แฟนกู ภาค 3 ตอน 4 คนเป็นแฟน...เค้าทำไงกัน
โดย magna67t
“ไอ้บ้า ไอ้โบ๊ต ใส่กางเกงกลับไป แกอย่าทำไรเรานะ”
“ไม่ทำหรอกน่า...กลัวโดนเสียบพุงอีก กอดเฉยๆ”
ผมกอดโมโนด้วยตัวเปล่าเปลือยไม่นานนัก อารมณ์ก็เกิดขึ้น มันฟ้องโดยส่วนนั้นของผมเริ่มออกอาการขยายตัว แสงไฟริบหรี่ในห้องทำให้โมโนสังเกตเห็นได้ไม่ยากนัก เธอผลักผมออก
“ไม่เอาแล้วนะ โบ๊ต พอเหอะ”
“เราไม่ทำโมโนหรอกน่า ถอดแค่เสื้อกางเกงจะกลัวไรไป...”
“ม่ายอาว ใส่เสื้อกางเกงเข้าไป ไม่งั้นเราออกไปห้องทีวีหละ”
“เอางี้...โมโนถอดด้วยแล้วกันมั๊ยล่า จะได้เสมอกัน”
คราวนี้เธอไม่พูดอะไร ตาเขียวใส่ผม และเอากำปั้นทุบหลังผมรุนแรง ผมไม่มีเจตนาจะล่วงเกินโมโนหรอก ผมแค่แกล้งคนเจ็บ แกล้งพอแล้วก็หยิบเสื้อผ้ามาใส่เหมือนเดิม
“นอนได้แล้ว อย่าทำโครมครามอีกนะ เราจะนอนแล้ว เอ้า....นอนเร็วสิ เดี๋ยวจะห่มผ้าให้ ไม่นอนเดี๋ยวทำอย่างอื่นนะ...”
ผมห่มผ้าให้คนน่ารักที่มีลูกมะนาวที่หน้าผาก น่าสงสารจัง คืนนั้นเราต่างคนต่างหลับไปโดยไม่เกิดอะไรขึ้นอีก แต่ผมเชื่อว่าสิ่งที่ทำไปก็จุดประกายให้โมโนไม่น้อยเลยทีเดียว..
เช้าวันรุ่งขึ้นผมพาโมโนไปสวนจตุจักรเดินเที่ยวทั้งวัน โมโนเด็กต่างจังหวัดและมาเจอกะพี่ป้อง สองคนเด็กเรียนกันทั้งคู่ ยิ่งพี่ป้องไม่เคยไปไหนในโลกนี้นอกจากห้องสมุดกับหอของตัวเอง ทั้งสองเลยไม่ค่อยได้ไปเที่ยวไหนกันตามประสาหนุ่มสาว สวนจตุจักรก็เลยกลายเป็นของใหม่ของโมโนด้วย วันนี้อากาศร้อนเหลือเกินแต่ผมพอใจแล้วที่ได้จูงมือโมโนตลอดทางที่เดินด้วยกัน เรายังไม่ได้เป็นอะไรกันเลย แต่โมโนยอมให้จับมือ สาเหตุเพราะเธอกลัวหลงกัน เราเดินกันสักสามชั่วโมง ขาก็ลากเดินไม่ไหวอีกต่อไป
“กินน้ำแล้วกลับเหอะโบ๊ต... ร้อนว่ะ เดินไม่ไหวแล้วนะ”
“เอาดิ แวะกินน้ำก่อน ไปดูหนังต่อกันอีกมั๊ย...”
“5555 ไปได้ แต่หลับ 5555”
“งั้นกลับบ้านก่อน แล้วตอนเย็นค่อยออกมาใหม่”
เธอพยักหน้า บ่ายนั้นเรากลับมานอนที่ร้านทอง ทั้งสองคนหลับไม่ได้สติหน้าทีวี ผมอาจจะมีสติดีกว่านิดนึงตรงที่ผมรู้ว่าโมโนเอนมาพิงอยู่ที่หน้าอกผม คราวนี้ผมจับให้เธอนอนให้หัวเธอหนุนที่ขาผม ผมเริ่มนอนไม่หลับแล้ว หัวของโมโนอยู่ห่างจากไอ้นั่นผมนิดเดียวเท่านั้น มันเริ่มมีอาการขึ้นมาบ้าง ผมเอื้อมมือไปจับมือที่แสนนุ่มนิ่มของโมโนไว้ แล้วผมก็ยอมไม่ขยับตัว ผมอยากให้โมโนนอนหลับสบายระยะใหญ่ ด้วยความอ่อนเพลีย...ไม่นานนักผมหลับต่อไปอีก
“อย่าดีกะเรานักนะ เดี๋ยวเราใจอ่อน”
ผมว่าผมยังไม่ตื่นนะ แต่เสียงที่พูดนั้นมาพร้อมกับมือเย็นที่จับหน้าผมและปากผมก็สัมผัสกับสิ่งที่นิ่มนวลและหอมหวานอีกครั้ง แม้มันเป็นช่วงระยะที่สั้นมาก แต่ผมรู้สึกดีเหลือเกิน
“ตื่นแล้วเหรอ กี่โมงแล้วอ่ะโมโน...”
“ห้าโมงครึ่งแล้ว...”
โมโนทำท่าจะลุกออกจากโซฟาที่นั่งอยู่ ผมไวกว่า คว้าข้อมือของเพื่อนสาวผมและดึงเธอลงมานั่งข้างๆผม
“เดี๋ยวสิ มานั่งข้างๆก่อน..”
“บ้า ปวดฉี่”
เธอทำท่าจะลุกไปอีกครั้งผมยังดึงมือเธอไว้ แล้วเอามือจับแก้มเพื่อให้เธอหันหน้ามาหาผม
“ลูกมะนาวหายไปแล้ว..”
“มันยุบแล้วหละ เพิ่งเห็นเหรอ”
ผมไม่ได้สนใจลูกมะนาวที่หน้าผากโมโนหรอก แต่ผมสนใจอยากอยู่ใกล้ๆเธอมากกว่า ผมดึงโมโนเข้ามาแล้วเอามือโอบคอของเธอ ก่อนลูบหัวสัมผัสผมที่แสนจะนิ่มละเอียดของโมโน
“นั่งใกล้กันแล้วดีจัง เราชอบอ่ะ”
“จะมาแตะอั๋งเราอีก..ว่างั้น...”
“อืมม์ ให้เวลาเรานิดนึงนะ ขอนั่งใกล้ๆหน่อย”
โมโนนั่งนิ่งเงียบไม่ว่าไร สายตาเธอจับจ้องที่ทีวี แต่ผมรู้ว่าเธอไม่ได้ดู แต่เธอกำลังหลบตาผมมากกว่า
“ไปฉี่ละนะ ตกลงจะออกไปใหม่มั๊ย”
“โมโนอ่ะ เอาไง...”
“ได้..... อยากดูหนังเหมือนกัน...”
กว่าเราจะบิดขี้เกียจ กว่าจะแต่งตัว กว่าจะปลุกจิตใจออกไปต่อสู้กะความร้อน เรามาถึงสยามตอนเกือบทุ่มแล้ว ตั๋วหนังคือรอบสามทุ่ม แต่ผมก็ไม่รู้ว่าจะรีบไปทำไม ผมใช้เวลากะโมโนเนิ่นนาน ผมแอบดูคนน่ารักของผมทุกอิริยาบถ เธอมั่นใจ...เป็นตัวของตัวเอง และแฝงไปด้วยความน่ารักตามแบบของโมโน แม้จะดุๆไปหน่อย แต่จนถึงตอนนี้...ผมเชื่อว่าโมโนยอมให้ผมหลายเรื่องแล้ว เรากินไอติมก่อนดูหนัง ผมล้วงเป้และหยิบเอาดอกกุหลาบในกล่องพลาสติกขึ้นมา
“โมโน เราชอบเธอมากๆนะ เป็นแฟนกันนะ”
ผมยื่นกุหลาบให้ โมโนถึงกะงงว่าผมเอาเวลาที่ไหนไปหาของสิ่งนี้มาให้ แต่ที่ลำบากใจกว่าคือโมโนไม่ทันตั้งตัวว่าผมจะขอเธอเป็นแฟนในเวลานี้
“เอ่ออออ...โบ๊ตอ่ะ... อายคนอื่นเค้า”
“อายไรอ่ะ เราไม่ได้ตะโกนสักหน่อย นะ..นะ..นะ..โมโน เป็นแฟนกันเหอะ ขอร้องหละ น้าๆๆๆๆ”
“ไม่รู้ดิ ไม่เคยเป็นแฟนใคร เป็นแฟนเค้าทำไงกันมั่งอ่ะ”
“ก็ทำแบบนี้แหละ เอาใจใส่กัน ดูแลกัน รักกัน..”
ระหว่างพูด...ผมจับมือเธอตลอดเวลา โมโนนั่งเงียบๆอยู่นิดนึง เธอมองหน้าผมเธอมองตาแบบทะลุเข้าหัวใจ ก่อนที่จะพยักหน้าช้าๆ
“อืมม์...โบ๊ต เราไม่เคยเป็นแฟนใครเลยอ่ะ มีแต่โบ๊ตขอเราเป็นแฟนคนแรก เราก็จะเป็นแฟนโบ๊ตแล้วกัน ดูแลเราด้วยนะ”
ผมดีใจสุดๆ ผมย้ายเก้าอี้จากตรงกันข้ามมาเป็นนั่งข้างๆโมโน แล้วโอบเธอเข้ามากอดแน่นๆ โมโนพยายามสะบัดตัวออก
“อันนี้รวมอยู่ในคำว่าแฟนด้วยเหรอ”
“อืมม์...สิ ก็เรารักกันไง ก็ต้องกอดกัน...”
“อย่ามามั่ว ไม่มีหรอก.... พอแล้ว ไปได้แล้ว หนังจะเริ่มแล้ว....”
หนังรอบนั้นเต็ “กลับเลยนะ เงียบเลยแถวนี้ จะห้าทุ่มครึ่งแล้ว”
“เอาสิ”
ผมเรียกแท๊กซี่พาโมโนกลับไปร้านทอง โมโนกลับมาถึงก็ขออาบน้ำก่อนทันที ถ้าจะพูดถึงเรื่องง่วงนอนคงไม่ใช่ เพราะเมื่อบ่ายเราทั้งสองคนต่างหลับไปหลายชั่วโมงแล้ว ผมเข้าอาบน้ำหลังจากโมโน และตามออกมานั่งข้างๆ และดูทีวีในห้องผม โมโนเอาผ้ามาเช็ดหัว เธอสระผมด้วย
“ให้เช็ดให้มั๊ย...คุณจอมดุ หรือจะเอาไดร์เป่าผม เอ...ไม่ได้นี่หว่า ยัยบีทมันล้อคห้อง”
“เช็ดได้แต่อย่าแรงนะ เดี๋ยวผมร่วง”
ผมเช็ดผมให้โมโน พยายามให้เบาๆ ผมของโมโนหอมจัง กลิ่นครีมนวดรวมกะกลิ่นผมของโมโนเอง ทำให้ผมทำไปได้เรื่อยๆไม่เบื่อ จนผมเริ่มหมาด ผมก็กอดเธอจากข้างหลัง
“เอาอีกแล้วนะ นายโบ๊ต...” โมโนดิ้นรนจะออกจากอ้อมแขนผม
“เป็นแฟนกันก็กอดกันได้แล้วนะ...กอดโมโนแล้วรู้สึกดีจัง”
“ม่ายอาวสิ...ออกไปก่อนนนน อึดอัด”
“ไม่ออกหละ จะกอดคนตัวนิ่ม”
แล้วโมโนก็ยอมอยู่นิ่งๆ แต่ผมกลับไม่อยู่นิ่งๆ ผมเอาคางไปเกยไหล่และเอียงหน้าเข้าแอบหอมแก้มคนตัวนิ่ม โมโนเอามือมาระดมตีแขนผม
“รักโมโนจัง โมโนชอบเรามั่งหรือเปล่าเนี่ย”
“ถามประหลาด ไม่ชอบจะยอมเป็นแฟนมั๊ย แล้วจะนอนหรือยังล่ะ”
“ขอนอนเตียงเดียวกันได้มั๊ย”
“ม่าย ยังไม่ถึงเวลา... ”
ผมก็ทำตัวแบบแฟน ให้โมโนนอนลงบนเตียงของผม แล้วผมก็ห่มผ้าให้ ผมจงใจเปิดแอร์คืนนี้ให้มันหนาวมากๆเลย เพื่อจะเป็นข้ออ้างขึ้นมานอนเบียดแฟนของผม แต่มันกลายเป็นสิ่งที่ทำให้ผมนอนไม่หลับบนพื้นปาร์เก้ที่เย็นเฉียบ ผ้าปูที่นอนบางๆไม่ช่วยอะไรเลย อิจฉาคนที่นอนบนเตียงจัง แต่ไม่นานนักผมก็สังเกตถึงความเคลื่อนไหว โมโนทำอะไรอีกแล้ว ผมหลับตาแน่น ไม่นานนักก็สัมผัสที่ปากของผมก็บอกได้ถึงความนิ่มนวลที่มาประกบอยู่
“เรายอมเป็นแฟนแล้วนะ เราไม่เคยมีแฟน ดูแลเราให้ดีด้วย”
ผมเอามือรวบตัวโมโนไว้ และประกบปากแน่นกะปากของเธอ โมโนถึงกะสะดุ้งเมื่อโดนผมรุก ผมจูบไม่เป็นหรอกครับ เอาปากกดไปกะปากของโมโน แต่สิ่งที่คิดไม่ถึงคือโมโนสอดลิ้นเข้ามาในปากผม ผมตาเบิกโพลง แต่ยอมรับการกระทำของ “แฟน” ที่มีสถานะยังไม่เกิน 6 ชั่วโมงคนนี้ แม้มันจะไม่นานนัก แต่มันรู้สึกได้ถึงจิตใจของเราทั้งสองคน
“โมโน ดีจัง...”
“ทำให้คนเดียวนะ”
“เป็นแฟนเค้าทำอะไรมากกว่านี้มั๊ย”
“ทำอะไรอีกอ่ะ อย่าบอกนะ เรื่องนั้น”
“โมโนกลัวหรือเปล่า...เราไม่เห็นกลัวเลย”
“กลัวสิ เราผู้หญิงนะ เธอเคยมีไรกะผู้หญิงแล้วนี่ ก็ไม่กลัวหรอก”
“รู้ได้ไง ไม่เคยเลย...สาบานได้ ไม่เคยจริงๆ”
“อ้าว ก็เมื่อตอนที่พวกพี่รหัสเค้าพาไป เอ่อออ....ขึ้นครูอ่ะ”
ผมหัวเราะก๊าก พี่รหัสผมเหรอ...พี่ป้องไง พี่ป้องเนี่ย..ถ้าพี่ป้องแกไม่มีพี่โบนัส...ผมว่า...ก็คงใส่จีวรมามหาลัยหละมั๊ง
“พี่ป้องเนี่ยนะ โห แกถ้าไม่มีพี่โบนัสนะ ป่านนี้พี่แกคงแต่งชุดฤาษีมาเรียนแล้ว 5555 เรื่องนอกลู่นอกทางอ่ะ...อย่าไปหวังจากพี่ป้องเล้ย”
กลายเป็นคนตัวนิ่มลงมานั่งข้างผมและคุยกันที่พื้น
“แล้วโมโนอ่ะ คงไม่เคยเหมือนกันใช่มั๊ย”
“ถ้าบอกว่าเคยอ่ะ แล้วจะทิ้งกันมั๊ยอ่ะ ผู้ชายชอบผู้หญิงบริสุทธิ์ แต่ตัวเองไม่เคยบริสุทธิ์”
“เฮ้ย.. มีหรือไม่มี สำหรับโบ๊ต...มันไม่ใช่ประเด็นนะ ไอ้นั่นมันก็สำคัญอยู่ แต่ไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต”
“แล้วโบ๊ตรับได้เหรอ”
“ถ้ารับไม่ได้ เราคงถามโมโนก่อนขอเป็นแฟนแล้วว่าโมโนบริสุทธิ์หรือเปล่า”
คนตัวนิ่มของผมอมยิ้ม ผมก็ไม่รู้แปลว่าอะไร แต่ทำไมตอนนี้โมโนน่ารักเหลือเกิน ผมยาวประบ่าหน้าตาเหมือนสาวเหนือ กิริยาไม่ดุเหมือนวันแรกที่เราเจอกัน ผมลุกขึ้นนั่ง ดึงตัวโมโนมากอด...
“ไม่รู้สินะว่าเราจะทำได้ดีหรือเปล่า ก็กลัวเหมือนกัน แต่ถ้าโมโนอยากเปิดซิงเราล่ะก็...เอ่อมมม ยินดีนะ”
“ไอ้บ้า พูดไรเนี่ย...”
โมโนด่าผม แต่ไม่หลบหนีอ้อมกอดผมไปไหน
“โบ๊ตรักโมโนนะ”
แล้วผมก็ไม่มีคำพูดใดๆอีกต่อไปนอกจากประกบปากลงไปที่โมโนอีกครั้ง ผมใช้ลิ้นตามแบบที่โมโนเคยแนะนำ โมโนเองก็ส่งลิ้นมา ทันทีที่มันสัมผัสกับผมถึงกับขนลุกไปทั่วร่างกาย ตอนนี้ผมจมปลักลงไปในความอยากแล้ว ทุกส่วนผมตื่นพร้อมสู้กับโมโน โมโนไม่ได้ล่าถอยไปเลย ผมดึงโมโนขึ้นมาบนเตียงและผมนั่งอยู่ข้างๆ มองหน้าโมโนชัดๆ เธอไม่มีอาการแสดงใดๆที่จะปฏิเสธผม ผมก้มลงจูบอีกที โมโนเอามือมาโอบตัวผมและกอดแน่น
“โบ๊ต ไม่เคยมีคนรักเราแบบโบ๊ตเลยนะ เราไม่เคยมีแฟน ผู้ชายคนเดียวของเราคือพี่ป้อง”
“แต่เรารักโมโนมาก รู้มั่งหรือเปล่าเนี่ย...”
“รู้สิ เราถึงยอมมาบ้านโบ๊ตนี่ไง ถึงยอมรับเป็นแฟนไง”
“แล้วจะยอมเราเรื่องอื่นด้วยมั๊ย”
โมโนไม่ได้ตอบแต่เธอดึงผมไปกอดแน่นอีกครั้ง ผมซุกไซร์ลงไปที่คอของโมโน มันหอมหวานเหลือเกิน ไม่นานนักผมก็เอามือลูบหน้าอกของแฟนผม แม้จะเป็นภายนอก แต่เมื่อฝ่ามือผ่าหัวนมของเธอ โมโนถึงกะสะดุ้งเลยทีเดียว
“อืมม์ เสียวอ่ะ”
“มันนิ่มจัง เราเพิ่งเคยจับมันเนี่ย ครั้งแรกเลย”
“อย่าบีบแรงนะ มันเจ็บค่อยๆนะเบา”
“ถอดเสื้อนะ”
โมโนพยักหน้าก่อนที่ผมจะดึงเสื้อยืดเธอออกไป เหลือเพียงแค่เสื้อในของโมโนที่กั้นระหว่างมือผมกะนมของเธอ ผมถอดมันออก และส่วนบนของโมโนก็ปรากฎให้เห็นต่อหน้าผม ไฟจากโต๊ะเขียนหนังสือของผมทำให้ผมเห็นว่าโมโนเอง...งดงามกว่าผู้หญิงใดๆที่ผมเห็นในหนังโป๊หรือหนังสือโป๊มากมายนัก
“โมโน...สวยเหลือเกิน”
ปากผมพูดออกไปโดยอัตโนมัติ ผมถอดเสื้อผมออกด้วยและทาบตัวส่วนบนที่เปล่าเปลือยลงบนหน้าอกของโมโนและจูบหนักแน่น รุนแรง โมโนเจอไม้นี้เข้าไป อารมณ์กลับพุ่งขึ้นมาอย่างรวดเร็ว มือทั้งสองผมจับสองเต้าที่สวยงามของเธอไว้ มันอวบพอดี ผมรู้สึกว่าโมโนเริ่มมีอาการแล้ว ผมล้วงมือลงไปส่วนล่าง แต่โมโนจับข้อมือผมไว้แน่น
“โบ๊ต...เธอ เรา... เอ่ออ...”
“เราขอนะโมโน ถ้าโมโนเชื่อมั่นเรา เราก็จะมีคืนนี้ด้วยกัน”
สาวน้อยของผมยังคงจับข้อมือแน่น แต่เธอแต่จับเท่านั้น ไม่ออกแรง ไม่มีกำลังต้านทานมือผมที่ลากมือลงมายังกางเกงในของเธอ ผมแทรกนิ้วเข้าไป ผมรู้สึกถึงเส้นขนของเธอและเมื่อลงไปที่ช่องทาง โมโนถึงกะสะดุ้งทั้งตัว ลำตัวหดงอ ผมไม่รู้จริงๆ ว่าผู้หญิงบริสุทธิ์หรือไม่บริสุทธิ์มันเป็นยังไง แต่สำหรับโมโนแล้ว...น้ำเธอไหลออกมาชุ่มปากทางมากๆ นิ้วผมควานหาปากรู มันคงขยุกขยิกไปมาจนแฟนผมต้องบิดตัวด้วยความเสียวสยิว
“เจ็บแล้วบอกเรานะ โบ๊ตไม่รู้ว่ามันจะเจ็บหรือเปล่า”
“โอ๊ย เสียวอ่ะ เสียวดีจังโบ๊ต”
ผมทำโมโนแบบนั้นอยู่ระยะนึง ก่อนที่โมโนผลักผมนอน เธอดึงกางเกงกีฬาขาสั้นของผมลงไปเหลือแค่กางเกงในเท่านั้น ผมจ้องดูเธอทุกการกระทำ มือน้อยของโมโนจับลงไปที่เป้าของผม เธอจับมันอย่างแผ่วเบา และลูบไล้ไปตามสัดส่วนของมัน
“โบ๊ต ของเธอมัน...เอ่อ...อวบจัง ท่าทางจะช่วยตัวเองบ่อยล่ะสิ”
“ไม่รู้อ่ะ ไม่บ่อยม้าง...ก็เอ่อ...คงปกตินะ”
โมโนหันมายิ้มให้ผม ผมไม่รู้ว่าผมควรเป็นฝ่ายถอดหรือให้โมโนถอด แต่ผมคิดแยะไป โมโนถอดกางเกงในของผมออกไปแล้ว เธออ้าปากค้าง แล้วหันมามองหน้าผม
“โหย... ไม่ไหวมั๊งโบ๊ต”
“เฮ้ย....ได้แหละน่า ของโมโนมันขยายได้แหละ น่า...มาหาโบ๊ตนะ..”
ผมดึงเธอลงมา ก่อนจูบที่ปากอีกครั้ง ไม่รู้สิ ควยผมแข็งเกร็งมากๆแล้ว มันพร้อมเต็มที่สำหรับโมโน...คนที่ผมอยากเป็นแฟนมากที่สุดในเวลานี้ โมโนน่าจะเป็นงานมากกว่าผมที่ยังไม่รู้จะต้องทำอะไรยังไง โมโนหันหัวลงไปทางปลายเท้าผมก่อนที่จะจับลำควยที่แข็งสุดๆเข้าปาก เธอรูดหนังหุ้มลงไป ก่อนที่จะใช้ลิ้นเลียลากไปตามหัวควยของผม เท่านั้นแหละครับ ผมซี๊ดปากลั่น ตัวสั่นเทา สายตาจ้องมองการกระทำของโมโนแบบไม่กระพริบตา ผมจับแขนโมโนแน่น มันเสียวสุดขั้วหัวใจมากๆ สุดขั้วหัวใจ ผมไม่อยากเชื่อว่าโมโนกล้าทำให้ผม เธอคงรู้จักเรื่องแบบนี้มาแล้วจริงๆ แต่ผมไม่สนใจในเมื่อเธอกำลังช่วยผมอยู่
“โมโน โอ๊ย ทำไมมัน...โอ๊ยยยย เราเสียวมาก โบ๊ต.....โอ๊ย ซี๊ด โอ๊ย เสียว...จะไม่ไหวแล้วนะ...”
โมโนเอาปากออกมาและรูดลำควยชักว่าวให้ผม ส่วนเธอหลบไปข้างนึง ไม่ถึงสองนาทีดีนัก....ปลายทางของผมก็มาถึงเร็วกว่าที่คิดไว้มาก ผมปล่อยน้ำกามพุ่งออกไปไม่ยั้ง โมโนรูดมันถี่ๆจนหยดสุดท้ายมันไหลออกมา น้ำกามกระจายเต็มถึงหน้าของผมและตามอกตามท้อง ทั่วทุกแห่ง แม้กระทั่งมือโมโนที่กำลำควยผมอยู่ กลิรน้ำกามคละคลุ้งไปหมด นับว่าป็นการถึงจุดสุดยอดที่โคตรแห่งควาเสียวจริงๆ โมโนก็หยุดมือลงก่อนหยิบทิชชูหัวเตียงมาเช็ดน้ำกามของผมที่กระจายมากมาย
“เป็นไง โบ๊ต แบบนี้นะ”
ผมดึงมือคนตัวนิ่มเข้ามาและกอดเธอด้วยความรัก ก่อนจะผลักเธอนอนราบลงบนที่นอนและผมขยับตัวเข้าไปที่ปลายขาเธอ
ผมตื่นเต้นเหลือเกิน....
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น