พรหม ลิขิตผิดคิวตอนที่ 15
สองวันต่อมาวิภาวรรณก็ได้รับนัดหมายจากธนธรณ์เข้าตรวจอาการที่โรงพยาบาลตอน บ่าย 2 โมง แพรวาก็อาสาไปเป็นเพื่อน วิภาวรรณเลยแกล้งเย้าว่าที่อาสาไปด้วยนี่ไม่อยากไปเป็นเพื่อนหรอกมั้ง อยากไปหาคู่หมั้นมากกว่าแพรวาก็หัวเราะยอมรับในที เมื่อไปถึงโรงพยาบาลวิภาวรรณก็ชะเง้อมองหาวีรพลก็ไม่พบ ธนธรณ์บอกว่าวีรพลออกไปนอกโรงพยาบาลมีคนไข้พิเศษระดับข้าราชการชั้นสูงให้ไป ดูอาการโรค
หัวใจฉุกเฉิน วิภาวรรณเข้าห้องตรวจโดยมีแพรวาอยู่ด้วยเมื่อธนธรณ์ตรวจอย่างละเอียดได้ผล ตรวจออกมาแล้วก็บอกกับวิภาวรรณ
“ธรคะ แพรด้วย พี่ขอร้องอย่าเพิ่งบอกเรื่องนี้กับพลนะคะ ถ้าพลจะรู้เรื่องนี้พี่จะเป็นคนบอกเขาคนแรกเอง ได้มั้ยคะ”“พี่ภาคะ แล้วพี่ภาคิดว่าจะปิดเรื่องนี้ได้นานขนาดไหน พี่พลก็เป็นหมอ สักวันพี่พลก็รู้อยู่ดี พี่ภาเองก็นับวันอาการมันก็ยิ่งจะฟ้องนะคะ”“นั่นสิครับ อีกไม่นาน สักวันพลมันก็จะได้รู้อยู่แล้ว”“เอาเถอะคะ พี่ขอร้องอย่าเพิ่งบอกกับพลเลย พี่ไม่อยากให้พลเค้าต้องมาห่วงกังวลกับพี่ ตอนนี้เค้าก็วุ่นวายมากพอแล้ว เมื่อถึงเวลาพี่จะเป็นคนบอกเอง สัญญาได้มั้ยคะ คุณหมอ แพร?.. แล้วเอกสารผลตรวจทั้งหมดขอพี่เก็บไว้เอง เมื่อถึงเวลาพี่จะบอกพลเค้าเอง”“เอางั้นก็ได้ครับ ผมจะไม่บอกพล น้องแพรด้วยนะ ถือว่าพี่เค้าขอร้อง นี่ครับพี่ภา เอกสารทุกอย่าง เรื่องยาเดี๋ยวผมจะจัดให้เองแล้วจะฝากแพรเอาไปให้ทุกสัปดาห์นะครับ ถ้าผมสั่งผ่านแผนกจ่ายยา เดี๋ยวพลมันจะรู้เสียก่อน มันอาจจะโกรธผมที่ปิดบังเรื่องนี้กับมัน ผมโดนมันต่อยหน้าแหกแน่ๆ พี่ภาก็พยายามรักษาสุขภาพให้ดีกว่าเดิมนะครับ มีอะไรผิดปกติรีบติดต่อผมได้ตลอด”“ช่ายๆ ช่วงนี้พี่พลเขาก็แทบไม่มีเวลา ถ้าจะมาห่วงกับอาการป่วยพี่ภาอีก เดี๋ยวพี่เขาจะเป็นทุกข์กังวลไปด้วยเปล่าๆ แพรสัญญาว่าจะไม่บอก”“ขอบคุณทั้งสองนะคะ แล้วนี่เรียบร้อยหมดทุกอย่างแล้วเหรอคะ งั้นเรากลับกันเถอะ”“รออีกหน่อยก็ได้ครับพี่ภา นี่ก็จะ 4 โมงแล้ว ไปพักดื่มน้ำคุยกันที่ห้องพักของผมก่อนก็ได้ จะได้ให้พลมันรับพี่กลับที่นี่เลย มันไปตั้งแต่บ่ายโมงแล้ว น่าจะกลับถึงโรงพยาบาลแล้วล่ะ พี่ภาก็โทรสั่งงานที่ธนาคารไปเลยดีกว่า”“เอางั้นก็ได้คะ”ทั้งสามก็นั่งคุยกันที่ห้องทำงานส่วนตัวของธนธรณ์กับวีรพล สักพักวีรพลกลับเข้ามา พอเจอทั้งสาม วีรพลก็รีบถามถึงผลตรวจทันที“ผลเป็นไงมั่ง ธร ภาเป็นอะไร”“อ่ะ เอ่อ...คือ...” ธนธรณ์คิดหาคำพูดไม่ออก อึกๆ อักๆ ติดอ่างอยู่“แค่เลือดจางเท่านั้นแหละคะพล กินยาบำรุงเลือดพักผ่อนให้มากว่าเดิมก็ดีขึ้นแล้วคะ” วิภาวรรณเห็นท่าว่าธนธรณ์จะไปไม่รอดก็เลยชิงตอบไปก่อน แพรวาเองก็คันปากยิบๆ อยากจะตอบแต่ก็ยังหาคำตอบกลบเกลื่อนไม่ได้ ทำได้แต่พยักหน้าคล้อยตามวิภาวรรณ“เออ ชะ...ชะ....ช่ายๆๆ ชั้นจัดยาให้พี่ภาไปแล้วล่ะ ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงหรอกน่า สบายใจได้เพื่อน ชั้นขอรับรองด้วยเกียรติของหมอ และในฐานะที่เป็นเพื่อนแก” ธนธรณ์ก็รีบเสริมทัพเข้าไปอย่างตะกุกตะกัก“ฟู่ววว.....ค่อยโล่งอก ภาน่ะ....ว่าแต่ผมทำงานไม่ยอมพักผ่อน ตัวภาเองก็นอนน้อยเหมือนกันล่ะน่า เห็นมั้ย ดูสิสีหน้าดูซีดๆ อยู่เลย ต่อไปนี้ต้องพักผ่อนให้มากๆ แล้วล่ะ งานอย่างอื่นที่ให้คนอื่นทำแทนได้ก็ให้เขาทำไปเถอะ เข้าใจมั้ยครับ”“ค๊า.....เข้าใจแล้วค่ะ อืม....วันนี้เราอยู่พร้อมหน้ากัน ภาว่าเราออกไปทานอาหารนอกบ้านสักครั้งน่าจะดีนะคะ ภาเป็นเจ้ามือให้เอง” วิภาวรรณออกความเห็นชักชวน แพรวาก็พยักหน้ายิ้มรับอย่างดีใจ ธนธรณ์ก็ผงกหัวเบาๆ เชิงเห็นด้วย“อย่าเลย ภาอาการยังไม่ดีเท่าไหร่ ผมว่าเรากลับไปทานที่บ้านน่ะดีแล้ว ไม่รู้ที่ร้านอาหารจะมีอาหารแสลงหรือเปล่า เกิดป่วยขึ้นมาอีก เสียชื่อเป็นแฟนหมอหมด อีกอย่างวันนี้เรานัดคนงานใหม่ไม่ใช่เหรอ จะได้ไปจัดหาห้องพักให้เขาด้วยไง” วีรพลชิงพูดปัดไปก่อน ทำเอาวิภาวรรณและอีกคู่หน้าเจื่อนลง ทุกคนก็พยายามพูดโน้มน้าวเป็นประชาธิปไตยเอาเสียงส่วนมากแต่วีรพลก็ยังยืน กระต่ายขาเดียวแบบเผด็จการอยู่เหมือนเดิม“โอเคๆ..... ผมว่าเรากลับบ้านก็ดีเหมือนกัน พลมันคงชอบอาหารที่บ้านมากกว่า สงสัยพี่ภานี่มีเสน่ห์ปลายจวัก ทำกับข้าวแกงเผ็ดแกงป่าหรือว่าขนมเค้กคงอร่อยถูกใจ พลมันเลยไม่อยากไปกินข้าวนอกบ้าน ฮ่ะๆๆๆ อุ้บ.” ธนธรณ์พูดไปเรื่อยเปื่อยด้วยความคะนองปากไม่ได้คิดอะไรมาก แต่พอนึกขึ้นได้ว่าพูดอะไรออกไปจึงงับปากปิดสนิทแต่คงช้าไปแล้ว วิภาวรรณหน้าแดงก่ำแอบเอื้อมมือไปหยิกสีข้างวีรพลที่นั่งเคียงข้างจนวีรพล สะดุ้งโหยง แพรวาก็เพิ่งนึกออกว่าคืออะไร เห็นอาการวิภาวรรณหน้าแดงแล้วหยิกวีรพลแก้เขิน ก็อดกลั้นหัวเราะไม่ได้ แล้วทั้งสี่คนก็พากันจับควงคู่แยกย้ายกันขึ้นรถกลับบ้านพอรถวิ่งออกได้สักพักวิภาวรรณเงื้อกำปั้นซัดหมัด เข้าที่อกที่ไหล่ของวีรพลที่กำลังขับรถอยู่รัวเป็นชุด“นี่แน่ะๆ คนผีทะเล กินที่ในลับแล้วยังเอาไปไขในที่แจ้ง”“โอ๊ยยๆๆ.. ภา อะไรกันนี่ ผมไม่เข้าใจ”“ไม่ต้องมาทำไก๋เลย พลไปเล่าอะไรให้ธรเค้าฟัง เค้าถึงได้มาพูดแซว ทำหน้าล้อเลียนภา จนภาอายเค้าไปหมดแล้ว”“เอ๋...นี่ผมไม่รู้เรื่องอะไรเลย เค้าแซวอะไร”“ก็เค้าพูดเรื่องขนมเค้กอะไรนั่น แล้วยังพากันหัวเราะล้อภาอีก พลอย่าทำเป็นไขสือหน่อยเลย คนบ้า คนอะไรไม่รู้จักอายบ้าง หึ....”“อ๋อ ฮ่ะๆๆๆ”“แน่ะ....ยังจะมีหน้ามาหัวเราะอีก นี่แนะๆ...” แล้วก็รัวกำปั้นทุบเขาอีกชุดใหญ่ วีรพลได้แต่บิดกายยกแขนปัดป้องเล็กน้อย เพราะตายังจ้องมองทาง มือยังจับพวงมาลัยอยู่“ภา ผมขับรถอยู่นะ เดี๋ยวก็รถคว่ำกันพอดี เจ้าธรมันก็พูดของมันไปเรื่อยเปื่อย มันไม่ได้รู้เรื่องอะไรสักอย่าง แล้วนี่ภาจะอายมันทำไม เอ...หรือว่า คำว่าขนมเค้กเนี่ย ภาคิดไปถึงแต่เรื่องนั้นเรื่องเดียวเหรอ ฮ่ะๆๆๆ โอ้ยยๆๆ....พอแล้วคร้าบบ ผมจะระบมไปทั้งตัวแล้วเนี่ย” โดนหนักเข้าวีรพลต้องชะลอความเร็วลง แล้วก็จอดรถอยู่ข้างทาง วันนี้ท่าทางดูเขาจะอารมณ์ดีขึ้นกว่าเมื่อ 3-4 วันก่อนหน้านี้มาก เขาคงยังอดหัวเราะไม่ได้ ทางด้านวิภาวรรณยังคงทำหน้างอค้อนขวับๆ อยู่หลายที พอหยุดหัวเราะวีรพลก็หันหน้ามามองเปลี่ยนสีหน้าไปอีกแบบ เอื้อมมือมาลูบไปหน้าวิภาวรรณเบาๆ“ภาไม่เป็นอะไรแน่นะ วันก่อนเห็นหน้าซีดเป็นไก่ต้ม กลัวจะทำงานไม่ไหว อืมมม.......แต่ก็ดีเหมือนกันนะ ผมจะได้มีข้ออ้างให้ภามาอยู่กับผมแล้วจะได้ร้องเพลงกล่อมก่อนนอน มีความสุขดีออก อย่างน้อยตอนนี้ผมก็จะพอมีเวลาได้อยู่กับภาอย่างใกล้ชิด ถึงจะมีงานมากขนาดไหนก็ตาม รู้มั้ย ภาน่ะคือแรงใจของผมเลยนะ แค่ทำงานเหนื่อยๆ กลับมาบ้านได้เห็นภรรยาหน้าหวานยิ้มรับทำกับข้าวให้ทาน ผมก็มีกำลังใจพร้อมจะมีชีวิตต่อไปในวันรุ่งขึ้นแล้ว” เขาพูดไปพร้อมกับส่งยิ้มหวานให้กับวิภาวรรณเหมือนกับจะเป็นการเอาใจที่ทำให้ หล่อนงอนตุ้บป่องอยู่เมื่อครู่ แค่ได้ยินคำพูดเขากับใบหน้าที่ยิ้มแย้มส่งให้หล่อน วิภาวรรณก็เปลี่ยนอารมณ์จากที่ทำงอน หันหน้าไปสบตามองเขาอย่างหวานซึ้ง ปลดเข็มขัดนิรภัยเอียงกายเข้าไปซบเขาได้ครู่ใหญ่“ออกรถเถอะคะ” วิภาวรรณขยับคาดเข็มขัดนิรภัยไว้แล้วนั่งตัวตรงดังเดิมอีกครั้ง วีรพลก็เข้าเกียร์แล้วค่อยๆ ออกรถไปอย่างไม่รีบร้อน วิภาวรรณก็หันชำเลืองมองหน้าเขานิ่งนานอยู่หลายครั้งวีรพลเองก็สังเกตเห็น ขนาดประกาศตัวยอมรับเป็นแฟนกันแล้ว วีรพลเป็นผู้ชายแท้ๆก็ยังรู้สึกเขินๆ ที่ถูกจ้องเอาๆ แบบนี้“มีอะไร เห็นมองหน้าผมบ่อยจัง มันหล่อน่ามองขนาดนั้นเลยเหรอครับ ฮ่ะๆๆ” พูดไปก็หัวเราะแก้เขินไป วิภาวรรณก็ยังจ้องมองเขาแทบไม่กระพริบตา ยามที่เขาเขินอายทำเหมือนเด็กๆก็ยิ่งเหมือนเพิ่มเสน่ห์ของเขาเพิ่มไปอีก ขณะที่รถวิ่งไปตามถนนที่โอบล้อมด้วยภูเขาเล็กๆ ป่าไม้ครึ้มร่มรื่นตลอดสองข้างทาง“พลคะ ขับไปจอดตรงข้างทางแยกด้านหน้าก่อนสิคะ” วีรพลขมวดคิ้วสงสัย แต่เขาก็คิดไม่ออกว่าวิภาวรรณคิดทำอะไร เพราะทางแยกที่ว่ามันเป็นทางแยกเล็กๆ เหมือนเป็นทางแยกเข้าสวนของชาวสวน แต่คงนานๆ จะมีคนเข้าออกสักที บริเวณแถวนั้นเงียบสงัด ปลอดคน วิภาวรรณให้เขาเลี้ยวออกนอกทางเข้าทางแยกห่างจะถนนใหญ่พอสมควรก็ให้หยุดและ ดับเครื่องยนต์ วีรพลยังคงขมวดคิ้วทำหน้างง มองไปที่วิภาวรรณเห็นหล่อนยิ้มมองซ้ายทีขวาทีไปรอบๆ รถ แล้วก็หันกลับมามองที่เขาส่งยิ้มแบบแปลกๆ สายตามีประกาย กัดฟันบนขบกับฝีปากล่างเผยอยิ้มหน่อยๆ“มีอะไรเหรอครับ???” วิภาวรรณไม่ตอบ แต่ขยับตัวปลดเข็มขัดนิรภัยออกแล้วโน้มตัวข้ามคันเกียร์รถที่กั้นระหว่างสอง เบาะหน้า สองมือประคองหน้าเขาแล้วประกบจูบอยู่เนิ่นนาน แรกๆ วีรพลไม่ทันตั้งตัวแต่พอสักพักเขาก็จูบตอบกับหล่อน วิภาวรรณไม่จูบเปล่า มือข้างหนึ่งลดจากใบหน้าเขาไล่ต่ำลงไปที่ตรงกลางแก่นกายของเขาลูบไล้หน้า เป้ากางเกงไปมา วีรพลรู้สึกว่าหน้าท้องตัวมันจะเริ่มแขม่วเกร็งขึ้นมาทันที ท่อนกลางแก่นกายเริ่มจะมีปฏิกิริยาตอบสนองขึ้นมาต่อการลูบไล้ส่วนนั้น มือวิภาวรรณค่อยป่ายปะควานหาหัวเข็มขัดแล้วค่อยๆปลดออกจับซิปกางเกงรูดลง แล้วก็ควานเข้าไปผ่านขอบกางเกงในของเขา แล้วก็ลูบขยับไปมา ตอนนี้ทั้งตัววีรพลเริ่มจะร้อนผ่าวขึ้นมาทั้งๆ ที่เครื่องปรับอากาศในรถก็ทำงานเย็นฉ่ำ อากาศในยามนี้ก็เริ่มเย็นลงแล้วด้วย วิภาวรรณทั้งจูบเขาแบบเร่าร้อน อ้าปากส่งปลายลิ้นเข้าปากวีรพลแล้วตวัดไปมาหยอกเย้ากับลิ้นเขาอยู่ในโพรงปาก แล้วก็ค่อยดูดดุนไปเรื่อย ส่วนมือก็ยังคงลูบไล้กระตุ้นความรู้สึกเขาอย่างมากแล้วก็ค่อยๆ ควักเจ้าแท่งเนื้ออวบใหญ่ที่ตอนนี้มันชักจะเริ่มคับกางเกงในแล้วออกมาจับบีบ รูดขึ้นลง วีรพลได้แต่ครางอยู่ในลำคอ แล้ววิภาวรรณก็ถอนจูบชักตัวถอยกลับ มองหน้าเขาด้วยสีหน้าหยาดเยิ้มชวนฝัน“อะไรนี่ ภา??....” “เฉยๆ สิคะ” หล่อนบอกเขาเม้มปากเป็นเส้นตรงทำตาดุแต่ดูปนยิ้มในที แล้ววิภาวรรณก็โน้มตัวเข้ามาอีกครั้งแต่คราวนี้มุ่งลงไปที่ตักเขาพยายามจะ ดึงขอบกางเกงรูดออกเพื่อให้จับท่อนลำลึงค์ได้ถนัด วีรพลก็เลยปลดเข็มขัดนิรภัยออกโหย่งตัวจับรูดกางเกงลงไปอีกพร้อมทั้งกางเกง ในไปอยู่ประมาณครึ่งขา วิภาวรรณก็คว้าท่อนเนื้อเอ็นที่โผล่เผยโฉมเป็นลำเขื่องกำรูดเบาๆ แล้วก็ใช้ปากอมรูด ผงกหัวขึ้นลงได้ยินแต่เสียงหายใจของหล่อนกับเสียงครางฮือเบาๆ วีรพลไม่เคยเจอแบบนี้มาก่อนถึงกับเกร็งกาย หายใจฟืดฟาดแรง ไม่เป็นจังหวะ ทำอะไรไม่ถนัด มือก็ได้แต่ลูบหัววิภาวรรณ อีกข้างก็ลูบไปตามแผ่นหลัง วิภาวรรณก็ใช้ปากอ้าอมท่อนรักของเขาอย่างถึงกึ๋น หล่อนอ้าอมจนมิดลำแล้วค่อยๆ เม้มปากดูดรูดขึ้นขณะที่มือก็รูดลำลงสวนทางจนหนังหุ้มถูกรูดลงสุดคอหยัก เมื่อเจ้าหัวชะโดตัวใหญ่พ้นจากฝีปากก็โดนปลายลิ้นฉกตวัดเลียเข้าที่ปลาย วีรพลถึงกับแขม่วหน้าท้องเกร็งเชิดหน้ายิงฟันพร้อมทั้งขบกรามดังกรอดๆ“ภาจ๋า ผมจะไม่ไหวแล้ว นี่ภาทำผมเซอร์ไพร้ส์มากเลยนะนี่”วิภาวรรณหยัดกายลุกขึ้นนั่ง ริมฝีปากหล่อนฉ่ำเยิ้มไปหมด ผมเผ้าที่ยาวสลวยเป็นระเบียบก็เริ่มจะรุงรังไปนิดถึงแม้จะมีที่คาดผมที่วีร พลซื้อให้คาดไว้อยู่ก็ตาม หล่อนเผยอยิ้มแล้วตวัดลิ้นเลียไปรอบริมฝีปากอย่างที่วีรพลไม่เคยเห็นมาก่อน ว่าคนรักที่แสนจะอ่อนหวาน ดูเธอคราวนี้มันช่างยั่วยวนบาดใจไปหมด“ก็ภาอยากทำให้ที่รักเซอร์ไพร้ส์นิคะ เราไปนั่งเบาะหลังกันดีกว่าคะ มาสิคะที่รัก จะมีเซอร์ไพร้ส์กว่านี้” พูดเชิญชวน ยิ้มเย้ายวน เลิกคิ้วแบบท้าทาย หล่อนเปิดประตูรถออกไปแล้วไปยังประตูหลัง วีรพลกดปลดล้อคประตูแล้วก็ขยับออกตามหล่อนไปที่ประตูหลังอีกด้านตรงข้ามกัน ทั้งๆ ที่ยังเก้ๆ กังๆ เพราะกางเกงมันถูกรูดลงไปครึ่งขา ค่อยๆ รั้งขอบกางเกงขึ้นเปิดประตูหลังเข้าไปนั่งบนเบาะหนังชนิดดีเยี่ยมราคาแพงสี เปลือกไข่ออกเหลืองจางๆ“ภาวันนี้มีอะไรเนี่ย ถึงได้ทำแบบนี้”“ก็แค่อยากให้ที่รักได้เปลี่ยนบรรยากาศบ้าง เราไม่ได้มีอะไรกันหลายวันแล้ว ภาอยากให้พลได้ผ่อนคลายบ้าง อย่าถามมากเลยคะ” แล้ววิภาวรรณก็เข้าโน้มคอเขาประกบจูบอีก คราวนี้วีรพลตั้งตัวติดก็ตอบรับอย่างรู้ใจ วิภาวรรณจูบเขาไปด้วย และก็ค่อยๆขยับตัวไปนั่งทับบนตักเขา วีรพลก็ช่วยรั้งขอบกระโปรงที่ยาวเลยเข่าลงไปสักสองสามนิ้วรูดขึ้นจนถึงเอว เพื่อให้หล่อนได้ขยับถ่างขานั่งคร่อมทับเขาได้ถนัดอย่างรู้อกรู้ใจกันเป็น อย่างดี ทั้งคู่ต่างคลุกเค้าใบหน้าจูบกันอย่างดูดดื่ม วิภาวรรณค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อสูทที่ใส่ทับด้านนอกแล้วถอดออกทิ้งไปทางด้านหลัง คงเหลือแต่เสื้อซับในสีขาวบางจนมองเห็นบราเซียที่มันห่อหุ้มเนินอกกลมกลึง เป็นเต้างามไว้ วีรพลก็เลาะเม็ดกระดุมเสื้อซับในตัวนั้นออกไปจนหมดแล้ววิภาวรรณก็ถอดซับใน ตัวนั้นทิ้งตามเสื้อสูทไป คงอวดแต่บราที่มันรั้งเต้าจนอวบอัดกลมกลึง ทั้งคู่เหมือนกับทำงานเป็นทีมเข้าขารู้ใจกันเป็นอย่างดี วีรพลอดใจไม่ไหวรีบคว้าหมับที่เต้ากลมบีบเค้น ปากก็พรมจูบสลับเต้านมซ้ายขวา วิภาวรรณก็แอ่นอกสู้การเล้าโลมของเขา สะโพกก็ส่ายร่อนจนแท่งเนื้อเอ็นที่แข็งโด่เสียดสีอยู่ตรงหว่างขาไปตามหน้าขา ของวิภาวรรณ ปล่อยให้เขาเม้มดูดนมจนหนำใจแล้ว วิภาวรรณก็ตวัดแขนข้างหนึ่งไปข้างหลัง คว้าลำเขื่องของหมอหนุ่มกำรูดเล่น พร้อมทั้งโยกส่ายตัวเองให้เสียดสีกับเขาไปเบาๆ บรรยากาศตอนนี้เริ่มอบอ้าวมากขึ้น วีรพลเองยังมีอาภรณ์อยู่ครบคงมีแต่กางเกงที่ถูกถอดรูดลงไปครึ่งขาเหมือนตอน นั่งเบาะหน้า เขาจึงกดปุ่มกระจกไฟฟ้าให้บานกระจกเลื่อนลง วิภาวรรณหยุดนิ่งไปสักพักมองหน้าเขาด้วยรอยยิ้มหวาน“เป็นไงคะ พ่อนักกีตาร์ยอดรัก ตื่นเต้นมั้ยคะ” หล่อนถามเขาเสียงหวานจ๋อย“มากๆ เลย ผมไม่คิดว่าภาจะกล้าทำแบบนี้”“คิคิคิ ภาก็เพิ่งครั้งแรกเหมือนกันคะที่ทำแบบนี้ บอกแล้วไงคะว่ามีเซอร์ไพร้ส์”แล้ววิภาวรรณก็กระโหย่งตัวยืนเข่าที่คร่อมทับตักชายหนุ่มต่างวัยหวานใจของ หล่อน หล่อนค่อยๆ จับขอบกางเกงชั้นในที่เหลืออยู่แหวกออกเบี่ยงไปข้างหนึ่งแล้วใช้นิ้วคลึง ขยี้ร่องแคมสวาทของตัวเองจากนั้นก็จับลำลึงค์อวบใหญ่ตั้งให้ตรงแล้วหย่อน กายลงอย่างละเมียดมันค่อยมุดเข้าไปอย่างช้าๆ วิภาวรรณส่ายร่อนสะโพกไปด้วย แอ่นอกเบียดกับใบหน้าเขาไป ใบหน้าหล่อนเชิดหลับตาพริ้ม เผยอปากครางซี้ด วีรพลนั่งพิงติดเบาะอยู่ได้แต่กัดฟันซี้ดปากด้วยความเสียวซ่าน แล้วก็เอามือมาประคองใบหน้ารูปไข่ขาวนวลที่เริ่มจะแดงก่ำไปหมดแล้ว ดึงเข้ามาจูบอย่างเร่าร้อน ได้ยินแต่เสียงทั้งคู่ครางในลำคอ วิภาวรรณบดส่ายเอวและสะโพกซ้ายขวาขึ้นลงบดบี้กับแก่นกายของคนรักพลิ้วไหว เป็นลอนคลื่นปานนักเต้นไร้กระดูก ไม่ได้เร่งร้อน ช่างเป็นภาพที่เย้ายวนชวนฝันยิ่งนัก หล่อนทำไปอย่างเนิบนาบช้าๆ แต่คนที่แทบจะคลั่งตายคือวีรพล ยิ่งหล่อนทำช้าๆ เท่าใด ความกระสันของเขาก็ยิ่งเพิ่มทวี ตอนนี้เขายังไม่สามารถควบคุมจังหวะได้ จึงปล่อยให้แม่สาวใหญ่หน้าหวานบรรเลงเพลงรักเพลงสวาทไปในรูปแบบสโลวๆ“ภาจ๋า อูย......ผมแทบจะไม่ไหวแล้วนะ ทำไมวันนี้ภาไม่เร่งรีบเลย นี่เราจะกลับถึงบ้านค่ำมืดนะ อ่ะ...อา....อูยย.....ภาจ๋า”“จะรีบไปไหนคะที่รัก เรามามีความสุขกันดีกว่า อ่ะ...อูยยยยย....อยู่เฉยๆ ภาจะทำให้พลเองนะคะ อาาว์...ท่อนของพลมันเข้าจนมิดลำ คับแน่นไปหมดเลยที่รัก อูย.....ซี้ดดดดดส์” หล่อนยังคงร่อนส่ายสะโพกบดร่างของชายคนรักอย่างนิ่มนวล แต่เริ่มจะหนักแน่นขึ้นเรื่อย เพราะหล่อนค่อยๆ แอ่นก้นขึ้นสูงจนขอบแคมโยนีที่อ้าอมท่อนเขื่องแทบจะสุดปลายลำแล้วกดลงยวบ ท่อนของวีรพลก็ถูกกลีบแคมคาบอมไปจนมิด มองเห็นร่องแคมของหล่อนแทบปริถึงรูก้นด้วยความอวบใหญ่ของมัน“อูววว...ภาจ๋า ผมเสียวไปหมดแล้ว เมียจ๋า....อาาว์” วิภาวรรณไม่ได้ตอบได้แต่ส่งยิ้มและส่งเสียงหัวเราะในลำคอแหลมเล็ก หล่อนเอาใบหน้าเคลียคลอหน้าวีรพลไปมา ผมเผ้าสยายปรกใบหน้าเขาไปหมด วีรพลค่อยๆ หาทางขยับกายแล้วคว้าสองมือไปโอบที่สะโพกกลมกลึงรั้งไว้ พอได้จังหวะเขาก็เริ่มออกกำลังบั้นเอวเด้งสวนแต่ก็ไม่ได้เร็วอย่างที่เขา อยากทำได้นัก แต่ก็หนักหน่วงพอดูเพราะไม่ถนัด ขาเขายาวเก้งก้าง ตอนนี้มันไม่สามารถเหยียดออกได้สุดเพราะติดเบาะหน้า“พลจ๋า ภาแน่นรูไปหมดเลย อูยย.....ที่รัก....ของพลมันอวบใหญ่คับแน่นของภาไปหมดเลย ที่รักจ๋า...อุ้ย.....อย่าเพิ่งกระเด้งแรงสิคะ ภาก็เสียวสยิวเหมือนกัน”วีรพลก็แปลกใจเหมือนกันว่าแม่สาวใหญ่หวานใจของเขามาไม้ไหนกันแน่ ปกติที่ผ่านมาถึงขึ้นนี้แล้ว คำหยาบโลนหลุดออกจากปากอวบอิ่มเย้ายวนนั้นแทบนับไม่ทัน แต่คราวนี้มาในแบบคำเรียบๆ สำเนียงก็ออดอ้อนหวานหู แต่ก็ทำให้เขาเสียวกระสันไปอีกแบบ แล้ววิภาวรรณก็ถอนกายออกไปนั่งอยู่ข้างกายเขาเกี่ยวรั้งให้เขาขยับมาทาบตัว หล่อนบ้าง วีรพลสุดจะกลั้นความรู้สึกตั้งนานแล้วเขารีบถอดกางออกหมดแล้วทิ้งไว้บนเบาะ พอได้จังหวะที่เขาจะคุมเกม ก็จับสองขาที่ขาวนวลผ่องเนียนไปทั้งช่วงขา เพราะหล่อนใส่ถุงน่องอยู่ด้วยแบะแยกออกเล็กน้อยพอที่เขาจะแทรกร่างไปตรง หว่างขาได้แล้วยกดันให้โย้ไปข้างหน้าจนหัวเข่ามันแนบหน้าอกวิภาวรรณ แต่กระนั้นวีรพลก็ขยับตัวไม่ค่อยถนัด เพราะว่าตัวเขาสูงใหญ่ แค่เขายันย่อเข่าไว้ที่ขอบเบาะหลัง หัวเขาก็ชนกับหลังคารถแล้วจึงต้องโก่งตัวโน้มไปหาวิภาวรรณที่ตอนนี้อยู่ใน ท่าตัวงอแทบจะเป็นกุ้งทีเดียว คราวนี้หล่อนไม่มีทางขยับตัวได้ถนัด วีรพลก้มมองตรงหว่างขาวิภาวรรณเห็นร่องแคมแบะอ้าเล็กน้อยท้าทายเจ้าชะโด ยักษ์ของเขาอยู่ ตรงร่องหลืบมีน้ำเมือกใสๆ เยิ้มออกมา เขาก็จรดจ่อปลายท่อนรักแล้วจับรูดเอาหัวบานหยักถูเล่นหน้าปากถ้ำไปมา“อ่ะ...โอย......ที่รักขา.....ยัดใส่เข้าไปสิคะ ภารอให้พลยัดเข้าไปจนทนไม่ไหวแล้ว จะทำอะไรก็ทำเถอะ พลจ๋า อูยย....อย่างนั้นแหละคะ อืมม....มันแน่นไปหมด อูยย.....พลจ๋า”วีรพลสอดเสียบท่อนรักเข้าไปได้ก็ค่อยๆ เริ่มกระแทกทิ่มแทงแบบยาวๆ เนิบๆ เหมือนกับที่วิภาวรรณทำกับเขา เขาค่อยๆ ถอนลำเขื่องออกมาเกือบหมดลำแล้วก็กดพรืดเข้าไป วิภาวรรณสะท้านไปหมดทั้งกาย บิดส่ายหน้าด้วยความเสียวสยิว ถึงแม้เขาเองจะเสียวกระสันแทบจะกลั้นไม่อยู่แล้วแต่ดูเหมือนการทำแบบนี้ก็ ชะลอให้ช้าได้มาก ตอนนี้สองไหล่เขาแบกขาเรียวที่มีถุงน่องเนียนสวยหุ้มอยู่เริ่มกระแทกกระทั้น ถี่ขึ้นเรื่อยๆ วิภาวรรณได้แต่มองหน้าเขา หน้าเริ่มบิดเบี้ยวเหยเก ปากเผยอครางซู้ดซี้ดออกมาดังขึ้นเรื่อยๆ โพรงสวาทหล่อนเริ่มบีบกระชัดตอดท่อนลำของเขาอยู่ตุบๆ“พลจ๋า....ภาเริ่มจะทนไม่ไหวแล้ว อูยย.....แรงๆ ได้แล้วที่รักจ๋า...”“ผมก็เหมือนกัน ของภามันบีบกระชับหนุบๆ ที่หัวปลายของผมแล้ว โอ้ว.....ภาจ๋า... ของภามันช่างดีอะไรอย่างนี้ อาาว์”“ของพลก็เหมือนกัน มันคับแน่นเสียดสีร่องภาจะสยิวไปหมดแล้ว ที่รัก อะ. อ๊ายยยย.... พลจ๋า แรงๆ ได้แล้วค่ะ แรงอีกๆ อ๊า.....”วีรพลเหงื่อแตกพลั่ก เริ่มจะกัดฟันขบกรามหนักขึ้นจนคอมีเส้นเอ็นปูดโปนขึ้นมา กล้ามแขนก็เกร็งแน่น มองเห็นกล้ามโปนเป็นมัด เขารวบรวมกำลังใส่บั้นเอวส่งแรงกระแทกแรง หนักหน่วง และเพิ่มความเร็วขึ้นเท่าที่จะทำได้มากที่สุด แต่ก็ทำเอาเบ๊นซ์คันหรูสีดำเคลือบมันเงาวาววับโยกคลอนไปทั้งคัน“ภาจ๋า......ผมจะทนไม่ไหวแล้ว ขอผมเสร็จแบบนี้เลยนะ”“คะที่รัก ภาก็เหมือนกัน อา.....อึ้ยยย. พลจ๋า.....ภา จะ.....แรงๆ เลยคะที่รักขา..เราขึ้นสวรรค์พร้อมกันนะจ๊ะ ..อู้ยยยย...”“อ๊า....ผมจะเสร็จแล้ว เมียจ๋า....”“อ๊าย.......พลจ๋า.....พลจ๋า....” วิภาวรรณหวีดร้องได้ไม่กี่คำ ก็สะดุ้งเฮือกเกร็งร่างประหนึ่งว่าหยุดหายใจไปชั่วขณะ ห้วงเสียงขาดหายไปเป็นครู่ใหญ่จึงค่อยได้ยินเสียงหล่อนผ่อนหายใจยาวออกตา ปรือคอพับหมดแรง ได้ยินแต่เสียงหายใจรวยริน ร่องสวาทหล่อนยังคงบีบกระชับยวบยาบส่งผลให้วีรพลก็สุดทานทนออกแรงกระแทกไม่ กี่ทีทำนบแห่งกามความใคร่ก็พังกระฉูดพรั่งพรูสู่ถ้ำสาวสาวใหญ่คนรัก เขาบดเบียดแก่นกายไว้ครู่หนึ่งก่อนจะปล่อยเรียวขาทั้งสองลงแล้วขยับไปนั่ง ที่เบาะข้างวิภาวรรณ หล่อนเองก็เข้าแนบประชิดข้างไหล่เขาแล้วค่อยๆ ซบหน้าไปที่อกเขาที่ยังหายใจหอบอยู่ เอามือจับรูดเนคไทค์เล่น สงครามแห่งความใคร่จบลงอย่างวาบหวามซาบซ่าน พอเริ่มจะเรียกเรี่ยวแรงกลับคืนมาได้ วีรพลก็หัวเราะคิกคักออกมาโดยที่ยังคงกอดร่างเปลือยเปล่าของวิภาวรรณอยู่“หัวเราะทำไมคะ?? หืมม..” หล่อนผงกหัวเหลือบช้อนตาขึ้นมองเขาอย่างหยาดเยิ้ม ใบหน้าหล่อนตอนนี้มองเห็นพวงแก้มเป็นสีชมพูระเรื่อน่าฟัดจูบ ริมฝีปากเปี่ยมไปด้วยยิ้มหวานละมัย มือก็ไล้นิ้วเรียวลูบไปตามสันกรามและคางของเขาที่มีไรหนวดเคราจางๆ อย่างหลงใหล“ไม่นึกว่าเราจะกล้าทำแบบนี้ได้นะสิ ที่รัก เล่นนอกสถานที่แบบนี้ เกิดใครมาเห็นจะว่าไงเนี่ย”“คิคิคิ ลืมไปแล้วเหรอคะว่าภาเป็นเจ้าถิ่น แถวนี้ไม่ค่อยมีคนผ่านหรอกคะ ภาถึงกล้าพาพลมาที่นี่ อยากพาที่รักเปลี่ยนบรรยากาศบ้าง แล้วดีมั้ยล่ะคะ คิคิคิ”“ร้ายจริงนะเมียผมเนี่ย เห็นหน้าหวานๆ ใครจะคิดละเนี่ย ว่าภาจะกล้าทำแบบนี้ได้ หื๊อ......” เขาจับบีบปลายคางมนของหล่อนแล้วขยี้เบาๆ อย่างหมั่นเขี้ยว“เพื่อให้ที่รักมีความสุข ภาทำได้อยู่แล้ว อีกอย่างที่บ้านเราก็เริ่มจะมีคนมาอยู่ด้วยแล้ว ภากลัวเค้าเห็น หลายวันแล้วที่เราไม่ได้อยู่ด้วยกันแบบนี้ พลก็ทำแต่งาน ภาก็เอาแต่ป่วย ตอนนี้ภาดีขึ้นมากแล้ว เลยอยากจะให้ของขวัญตอบแทนเพลงกล่อมสุดแสนโรแมนติกที่เป็นยาวิเศษให้กับภา”“อืมม...แล้วตกลงว่า ภาเป็นแค่โลหิตจางแน่นะ ไม่ได้มีอย่างอื่นนะ ผมอาจจะขี้ระแวงไป ผมมองตาเจ้าธรแล้วมันก็พูดอ้ำๆ อึ้งๆ เหมือนมีอะไรปิดบังผม แต่มันยังไม่อยากบอก” ได้ยินคำถามวิภาวรรณก็ทำสีหน้าวูบไปนิด รีบหลบตาเขาหาคำพูดกลบเกลื่อน“ภากับแพรก็อยู่ในห้องตรวจ แล้วภาจะปิดทำไมละคะ พลสบายใจเถอะนะคะ ภาไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ อย่าห่วงกังวลไปเลย เชื่อภาเถอะ รับรองได้ นะคะที่รักขา...” มือหล่อนลูบไล้ไปตามหน้าอกเขาแล้วก็เลื่อนไปจับคางเขา ยื่นหน้าขึ้นไปจูบกับเขาอย่างเอาใจ“จ๊ะ แค่นี้ผมก็สบายใจล่ะ ไปเถอะ นี่ก็จะมืดแล้ว ที่บ้านคงรอกันนานแล้วล่ะ ไม่ได้โทรไปบอกพวกเขาไว้ก่อนด้วย”“ค่ะ ที่รัก” แล้วทั้งคู่ก็ช่วยกันจัดแจงทำความสะอาด เอากระดาษทิชชู่มาเช็ดตามร่างกายวิภาวรรณและที่เป้ากางเกงวีรพล วิภาวรรณก็จัดแจงสวมเสื้อผ้าจัดระเบียบจนดูว่าเรียบร้อยหมดแล้วก็ลุกไปนั่ง เบาะหน้าคู่กับวีรพล และก็ฉีดน้ำหอมเพิ่มกลิ่นให้หอมอบอวลไปทั้งคัน แล้ววีรพลก็ออกรถพาคนรักกลับไปยังวิมานรักของตน..............เวลาผ่านไปเกือบเดือน ธนธรณ์ก็ยิ่งวุ่นวายไปหมดทั้งงานที่โรงพยาบาลแถมต้องวิ่งรอกเรื่องเตรียมงาน แต่งงานของเขากับแพรวา เทียวพาแพรวาไปดูชุดเจ้าสาว ติดต่อโรงแรมเกี่ยวกับเรื่องการจัดโดยอันที่จริงเขาจัดงานที่บ้านของพ่อเขา แต่ได้ขออาศัยของที่ใช้จัดงานไปจัดที่บ้านก็เลยพอถึงเวลาเลิกงานเขาต้องรีบ วิ่งรถออกไปตามที่ต่างๆ ทั้งแจกการ์ดวุ่นวายไปหมด เพราะพ่อของธนธรณ์ก็เป็นนักธุรกิจมีเพื่อนฝูงและคนรู้จักสนิทสนมมากมาย ถึงแม้แพรวาก็คอยช่วยเหลือแบ่งเบาภาระแล้วก็ตาม อีกทั้งวิภาวรรณก็คอยช่วยอีกแรง โดยหล่อนอาสาให้คนที่ร้านขายของปิดร้านไปช่วยงานที่บ้านถึง 3 วันตัววิภาวรรณเองก็จะคอยช่วยเหลืองานทางด้านฝ่ายเจ้าสาวไปด้วย อีกทั้งวีรพลก็ให้คนงานที่เพิ่งเข้ามาทำงานร่วมเดือนไปช่วยอีกแรง ตัววีรพลเองจะขอช่วยงานต้อนรับแขกเหรื่อและเรื่องเตรียมสถานที่และดูแลจัด เตรียมพิธีการร่วมกับพ่อของธนธรณ์ก่อนวันงาน 2-3 วัน ช่วงที่ผ่านมาเขากับวีรพลได้เจอหน้ากันบ่อยขึ้นเพราะวีรพลไม่ได้กลับ กรุงเทพฯ เพราะยังเป็นห่วงวิภาวรรณอยู่ ธนธรณ์เองก็อยากจะบอกเพื่อนใจแทบขาดเกี่ยวกับผลการตรวจโรคของแฟนเพื่อน แต่เขารับปากกับวิภาวรรณแล้วจึงต้องปิดปากเงียบอีกสัปดาห์ข้างหน้าก็จะถึงวันมงคลของธนธรณ์และแพรวาแล้ว ทั้งคู่ก็ต่างรออย่างใจจดจ่อขนาดวีรพลเองก็รู้สึกดีใจและตื่นเต้นไม่น้อยไป กว่ากันทั้งๆ ที่ไม่ใช่งานของตน ตอนนี้ทั้งว่าที่เจ้าบ่าวเจ้าสาวได้เตรียมงานเรียบร้อยหมดแล้ว วีรพลก็ปรึกษากับพ่อของธนธรณ์และเห็นพ้องกันว่าต้องให้ทั้งคู่พักผ่อนเก็บ แรงไว้วันงานเพราะกลัวเจ้าบ่าวกับเจ้าสาวจะเป็นซอมบี้ในวันงานไปซะก่อน“ธร ตอนนี้อะไรๆ ก็เรียบร้อยหมดแล้ว แกก็เพลาๆ งาน เตรียมตัวเป็นเจ้าบ่าวสุดหล่อได้แล้ว งานอื่นไม่ต้องห่วง ชั้นขอช่วยเต็มที่ เออนี่ วันนี้ไปที่บ้านชั้นมั้ยล่ะ แกไม่ได้แวะไปนานแล้ว เราไปสังสรรค์กันหน่อย ชวนน้องแพรไปด้วยนะ”“อื้อ ขอบใจเพื่อนที่เป็นเรี่ยวเป็นแรงให้ชั้น งานแกชั้นก็ขออาสาเต็มที่เหมือนกัน อืมม...โอเค วันนี้ตอนเที่ยงเราไปที่ร้านชุดเจ้าสาวพร้อมกัน ไปรับน้องแพรแล้วก็เลยไปบ้านแก ตอนนี้ชั้นเคลียร์เรื่องตารางงานหมดแล้ว ไม่ค่อยได้ทำแล้วล่ะ”เมื่อไปถึงบ้านราวๆ เกือบบ่ายโมงวีรพลก็ชวนเพื่อนรักและแพรวาไปที่ระเบียงกว้างที่โปรดของเขา สองคู่หมั้นได้เห็นถึงกับตาค้างอ้าปากหวอต่อสิ่งที่ได้เห็นเบื้องหน้า“โอ้โห!!! พี่พลคะ ทำได้ไงคะเนี่ย ดูสิดอกไม้เป็นพวงออกดอกเต็มซุ้มเลย ยังกับพี่พลเอาพวงดอกไม้มาห้อยเต็มซุ้มอย่างนั้นแหละ ดอกอะไรคะนี่ หูยยย.....สวยจริงๆ คะพี่พล แพรว่าเรามาถ่ายรูปชุดงานแต่งงานที่นี่คงสวยไม่เบานะคะพี่หมอ พี่พลให้คนไปปลูกที่เรือนหอของเราด้วยสิคะ แพรอยากมีซุ้มนั่งเล่นแบบนี้บ้าง ดูสิพี่หมอ รอบๆ รั้วก็มีสีชมพูเต็มไปหมดเลย”“อ๋อ..อันนั้นเค้าเรียกพวงโกเมน นี่แพรรู้รึปล่าว มันออกดอกได้เต็มๆ แบบนี้อย่างมากแค่ปีละสองครั้งเองนะ ที่รอบรั้วนั่นก็พวงชมพู ถ้าแพรอยากได้เดี๋ยวเสร็จงานสวนกล้วยไม้ พี่จะให้คนงานไปปลูกให้ แต่ต้องปลูกพวกพวงแสด พวงหยกหรือว่าพวงทองผสมไปด้วยนะ มันจะได้ผลัดกันออกดอกเป็นรุ่นๆ ไป ทำให้ดูเหมือนดอกไม้พวกนี้มันเปลี่ยนสีได้ ยังมีอีกพวกตระกูลพวง มีพวงคราม พวงแก้ว พวงนาค นี่พี่ก็แทบจำไม่หมดล่ะยังมีอีกหลายชื่ออยู่ ซุ้มนี้ต่อไปน่าจะเป็นคราวของพวงทอง จะออกสีเหลืองๆ เล็กๆ แต่มันคงไม่มากละลานตาแบบนี้เหมือนพวงโกเมน”“ตายแล้ว นี่พี่ภาได้เห็นไม่ปลื้มหลงใหลไปเลยเหรอคะเนี่ย มีที่โรแมนติกๆ ไว้นั่งเล่นคุยกันแบบนี้ แพรไม่แปลกใจแล้วล่ะว่าทำไมพี่ภาถึงรักพี่พลนักหนา พี่พลช่างโรแมนติกอย่างนี้นี่เอง ก่อนจะมาเจอพี่พลมีหนุ่มน้อย หนุ่มใหญ่มาเที่ยวไล้เทียวขื่อที่บ้านพี่ภาก็พากันกินแห้วหมด แต่พี่พลมาทีหลังทำคะแนนแซงทางโค้งแบบไม่เห็นฝุ่นเลย สงสัยพี่พลกับพี่ภานี่ท่าจะเป็นคู่สร้างคู่สม พระพรหมลิขิตให้มาเป็นเนื้อคู่กันแน่ๆ”“อืมม...ช่าย พี่ก็ว่าอย่างนั้นนะแพร พลกับพี่ภานะเหมาะสมกันยังกะอะไรดี แพรสังเกตดูดีๆ สิ พลกับพี่ภาหน้าตาออกคล้ายๆ กันมาก คนโบราณเขาว่าคนที่เป็นเนื้อคู่กัน หน้าตาและอุปนิสัยจะคล้ายๆ กัน สงสัยจะเป็นพรหมลิขิตจริงๆ แต่คู่นี้คงจะเป็น พรหมลิขิตผิดคิว ท่านส่งมาคนละห้วงเวลากันกลายเป็นรักข้ามรุ่นไปแล้ว”“จริงสิ พี่พลกับพี่ภามองดูดีๆ คล้ายกันมากเลย อู้ยยยย.... แพรอิจฉา”“พอๆ ทั้งคู่เลย ไม่ต้องมาปากหวาน เราเองก็คู่สร้างคู่สมเหมือนกันละน่า ไม่ต้องมายกยอชั้นหรอก” โดนลูกยอจากสองคู่หมั้นที่พร่ำพรรณนาถึงความเป็นเนื้อคู่ของเขา จึงยกมือห้ามแก้เก้อเขิน“คิคิคิคิคิ ดูสิพี่หมอ พี่พลเขินหน้าแดงเลย เหมือนพี่ภาเปี้ยบเลย พี่ภาน่ะ แพรเย้าเรื่องพี่พลไม่ได้เลยนะ อายหน้าแดงเป็นลูกตำลึงสุกเลยแหละ”“อะแฮ่ม!! นินทาพี่ก็ให้เสียงเบาๆ หน่อยจ๊ะแพร คุณหมอ ทานข้าวกันมาหรือยัง พี่ทำสะหริ่มใส่เนื้อขนุนมาให้ทาน และก็มีแตงโมกับมะละกอด้วย มาสิมาทานกัน” แพรวากับธนธรณ์หันไปมองก็เห็นวิภาวรรณเดินเข้ามา มีปิ่นถือถาดผลไม้ถาดใหญ่และของหวานตามมาด้วย ประกายก็ถือถาดน้ำเย็นและน้ำแข็งป่นมาวางไว้บนโต๊ะช่วยอีกคน เสร็จหมดแล้วแม่บ้านทั้งสองก็ปลีกตัวออกไป“ว่าแล้ว....แพรเห็นมั้ย คราวก่อนเราชวนกันไปกินข้าวนอกบ้านพลมันก็ไม่ไป ก็เพราะพี่ภาเป็นยอดแม่ศรีเรือนแบบเนี๊ยะ”“แหม....ก็ช่วงนี้งานพี่ก็ไม่ค่อยได้ทำ อยู่บ้านว่างๆ ก็เลยหาเรื่องทำไปอย่างนั้นแหละจ้ะ”“ไม่ต้องมาแก้เก้อหรอกคะพี่ภา แพรมาบ้านพี่ภาทีไรพุงกางกลับบ้านทุกที แต่นี่ก็นานแล้วแพรไม่ได้มาเลย ขอแพรลิ้มชิมรสฝีมือพี่ภาให้หมดถ้วยเลยนะคะ”แล้วทุกคนก็พากันไปนั่งที่โต๊ะ แพรวานั่งคู่กับธนธรณ์ด้านตรงข้ามกับวิภาวรรณที่นั่งคู่กับวีรพล สองคู่หมั้นต่างก็ป้อนของหวานให้กันอย่างสวีทหวานแหวว วิภาวรรณมองเห็นอดแซวไม่ได้“สงสัยคราวหน้าพี่ต้องต้มบอระเพ็ดมาเลี้ยงแล้วล่ะ จะได้หวานกันน้อยลงหน่อย แหม....น้องแพร คุณหมอเขาแทบจะกลืนไม่ทันแล้วนะจ๊ะ คิคิคิคิ” วีรพลก็ผสมโรงหัวเราะลั่น ธนธรณ์ก็อึกอักๆ ปั้นหน้าไม่ถูก แพรวาไม่รู้จะโต้ตอบยังไง ได้แต่ยิ้มเขินๆ ส่งตาค้อนขวับๆ ให้วิภาวรรณ.................จนถึง 4 โมงเย็น ธนธรณ์กับแพรวาก็ขอตัวกลับไปที่บ้านธนธรณ์ ตั้งแต่หมั้นหมายกันมา แพรวาจะไปค้างที่บ้านธนธรณ์ทุกวันหยุดเพราะพ่อแม่ฝ่ายชายรู้สึกจะรักใคร่ โปรดปรานว่าที่สะใภ้เอามากๆ เมื่อถึงวันหยุดต้องขออนุญาตพราวตากับเอกภพให้ลูกสาวไปที่บ้านอยู่เป็นประจำ พอไปถึงต่างก็ไปเปลี่ยนชุดอยู่บ้านสบายๆ ออกมา ธนธรณ์ชวนคู่หมั้นเดินไปดูเรือนหอที่เสร็จแล้วจากความดูแลการก่อสร้างของพ่อ เขา มันเหมือนเนรมิตขึ้นมาเลย เพราะสร้างไม่ถึงสามเดือนก็ได้เรือนหอหลังไม่ใหญ่โตนัก แต่ก็หรูหราตามแบบฉบับเศรษฐีภูธร ตอนนี้เรือนหอตกแต่งครบเรียบร้อยพร้อมอยู่อาศัย สองหนุ่มสาวคู่รักจูงมือกันเดินสำรวจไปทุกห้องจนขึ้นไปถึงห้องนอน“ไงจ๊ะแพร สวยถูกใจมั้ย”“คะ ถึงจะหลังไม่ใหญ่แต่ก็ตกแต่งได้สวย แค่นี้แพรก็พูดไม่ออกแล้ว คุณพ่อท่านเมตตาเราสองคนมากเลย แค่ไม่กี่เดือนก็เสร็จทันงานแต่ง แถมตกแต่งได้พร้อมเกือบหมดทุกอย่างเลย”“นี่สินะ ห้องของเรา ที่ที่เราจะสร้างเจ้าตัวน้อยไว้ให้คุณปู่ย่าได้อุ้มหยอกหลานเล่น” ธนธรณ์โอบกอดคนรักมองสำรวจไปรอบๆ อย่างภาคภูมิใจ แล้วหันมาสบตาแพรวาส่งตายิ้มเป็นประกาย แพรวาถึงกับเขินอายแก้มร้อนผ่าวขึ้นมาทันที เพราะรู้อยู่แล้วว่าหากธนธรณ์มองตาหล่อนแบบนี้จะเกิดอะไรขึ้นต่อไป แพรวาเองก็เฝ้ารออย่างนี้มาหลายวันตั้งแต่เตรียมงาน หล่อนกับเขาก็แทบจะไม่มีเวลาได้อยู่กันสองต่อสักเท่าไหร่ เมื่อคู่หมั้นหนุ่มเสือเพลย์บอยที่ถอดเขี้ยวเล็บจ้องมองหล่อนด้วยสายตาที่ เชิญชวนแบบนี้มีหรือแพรวาอดกลั้นความรู้สึกของตัวเองได้ ธนธรณ์โอบไหล่สองข้างเปลือยเปล่า เพราะแพรวาสวมเสื้อกล้ามคว้านคอกว้างผ้ายืดรัดรูปจนมันอวดเต้าสะบึมของหล่อน แทบจะปลิ้นออกมานอกขอบเสื้อ มองเห็นเม็ดติ่งเล็กของหน้าอกทั้งสองข้างโผล่เป็นตุ่มออกมา ส่วนกางเกงก็ขาสั้นขาบานหลวมๆ อวดเรียวขาเนียนงาม แม้แพรวาจะมีผิวไม่ขาวนักแต่ก็ไม่คล้ำดำ ผิวหล่อนออกสีน้ำผึ้งเนียนไปทั้งตัว ธนธรณ์ใช้สองมือลูบต้นแขนขึ้นถึงไหล่และซอกคอ ลูบขึ้นมาหยุดที่ใบหน้าอวบอิ่ม แก้มปลั่งแล้วเขาก็โน้มหน้าเข้าประทับจูบแฟนสาว แพรวาก็โอบสองแขนรัดรอบตัวหมอหนุ่มเชิดหน้ารับจูบ เบียดอกอวบแน่นเข้ากับอกกว้างแข็งแรงของเขา สองคู่รักต่างแลกจูบกันอย่างดูดดื่มเนิ่นนานก่อนจะถอนใบหน้าออกจากกันมองตา กันอย่างหวานซึ้ง“แพรจ๋า เรามาซ้อมใหญ่ก่อนถึงวันงานดีกว่านะ พี่น่ะอดคิดถึงแพรไม่ไหวแล้ว สองอาทิตย์ผ่านมาเราต่างก็เตรียมจัดงานจนแทบไม่ได้อยู่ด้วยกันเลย วันนี้ขอเราอยู่กันสองต่อสองให้สมกับที่พี่คิดถึงนะ” ธนธรณ์เอ่ยวาจาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา โน้มหน้าลงไปหาแพรวาเอาหน้าผากชนกัน ปลายจมูกเป็นสันคมจรดกับปลายจมูกรั้นงามรับกับริมฝีปากอวบอิ่มเผยอเล็กน้อย น่าจูบยิ่งนัก ต่างคลึงปลายจมูกล้อกัน“คะพี่หมอ แพรก็คิดถึงพี่หมอ อยากให้พี่หมอโอบกอดแพรอย่างนี้นานๆ ไม่ว่าพี่หมอจะพาลงนรกหรือขึ้นสวรรค์ แพรก็ขอมีพี่หมออยู่เคียงข้างแค่นี้ก็พอคะ”“ชื่นใจจัง พี่ไม่ผิดหวังจริงๆ ที่เลือกแพรมาเป็นคู่ชีวิต พี่สัญญาว่าจะมีแพรเป็นคนสุดท้ายและคนเดียวในชีวิต”แพรวาสุดแสนจะปลาบปลื้มกับคำหวานของแฟนหนุ่ม โน้มคอเขาลงมาประทับจูบอย่างสุดรักใคร่ ธนธรณ์โอบหลังเธอเข้ามาแนบชิดจนอกอวบแทบจะกลืนหายไปกับแผ่นอกเขา ไม่มีคำพูดใดๆ จากทั้งคู่อีกแล้วต่างแลกจูบกันอย่างกับกระหายกันมานาน ได้ยินแต่เสียงหายใจแข่งกันฟืดฟาด ธนธรณ์เริ่มสอดสองมือผ่านชายเสื้อที่อยู่เหนือเอวคอดกลมกลึงรับกับส่วนโค้ง ของสะโพกผาย ค่อยๆ ลูบขึ้นควานหาเต้าอวบของแพรวา แล้วตะบบบีบคลึงเบาๆ แพรวาก็รั้งคอเขาเข้าบดจูบอย่างหนักหน่วงได้ยินแต่เสียงครางในลำคอเบาๆ ของทั้งคู่ แพรวาค่อยจูบละเรื่อยจากของเขามาที่ปลายคาง ซอกคอ ลิ้นก็ตวัดเลียไล้สลับกับใช้ริมฝีปากดูดจูบเล้าโลมไปตามซอกคอ ไล่มาเรื่อยถึงไหปลาร้า แล้วค่อยๆ ย่อลง สองมือก็ลูบไปตามลำตัวของแฟนหนุ่ม พรมจูบลูบไล้ไปแผ่นอก นอกเสื้อลำลอง ธนธรณ์ก็รวบชายเสื้อยืดตัวจ้อยรัดรูปของแพรวาไว้ พอหล่อนย่อตัวแทบจะนั่งคุกเข่า เสื้อตัวนั้นก็ถูกดึงขึ้นจนพ้นศีรษะ บัดนี้แพรวานั่งคุกเข่าต่อหน้าเป้ากางเกงของธนธรณ์ท่อนบนเปลือยล่อนจ้อน อกอวบสล้างก็ลอยเด่น เพราะหล่อนไม่ได้สวมชุดชั้นในเลยสักชิ้น แพรวาซุกหน้าอยู่ที่หน้าขาของธนธรณ์บดคลึงไปหน้าอวบอิ่มของหล่อนไปตามหน้าขา มือก็ป่ายปะลูบคลำอาวุธคู่กายของเขาภายนอกกางเกง แล้วค่อยรูดกางเกงสามส่วนของคู่หมั้นลงอย่างง่ายดายเพราะเป็นแบบสายยืดรัด ไว้ไม่ได้แน่หนาอะไร แล้วแก่นกายของธนธรณ์ก็เผยตัวให้แพรวาได้เห็นอยู่ตรงหน้า เขาเองก็ไม่ได้สวมกางเกงในเหมือนอย่างกับว่าเตรียมตัวเพื่องานนี้โดยเฉพาะ แพรวาเอื้อมมือความท่อนรักของเขาที่ยังครึ่งหลับครึ่งตื่นมากำไว้หลวมๆ แล้วค่อยๆ รูดเล่น ช้อนตาขึ้นมองคู่รักที่ยืนจ้องมองลงมาด้วยสายตาฉ่ำหวานเย้ายวน แล้วก็อ้าปากแลบลิ้นเลียตรงคอหยักของท่อนเอ็น ธนธรณ์จ้องมองแพรวาตาเขม็งสองมือลูบที่ศีรษะหวานใจเบาๆ แพรวาจ้องมองหน้าเขาไปด้วย ชิวหาก็ตวัดปาดไปตามท่อนข้าวหลามที่มันเริ่มจะมีปฏิกิริยาโต้ตอบ มันเริ่มขยายตัวพองก๋า หัวปลายเงี่ยงเริ่มดีดตรง แพรวาก้มหน้าลงมามุ่งจ้องที่เจ้ามังกรตาเดียวของเขาอ้าปาดเม้มกลืนเข้าไปที ละน้อยขยอกปากเข้าออกจากที่แค่ปลายหยักก็เริ่มกลืนเข้าไปครึ่งลำ แล้วก็เพิ่มไปจนสุดโคน ธนธรณ์ได้แต่แอ่นกายแหงนหน้าซี้ดปาก“อูยย.....แพรจ๋า แพรเก่งมากเลย ปากดูดดีเหลือเกิน อูยยย.. พี่เริ่มเสียวหัวควยแล้ว แพรจ๋า อา.......”“อืม.....มันเริ่มพองคับปากแพรแล้ว แพรดูดให้เสียวมั้ยคะ ขอแพรดูดเลียให้พี่หมอนานๆ นะคะ แพรชอบดูดเลียแล้วล่ะ มันปากดี อืมมม....”“อย่าให้นานเลย แพรจ๋า....เดี๋ยวพี่จะทนไม่ไหว”แพรวาใช้มือรูดหนังหุ้มไป ปากก็ทำงานอมกลืนท่อนควยของคู่หมั้นเม้มริมฝีปากรูดออกช้าๆ ภายในปากหล่อนก็ตวัดลิ้นละเลง แล้วก็กลืนเข้าไปใหม่สุดลำจนมันคงจะถึงคอหอยหล่อน แล้วแช่ค้างไว้นิดหนึ่ง ธนธรณ์เสียวสุดทนจนแอ่นกายสองมือกดศีรษะแพรวาเข้าแนบกับหน้าขาอย่างแนบแน่น แล้วค่อยปล่อยเมื่อแพรวาดันศีรษะออก ได้ยินเสียงหล่อนถอนหายใจเฮือกใหญ่ ท่อนควยเขาก็ฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำลายของแพรวา หล่อนเองก็สูดหายใจเข้าอย่างแรง ห่อปากสูดๆ ดูช่างเร่าร้อนมากๆ หล่อนไม่ได้เม้มอมแล้วแต่มือยังคงกระถอกท่อนเอ็นเขาพร้อมบีบคลึงหนักขึ้น“แพรจ๋า.....พอก่อน พี่จะทนไม่ไหวแล้ว มาขอพี่ทำให้แพรบ้างเถอะจ๊ะ” แล้วธนธรณ์ก็ประคองแฟนรักให้ลุกขึ้นพาไปที่เตียงนอนที่อยู่ใกล้ๆ ผลักหล่อนให้นั่งที่ขอบเตียงแล้วเขาก็เขาไปคุกเข่าต่อหน้าหล่อนปลดหัวกระดุม กางเกงหล่อนออกแล้วรูดถอดออกมาทางปลายเท้าโดยที่แพรวาก็ให้ความร่วมมืออย่าง เข้าขารู้ใจแล้วก็สลัดทิ้งไปข้างๆ ธนธรณ์แล้วเขาก็ขยับเข้าประชิด จับสองขาเรียวแบะออกโน้มใบหน้าไปตรงหว่างขาแพรวาพรมจูบไปตามหน้าขาอย่างหื่น กระหาย ขาแพรวากระตุกยุบแต่ก็ถูกธนธรณ์จับแบะไว้ เขายั่วราคะแฟนสาวด้วยการเล้าเลียไปตามซอกหน้าโดยยังไม่มุ่งไปที่โคกเนินมี ใยไหมดำประจาย“อูยยย ที่รัก... แพรเสียวหว่างขาไปหมด เลียตรงนั้นเถอะ อย่าและเล็มอยู่รอบๆ เลย แพรเสียว อา.....พี่หมอขา เลียเถอะจ้ะ”“เลียอะไรเหรอ หืมม...บอกพี่สิ แล้วพี่จะเลียให้”“ก็....เสีย หะ...หีแพรสิจ๊ะ อยู่มัวแต่เลาะขอบอยู่เลย แพรอยากแล้ว”“อืมม หีแพรสวยจัง เส้นหมอยไม่ค่อยดกแถมไม่รุงรังด้วย ดูสิเยิ้มเชียว”“พี่ก็รีบเลียสิจ๊ะ แพร.. หยะ อยากแล้ว อูย...อย่าลูบอย่างนั้นสิคะ อ๊อยย” สะโพกและเอวแพรวาร่อนส่ายเย้ายวนธนธรณ์อย่างเงี่ยนง่าน ธนธรณ์ยิ้มอย่างภูมิใจที่แกล้งยั่วหล่อนให้เริ่มร่านได้ แล้วก็ใช้สองนิ้วแหวกแบะกลีบงามของแพรวาออก ก้มหน้าซุกเข้าไปแลบลิ้นฉกเข้าไปตรงร่องรูหีแพรวาจนปากเขาประเต็มหน้าขา“อะ อายยยยย....อย่างนั้นแหละคะ ที่รัก อูยยย...ลิ้นพี่หมอมันเข้าไปลึกเต็มรูแพรเลย อุ้ยยยย.....มีควานลิ้นด้วย อูยยยย พี่หมอขา... แพรเสียวไปหมดแล้ว พี่หมอเลียให้แพรเสียวนานๆ นะคะ แพรชอบ”“จ๊ะ พี่จะดูดเลียให้ฉ่ำใจไปเลย อืมม....น้ำเงี่ยนแพรเริ่มไหลออกแล้ว ขอพี่ดูดกินหน่อยนะ อืม......”“อา......พี่หมอขา.....ช่างทำเก่งอะไรอย่างนี้ อะ... อ๊าย......อย่าเพิ่งแหย่นิ้วไปด้วยสิคะ แค่นี้แพรก็จะแย่แล้ว อึ้ยยยย.....” แพรวาสุดเสียวซ่านไปกับการลิ้มเลียของเขา แอ่นส่ายเอวอยู่เร่าๆ สองมือก็บีบคลึงเต้าอวบอิ่มของตนเองอย่างสุดที่จนทนความสยิวได้ แล้วก็เอนกายนอนราบบนเตียงนอน แหงนหน้าซี้ดปาก ธนธรณ์ก็ดันขาหล่อนให้โย้ไปข้างหน้านิดหนึ่งแล้วก็แบะสองขาให้กว้างออกไปอีก ความนี้รูหีแพรวาแบะอ้า แดงเรื่อยั่วตาหมอหนุ่ม เขาก็รีบซบหน้าลงไปดูดดุนเหมือนกับจูบปาก มีการขบฝีปากดูดเม้มแคมหีแพรวาด้วย ทำเอาแพรวาครางหงิงๆ เขาปล่อยขาหล่อนแล้วเอานิ้วแหย่เข้าไปสาวเข้าออกสลับกับงอนิ้วตวัดดึงออก ปากอ้าตวัดเลียติ่งแตดไปด้วย“อ๊ายยยย.....พี่หมอขา.....แพรเสียวไปหมดแล้ว แพรไม่ไหวแล้ว พี่จ๋า....อูยยย....ยังบี้อีก อูยยย...พี่จ๋า....แพร อ่ะ....อ๊ายยย...พี่หมอ แพรไม่ไหวแล้ว อึ้ย....ซี้ดดดดส์ แพรออกแล้ว ออย....พอก่อนพี่หมอขา....แพรเสียวไปหมดแล้ว” แพรวาตัวบิดเกร็งสองขาหนีบหัวของธนธรณ์แน่น ทั้งแอ่นขึ้นเร่าๆ จนก้นไม่ติดที่นอนสองมือคว้าหัวเขาขยุ้มที่ผมของเขาหยิกเกร็ง หล่อนกลั้นหายใจกายเกร็งค้างครู่ใหญ่ จึงทิ้งก้นลงที่นอน ถอนหายใจเฮือกใหญ่ แล้วก็ทอดกายนอนรวยริน ขาสองข้างทิ้งห้อยที่ขอบเตียง ธนธรณ์ก็ขยับขึ้นมานอนเคียงข้างหล่อน มือข้างหนึ่งก็คลึงเคล้าที่เต้าอวบกลม บดบี้ติ่งหัวนม ปากจูบที่ไหล่และต้นแขนของแพรวาไปเบาๆ“อูยยย... พี่จ๋า แพรสยิวซ่านไปหมดเลย พี่หมอเลียเก่งจนแพรเสร็จไปแล้ว อูยยย...”“นี่แค่เริ่มต้นเองนะจ๊ะ แพรจ๋า ยังไม่ถึงตอนสำคัญ พี่จะทำให้แพรเสียวซ่านมากกว่านี้”“คะ พี่หมอ ขอแพรพักสักแป้บ พี่หมอจะทำอะไรแพร แพรยอมทุกอย่าง” แพรวาหันตัวมานอนตะแคงประจันหน้าเขาส่งยิ้มตาปรือ มือก็ลูบไล้เขาไปตามตัว แล้วก็ไปจับตรงท่อนควยของเขารูดเล่นไปมา ใบหน้าหล่อนก็โดนเขารวบเข้ามาประกบจูบ ได้สักพัก ธนธรณ์ก็ขยับลุกขึ้น“แพรจ๋า...หมอบโก้งโค้งให้พี่หน่อย พี่จะขอเล่นท่าแทงจากข้างหลัง”แพรวาก็หยัดกายหมอบชันเข่า ก้นหล่อนก็ลอยสูง ทางด้านหน้าก็ฟุบอยู่กับที่นอนเอี้ยวหน้าหันมาทางด้านหลัง“เอาสิคะ แพรโก่งให้แล้ว อึ้ยยย.....เลียอีกแล้ว อูยยย...พี่จ๋า แพรยังเสียวไม่หายเลย ยังจะมาเลียอีก จะทำอะไรก็ทำเถอะคะ แพรอยากแล้ว”“จะให้พี่ทำอะไรละ บอกพี่ให้ถูก ไม่ง้านจะเลียอย่างนี้ อูวววว. แคมหีแพรมันเป็นกลีบอูมน่าเลียจริงๆ ขอเลียให้สมอยากเถอะ แพรจ๋า...”“อูยย...แพรอยากให้พี่ยัดท่อนเข้าไป แพรอยากแล้วพี่จ๋า....” ครางออดอ้อนหมอหนุ่ม ก้นก็ส่ายระริกจนธนธรณ์เลียไม่ได้ถนัดจนเขาต้องใช้สองมือโอบสะโพกกลมผายตรึง ไว้แล้วซุกหน้าลงไปปาดลิ้นเลียเสียขึ้นอย่างเต็มรัก แล้วใช้นิ้วโป้งของสองมือช่วยแบะอ้ากลีบ ตวัดแทรกปลายลิ้นฉกเข้าไปจนแพรวาก้นกระตุกระริก สองมือจิกผ้าปูเตียงที่ยังใหม่อยู่จนยับยู่ยี่“พี่หมอขา....อูยยย แพรเสียวไปหมด อย่าเลียอีกเลยคะ เอาท่อนพี่ยัดเข้ารูแพรเถอะ แพรไม่ไหวแล้ว”“ต้องบอกให้ชัดๆ สิจ๊ะ จำไม่ได้เหรอว่าต้องพูดว่ายังไง หืม..” ธนธรณ์ก็ยังยั่วยวนหล่อนด้วยการซุกหน้าเข้าเลียต่ออีกเสียงดังแผล่บๆ“อูยย......แพรเงี่ยน อยากให้พี่เอาควยมาเย็ดหีแพร มาเย็ดแพรเถอะคะ พี่จ๋า แพรเงี่ยนไปหมดแล้ว” ธนธรณ์ยิ้มอย่างถูกใจที่แฟนสาวพรั่งพูดถ้อยคำที่เขาต้องการได้ยิน แล้วเขาก็ขยับตัวขึ้นยืนเขาค่อยจ่อปลายหยักบานเสียบลงไปแค่ปลายแล้วก็งัด ขึ้นเสย แพรวาเงี่ยนง่านสุดซบหน้ากับที่นอน ได้แต่กัดฟันซี้ดปาก สองมือยังขยุ้มผ้าปูที่นอนแน่น ธนธรณ์ยังใจเย็น เอาแค่ปลายเงี่ยงกดลงไปแล้วงัดเสยเล่นจนปลายมันปลาบด้วยน้ำเมือกเสียวจากแคม หีแพรวา“พี่จ๋า อย่าเขี่ยเล่นอยู่เลย อูยย....แพรเงี่ยนจนแตดสั่นไปหมดแล้ว รีบเย็ดแพรเถอะ อูยย...” คราวนี้หล่อนไม่ได้ออดอ้อนเขาเปล่าๆ พอได้จังหวะที่เขาเอาปลายเงี่ยงจ่อกดลงไปนิดหนึ่ง แพรวาก็ขยับก้นสวนเข้าหาท่อนควยเขาทันทีพรืดเดียวมิดลำ แล้วบดส่ายสะโพกไปมา“ทีนี้พี่จะเย็ดแพรล่ะจ๊ะ อูววว...แพรเงี่ยนมากเลยเหรอ ดูสิตอดรัดควยพี่ตุบเลย ทั้งแน่นฟิตควยพี่ไปหมดเลย แพรจ๋า”“ก็พี่เล่นเขี่ยแคมจนแพรง่านไปหมด อูยย....ค่อยๆ กระเด้าก่อนนะคะ มันตึงไปหมด ควยพี่หมอแข็งคับหีแพรไปหมด เย็ดกี่ทีก็เสียวทุกที จนแพรหลงควยพี่หมอแล้ว อูยย....กระเด้าเรื่อยๆ ก่อนนะคะ ท่านี้มันเข้าลึกสุดลำเลย”ธนธรณ์สาวท่อนเอ็นยาวเข้าไปจนสุดโคนแล้วก็ถอนออกมาเกือบหลุดแล้วก็สวนเข้าไป ใหม่อย่างช้าแต่หนักหน่วง แพรวาก็กายสั่นโยกไปตามจังหวะ จนหล่อนต้องใช้สองมือที่ขยุ้มผ้าปูนอนยันกายให้โหย่งขึ้นมาอยู่ในท่าคลาน แล้วก็ใช้สองแขนยันที่นอนและยันกายโยกสวนการทิ่มแทงของแฟนหนุ่ม เอี้ยวใบหน้าไปมองคนรักด้วยตาฉ่ำเยิ้ม“แรงๆ ได้แล้วพี่จ๋า แพรพร้อมแล้ว เย็ดแพรแรงๆ ได้เลย อูยย....ปลายควยมันทิ่มจนเสียวถึงท้องน้อยเลย พี่จ๋า.....”“ได้เลยจ๊ะ เมียจ๋า.....หีเมียมันดูดจนพี่เสียวไปหมด แทบจะกลั้นไม่อยู่แล้ว อูยย......ก้นแพรก็กลมสวยยั่วยวนดีเหลือเกิน อา...........”ธนธรณ์ก็เร่งจังหวะเร็วและแรงขึ้น แพรวาก็แอ่นก้นรับ หน้าท้องแอ่นงอลงเพื่อให้การกระแทกของแฟนหนุ่มกระแทกเข้าได้ถนัดแล้วหล่อนก็ แบบขาถ่างกว้างออกอีก หมอหนุ่มรวบสองมือเข้าที่บั้นเอวคู่หมั้นกระชับแน่นแล้วส่งแรงกระแทกกระทั้น จนแพรวาหัวสั่นหัวคลอนครางระงม“อูยยยย ผัวขา....เย็ดได้ถึงใจเมียจริงๆ แรงๆ อย่างง้าน หีเมียหิวควยผัวมาหลายวันแล้ว เย็ดเมียให้หายอยากไปเลยที่ ผัวขา....อูยยย....ซี้ดดดส์” แพรวาเริ่มง่านเงี่ยนเต็มที่ ถ้อยคำที่เคยใช้กับเขาทุกครั้งที่เสพสมก็เริ่มเร้าอารมณ์แฟนหนุ่มมากขึ้น เขาเองก็เงี่ยนง่านไม่ต้องกันจับเอวหล่อนแน่นดึงเข้ามารับการกระแทกของเขา อย่างหนักหน่วง เร็วแรงจนแพรวาสั่นสะท้านไปทั้งกายแล้วเขาก็กระแทกแรงอัดเข้าสุดลึกแล้วกด ค้างแช่ไว้ แพรวาก็ผวาเฮือกจนต้องกลั้นหายใจครู่ใหญ่ แล้วธนธรณ์ก็ถอนลำแท่งแข็งโด่มันปลาบออกมา“อูยย...ผัวขา กำลังเสียวเลย ถอดออกทำไมคะ” ธนธรณ์ไม่ตอบ จับขาหล่อนข้างหนึ่งยกขึ้นถ่างอ้า แล้วโอบลอยไว้ แขนอีกข้างยังโอบเอวหล่อนไว้ ทำให้แพรวาอยู่ในท่าคลานที่ตะแคงตัวขึ้นข้างหนึ่ง แล้วเขาก็จับจ่อปลายควยเสียบเข้าแคมหีแพรวาใหม่ คราวนี้แคมหีแพรวาเบียดบี้ลำควยเขามากกว่าเดิม แพรวาก็เอื้อมมือข้างเดียวกันกับขาที่เขายกขึ้นไปโอบคอเขาไว้อีกข้างก็ยัน กายไว้แล้วมองหน้าแฟนหนุ่มที่เริ่มกระเด้าท่อนควยเข้าออกแรงขึ้น แพรวาครางซู้ดปากตาก็จ้องมองคู่รักอย่างท้าทาย หน้าอกอวบอิ่มกระเพื่อมไหวไปตามจังหวะกระแทก“ผัวขา....เมียเสียวหีไปหมดแล้ว เย็ดเมียให้เสร็จเลยนะคะ ผัวขา...แพรไม่ไหวแล้ว อูยย...” ธนธรณ์ก็สาวบั้นเอวเสยท่อนควยยาวเข้าออกรูหีแพรอย่างร้อนแรง จนแพรวาสะท้านไปหมด หน้าบิดเบี้ยว ผมเผ้ากระเซิงไปหมด“ผัวขา เมียไม่ไหวแล้ว แรงๆ คะ อ่ะ....อา.....ทำไมมันเสียวไปหมดอย่างนี้ เมียจะออกแล้วผัวขา..... อ่ะ....ออ.....ออกแล้ว....ผัวขาาาา ออกแล้วววววววว”แพรวาทิ้งตัวลงอีกครั้งแต่ร่างหล่อนยังคงสั่นคลอนเพราะธนธรณ์ยังไม่ หยุดกระแทก เขายิ่งกระแทกแรงกว่าเดิมอีก แล้วเขาก็กดกระแทกแรงอัดสุดลำแช่ค้างไว้อีก แล้วค่อยๆ ผ่อนแรงหายใจ ปล่อยขาข้างที่เขายกโอบไว้ปล่อยแพรวานอนตะแคงอ่อนระทวย“ผัวขา.....ทำไมอึดจังวันนี้ เมียเสร็จไปสองครั้งแล้ว อูยยย.ดูสิควยยังแข็งน้ำก็ยังไม่ออก แพรแทบจะหมดแรงแล้วนะคะ ผัวขา...”“พี่ขอเย็ดอีกท่านะจ๊ะเมียจ๋า หีเมียเย็ดมันส์ พี่อยากเย็ดนานๆ อูยย..มันยังฟิตแน่นเหมือนเดิมเลย”“เอาสิคะ แพรยอมพี่หมอหมดทุกอย่างแล้วที่รัก พี่หมออยากเย็ดแพรเมื่อไหร่ เมียจะถ่างหีให้เย็ดตลอด แพรรักผัวคนนี้ ยอมให้ผัวหมดแล้ว ผัวจ๋า....” แพรวานอนตะแคงขาคู้ไปข้างหน้ามีธนธรณ์นอนเหยียดกายประกบข้างหลัง เขาจับขาข้างบนยกขึ้นให้อ้า ช่วงขางอพาดขาของเขา เอามือสวดผ่านหว่างขาแพรวาไปจับท่อนควยเขาจ่อตรงรูหีแล้วสอดเสียบเข้าไป“อูยยย.....เย็ดจากข้างหลังอีกแล้ว รู้สึกผัวจะชอบข้างหลังจัง”“มันเย็ดมันส์ดีออกเมียจ๋า แล้วแพรเสียวมั้ย”“เสียวสิคะ แพรน้ำออกไปสองรอบแล้ว อูยยย...ช่างเข้าใจเย็ดเมียเหลือเกิน อย่างนี้แหละเมียถึงได้หลงรักผัวหนักหนา อูยยย..กระเด้าได้หนักหน่วงถึงใจเมียไปหมด ผัวขา...” พอท่อนควยเสียบได้ลึกเข้าที่เขาก็ปล่อยมือไปกอดคลึงหน้าอกตูมใหญ่อย่างมันส์ มือ บีบเคล้าอยู่หมุบหมับ ส่งแรงส่วนท่อนล่างสวบเข้าอยู่ยวบๆ แพรวาก็เอี้ยวคอหันหน้ามาหาเขา อ้าปากแลบตวัดลิ้นเลียริมฝีปากเขา ธนธรณ์ก็โน้มหน้าไปชิดคลอดเคลียที่แก้มหล่อนจูบปากบ้างหอมแก้มบ้าง เขาช่างเรี่ยวแรงเยอะ ทั้งออกแรงกระเด้าในท่าตะแคงเสียบจากข้างหลัง บีบคลึงนม จูบปาก แพรวาที่เสียวสยิวไปไม่รู้กี่ครั้งก็ได้แต่อ้าปากคราง แลบลิ้นเลียเลียธนธรณ์ถูกบ้างไม่ถูกบ้างเพราะกายสั่นสะท้านจากการกระเด้าของ เขา“พี่จะไม่ไหวแล้วแพร ขอเย็ดเมียแรงๆ นะจ๊ะเมียจ๋า มันจะทนไม่ไหวแล้ว”“คะ ผัวขา เย็ดเมียแบบไหนได้ทั้งนั้น เมียยอมผัวหมดแล้ว อูย....เสียวอีกแล้ว ออยยยย....ผัวขา ....เมียจะออกอีกแล้ว” สงสัยธนธรณ์จะเริ่มเมื่อยและไม่ถนัดโอบรวบร่างอวบอัดของแพรวาแล้วพลิกหล่อน ขึ้นให้นอนหงายทั้งๆ ที่ควยยังคารูหีอยู่ ตอนนี้แพรวานอนหงายทับเขาอยู่ข้างบน เหมือนแพรวาจะรู้ใจ พอพลิกหงายอยู่ด้านบน หล่อนก็หยัดร่างขึ้นนั่งคร่อมโน้มตัวไปข้างหน้า แอ่นก้นไปทางธนธรณ์เอาแขนค้ำตัวเองไว้แล้วยกก้นขึ้นแล้วกดกระแทกโขยกขย่ม ขึ้นลง ธนธรณ์มองเห็นรูหีแฟนสาวอ้าอมท่อนควยเขาโยกขึ้นลงจากทางด้านหลังหล่อนอย่าง เต็มตา ก็ส่งแรงเสียบเสยขึ้นรับการกระแทกของแพรวา“อา....ผัวขา เมียจะกระแทกเย็ดผัวให้แตกท่านี้เลยนะจ๊ะ เมียเสียวอีกแล้ว น้ำจะแตกแล้ว อูยยย..เสยขึ้นจนหีเมียซ่านสยิวไปหมดแล้ว อุย......”“จ๊ะที่รัก ผัวก็ทนไม่ไหวแล้ว เราออกพร้อมกันนะ เมียจ๋า โอ้ยย.....พี่จะทนไม่ไหวแล้ว เร็วๆ จ๊ะเมียจ๋า”แพรวาก็ออกแรงขย่มสุดแรง ฝ่ายธนธรณ์ตะบันเสยขึ้นอย่างเข้าขาเข้าจังหวะจะโคน“อะ อ๊ายยยยย ผัวขา เมียไม่ไหวแล้ว ออกแล้วผัวขา....”“พี่ก็ออก ละ..... ออก.....แล้ววววววววว อ้ากกกก”เขากระเด้งสวนขึ้นเร็วแรงปานลูกสูบจนน้ำกามพุ่งกระฉูดเข้าโพรงหีแพรวาเต็ม รัก แต่ยังคงกระเด้าต่อจนเกิดเสียงดังเฉาะแฉะๆ แล้วเขาจึงค่อยๆ ผ่อนจังหวะลงจนสงบนิ่ง แพรวาก็เอนหงายทิ้งตัวไปนอนทับเขา ธนธรณ์โอบร่างอวบอัดกอดแนบสนิท รู้สึกถึงการตอดรัดของโพรงสวาทแฟนสาวยุบๆ อยู่ ทั้งสองกอดก่ายแน่นิ่งสักพักแพรวาจึงพลิกกายไปนอนข้างเขาลมหายใจยัง หอบกระเส่า“วันนี้ทนทานจังเลยที่รักขา นี่แค่ซ้อมใหญ่ ถ้าวันนั้นจริงๆ แพรตายแน่เลย จะเอาแรงจากไหนรับมือพี่หมอคะเนี่ย”“พี่ไม่ใจร้ายทำแพรขนาดนั้นหรอก ต่อไปพี่จะทะนุถนอมแม่หวานใจพี่ไม่ให้บุบสลายง่ายหรอกจ๊ะ แต่วันนี้พี่อดทนรอมานาน เลยอยากทำให้สมกับที่คิดถึงแพรมาหลายวัน แพรเอาใจพี่ตามใจพี่ออกอย่างนี้ พี่จะกล้าหักโหมกับเมียได้ลงคอเหรอ”“พี่หมอขา เพื่อให้พี่หมอมีความสุข แพรยอมพี่ทุกอย่าง แพรจะทำหน้าที่ภรรยาที่ดีให้สามีสุดที่รักได้ทุกอย่างคะ แพรรักพี่หมอที่สุดเลย รู้มั้ย” แพรวาออดอ้อนฉอเลาะเขาอย่างอ่อนหวาน ธนธรณ์หัวใจพองคับอก โอบกอดร่างหวานใจแนบกระชับ จนหายเหนื่อย จึงพากันลุกเข้าห้องน้ำล้างเนื้อตัวแล้วสวมเสื้อผ้ากลับเข้าดังเดิม จัดที่นอนให้เรียบร้อยเช่นเดิม แล้วทั้งคู่ประคองกอดกันเดินลงจากเรือนหอไปยังบ้านของพ่อ ธนธรณ์.........
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น