กามลิขิต ชีวิตหฤหรรษ ตอนที่ 23
โดย saradio
ทั้งสองสาวรู้สึกตัวในบ่ายแก่ๆของอีกวัน ด้วยท่าทางอิดโรยและเกียจคร้านเหมือนอยากจะนอนไม่อยากทำอะไรเพราะกำลังรู้สึกหลับสุขสบาย แต่กลิ่นหอมกาแฟ บวกกับชุดอาหารเช้า ทั้งไข่ดาวเบคอนไส้กรอกขนมปังปิ้งก็ส่งกลิ่นปลุกพวกเธอ ให้ลุกขึ้นมาอย่างเลี่ยงไม่ได้ เพราะท้องว่างกันตั้งแต่เมื่อคืนและใช้กำลังไปเยอะ
แอนโผเผลุกจากเตียงก่อนเป็นคนแรกในขณะที่ส้มก็เริ่มขยับตัวลุกตามอย่างไม่ค่อยจะตื่นดีเพราะนั่งตาปรือจะหลับต่อ เหมือนจะรอเรียกวิญญาณกลับเข้าร่าง
"ตื่นกันได้แล้ว สาวๆ อาหารพร้อมแล้วจ้า"
ผมบอกพร้อมปรบมือเรียกสติพวกเธอหลังจากที่ผมนำอาหารจานสุดท้ายออกจากรถเข็นส่งอาหารของทางโรงแรมมาวางลงบนโต๊ะเป็นที่เรียบร้อยที่ผมต้องลงมือทำเอง
เพราะไม่อาจให้บริกรของทางโรงแรมเข้าห้องมาเห็น 2สาวในสภาพนี้ได้
เธอทั้งสองคนยังไม่ได้สวมเสื้อผ้าแอนลุกขึ้นจากเตียง มาหอมแก้มผม ก่อนไปเอาเสื้อคลุมอาบน้ำของทางโรงแรมมาสวมเพื่อเตรียมกินกาแฟ และส้มก็ลุกขึ้นตามเพราะดูเหมือนเธอจะเรียกวิญญาณกลับมาได้แล้ว
พวกเราสามคนเลยมานั่งล้อมวงทานอาหารเช่าในเวลาบ่ายด้วยกันและกาแฟคือสิ่งที่โปรดปรานเอามากๆ ในเวลาแบบนี้ ความจริงแอนมีเรื่องจะคุยกับผมหลายอย่างตั้งแต่เมื่อคืนแต่เพราะมัวแต่สนุกเฮ้วๆกันอยู่เลยไม่ได้คุย เพราะเธออยากถามว่าทำไมวันนั้นผมถึงจากพวกเธอไป โดยไม่ยอมติดต่อกลับมาเลยผมเลยบอกเรื่องที่ผมสัญญากับนางให้ฟัง ที่จะไม่ยุ่งเกี่ยวกับกลางอีก แล้วก็ถามแอนว่า หลังจากที่ผมไปแล้วแอนกับกลางเป็นยังไงกันบ้าง แอนเลยเล่าว่า
วันนั้นหลังจากที่ผมไปนางทะเลาะกับกลาง เรื่องของผม และดูนางจะเข้าใจผิดคิดว่าผมเป็นคนต้นคิดพากลางและแอนไปขายตัวหากินกับน้องของเธอ เมื่อผมไปแล้ว กลางกับแอนกลับมาไม่เจอผมและรู้ว่านางไล่ผมไปแล้ว กลางเลยโวยวายทะเลาะกับนาง และบอกนางว่าที่กลางขายตัวมันไม่ได้เกี่ยวกับผม เธอขายตัวมาตั้งนานแล้วแล้วเงินที่ส่งให้นางใช้ตอนที่ทำงานโรงงานก่อนเป็นนักร้องก็เป็นเงินจากการขายตัวของกลางทั้งนั้น
ตอนนั้นนางทั้งที่รู้ความจริงแต่ยังมีทิฐิไม่ยอมรับความจริง ยังโทษผมว่ารู้แล้วทำไมไม่ห้ามแต่ไปส่งเสริมทำมันด้วยกัน ซึ่งมันก็ผิดไม่ต่างกันซึ่งข้อนี้ผมคิดแล้วก็ยอมรับว่านางพูดถูก แต่ถูกแค่ครึ่งเดียวเพราะผมจะไปห้ามกลางได้ยังไง ในเมื่อปากคนมันยังต้องกิน เงินคนมันยังต้องใช้ถ้าผมมีเงินตอนนั้นผมก็คงไม่ยอมให้เธอทำหรอก
หลังจากที่พี่น้องทะเลาะกันแล้วนางก็ไม่ยอมให้กลางไปไหน พาตัวกลับไปอยู่ด้วย โดยให้ไอ้กิตจับลากพาขึ้นรถจะกลับกรุงเทพและบอกแอนไม่ให้มายุ่งกับกลาง เพราะกลัวจะพากันไปขายตัวอีกแอนเลยกลับไปขอนแก่นคนเดียว แต่กลางก็ยังแอบติดต่อแอนเพื่อจะถามข่าวคราวผม แต่ก็ไม่มีข่าว
หลังจากนั้นแอนก็มาทำงานกรุงเทพมาเป็นโคโยตี้ ตามคำชวนของเพื่อน แล้ววันหนึ่งกลางก็ทนไม่ไหวที่จะอยู่กับพี่สาวตัวเองเพราะไอ้กิจคอยจะหาเศษหาเลยกับกลาง พอลับหลังนาง มันก็จะคอยมาแทะเล็มกลางอยู่ตลอดแล้วจะขอนอนด้วยเพราะเห็นว่ากลางเคยขายตัวมาก่อน แต่กลางไม่ยอมวันนั้นมันจะใช้กำลังข่มขืนแต่ไม่สำเร็จ มันกลัวกลางไปบอกนาง มันเลยชิงบอกนางก่อนว่ากลางให้ท่ามันแต่มันไม่เล่นด้วย
ด้วยประวัติของกลางที่ไม่ดีอยู่แล้วในสายตานาง ที่สำคัญแอนบอกว่า รู้สึกว่านางมีปัญหากับกลางตลอดตั้งแต่กลางไปอยู่ด้วย เหมือนไม่พอใจกลางลึกๆสาเหตุอันเนื่องจากผม ที่ไปอยู่กับกลางเป็นปีโดยไม่ยอมบอกให้นางรู้แม้แต่คำเดียวจนความมันแตกเอง นางเลยรู้สึกเหมือนถูกน้องแอบแทงข้างหลังเพื่อแย่งคนรักยิ่งได้ไอ้กิตไปสุมไฟบอกว่ากลางไปให้ท่ามัน ต้องการมันเป็นผัว
ยิ่งไปสะกิดแผลใจของนางทำให้นางมองกลางเป็นผู้หญิงที่แรดร่าน ชอบแย่งผัวพี่ตัวเอง เลยทะเลาะกันใหญ่โตกลางเลยทนไม่ไหวหนีออกมา แล้วมาอยู่กับแอน ทำงานเป็นโคโยตี้กับแอนอยู่พักหนึ่ง
แล้วพอดีตอนนั้นแอนกับกลางได้ข่าวผมจากทีวี ที่มีเหตุการณ์ลอบสังหารชาวญี่ปุ่นแล้วมีชื่อผมอยู่ในข่าวด้วย ที่เป็นผู้รอดตายจากเหตุการณ์ครั้งนั้น หลังจากที่ได้รับการช่วยเหลือจากการติดเกาะกลับมาทำให้กลางตัดสินใจจะไปตามหาผม แต่แอนไปไม่ได้เพราะมีภาระรับที่ต้องผิดชอบไม่สามารถทิ้งงานและรายได้ของเธอไปได้ ทำให้กลางแยกกับแอนตอนนั้นและต่อมาแอนก็ติดต่อกลางไม่ได้อีกเลย นี่ก็เกือบ 3ปีแล้วเหมือนกันที่กลางหายไปและติดต่อไม่ได้
ผมฟังแล้วรู้สึกกระสับกระส่ายร้อนใจขึ้นมาทันทีไม่คิดว่ากลางจะประสบปัญหาขนาดนี้ ถ้ารู้อย่างนี้ผมจะไม่ทิ้งเธอไปผมนึกว่าเธอจะได้อยู่สุขสบายกับพี่น้องของเธอเสียอีก
ตอนนั้นส้มที่นั่งฟังอยู่ด้วยกลับกินอาหารและฟังตาแป๋ว ในหัวเธอว่างเปล่า เพราะที่แอนเล่ามาส้มไม่รู้จักใครสักคน ไม่รู้พูดถึงใคร เลยนั่งกินนั่งฟังอย่างเดียวเมื่อเธอกินอิ่มแล้วก็มองนาฬิกา แล้วพูดว่า
"พี่แอน พี่ใหญ่ เดี๋ยวนู๋ต้องไปก่อนนะ พอดีมีธุระความจริงว่าจะไปทำแต่เช้าแล้วแต่ตื่นไม่ไหว เดี๋ยวนู๋ไปอาบน้ำก่อน"
แล้วส้มก็ลุกไปอาบน้ำ เพื่อแต่งตัวจะกลับ เมื่อเธอเสร็จเรียบร้อยเธอก็มาจูบบอกลาผม ผมเลยควักสมุดเช็คออกมาเขียนเช็คให้เธอไป 5 หมื่นส้มมองตาลุกวาว แล้วเธอก็รับมันไป ยิ้มบอกอย่างดีใจว่า
"ตอนแรกนู๋กะไม่คิดเงินนะพี่เนี่ย เพราะเห็นว่าถูกใจแต่ถ้าพี่ให้นู๋ก็ไม่ปฏิเสธ แหม..วันนี้มันดีอะไรอย่างนี้ ทั้งสนุก ทั้งเสียวโดนของใหญ่แบบจัดเต็ม แถมได้เงินก้อนโตใช้อีก พี่แอนวันหลังถ้ามีอย่างนี้บอกนู๋อีกนะ"
"เออ..มึงรีบไปเหอะ จะไปไหนก็ไป"
แอนบอกรุ่นน้องโคโยตี้อย่างมันไส้ ส้มก็มาหอมแก้มผมอีกทีเพื่อขอบคุณก่อนออกจากห้องพัก เมื่อส้มออกไปแล้ว แอนก็หันมาถามผมอย่างสงสัยว่า
"ไอ้เช็คนั้นเบิกได้จริงหรือป่าวพี่ใหญ่"
."เอ๊า..ก็จริงสิ"
"แล้วพี่ให้มันไปทำไมตั้ง 5 หมื่น ของอีส้มค้างคืนหมื่นนึง ก็พอแล้ว ถามจริงพี่ไปรวยอะไรมา"
"ถ้าให้พี่เล่านะ 3 วันก็ไม่จบ เอาเป็นว่าตอนนี้พี่มีงานทำที่ดีและรวยมากก็แล้วกัน"
ผมพูดอย่างกระหยิ่มยิ้มย่อง จนแอนนึกมันไส้ ค้อนสีหน้าพูดว่า
"เหรอ ....ดี..งั้นจ่ายมาเลย เมื่อคืนนู๋จ่ายค่าเหล้า ทั้งยังเหมาดริ้งค์ตัวเองกับของอีส้มหมดไปหมื่นกว่าบาทเนี่ย นี่ยังไม่รวมค่าตัวนู๋หนะ"
แอนพูดค้อนอย่างมันเขี้ยวผมที่รวยแล้วอมพะนำและใช้เงินมือเติบแจกหญิง ผมรู้ว่าเธอพูดเล่นเลยหัวเราะแล้วพูดเยาะว่า ไม่จ่าย แอนเลยเชิดหน้าใส่แบบงอน ผมเลยเรียกแอนให้เข้ามาใกล้ๆ เธอก็มานั่งตักผมผมกอดเอวเธอ แล้วบอกว่า
"เมื่อก่อน แอนกับกลาง ดีกับพี่ยังไงพี่ไม่ลืมหรอก ตอนนี้มันถึงเวลาที่พี่จะตอบแทนเธอแล้วพี่คิดว่า พี่จะเลี้ยงดูพวกเธอไม่ต้องให้ไปลำบากทำงานอย่างนี้กันอีกแล้วแอนมาอยู่กับพี่มั๊ย."
แอนอึ้งไปขณะหนึ่ง ก่อนถามว่า
"พี่ใหญ่พูดจริงพูดเล่นเนี่ย"
"พูดจริงสิ"
"พี่พูดจริงๆนะ"
แอนยังถามย้ำอีก เพื่อให้แน่ใจ แล้วผมก็พยักหน้า เธอยิ้มอย่างดีใจแล้วกอดผมแล้วก็พูดว่า
"นู๋ไม่คิดเลยว่าจะมีวันนี้ ที่เราจะได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีกถ้ากลางมันยังอยู่นี่ มันคงดีใจมากเลย"
ผมลูบหัวแอน แล้วบอกเบาๆ ว่า
"อืมส์ .. งั้นเราก็ช่วยกันตามหากลางสิจะได้อยู่กันพร้อมหน้า"
แอนพยักหน้าแล้วกอดผมแน่น อย่างปลื้มใจ ที่ผมรวยแล้วไม่ลืมพวกเธอ
ความจริงตอนนั้นที่ผมอยู่กับพวกเธอผมเคยคิดว่าถ้าวันหนึ่งผมรวยขึ้นมา ผมจะให้กลางกับแอนเลิกอาชีพแบบนี้แล้วเลี้ยงพวกเธอให้อยู่สุขสบาย แต่วันนั้นผมก็ทำไรไม่ได้ เป็นได้แค่ผู้ชายที่ให้พวกเธอหาเลี้ยง
แต่วันนี้ผมมีทั้งเงินทั้งอำนาจเมื่อผมเจอเธอ ก็ไม่ควรให้พวกเธอกลับไปทำงานแบบนั้นอีก ถือว่าเป็นโชคดีของผมที่จะได้ทำตามที่ตั้งใจเอาไว้ในครั้งก่อนเพียงแต่ตอนนี้กลางหายไปผมต้องตามหาเธอให้เจอ เพื่อให้พวกเราได้กลับมาอยู่ร่วมกันอีกครั้งและผมก็ไม่สนใจสัญญาที่ให้ไว้กับนางอีกแล้ว เพราะเท่าที่ผมฟังจากแอนผมรู้สึกผิดหวังในตัวของนางมาก ที่เธอไม่เชื่อใจกลางทั้งที่กลางเป็นคนที่ทำทุกอย่างเพื่อพี่น้องมาโดยตลอด
วันนั้นผมต้องโทรไปสำนักงานนักสืบเพื่อเพิ่มงานให้อีกโดยให้สืบตามหากลางเพิ่มอีกคน และสืบประวัติไอ้กิต พร้อมคอยจับตาดูมันว่าวันๆหนึ่งมันไปทำอะไรที่ไหนยังไง เพื่อจะหาช่องทางเล่นงานมัน
ผ่านมาหลายวันข่าวผู้หญิงของท่านประธานและกลางยังไม่มีอะไรคืบหน้ามากมายนัก แต่ข่าวไอ้กิตมีรายงานเข้ามาทุกวัน ทำให้ผมรู้จักไอ้กิตดีมากขึ้น ไอ้นี่เป็นเสือผู้หญิงและนักพนันตัวยง พอนางเป็นนักร้องดาราดังแล้ว มันก็เกาะนางกินโดยไม่ทำอะไร แม้แต่งานผู้จัดการส่วนตัวมันก็จ้างให้คนอื่นมาทำแทน ส่วนตัวมันก็ผลาญเงินของนางที่หามาได้ เอาไปกินไปเที่ยว
ผมไม่รู้ว่านางตอนนี้รู้จักนิสัยแท้จริงของมันแค่ไหนแต่ดูจากที่แอนเล่าแล้ว นางคงไม่รู้อะไรมาก คงคิดว่ามันเป็นคนดีในสายตาเธออยู่เหมือนเดิมไม่อย่างนั้นเธอคงไม่หลงเชื่อมันแบบหัวปรักหัวปรำ ขนาดน้องสาวเธอเองเธอก็ยังไม่เชื่อ
วันหนึ่งนักสืบก็ส่งรูปถ่ายที่ตามดูไอ้กิตมาให้ผมมันเป็นรูปถ่ายต่อเนื่องที่ไอ้กิตกำลังพาสาวเข้าโรงแรมตอนแรกผมยังไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร แต่พอแอนเห็นรูป ก็บอกทันทีว่าเป็น ก้อยแน่นอนว่าแอนต้องจำลักษณะของก้อยได้มากกว่าผม เพราะผมเจอก้อยตอนที่เธอโตเป็นสาวแล้วแค่ครั้งเดียว
ตอนนั้นผมตกตะลึงใจมาก และโมโหไอ้กิตและคิดไม่ออกว่าก้อยยอมมันได้ยังไง แต่ดูแล้วนางไม่รู้เรื่องนี้ เพราะทั้ง 2คนแอบลับๆล่อไปพบกันที่โรงแรม
ผมก็เลยถามแอนว่ามีทางติดต่อก้อยได้มั๊ย ผมอยากจะคุยกับก้อย แต่แอนไม่มีเบอร์แต่บอกว่าตอนนี้ก้อยเรียนอยู่มหาลัยแห่งหนึ่ง ถ้าไปดักรออาจจะเจอได้
ผมก็ไปกับแอน ไปดักรอแถวมหาลัย 2-3วันแรกไม่เจอ พอวันที่ 4 แอนเห็นก้อยเดินออกมา ก็รีบชี้ให้ผมดู แต่ไม่ทันไรก้อยก็ขึ้นรถเพื่อนผู้ชายคนที่มารับ ในรถคันนั้น มีผู้ชาย 3 คนผู้หญิง 2 คน ร่วมทั้งก้อยก็ขับออกจากมหาลัย ผมเลยต้องขับรถแอบตามไป จนไปถึงโรงแรมมาดรูดแห่งหนึ่งพวกนั้นก็ขับรถเลี้ยวเข้าไป
แอนเห็นต้องหลุดปากพูดว่า
"นี่นัดกันมามั่วเซ็กส์ หรือป่าวเนี่ย นู๋ไม่คิดว่าก้อยจะเหลวแหลกได้ขนาดนี้นะ"
ผมก็คิดอย่างเดียวกัน รีบเลี้ยวรถตามเข้าไป แกล้งเป็นพาสาวเข้าโรงแรมเหมือนกัน ตอนนั้นช่องจอดรถของก้อยถูกรูดม่านปิดไปแล้วผมไปจอดที่ช่องข้างๆ เมื่อพนักงานมารูดม่านปิด มาจัดการเตรียมเปิดห้องให้เรียบร้อยก็เข้าไปในห้องกับแอน
จากนั้นก็เตรียมปืนให้พร้อมแล้วก็เปิดประตูออกมา แอบข้ามช่องไปเคาะประตูห้องของก้อย โดยให้แอนเป็นคนเคาะส่วนผมแอบอยู่ข้างประตู
หลังจากแอนเคาะห้องไปสักพักก็มีผู้ชายมาเปิดประตู มันถอดเสื้อเหลือแต่กางเกงนักศึกษาตาเยิ้มฉ่ำเหมือนกำลังเมายา พอมันเห็นแอนก็ยิ้ม ถามว่า
"น้องมาหาใครจ๊ะ หรืออยากมาสนุกกับพี่"
แอนยิ้มไม่ได้ตอบ แล้วปืนของผมก็โพล่มาจี้หน้าไอ้นักศึกษาคนนั้นจนมันตกตะลึงสร้างเมา ผมทำมือจุ๊ปากไม่ให้มันส่งเสียงแล้วไล่ให้มันถอยเข้าไปข้างใน แล้วผมกับแอนก็เข้าไปในห้อง ปิดประตูเบาๆ
ภายในห้องพวกมันกำลังเล่นยากันอยู่และนัวเนียกอดก่ายกับผู้หญิงแบบไม่สนใจใครเป็นคู่ใคร เมื่อผมโพล่เข้าไปพร้อมปืนพวกมันต่างสะดุ้งลุกขึ้น และตกตะลึง ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น และเมื่อก้อยเห็นแอนก็หลุดปากร้องว่า
"พี่แอนมาได้ยังไง"
แอนรีบบอกว่า
"ไม่ต้องถาม มานี่เลย กลับไปกับพี่"
แอนบอกพร้อมไปดึงก้อยออกมาจากกลุ่มคนพวกนั้น ก้อยทำอะไรไม่ถูกทั้งอายทั้งเสียใจ เลยไม่กล้าดื้อกับแอน ผมเห็นพวกนักศึกษา นั่งมองงงๆแต่ละคนไม่มีใครคิดสู้ เลยเก็บปืน บอกว่า
"กูมาพาน้องกูกลับ ที่หลังใครพาน้องกูมาทำแบบนี้อีกลูกตะกั่วฝังหัวพวกมึงแน่ เข้าใจมั๊ย"
พวกมันหน้าเสีย ไม่ได้ตอบ ผมเลยเตะคนที่อยู่ใกล้ๆตีน ดัง ผั๊วะพูดย้ำว่า
"กู ถามว่าเข้าใจมั๊ย ทำไมไม่ตอบ"
พวกมันเห็นแบบนั้นเลยรีบตอบ ว่า เข้าใจแล้วครับ เสียงอ่อยๆ ผมเลยให้แอนพาก้อยไปขึ้นรถโดยนั่งคู่กันที่เบาะหลังแล้วผมก็ขับออกจากโรงแรม
ก้อยน้ำตาไหลสะอึกสะอื้นมาตลอดทาง โดยไม่ยอมตอบคำถามแอนที่พยายามถามว่าทำไมก้อยถึงทำตัวแบบนี้ได้ ทั้งเล่นยาทั้งมั่วเซ็กส์
ผมเห็นแอนถามไม่ได้ความอะไรเลยหาที่จอดรถ แล้วลงจากที่นั่งคนขับ เปิดประตูหลังเข้าไปนั่งคุยเองผมจับหน้าก้อยให้มองหน้าผม ถามว่า
"ก้อย จำพี่ได้มั๊ย ก้อยมองหน้าพี่สิ ว่าพี่เป็นใคร"
ก้อยตกใจในทีแรก แต่ก็ต้องมองเพราะสงสัยว่าผมเป็นใคร เธอยังนึกไม่ออกเพราะหน้าตาผมในความทรงจำของเธอมันเลื่อนลางเต็มที ผมจากเธอมาตอนเธออายุแค่ 12แล้วมาเจอเธออีกทีตอนเธออายุ 18 ในคราบกระเทยขลิก ดังนั้นเธอจึงจำผมไม่ได้
ผมเลยต้องบอกว่า
"พี่ใหญ่ไง พี่ใหญ่ของเธอไง เธอจำพี่ใหญ่ของเธอไม่ได้แล้วเหรอ"
ก้อยถึงนึกออก ร้องไห้แล้วกอดผม เรียกพี่ใหญ่ๆ ตลอดเหมือนทั้งดีใจและเสียใจในเวลาเดียวกัน ผมรอให้เธอร้องจนพอใจก่อน เมื่อเธอเริ่มสงบจึงเริ่มถามตอนนี้ก้อยยอมบอก ว่าที่เธอเหลวแหลกอย่างนี้ เพราะต้องการประชดชีวิต เธอถูกไอ้กิตหลอกไปข่มขืนและถ่ายคลิปเก็บไว้บังคับเธอไว้คอยเป็นนางบำเรอ และห้ามก้อยบอกนาง
ก้อยเลยรู้สึกอึดอัดใจมาตลอดและไม่มีความสุขกับการมีชีวิต เลยประชดชีวิตตัวเอง เพื่อหาความสุขชั่วครั้งชั่วคราวให้หายทรมานอึดอัดใจ เลยทั้งเล่นยาทั้งมั่วเซ็กส์ เพราะไหนๆเธอโดนไอ้กิตใช้เป็นนางบำเรอแล้วเธอก็เลยประชดโดยการปล่อยตัวปล่อยใจไปกับผู้ชายคนอื่นอย่างง่ายๆ แบบไม่ต้องแคร์อะไรอีกต่อไป
ผมยิ่งฟังยิ่งแค้นไอ้กิตที่ทำลายชีวิตก้อยถึงขนาดนี้ จากเด็กสาวที่ไร้เดียงสา จนกลายเป็นผู้หญิงร่านโลกีย์ผมกอดก้อยไว้แน่น และสัญญากับตัวเองว่าไอ้กิตมันจะต้องได้รับการตอบแทนอย่างสาสม
คืนนั้นก้อยนอนค้างกับผมเธอไม่ยอมกลับบ้าน เธอนอนหนุนตักผมทั้งคืนเหมือนได้รับความอบอุ่นจากการปกป้อง เหมือนสมัยที่เธอยังเด็กยิ่งตอนนี้เธอรู้สึกว่าคนที่จะช่วยปกป้องเธอได้มีเพียงผมคนเดียว
แอนยิ้มมองก้อยที่หลับสนิทหัวนอนหนุนตักผมแล้วมากระซิบบอกผมว่า
"รับไว้เป็นเมียอีกคนดีมั๊ย."
ผมแยกเขี้ยวใส่ บอกว่าบ้าเหรอ แอนก็หัวเราะ แล้วพูดว่า
"เดี๋ยวจะคอยดู ว่าบ้าหรือป่าว...... แต่นู๋ว่า ถ้าพี่ใหญ่เอา..ก้อยมันยอมนะ ฮิฮิ"
ผมยกมือจะเขกหัวแอนแต่แอนรู้ทันหลบไปซะก่อน แล้วคำพูดของแอนก็ทำให้ผมคิดจนได้ไม่รู้ว่าอนาคตก้อยจะเจอผู้ชายแบบไหน ถ้าดูแลเธอไม่ได้ ทำไมผมไม่ดูแลเธอเองแต่แล้วก็ต้องรีบสลัดความคิดนั้นทิ้งเรื่องของอนาคตก็ปล่อยให้เป็นเรื่องของอนาคตดีกว่า
-------------------------------------------------------------------------
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น