แฟนกู ภาค 3 ตอน 12 บททดสอบ
โดย magna67t
“วันศุกร์นี้เอาไง...โมโน ให้โบ๊ตไปรับยังไงดี”
“เอาสิ มารับๆๆๆ คิดถึงหรือเปล่าล่ะ....”
“เฮ้ย ถามได้ คิดถึงสิ มากด้วย ได้ๆ งั้นเดี๋ยวไปกะไอ้เจ้าบีทมัน เห็นว่าจะเรียนออนไลน์ไม่ไปเรียนพิเศษ งั้น...เหมือนเดิมนะ รอห้องสมุดนะ”
ผมมารอรับโมโนเหมือนเดิม โมโนเดินลงจากห้องสมุดพร้อมไอ้ปั้น ที่ผมแปลกใจคือไอ้ปั้นเดินกอดคอโมโนลงมา หรือว่าที่โมโนเคยขอผมไว้ว่าขอไอ้ปั้นเป็นแฟน เธอจะทำจริงๆ ผมโบกมือให้ไอ้ปั้น ไอ้ปั้นยิ้มให้และโบกมือตอบ
“มาบ่อยไปแล้วมึง อาทิตย์หน้าห้ามมารับแล้วนะ กูไม่อนุญาตแล้ว สอบๆๆๆๆ ไฟนอลด้วย อ่านหนังสือเว้ย”
“ถ้าโมโนจะไปอ่านกะกู กูก็มารับนะ...”
มันเป็นปกติของวันศุกร์ที่รถจะติดมากมาย ผมกะโมโนนั่งรถ ปอ กลับจากศาลายา ผมพาโมโนกลับบ้านเลย ก่อนอาบน้ำแต่งตัวและออกไปกินข้าวที่เยาวราช เรากลับมานั่งดูทีวีด้วยกัน ผมทิ้งตัวลงนั่งข้างคนดุของผม เอามือยีหัวโมโนเล่นครั้งนึงก่อนหอมแก้มซ้ำอีกทีนึง
“เป็นไง เป็นแฟนกะไอ้ปั้นไปยัง”
“อืมม์ ก็นิดนึง...”
“อะไรอ่ะ เป็นแฟนมันเป็นนิดนึงได้ด้วยเหรอ”
“ก็...เป็นกะโบ๊ตเยอะกว่าไง เออ นี่ โบ๊ต ถามจริงเหอะ ทำใจได้เหรอถ้าเราต้องไปเป็นแฟนไอ้ปั้นมันจริงๆอ่ะ”
“ไม่รู้ดิ... คงทำใจไม่ได้หรอก ถ้าถามจริงๆนะ เรารักโมโนอ่ะ ขนาดชื่อยังไม่อยากให้มันเป็นแฟนเลย แล้วซินแสจะให้มีไรกันด้วยนี่ เรา เฮ้อ...ไม่ไหวว่ะ หาทางออกไม่เจอ”
“เป็นแฟนกันอ่ะ ไม่ใช่ปัญหามากมายหรอก ไอ้ปั้นก็เล่นด้วยได้ แต่จะต้องมีไรกันเนี่ย โมโนว่ามันแปลกอ่ะ”
“นั่นสิ บ้าไปแล้ว โบ๊ตไม่ถามฝั่งโบ๊ตนะ ว่าถ้าโบ๊ตไปมีแฟนใหม่แล้วโมโนจะทำไง”
“ไม่รู้เหมือนกัน ไม่อยากให้เกิดเลยโบ๊ต เราเลยลองเอาเสื้อไอ้ปั้นมาใส่ มันยังหาว่าเราประสาท”
“แล้ววันนี้เอาเสื้อไอ้ปั้นมาหรือเปล่า”
โมโนหันมายิ้มแล้วทุบแขนผมเป็นเชิงต่อว่า ผมดึงเธอมากอดด้วยความคิดถึง ผมรักโมโนมันจริงๆ แต่ผมยังเป็นห่วงเรื่องที่ซินแสพูดเหลือเกิน จะให้ผมเลิกจากโมโนคงจะไม่ได้แน่ๆ
“คิดถึงเรามั่งหรือเปล่า”
“คิดถึงสิ..โบ๊ต โมโนกลัวจัง กลัวว่าเราเข้ากันไม่ได้จริงๆ ไม่ได้เตรียมใจไว้เลยอ่ะ”
“ก็โมโนพยายามเอาเสื้อไอ้ปั้นมาใส่แล้ว ถ้าได้ โบ๊ตก็เอ่อ ยืมใครดีวะเนี่ย เออ..จะว่าไป ไอ้บีทนี่นับมั๊ยอ่ะ บีทมันเสนอตัวเป็นแฟนโบ๊ตด้วยนะ”
“55555555 บ้าเหรอ มันจะได้ไง มันเป็นน้องโบ๊ตอ่ะ แล้วโบ๊ตจะให้เป็นแฟนได้ไง”
“คือไม่รู้สิ แล้วเรื่องจะมีไรด้วยอีก เฮ้อ...”
เราสองคนคุยกันอีกหลายเรื่อง จนโมโนเริ่มง่วงและใกล้จะหลับ ผมหอดแก้มคนตัวนิ่มไปฟอดใหญ่ เธอลืมตาขึ้นมาและยิ้มให้ผม
“กลัวมั๊ย...ที่จะมีอะไรกัน”
“ไม่เคยกลัวเลย โมโนล่ะ..”
“ไม่กลัวแต่แรกแล้ว... ไม่เชื่อแต่แรกด้วย แต่เหมือนโบ๊ตจะเชื่อมัน”
“เราเรียนสายวิทย์กันมาอ่ะนะ แต่เหตุการณ์มันก็มักเกิดจริงๆด้วยสิ ต้องลองคิดสถิติดู 5555 นอนห้องโบ๊ตนะ บีทมันไม่อยู่”
ทันทีที่ถึงห้องผมดึงโมโนมากอดจูบด้วยความคิดถึง โมโนขัดขืนนิดหน่อยเท่านั้น เธอก็คงคิดถึงผม
“ใจเย็นๆๆ โบ๊ต โมโนไม่หนีโบ๊ตหรอก เร็วจัง”
“คิดถึงนะ นึกในใจทำไมเราถึงไม่ได้เรียนที่เดียวกันนะ จะได้เจอกันทุกวัน”
“แบบนี้ก็โอเคนะ ได้คิดถึงกันมั่ง เจอกันทุกวันก็เบื่อนะ”
ทุกอย่างดูราบรื่นดีมากๆ อย่างเดียวที่ไม่เล่นด้วยคือควยผม จู่ๆมันก็ไม่ทำงานขึ้นมา ผมกอดจูบโมโน กลิ่นตัวของเธอก็ปลุกเร้าผมมากมาย แต่ควยผมไม่ยอมทำงาน
ในจิตใต้สำนึก..ผมอาจจะกังวลเรื่องนั้นมากไป คิดไปไกลว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเราอีก ผมล่าช้าจนโมโนแปลกใจ และเอามือมาจับส่วนล่างของผม
“โบ๊ต เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า ทำไมมันไม่มีอะไรเลยอ่ะ”
“เออ ไม่รู้สิ เรากลัวมากไปมั๊ง แต่เราอยากอยู่กะโมโนนะ”
โมโนปลดเข็มขัดและถอดเสื้อผ้าของผมออกเหลือไว้แต่กางเกงใน และเธอก็ทำแบบเดียวกัน ยกเว้นเครื่องในของเธอสองชิ้น
“มา...อาบน้ำกัน ไม่เคยอาบน้ำกะโบ๊ตเลยอ่ะ ช่างมันเหอะ คงไม่มีไรหรอก”
ผมเดินตามเธอเข้าห้องน้ำไป ทันทีที่ผมกดล้อคกุญแจ โมโนพุ่งเข้ามากอดผมแน่นและจูบปาก เธอคงคิดถึงผมมาก มือของเธอบีบจับควยผมมันตอบสนองมาบ้าง แต่มันแค่เพียง 50% เท่านั้น เกิดอะไรขึ้นกะผม มันไม่เคยเป็นอย่างนี้มาก่อนเลย โมโนยิ้ม เธอให้ผมนั่งที่ขอบอ่างน้ำและดึงกางเกงในผมลง ไอ้อ้วนของผมยังสะลึมสะลืมไม่ยอมตื่นอยู่ โมโนจับมันรูดเข้าออก และไม่นานนักเธอก็ครอบปากลงมา โมโนรูดหนังออกจนหมดและใช้ลิ้นที่สากลากกวาดผ่านส่วนหัวของผม ไม่นานเกินรอมันก็เริ่มออกอาการ โมโนยิ้มให้ผมและเธอก็ก้มลงไปดูดให้มันแข็งตัวมากขึ้น ภาพที่ผมเห็นคือผู้หญิงผมยาวน่ารักกำลังใช้ปากรูดลำควยให้ผม ผมสวยงามละเอียดของโมโนขยับไปมาตามหัวที่เคลื่อนที่เข้าออก เธอทำให้ผมเต็มที่โดยไม่รังเกียจ ผมรักเธอ แต่นึกทีไรแล้วผมก็กลัวสิ่งที่จะเกิดตามมา ทันทีที่ผมคิดแบบนี้ ควยผมวูบลงไปทันที มันหดตัวอย่างรวดเร็วจนโมโนงง
“โบ๊ต เป็นอะไรหรือเปล่า”
“โมโน ไม่รู้สิ เราคิดถึงเรื่องที่พวกเราจะเจ็บทีไรนะ มันวูบหมดอารมณ์ไปเลย”
“ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร มาๆ อาบน้ำให้โมโนนะ”
เธอเปิดน้ำเต็มอ่างและก็เทเจลอาบน้ำจนฟองขึ้นมาเต็ม
“โบ๊ตรู้มั๊ย โมโนไม่เคยนอนแช่น้ำในอ่างเลยนะ ชีวิตเนี้ย... พอได้แช่ ก็แช่กะโบ๊ตเลย”
“อืออ โบ๊ตก็ไม่เคยแช่กะผู้หญิงนะ เอายัง....ลงๆ น้ำร้อนหรือเปล่า เดี๋ยวไข่สุก 55555”
ผมลงไปก่อน แล้วโมโนลงอ่างตามมา เธอนอนพิงหน้าอกผม ผมเอื้อมมือเอาไปลูบหน้าอกของโมโน เธอถึงกะสะดุ้งด้วยความเสียวจากน้ำสบู่ที่ถูกผ่านหัวนมทั้งสองข้างของเธอ
“เสียวววว เดี๋ยวๆๆ ใจเย็นๆ เสียว”
แต่มือโมโนไม่อยู่เฉย พยายามรูดลำควยผมใต้น้ำไปด้วย ตอนนี้ผมมีอารมณ์บ้างแล้ว เราสัมผัสซึ่งกันและกันไปเรื่อยๆ
“โบ๊ต ถามจริงเหอะนะ ช่วงโมโนไม่มา โบ๊ตไปทำอะไรกะใครหรือเปล่า”
ผมตัวเย็นวาบ โมโนรู้อะไรเกี่ยวกับผมกะบีทหรือเปล่า
“หมายความว่าไง ทำไรกะใคร”
“ก็ทำแบบเดียวกะโมโน กะผู้หญิงคนอื่นอ่ะ”
“โธ่ โมโน จะให้โบ๊ตไปทำกะใครอ่ะ... ผู้หญิงใกล้ตัวก็มีไอ้บีท 5555”
“ไม่สิ หมายถึงเพื่อนๆที่คณะอ่ะ”
“ทำไมโมโนถามอ่ะ...”
“ก็ไม่รู้สิ เผื่อโบ๊ตอยากแก้ไขมันไง แล้วก็เลยหาแฟนอีกคน”
“ทำไมโมโนถึงคิดงั้นอ่ะ”
“ก็ไม่รู้สิ ธรรมดาโบ๊ตจะแข็งสู้กะโมโนตลอดเลย วันนี้โบ๊ตดูไม่มีอารมณ์กะโมโนเลยนะ...”
“ไม่ใช่นะ..โมโน เรากังวลมากกว่า”
“โมโนชักอยากเจอซินแสแล้วอ่ะ ไว้เราไปหาด้วยกันนะ โมโนอยากฟังจากหูตัวเองเลย”
“ได้สิ ไว้พาไป โบ๊ตรักโมโนเสมอนะ จะยังไงก็ชอบโมโนรักโมโนเสมอ”
แล้วโมโนก็เอามือรูดหนังออกจากหัวควยผมจนหมดและเธอใช้นิ้วถูลงไปที่รอยต่อที่ส่วนหัวกะลำตัวของผม เจอไม้นี้ ผมเสียวแรงจนเกร็งตัว โมโนหันมายิ้ม
“ไม่รู้นะโบ๊ต ถ้าเรื่องเหล่านี้ยังแก้ไขไม่ได้ การมีไรกันครั้งนี้อาจมีใครสักคนตายไปก็ได้ โมโนรักโบ๊ตเหมือนกัน ถึงมันจะตายไป โมโนก็รักโบ๊ตนะ”
ลำควยผมแข็งสุดๆแล้วและมันไม่หดกลับลงมาอีก โมโนอาศัยช่วงสั้นนี้ ดึงไอ้อ้วนไปจ่อที่ปากทางและเธอก็กดตัวนั่งลงมาทับมันอย่างรวดเร็ว ด้วยความลื่นของน้ำสบู่ทำให้ควยผมเบียดเข้าตัวโมโนได้ แม้มันจะยังยาก แต่ก็ไหลเข้าไปได้จนมิด
“โอ๊ย...แน่นเหลือเกิน ของโบ๊ตอ้วนมากๆอ่ะ ตอนนี้อย่าหดนะ โมโนค้างตายแน่เลย”
“ไม่แล้ว โอ๊ยๆ ๆๆๆ เสียวนะ อย่าสิ โอ๊ย ..”
การเคลื่อนที่เข้าออกของโมโนสร้างความเสียวสุดขั้วให้ผม น้ำกระเพื่อมกระฉอกเต็มห้อง ยิ่งทำไป โมโนยิ่งแน่นขึ้น แน่นขึ้นเรื่อยๆ แต่เธอไม่ย่อหย่อนเลยแม้แต่น้อย ยังพยายามกดลงมา ทุกครั้งมันสอดเข้าลึกสุดๆจนปลายควยกระทบมดลูกของโมโนทุกครั้ง
“โบ๊ตๆๆๆๆ โมโนจะได้แล้ว โอย อูย เสียวมาก โอ๊ย เสียวมาก ไม่ไหวอ่ะ แน่นๆๆๆๆๆ ช่วยด้วย เสียวๆๆมาก อ้า อ้า อ้า อ้าคคคคค”
หีของโมโนดูดลำควยของผมรุนแรง เราไม่ได้ทำกันดีๆมานานแล้ว ครั้งสุดท้ายที่เราเอ้าท์ดอ อันนั้นก็แทบจะเรียกได้ว่า แค่ปลดเปลื้องความใคร่ของเราสองคนเท่านั้น สำหรับวันนี้ เรามีเวลาและโอกาสอย่างเต็มที่
“น้ำท่วมห้องแล้วโมโน อ่ะๆ ลุกๆๆๆ ก้มลงนะ เอามือยันขอบอ่างไว้”
โมโนทำตามผมบอกอย่างว่าง่าย ผมจับปลายควยที่แข็งเต็มขาดจ่อที่ปากทางของโมโนก่อนกดสวนเข้าไปอย่างแรง มันพุ่งพรวดเข้ามิดลำ โมโนร้องโอ๊กด้วยความเจ็บตึงและเสียว จากนั้นผมเริ่มซอยช้าๆ ก่อนเร่งเร็วขึ้นๆๆๆๆๆ
“โอ๊ย ไอ้โบ๊ต ตายแน่น จุกๆๆๆ เสียวสุดๆ แล้ว ไม่ไหวๆๆๆๆ”
โมโนถึงซ้ำไปเป็นครั้งที่สองในเวลาที่ไม่นานนัก เครื่องผมติดแล้ว
“โมโนวันนี้ปลอดภัยหรือเปล่า”
“ไม่ค่อยแน่ใจอ่ะ อย่าเลยนะ...”
“ได้ งั้นเราอาบน้ำให้เสร็จนะ”
แต่การอาบน้ำของผมไม่ใช่เป็นปกตินัก ผมให้โมโนยืนหันหน้าเข้าหาผม และผมเอาควยผมสอดเข้าโมโนในท่ายืน มันก็ยากพอควร ผมเลยให้โมโนเอาขาข้างนึงวางบนขอบอ่าง และมันก็เข้าไป ผมเอาเจลอาบน้ำราดตัวโมโนและเอามือถูสบู่ให้เธอทั้งตัว ความกระชับแน่นของโมโนบอกผมตลอดว่าเธอเสียวตรงไหนบ้าง ผมล้วงมือไปร่องก้น ก็พบว่าโมโนดูดลำควยผมขึ้นมาทันที หน้าอกโมโนก็เกิดอาการเดียวกัน รักแร้ของโมโนก็ใช้ได้ พออาบน้ำเสร็จ โมโนก็ทำแบบเดียวกับผม
“โห โบ๊ตอ่ะ ไม่เสียวสยิวแบบเรามั่งเหรอ”
“เสียว แต่พอได้ ของผู้ชายส่วนที่เสียวมากอ่ะ...ตอนนี้อยู่ในตัวโมโน แล้วต้องแบบนี้ถึงเสียว....”
ผมเริ่มถอนลำออกก่อนจะเริ่มซอยเร็วขึ้นๆๆๆๆ โมโนเกร็งทั้งตัวอีกครั้งเธอกอดผมแน่นทั้งที่ตัวเธอก็ยังมีฟองเต็มอยู่ หัวนมโมโนถูกับหน้าอกของผม มันยิ่งเพิ่มอารมณ์ให้เราทั้งสองคนมากมาย
“โบ๊ตเล่นไรอ่ะ เสียวมากๆ โอ๊ย ไม่ไหวแล้วนะ โอ๊ยๆๆๆ ไม่ไหวแล้ววววววว”
ผมปล่อยให้คลื่นพายุของความเสียวผ่านพ้นไปก่อนที่จะดึงมันออกมา เราอาบน้ำล้างน้ำให้กันจนพอใจแล้ว ผมก็จูงโมโนขึ้นจากอ่างน้ำและเช็ดตัวให้ โมโนคิดว่าคงเสร็จแล้ว พอเธอเดินออกจากห้องน้ำ ผมก็ไปที่ลิ้นชัดแกะถุงยางมาใส่เข้าไป และดึงกระโจมอกโมโนออก ก่อนที่จะให้เธอนอนลงบนเตียงและสอดลำควยเข้าอย่างรวดเร็ว โมโนไม่ทันตั้งตัวรับลำควยที่พุ่งเข้าพรวดเดียวมิด เธอเสียวจนหลังไม่ติดพื้น ผมซอยเข้าออกอย่างหนักหน่วงและรวดเร็ว ความจริงผมจะได้ตั้งแต่ในห้องน้ำแล้ว แต่ว่าไม่อยากเอาออกมาแตกข้างนอก ไม่นานนักโมโนก็ดึงตัวผมไปกอดแน่น
“โบ๊ต ๆๆ รักโมโนมากๆนะ รักโมโนมากๆ ไม่ไหวแล้ว โบ๊ต”
“ของโบ๊ตก็ได้แล้วนะ จะได้แล้ว จะได้แล้ววววววว โอ๊ย โมโน โอ๊ยๆๆๆๆ”
น้ำผมแตกพร้อมกับที่โมโนถึงจุดเป็นครั้งที่สี่ ผมเก่งขึ้นมากและเรียนรู้กะโมโนมาหลายครั้งแล้ว ครั้งนี้โมโนสุขสมเต็มความอยากมากๆ ผมกอดเธอจนลำควยเริ่มหดตัวลง และหลุดออกมาจากโมโน น้ำเต็มถุงยาง ผมถอดมันออกและใช้ทิชชูซับน้ำกามที่ยังเหลือ ของโมโนแดงมากจากการเสียดสีในช่องทางเกือบชั่วโมง
“เจ็บมั๊ยคนดี”
“โห วันนี้แสบ น่าจะโดนถูด้วยน้ำสบู่แยะอ่ะ มันแสบอ่ะ...”
“มาให้โบ๊ตกอดแน่นๆหน่อย คิดถึงมากเลยรู้เปล่า”
ผมเอานิ้วคีบจมูกของเธอเล่น หัวเธอยังเปียกอยู่ ผมรับอาสาไดร์ผมให้
“เออ....เป้ยังอยู่ห้องทีวีเลยอ่ะ โมโนไม่มีเสื้อใส่ โบ๊ตลงไปเอาได้มั๊ย”
“ได้สิ เดี๋ยวเราขึ้นมาเป่าผมให้นะ
ผมวิ่งพรวดพราดออกไปและกระโดดลงบันไดด้วยความชำนาญ เป้ใบอ้วนของโมโนวางอยู่ที่โซฟานี่เอง เอาอะไรมามายมานะ..ยัยคนดุ ผมดึงเป้ขึ้นมาและเดินขั้นบันได แต่แล้วเหตุการณ์ที่ไม่ควรเกิดก็เกิดขึ้นจนได้ สายเป้โมโนมาพันขาผม ทำให้ผมสะดุดที่บันได และก้าวพลาด แข้งผมกระแทกเข้าที่ขั้นบันไดเต็มแรง แต่ยังไม่ทันรู้ตัวว่าเจ็บ....คางของผมก็พุ่งลิ่วลงมากระทบขั้นบันไดอีกขึ้นนึง....
==============================
ผมรู้ตัวอีกทีว่านอนอยูที่เชิงบันได โมโนนั่งข้างๆผมร้องไห้ จนน้ำตาหยดลงมาที่หน้าผม เลือดออกจากปลายคางและริมฝีปาก ส่วนหน้าแข้งเจ็บมาก แต่ก้มไปดูไม่ได้ ผมนอนหงายอยู่ มีแต่กางเกงขาสั้นตัวเดียว โมโนเอาผ้าชุบน้ำซับที่คางให้ผมอยู่
“โบ๊ต ตื่นแล้ว โบ๊ตตื่นแล้ว ฮือๆๆๆๆ โบ๊ตอย่าเป็นไรนะ อย่าเป็นไรนะ....”
ผมจับมือโมโนไว้
“โมโน เธอเอาผ้าเปียกเช็ด เลือดก็ไหลตลอดแหละ โมโนลองดูให้ทีซิ มันแตกยาวมั๊ย”
“นิดนึง... ไม่รู้สิ มันยาวหรือเปล่า น้อยกว่าเซ็นนึงนะ”
“โมโนช่วยเดินไป ลิ้นชักใต้รูปป๊า มีสำลีอยู่ เอามาอุดให้เรานะ”
ระหว่างโมโนเดินไปหยิบสำลี ผมลองขยับขาขวาดู บิกซ้ายขวายืดตรงงอเข้ามา ไม่มีเจ็บ คงไม่หัก แต่หน้าแข้งเขียวอย่างมาก ไปล้อโมโนตอนนั้นว่ามีลูกมะนาว ตอนนี้ลูกมะนาวมาอยู่ที่หน้าแข้งผมแล้ว โมโนหยิบยามาด้วย
“เหมือนจะปากแตกด้วยนะ เจ็บจัง”
“โบ๊ต ไปหาหมอกันมั๊ย”
“ยังไม่รู้เลยจะเดินไง เดี๋ยวก่อนนะ โบ๊ตว่าไม่ต้องอ่ะโมโนประคองเราไปได้มั๊ย สงสัยขึ้นบันไดไม่ได้แน่เลย คืนนี้นอนห้องทีวีนี่หละ โมโนช่วยเอาผ้าห่มกะหมอนมาให้เราด้วย”
“ได้ๆ เดี๋ยวโมโนลงมานะ”
เธอไปเอาผ้าห่มของผมลงมาให้ แต่ขาลงมานี่สิ โมโนก็สะดุดผ้าห่ม และร่วงบันไดลงมาเหมือนกัน แต่ดีที่เหลืออีกไม่กี่ขั้นแล้ว แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือเข่าทั้งคู่โมโนพุ่งลงมาที่ท้องผมอย่างรุนแรง ก่อนโมโนจะพุ่งไปข้างหน้า และหมอนผ้าห่มทั้งหลายก็เป็นแอร์แบกให้หน้าโมโนไม่ฟาดพื้นห้อง แต่เข่าทั้งสองของโมโนทำให้ผมจุกอย่างหายใจไม่ออก โชคดีมากแล้ว ถ้าเลยขึ้นไปก็ซี่โครงหัก ต่ำลงมา ผมก็คงเป็นหมัน ผมนอนหน้าเขียวพูดไม่ออก โมโนเข้ามาหาผมอีกครั้งร้องไห้ทำอะไรไม่ถูก
“หายใจไม่ออก จุกๆๆ เดี๋ยวๆ ขอนอนก่อน...”
โมโนประคองกึ่งลากผมเข้ามาในห้องทีวี ผมบอกว่าเดี๋ยวจะนอนที่โซฟา โมโนก็ปูผ้านอนที่พื้นพรมเป็นเพื่อน
“โบ๊ตหลับหรือยัง...”
“อืมม์ ยัง มีไรเหรอ”
“โบ๊ต โมโนว่า เราคงต้องหยุดทำแบบนี้ก่อน โมโนเริ่มกลัวแล้วนะ”
“อืมม์ ถ้าตายเลยเนี่ยโอเค แต่นี่มันทรมาณมากๆ เนี่ย พรุ่งนี้ว่าจะชวนไปกินก๋วยเตี๋ยวต้มยำ อดเลย กินมาม่าหมูสับที่บ้านแล้วกัน”
“เสื้อไอ้ปั้นไม่ช่วยอะไรทั้งนั้น เป็นแฟนกะมันก็ไม่ช่วย สอบเสร็จเราไปหาซินแสกันเถอะ”
“เอาสิ ให้มันรู้ไปเลย”
ผมรับปากโมโน ในใจก็นึกถึงบางเรื่องอยู่
“โบ๊ต ถ้าเราเป็นแฟน แบบไม่มีอะไรกัน มันจะเป็นแบบนี้มั๊ย”
“ไม่รู้สินะ ตอนที่เราโดนมีดโมโนอ่ะ เรายังไม่เป็นแฟนกันเลยด้วยซ้ำ”
ถึงตอนนี้โมโนลุกขึ้นมา เธอกอดผม และเอาหัวมาหนุนที่ท้องของผม
“เฮ้อ ไม่สบายใจเลย...”
“เอาเหอะ อย่าคิดมาก อาทิตย์หน้าของเราเรียนอาทิตย์สุดท้ายแล้ว อีกอาทิตย์ก็จะสอบ เราเว้นเรื่องนี้ไปก่อนนะ สอบแล้วเราก็ไปหาซินแสกัน จะได้รู้ไปเลยว่าเป็นไง อ่ะๆ นอนเหอะโมโน ถ้านอนไม่สบายจะไปนอนห้องเราก็ได้นะ”
“ไม่เอา อยากอยู่ใกล้ๆโบ๊ต”
========================================
ผมนอนไม่หลับ ความจริงชัดเจนแล้ว แม้ผมจะมีอะไรกะผู้หญิงอื่นหรือรับยัยบีทเป็นแฟน (แต่ในนาม) มันไม่ได้ช่วยอะไรให้ดีขึ้นเลย ยิ่งเราสนุกด้วยกันมากเหมือนว่าเรื่องแบบนี้จะแรงมากขึ้น ผมว่า หากโมโนท้องขึ้นมา คงต้องมีใครตายแน่ๆ ผมไม่สบายใจสุดๆ โมโนเอาพลาสเตอร์มาปิดที่คางให้ ส่วนในปากก็ยังเจ็บ ผมเริ่มเพลียและกำลังจะหลับไป
ทันใดนั้น ประตูกระจกห้องทีวีก็ถูกเลื่อนออก....
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น