ผมรักกะหรี่ครับ 11
โดย-
แล้วถึงเวลา ผมก็ไปที่ผมนัดกับเพื่อน ๆ ผมเอาไว้
" มานานยังวะ " ผมถาม
" ก็พอประมาณ มาเหอะ กินก่อน เรื่องอะไรเดียวค่อยคุย " นุพูด
" อย่าดื่มหนักน่ะเว๊ย เดียวจะฟังไม่รู้เรื่อง " ผมบอกอีกครั้ง
" เออ กุไม่หนักพรุ่งนี้มีเรียนอีก " นุพูด
" บอล มืงไม่ดื่มหรือไง " ผมถาม
" มืงมาคุยกับกุก่อนก็ได้ ไอนุมานี่ดิ " บอลเรียกให้นุมา
" มีร๊าย บอล " นุถาม
" หยุดก่อนก่อนดิ ต้องเป็นDr.loveตอบปัญหาอีกแล้ว " บอลพูด แล้วพวกผมก็เดินออกจากสภานที่มีเสียงดัง ๆ เพราะถ้ายังอยู่รับรองฟังไม่รู้เรื่อง เมื่อออกมาจากที่นั่นแล้ว ผมก็หาที่เงียบ ๆ
" ถ้ากุอยากคบกับกี้จนแต่งงานมันจะผิดป่าววะ " ผมเริ่มถามขึ้น
" ไม่ผิดหรอกมั่ง ไอนุว่าไง " บอลถามผม
" ม่ายรู๊ว๊ะ แต่เค้าบอกกานว่า คู่ที่เรียน จน แต่งง๊าน ก๊าน มีแค่ 10 % กว่า ๆ เอ๊ง เอิ๊ก " นุพูดปนเมานิด ๆ
" สัดนี่ เมาแล้วยังตอบได้ เห๊ยหยุดแดรกได้แล้ว พรุ่งนี้มืงมีเรียนไม่ใช่เหรอ " ผมพูด
" เออ เลิกก็เลิก" นุพูด
" แล้วถ้ากุบอกกี้ว่า กุอยากจะคบกับเค้าจนแต่งงาน เลยอ่ะ ผิดป่าววะ " ผมถามอีกครั้ง
" ม่ายผิด ๆ แต่มันขึ้นอยู่กับเค้าว่าเค้าจะแต่งกับมืงมร๊าย ก็เท่านั่น และที่สำคัญนะ มืงมั่นใจแล้วว่า ใช่คนนี้ อ่ะ เอิ๊ก อนาคตมืงยังอีกไกลล.. แม่ผมบอกมา เอิ๊ก " นุพูด
" วันนี้ ผมกอดเค้าแล้วบอกว่าเราเหมือนแต่งงานกันแล้วเลย " ผมพูด
" แล้วเค้าพูดอารายมั้ยล่ะ " บอลถาม
" เงียบวะ ผมเลยขอตัวกลับ ไม่รู้ว่าผมพูดผิดหรือป่าว " ผมพูด
" ไม่หรอก ผู้หญิงอย่างงี้เก็บไว้ใช้เมื่อไหร่ก็ได้ ถ้ามืงมั่นใจว่า ใช่ ก็ตัดสินใจเองเอาเถอะมืง " นุพูด
" อืม ผมก็ว่างั้น ผมว่านะมืงน่าจะเลิกกับกี้ได้ ตั้งนานแล้ว เค้าทำเหมือนมืงเป็นควาย ไปหาคนที่ดีกว่ากี้เหอะ พูดตรง ๆ " บอลพูด
" มืงคงไม่โกรธ ไอบอลมันนะ มันพูดตามตรง " นุพูด
" เออ ไม่โกรธ ผมจะลองคิดดูอีกทีวะ แต่ดูเหมือนเค้าคงจะไม่คิดอะไรกับผมวะ เหมือนผมคิดเอาเอง " ผมพูดอีกครั้ง
" อยากร้องไห้วะ " ผมบอก
" มืงจะร้องทำไมวะ " นุถาม
" เครียด " ผมบอก
" เอาน่า อย่าร้องไห้เลย เสียศักศรีหมด " บอลพูด
แล้วผมก็นั่งคุยเรื่องทั่วไป กับเพื่อนผม แต่ในใจผม จะลองเอาคำที่เพื่อนผมบอกว่า " ใช่แล้วเหรอ " กลับไปคิดอีกที่ว่า กี้คือคนที่ใช่แล้วเหรอ ไม่ใช่เพียงแค่อารมณ์ชั่ววูบหรอกนะ อนาคตผมยังอีกไกล ทำไมผมจึงจะมาจบลงที่จุดนี่ ผมยังมีทางเลือกอีกมากมาย ไม่ใช่ว่าทั้งโลกมีแต่กี้ ยังมีแอนอีก ผมไปนอนที่บ้านไอนุ อยู่แถว ๆ วงเวียนใหญ่อ่าครับ ตื่นมามันก็อาบน้ำรีบไปเรียน ส่วนผมก็กลับบ้าน ผมตื่นพร้อมมัน ผมก็เรียกแท๊กซี่กลับบ้าน ไม่อยากขึ้นรถเมล์ครับ ทั้งตัวมีแต่กลิ่นเหล้า เดียวเค้าจะหาว่ามีปัญญาแดรกเหลเ แล้วทำไมขากลับนั่งรถเมล์ - - ตอนเช้า ๆ เด็กนักเรียนเยอะด้วยอ่าครับ ผมเลยไม่อยากขึ้นไปแอร์อัดอยู่บนรถเมล์
ผมกลับมาถึงบ้านประมาณ 7 โมงเช้า
" แม่พ่อกลับมาแล้วน่ะครับ " ผมพูด
" เอ้า นั่นไง พี่เค้ามาแล้ว " แม่ผมพูด
" ไหน ค่ะ " เธอพูด
ผมเห็นเด็กสาวอายุประมาณ 18-19 คงจะพอ ๆ กับกี้ล่ะมั่ง ก็ไม่ถึงกับสวยหรอกนะ แต่ก็น่ารักดี ผิวขาว ผมก็ยาว และที่สำคัญผมไม่ใช่สีดำ ออกน้ำตาล ปน บอรน์
" นั่นใครเหรอครับ แม่ " ผมถาม
" จำน้องเค้าไม่ได้เหรอ " แม่ถาม
" อืมมื ผมจำไม่ได้ " ผมบอก
" ลูกป้าจิ๊บไง ที่แต่ก่อนเชษเล่นกับน้องเค้าบ่อย ๆ นะ "
ขออธิบายหน่อยนะครับ ป้าจิ๊บ คือ พี่ของแม่ผม เธอไปแต่งงานกับคนต่างชาติ แล้วไปอยู่กินกันที่เมืองนอก รู้สึกจะอยู่ที่ ฮัมบวก
เอ่อ ป.ล ครับ ฮัมบวก คือชื่อเมืองซึ่งอยู่ในประเทศเยอรมัน ครับ" เหรอ แต่ก่อนผมเคยเล่นกับเค้าเหรอ " ผมถามอีก
" อืม "
" หวาดดีค่ะ พี่เชษ " เธอพูด
" แม่ครับ แล้วเค้าชื่ออะไรนะ ผมจำไม่ได้จริง ๆ " ผมถามแม่
" เอ่อ เชษเค้าถามว่าหนูชื่ออะไรน่ะจ๊ะ " แม่ผมถาม
" เอ่อ ชื่อไทยก็มีค่ะ ชื่อเยอรมันก็มี เอาชื่อไหนดีค่ะ " เธอถามผม
" ไทยแล้วกันครับ เอาชื่อเล่นที่เรียกแทน อ่ะคับ " ผมบอก
" เรียกว่า เจน แล้วกันค่ะ " เธอพูด
" เจน จำเชษได้แต่ทำไมเชษจำ เจน ไม่ได้นะ " พ่อผมถาม
" ไม่รู้สิครับ " ผมบอก
" นั่งคุยกันไปก่อนนะ เดียวแม่ไปซื้อของก่อน " แม่ผมพูด
ส่วนพ่อผมก็ขึ้นไปนอน
" แล้วนี่ เจนมาทำอะไรที่กรุงเทพหรอ " ผมถาม
" มาเรียนต่ออ่ะ แม่บอกให้มา ศึกษาภาษาไทย " เจนพูด
" ทำไมอ่ะ " ผมถาม
" ก็อยู่ที่นั่น เจนต้องพูดแต่เยอรมันอ่ะดิ แม่เค้ากลัวว่าเจนจะลืมภาษาของแม่ เลยสอนให้เจนพูดไทย อยู่เรื่อย ๆ " เจนบอกกับผม
" ยังงี้เจนก็ลูกครึ่งอ่ะดิ " ผมถาม
" ก็คงใช่มั่ง " เธอตอบผม
" แล้วจะมาต่อที่ไหน " ผมถาม
" เอ่อ รู้สึกจะ จุลา อะไรสักอย่างนี่แหละ " เจนบอกผม
" จุฬา เหรอ เจนสอบได้ยังไง " ผมถาม
" สอบเหรอ ใช้เยอรมันสอบ อ่ะ " เจนพูด
" เจนเก่งจัง แล้วเจนมาคนเดียวเหรอ " ผมถาม
" อืมมื เดียวแม่เค้าจะตามมา แม่เค้าให้เจนอยู่กับป้าที่เมืองไทยไปก่อน " เจนพูด
( ---- อ่ะ แปลว่าเค้าต้องมาอยู่บ้านผมอ่ะดิ ------- )
แล้วผมก็นั่งคุยถามเรื่องโน่นเรื่องนี้ เกี่ยวกับประเทศเยอรมัน บางครั้งผมก็ให้เธอสอนเรื่องภาษาให้ผม
นี่แหละมั่งถึงทำให้ผมเริ่มเรียนเยอรมัน ผมว่าผมคงต้องตัดใจจากกี้ เพราะบางทีกี้ อาจจะไม่ใช่คนที่ใช่ ของผมก็ได้ อนาคตยังอีกไกล ผมอาจจะเจอคนที่ดีกว่า
ปัจจุบัน ผมเรียนเยอรมันอยู่ เกอร์เท่ ที่สถานทูตเยอรมัน แถวสาทร ครับ ^^ (-- ใช่เจนหรือป่าวนะ ที่ทำให้ผมอยากรู้ถาษาต่างชาติ จากที่รู้แต่อังกฤษ --)
พักหลังมานี้ เจน เธอมาอยู่ในบ้านของผมแล้ว ที่สำคัญเธออยู่ในห้องผมด้วย o_O ล้อเล่น เธออยู่ห้องตรงข้ามห้องผม ขืนนอกห้องเดียวผมก็ - - นอนห้องอื่นดีกว่า เหอะ ๆ
ผมไม่ได้เข้ามหาลัย ประมาณ 3 วัน ผมก็เข้าไปนั่งเรียนแล้วก็ปรึกษาอาจานรย์ว่าผมยังไม่อยากจะฝึกงานค่อยทำตอนปี 3 ปี 4 ดีกว่า แต่นี่ผมจะขึ้นปี 3 แล้วนะ - - ชั่งเหอะ ผมทำได้ทุกอย่าง
" หายไปไหนมาหลายวันวะ " เพื่อนในมหาลัยถามผม
" ก็ขีเกียจมาวะ เจอปัญหาเยอะ " ผมพูด
แล้วผมก็เดินไปหาอะไรกันในมหาลัย เดิน ๆ ไปกับเพื่อน ผมก็เจอแอนกับเมย์
ผมเดินเข้าไป
" อ่าว กี้ไม่มาด้วยเหรอ แอน เมย์ " ผมถาม
" กี้ มันไม่ได้มาเรียนอ่ะ มันบอกเบื่อ อยู่บ้านดีกว่า " แอนพูด
" เหรอ เดียวนี้พี่ไม่ได้ไปหากี้เลย แอนกับเมย์ไปหากี้กันบ้างมั้ย " ผมถาม
" ก็ไม่อ่ะ แอนกับเมย์มีงานต้องทำ พักนี้ก็เลิกห่างกับกี้แล้วล่ะ อยากเรียนให้จบมากกว่า " พวกเธอพูด
" เหรอ งั้นพี่ไปก่อนนะ คราวหน้าเจอกัน " ผมบอก
" ค่ะ "
ผมเดินเข้าไปในกลุ่มเพื่อนแล้วบอกว่า เดียวผมจะไปรอที่ห้องเรียน ให้พวกมันไปกินข้าวก่อน
ผมแยกตัวออกมาแล้วก็เดินออกไปรอที่ห้องเรียน
ผมโทรศัพท์ไปหากี้
" ฮาโหล กี้เหรอ " ผมถาม
"อื้อ มีอะไรเหรอ กี้ไม่ค่อยว่างอ่ะ " กี้พูด" ทำไมเดียวนี้กี้ไม่มาเรียนล่ะ เดียวก็ไม่ผานหรอก
" ผมพูด
" กี้ไม่ได้ฉลาดเหมือนพี่นิค่ะ ตกเรื่องธรรมดา " กี้พูด
" พี่ไม่ได้หมายความว่ายังงั้น กี้ ทำไมกี้ไม่มาเรียนล่ะ " ผมถาม
" ขี้เกียจอ่ะ เบื่อ กี้ไม่อยากเรียนเท่าไหร่หรอก " กี้พูด
" แล้วนี่ทำอะไรอยู่ ถึงไม่ว่าง " ผมถาม" ก็นอนเล่นดูทีวีอ่ะ " กี้พูด
" ทำไมกี้เป็นแบบนี้ กี้น่าจะมาเรียนนะ เพื่อ อนาคตของกี้เอง " ผมบอกอีกครั้ง
" พี่อยากเรียนก็เรียนไปสิ มีอะไรอีกหรือป่าว ถ้าไม่มีแค่นี้นะ " กี้พูดแล้ววางสายไป
ถึงเวลาที่ผมกับกี้ควรจะจบกันสักทีแล้วมั่ง ผมรู้สึกแบบนั่น แล้วทำไมไม่มาเรียนล่ะ จะขี้เดียจได้ยังไง โตป่านนี้แล้ว งานอะไรก็ไม่ได้ทำ แล้วไหนบอกว่าจะต้องส่งเงินไปให้พ่อแม่ล่ะ ผมไม่เคยเห็นกี้จะทำงานแล้วเก็บเงินส่งไปให้พ่อกับแม่เลย เห็นแต่มีเงินใช้ไม่ขัดสน เรื่องหอที่ตัวเองนอนอยู่ทุกวัน ค่าไฟค่าน้ำ ผมไม่เคยเห็นกี้บอกผมเลยว่า กี้เคยทำงาน ผมเห็นแต่ นอนเล่นทั้งวัน เงินก็มีใช้ อาหารก็มีกิน กี้เอาเงินมาจากไหน ผมสงสัยจริง หรือว่ามีคนเลี้ยงกี้
พักหลังจากที่ผมโทรไปหากี้ถามเรื่อง ทำไมไม่มาเรียน ผมก็ไม่ได้ไปหากี้อีกเลย อยู่บ้าน อยู่เป็นเพื่อนเจน ทุกวันนี้ เจนน่ารักมาเลย ผมตื่นเต้นดีครับ ที่ได้เห็นลูกครึ่งไทย-เยอรมัน ผมชอบดีนะ ความรู้สึกที่ผมมีให้กับกี้ รู้สึกมันจะลดลงทีละเล็กทีละน้อย จะพูดได้ว่า ความรักที่ผมมีให้กับกี้ เหมือนมันลดน้อยลงไปเรื่อย ๆ จนแทบจะไม่มีเหลือ
f]แม่บอกให้ผม พา เจนไปเที่ยวมั่ง พาไปซื้อชุดนักศึกษา ผมก็ถามว่าทำไมไปซื้อเร็วแบบนี้ อีกตั้ง เดือนกว่า ๆ เด็กปี 1 ถึงจะเข้า ส่วนผมจะขึ้นปี 3 ผมเถียงแม่ไม่ขึ้น เลยพาเจนไปซื้อชุดนักศึกษา เหมือนเจน จะไม่เคยใส่ชุดแบบนี้มาก่อน
“ เจน เคยใส่ชุดแบบนี้มั้ย ” ผมถาม
“ ไม่อ่ะ ” เจนบอกผมขณะที่เธอกำลังเลือก
“แล้วที่นั่นเค้าใส่อะไรกัน” ผมถาม
“ก็ชุดปกติอ่ะ ชุดอยู่บ้าน แต่เจนก็ชอบนะ สวยดี ” เจนพูด
]“ ที่นี่เพื่อนเจนมี สวย ๆ ป่ะ อิอิ” ผมถาม
]“ มีแต่ไม่สวยอ่ะ มีแต่น่ารัก ” เจนพูด
“ถ้าเพื่อนเจนมาแนะนำให้พี่รู้จักมั่งสิ ได้ม่ะ” ผมพูด
“ ได้สิ ”
“ แล้วนี่เจนจะมาเรียนคณะไรอ่ะ เยอรมันหรือป่าว ” ผมถาม
“ อื้อ ก็นิติศาสตร์ เอก เยอรมัน ” เธอพูด
“ เก่งจังเลยนะ พี่เรียนได้แค่ มนุษย์ศาสตร์ เอง ” ผมพูด
แล้วผมก็พาเธอเลือกเดินซื้อของที่ต้องใช้ ความรู้สึกของผม เจน เหมือนน้องสาวผม ผมคงไม่กล้าคิดไปไกลหรอก เพราะเจน ก็คงคิดว่าผมเป็นพี่ชายเหมือนกัน
]“ เจน เข้าไปเรียนแล้วแนะนำเพื่อนให้พี่รู้จักมั่งนะ ” ผมพูด
]“ แหมพี่นี่ ” เธอก็เลือกเสื้อผ้าต่อไป
]ตรู๊ด...............................ตรู๊ด............................
“ ฮาโหลครับ ” ผมพูด
“ พี่เชษเหรอ มาหากี้หน่อยได้มั้ย กี้มีเรื่องอยากจะคุยกับพี่อ่ะ พักนี้พี่ไม่มาหากี้เลย ไม่โทรมาด้วย พี่เป็นอะไรหรือป่าว ” กี้ถามผม
“ ตอนนี่ ไม่ว่างอ่ะ ไว้เดียวจะไปหานะ ” ผมก็วางสายไป
เหมือนกับว่าตอนนี้ ผมไม่แคร์ความรู้สึกของกี้แล้ว
“ เย็นแล้วเจน กลับกันเถอะ ” ผมบอก
“ ตะกี้แฟน เหรอ ” เจนถาม
“ ป่าวหรอก แค่เพื่อนนะ ” ผมบอกไป ----- ทำไมผมพูดยังงั้นล่ะ ผมยังไม่ได้บอกเลิกกับกี้ ผมยังไม่ได้บอกกับกี้ว่า เราเป็นแค่เพื่อนกันดีกว่า ทำไมพูดยังงั้นออกไปล่ะ
“ พี่เชษมีอะไรหรือป่าว ค่ะ ” เจนถามผม
“ ไม่มีอะไร ” ผมถาม
แล้วก็เรียกแท็กซี่กลับบ้าน ระหว่างที่ผมนั่ง ผมก็ถามเจนเรื่อยเปื่อย
เจนพูดไทยชัดจัง มาอยู่เมืองไทยนานแล้วเหรอ ” ผมถาม
“ก็จบไฮสคูลที่นั่น เจนก็มาเลย แม่พามาฝากไว้กับเพื่อนของแม่เจน แล้วก็มาฝากไว้กับป้านี่แหละ เดียวแม่เจนจะย้ายมาอยู่ไทยเนี่ย “ เจนบอกผม
“ เหรอ แล้วพ่อเจนล่ะ ” ผมถาม
“ หญ่า กันแล้วล่ะ ” เจนพูด
“ เจน พี่ขอโทษนะที่ถามแบบนี้ ” ผมขอโทษ
“ เอ่อ แล้วชื่อเยอรมันของเจนล่ะ ชื่ออะไร ” ผมถาม
“ เจนนิเฟอร์ แอสเท็นส์ ” เธอพูด
“ เพราะดีนิ ” ผมพูด
“ พี่ว่างั้นเหรอ ” เหมือนเธอจะไม่ชอบชื่อนี้เลยนะ
มาถึงบ้านผมก็ออกไปข้างนอกอีก โดยให้เหตุผลว่า ผมนัดเพื่อนเอาไว้
ผมมาหากี้ ผมเคาะประตู ประตูเปิด ......................
]“ มาแล้วเหรอ พี่เชษ ” กี้ถามผม
“ กี้ไม่สบายหรือป่าว พี่ดูแล้วเหมือนกี้จะไม่สบายมากเลยนะ ” ผมพูด
“ พี่ห่วงกี้ด้วยเหรอ ทุกทีเห็นพี่ไม่ค่อยห่วงกี้เลยนิ ” กี้พูดเหมือนจะร้องไห้ไปด้วย
“ กี้พูดอะไรแบบนั้น ไปหาหมอกับพี่นะ ” ผมพูด
“ ไม่เอาไม่ไป ” เธอพูด
สภาพตอนนั้นกี้เหมือนคนติดยา ผอม และ โทรม มาก
]ผมเข้าไปกอดกี้ หืม กินเหล้าหึ่งเลย ผมคิดในใจสงสัย ดื่มแน่ ๆ
“ กี้ ดื่มเหล้าเหรอ ” ผมถาม
“………….” เงียบ ไม่มีคำตอบจากเธอ
“ พี่ถาม ถามว่า กินดื่มเหล้าเหรอ กี้ดื่มทำไม มันไม่ดีรู้มั้ย ” ผมบอก
“ แล้วทำไมล่ะ พี่ไม่ชอบก็เลิกกับกี้ไปสิ กี้มันเป็นแค่อีกะหรี่ กี้มันไม่มีอะไรดีเลย กริ๊ดดดดดด ” กี้กริ๊ดร้อง
“ ไป เลยนะ ออกจากไปห้องเดียวนี้แล้วไม่ต้องมาแล้วนะ ออกไป๊ กริ๊ดดดด ฮือ...ฮือ ” เธอหมดแรงแล้วค่อย ๆ ล้มลงนั่ง พร้อมกับร้องไห้ ตอนนี้ใบหน้าของเธอคงจะมีน้ำตาไหล
ผมทำอะไรไม่ถูก ผมเป็นฝ่ายผิดหรือป่าว ที่ทิ้งกี้และไม่โทรหรือมาหา ผมตัดเยื้อใยจากกี้หรือป่าว ผมเดินเข้ามาหากี้ ผมค่อย ๆ นั่งลง แล้วกอด เธอ เหมือนเธอยังไม่ยอม เธอใช้เล็บ ข่วนหลังผม ผมไม่เจ็บหรอกแต่เธอเจ็บ นิ้วของเธอแดงจนเกือบจะมีเลือดไหลออกเพราะแรงข่วน เธอยังคงร้องไห้ผมก็ยิ่งกอดเธอ ได้ คืนนี้ผมจะอยู่เป็นเพื่อนเธอ ผมอยากขอโทษเธอที่ผมคิด แบบนั้น ไป ดูเหมือนเธอจะเงียบแล้ว ไหล่ผมเปียกไปด้วยคราบน้ำตา ผมเสียใจนะ ที่ผมทำแบบนี้ ผมอุ้มเธอนอนบนเตียง คืนนั้นทังคืนผมก็นอนกอดเธออยู่บนเตียง
“ หนัก ” ผมได้ยินเสียงใครพูดไม่รู้
ผม นอนทับกี้อยู่หรือเนี่ย ผมรีบลุก แล้วหานาริกาดู ตอนนี่ประมาณ ตี 5 กว่า ๆ ผมเข้าไปในห้องน้ำ เข้าไปฉี่และบ้วนน้ำยา ผมล้างหน้า แล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ ผมเดินมาที่เตียง กี้ยังคงนอนอยู่ เหมือนว่าหลายวันนี้มานี้ เธอจะไม่ได้นอน คงจะดื่มทั้งวัน ผมสงสารเธอจังเลย ผมก็เดินไปหาเธอ แล้วก็เดินกลับออกไปปล่อยให้เธออยู่คนเดียว
ไว้จะมาต่อนะครับ ใครที่อ่านแล้วคิดว่าจะได้เจน แต่เสียใจด้วยครับท่านคิดผิดแล้ว
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น