กามลิขิต ชีวิตหฤหรรษ ตอนที่ 25
โดย saradio
หลังจากไอ้กิตเป็นหนี้ผมผมก็รออย่างใจเย็น ช่วงนั้นก็เลยหาอะไรลงทุนให้แอนทำ โดยแอนอยากทำผับโคโยตี้เป็นร้านขนาดกลางๆไม่ต้องใหญ่มากโดยใช้งบประมาณ 30 ล้าน ผมก็ให้ทุนเธอไปทำ แอนเลยไปเซ็งกิจการบาร์เหล้าแห่งหนึ่งแล้วปรับปรุงตกแต่งใหม่ให้เป็นผับโคโยตี้ แล้วไปเอาส้มมาช่วยด้วยส้มก็เลยลาออกจากที่เก่ามาช่วยแอนทำร้านใหม่
ส่วนก้อย เธอเริ่มเลิกยาได้แล้วกลับมาสดใสน่ารักเหมือนเดิม แล้วก็กลับไปเรียนต่อ เพราะเป็นปีสุดท้ายไม่นานก็จะจบ โดยเธอยังอาศัยอยู่กับผมไม่ได้กลับไปหานาง
และผม ก็ยังรอข่าวของกลางและผู้หญิงของท่านประธานทุกวี่วัน แต่ก็ไม่มีอะไรคืบหน้าไปมากกว่าเดิม นี่ก็ผ่านมาเกือบ 2 เดือนแล้ว จนผมแอบคิดว่าผมจะได้กลับญี่ปุ่นมั๊ยวะเนี่ยถ้าผมหาผู้หญิงของท่านประธานไม่เจอ
แล้วตอนนั้นก็เริ่มมีข่าวลือเกี่ยวกับนางที่เอาบ้านและที่ดินเข้า
จำนองธนาคาร เอาเงินไปให้ไอ้กิต และนักข่าวก็เริ่มขุดคุ้ยความสัมพันธ์ของนาง และ ไอ้กิตผู้จัดการส่วนตัวของเธอ จนรู้ว่าเป็นแฟนกันและจดทะเบียนสมรสกันแล้ว เลยกลายเป็นข่าวใหญ่ในหน้าหนังสือพิมพ์ดารา พากหัวข่าวว่า
นางเอกดังซุกผัว ติดหนี้พนันขายบ้านจนเรื่องแดง
มันค่อนข้างเป็นเรื่องธรรมดาของวงการบันเทิงที่จะรักษาสถานะโสดเอาไว้เพื่อรักษาเรตติ้งเพราะฉะนั้นการซุกผัวซุกเมียไว้จึงเป็นเรื่องปกติก็จะเห็นได้จากนักร้องดาราที่เริ่มเสื่อมความนิยม ก็เริ่มเผยออกมาให้เห็น เผลอๆก็โพล่มามีลูกโตแล้วและเมื่อนางเข้าวงการบันเทิงก็หนีไม่พ้นวงจรนี้ แต่ที่ตอนนี้ไม่ธรรมดาก็คือเรื่องของนางมาแดงตอนที่เธอกำลังดัง ทำให้อนาคตในวงการบันเทิงของเธอไม่รุ่งโรจน์เหมือนเดิมแน่ๆเธอถูกถอดออกจากละครหลายเรื่อง ที่กำลังถ่ายทำเพื่อเปลี่ยนตัวนางเอก และงานอีเว้นที่จ้างไว้ก็แคนเซิ้ลไปหมดเรียกว่างานหลายอย่างของเธอหดหายไปในพริบตา
ก้อยเห็น พี่นางตอบนักข่าวแบบกระอึกกระอักน้ำตาคลอ และพยายามหนีนักข่าว เพื่อไม่อยากจะพูดอะไร ทำให้ก้อยสงสารพี่สาวจนแทบจะร้องไห้ถามผมว่า
"พี่ใหญ่ พี่นางจะเป็นอะไรมั๊ย ดูพี่นางเครียดจังเลย"
ผมยิ้มและบอกว่า
"ไม่เป็นไรหรอก บางทีคนเรามันต้องเจอปัญหาหนักๆมันถึงจะรู้ธาตุแท้ของคน แบบนี้แหละดีแล้วนางจะได้รู้จักไอ้กิตดียิ่งขึ้น"
ผมพูดและคิดในใจว่า ไอ้กิตได้เงินก้อนนั้นมันก็ไม่เอามาใช้ผมหรอกเพราะมันไม่พอ มันจะต้องเอาไปต่อทุน เพื่อจะปลดหนี้ก้อนใหญ่ในทีเดียวแล้วจริงอยากที่ผมคิดเมื่อนักสืบที่ตามสะกดรอยมัน แจ้งผมมาว่ามันไปเล่นที่บ่อนแล้วไม่กี่วัน เงินก้อนนั้นก็หมด
ผมคิดว่าถึงเวลาแล้วที่ผมจะต้องดำเนินการแผนสองซึ่งมาเร็วกว่าที่คิดผมไปดักเจอมันเพื่อพูดคุยเรื่องหนี้สิน โดยพาลูกน้องดาเตะไปด้วย 2 คน และเมื่อเจอตัวมันก็บังคับพามันขึ้นรถแล้วขับออกไป
"พวกแกเป็นใคร จับฉันมาทำไม"
กิตถามอย่างหวาดระแวงเมื่อถูกพาตัวขึ้นรถ
ผมเลยต้องหันไปยิ้มทัก โดยตอนนั้นผมปลอมตัวเป็นเจ้าหนี้มันและพูดว่า
"ผมเองคุณกิต ไม่ต้องกลัวหรอก ขอโทษที่ต้องใช้วิธีนี้นะ เพราะหมู่นี้ติดต่อคุณไม่ได้เลยเราไปหาที่คุยกันดีกว่ามั๊ย"
กิตนั่งเงียบตัวสั่น เมื่อเห็นว่าเป็นผม เพราะมันคิดว่าผมจะพามันไปทำร้ายเพื่อทวงหนี้แต่ผมกลับพามันไปนั่งร้านอาหารหรูริมแม่น้ำเจ้าพระยา และชวนมันทานอาหารอย่างกันเองแล้วเริ่มบทสนทนากัน มันเลยค่อยโล่งใจหน่อย พูดกับผมว่า
"คือตอนนี้ผมยังช็อตเงินอยู่นะครับ กำหนดงวดแรกเลยไม่ได้จ่ายแต่ผมจะรีบหาเอามาจ่ายให้ ไม่ต้องห่วงหรอกครับ'
"เหรอ ด้วยวิธีไนหละ เล่นการพนัน หรือไปขอเงินจากแฟนดาราของคุณแต่เท่าที่ผมทราบ แฟนคุณจำนองบ้านและที่เอาเงินให้คุณมาแล้วนี่ แต่คุณไม่เอามาใช้ผมสักบางส่วนก่อนแต่เอาไปเล่นหมด ผมไม่รู้ว่าคุณอะไร แล้วแบบนี้คุณจะหาเงินจากไหนมาใช้ผม และผมไม่ยอมสูญเสียเงิน 40 ล้านไปง่ายๆ หรอกนะ"
ผมถามขณะยกแก้วไวน์ขึ้นดื่ม จนกิตอึกอักตอบไม่ได้และดูได้ในทันทีว่าตัวมันอยู่ในสายตาผมทุกฝีก้าว มันเริ่มหวาดกลัวเกรงว่าจะโดนอุ้มฆ่าเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ผมดูอาการของมันก็รู้ว่าถึงเวลาเสนอข้อต่อรองให้มันแล้ว เลยทำเป็นถอนหายใจพูดว่า
"เอาอย่างนี้แล้วกัน ผมมีทางออกให้คุณ"
กิตตาลุกโพล่ง รีบถามว่า
"ยังไงครับ"
ผมเลยยิ้มแล้วพูดว่า
"นาง เป็นดาราที่สวยนะ ผมชอบ และผมจะไม่เสียดายหรอกถ้าเสียเงิน40ล้านเพื่อได้อยู่กับเธอสักอาทิตย์หนึ่ง"
"คุณหมายความว่ายังไงครับ"
"แหม คุณอย่าแกล้งทำเป็นไม่รู้น่า...ผมหมายความว่ายังไงคุณก็รู้อยู่แกใจดีอยู่แล้ว ..เอาน่า แค่คืนเดียวไม่สึกหรอมากนักหรอกถามจริงๆเหอะจะมีใครใจปล้ำเท่าผมบ้างที่ยอมจ่าย 40ล้านเพื่อแลกกับการนอนกับดาราที่กำลังจะตกกระป๋อง เพียงแค่อาทิตย์เดียว"
"เออ..คือ เฮ้ออออ"
กิตหนักใจจนพูดอะไรไม่ออก ผมก็ไม่พูดอะไรต่อลุกขึ้นทำท่าจะกลับแล้วพูดว่า
"คุณก็ลองกลับไปคิดดูก่อนก็ได้ ถ้าตกลงก็โทรหาผม แต่ถ้าไม่ตกลงละก็ก็แค่หาเงินมาจ่ายแค่นั้น แต่ถ้าคุณไม่จ่ายด้วยละก็ ผมว่า มันจบไม่สวยแน่ๆ"
แล้วผมก็ลุกออกไปโดยมีลูกน้องดาเตะเดินตามหลัง ผมว่าไอ้กิตมันต้องรับแน่ๆ ด้วยนิสัยคนอย่างมันเพียงแต่มันจะไปบอกนางว่ายังไงเท่านั้น
แล้วไม่นานไอ้กิตก็โทรมายอมรับข้อเสนอ ซึ่งเป็นไปตามที่ผมคิด ผมเลยนัดให้มันพานางมาหาที่บ้านหลังหนึ่งของดาเตะที่ขอยืมใช้ชั่วคราว
ไอ้กิตก็พานางมาจนได้ ทันทีที่ผมเห็นนางผมรู้สึกทั้งแค้นใจทั้งสมเพศ ไม่คิดว่าเธอจะยอมไอ้กิตขนาดนี้ ถึงกับยอมมาที่นี่เพื่อปลดหนี้ให้มันความจริงผมคิดว่า ทันทีที่ไอ้กิตไปบอกนางมาให้ทำแบบนี้ นางจะขอเลิกกับมันทันทีเพราะเห็นโฉมหน้ามันแต่เธอทำผมผิดคาดไปเลย
"มาแล้วเหรอ นั่งสิ"
ผมบอกเมื่อทั้งสองคนเข้าประตูมา โดยพยายามเก็บซ่อนอารมณ์โกรธไว้นางยกมือไหว้ผมอย่างนอบน้อม และนั่งลง แล้วไอ้กิตก็ลงไปนั่งด้วย ผมเลยยิ้มพูดว่า
"ให้เธอมานั่งข้างๆผมสิ"
ไอ้กิตก็สะกิดให้นางลุกขึ้นไปโซฟาตัวเดียวกับผม เธอก็ลุกขึ้นมานั่งข้างผมแล้วก็พูดว่า
"คือ แฟนฉันเล่าให้ฟังว่า คุณจะช่วยเราปลดหนี้ 40 ล้านนั้นจริงหรือป่าวค่ะ"
"อ๋อ แน่นอนอยู่แล้ว ผมรับปากแฟนคุณไว้แล้วนี่จริงมั๊ยคุณกิต"
ผมพูดอย่างยียวน และเอามือไปจับขาอ่อนของนางอย่างลวนลามเพราะความแค้นใจที่เธอยอมมาปลดหนี้ให้ไอ้กิตแต่ตอนนั้นนางถึงกับสะดุ้งลุกขึ้นหน้าเสีย พูดเสียงดังว่า
"คุณจะทำอะไรหนะ"
"อ่าว ก็ปลดหนี้ยังไงหละ หรือแฟนคุณไม่ได้บอกว่าคุณต้องมาทำอะไรบ้าง"
นางสีหน้าเลิกลักหันไปมองกิต ถามว่า
"พี่กิต นี่มันอะไรกัน ไหนบอกนางว่าเขาจะให้กู้เงินเพื่อเอาไปใช้หนี้โดยไม่คิดดอกยังไง"
ผมฟังเลยใจชื้นมาหน่อย ที่แรกนึกว่านางสมยอม ที่แท้ก็โดนไอ้กิตหลอกมานั่นเองผมเลยถามไอ้กิตว่า
"อ่าว คุณยังไม่ได้บอกแฟนคุณหรอกเหรอ ว่าต้องมาทำอะไรบ้างยังงี้มก็แย่นะสิ"
ไอ้กิตรีบลุกขึ้น ทำมือแบบ ขอเวลาแป็บ แล้วก็เข้าไปคุยกับนางโดยเริ่มจากลูกกล่อมที่อ่อนหวานก่อน
"นางพี่ขอโทษที่ไม่ได้บอกความจริง นางก็รู้ถ้าเราไม่จ่ายหนี้ก้อนนี้เราจะโดนยึดทุกอย่าง ตอนนี้งานของนางก็น้อยลงรายได้แต่ละเดือนก็ไม่พอจ่ายดอกอยู่แล้วพี่คิดว่านี่เป็นวิธีที่ดีที่สุดนะที่เราจะสามารถรักษาทุกอย่างไว้ได้ นางแค่ยอมเขาแค่อาทิตย์เดียว อาทิตย์เดียวเท่านั้นมันไม่เสียหายมากนักหรอก ยังไงพี่ก็ยังรักนางเหมือนเดิม ไม่สิจะรักมากกว่าเดิมด้วย"
นางพอรู้แล้วว่าอะไรเป็นอะไร น้ำตาเธอเริ่มไหลเธอรู้สึกทั้งเสียใจทั้งผิดหวัง พูดเสียงแหบพร่าว่า
"พี่กิต หมายความว่าพี่เอานางมาขายเหรอ พี่ทำได้ยังไง"
เธอบอกพร้อมจะสะบัดตัวเดินหนีออกจากบ้านแต่ไอ้กิตรีบไปขวางประตูดึงตัวนางไว้ พูดว่า
"น่า ..นาง มันเป็นทางเดียว ที่จะช่วยพวกเราได้นะ หรือนางอยากจะหมดตัวอย่าลืมนะว่าเราจดทะเบียนสมรสกันแล้วหนี้ของพี่ก็เหมือนหนี้ของนางนะ มันแค่อาทิตย์เดียวเท่านั้น 40ล้านเชียวนะ ..นาง"
"พี่กิต ปล่อยนะ ปล่อย นางจะกลับบ้าน"
นางไม่ฟังไอ้กิต พยายามดิ้นจะหนี แต่ไอ้กิจไม่ยอมปล่อย พยายามพูดเกลี่ยกล่อมแต่นางไม่ฟัง บอกให้มันปล่อยท่าเดียว จนไอ้กิตโมโห ผลักนางล้มตะคอกใส่ว่า
"มึงนี่พูดดีๆ ไม่รู้เรื่องหรือไงกะไอ้แค่ให้คนอื่นเย็ดแค่นี้เป็นอะไรไปวะ มึงนึกถึงบุญคุณกูที่ชุบปั้นมึงมาบ้าง ไม่มีกูมึงจะมีวันนี้เหรอไม่อย่างนั้นปานนี้ มึงก็เร่ขายหีเหมือนน้องมึงนั่นแหละ"
แล้วไอ้กิตก้เดินเข้ามาจิกหัวนางที่ล้มลงให้แหงนหน้ามาฟังมันจนนางร้องโอ้ย แล้วไอ้กิตก็พูดว่า
"กูบอกให้นะ ถ้ามึงไม่ยอม กูจะประจานคลิปมึงให้หมดมึงจำที่กูถ่ายเล่นกับมึงไว้ได้มั๊ย มีเป็นกระตักเลย และกูจะแถมร่วมคลิปของอีก้อยน้องมึงไปด้วยดูสิว่าพวกมึงยังมีหน้าไปเดินถนนกันได้มั๊ย เพราะถ้ากูฉิบหาย พวกมึงก็ไม่ต้องมีใครได้ผุดได้เกิดกัน"
นางถึงกับแตกตื่นตกใจ ที่ไอ้กิตพูดถึงก้อย รีบพูดอย่างร้อนรนว่า
"พี่กิตพูดอะไร คลิปก้อย คลิปอะไร"
"ก็คลิปที่กูเย็ดมันเหมือนมึงยังไงหละถ้ามึงฉลาดก็ทำตามที่กูบอก หรือมึงอยากให้น้องมึงกับมึงหมดอนาคต ถ้ามึงอยาก มึงก็ไปเลย"
นางพูดอะไรไม่ออก เหมือนช็อกไปชั่วขณะ คิดไม่ถึงว่าสามีตัวเองจะชาติชั่วเลวทรามได้ขนาดนี้ตอนนี้ถึงได้คิดเสียใจกับน้องๆ ที่กลางเคยพูดแล้วตัวเองไม่เชื่อจนเกิดเรื่องกับก้อยจนได้ แล้วที่ก้อยไม่กลับบ้านก็เพราะสาเหตุนี้แน่นอน เธอยิ่งคิดยิ่งน้ำตาไหลร้องไห้สะอึกสะอื้น เสียใจกับก้อยที่มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น
ผมนั่งดูอย่างบังคับสงบใจมานานทนดูนางถูกทำร้าย และทนฟังมันพูดเหยียดหยามกลางกับก้อยตอนนี้มันเผยธาตุแท้มาหมดแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องทนต่อไป ลุกขึ้นปรบมือให้มันแล้วพูดว่า
"มึงนี่มันเลวทรามบัดซบได้โล่จริงๆ "
ไอ้กิตมองมอย่างงงๆ ที่จู่ๆ ลุกขึ้นมาด่ามัน ผมเลยค่อยดึงหนวดและเคราปลอมออกแล้วให้คนของผมจับตัวล็อกไอ้กิตไว้ ไอ้อิตงงร้องโวยวายว่า
"อะไร มาจับฉันทำไม ฉันก็พาเมียมาให้แล้วไงเล่า จะเอาอะไรอีกหรือคุณไม่ยอมทำตามสัญญา"
ผมเลยบอกว่า
"มึงดูหน้ากูให้ชัดๆ ก่อนมึงจะโวยวายอะไร หรือมึงจำหน้ากูไม่ได้"
ไอ้กิตมันจำหน้าผมไม่ได้จริงๆ เพราะตอนนั้นมันเห็นหน้าผมเพียงไม่นานเท่านั้นแต่นางจำได้ ต้องอุทานว่า
"พี่ใหญ่"
"โอ้ ดีมากเลยที่เธอยังจำได้ไม่อย่างนั้นพี่เสียมู๊ดหมดแน่"
ผมหันไปยิ้มพูดเล่นติดตลกกับนาง แล้วเปลี่ยนสีหน้าจริงจังมาทางไอ้กิตพูดว่า
"ทีนี้มึงจำกูได้แล้วใช่มั๊ย ..กูคือคนที่มึงดูถูกว่าเป็นแมงดาไง แล้วดูมึงตอนนี้สิมึงมันเลวยิ่งกว่ากูอีก"
ประโยคหลังผมกัดฟันพูด พร้อมตะบันหมัดเข้าท้องมัน ดังตุบ จนมันตัวงอจะร่วงแต่โดนลูกน้องผมหิ้วปีกเอาไว้ไม่ให้มันล้มลง แล้วผมก็ใส่เข้าไปอีก ตุบ มันทั้งจุกทั้งเจ็บก้มหน้าห้อยงอตัวร้องเสียงไม่ออกผมเลยจับหน้ามันเงยเหมือนที่มันจับจับจิกหัวนาง แล้วพูดว่า
"คลิปที่มึงพูดถึง มันอยู่ที่ไหน"
ไอ้กิตกลัวจะโดนอีก เลยรีบบอกเสียงอ๋อยว่า
"มันอยู่ที่บ้าน อยู่ในฮาร์ดดิสของฉัน อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ฉันยอมแล้วปล่อยฉันไปเถอะ"
มันอ้อนวอนอย่างหมดศักดิ์ศรี ผมเลยไม่ทำอะไรมันอีก โทรไปบอกก้อยให้ไปหาฮาร์ดดิสของไอ้กิตที่บ้านเอามาให้ตอนนั้นนางที่ล้มนั่งอยู่กับพื้นก็มองไอ้กิตด้วยสายตาชิงชังและแค้นใจ แล้วจู่ๆก็ลุกขึ้นมาตบหน้าไอ้กิตดังฉาด แล้วก็อีกฉาดหนึ่ง ปากก็ร้องไห้พูดว่า
"แกให้สารเลว แกทำกับน้องของฉันได้ยังไงก้อยไม่ยอมกลับบ้านเพราะแกใช้มั๊ย ถ้าน้องฉันเป็นอะไรไป ฉันจะฆ่าแก"
นางตบไม่ยั้ง จนไอ้กิตปากแตก และผมต้องไปดึงนางออกมา นางแค้นใจจนร้องไห้ไม่หยุดฟูมฟายว่าเป็นความผิดของเธอเองที่ไม่เชื่อกลาง ผมเลยต้องพาเธอไปนั่งสงบใจตรงโซฟาตอนนั้นนางไม่รู้ว่าก้อยอยู่กับผม เธอกลัวก้อยจะหายไปแบบกลางอีกคน
ส่วนผมเองก็ไม่บอกปล่อยให้เธอร้อนใจเล่นๆเพราะเดี๋ยวก้อยก็จะมาที่นี่ ระหว่างนั้นผมก็ให้ลูกน้องมัดไอ้กิตไว้กับโต๊ะไปขังไว้อีกห้องหนึ่งแล้วนั่งรออย่างใจเย็น ผ่านไปสักครู่นางเริ่มสงบและมองหน้าผม ถามน้ำเสียงที่ไม่เชิงเป็นมิตรว่า
"พี่จะเอายังไงกับฉัน"
"เอาอะไร"
ผมถามอย่าง งงๆ ที่จู่ๆ เธอก็ถามมาแบบนี้
"ก็ที่พี่ทำทั้งหมดนี่ก็เพื่อแก้แค้นฉันไม่ใช่เหรอตอนนี้ก็ให้คนไปเอาคลิปที่บ้านฉันมาแล้ว ฉันเลยถามพี่ว่าจะเอายังไงกับฉัน"
ผมว่าเธอรู้ว่าผมให้คนไปเอาคลิป แต่เธอไม่รู้ว่าผมให้ใครไปเอา แล้วดูเธอจะคิดว่าผมเป็นพวกปล่อยเงินกู้จริงๆและวางแผนเรื่องนี้ล้างแค้นเธอ เพราะคิดว่าผมแค้นที่ผมโดนเธอไล่ไปจากกลางเมื่อคราวนั้นเธอนี่ช่างมองผมในแง่ร้ายเสียจริง ผมก็เลยคิดจะปั่นหัวเธอเล่นสักหน่อย เลยพูดว่า
"เธอนี่ฉลาดจริงๆ ที่ดูออก ในเมื่อเธอจดทะเบียนสมรสกับมัน ก็ต้องมีส่วนใช้หนี้ตามกฎหมายร่วมกันแถมตอนนี้ฉันก็มีคลิปเธออยู่ในมือ เธอจะใช้อะไรแลกกับสิ่งที่เธอเป็นหนี้ฉันอยู่ ก็ลองเสนอมาสิถ้าฉันพอใจฉันจะยกหนี้ และเอาคลิปคืนให้เธอ"
นางกำมือตัวสั่นเทา ในใจเธอทั้งผิดหวัง เสียใจ น้อยใจ และโมโหปนเปกันจนบอกไม่ถูกพูดเสียงสั่นเครือว่า
"พี่ก็สารเลวไม่แพ้ไอ้กิตหรอก"
"อ่าว.. เธอเพิ่งรู้เหรอ พี่สารเลวมานานแล้วด่าจบหรือยัง ถาด่าจบแล้ว ก็เสนอมาได้แล้ว"
ผมพูดพร้อมลุกเดินอ้อมไปข้างหลังเธอ แล้วก้มลงกระซิบบอกต่อว่า
"เธอคงรู้นะ ว่าตอนฉันเสนอยกหนี้ให้ไอ้กิตฉันต้องการอะไร"
เสียงกระซิบ และคำพูดผม ทำเธอหนาวเหน็บใจ น้ำตาคลอจนอั้นไม่อยู่ไหลหยาดหยดมาเป็นสาย แล้วเธอก็หลับตา ตัดสินใจพูดว่า
"พี่อยากจะทำอะไรก็ทำ พี่จะได้หายแค้นฉันสักที"
เธอหลับตา เหมือนตัดสินใจรอคอยรับการย่ำยีจากผมจะได้หมดความแค้นต่อกัน ผมค่อยๆ ก้มลงไปใกล้แก้มเธอจนลมหายใจรดหน้า เธอสัมผัสรับรู้และน้ำตายิ่งไหลแล้วผมก็ห้อมแก้มเธอข้างหนึ่ง แล้วถอนหน้าออกมาอย่างช้าๆ แล้วไปหอมอีกแก้มหนึ่ง เธอสยิวกายไม่รู้ว่าขยักแขยง หรือว่าสยิวใจ
แล้วผมก็พอ กลับไปนั่งโซฟาตัวเดิมหัวเราะชอบใจ และพูดว่า
"แก้มเธอนี่ มีมูลค่าถึงข้างละ 20 ล้านเลยนะรู้มั๊ย"
เธอลืมตาขึ้นมา และมองผมอย่าง งงๆ ที่ผมกลับไปอ่านหนังสือพิมพ์โดยไม่สนใจเธออีก เธอถามอย่างไม่เข้าใจว่า
"พี่พูดหมายความว่ายังไง"
ผมเลยบอกว่า
"เธอนี่เข้าใจอะไรอยากจริงๆ เหมือนแต่ก่อนไม่มีผิด เอาเถอะเดี๋ยวก้อยมาเธอก็จะรู้เอง"
"ก้อยเหรอ ก้อยอยู่กับพี่เหรอ"
นางถามอย่างตื่นเต้น สิ้นเสียงของเธอ ก้อยเปิดประตูเข้ามาส่งเสียงแจ้วว่า
"พี่ใหญ่นู๋ได้คลิปมาแล้ว"
แล้วก้อยก็เห็นนางอยู่พอดี เลยเรียกพี่นางอย่างดีใจ นางก็ดีใจรีบไปกอดรับน้องสาว ทั้งสองร้องไห้กอดกันอย่างกับจากกันมาเป็นปีทั้งทีจากกันเพิ่งจะเดือนกว่า แล้วผมก้ปล่อยให้พี่น้องปรับความเข้าใจกัน โดยยกถ้วยกาแฟไปกินตรงระเบียงและคิดว่านางคงจะเข้าใจผมได้ดีขึ้น
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
นาง."สุภาพร'(อีตูนแม่'อีแพ๊ท)สาวใหญ่..อีตูน!อีดอกทองร่านควย
ตอบลบ