แฟนกู ภาค 3 ตอน 14 รักที่แสนซับซ้อน
โดย magna67t
คืนนั้นคนที่เป็นฝ่ายขอไม่มีอะไรด้วย...กลายเป็นโบ๊ต โบ๊ตบอกโมโนว่า ไม่อยากให้ใครสักคนเจ็บตอนนี้ ถ้าโบ๊ตเจ็บคงไม่เป็นไร แต่กลัวว่าโมโนเจ็บแล้วจะกลับบ้านพิษณุโลกไม่ได้ โมโนแทบไม่เชื่อตัวเอง ธรรมดาผู้ชายต้องการที่จะมีอะไรอยู่แล้ว ยิ่งโบ๊ตไม่มีอะไรกะโมโนช่วงสอบ ห่างกันตั้งสองสามอาทิตย์ โบ๊ตน่าจะต้องการ แต่ก็เข้าใจในเหตุผล
“โบ๊ต...ส่งโมโนลงแล้วกลับเหอะนะ ไม่ต้องหาที่จอดหรอก หมอชิตหายาก เดี๋ยวกว่ารถจะออกอีกตั้งนานด้วย”
“นั่นแหละ เลยเป็นห่วงไง อยากไปอยู่รอจนมั่นใจว่าไปแน่ๆ 55555 ล้อเล่น..... แต่ท่าทางโมโนจะพูดถูกแฮะ นี่มันวันอะไรวะเนี่ย วนตั้งหลายรอบแล้ว มันจะอยู่ค้างกันที่นี่หรือไงวะ กลับบ้านไปมั่งสิ....”
“เออ ไปเหอะ โมโนไปถูกน่า เดี๋ยวอาทิตย์หน้าก็กลับมาแล้ว”
แล้วโมโนก็กอดโบ๊ตในรถร่ำลากันแป๊บนึง โมโนก็เดินเอากระเป๋าลงมา และเดินเข้าไปในสถานีหมอชิต
“แฮ่... ตกใจมั๊ย”
“เฮ้ย ไอ้ปั้น ไปไหนเนี่ย... มานี่ได้ไง”
“ก็ไปพิษณุโลกกะโมเมไง....”
“เฮ้ย บ้าไปแล้ว ไปได้ไง แล้วไมไม่กลับบ้าน นี่โมโนไปตั้งอาทิตย์นึงนะ”
“ปั้นก็ไปอาทิตย์นึงเหมือนกัน ทำไมอ่ะ เพื่อนไปเที่ยวด้วย...ไม่เลี้ยงเหรอ... น้า น้า น้า ขอไปด้วยอยากไปเที่ยว...”
...........................................................
ข้างฝ่ายนายโบ๊ต
หลังจากที่ผมไปส่งโมโนขึ้นรถแล้วกำลังขับรถกลับบ้าน
“โบ๊ต แปมเอง...”
“อ้าวแปม มีไรเหรอ”
“มาหาหน่อยได้มั๊ย อยากอ้วก ปวดท้อง....”
“เฮ้ย เป็นอะไรอ่ะ.. เออ อยู่หอใช่มะ เดี๋ยวไป”
ผมไปหาแปมครับ แปมไม่ค่อยสบาย แปมไม่ค่อยสบายมาเดือนกว่าแล้วด้วย เป็นอาการที่แปลกๆ ผมก็ไม่รู้แปมเป็นอะไร แต่ด้วยความที่แปมเองเป็นเด็กต่างจังหวัด และก็เป็นเด็กเรียน อีกอย่าง เมื่อตอนเริ่มเป็นน้องใหม่ แปมเองก็มีส่วนเกี่ยวข้องในเรื่องที่แทบทุกคนรู้ว่า...พี่ป้องอุปการะขนาดให้ไปนอนในห้อง หลายคนก็เลยตั้งแง่กะแปม ไม่คุยไม่สุงสิง แปมเลยค่อนข้างน่าสงสารที่ไม่มีเพื่อน กลุ่มของแปมทำแลปต่อจากผมไป 1 กลุ่ม เราเลยใกล้ๆกัน วันนึงแปมเดินเข้ามาหาผม และบอกว่า ขอให้ผมช่วยเป็นเพื่อนได้มั๊ย ผมงงในคำถามมากๆ เลยนั่งคุยอยู่นานถึงรู้ความเศร้ามากมายในชีวิตนิสิต เรื่องนี้ผมไม่ได้เล่าให้โมโนฟัง เพราะว่าผมไม่เคยคิดอะไรกะแปมเลยจริงๆ แปมก็เป็นเพื่อนเหมือนทุกคน แต่เหมือนเธอจะมีเพื่อนที่น้อยมากๆ เธอถึงกับมาขอผมเป็นเพื่อน...
“เป็นไงมั่ง ปวดท้องหายดีหรือยัง แล้วได้ไปหาพี่โบ้มั๊ย”
“ยังเลยโบ๊ต... มันปวดๆหายๆ บางทีก็หายไปเลย บางทีก็ปวด บางทีก็ปวดมาก นี่ค่อยยังชั่วหละ”
“กินข้าวยังเนี่ย ทำไมดูหน้าซีดจัง ไปๆ กินข้าวกัน”
ผมพาแปมเดินไปโรงอาหาร จริงๆโรงอาหารหอนิสิตนี่เป็นอะไรที่มันไม่อร่อยเลย ไม่รู้สิ ผมไม่ชอบ แต่วันนี้คงไม่มีทางเลือกมากนัก เพราะแปมป่วย
“แปม แล้วเธอจะกลับสกลหรือเปล่า จะไปไหวหรือเปล่าเนี่ย”
“ตอนนี้ไม่ไหวอ่ะ เดี๋ยวรอสบายดีกว่านี้ก่อน อาจเป็นอาทิตย์หน้านะ หรืออาจไม่กลับเลย ดูก่อน แต่แม่อยากให้กลับ”
“อืมม์ ง้าน เราไปหาพี่โบ้กัน พรุ่งนี้นะ โบ๊ตไปเป็นเพื่อน”
วันรุ่งขึ้นเป็นวันจันทร์พอดี ผมโทรไปหาพี่โบ้เพื่อพาแปมไป
“ว้าย... คุณน้องรหัสปี 1 คะ แหม ลมไรพัดมาหาพี่คะเนี่ย อ้าวแล้วเธอเปลี่ยนแฟนอีกแล้วเหรอยะ นี่ใครกันล่ะ”
“ไอ้โมโนมันกลับบ้านไปแล้วพี่ ส่วนนี้ก็แปมไงครับ ไม่ใช่แฟนผม เพื่อนผม... เออ พี่ครับ แปมบ่นปวดท้องมาเดือนนึงแล้วพี่ พี่ช่วยตรวจให้แปมนะครับ”
“อ้อ น้องแปม คู่กรณีนายปกป้องอ่ะเหรอ เป็นไงคะน้อง ปวดท้องนี่เป็นสาเหตุของหมื่นโรคเลยค่า ตั้งแต่เมนส์มายันมะเร็ง เอางี้นะคะ พี่ขอเจาะเลือดไปตรวจก่อน แล้วเดี๋ยวพี่ขอตรวจๆฟังๆนิดนึงก่อนนะคะ ไหนๆ ปวดตรงไหนคะ...”
พี่โบ้ก็ตรวจอย่างเชี่ยวชาญ เอาหูฟังท้องตรงโน้น จับท้องตรงนี้ กดท้องตรงนั้นของแปม แล้วแกก็ส่ายหัว ระดับเทพอย่างพี่โบ้ ส่ายหัวนี่แปลว่าไรวะเนี่ย
“โบ๊ตคะ คือพี่ยังมึนนะคะ ที่น้องแปมเค้าเป็นอ่ะ เดี๋ยวพี่ว่ารอผลแลปนิสนึงนะคะ พี่รู้แล้วจะโทรไปบอกนะ ส่วนนู๋แปมสังเกตตัวเองให้พี่แพรบนะคะ ปวดก่อนกินข้าวหรือหลังกินข้าว หรือปวดตอนคะแนนสอบออก ปวดตอนมีข่าว ตอนเช้า ตอนเย็น ตอนเอากัน เอ๊ย...ตอนมีประจำเดือนหรือตอนไหน เอาชัดๆนะคะ หรือปวดไม่เลือกเวลา แล้วเดี๋ยวโทรคุยกันเนอะ ตอนนี้พี่ให้ยาไปสองตัวก่อน ปวดแล้วกินนะคะ อ้อ โบ๊ต เอ่อ แปมเค้าอยู่ไหนอ่ะ น้องโบ๊ตอยู่ใกล้มั๊ยคะ ถ้าใกล้ก็ดี เดี๋ยวเผื่อมันปวดมาก มาฉุกเฉินได้เลยนะคะ ถ้านู๋แปมอยู่หอ เรียกรถพยาบาลเลยนะคะ แล้วบอกว่าพี่โบ้เป็นเจ้าของไข้ค่ะ”
เราสองคนลาพี่โบ้ออกมา พี่โบ้ยังน่ารักเหมือนเดิมครับ ชวนเราสองคนไปกินข้าวด้วย แต่เหมือนแปมอยากกลับบ้านมากกว่า ผมเลยสัญญาว่าจะพาโมโนมาหาพี่โบ้อีก
“แปม ตอนนี้รูมเมตแปมกลับบ้านไปยัง”
“ตอนนี้เหลือแปมคนเดียวใน 5 ห้องที่ติดกันแล้วค่ะ”
“โอ๊ย แย่แล้ว แล้วถ้าเป็นไร ทำไงอ่ะ แปมจะว่าไรมั๊ย...ถ้าโบ๊ตจะพาไปนอนบ้าน”
“โบ๊ตอย่าเลย เราเข็ดแล้วอ่ะ ตอนพี่ป้อง เราเป็นสาเหตุให้พี่โบนัสเข้าใจพี่ป้องผิด เราเข็ดแล้ว”
“นี่ไม่มีใครเข้าใจผิดหรอก ที่บ้านโบ๊ตอยู่กะน้อง แปมนอนห้องไอ้บีทมันได้”
ไม่ว่าจะชวนยังไง แปมก็ไม่ยอมไป เธอกลัวจะเกิดเรื่องซ้ำรอย ผมเลยจำต้องกลับบ้านไป พออาบน้ำอาบท่าเสร็จโมโนก็โทรเข้ามา บอกว่าตอนนี้อยู่พิษณุโลกแล้ว ผมคิดถึงโมโนจัง ไม่มีคนมาคอยดุ แต่พอวางหูจากโมโน แปมก็โทรเข้ามา
“โบ๊ต ปวดท้องมาก ปวดท้องมากกก โอ๊ย...ช่วยด้วย”
“เฮ้ย ไหวมั๊ยอ่ะ รอเดี๋ยวนะ 10 นาทีไปถึง”
แล้วผมก็ออกจากเยาวราชไปถึงหอภายใน 10 นาทีจริงๆ แต่ผมขึ้นไปไม่ได้...
“แปม จัดกระเป๋าลงมาเลย ไปนอนบ้านโบ๊ต”
ผมพาแปมมาถึงร้านทองราวสามทุ่ม แม่กะป๊ากลับไปสายสองนานแล้ว เหลือแต่ไอ้บีท
“พี่โบ๊ต ใครมาอีกหละเนี่ย พี่เนี่ย...ผู้หญิงแยะไปแล้วมั๊ง”
“เฮ้ย..ยัยบีท นี่เพื่อนพี่ พี่แปม พี่แปมเค้าป่วยอยู่ แล้วที่หอไม่มีคนเลย พี่เลยพามาที่บ้านเรา”
“อ้าวเหรอ...ได้ๆๆๆ งั้นพี่แปมนอนห้องบีทนะ บีทไปนอนห้องพี่โบ๊ตได้...”
แล้วน้องตัวแสบก็ส่งสายตาแบบว่ารู้กันว่า..คืนนี้ผมคงต้องชดใช้เธอในแบบใดแบบหนึ่งแน่ๆ หลังจากหาอาหารเย็นให้แปมแล้ว ผมกะยัยบีทก็พาแปมขึ้นไปห้องบีท
“พี่แปมคะ บีทเอากระป๋องขยะมาไว้ใกล้ๆนะ เผื่อพี่จะอาเจียร ถ้าพี่จะเอาอะไรร้องเลยนะคะ หนูกะพี่โบ๊ตนอนห้องติดกะพี่เลยค่ะ”
“ขอบคุณนะน้องบีท”
แต่มันยังเช้าอยู่ ผมลงมาข้างล่างดูทีวีและนั่งให้ไอ้น้องตัวแสบซักถาม ทุกข้อสงสัย
“พี่โบ๊ตนะ ฟ้องพี่โมโนด้วย.. พี่ฟันเค้าไปแล้วสิเนี่ย...”
“ไอ้บีท บ้าเหรอวะ พี่ไม่ได้หื่นกามมากมายขนาดนั้น เค้าป่วยก็เลยพามา โห ถ้าอยากฟันไม่ให้ไปนอนห้องแกหรอก”
“อย่าเลยพี่ เดี๋ยวพอบีทไม่อยู่พี่ก็จัดการแหละ รู้เลย มามุขแบบเดียวกะพี่โมโน 555555”
“ทำไมชอบคิดว่าพี่เป็นแบบนี้วะ”
“โห..พี่โบ๊ต ง่ายมาก พี่มีไรกะพี่โมโนนะ...ต้องมีคนเจ็บ คราวแล้วที่ตกบันได...ก็ใช่มั๊ยล่ะ 555555”
“แกอย่าพูดเรื่อยเปื่อยนะ เดี๋ยวป๊ากะแม่รู้ ยุ่งแน่”
“จ่ายค่าปิดปากมาก่อน...”
แล้วน้องตัวดีก็เบียดตัวเข้ามาและกอดผมไว้อย่างแน่น การกอดนี่ไม่ใช่น้องกอดพี่ ผมรับรู้ได้ มันเต็มไปด้วยราคะ นานมากแล้วที่ผมกะบีทอยู่ห่างกัน วันนี้ท่าทางจะหลบหลีกยาก เพราะยัยบีทเพิ่งสอบเสร็จวันนี้ด้วย
“เฮ้ย ก็ตกลงกันแล้วไงว่าไม่ทำไรกันแล้ว..”
“บีทยังไม่ได้ตกลงเห็นด้วยเลยอ่ะ พี่พูดเองเออเอง อีกอย่างพี่เป็นแฟนบีทนะ อย่าลืม”
“ไม่เอาแล้ว มันใช้ไม่ได้ผล เห็นป่ะ คราวแล้วยังตกบันไดเลย เออ เนี่ย จริงด้วย...สงสัยแก้ไม่ได้ว่ะ บีทเป็นน้องอ่ะ เป็นแฟนไม่ได้”
“พี่โบ๊ตจีบพี่แปมนี่เลย หน้าตาก็น่ารักแบบบ้านๆดีนะ เอาเป็นแฟนไปเลยพี่ จะได้แก้เคล็ดได้”
“แกกำลังจะให้พี่มีอะไรกะพี่แปมเค้าด้วยใช่มั๊ย”
“อ้าว ก็จะได้แกชงให้พี่ไง”
ผมเอามือเขกกบาลน้องตัวแสบที่แสนแก่แดดไปทีนึง แต่ผลที่ได้รับคือเจ้าบีทกระโดดขึ้นมานั่งบนตักผมและก้มลงจูบปากแทน
“ไม่รู้สิพี่โบ๊ต บีทคิดถึงพี่ตลอดนะ พี่รู้ตัวเปล่า บางวันนะแอบไปเอากางเกงในพี่มาดมแล้วช่วยตัวเองด้วย”
“เฮ้ย ยัยบ้า...โรคจิตแล้วเนี่ย...”
“ก็พี่ไม่เคยสนใจบีทเลยนะ”
“โหย ก็คุยกันทุกวัน”
“ไม่ใช่อย่างนั้นสิ...”
แล้วเจ้าบีทก็ปลดปล่อยอารมณ์ที่เก็บกดกับผมเต็มที่ ไม่ว่าผมจะปฏิเสธยังไง มันไม่ฟังผมเลย รุกรานอย่างตั้งตัวไม่ติด และไม่นานนักเจ้าบีทก็ลุกขึ้นปิดไฟปิดแอร์ จูงมือผมเดินขึ้นไปข้างบนและเปิดเข้าห้องผม
“พี่โบ๊ต บีทจะมีแฟนแล้วนะ”
“ใครอ่ะ..”
“พี่อย่าเพิ่งรู้เลย”
“บีท แกอย่าเพิ่งไวไฟไปนะเว้ย รักนวลสงวนตัวหน่อย”
“เก็บไว้ให้พี่โบ๊ตเหรอ 55555 บีทให้พี่ไปแล้วไง”
“เออ อย่าเพิ่งเลย เข้ามหาลัยก่อนนะ ถ้าแกต้องการมากมายก็มาที่บ้าน เดี๋ยวให้ยืมกางเกงในใช้แล้ว 5555”
“ไอ้พี่บ้า ...”
แล้วก็หมดคำพูดจากน้องสาว ไอ้บีทเอามือบีบลำควยของผม ทั้งบีบทั้งเค้นไม่นานนักมันก็รู้ตัวและเริ่มแข็ง มันห่างโมโนมาเกือบสามอาทิตย์แล้ว พอยัยบีทเข้ามา มันออกอาการทันที แล้วมันก็ไม่รู้ด้วยว่านี่คือน้อง เมื่อมีใครมายุ่งมันพร้อมที่จะจัดการทุกคน
“บีท เบาๆนะ พี่แปมอยู่ข้างๆ”
ผมบอกน้องสาวที่ตอนนี้ขึ้นไปขี่บนตัวผมบนเตียง เธอพยักหน้ารับรู้ ผมเหมือนโดนข่มขืนเลยจริงๆ จะว่าไปผมไม่อยากทำน้องบีทอีกต่อไป แต่ยังไงเธอก็เป็นผู้หญิง และเราก็เกินเลยมากกว่าพี่น้องไปแล้ว โมโนก็ห่างผมจากเรื่องนี้เพื่อความปลอดภัยไร้อุบัติเหตุ ยัยบีทเข้ามาตรงช่องว่างนี้พอดี ผมแทบจะไม่ปฏิเสธการรุกรานจากน้องตัวแสบของผมเลย
“พี่โบ๊ตอ่ะ นอนนิ่งเฉยเลย ทำไรให้บีทมั่งสิ”
“อ่ะ อ่ะ อ่ะ อ่ะ นอนลงๆ”
ยัยบีทนอนลง แล้วผมขึ้นไปกอดเจ้าน้องสาว แต่พอเห็นหน้ายัยบีทแล้ว...ผมก็ไม่มีอารมณ์ ไม่เหมือนโมโนที่พอผมเห็นต้องลงไปซุกไซร้ ผมเลยถอดเสื้อเจ้าบีทออก นมของมันแม้จะไม่มากเท่าโมโน แต่ก็ใช้ได้ทีเดียว ผมบีบนมน้องสาวเล่นๆและเริ่มถอดกางเกงนอนสีชมพูของยัยบีทลง ส่วนนั้นของไอ้เจ้าน้องสาวผมมันสะอาดจริงๆ ผมค่อยๆเขี่ยค่อยๆแหวก ก่อนที่จะลงลิ้นให้ บีทสะดุ้งทันทีเมื่อลิ้นไปโดนจุดเสียวของเธอ ผมเอาหมอนอุดปากเธอ และลงลิ้นกระหน่ำให้ ยัยบีท ร้องโอ๊กๆๆๆ ในหมอน แต่ผมไม่ปราณี กระหน่ำลิ้นลงไปจนยัยบีทกระตุกเสร็จคาลิ้นผมไปครั้งนึง
“แค่นี้พอนะ”
“เฮ้ย...พี่โบ๊ต อย่าแกล้งดิ มานี้เลย”
เจ้าน้องสาวตัวแสบหันหัวมาทางควยผม ดึงกางเกงวอร์มผลงและตามด้วยกางเกงใน ก่อนเจอไอ้อ้วนแข็งตัวอยู่ เธอไม่พูดอะไรเลย อ้าปากและอมมันเข้าไป มันเสียวแปร้บเมื่อริมฝีปากของน้องสาวผมมันลากผ่านส่วนหัว เสียวจริงๆ ยิ่งวันที่ผมห่างหายจากการเอาน้ำออกแบบนี้ มันชวนให้น้ำแตกจริงๆ ผมโดนยัยบีทบีทเค้นแป๊บเดียวมันก็แข็งสุดๆ
“เอาถุงยางมา พี่โบ๊ต”
“ในลิ้นชักไง”
“โห ไรเนี่ย ทำไมมันเยอะแยะงี้อ่ะ เอาสีดำมาลองดูเลย 55555”
แล้วยัยบีทก็จัดการให้ผมทั้งหมด เธอใส่ถุงยางเสร็จแล้วก็ขึ้นมาขี่ผมอีกครั้ง จับลำควยผมให้ตรงรูแล้วกดลงมา เราได้ร่วมรักกันระหว่างพี่ชายและน้องสาวอีกแล้ว แต่เหมือนยัยบีทไม่คิดอะไร คิดว่าพี่ชายคือผู้ชายที่จะตอบสนองเธอได้เหมือนผู้ชายคนหนึ่ง ยัยบีทหลับตาแน่นเมื่อลำควยอวบหนาค่อยๆแทรกผ่านตัวเธอเข้าไปจนสุดทาง ไม่เจ็บแล้ว เราเจอกันมามากกว่าครั้งนึงแล้ว แต่ยัยบีทยังคงฟุบลงมาที่อกผม
“พี่โบ๊ต บีท เสียวอ่ะพี่ พี่รักบีทมั๊ย”
“เป็นน้อง ก็ต้องรักสิ”
“ไม่ บีทหมายถึง รักแบบแฟนอ่ะ ทำไม..เราเป็นแฟนกันแล้วนะ”
ผมไม่สนใจจะคุยยืดยาว กระเด้าสวนขึ้นไป ปลายลำควยกระแทกเข้าปากมดลูกของเธอจนยัยบีทสะดุ้ง จากนั้นก็ไม่ต้องสอนอะไรมากมาย เธอขยับตัวอย่างเชี่ยวชาญและไม่กลัวเจ็บปวด ผมถึงแม้จะมีถุงยาง แต่มันเป็นแบบบาง 0.03 มั๊ง ความเสียวจู่โจมเข้ามาเต็มๆ แต่มันยังช้ากว่ายัยบีทที่ตอนนี้เริ่มเกร็งตัวและเธอก็ฟุบหน้าลงมากอดจูบผม ส่วนล่างของเธอตอดรัดเป็นระยะ น้องสาวผมเก็บกดเหมือนกันนะเนี่ย...
“โหย...พี่โบ๊ท นานๆมีไรกันที่ ดีนะพี่ เสียวมากๆเลย”
“บีท อย่าไปทำกะคนอื่นนะ แฟนก็ไม่ได้ พี่หึง...”
“เฮ้ยพี่...หึงนี่ต้องเป็นแฟนนะ ถ้าเป็นพี่..ต้องใช้หวง ถ้าเป็นพ่อแม่ต้องใช้ห่วง”
“เออ หึง ไม่อยากให้บีทมีคนอื่นอ่ะ”
“แหม พี่ พี่มีไรกะบีท พี่บอกพี่โมโนหรือเปล่า ถ้าพี่เค้ารู้ เค้าคงเลิกกะพี่โบ๊ตอ่ะ...”
“เฮ้ย....บ้า ห้ามบอกนะ.. มาๆ เปลี่ยนกัน นอนลงไป”
ยัยบีทลุกออกจากตัวผม ก่อนนอนราบลงไป ผมเข้ามาทางขาของเธอ เห็นฟองจากการรบยกแรกอย่างชัดเจน ผมจับท่อนที่ตอนนี้มีถุงยางสีดำน่ากลัวเสียบเข้าไปใหม่ มันเร็วและแรงพอที่จะทำให้บีทเสียวและอ้าปากทำท่าจะร้อง ผมโยนหมอนไปให้ แล้วก็เริ่มซอยไม่ยั้ง เสียงโวยวายอู้อี้ใต้หมอนก็พอให้ผมรู้ได้ว่า น้องตัวแสบผมเสียวสุดๆ หีน้อยของเธอก็บอกให้ผมรู้ว่าเธอรู้สึกยังไง ผมแหกขาของเธอออกกว้างขึ้นและผมเข้าไปลึกอีกนิด มันช่วยให้ความเสียวเพิ่มมากมาย ยัยบีทเปิดหมอนออกมา หน้าเธอฟินสุดๆ ตาเยิ้มฉ่ำ อ้าปากหายใจด้วย เธอเริ่มพูดตะกุกตะกัก และยัยบีทใกล้เสร็จแล้ว ผมเร่งเต็มที่ จนยัยบีท ร้องโอ๊กแล้วเธอก็เริ่มกระตุกบีบลำควยผม ผมไม่ไหวแล้วเหมือนกัน ดึงควยออกมาและแกะถุงยางอย่างรวดเร็ว ผมรูดควยอีกสองทีเท่านั้น น้ำที่เก็บมาเกือบสามอาทิตย์ พุ่งเลยหัวเจ้าบีทไป และอีกส่วนยังพุ่งไปที่หน้าและที่หน้าอกของน้องสาวมากมายเต็มไปหมด
“โอ๊ย ไอ้พี่โบ๊ตบ้า เลอะเทอะไปหมดแล้ว ทำไมอ่ะ ก็แตกในถุงยางดีๆ ทำงี้ทำไม”
“เผื่อบีทอยากเห็นไง...”
เธอตีแขนผมเชิงต่อว่า
“ไม่เคยพูดเลย โอ๊ย....บ้าเลยเนี่ย ต้องสระผมใหม่อ่ะ เลอะไปหมดแล้ว”
“พี่สระให้มั๊ย”
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น