหันหลังวิ่งหนีแต่กลับโดนขวดน้ำพลาสติคขว้างเข้าที่หัว...
“แอ่ก!!!”
“คิดหนีรึไอ้หัวขโมย?...เดี๋ยวฉันจะเรียกตำรวจมาลากคอแกเข้าคุก...มัดมัน!!!”
“เสียงดังอะไรหรือ?”
“อ้าว!?...พี่บรีม...เคน!!”
“บรีน...คุณแม่”
“!!!???”
...ว้าก~~~...ผีหลอกกลางวันแสกๆ!!!...พี่บรีนไหงถึงได้มี 2 คน?...หน้าตารูปร่างความสูงเหมือนกันเดี๊ยะเลย!!!...
“นี่!!...บรีมเพิ่งจับโจรได้ค่ะ...จะส่งมันไปนอนคุกซะให้เข็ด”
“อย่าค่ะพี่บรีม!!...นั่นเขามากับบรีนนะ”
“อะไร?...เจ้าหัวขโมยนี่...น้องเป็นคนพามาบ้านเราเหรอ?”
“เจ็บๆๆ...ใช่ครับ...ผม...ชื่อเคนมาที่นี่...กับพี่บรีน...ไม่ใช่หัวขโมยครับ”
“อ้าว!!...ทำตัวลับๆล่อๆฉันก็นึกว่านายเป็นพวกติดยาแล้วจะเข้ามาย่องเบา...เห็นตัวผอมๆหัวโตๆอย่างนี้”
“หัวขโมยอะไรของพี่กันเล่า!!...พูดเองเออเองอีกแล้วนะคะ...เคนเจ็บมากมั้ย?”
“ตายละ!!!...แม่ก็ลืมบอกบรีนไปซะสนิทว่าพี่เขากลับจากเยอรมันตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว...ขอโทษจ้ะขอโทษ”
“โฮ~~...แม่ลืมหนูได้ไงเนี่ย?...แหม---...พอบรีนกลับมาก็ดีใจจนลืมเชียวนะ”
“ค่อยยังชั่วที่หัวไม่แตกแค่โนนิดหน่อย...เคนคะ...นี่พี่สาวของบรีนชื่อบรีมค่ะ”
“........................................................”
“พี่สาว!!...ทำไมหน้าตาเหมือนกัน?”
“ถามโง่ๆ...ก็เป็นฝาแฝดกันไง...เกิดพร้อมๆกันด้วยเฟ้ย!!”
“พี่คะ!!”
“อ่า--...บรีนเนี่ยก็ชอบดุพี่เหมือนเดิมน๊า~~”
...สรุปคือพี่บรีนมีพี่สาวฝาแฝดที่หน้าตาเหมือนเปี๊ยบชื่อบรีม...เกิดพร้อมๆกันก็หมายความว่ามีอายุ 27 เท่ากันและวันนี้คือวันเกิดของบรีมด้วย...ไม่เคยคิดจริงๆว่าจะมีหญิงสาวที่มีหน้าตาและรูปร่างเหมือนพี่บรีนอยู่อีก...
“........................................................”
“มองอะไร?...เฮ่นี่!!...ในเมื่อเป็นเพื่อนและมากับบรีน...งั้นช่วยตอบมาซิว่านายน่ะมีความเกี่ยวข้องยังไงกับน้องสาวฉัน?”
...ในที่สุดคำถามนี้ก็ออกมาจนได้...บางทีคุณแม่ของพี่บรีนก็อาจจะอยากรู้จากปากของผมเช่นกัน...
“เอ่อ...ผมเป็น...”
“หือ?”
“ผมเป็น...เพื่อนพี่บรีนครับ”
“........................................................”
“........................................................”
“เห?...ดูๆไปแล้วนายต้องอายุน้อยกว่าบรีนและน้อยกว่าฉันด้วย...เพื่อนกันเนี่ยนะ?”
“ก็เป็นอย่างที่เคนบอกนั่นแหล่ะค่ะพี่...อย่าสงสัยนักเลยค่ะ”
“อือ~~”
...แล้วจะให้ผมบอกความจริงหรือไงว่ากำลังคบเป็นแฟนกันอยู่?...ถึงเป็นฝาแฝดแต่นิสัยไม่ได้คล้ายน้องสาวซะทีเดียวนะ...เหมือนเธอเป็นคนประเภทที่คิดยังไงก็จะพูดออกมาตามนั้น...
“งั้นพี่ขอโทษที่เข้าใจผิดไปล่ะกัน...โทษทีนะเคน...คือใบหน้าของพวกเราพี่น้องเหมือนกันมาก...เธอจะย่องมาดูพี่ที่ใส่ชุดว่ายน้ำใกล้ๆโดยเข้าใจว่าเป็นบรีนมันก็คงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรหรอกแต่ถึงกระนั้นพวกเราก็มีบางสิ่งที่แตกต่างกันนะจะบอกให้”
“ครับ...”
...ต่อไปนี้ผมจะต้องเรียกเธอว่าพี่บรีม...หล่อนถอดหมวกว่ายน้ำและเดินไปหยิบผ้าขนหนูมาเช็ดหน้าตา...นั่นไง...ที่แท้พี่บรีมไว้ผมสั้นซึ่งต่างกับพี่บรีนที่ไว้ผมยาว...ถ้าเห็นทรงผมซะก่อนก็คงไม่เกิดความเข้าใจผิด (แต่ตกใจ) ...
“คุณพ่อกลับมาถึงเมื่อไหร่คงมีเฮแน่ๆล่ะบรีน...ก็น้องพา...เพื่อนผู้ชายเข้าบ้านในวันเกิดของพวกเรา”
“........................................................”
...สังเกตจากการแสดงออกที่เห็น...พี่บรีมเหมือนจะไม่เชื่อว่าผมกับน้องสาวของเธอเป็นเพื่อนกันตามคำกล่าวอ้าง...จะทำอย่างไรดีในเมื่อความยุ่งยากเริ่มประดังเข้ามาเป็นอุปสรรคต่อชีวิตรักของผมและพี่บรีนมากขึ้นทุกทีๆ?...มีเสียงรถจอดและเสียงฝีเท้าคนเข้ามาในบ้าน...เดินอย่างเร่งรีบด้วยแฮะ...
“คุณกลับมาแล้วหรือคะ?...อ๊ะ!!...เดี๋ยวค่ะ!!”
“อื๋อ?...แย่แหล่วล่ะบรีน~~~”
“........................................................”
...อึ๋อ?...คุณลุงตาดุหนวดเข้มสวมแว่นคนนี้เป็นใครกันหว่า?...ทำไมถึงมองผมเหมือนกับมีเรื่องโกรธเคืองกันมาก่อน...
“...สวัสดีค่ะคุณพ่อ”
“คุณพ่อ!?”
...อึ๋ย!!!!...ตายห่าแล้วเจ้าเคน!!!!...คนๆนี้เองน่ะเหรอคุณพ่อของพี่บรีน?...ทำหน้าตาน่ากลัวตั้งแต่แรกพบกันเชียว...นี่ผมไปทำอะไรให้เขาไม่พอใจตั้งแต่เมื่อไหร่กันเนี่ย?...
“ตอนคุณโทรบอกว่าบรีนพาผู้ชายเข้าบ้านผมก็แทบจะรีบเหาะมา...”
(อึ๊ก!!!)
...ที่พูดว่าแทบจะเหาะมานี่ต้องไม่ใช่ดีใจที่ลูกสาวคนเล็กกลับมาหรอกนะแต่คงเป็นเพราะต้องการรีบมาดูน้ำหน้าของไอ้หนุ่มผู้ไม่รู้จักเจียมกะลาหัวคนนั้นซึ่งก็คือผมนั่นเอง...
“แก...คือคนที่ลูกสาวฉันพามา...ใช่มั้ย?”
...เวลานี้ไม่ว่าจะคุณแม่,พี่บรีน,พี่บรีมหรือบรรดาคนรับใช้ต่างก็หน้าถอดสีเงียบเสียงกันไปหมดส่วนผมเห็นหนูตัวโตเท่าช้างไปเรียบร้อยแล้วล่ะ...
“...สวัสดีครับ”
“.....................................................”
..........................................................................................................
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น