แฟนกู ภาค 3 ตอน 7 ชง

แฟนกู ภาค 3 ตอน 7 ชง
โดย magna67t

ผมงงจัง  แม่ทำไมอยากได้วันเกิดของโมโนนะ

แต่เอาหละ ผมเองยังไม่รู้วันเกิดของเธอเหมือนกัน  ผมก็เลยรับปากแม่ไป  ก่อนขึ้นไปนั่งดูทีวีกะโมโน  วันนี้ผมเหนื่อยมากๆ  แลปยาวเหยียดทั้งเช้าทั้งบ่าย  เจอแอร์เย็นๆ  ผมและโมโนถึงกะหลับไป  และก็ไม่รู้ตัวด้วยว่าพิงอยู่กะโมโน  แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่า...แม่มาแอบเห็น  คนที่มาปลุกคือเจ้าบีทจอมโวยวาย
“พี่โบ๊ต...แม่เรียกไปกินข้าวแล้ว”

เย็นนั้นกินข้าวกัน 5 คน  แม่ผมทำอาหารอร่อยที่สุดในโลก  ผมสังเกตว่าโมโนก็กินข้าวแยะ
................................................................................

สุดสัปดาห์นี้ผมไม่มีโอกาสทำอะไรโมโนเลย  แม่กะป๊าอยู่ค้างวันศุกร์  เจ้าบีทก็อยู่วันเสาร์ทั้งวัน  ผมพาโมโนไปดูหนังเหมือนเดิม และกลับมานอนห้องยัยบีท   แต่โอกาสอันแสนสั้นคือเช้าวันอาทิตย์  ผมรู้ว่าบีทออกไปเรียนพิเศษตอน 8 โมง  ผมรีบวิ่งไปหาโมโนที่ห้องยัยบีท  ทันทีที่โมโนเปิดห้อง  ผมพุ่งเข้าไปกอดและจูบปากเธอรุนแรงและหื่นกระหาย  ผมดึงเธอกลับมาที่ห้อง  และระดมจูบไปพร้อมกับถอดเสื้อผ้าของโมโนออก  ผมดันโมโนขึ้นไปบนโต๊ะเขียนหนังสือผม  ก่อนกางขาเธอออก  ผมถอดกางเกงนอนและกางเกงในออก  ส่วนนั้นพร้อมแล้ว  ผมจับมันสอดเข้าตัวโมโนทันที  ด้วยความอยากสุดๆ
“โอ๊ย  โบ๊ต  เจ็บ  โอ๊ย..เจ็บ”
“เออ โมโน ขอโทษ เดี๋ยวๆๆๆๆ นะ”

ผมหยิบเจลจากลิ้นชักโต๊ะเขียนหนังสือ และบีบมันลงที่ช่องทางของโมโน   ผมใส่ถุงยางอย่างรวดเร็วและกดลำควยผมพรวดเดียวเข้าไปจนสุดลำ   โมโนตาเหลือกลาน  แต่เธอไม่ได้ร้องอะไร   ผมเริ่มซอยทันที  มันเหมือนเราทั้งสองเก็บกดมาเกือบอาทิตย์แล้ว  ได้เวลาปลดปล่อยเราก็ระดมใส่กัน  มันรุนแรงจนข้าวของบนโต๊ะตกลงมา  โคมไฟอ่านหนังสือก็ตกลงมาแตก  แต่ผมไม่เก็บมัน  โมโนร้องลั่นด้วยความพอใจและความเสียว  ความรุนแรงที่เธอเพิ่งเจอจากผมครั้งแรกมันยิ่งช่วยทำให้เธอร้อนแรงมากขึ้น   ส่วนล่างของเธอ บีบรัดตลอด  และด้วยท่านี้ที่ทำให้ผมเข้าในตัวโมโนได้อย่างถนัด  มันแทงได้ตรงและลึก  โมโนโอบรอบคอผม  ผมดันขาเธอขึ้นไปอีก  ผมรู้สึกว่าลำควยผมเข้าได้ลึกและแน่นมากๆ  เอ๊ะ..จากท่านี้หากผมดึงโมโนขึ้นมา  ก็จะเป็นลิงอุ้มแตงน่ะสิ   และผมก็ทำตามที่ผมคิด  โมโนไม่ได้ตัวใหญ่นัก  พอเราเข้ามาท่าลิงอุ้มแตงเท่านั้น  โมโนร้องกรี๊ดที่ข้างหูผมเลย

“โบ๊ต  โอ๊ย อย่าๆๆๆ ไม่เคยท่านี้  เฮ้ย จะตกหรือเปล่า  ไม่เคยเลย ทำไง  ทำไง  โอ๊ยเสียวๆๆ”
“เอาเลยโมโน ขยับเลย ขยับตามที่โมโนพอใจเลยนะ”
“โอ๊ย เสียวจัง เสียวจัง  โอ๊ยๆ ตายแน่  โมโนตายแน่เลย...”

โมโนขยับตัวรวดเร็ว  ไม่นานนัก โมโนกอดคอผมแน่นก่อนกระตุกไปทั้งตัว และส่วนล่างก็บีบรัดแน่น  กระตุกได้ไปครั้งนึง   ผมหันกลับมาและปล่อยให้โมโนนอนราบบนเตียง
“โบ๊ตเบาๆนะ โอ๊ย ว้าย เธอ โอ๊ย  อย่าแรง โอ๊ยๆๆๆๆ”
“โอ๊ย....คิดถึงโมโนเหลือเกิน  คิดถึงเหลือเกิน...”

ผมกระหน่ำโมโนไม่ยั้ง  เพื่อนผมพยายามขยับตัวให้ลำควยผมเข้าได้ถูกตำแหน่งมากขึ้น  มันพุ่งตรงเข้าตัวสัมผัสกับความนุ่นแน่นของโมโน  การรูดเข้าออกของผมเริ่มเพิ่มความเสียวมากขึ้น  ถ้าไม่มีถุงยาง  ผมอาจถึงไปแล้ว   
“โบ๊ต  อะไรเนี่ย  โมโนไม่ไหวแล้วอ่ะ โอ๊ย  ไม่ไหวแล้วน้า......”
ผมเองก็ไม่ไหวเช่นกัน ท่านี้มันดีเหลือเกินกระชับมากๆ  ผมปล่อยน้ำเข้าเต็มถุงยาง พร้อมกับโมโนกระตุกวูบๆถึงจุดตามผมมาติดๆ
“โบ๊ตอ่ะ  เสียวมากนะ  อย่าทำบ่อยนะท่านี้  เราอาจตายได้ หายใจไม่ทัน  โอ๊ย ข้าวของตกลงมาหมดแล้ว”

ผมโอบกอดสาวน้อยจอมดุของผม  ผมรักโมโนมากขึ้นเรื่อยๆ  ผมรอจนลำควยผมเริ่มหดตัวและอ่อนลง  ผมดึงมันออกมา
“โห  แรงอ่ะวันนี้ ระบมเลยเนี่ย...ลุกก่อนโบ๊ต  เราไปล้างก่อน”

โมโนลุกขึ้น  เธอเห็นโคมไฟตกอยู่ขวางทางเดิน  โมโนก็เอื้อมมือไปหยิบโคมไฟที่ตกลงอยู่  ทันใดนั้น...โมโนก็ตัวสั่นไปทั้งตัว   ผมตกใจสุดขีด  โมโนกำลังโดนไฟดูด  ผมเอาหมอนข้างฟาดไปที่ตัวโมโน  เธอกระเด็นหลุดออกมาจากโคมไฟ  เธอตาค้าง  ผมจับชีพจรดู  เธอยังหายใจ
“โมโน  โมโน  เป็นไรหรือเปล่า...แย่แล้ว”

ผมเอามือตบๆไปที่หน้าของเธอ  สักครู่โมโนก็หายใจเฮือกแรงๆขึ้นมา
“โมโน..เธอโดนไฟดูด...”
“โบ๊ต  เราตายหรือเปล่า  นี่เรายังหายใจหรือตายไปแล้ว”
ผมดึงแฟนผมมากอดแน่น  เธอร้องไห้ออกมา
“เรากลัวจังโบ๊ต...กลัว เมื่อกี้มันมืดไปหมดเลย  เราคิดว่าเราตายแล้ว”
“เออ ไม่มีไรแล้ว ไม่ต้องกลัวนะ  พักก่อนๆ”
............................................

อาทิตย์ต่อมา...วันนึงผมกลับมาจากเรียน  ผมเข้าไปกอดแม่เหมือนเดิม
“โบ๊ต  แม่มีเรื่องอยากคุย  ไปขึ้นไปข้างบนกัน”

ผมเดินตามแม่ไปห้องทีวี
“โบ๊ต  แม่ไปหาซินแสมา  ซินแสบอกว่าโบ๊ตกะโมโนชงกัน”
“ชง??!!!  อะไรอ่ะแม่  ชงคืออะไร”
“ชงแปลว่า..เอ่อ...ดวงไม่สมพงษ์กัน”
“ทำไมอ่ะแม่???  ไม่เกี่ยวกันนะ  ผมก็รักโมโน  โมโนมันก็รักผมน่ะแม่”
“ช่าย..อันนั้นแม่เข้าใจดี  แต่ชงมันแปลว่าถ้าอยู่ด้วยกันจะไม่ดี”
“ไม่ดียังไงแม่  ผมกะโมโนก็มีความสุขดี”
“ยังหรอกลูก  เป็นแฟนมันยังไม่เท่าไหร่  แต่ถ้าเป็นผัวเมีย  คนนึงจะต้องตายไปนะ”

ผมช้อค!!!!  ตัวเย็นวาบ

อะไรวะเนี่ย  ผมเรียนหนังสือมามากมาย  ไม่เคยมีวิชาไหนสั่งสอนเรื่อง “ชง” เลย  แล้วมันแปลว่าไร  จะเกิดขึ้นได้ไง...

“ซินแสบอกว่า  เป็นเพื่อนกันไม่มีอะไร  แต่ถ้าเป็นแฟนกันมันก็จะมีเรื่องเจ็บตัวเนืองๆ  ไม่ใครก็ใคร  แต่ถ้าแต่งงานกันล่ะก็...ต้องมีใครคนนึงตายไปเลย  หรือสองคนไม่ตายลูกของโบ๊ตก็ตาย  หรือลูกของโบ๊ตไม่ตาย ปู่ย่าตายายก็จะตาย...”

ผมนิ่งเงียบ มันอะไรวะเนี่ย แปลว่าอะไรวะ
“แม่...  ทำไงอ่ะ  โบ๊ตรักโมโนมันนะ”
“ไม่รู้สิ  รักยังไง...ก็ต้องเป็นแค่เพื่อนกัน  อย่าไปยุ่งกะเค้านะ  เป็นแฟนกันก็จะมีเรื่องเจ็บตัว  ลูกอ่ะ...ดวงแข็ง  ไม่ตายง่ายๆหรอก  แม่กลัวโมโนอ่ะสิ   แต่มันก็ไม่ได้แปลว่าลูกไม่มีโอกาสเจ็บตัวนะ  แม่ไม่อยากเสียลูกไปนะโบ๊ต  เชื่อแม่นะ...”

ผมอึ้งไปหลังจากได้ยินเรื่องบ้าๆแบบนี้  ผมมานั่งนึกถึงเรื่องที่ผ่านมากะโมโน  แต่มันก็อาจเป็นอย่างนั้นจริงๆ  เมื่อไหร่ที่เราเริ่มล่วงล้ำกัน  เราต้องมีเรื่องเจ็บตัว  แค่กอดจูบกันผมก็โดนมีดของโมโนแล้ว  หรือโมโนก็หัวโขกกำแพงแล้ว  หรือแม้กระทั่งโมโนหกล้มหลังครั้งแรกของเรา  หรือล่าสุดที่ไฟดูดเธอเกือบตายเมื่อครั้งสุดท้ายนี่   เรื่องแบบนี้ทำให้ผมเริ่มไขว้เขว...มันจริงเหรอวะ
...............................

ศุกร์นี้โมโนไม่มาบ้านผม  เธอบอกว่าไม่ค่อยสบาย  ดูเหมือนจะเป็นไข้  ผมคิดถึงเธอ  ดังนั้นพอผมเรียนเสร็จผมก็ขับรถไปหาโมโนที่ศาลายาทันที  แต่หอของโมโนเป็นหอหญิง ผมขึ้นไปไม่ได้  ผมเลยโทรเรียกโมโนลงมา

“มาทำไมเนี่ย  ก็บอกแล้วไม่ไปกรุงเทพนะ  ป่วย..อ่ะ”
“คิดถึงโมโนน่ะสิ  ก็เลยมา.. ไปเดินเล่นกัน กินข้าวกันด้วย”

ผมจูงมือโมโนเดินเล่นแถวหอพัก  ผู้รู้สึกได้ว่าโมโนตัวร้อนจัง  และโมโนก็รู้สึกได้ว่าผมมีเรื่องไม่สบายใจ
“นิดหน่อย  ไว้เดี๋ยวค่อยเล่าให้ฟังนะ”
“ทำไมอ่ะ  ไม่ไว้ใจเราเหรอ”
“ไว้ใจสิ  แต่เรายังไม่มีข้อสรุป  เดี๋ยวเราสรุปแล้ว  จะเล่าให้ฟังนะ”

โมโนเธอจามเป็นระยะ  ผมคิดว่าไม่ไหวแน่  ผมเลยชวนเธอไปกินข้าวที่โรงอาหาร  ตอนนี้ก็เริ่มมืดแล้ว  ผู้คนเริ่มลงมากินข้าว  ร้านอาหารมีหลายร้าน  ผมกินอะไรง่ายๆและสั่งข้าวต้มให้โมโน
“คนดี  เชื่อโบ๊ตหน่อยนะ  เดี๋ยวเราพากลับไปบ้านดีกว่า  แล้วเราจะได้ดูแลนะ  วันอาทิตย์มาส่ง”
“ไม่เอาอ่ะ  เราเป็นหวัด เดี๋ยวติดโบ๊ต... ติดป๊าแม่”
“ป๊าแม่ไม่อยู่แล้ว  มีแต่ยัยบีท  โบ๊ตอยากติดอ่ะ  ไม่เป็นไรหรอก  โบ๊ตอยากอยู่ใกล้โมโนมากกว่า”
“อยากนอนกะเราอ่ะดิ  รู้เลยเนี่ย  ไม่ได้หรอก วันนี้เมนส์มาด้วย”
“เฮ้ย  ไม่ขนาดนั้นมั้ง  อันนี้บริสุทธิ์ใจนะ  อยากดูแล  แล้วเนี่ยใครจะมาหาข้าวให้กิน  อาบน้ำก็ไม่มีน้ำอุ่นมั๊งอ่ะ  แล้วยามียัง  จะมีคนคอยห่มผ้าให้หรือเปล่า....”
“โอเค โอเค ยอมหละ ยอมหละ  ไปก็ได้  รอแป๊บนะ  ไปเก็บของก่อน

......................................

ผมมาถึงบ้านเกือบสามทุ่ม  โมโนมีไข้มากขึ้น
“อ้าว  พี่โมโนมาด้วย  เป็นไงอ่ะพี่ หน้าตาไม่สบาย”
“เออ พี่โมโนไม่สบาย คืนนี้นอนห้องพี่โบ๊ต  ไม่งั้นเดี๋ยวติดเธอ”
“อ้าวเหรอ... ได้ๆ  พี่โบ๊ต อย่าคิดนะ...”

เธอมองผมด้วยสายตาที่รู้กัน  ผมเขกหัวไปทีนึงก่อนน้องสาวที่รักวิ่งตื๋อกลับเข้าไปในห้อง  ผมประคองโมโนเข้าไปในห้องพัก
“เอาไง  เช็ดตัวหรืออาบน้ำ  ตัวร้อนหยั่งงี้....เช็ดตัวดีกว่า”
“ไม่เอานะ...โบ๊ต  แก...วันนี้เราไม่ได้จริงๆ  เดี๋ยวอาบน้ำเอง”
“เฮ้ย เดี๋ยวเช็ดตัวให้เฉยๆ... ไม่ทำไรหรอก”

แล้วผมก็เอาน้ำร้อนพร้อมผ้าขนหนูผืนเล็กมา  ผมเช็ดหน้าตาในโมโน  เพื่อนสาวตัวร้อนจริงๆ  ผมเช็ดหน้าหลายครั้ง  ก่อนมาเช็ดแขน
“ข้างในโมโนเช็ดเอง...”
“โธ่เอ๊ย...โมโน  ไม่ใช่โบ๊ตไม่เคยเห็นซะหน่อย  มา...ถอดเสื้อออก เดี๋ยวเช็ดให้”

ผมไม่รออนุญาต  ดึงเสื้อเธอขึ้น  แต่โมโนเอามือมาดึงมันปิดไว้
“เช็ดเอง....” น้ำเสียงอย่างดุ และสายตาก็จริงจัง แต่ว่า...
“ม่าย  จะเช็ดให้  โมโน..เธอเอ๊ย  กลัวไรวะ”

แล้วผมก็ดึงเสื้อขึ้นได้  แต่ผมไม่ได้ถอดเสื้อในเธอออก  ผมเช็ดตัวไปทั่วไป  ใต้รักแร้ของโมโนถึงขั้นร้อนทีเดียว
“นี่...มันอึดอัดนะ  อยู่กะเราก็สบายๆเหอะ  โบ๊ตเห็นมาแล้วน่า... มาถอดให้”
แล้วผมก็เอามือโอบคนตัวร้อน เอื้อมไปถอดเสื้อในให้  พอผมเข้าใกล้ก็สัมผัสถึงความร้อนมากมายของโมโน  แต่สำหรับโมโนแล้ว  เธอกลับรู้สึกอีกแบบ..
“โบ๊ต  อย่าสิ  มาอยู่ใกล้ขนาดนี้  เดี๋ยวมีอารมณ์นะ”
“5555 มีอารมณ์ก็ทำกันสิ  ไม่เห็นเป็นไร”
“ก็จะป่วยตามเราไปอ่ะดิ”
“ดี  ได้นอนอยู่บ้าน”

แล้วผมก็ซุกจมูกลงไปที่คอของคนป่วย  โมโนตัวร้อนไข้ขึ้นเห็นได้ชัด  แต่ผมก็ยังอยากมีอะไรกับเธอ
“โอ๊ย โบ๊ต  เอาจริงเหรอ  เมนส์มาด้วยนะ”
“ดีเลย  ไม่ต้องใส่ถุงยาง  โมโนรักเราหรือเปล่า”

เธอพยักหน้าและเอนตัวลงนอน  ผมเข้าประกบคนป่วย  มือผมลงไปถึงข้างล่างแล้ว  โมโนเมนส์มาจริงๆด้วย  ผ้าอนามัยที่แปะติดกับกางเกงในสีดำของเธอเป็นสิ่งบอกอย่างชัดเจน  แต่ผมก็ถอดมันออก  ผมคิดว่าวันนี้ผมลงไปเลียอย่างครั้งก่อนๆไม่ได้แน่  แต่สำหรับนิ้วผมคงลงไปได้  ผมเริ่มเอานิ้วลุยลงไป ผมพบว่ามันเปียกชื้นและร้อนมาก  ผมดึงนิ้วออกมาดู  เห็นเลือดประจำเดือนที่ติดนิ้วมา
“โมโน  ปวดท้องหรือเปล่า”
“ไม่นะ  ก็แค่เมนส์มา”
“โอเค งั้นเราทำนะ”

โมโนพยักหน้า  ผมเลยเข้าประจำตำแหน่ง  เอื้อมมือไปหยิบเจลในลิ้นชักออกมาทาส่วนนั้น  ก่อนจะประกบและกดมันลงไป  แต่ส่วนหัวผ่านเข้าไปในตัวโมโนเท่านั้น  ผมรับรู้ถึงความร้อนมากมายเกินปกติจากพิษไข้ของคนป่วยทันที

“เจ็บมั๊ยโมโน  เจ็บบอกเรา  ข้างในโมโนร้อนมากๆ”
“อืมมม์  ทำเร็วๆนะ  วันนี้เราไม่ค่อยมีอารมณ์  ไม่รู้จะทำให้โบ๊ตมีความสุขหรือเปล่า”
“ไม่เป็นไร  ไม่ไหวบอกเลยนะ”

แล้วผมก็กดลำควยเข้ารูของโมโนที่ร้อนจัด  มันไหลเข้าไปลึก  จนสุดทางของเธอ   โมโนไม่มีแรงตอบโต้  เธอเพียงสะดุ้งรับลำควยที่พุ่งผ่านเข้ามา  ผมเริ่มชักเข้าออก  แม้เธอจะร้อนทั้งตัว  แต่ส่วนนั้นยังใช้การได้ดีอยู่  ผมเสียวจริงๆ  ผมรู้สึกว่าลำควยวันนี้เปียกลื่นมาก  พอก้มลงไปดูเท่านั้นแหละ  หน้าขาของเราสองคนเลอะไปด้วยเลือดประจำเดือนของโมโน  ผมตกใจมากๆ

“เฮ้ย  โห เลือดออกขนาดนี้เลยเหรอ  ไหวมั๊ยอ่ะ  เจ็บมั๊ย..”
“ได้ๆ  ทำเลยโบ๊ต รีบๆทำให้เสร็จไปเลย  เราไม่ค่อยมีอารมณ์”

ผมรับปาก เธอและเริ่มก้มหน้าก้มตาซอยเข้าตัวโมโน  ไม่รู้สินะ  ผมชอบให้โมโนมีอารมณ์ร่วมมากกว่า  แต่ตอนนี้ผมมาถึงกลางทางแล้ว  ผมตัดสินใจทำให้มันสิ้นสุดไป  และผมก็เร่งเครื่องเข้าตัวเพื่อนสาวอย่างรวดเร็ว  ไม่นานนักผมก็น้ำแตกเข้าในตัวของโมโน  ผมชักออกมา  เลือดประจำเดือนและน้ำกามของผมไหลออกมาเป็นสีชมพู

แต่ว่า......โมโน สลบไปแล้ว