แฟนกู ภาค 3 ตอน 8 แก้ชง

แฟนกู ภาค 3 ตอน 8 แก้ชง
โดย magna67t

โมโนนอนนิ่งเงียบไม่ไหวติง

ตกลงเกิดอะไรขึ้นเนี่ย  หลับ หมดสติ สลบ หรือตาย   ผมเอามือเขย่าตัวของเธอ  โมโนไม่มีการตอบสนองอะไรทั้งนั้น  ผมตกใจว่าตกลงเธอตายไปหรือเปล่า  ผมเอามือไปอังที่จมูก  โมโนยังหายใจเบาๆ   แย่แล้ว  ผมทำอะไรลงไปเนี่ย  ผมรีบจัดการทำความสะอาดให้โมโน  และเช็ดตัวจนเสร็จก่อนรีบแต่งตัวให้

“เฮ้ย...บีทๆๆ  มาช่วยพี่โบ๊ตหน่อย  ช่วยอุ้มพี่โมโนนอนดีๆหน่อยสิ”
“อ๊าว  ทำไมไม่อุ้มเองอ่ะ..”
“เออ น่า ช่วยหน่อย  พี่โมโนไม่สบาย  ปลุกไม่ยอมตื่นเลยอ่ะ”

ไอ้เจ้าบีทเข้ามาในห้อง  น้องสาวตัวแสบผมรู้ทันทีว่าผมคงจัดการโมโนไปแล้ว
“พี่โบ๊ต  คนป่วยอย่าไปยุ่งกะเค้าสิ  เดี๋ยวเค้าเป็นไข้ทับระดูนะ  ป่วยหนักนะพี่...”
“เฮ้ยเหรอ... ป่วยหนักเป็นไร...”
“ก็จะมีปวดท้องอ่ะดิ ปวดท้องมากๆ   ทำไปแล้วสิเนี่ย  พี่กูเอ๊ย....”
“ต้องพาไปโรงบาลหรือเปล่าอ่ะ”
“รอก่อน  พี่โบ๊ตเช็ดตัวพี่โมโนเค้าบ่อยๆนะ  ไข้สูงมากเลย  ถ้าพรุ่งนี้ไม่ดี ไป รพ กัน..”
................................................

ทั้งคืนผมไม่ได้นอน  คอยเช็ดตัวให้คนป่วยทั้งคืน  โมโนลืมตาขึ้นมากลางดึก  ผมเอายาลดไข้ให้กิน  ผมเริ่มไม่สบายใจเรื่อง “ชง”  นี่โมโนก็ป่วยมาก  มันจะมาจากเหตุนั้นหรือเปล่า

“อย่าเป็นไรไปนะ...โมโน  ยัยจอมดุ  เราคงคิดถึงมากๆแน่”

ผมพูดใกล้ๆหูเธอ  แล้วผมก็หลับไปราวๆตีสาม โดยฟุบหลับไปกะเตียงและตื่นอีกทีตอนหกโมงเช้า  เพราะโมโนตื่นขึ้นมา  วันเสาร์ทั้งวันทั้งผมและบีทก็ช่วยกันดูแลโมโน  เธอกินยากินข้าวแล้วนอน  ส่วนผมมานอนที่โซฟาทั้งเช้า

วันอาทิตย์บ่ายๆ  โมโนเริ่มค่อยยังชั่ว  ผมบอกว่าไม่ต้องกลับไป ให้อยู่บ้านผมนี่ละ  แต่โมโนก็บอกว่าจะกลับ  แต่กระนั้นผมก็ยังเป็นห่วงยัยจอมดุของผม  ผมขับรถไปส่งและเอายาใส่ถุงไปให้อีกด้วย

“กินยานะ  พรุ่งนี้ถ้าไม่ไหว  ก็ไม่ต้องไปเรียนแล้วกัน”
“อืมม์ น่าจะโอเคหละ  ไว้โทรคุยกันนะ”
“อืมม์  ไอ้ปั้นมันจะมาหรือยัง  จะแวะไปหามันหน่อย”
“อ๋อ  เอาสิ  น่าจะอยู่มั๊ง  แต่โมโนไม่อยู่คุยนะ  ขึ้นก่อนแล้วกัน...จะไปนอน”

ผมส่งโมโนที่บันไดหอ   แล้วผมก็โทรหาไอ้ปั้นเพื่อให้มันลงมาหาผม..

“ไอ้เชี่ยไอ้ปั้น  กูทำไงดีวะ”
“มึงแม่ง  เรียนมาตั้งแยะแล้ว  เสือกกลัวเรื่องห่าอะไรก็ไม่รู้  ไอ้ที่มึงเล่า กูว่าเป็นที่ไอ้โมโนมันเฟอะฟะหรือเปล่า  อยู่นี่มันก็เบอะๆหลายเรื่อง  ไอ้รูมเมตโมโนเคยเล่าให้กูฟังบ่อยๆ  บางทีมันชอบลืมกุญแจห้อง  ชอบทำนั่นตกนี่แตก”
“ไม่รู้ดิ  กูไม่สบายใจ...”
“เอางี้นะ  เดี๋ยวกูไปถามแม่กูก่อน แม่กูก็เชื่ออะไรแบบนี้ด้วย ลองถามแม่ว่าซินแสไหนดี  แล้วลองไปถามซินแสดู  เราต้องลองฟังหลายๆคนเว้ย  มึงอย่าไปปักใจเชื่อคนเดียวมากนัก”

.................................

อาทิตย์ถัดไป...โมโนหายป่วยแล้ว  แต่เธอบอกว่าไม่ได้กลับนะแต่มาหาได้วันเสาร์ตอนเย็น เพราะจะรีบทำรายงาน  ผมเลยนัดกะไอ้ปั้นเสาร์เช้าไปหาซินแสหมอดูที่ปทุมธานี  ระหว่างผมขับรถไป...
“เชี่ย...มึง  แม่กูบอกว่าแพงว่ะ  ต้องมีสามพันอ่ะ”
“เออ พอได้  เดี๋ยวมึงลองช่วยกูฟังด้วยนะ”

ผมมาถึงตอน 10 โมง  แต่นั่นก็ถือว่าสายมากสำหรับซินแสคนนี้  ซินแสชื่อดังคนนี้มีคิวรออยู่หน้าผมตั้งสิบราย  ผมมองหน้าไอ้ปั้น  ไอ้ปั้นบอกว่าไหนๆมาแล้วก็รอไป  กว่าผมจะเจอซินแสก็ปาเข้าไปบ่ายสอง  ผมเอาวันเดือนปีเกิดของผมกะโมโนให้ซินแส  ซินแสก็จดแล้วทดไปทดมาเป็นภาษาจีน  ผมไม่รู้หรอกว่าเขียนอะไร  แล้วก็หลับตานับประคำไปเรื่อยๆ  จนพักนึงก็ลืมตาขึ้นมา  ส่ายหน้า
“ลื้อสองคนดวงชงกัน...ไปด้วยกันไม่ได้  ถ้าฝืนนะ  ต้องตายกันไปข้างนึง  แต่อั๊วว่า...คนตายน่าจะเป็นผู้หญิง”
“ซินแสครับ  แล้วมันแก้ยังไงได้มั่ง”

ซินแสหลับตาลงไปใหม่ คราวนี้นานเกือบ 5 นาที
“ก็พอมีนะ  มีสามทางนะ  อันแรกลื้อเป็นเพื่อนกันได้แค่นั้น  ห้ามเป็นแฟนกัน  ห้ามมีอะไรกัน  ถ้ามีอะไรกัน ต้องมีคนเจ็บตัว  ดวงผู้ชายแข็งมากๆ  คนเจ็บน่าจะเป็นผู้หญิงมากกว่า”
ซินแสหยุดจิบน้ำชา
“ทางที่สอง  ถ้าลื้ออยากมีอะไรกัน  ลื้อต้องมีไรกันในฐานะชู้  ห้ามเป็นแฟนกัน  ต้องให้คนอื่นเป็นแฟน  แปลว่าผู้หญิงต้องมีคนอื่นเป็นแฟน หรือไม่ก็ลื้อก็ต้องมีผู้หญิงคนอื่นเป็นแฟน  เป็นแค่พูดว่าแฟนไม่ได้นะ...ต้องมีไรกันด้วยนะจริงๆ  ลื้อเข้าใจคำว่าชู้ใช่มั๊ยล่ะ  ต้องเป็นแบบนั้น  ลื้อถึงจะมีไรกะคนนี้ได้  มันเหมือนลื้อไม่ได้ผูกพันกัน  ไม่เป็นแฟนกัน...”

ผมอ้าปากค้าง...
“ทางสุดท้าย  ลื้อต้องรอให้ผู้หญิงเป็นแม่หม้ายหรือผู้ชายเป็นพ่อหม้าย  ถึงจะแต่งงานกันได้  หรือไม่งั้น ลื้อรอไปเรื่อยๆ   รอจนถึง 40 แล้วค่อยแต่งงานกัน...”

ผมพยักหน้าช้า สีหน้าเต็มไปด้วยความวิตกกังวล
“ลื้ออย่าฝืนนะ  อั๊วเตือนไว้ก่อน   ลื้อฝืน...จะต้องมีคนตายนะ  ไม่ลื้อก็แฟนของลื้อ  หรือลูกลื้อ  หรืออากงอาม่าป๊าแม่ของพวกลื้อ   ไม่ดี...ไม่ดี  อย่าฝืน...อย่าฝืน”
........................................................

ผมกลับมาส่งไอ้ปั้นที่หอและก็แวะมาหาโมโนด้วย  ผมเครียดจริงจัง  นี่ผมได้ฟังจากหูของผมเองเลย  และซินแสถึงสองคนแล้วที่พูดแบบนี้  ผมว่ามันน่าจะยืนยันได้ระดับนึง  ผมนั่งหน้าเศร้ารอโมโนที่ใต้หอ  มันเป็นไปได้ไง  ผมจะทำใจได้ไง  ให้โมโนเป็นแฟนคนอื่นและต้องมีอะไรกะคนอื่นเพื่อผมจะได้มีอะไรกะเธอ  มันเป็นอะไรที่บ้ามากๆ  โลกนี้ใครเค้าจะทำแบบนี้กัน...   หรือไม่งั้นเราก็ต้องถอยมาเป็นเพื่อนกัน  ไม่เป็นแฟนกัน  แย่ทั้งคู่...

“เป็นไร... หน้าเศร้าเลย”
“เอ่อ...โมโน  มาแล้ว  ไป...ดูหนังกัน วันนี้เอาเรื่องอะไร”
“เดี๋ยวก่อน  ทำไมหน้าตาไม่ดีขนาดนี้อ่ะโบ๊ต... มีไรหรือเปล่า”
“ไม่มีหรอก  เหนื่อยๆเฉยๆ ”
“เดินเล่นกันนะ แล้วเล่าให้โมโนฟัง”
“งั้นแวะกินข้าวก่อนแล้วกัน  แล้วค่อยไปเดิน”

เราสองคนแวะกินข้าวที่โรงอาหาร   ก่อนเดินเล่นแถวนั้นและคุยกันไปเรื่อยๆ  ผมยังคงไม่สบายใจ  โมโนไม่ใช่คนโง่นักที่จะปกปิดอะไรได้  แม้เธอจะดุกะผมหลายเรื่อง  แต่บางทีโมโนก็เป็นห่วงผมเหมือนกัน
“โบ๊ต  อย่ามาปิดบังเราเลย  มีไรเล่ามาให้โมโนฟังเหอะ... ได้ช่วยกันแก้ไข”
ผมจับมือโมโนขึ้นมาบีบแน่น
“โมโน... โบ๊ตรักโมโนมากนะ”
“เออ รู้ไง  ถึงต้องเล่ามาให้ฟังให้หมดเลย  แอบไปมีกิ๊กมาหรือเปล่าเนี่ย หรือจะเทโมโน”
“ม่ายๆ   ไม่ใช่เรื่องอย่างนั้น....”

ผมเล่าเรื่องที่แม่ไปหาซินแส  และผมกะไอ้ปั้นไปหาซินแสในวันนี้  โมโนฟังแล้วก็คงช๊อคไป  เธอเงียบสนิท  ผมจับมือโมโนขึ้นมา  มองตาคนที่ผมรักลึกๆนานๆ  โมโนบริสุทธิ์ใจเหลือเกิน...

“โมโนไม่กลัวนะโบ๊ต  เรารักกันก็คือเรารักกัน  ถ้าโมโนต้องตายเพราะรักกะโบ๊ต  เราก็คงไม่กลัวหรอก  ไอ้ที่เราเจอมา  มันไม่น่าจะเกี่ยวนะ  โมโนไม่ค่อยระวังเองมากกว่า”
“ม่าย...โมโน  โบ๊ตเองก็ไม่กลัวตายหรอกนะ  แต่ที่จะทนไม่ได้คือถ้าลูกของเราตายไป หรือพ่อแม่ของเราตายไปเนี่ยหละ”
“เฮ้อ  ไม่รู้สิ  โมโนไม่ค่อยเชื่อเรื่องแบบนี้เลยนะ”

ไม่รู้ว่าโมโนพูดให้ผมสบายใจ..ไม่คิดมาก  หรือเธอไม่เชื่อจริงๆเพราะเธอมีความคิดแบบไทยๆ  แต่อย่างน้อยผมก็สบายใจที่โมโนไม่คิดมาก  ผมดึงคนดุตัวนิ่มมากอด  เอามือลูบหัวแฟนผม
“รักโมโนเสมอนะ  ไม่รู้เหมือนกัน อนาคตจะเป็นไง”
“บ้านโบ๊ตเป็นแนวคนจีนอ่ะ  งั้น..โมโนจะลองไปหาพระหรือหมอดูแล้วกันนะ”
.........................................................................................

   ผมกลุ้มใจมากมายเหลือเกิน  คิดหาทางออกยังไงก็ไม่ได้  เสียงซินแสดังก้องในหัว  ถ้าโมโนเป็นแฟนผม  ไม่ใครก็ใครคงมีอันเป็นไป  นอกเสียจากผมไม่เป็นแฟนกะโมโน หรือไม่งั้นผมกะโมโนต้องไปมีคนอื่น ทำงั้นได้ไง  ผมรักโมโน  ไม่เคยคิดมีใครอีก
   
   “เฮ้ย...พี่โบ๊ต  พี่โมโนไปไหนอ่ะ  ทำไมไม่มาวันนี้...”
   “เออ พี่เค้าทำรายงาน  บีทมีไรกะพี่เค้า  นัดไว้เหรอ”
   “ม่ายได้นัด  แหม...กำลังจะอวดกระเป๋าใหม่เลย  อ้าว...แล้วพี่เป็นไร หน้าเศร้าๆ  อย่าบอกนะ ทะเลาะกะพี่โมโน”
   “เปล่า ไม่มีไร...  ไม่ได้ทะเลาะ  โมโนมันทำรายงานแยะ เลยไม่มา...”

   ผมกินข้าวเย็นกะน้องสาวตัวแสบของผม  แล้วอารมณ์ไหนไม่รู้  ผมก็ถามเจ้าบีทว่า...

   “เฮ้ย บีท  พี่ถามจริง  แกมีแฟนยัง...”
   “พี่มาไงวะเนี่ย  พี่โบ๊ตจะมีพี่โมโนเป็นแฟนก็เรื่องของพี่สิ  จะมาถามแฟนบีททำไม”
   “ม่ายยยยย  ก็ถามดู  ไม่เคยเห็นเลยอ่ะ...”
   “ไม่เห็นก็...ไม่มีอ่ะดิ   มีก็..ไม่ให้เห็นด้วย  เดี๋ยวพี่ไปฟ้องป๊ากะแม่”
   “ไม่ฟ้องน่า  ตกลงมีใครมาจีบหรือยัง  ขายออกหรือเปล่า”
   “มีแหละ  คนจีบอ่ะมี  แต่ไม่เอาอ่ะ  รำคาญ  ไล่ไปหมดแล้ว”

   ผมยังคุยเรื่องอื่นๆกะน้องตัวแสบด้วยเรื่องทั่วไป  จนเราแยกกันไปอาบน้ำ  ผมโทรคุยกะโมโน  พอวางสายเสร็จ   เจ้าบีทก็มาเคาะห้อง...

   “พี่โบ๊ต.. ถามจริงเหอะ  พี่มีเรื่องไรในใจ วันนี้พี่เศร้าผิดปกตินะ  บีทรู้เลยอ่ะ  คุยไม่ค่อยปกติ”
   “ไม่มีไร จริงๆ  เนี่ย เพิ่งวางหูจากพี่โมโนไป”
   “พี่โบ๊ต   พี่โมโนน่ารักนะ...  พี่อย่าทิ้งอย่าเทเค้าไปรู้เป่า  บีทชอบพี่โมโน  คุยเก่งดี  น่ารักด้วย  ใจดี ชอบๆๆๆ”
   “อืมม์...เออน่า พี่ก็ชอบพี่โมโนค้าแหละ”

   ผมเงียบไปอีกครั้ง  หน้าสลดลง
   “พี่โบ๊ต  พี่อ่ะรู้ตัวมั่งมั๊ยว่าปกปิดอะไรคนอื่นไม่ได้หรอก  หน้าพี่ฟ้องตลอดเวลาว่าพี่ชอบ พี่รัก พี่เกลียด พี่กังวล พี่เศร้า...  เล่ามาเหอะ  พี่โมโนท้องเหรอ 5555 รับรองน่า...ไม่ฟ้องป๊าแม่”
   “อืมม์... ถามก่อน  บีทไปเอาวันเดือนปีเกิดพี่โมโนให้แม่เหรอ  ไปเอามาได้ไง”
   “ช่าย  ทำไมเหรอ  ก็แม่ถามอ่ะ  บีทก็เอามาจากบัตรประชาชนของพี่โมโนสิ...ก็แอบดูตอนพี่เค้านอนห้องบีทไง..”
   “โธ่....ไอ้บีทเอ๊ย....”

   ผมเล่าเรื่องที่แม่ไปหาซินแสให้บีทฟังทั้งหมด  รวมทั้งซินแสของไอ้ปั้นด้วย  น้องสาวผมอ้าปากค้าง  ไม่นึกว่าผลพวงจากการที่เธอเอาวันเดือนปีเกิดโมโนไปให้แม่มันมากมายขนาดนี้...

   “พี่โบ๊ต  บีท   เอ่อ...  บีท  ขอโทษ”
   ตัวแสบยกมือขึ้นไหว้ผม...
   “มันทำไรไม่ได้แล้ว  พี่ไม่รู้สิ  จะว่าไปมันก็ใกล้เคียงมากนะ  พี่เองก็เจ็บตัว โมโนเจ็บตัว บ่อยครั้งมาก  จำที่พี่ให้บีทมาช่วยอุ้มโมโนวันนั้นได้มั๊ย  นั่นก็เป็นอีกครั้ง  พี่เริ่มไม่กล้าไปยุ่งกะโมโนแล้วอ่ะ  พี่กลัวเค้าตาย”
   “เออ  .เรื่องแบบนี้...มันมีทางแก้ไม่ใช่เหรอพี่  พี่โบ๊ตก็ไปคบใครเป็นกิ๊กดิ”
   “ไม่อ่ะ  พี่รู้สึกทรยศโมโนเค้า...”
   “แล้วพี่จะไม่เป็นแฟนกะพี่โมโนได้เหรอ”
   “ก็ไม่ได้ไง  มันถึงปวดหัวเนี่ย...”

   เจ้าบีทพยายามช่วยผมหาทางแก้  น้องคนนี้กะผม...เรารักกันมาก  ทุกเย็นเราเจอกัน..อยู่ด้วยกันมากกว่าอยู่กะป๊าแม่ก็ว่าได้  ผมดูแลน้องบีทแทบทุกอย่าง

   “พี่โบ๊ต  บีทรู้แล้ว  บีทจะเป็นกิ๊กพี่โบ๊ตเอง...”
   “เฮ้ยบ้า  เราพี่น้องกัน  มันแก้ชงไม่ได้หรอก”
   “ใครบอก  เราจะเป็นกิ๊กแบบที่ว่า....เรามีไรกันเลยไง...”

   ผมช้อคสุดขีด  ไม่นึกว่าไอเดียแบบนี้จะมาจากน้องบีทของผม
   “ไอ้บีท  แกบ้าไปแล้ว  ไม่เอา... ไม่ได้”
   “อ๊าว  ก็ซินแสบอกไม่ใช่เหรอว่าต้องมีกิ๊ก แล้วมีไรกะกิ๊กด้วย”
   “ใช่...แต่ไม่ใช่กะน้องสาวแท้ๆ”
   “ซินแสบอกเหรอ...”
   “ไม่ได้บอก...แต่พี่ว่ามันมากไป  พี่ทำน้องไม่ได้หรอก  บีท..เรื่องนี้แก้ไม่ได้ก็ช่างมันเหอะ  เดี๋ยวหาทางอื่น”
   “พี่โบ๊ต  แล้วถ้าน้องพี่คนนี้ ใกล้จะเสียความบริสุทธิ์ให้แฟนแล้วอ่ะ  พี่จะว่าไง”

   ผมเงียบสนิท  มันอะไรกันวะเนี่ย...
   “ก็พี่ถามเมื่อเย็นว่ามีแฟนยัง  บีทบอกว่าเทแม่งทิ้งประจำเพราะมันจะพยายามทำมากกว่าแฟนเนี่ยหละ  บีทว่า สักวันบีทคงพลาดท่าแน่ๆ  แต่ถ้าจะให้มันเป็นประโยชน์  บีทควรให้พี่โบ๊ตมากกว่ามั๊ย... คืออย่างน้อยยังทำให้พี่กะพี่โมโนสมหวัง”
   “ไม่ได้เด็ดขาดบีท  ไม่ได้  พี่ไม่เอาอ่ะ  พี่ทำบีทไม่ได้หรอก...”

   เมื่อผมปฏิเสธแข็งขัน  ในที่สุด..ยัยบีทก็ยกเลิกความคิดบ้าๆนั่นไป  เราคุยเรื่องอื่นกันอีกนิดหน่อยก่อนเจ้าน้องสาวตัวแสบผมขอไปนอน  ผมเองก็นอนด้วยความเหนื่อยอ่อนจากการเดินทางไปมาทั้งวันและเรื่องไม่สบายใจตลอดวัน  ผมหลับสนิทมาก  แต่รู้สึกตัวอีกทีเมื่อผมรู้ว่าส่วนล่างของผมเปล่าเปลือยจนหนาว  ผมรู้สึกว่าเตียงผมสะเทือน  และสักครู่ใหญ่ ผมรู้สึกถึงปลายท่อนควยผมสัมผัสกับปากรูอันร้อนผ่าว  มันกำลังเคลื่อนที่เข้าไป  ผมลืมตาทันที

   “เฮ้ย   บีท  อย่านะ...”  ผมรีบดึงตัวออกจากหว่างขาของบีทที่คร่อมตัวผมอยู่
   “พี่โบ๊ต  บีทเต็มใจนะพี่...”
   น้องสาวผมพุ่งเข้ามากอดคอผม
   “พี่โบ๊ต  ขอร้อง...ทำให้บีทเถอะ  มันจะได้จัดการหลายๆเรื่องให้หมดไป”
   “ไม่ได้บีท  ไม่ได้ ถ้าป๊าแม่รู้  พี่โดนแน่ๆ”
   “ตอนนี้มีแต่พี่กะบีทนะ  พี่ไม่ทำบีท  สักวันแฟนบีทคนไหนก็ต้องทำ...”

   บีทไม่พูดเปล่า  เอามือเอื้อมมาจับท่อนควยผมที่ตอนนี้มันยังคงแข็งเต็มที่อยู่  เธอรูดมันเข้าออก  มันห่างจากโมโนมาอาทิตย์นึงแล้ว  ตอนนี้มันไม่มีทีท่าจะลดขนาดลงเลย   มันพร้อมจะทะลวงเข้าในผู้หญิงทุกคน  ผมพยายามหากางเกงนอนหรือกางเกงใน  แต่มันหายไปไหนเนี่ย  ผ้าห่มอยู่ที่พื้นแล้ว  เตียงผมไม่มีอะไรช่วยปิดผมเลย  ลำควยขนาดพิเศษอยู่ต่อหน้ายัยบีทน้องสาวตัวดีของผม   ด้วยขนาดของมัน...ยิ่งยั่วเย้าให้บีทอยากลองกะมันมากขึ้น  บีทไม่ได้รูดเฉยๆแล้ว  เธอก้มลงไปหาควยผมและอ้าปากครอบลงไปทันที  ผมเสียวแปรบก่อนที่จะได้พูดอะไร  จากนั้น บีทรีบรูดปากเข้าออกลำควยของพี่ชาย  ผมเอามือดึงหัวของบีทขึ้น

   “ไอ้บีท  พอแล้วๆๆๆๆ  อย่าเลยนะ  พี่ขอร้อง”
   “พี่โบ๊ต  แค่นี้  เราไม่ได้ล่วงล้ำกันนะพี่.. เผื่อวิธีนี้มันใช้ได้   ให้บีททำเหอะ  พี่จะได้มีบีทเป็นกิ๊ก  พี่จะได้มีความสุขกะพี่โมโนต่อไป”

   ที่น้องผมมันพูดก็ใช่นะ  เราไม่ได้ล่วงล้ำกัน  คงไม่เป็นไร  แต่ยังไง ผมก็ยังรู้สึกผิดกะทุกคนอยู่ดี  สำหรับยัยบีท  เธอไม่คิดอะไรนอกจากถูปากกับลำควยผม  ยังคงพยายามบีบปากแน่นอีกต่างหาก  เธอรู้ว่าจะต้องรูดหนังให้ปลายเปิดออกทั้งหมด  ไม่น่าเชื่อว่ายัยบีททำเป็น  โลกปัจจุบันสำหรับเรื่องพวกนี้คงไม่ยากแล้ว  อยากรู้อะไรก็ได้หมด  ผมเอามือจับหัวของน้องสาวไว้  ผมยอมให้เธอทำ  แต่ในจังหวะสุดท้าย ผมยังไม่อยากให้น้ำของผมไหลเข้าไปในตัวน้องบีทไม่ว่าจะช่องทางไหน  บีทบีบปากรัดแน่นจนความเสียวเริ่มพุ่งขึ้นเรื่อยๆ

   “บีท  พอเหอะๆๆ พี่...โอ๊ย  พี่ เสียวมากแล้วนะ”

   เธอเงยหน้ามองหน้าผม  ผมหลับตาด้วยความเสียวมากๆ  แต่ทันใดนั้น ผมรู้สึกว่าลำควยผมจ่ออยู่ที่ช่องทางของบีทอีกครั้ง  แต่ครั้งนี้มันช้ามากกว่าน้องสาวของผมขยับตัว  เธอกดลงมาให้ลำควยอวบอ้วนของผมแทรกหัวเข้าไป  ส่วนหัวพุ่งเข้าตัวเธอไปจุกแน่นที่ปากทาง  ผมขยับตัวจะหนีออก  แต่ช้ากว่าบีทที่ก้มลงมากอดผม

   “พี่โบ๊ต  อย่าขยับตัวนะ  บีทเจ็บ..”
   “ไม่เอาบีท  พี่จะเอาออกแล้ว..”

   มันเป็นการกระตุ้นให้บีทกดน้ำหนักลงมาที่สะโพก  หีบริสุทธิ์ของเธอครอบลงมาที่ลำควยผมลึกมากขึ้นขนมันแทรกทะลุผ่านพรหมจรรย์ของน้องผมเข้าไปแล้ว   ยัยบีทหยุดสนิทนิ่งในท่านั้น  น้ำตาสาวน้อยไหลออก  เธอยอมให้มันกะผมจริงๆ  ผมตกตะลึงทำอะไรไม่ถูก

ผมไม่รู้ว่ามาถึงขั้นนี้แล้ว  ผมควรทำไงต่อ...

   “เจ็บอ่ะพี่โบ๊ต... บีทเจ็บ”
   “อยู่เฉยๆก่อน  อย่าขยับนะ  ให้พี่เอาออกดีกว่า”
   “ไม่นะพี่  บีทจะไม่เจ็บฟรี  อย่าถอยออกนะพี่โบ๊ต”
   “บีทยังจะทำต่อเหรอ”

   เธอพยักหน้า  และกดลงมาอีกครั้ง  คราวนี้เธอถึงกับร้องโอ๊ยเมื่อส่วนที่มีความอ้วนเริ่มชำแรกเข้าตัวเธอ  น้องบีทแน่นมากๆ  แน่นไปหมด
   “บีท  พี่ยอมหละ  บีทนอนลงนะ  เดี๋ยวพี่ทำให้ดีกว่าจะได้ไม่เจ็บมาก”
   น้องสาวผมยอมทำตามที่ผมบอก  ผมเชื่อว่ามันเจ็บมากจริงๆ  เพราะเธอยังไม่เป็นและไม่รอน้ำหล่อลื่นออกมา  มันจึงเข้าไปอย่างยากลำบากและเจ็บปวด  พอตัวเธอหลุดจากลำควยผม  เลือดบริสุทธิ์ของเธอหยดลงที่หน้าท้องของผม   ผมเอาเจลออกมาจากลิ้นชักและกำลังจะแกะซองถุงยาง
   “พี่โบ๊ต  พรุ่งนี้มะรืนนี้บีทจะเมนส์มาแล้ว  พี่ทำไปเหอะ  ได้ในตัวบีทเลย”
   “บีท ฟังพี่นะ  มันจะเป็นครั้งเดียวของเรานะบีท”

   น้องสาวผมพยักหน้า  ผมจ่อลำควยที่ปากทางเธออีกครั้งกดลงไปช้าๆนิ่มนวล มันไหลเข้าจนถึงคอหยักแต่บีทแสดงสีหน้าที่เจ็บปวดอีกครั้ง  เจลช่วยหล่อลื่นได้มากๆ  ส่วนต่อไปคือลำควยของผมที่ใหญ่กว่าอ้วนกว่าส่วนหัว  ผมกดลงไปใหม่ช้าๆ  มันเริ่มเบียดให้หีของน้องบีทแยกออกจากกัน  เธอเบิกตาโพลง อ้าปากร้องลั่นเมื่อมันเริ่มเอาจริงและบุกรุกลงไปในตัวเธอจนเกือบครึ่ง

   “พี่โบ๊ต  หยุดก่อน...พี่โบ๊ต โอ๊ยยยยย  บีทเจ็บเหลือเกินพี่”
   “โอเค  พี่หยุดนะ  ให้พี่หยุดเลยก็ได้  อย่าทำเลยนะบีท  มันแก้ไม่ได้หรอกม้าง”
   “อย่านะพี่ อย่านะ  มาถึงแค่นี้แล้ว  บีทรักพี่โบ๊ตนะ  พี่ดีกะบีทเสมอ  พี่เป็นกิ๊กกะบีทนะ  เรื่องชงจะได้หมดไป”
   ผมกลุ้มใจเหลือเกิน  รู้สึกไม่สบายใจที่จะต้องมาทำกะน้องบีท  มันผิดนะ  ผมว่ามันไม่น่าแก้ชง  แต่ยัยบีทคงไม่ลดละความพยายามแน่  เธอยังคงยืนกรานจะให้ผมเป็นกิ๊กกะเธอให้ได้  แบบนี้...มันไม่ใช่ม้าง

   “โอเค  พี่จะเป็นกิ๊กกะบีท  แต่เราจะมีไรกันครั้งนี้ครั้งเดียว”

   เราคุยกันแค่ครู่เดียว น้องบีทก็เหมือนปรับตัวได้  ผมกดรวดเดียวมิดลำ  บีทร้องลั่น ตัวสั่นด้วยความเจ็บปวด  โอ้ว  ผมรู้แล้วว่าสาวบริสุทธิ์เป็นยังไง  มันรัดแน่นไปทั่วทุกอนู  แน่นจนผมไม่กล้าขยับ  ผมปล่อยเวลาเนิ่นนานอย่างไม่สิ้นสุด...ให้น้องสาวผมปรับตัว  ผมกอดเธอแน่น  และเริ่มสอนให้เธอจูบ  ลำควยผมขยับเข้าออกช้าๆ  ผมใส่ลงไปลึกสุดเส้นทางของบีท  มันคับแน่นทั้งลำจนผมรู้สึกว่าเธอกำลังเกร็งรับความเจ็บปวดที่เข้ามาอย่างไม่หยุดหย่อน

   “บีท  บีทเป็นสาวบริสุทธิ์คนแรกของพี่เหมือนกันนะ”
   “บีทดีใจนะพี่  ที่เป็นพี่  บีทรักพี่โบ๊ต”
   “อืมม์  แต่สิ่งที่เราทำมันไม่ถูกนักนะ..”
   “บีทรู้  แต่เพื่อพี่โบ๊ต  บีทยอมนะ”

   ผมรู้สึกว่ามันพอขยับได้แล้ว ผมดึงลำควยออกมาจนเหลือแต่หัวก่อนกดมันเข้าไปอีกครั้ง  บีทยังคงเจ็บ  ผมยังคงสาวลำเต็มความยาวเข้าออกบีทอย่างช้าๆ  ไม่นานนักความเจ็บของเธอเริ่มลดลงและความเสียวจากการสอดใส่เริ่มเข้ามาทดแทน  บีทเริ่มร้องซี๊ดด้วยความเสียวที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ  ผมยกขาเธอขึ้นมาพาดบ่า ก่อนก้มลงและเสียบซอยสาวพรหมจรรย์อย่างไม่นับ  มันเสียวมาก  ไม่แพ้โมโนเลย  บีทเองเริ่มเกร็งตัว  น้องสาวผมกำลังจะได้แล้ว  ภายในเธอแน่นมากๆ  ผมยังคงเสียบซอยหนักๆ

   “พี่โบ๊ต  ช่วยบีทด้วย  พี่จ๋า.... โอ๊ยๆๆๆๆ  แย่แล้ววววว   เสียวมากนะพี่ ไม่ไหวแล้วพี่ โอ๊ย อย่าหยุดนะ  โอ๊ยๆๆๆๆๆ..ได้แล้ว อ้า อ้า อ้าคคคคคค”

   เธอเกร็งตัว ส่วนล่างบีบรุนแรงเป็นจังหวะ  ผมรู้สึกได้ชัดเจน  ผมสอดเข้าไปสุดลำปล่อยให้น้องสาวผมถึงจุดอย่างเต็มที่  ก่อนจะดึงควยออกมา  มันเคลือบไปด้วยเลือดสาวของบีท  ควยผมยังคงแข็งเกร็งและพร้อมสอดใส่เข้าตัวน้องสาวผมตลอดเวลา  ผมปรับท่าเป็นท่าหมา  และสอดเข้าข้างหลัง บีทร้องยาวเมื่อลำควยแทรกเข้าจนสุดทาง  ท่านี้ผมรู้ว่ามันเข้าลึกสุดๆ  และมันเข้าจนชนกะมดลูกของเธอ

   “ยังเจ็บมั๊ยบีท  พี่ทำแบบนี้เจ็บมั๊ย”
   “เสียวพี่  เสียวโคตรโคตร...โอ๊ย พี่อย่าสาว มันเสียว  โอ๊ย อย่า พี่  ไม่ไหว โอ๊ยพี่ บีท โอ๊ยยยยย....”

   ผมรู้ว่าควยผมสัมผัสเม็ดแตดของน้องบีททุกครั้งที่เสียบเข้าไป ความเสียวจากการทำท่านี้บีทถึงกับฟุบหน้า ร้องลั่น   ผมไม่อยากเชื่อ บีทคับแน่นเหลือเกิน  ผมเริ่มจะไม่ไหวแล้ว  และเธอเกร็งตัวอีกครั้ง  บีทเงียบเสียง  ภายในช่องหีของเธอบีบแน่นมากกว่าครั้งเมื่อกี้  ผมอัดแทรกในหีที่ฟิตที่สุดและอีกไม่นานน้ำผมก็แตกเข้าตัวน้องสาวอย่างนับไม่ถ้วนครั้ง  บีททนความเสียวจากควยผมไม่ไหวเธอก็ถึงตามมาติดๆ  หีน้อยของเธอสูบน้ำของผมเข้าไปจนเต็มและล้นแทรกไหลออกมาจนถึงขาอ่อนของเธอพร้อมเลือดพรหมจรรย์
   
   น้องบีทพังพาบนอนคว่ำลงกับเตียง  ผมตามไปกอดจูบน้องสาวที่ผมเพิ่งให้ประสบการณ์ใหม่ในชีวิตแก่เธอ  เมื่อพายุอารมณ์เสร็จสิ้นลง  ผมถึงได้สติว่าผมได้ร่วมรักเปิดบริสุทธิ์น้องสาวของผมไปแล้ว  บีทก้มหน้ากะหมอน  เธอไม่ได้ร้องไห้  เธอเต็มใจให้ผมเป็นคนแรก

   “ดีมั๊ยพี่โบ๊ต..”
   “ขอบคุณมากบีท  โอ๊ย  เสียวมากๆ”
   “สมมติถ้าพี่โบ๊ตไม่ดึงออกจากบีท  แล้วเราทำต่อเลย  ก็ถือว่าเป็นครั้งเดียวกัน  ได้มั๊ย...”