AEl5Nk.gif AEl5Nk.gif


เหตุเกิดที่โรงแรมblPdyV.gif
โดย Tom Mm

ข้อมูลอัฟเดทล่าสุด
29/07/66

เต้ยกับพี่ติ่ง blPdyV.gif
โดย ตฤษณา

ข้อมูลอัฟเดทล่าสุด
28/07/66

ผิดที่เมย์เองเลยโดนจับขึงพืดblPdyV.gif
โดย Uratarou

ข้อมูลอัฟเดทล่าสุด
28/07/66

ฝึกงานที่บริษัทขายหมู่บ้านจัดสรรblPdyV.gif
โดย 子翔吳

ข้อมูลอัฟเดทล่าสุด
28/07/66

พ่อเลี้ยงของหนู EP1blPdyV.gif
โดย Ken Ken

ข้อมูลอัฟเดทล่าสุด
28/07/66

วันอาทิตย์ที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2562

ความรักของผม ตอนที่ 8

ความรักของผม ตอนที่ 8 คำสารภาพ...รักจากหญิงอีกคน

ตลอดเวลาหลายวันผมต้องคอยเข้าห้องพี่พลอยแล้วกลับมาเข้าห้องน้องหลิน กลายเป็นผีไม่มีศาลไปเลยครับ ตอนเช้าวันศุก มันก็มีเรื่องที่ไม่น่าเชื่อเกิดขึ้นครับ "โอ้โห ยัยแพ็ทไข้ขึ้นเกือบ40องศา" แม่ฝ้ายพูดด้วยความตกใจ เมื่อเห็นปรอทวัดไข้ "แม่ค๊ะ พาน้องไปหาหมอเถอะค่ะ" พี่พลอยบอกแม่ฝ้าย "นั้นสิครับ ไปหาหมอเถอะ บางทีแพ็ทอาจจะเป็นมากกว่าที่เราเห็นนะครับ" ผมพูดเสริม "แกแช่งฉันหรอไอ้เหลียง" เห้อ ให้ตายสินี่ขนาดป่วยไข้ขึ้นขนาดนี้ยังจะทำปากดีอีก เห้อออ "หยุดเลยยัยแพ็ทที่เหลียงพูดน่ะ ถูกแล้ว" พี่พลอยพูดปกป้องผมทันที "เอาหละๆ ไปเลยยัยแพ็ทลุกขึ้นเดี๋ยวแม่จะขับรถพาหนูไปโรง
พยาบาล" "ไม่เอาๆๆ หนูไม่ไปโรงบาล ไม่เอาๆ " นี่เป็นไข้ขนาดนี้แล้วยังดื้อไม่ยอมไปโรงบาลเชื่อเขาเลย "อย่าดื้อเป็นเด็กๆนะ บอกให้ไปก็ต้องไปอยากตายตามพ่อแกไปหรือไง" แม่ฝ้ายตวาดขึ้นเสียงกับยัยแพ็ท "หนูบอกไม่ไปก็ไม่ไปสิ ว๊ายยย!!...ไอ้เหลียง...ทำอะไรนะ" ผมชักรำคาญ เลยอุ้มเธอแล้วพาเธอมาที่รถแม่ฝ้าย "ไอ้เหลียงปล่อยฉันนะ ไอ้บ้า!!" ปากเธอยังด่าผมไม่เลิก ผมชักไม่แน่ใจแล้วสิว่าเธอป่วยจริงๆรึเปล่า "ทำไมละไม่ชอบหรือจ๊ะ น้องแพ็ท" ผมเลยพูดกวนเธอ แต่ผมรู้สึกว่าหน้าเธอจะแดงครับ พอผมอุ้มเธอมาถึงรถแม่ฝ้ายก็เปิดประตูหลังให้ผม "เอ้า เข้าไป" ผมวางเธอลงพี่เบาะหลัง "ทุกๆคนไปเรียนได้แล้ว เหลียงเดี๋ยวเธอไปโรงบาลกับแม่ก่อนนะ" แม่ฝ้ายให้ผมไปโรงบาลกับเธอด้วย พอไปถึงโรงบาลหมอก็ถามโน่นถามนี่ว่าแพ้ยาอะไรมั๊ย กินอะไรมารึเปล่าประมาณนี้ครับแล้วหมอก็วินิจฉัยว่ายัยแพ็ทเป็นไข้หวัดใหญ่แต่ยัยแพ็ทร่างกายไม่ค่อยจะแข็งแรงมาแต่ไหนแต่ไร หมอก็เลยฉีดยาให้ไปเข็มใหญ่ๆแล้วก็ให้ยามาอื้อเลย ผมเห็นแล้วสะใจอย่างบอกไม่ถูกครับแต่ผมรูสึกว่าในส่วนลึกของหัวใจผมมันรู้สึกแปลกๆ "เป็นไงแพ็ท ดีขึ้นมั๊ย" ผมถามเธอด้วยความเป็นห่วง "แกยังมาพูดดีกับฉันอีกหรอ ที่ฉันต้องมาโดนแบบนี้เป็นเพราะแกคนเดียว" เห้อออ นี่ผมอุตสาถามด้วยความเป็นห่วงนะเนี่ย "หยุดเลยยัยแพ็ท ถ้าเหลียงเค้าไม่อุ้มเธอมาป่านนี้ลูกได้ไปอยู่กับพ่อแล้ว" แม่ฝ้ายพูด "เออนี่ เหลียงวันนี้เหลียงหยุดเรียนสักวันนึงได้มั๊ย " แม่ฝ้ายถามผม "ทำไมหรอครับ" "แม่อยากให้เหลียงช่วยดูแลยัยแพ็ท หน่อยน่ะ ที่จริงแม่อยากดูยัยแพ็ทด้วยตัวเองแต่วันนี้มีประชุมที่เขต" "ได้ครับแม่ไม่ต้องห่วง เรื่องยัยแพ็ทเดี๋ยวผมจะจัดการทุกอย่างเอง" "ไม่เอานะแม่ ไม่เอา ฮืออออออ" เธองอแงเหมือนเด็กป4 ทั้งๆที่เธออยู่ม4แล้ว "เงียบนะยัยแพ็ท เดินยังแทบไม่ไหวเลยเขินปล่อยให้อยู่คนเดียวเกิดเป็นอะไรขึ้นมาใครจะคอยช่วยหนูละ" "ขอบใจมากนะเหลียง เรื่องเรียนเดี๋ยวแม่ลาอาจารย์ให้นะไม่ต้องห่วง" แล้วแม่ฝ้ายก็ขับรถมาส่งผมกับยัยแพ็ทที่บ้าน ผมกับแม่ฝ้ายก็พายัยแพ็ทมาที่ห้องของเธอ "เอาละนอนพักสะนะลูก พอถึงเวลาก็กินข้าวแล้วก็กินยาถ้ารู้สึกไม่ดีก็เรียกเหลียงนะ แม่ไปก่อนนะลูก" เห้อออ ผมรู้สึกอิจฉายัยแพ็ทจริงๆที่มีแม่คอยเป็นห่วงอยู่ใกล้ๆ ต่างกับผมที่แม่ด่วนจากผมไป "แม่ฝากด้วยนะเหลียง ถ้ายัยแพ็ทยังดื้อไม่ยอมกินยาก็จับกรอกปากไปเลยนะ" "ครับแม่ฝ้ายไม่ต้องห่วง" "งั้นแม่ไปนะ" แล้วแม่ฝ้ายก็ขับรถออกไป เห้อออ คราวนี้ผมต้องมาติดอยู่กับคู่อริตัวแสบ เวลา11นาฬิกา40นาที ผมจัดการต้มข้าวต้มแล้วยกขึ้นไปให้ยัยแพ็ทพร้อมยาแล้วก็น้ำ "เข้ามาทำไม ฉันไม่ได้เรียกสักหน่อย" คำแรกที่เธอพูดเมื่อเห็นหน้าผม "จะกินมั๊ย ข้าวน่ะ" ผมถามเธอ "จางไว้ตรงนั้นแหละ เดี๋ยวกินเอง" "ไม่ได้ เธอต้องกินเดี๋ยวนี้จะได้กินยาหลังอาหาร" "ฉันบอกว่าเดี๋ยวกิน พูดไม่รู้เรื่องหรือไง" เธอเริ่มขึ้นเสียงกับผมครับ "เธอจะยอมกินดีๆหรือจะให้ฉันจับกรอกปากเหมือนที่แม่ฝ้ายบอก" ผมขู่เธอ แล้วก็ได้ผลครับเธอลุกขึ้นมากินข้าวทันทีเลย ผมนั้งมองเธอกินข้าวต้มที่ผมทำครับ เวลาเธออยู่เฉยๆไม่หาเรื่องชาวบ้านเขา เธอน่ารักดูไร้เดียงสาไม่แพ้พี่สาวของเธอเลย หน้าตาของเธอถึงแม้ตอนนี้เธอจะไม่สบายแต่มันก็ดูขาวนวลเนียนน่ารักมาก ผมนั้งจ้องมองเธออยู่อย่างนั้นเหมือนถูกสะกดจิต ผมอดสงสัยไม่ได้ว่าเมื่อก่อนตอนสมัยเด็กๆเธอเป็นเด็กน่ารักสนิทกับพวกผมมากแต่ไม่รู้ทำไมวันนึงเธอก็เปลี่ยนไปจากที่เคยสนิทกับผมเป็นคอยหาเรื่องแกล้งผม คอยใส่ร้ายผมว่าโขมยไอ้โน่นบ้าง โขมยไอ้นี้บ้าง แต่ตอนนี้ผมว่าผมชักจะชอบเธออีกคนแล้วสิ เห้อออ เหมือนเธอจะรู้ตัวครับว่าผมมองเธออยู่ "มองอะไรไม่มีมารยาท" "เธอเนี่ยเวลาอยู่เฉยๆไม่หาเรื่องชาวบ้าน ก็น่ารักเหมือนกันนะ" ผมพูดไปอย่างที่ผมคิด "ไม่ต้องมาชมฉัน ฉันไม่หลงหรอก คำพูดนายน่ะ" เธอพูดแบบหลบตาผม แต่ผมรู้สึกว่าน้ำเสียงกับท่าทีเธอดูอายๆเขินๆครับ "ถ้าเธอเปลี่ยนนิสัย ซะใหม่ รับรองผู้ชายแห่มาจีบเธอเป็นฝูงแน่" ผมพยายามพูดดีกับเธอเพื่อบางทีเธออาจจะเปลี่ยนนิสัยซะใหม่ "มันเรื่องของฉัน แม่นายไม่เคยสอนมารยาทรึไง" "อย่าเอาแม่ฉันเข้ามาเกี่ยวด้วย ฉันขอเตือนเธอไว้ก่อนนะถ้ายังไม่หยุดลามปามถึงแม่ฉันละก็ อย่าหาว่าฉันไม่เตือนก็แล้วกัน" ผมขึ้นเสียงใส่เธอเพราะผมไม่ชอบให้ใครมาพูดเกี่ยวกับแม่ของผม "ทำไมละ ฉันพูดความจริงมันผิดตรงไหน" "นี่เธอ!! " ผมชี้หน้าและตวาดเธอ "ทะไม " เธอดูไม่เกรงกลัวผมเลย ผมพยายามควบคุมความโกรธของตัวเอง ทั้งๆที่ในใจอยากจะเงื้อมือตบหน้าเธอจริงๆ "เอ้านี่ยากินซะจะได้หายสะที " ผมยื่นยากับน้ำให้เธอ "เป็นยังไงบ้างละ ดีขึ้นบ้างมั๊ย" ผมถามเธออีกครั้ง "เรื่องของฉัน นายไม่ต้องมายุ้ง" ผมกล้ารับรองได้เลยว่ายังไงๆ เธอก็ไม่ตาย "ฉันก็ไม่ได้อยากยุ้งนักหรอก แต่เธอเป็นน้องสาวพี่พลอยถ้าเธอเป็นอะไรไปพี่พลอยคงเสียใจแย่" "ฮึ ออกไปจากห้องของฉันเดี๋ยวนี้!!" เธอไล่ผม แล้วเธอก็ลุกขึ้นยืน ชี้นิ้วไปที่ประตู "ฉันบอกให้ออกไป!!" "แม่ฝ้ายขอให้ฉันดูแลเธอ ถ้าฉันออกไปแล้วเธอเกิดตายขึ้นมาจะทำไงละ" ถึงตอนนี้ผมเห็นเธอน้ำตาคลอเหมือนจะร้องไห้ครับ ผมคงไปพูดไม่เข้าหูเธอ "ออกไปสักที ฉันไม่อยากเห็นหน้านาย" เธอพูดแบบหลบตาไม่มองหน้าผม ตอนนี้เธอคงจะเกลียดผมกว่าเมื่อก่อนเป็นร้อยเท่าแน่ ผมออกไปก่อนที่เธอจะหาอะไรเขวี่ยงใส่หัวผมดีกว่า "ฮึ ฉันก็อยากเห็นหน้าเธอนักนิ ถ้าแม่ฝ้ายไม่ขอให้ฉันดูแลเธอ ฉันก็ไม่เหยียบเข้ามาในห้องเธอหรอก" ผมพูดด้วยความโมโห ผมหันหลังกำลังจะเดินออกจากห้อง แต่แล้วผมก็รู้สึกมีใครมากอดผมจากด้านหลัง "อย่าไปนะ อย่าไป " เป็นยัยแพ็ทครับ เธอวิ่งมากอดผมจากด้านหลัง "นี่เธอ.............." ผมอยากจะตะลึงครับ ยัยแพ็ทมากอดผม ผมไม่อยากเชื่อ ผมหันหลังมาหาเธอผละเธอออก "เหลียงไม่เคยสงสัยบ้างหรอว่าทำไมเราถึงคอยหาเรื่องเธอตลอดทั้งๆที่เมื่อก่อนพวกเราสองคนก็สนิทกัน" เธอพูดกับผม น้ำเสียงเธอสะอื้น ตอนนี้ผมงงไปหมดแล้วครับมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ "เคยสิ แต่ไม่อยากถามให้มีเรื่อง" ผมบอกเธอ "เพราะว่านายนะแหละเหลียง ที่ฉันต้องคอยหาเรื่องเธออยู่ทุกวันก็เพราะนายนะแหละ" อะไรนะ เพราะผมเนี่ยนะเธอพยายามจะบอกอะไรผมกันแน่ "เธอ...เธอพูดเรื่องอะไรเนี่ย เพราะฉัน ฉันไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย" ผมบอกเธอ "ก็เพราะเธอไม่ยอมทำอะไรเลย ไม่ยอมเข้าใจอะไรเลยไงละ ฉันถึงต้องเป็นแบบนี้" เธอพูดเรื่องอะไรเนี่ย ผมไม่เข้าใจเลย งง งง งง "ฉันพูดถึงขนาดนี้แล้ว นายยังไม่เข้าใจอีกหรอ" "แล้วเธอจะบอกอะไรฉันกันแน่" "ก็เพราะนายเป็นแบบนี้ไงละ ฉันถึงเกลียดนาย เกลียด เกลียด เกลียด" "นี่ เธอเป็นอะไรเนี่......" ผมพูดยังไม่ทันจบ "ฉันรักนาย เหลียง" อะไรกันวะเนี่ย "เธอพูดอะไรอะ " "ฉันรักนาย รักมาตั้งแต่ตอนเด็กๆที่เราสนิทกันแล้ว แต่เพราะเธอไม่เคยสนใจฉันเลย เอาแต่สนใจหลิน อะไรๆก็น้องหลิน ไม่ว่าฉันจะทำอะไรนายก็สนใจแต่น้องหลิน เธอไม่เคยมองฉันเลย ในสายตามีแต่น้องหลิน" ผมตะลึงกับคำพูดของเธอ ตอนนั้นผมรักน้องหลินมากจนไม่ค่อยได้ยุ้งกับแพ็ทแต่ตอนนั้นผมรักหลินในฐานะน้องสาวครับ ผมไม่เข้าใจว่าตอนเด็กๆผมมีอะไรดีนักหนาทั้งน้องหลินกับยัยแพ็ทถึงชอบผมตั้งแต่เด็กๆ "เพราะนายไม่เคยสนใจฉัน ฉันถึงได้เกลียดนายคอยหาเรื่องนายมาตลอดแต่มันก็เพราะว่า ฉันรักนายนะ.................." เธอพูดยังไม่ทันจบผมก็ดึงเธอเข้ามากอดตอนนี้เธอไม่มีทีท่าขัดขืนผมเลย แต่กลับกอดผมตอบ ผมรู้สึกว่าเธอร้องไห้จึงผละเธอออก จริงๆครับเธอร้องไห้จริงๆด้วย ผมจึงใช้นิ้วปาดเช็ดน้ำตาให้เธอสายตาเราสองคนประสานกัน ผมก้มลงประกบปากเธอ เราสองคนจูบกันโดยไม่เปิดปากแลกลิ้นกัน มันช่างเป็นความรู้สึกที่วิเศษจริงๆ และอารมมันก็พาผมไป ผมกดเธอลงกับเตียงเราสองคนผละออกจากัน แพ็ทมองหน้าผมเธอคงจะรู้ว่าผมต้องการอะไรจากเธอ "เบาๆนะเหลียงเราไม่เคย เรากลัวเจ็บ" "จ่ะ มันเจ็บแค่ตอนแรกแล้วต่อไปแพ็ทก็จะมีความสุข" ผมไม่รอช้าถอดเสื้อใส่อยู่บ้านและเสื้อในสีขาวของเธอออกเผยให้เห็นเต้าอวบขาวนวลเนียนลอนหัวหมสีชมพูลอยเด่นอยู่ตรงหน้า หน้าอกเธอดูจะพอๆกับพี่สาว ผมเริ่มดูดเลียและขยำนมเธอ มันเด้งสู้มือผมดีเหลือเกิน ผมใช้ลิ้นเลียไปที่หัวนมทั้งสองข้างทีละข้าง "อ่า...อ่า...ซี๊สสส...เหลียง" เธอครางซี๊สด้วยความเสียว ผมค่อยๆเลื่อนตัวลงไปแล้วปลดกางเกงอยู่บ้านขาสั้นและกางเกงในสีขาวของเธอออกและผมก็เห็นเนินสวยที่อวบกำลังดีแคมหีปิดสนิทมีขนขึ้นแต่ไม่ถึงกับดก มันช่างสวยงามน่าหลงไหลไม่แพ้พี่สาวของเธอเลย แต่ดูมันจะเล็กกว่าของพี่สาวเธอนิดหน่อย ผมค่อยๆก้มหน้าลงไปให้ร่องหีของเธอกับปากของผมอยู่ในระยะที่พอเหมาะ ผมเริ่มลงลิ้นที่บิเวณรอบๆร่องเสียวของเธอ "อูยยย...อื้อออออ...อือออออ...ซี๊สสสสส" แพ็ทร้องคราง สายตาเธอดูเคลิบเคลิ้มไปกับความสุขที่ผมมอบให้เธอ ผมใช้นิ้วแหกแคมหีเธอให้เปิดออกเผยให้เห็น เนื้อสีแดงสดที่อยู่ภายในผมใช้ลิ้นเลียเข้าไป ผมรู้สึกได้ถึงน้ำหล่อลื่นที่มันหลั่งออกมา "โอววว...อือออ....เหลียงไม่ไหวแล้ว...ทำเถอะ...ซี๊สสสสส" เธอร้องขอผม เสียงของเธอสั่นเครือและแหบแห้ง คงเพราะความเสียวที่มันแล่นผ่านสันหลังเธอแล้วแผ่ไปทั่วทั้งร่างกาย ผมก็ไม่ไหวแล้วท่อนเนื้อของผมมันแข็งจนผมปวดไปหมดผมถอดเสื้อและถอดกางเกงรวมทั้งกางเกงในออก ผมเลื่อนตัวมาแทรกอยู่ที่หว่างขาของเธอ จ่อท่อนควยไปที่ปากช่องของเธอแล้วถูไถมันกับร่องเสียวของเธอ "อูยยย...เหลียง...อย่าทรมานเราเลย...อ่าาา...ซีสสส" ผมกำลังจะได้เปิดบริสุทธิ์ยัยแพ็ทหรอเนี่ย ไม่น่าเชื่อเหมือนฝันไปเลย ผมค่อยกดท่อนควยเข้าไปในหีของเธอ "โอ๊ยยย...เหลียง...โอ๊ยยย....เจ็บ...." เธอแหงนหน้าหลับตาปี๋ เม้มปากมือทั้งสองข้างกำผ้าปูที่นอนแน่น ถึงแม้ว่าในรูหีของเธอจะมีน้ำหล่อลื่นแต่ก็ผมรูสึกว่ามันทั้งแน่นทั้งบีบทั้งรัดจนท่อนควยผมมันแทบจะระเบิด "โอ้ววว...ซีสสส...ทำไมมันถึงแน่นขนาดนี้...อ่าาาา...ซี๊สสส"ผมครางเพราะความเสียวซ่านที่มันแล่นผ่านท่อนควยของผม ผมค่อยดันมันเข้าไปเรื่อยๆไม่สนใจเสียงร้องที่เกิดจากความเจ็บปวดของแพ็ท "โอ๊ยยย...เข้าไปหมดรึยังน่ะเหลียง...โอ้ยยยยยย...โอ้วววว" น้ำตาเธอคลอเพราะความเจ็บปวด "จ่ะ เข้ามิดด้ามแล้ว เดี๋ยวก็จะหายเจ็บนะ แพ็ท...อ่าาา...ซี๊สสส" ผมแช่ควยไว้ในหีของเธอ เพื่อให้รูหีของเธอได้ปรับตัวรับกับท่อนควยของผม "อ่าาา...ของหลียงมันแข็งจัง...คับรูไปหมด...ซี๊สสส" ผมเริ่มซอยเอวช้าๆเนิบๆ เข้าออกรูหีของเธอ "ยังเจ็บอยู่มั๊ยจ๊ะ...เมียจ๋า" "ก็นิดหน่อยค่ะ...อ่าาา" "เรียกผัวสิจ๊ะ...โอ้ววว...เมียจ๋า...ซีสสสสสสสสส" "ไม่เอา...โอววว...เค้าอาย...โอ๊ยยยยยยยยย" เธอร้องลั้นห้องเพราะผมรั้งเอวยาวๆแล้วกระแทกควยใส่หีเธอทีเดียวมิดด้าม "นี่แหนะ...อ่าาา...จะเรียกมั๊ย...ซี๊สสสสสสส" "ผ...ผ...ผัวขา...เมียสะ...โอ้ววววว...เสียว...อ่าาาาาาา..." "เสียวอะไรจ๊ะ...อูยยยยย...พูดสิ...อ่าาาาา...ฟิตอะไรอย่างงี้..โอ้ววววววววววววว...ซี๊สสสสสสสสสสซ" "สะ...สะ..เสียวหีค่ะ...โอ๊ยยยยยยยย...เสียวอะไรอย่างนี้....โอ้วววว...เย็ดเมียแรงๆเลยค่ะ...สะ... เสียววววว... เย็ดแรง ๆ สิ... คะ... ผัวขา... อู้ววว" ผมรั้งเอวยาวๆแล้วกระแทกกลับเข้าไปหลายรอบ รูหีของเธอมันช่างวิเศษพอๆกับพี่สาวของเธอเลย "โอววววว์... ผ...ผัวขา... ลึก... ลึกๆเลย... ซี๊ดส์...อูววววววว" "ฟิต...อ่าาา...ฟิตจริงๆ...อูยยยย...รูหีเมีย..ย...เย็ดมันอะไรอย่างนี้...อูววววววววว....ซี๊สสสสสสสสสสส" พี่พลอยเด้งรับจังหวะที่ผมกระแทกควยใส่เธอ "ถ้ารู้ว่ามันอย่างนี้...โอวววว....เมียให้ผัวเย็ดไปตั้งนานแล้ว...อ่าาาาาา...ซีสสสสสสสซ" มือ2 ข้างของแพ็ทรั้งเอวกระเด้าอย่างแรง เธอร้องครางเสียงดัง ผมก้มลงมองลำควยที่มันเคลื่อนตัวเข้าออกในรูหีของเธอ เต้านมขาวนวลเด้งตามแรงกระเด้าของผมตลอดเวลาเมื่อถูกแรงกระแทก ทำให้ผมอดใจไม่ได้ที่จะบีบขยำอย่างมันส์มือ "โอ้ยยยย...ผัวขา...ดีค่ะ...อ่าาา...ขยำมันให้แหลกคามือไปเลย...อูวววววว...ซีสสสสสสสซ" "สะ... เสียววววว... เย็ดเมียแรง ๆ สิ... คะ... ผัวขา... อู้ววว..อูวว... จะถึงแล้ว ผ... ผัวขา... เมียจะ..... อื้อออออ...ถะ... ถึงแล้ว... ผัวขา...ถึงแล้ว...อูววว...ซี๊สสสส" เธอไปสวรรค์แล้วครับ ผมก็ใกล้แตกแล้ว ผมเร่งซอยกระเด้าหีเธอเต็มกำลังที่เหลือ แบบไม่กลัวหีจะฉีกเลย "อ้าาาาาาาา...เมียจ๋า...โอ้ววววววว...ตะ...แตกแล้วจ่ะ..เมียจ๋า...แตกแล้ว...อ่าาา...ซี๊สสสสส" ผมล้มตัวลงไปนอนข้างเธออย่างหมดแรง โดยที่ควยยังคาอยู่ในหีเธอ "อ่าาา...ของเมียฟิตดีจัง..." ผมชมเธอ "ก็แน่ละสิค๊ะ นี่ครั้งแรกนิ" "แพ็ทรักคุณนะค๊ะ วันนี้แพ็ทสารภาพความในใจไปหมดแล้วก็มอบร่างกายให้คุณไปแล้วนะ" เธอพูดกับผมเหมือนกับที่ภรรยาพูดกับสามี "จ่ะ เหลียงรู้แล้ว เหลียงก็รักแพ็ทนะ" "คูณพูดจริงๆนะ ไม่ได้หลอกให้แพ็ทดีใจเล่นๆนะค๊ะ" เธอตาโตและท่าทีเธอดูจริงจังอย่างที่ผมไม่เคยเห็น เธอคงรอผมพูดคำนี้กับเธอมาตลอดหลายปี "จ่ะ ผมรักแพ็ทจริงๆไม่ได้โกหก" แพ็ทมาซบอกกอดผมครับ "แพ็ทรักคุณที่สุดเลย แพ็ทสัญญาค่ะ ว่าจะไม่มีใครอีก" ผมก็กอดเธอตอบครับ ผมมีความสุขจริงๆ เรานอนกอดกันสักพักผมก็ลุกและถอนท่อนควยออกจากรูหีเธอน้ำกามของเราสองคนผสมกันและผมเห็นเลือดไหลปนออกมาด้วย "ตายแล้ว!!เหลียงลืมไปสนิทเลยเลย" ผมอุทานลั้นห้องเมื่อคิดได้ว่าผมดันปล่อยใน "ไม่ต้องห่วงค่ะ วันนี้ปลอดภัยค่ะ" "เห้ออออออ รอดไป " ผมถอนหายใจอย่างโล่งอก "ไปล้างตัวกันเถอะจ่ะ เดี๋ยวเหลียงไปทำอาหารเย็นให้นะ" ผมพาเธอไปล้างตัว แล้วผมก็ให้เธอไปนอนพักที่ห้องส่วนผมก็ลงมาเตรียมทำอาหารเย็นครับ เวลา20นาฬิกา ทุกคนก็กลับมาแล้วครับ แล้วก็ต้องแปลกใจ "โอ้โหไข้ลดเร็วมากเลย" แม่ฝ้ายตกใจเมื่อเห็นปรอทวัดไข้ "ก็หนูได้ยาดีนี่ค๊ะ...แล้วเหลียงก็ดูแลหนูดีมากๆด้วย" แพ็ทเธอนั้งพิงขอบเตียงอยู่พูดพร้อมกับมองหน้าแบบเขินอายครับ "อืม...วันนี้ขอบใจมากนะเหลียง" แม่ฝ้ายขอบใจผม "ไม่เป็นไรครับ" ถ้าเธอรู้ว่าผมได้ลูกสาวเธอสองคนเป็นเมียแล้ว เธอจะยังขอบใจผมอยู่มั๊ยนะ พอแม่ฝ้ายออกไปจากห้องผมก็มานั้งข้างแพ็ทบนเตียง แพ็ทก็เอนหัวมามาซบไหล่ผมครับ "แพ็ทยังเจ็บตรงนั้นอยู่มั๊ยจ๊ะ" ผมถามเธอ "มันก็หน่วงๆค่ะ เดี๋ยวพรุ้งนี้ก็หาย" "งั้นคืนพรุ้งนี้เหลียงขออีกครั้งนะ" ผมขอเธอหน้าด้านๆ "บ้า...แพ็ทอายนะค๊ะ..." "แพ็ทจะรอนะค๊ะ" แล้วเธอก็หอมแก้มผมล้มตัวลงห่มผ้านอน ผมเดินออกจากห้องยัยแพ็ทแล้วก็เดินเข้าห้องพี่พลอยไปจับพี่พลอยถ่างขาแล้วก็เย็ดไปอีก2รอบ

ไม่มีความคิดเห็น :

แสดงความคิดเห็น