มหัศจรรย์แห่งรัก ตอน 24
เช้าวันรุ่งขึ้น พี่นพพาคณะไปชมถ้ำหินย้อย..ที่ต้องเดินเท้าไปอีกประมาณ ห้ากิโลเมตร..ให้ทุกคนเตรียมเป็หลังและสเบียง..ไปด้วย..จะไปทานอาหารเที่ยง กันที่ถ้ำ…และคงกลับมาเย็น…ถ้าใครไม่มีเป้หลังพี่นพก็จัดหากให้และให้คำแนะ นำในการเตรียมอุปกรณ์ดำรงชีพที่จำเป็น..ไว้ตั้งแต่ตอนกลางคืน…วรรณ
วิลาศ.. วันนี้เธอสวมกางเกงลายพรางแบบทหาร..และเสื้อยืดสีเขียว..เหมือนกับทหารหญิง แต่ทรวดทรงของเธอไม่อาจซ่อนเร้นได้..หน้าอกพุ่งตระหง่าน..สะโพกผายอวบอัดทำ ให้กางเกงท่อนบนแน่นเปรี๊ยะ..โคกกลางหว่างขาดูอวบอูม..เธอปิดทับไว้ด้วย เสื้อกั๊ก..ที่มีหลายกระเป๋าสำหรับใส่ของต่าง ๆ และสพายกล้องถ่ายรูป อ้นเช่นกันเขาใส่กางเกงลายพรางทหารเหมือนคุณแม่…แต่เสื้อเป็นเชิ้ตเดินป่า ผ้าหนาแขนยาว..เมื่อทั้งหมดพร้อมพี่นพก็พาออกเดินไปตามเส้นทาง..บางครั้งก็ เดินไปบนพื้นเรียบ บางครั้งก็ต้องปีนเขา..เส้นทางสูงขึ้นเรื่อย ๆ ตามลำดับ..ด้านหน้าขบวนนำด้วยเจ้าหน้าที่อุทยานสองคน..และเรียงลำดับกันไป.. วรรณวิลาศอยู่ส่วนท้ายของขบวน..อ้นคอยประคองแม่เดินไปด้วยกัน..ถัดมาเป็นพี่ นพ..ปิดท้ายขบวน…อ้นเดินตามหลังแม่และมองสะโพกของแม่ยักย้ายไปตามจังหว่ะ เดิน.วรรณวิลาสเธอรู้อยู่แล้วว่าลูกชายต้องมองสะโพกของเธอไม่วางตาแน่..จึง ยักย้ายบางครั้งก็ส่ายสะโพก..ยั่วยวน..พลางหันมายิ้มและยักคิ้วให้…พอตอนปีน ขึ้นที่สูง อ้นก็เอามือดันสะโพกของแม่เหมือนช่วยให้แม่ขึ้นได้สะดวกแต่ตอนดันก็ไม่วาย แอบล้วงมือเข้าไปตรงหว่างขาเสียดื้อ ๆ ..เดินไปได้ประมาณครึ่งชั่วโมงทุกคนเหงื่อออกโซกไปทั้งตัวทั้งที่อากาศภูเขา ค่อนข้างเย็น..พี่นพใช้ทอกกี้บอกคนนำทางให้หาที่นั่งพักสักครู่.. ทั้งหมดมานั่งพักดื่มน้ำใต้ต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่งที่มีโขดหินก้อนใหญ่ ๆ วางอยู่ระเกะระกะ…ต่างก็แยกย้ายกันนั่งพักผ่อน..วรรณวิลาศนั่งห่างออกมากับ อ้น..เหงื่อของเธอเปียกชุ่มไปหมดทั้งเสื้อและกางเกง..เธอนั่งบนโขดหินถ้างขา ออกเพื่อเป็นหลักมั่นคง อ้นนั่งอยู่ตรงหน้า…ตาเขามองอยู่ตรงรูปรอยหว่างขาของแม่…วรรณวิลาศปล่อยให้ ลูกชายมองตามสบายโดยไม่เคอะเขินใด ๆ อีกแล้ว…”อ้นมองอะไรของแม่จ๊ะ..จ้องใหญ่เชียว..”เธอพูดเบา ๆ ..”ของแม่น่าดูจังเลยครับ อ้นอยากจะจับอยากจะจูบมันตอนนี้เสียจริงเชียว…” “อะไรของแม่หล่ะจ๊ะ..น่าดู..พูดกำกวมแบบนี้แม่ไม่เข้าใจหรอก..”เธอเอามือลูบ ลงตรงหว่างขาของตัวเองกรีดนิ้วเข้ารอยผ่าเสียทีหนึ่ง..”หีของแม่ไงครับ..น่า ดูจัง..”อ้นกระซิบเสียงเบาลงไปอีก..”ยังงั้นสิจ๊ะ..พูดกับแม่ต้องพูดตรง ๆ .เอาเถอะดูให้เต็มตาเลยลูก…แล้วคืนนี้แม่จะให้นั่งดูทั้งคืนเลย…ฮิ..ฮิ… ฮิ…”เธอถ่างขาออกอีกเอนหลังลงกับแผ่นหิน..ลมพัดเย็น ๆ โชนมา เมื่อเห็นว่าทุกคนพอจะหายเหนื่อยแล้วพี่นพจึงบอกให้ทุกคนเดินต่อไป..อีก ประมาณ สี่สิบนาที ทั้งหมดก็มาถึงปากถ้ำเล็ก..พอที่จะเดินเข้าไปได้ทีละคนเท่านนั้น ด้านบนปากถ้ำเป็นชะเงิบหินยื่นออกมา..เหมือนกระบังหมวก..พี่นพสั่งให้เจ้า หน้าที่เอาหลอดไฟเคมีออกมา มันเป็นหลอดพลาสติกสีฟ้ามีของเหลวบรรจุอยู่ภายใน..และเมื่อเจ้าหน้าที่จับ หลอดนั้นหักดังเป๊าะ..หลอดแก้วภายในแตกทำให้น้ำยาเคมีรวมตัวกัน หลอดนั้นก็เรืองแสงขึ้นมาทันที..ทั้งหมดเดินลอดถ้ำเข้าไปทีละคน…ภายในนั้น กว้างขวาง..เป็นหลืบชั้นหินมีซอกมุมต่าง ๆ ได้ยินเสียงน้ำไหลอยู่ริก ๆ หลอดไฟเคมีให้ความสว่างสีฟ้านวลเรืองรองไปทั่ว…บนเพดานถ้ำมีหินงอกหินย้อย.. สวยงามตระการตา…เจ้าหน้าที่ เอาหลอดไฟทำให้สว่างอีกสองสามอัน..เหน็บไว้ตามแง่หินทำให้ทั้งถ้ำสว่างไปหมด ..ต่างก็ชื่นชมความวิจิตรพิศดารที่ธรรมชาติสร้าง..บ้างก็ถ่ายรูป..บ้างก็ เดินไปที่ธารน้ำเล็ก.. ๆ วรรณวิลาศกับอ้นจูงมือกันเดินดูไปตามซอกต่าง ๆ พลันอ้นก็เหลือบเห็นซ่องโพลงหนึ่งพอที่จะลอดเข้าไปได้..จึงจูงแขนแม่เดินตรง ไป..พอดีกับพี่นพเดินตรงมาพอดี..”ลุงนพครับเราเข้าไปดูตรงโพลงนั้นได้ไหม ครับ..”อ้นถามลุงนพ..”ลองเข้าไปดูสิ..ลุงก็ยังไม่เคยเข้าไปดูเหมือนกัน ไปเราไปด้วยกัน..เดี๋ยวลุงเข้าไปก่อน..คุณวรรณตรงกลางและอ้นปิดท้ายนะ..”ลุง นพบอกแล้วมุดเข้าไป…โดยมีหลอดไปสว่างส่องทางเข้าไป..คลานไปได้สักสองเมตร.. ก็เจอกับโพลงถ้ำที่กว้างขวาง…สวยงามมากตากผนังยังระยิบระยับไปด้วยหินสีต่าง ๆ ที่สท้อนแสงไป..เป็นห้องของถ้ำกว้างประมาณหกเมตรคูณหกเมตรได้…มีธารน้ำไหล อยู่อีกฝั่งหนึ่ง…ต่างตลึงกับความสวยงามของสถานที่วรรณวิลาศเข้าไปลูบคลำดู ตามผนังกับหินสีสวยงามต่าง ๆ มีทั้งสีแดงทับทิม เขียวมรกต เหลืองบุษราคัม ฯลฯ สลับแซมกันไป อ้นตามติดอยู่ด้านหลังของแม่…พี่นพเดินเลาะไปอีกผนังด้านหนึ่ง…อ้นกอดซ้อน ข้างหลังแม่แน่น..จมูกสูดดมอยู่ตรงซอกคอ กลิ่นกายของแม่ทำให้อารมณ์ของเขาคุโชกขึ้นมาควยลุกดันอยู่ตรงร่องก้นของแม่ พอดี..เขากอดเอวแม่แน่นขึ้นอีกมือค่อย ๆ ลูบลงไปตรงหว่างขา..อีกข้างหนึ่งก็จับประคองเต้านมอวบหยุ่นของแม่ไว้ในอุ้ง มือ…วรรณวิลาศปล่อยแอ่นหีสู้มือลูกชาย…”ซี๊ด…เอาอะไรมาดันก้นแม่จ๊ะ..ลูกจ๋า …ดูสิจับอะไรของแม่ใหญ่เลย..อี้..ระวังลุงนพเห็นนะ…” “ควยไงครับแม่…ลูกเอาควยดันก้น ของแม่…และลูกก็จับนม..จับหีของแม่…อืมกลิ่นเหงื่อกับกลิ่นตัวของแม่หอมจัง ..กลิ่นของแม่ทำให้อ้นเงี่ยนจังเลยครับ…”วรรณวิลาศแอบยิ้มในหน้า..แสงสลัว.. วกมือมาด้านหลังลูบไล้ควยของอ้นนอกกางเกง…แล้วก็รูดซิปกางเกงของอ้น..ควัก ควยออกมากระถอก..กำเต็มมือ..อ้นก็ไม่น้อย รูดซิปกางเกงแม่ลงแล้วล้วงมือเข้าไป..เกาะกุมลูบเขี่ยแคมหีของแม่ที่ซ่อน อยู่ภายใต้กางเกงใส..เนื้อบางเบา…”ซี๊ด…อูย…ควยลูกลุกแข็งจัง…เงี่ยนมากเหรอ คะ..ลูกขา…แล้ว..แล้ว…เราจะเย็ดกันตรงนี้ได้เหรอ…อูย…” ก่อนที่สองแม่ลูกจะดำเนินกิจกรรมต่อไปพลัน..เกิดการสะเทือนของแผ่นดิน..จน เศษหินเล็ก ๆ บนเพดานร่วงพลู..พลันเกิดแสงวูบวาบ…พร้อมกับเสียงหัวเราะก้องกังวาล..”เหอ.. เหอ…เหอ….อะ…อะ…อะ…” วรรณวิลาศกับอ้นหันไปมองทางลุงนพ..เห็นลุงนพกำลังเดินมาหา..”ลุงนพหัวเราะ ทำไมครับ..” “เปล่านะ..ลุงไม่ได้หัวเราะ..” “อ้าว..ถ้างั้นเสียงใครหัวเราะหล่ะคะ..แล้วทำไมพื้นมันสั่นแผ่นดินไหวเหรอคะ …วรรณว่าเรารีบออกไปกันดีกว่า” พลันก็มีเสียงพูดก้องกังวานเย็นยะเยือก..”เจ้าทั้งสามคน ล่วงล้ำเข้ามาในเขตหวงห้ามของข้า…ไม่มีทางจะออกจากที่นี่ไปได้..ข้าปิด ประตูไว้หมดแล้ว…พวกเจ้าต้องตาย…เหอ เหอ เหอ…” ทั้งหมดหันหน้าไปทางที่มาของเสียง..เป็นซอกถ้ำด้านหนึ่งมีเงาตะคุ่ม…เหมือน กับคนแต่รูปร่างสูงใหญ่กว่าคนทั่วไปสองเท่า(ประมาณเท่าแฮกริด..ของแฮรี่ พอร์ตเตอร์)เป็นเงามืดตะคุ่ม เห็นชัดเจนเฉพาะดวงตามทั้งคู่ที่แดงฉาน..”ท่าน…ท่าน..เป็นใคร…โปรดอย่าทำ อะไรเราเลย…” “เราคือเจ้าถ้ำแห่งนี้..เจ้าทั้งสามล่วงล้ำเข้ามาในเขตหวงห้ามของข้า..ที่ ข้าอยู่มาเป็นพันปี…พวกเจ้าต้องตาย..เว้นแต่ว่า…” ลุงนพ..ในฐานะที่อาวุโสกว่าเพื่อนและเคยได้ยินได้ฟังเรื่องพิศดารมามาก..ก็ เข้าใจทันที..ว่าเขาทั้งสามคงจะทำอะไรลบหลู่เจ้าถ้ำโดยไม่เจตนาเป็นแน่ ..”ท่านเจ้าถ้ำ..โปรดอภัยให้เราด้วยเถิด เราไม่ได้เจตนา..จะทำการใดเป็นการลบหลู่ท่าน..หากว่าท่านไม่พอใจสิ่งใด..เรา ทั้งหมดก็ขอขมาขออโหสิแด่ท่านด้วย..”แล้วพี่นพก็ฉุดแขนสองแม่ลูกให้นั่งคุก เข่าลงกับพื้น…ยกมือพนมไปทางเงาดำทะมืนนั้น…”อืม..นับว่าเจ้ายังมีความ นอบน้อม..ต่อเรา..เอาหล่ะเราจะเปิดทางให้เจ้าออกไปก็ได้แต่พวกเจ้าทั้งสาม ต้องกระทำการหนึ่งเป็นการบัดพลีสังเวยแก่เรา….” “จะให้เราทำอะไรเจัาคะ..ท่านโปรดบอกมาเรายินดีทำทุกอย่าง…ขอแต่ท่านเปิดทาง ให้เรา…” ความกลัวต่อสิ่งลึกลับทำให้วรรณวิลาศรีบบอกไปเธอคิดว่าเธอจะยอมทำทุกอย่าง เพื่อให้รอดออกไปเธอยังไม่อยากตายต่อสิ่งลึกลับทำให้วรรณวิลาศรีบบอกไปเธอ คิดว่าเธอจะยอมทำทุกอย่างเพื่อให้รอดออกไปเธอยังไม่อยากตายดูเจ้าทั้งสาม ร่วมเสพกามกับอย่างเร้าร้อน…หากถูกใจไม่เพียงแต่เราจะปล่อยให้เจ้ารอดไปเท่า นั้นเรายังมีของกำนัลแก่เจ้าด้วย…” “อุ๊ย…เออ…เจ้าค่ะ…ดิฉันยอมแล้ว..เราจะทำตามที่ท่านต้องการ…”ลุงนพกับอ้นหัน มามองหน้าวรรณวิลาศพร้อมกัน..เธอยิ้มให้กับทั้งสอง บัดนี้ความตื่นกลัวทุเลาลงไปแล้วเมื่อตระหนักว่าเจ้าถ้ำไม่ได้โหดร้ายเพียง แต่อยากเห็นเธอพี่นพและอ้นเสพกามเมถุนกันเพื่อเป็นการสังเวยเท่านี้ เธอยิ้มให้ทั้งสอง..”มาสิคะ..เพื่อสังเวยแด่เจ้าถ้ำมาเถอะ…วรรณพร้อมแล้วค่ะ ..มาพร้อมกันทั้งสองคนเลย..”อ้นเข้าไปกอดแม่..และพลักให้เอนลงเขาประกบปาก จูบ..แม่ทันทีเพราะตั้งใจอยู่แล้ว…มือคลึงเคล้าเต้านมอวบหยุ่นฟอนเฟ้นไปมา.. พี่นพ..เข้าไปช่วงล่าง…เขาเอื้อมมือสั่นเทาประกบเข้าตรงง่ามขาที่เขาแอบมอง มาตลอดทาง..ไม่คิดว่าจะได้อย่างง่ายดายเช่นนี้ มันอวบอูมเต็มมือเขาจับกุมด้วยอารมณ์หื่นกระหาย..มือหนึ่งปลดเข็มขัดของวรรณ วิลาศ..รูดซิป..จับขอบกางเกง..จะรูดออก..วรรณวิลาศ..ยกสะโพกแอ่นให้พี่นพถอด ได้สะดวก..พี่นพรูดกางเกงออกทางปลายเท้าช้า ๆ มือลูบไล้ไปตามปลีขาทีผิวเนียบเรียบรื่น..ถอดรองเท้าเธอออกและรูดกางเกงออก ไป เขาก้มหน้าลงจูบไซร้ลำขาของวรรณวิลาศตั้งแต่ปลีน่องสลับซ้ายขวาไล่เรื่อย ขึ้นมา..ถึงขาอ่อนจับขาเธอถ่างออก..อา..โคกหีโหกนูนแผ่กว้างอยู่เต็มง่ามขา ..ในกางเกงใน..ชนิดผ้าลูกไม้บางเบา..เห็นกลุ่มหมอยประดับแซมอยู่เต็มโคก.. พี่นพซบหน้าเข้ากลางร่องหีสูดดมกลิ่นรันจวญเร้าใจ..มันผสมกันทั้งกลิ่น เหงื่อและน้ำหอมที่เธอชะโลมไล้ไว้ตั้งแต่ตอนเช้า..เอาสันจมูกถูไถไปกลางร่อง แคม..วรรณวิลาศส่ายเอวเดี๊ยะ..เสียงครางงึมงำ..จะไม่งึมงำได้อย่างไร..เมื่อ พี่นพเหลือบตามองบัดนี้ อ้นถอดกางเกงแล้วกำลังบรรจงป้อนควยเข้าปากแม่..วรรณวิลาสกำกระถอกควยลูกชาย พลางดูดเลียอย่างเอร็ดอร่อย พี่นพค่อย ๆ รูดกางเกงในเธอออกมา วรรณวิลาศช่วยด้วยการยกสะโพกแอ่นเอวขึ้น..เนินหีขาวเป็นพูตัดกลับกลุ่มหมอย ดำขลับมันช่างยั่วยวนอะไรปากนั้น..พี่นพสุดทนต่อความเย้ายวนที่ลอยเด่นอยู่ ตรงหน้า..มือก็รีบแกะเข็มขัดถอดกางเกงของตัวเอง..ใบหน้าก็ฟุบลงตรงกลางขา.. ซุกไซร้ไปทั่วกลีบแคมที่บัดนี้ชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำเงี่ยนเขาทั้งเลียปาดและดูด ดุนเม็ดแตด..จนวรรณวิลาศเอวสั่นระริกด้วยความเสียว..ปากก็ดูดควยอยู่เต็มปาก ..โคกเนินหีก็ถูกจู่โจมด้วย..ปากและลิ้นอย่างผู้ชำนาญ..เธอสุดจะทนไหวหลั่ง น้ำเงี่ยนเสร็จสมไปก่อนแล้ว..แต่ความเสียวซ่านช่างไม่บรรเทา..กลับเสียวและ เงี่ยนมากขึ้น ต้องถอนปากจากการดูดควย.ผงกหัวขึ้นร้องบอกพี่นพ..”ซี๊ด..พี่นพขา..ไม่ไหว แล้ว…ทนไม่ไหวเสียวเหลือเกิน…พี่นพเย็ดวรรณสิคะ…เอาควยเย็ด…เย็ดหีวรรณ..อู ย…เงี่ยน ๆ เหลือเกิน….เย็ดเถอะ..ซี๊ด..”พี่นพเองก็เต็มแก่แล้วเหมือนกันรีบลุกขึ้น.. จับขาวรรณวิลาศถ่างออกสุดหล้า..มือหนึ่งพยุงตัวกับพื้นมือหนึ่งจับควยเอา ปลายควยเขี่ยปากตามร่องแคมจากล่างขึ้นบน..แล้วจ่อตรงกลางรูหี..ค่อยๆ กระเด้าให้หัวถอกจมหายเข้าไปจนมิด..วรรณวิลาศเด้งเอวขึ้นรับ…ส่วนอ้นนั้นตอน นี้เข้ามานั่งซ้อนหลังแม่..เอื้อมมือมาช้อนเต้านมทั้งสองคลึงเคล้า..เพื่อ เพิ่มความเงี่ยน..สายตามองพี่นพบรรจงยัดควยเข้ารูหี..จนพี่นพกระเด้าควยเข้า ไปมิดสุดด้าม..หนอกควยเบียดแน่นกับเนินหี..วรรณวิลาศผละจากเอนพิงอกของอ้น.. ผวากอดพี่นพทำให้พี่นพต้องพลิกตัว..ลงนั่งเอน เลยเป็นว่าวรรณวิลาศขี่กระเด้าพี่นพอยู่บนหน้าตัก..”พี่นพ..ขา..เสียวเหลือ เกิน..พี่นพนอนลงสิคะ..วรรณจะกระเด้าเย็ดพี่นพเอง..อูย..วรรณเงี่ยนจริง ๆ ..”พี่นพนอนหงายไปข้างหลังหัวพิงก้อนหินไว้..วรรณวิลาศตั้งหลักคุกเข่าสอง ข้างลงข้างลำตัวพี่นพแล้วโยกเอวกระเด้าไถขึ้นลง อ้นมองสะโพกนวลเนียนของแม่ไถลยักย้ายอยู่ตรงหน้า..อดใจไม่ไหวต้องลูบไล้ไป ทั่วเนินสะโพก..แล้วก็เห็นรูตูดสีม่วงขมุบขมิบ..จึงล้วงมือวนเวียนรอบรูตูด แล้วแหย่นิ้วเข้าไป..”อุ๊ย..อ้นจ๋า…ล้วงตูดแม่…ซี๊ด..เสียว…อูย…เบา..ค่ะ… เสียวทั้งหีทั้งตูด..พี่นพขา…ควยเข้าลึกถึงมดลูกวรรณ ..ซี๊ด..อร่อยรูหี..บี้นมวรรณด้วยสิคะ”อ้นไม่ลืมที่จะเอาครีมที่พี่นพให้มา ด้วย..เขาล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงทีถอดกองอยู่ข้าง ๆ เอาครีมมาชะโลมไปทั่วลำควยและทาไปที่รูตูดแม่…วรรณวิลาศรู้สึกเย็น ๆ ที่รูก้นก็รู้ทันทีว่าอ้นจะเล่นพิเรนอีกแล้ว..”อุ๊ย..อ้น..จะเย็ดรูตูดแม่ เหรอ..ไม่เอานะ..อ้น..คอยก่อนสิลูก..แม่กลัวแม่ไม่เคยเย็ดพร้อมกัน..ไม่อาว ววว….อย่าอ้น…ว้าย..ฮื่อ..ฮื่อ…อูย…หยุดก่อน…”ช้าไปเสียแล้วเสียงร้องห้าม ของเธอพอดีกับปลายเงี่ยงบานของอ้นพลุบเข้ารูตูดเธอมิดเงี่ยงซะแล้ว..เธอตัว เกร็งหยุดนิ่ง…
=====================
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น