5 ใบเถาเขย่าโลกีย์ ตอนที่ 13 ครูสอนลีลาศ
……
ประวัติศาสตร์ย่อมซ้ำรอยเป็นของธรรมดาอย่างหนี่งที่สังคมในยุคนี้เชื่อมั่นว่าเป็นเช่นนั้นจริง และไม่ว่าจะเป็นเรื่องทำนองใดย่อมหวนมาบรรจบเป็นเช่นเดิมได้อีก
……กลางวันวันหนึ่ง ที่บ้านเช่าหลังเล็ก ๆ ในซอยวรพงษ์ บางลำพูนี่เอง เพียงใจกับจันทร์ทิพย์สองสาววัยรุ่นซึ่งเป็นเพื่อนรักเพื่อนเกลอกันมา ได้พากันมาที่บ้านหลังนี้ซึ่งเป็นบ้านของหนุ่มวัยเดียวกันชื่อนคร มีอาชีพเป็นครูสอนลีลาศ
……เพียงใจกับนครเพิ่งรู้จักกันมาได้เพียง 7-8 วัน ส่วนจันทร์ทิพย์นั้นรู้จักกันมาก่อนหน้าเพียงใจเล็กน้อย ทั้งสองสาวมาที่บ้านนครเพื่อขอยืมแผ่นเสียงของเขาไปซ้อมเต้นระบำในงานประจำปีของโรงเรียน ซึ่งเป็นโชคดีของนครที่จะได้มีโอกาสได้จีบเพียงใจสาวสวยบุตรคนสุดท้ายของเจ้าคุณอรรถ
……และมันก็เป็นความร่วมมือ
อย่างดีของจันทร์ทิพย์ด้วย ก็เนื่องมาจากเหตุที่ว่า จันทร์ทิพย์เองเมื่อแรกรู้จักกับนคร หล่อนถูกนครปล้ำเย็ดมาแล้วถึง 3 ครั้งที่บ้านหลังนี้
……วันนี้หล่อนพาเพียงใจมาเพื่อให้นครมีโอกาสปลุกปล้ำ ทำไมจึงเป็นเช่นนั้น เพราะจันทร์ทิพย์ผูกใจเจ็บนครมากที่ล่วงล้ำอธิปไตยเธอถึง 3 ครั้งได้ลงคอ แม้แต่นักเรียนนายเรือหนุ่มคู่หมั้นหล่อน หล่อนยังไม่ยอมเสียตัวให้ แต่หล่อนก็ไม่มีโอกาสได้แก้แค้นเพราะยังจนปัญญา และกลัวความอายที่จะเกิดขึ้น
……หล่อนจึงยอมให้นครรู้จักสนิทสนมกับเพียงใจ เพราะรู้สันดานของนครดีว่า หญิงสาวสวย ๆ อย่างเพียงใจนี้ เมื่อนครได้รู้จักและมีโอกาสพามาถึงบ้านได้ เขาจะต้องปลุกปล้ำเย็ดเสียจนได้แทบทุกรายไป และแน่นอน เมื่อเพียงใจถูกเย็ด หล่อนจะต้องเจ็บใจ อันเป็นโอกาสให้เพียงใจต้องหาทางแก้มือ
……เพราะเพียงใจเป็นบุตรผู้มีเกียรติและชื่อเสียง อีกประการหนึ่งเพียงใจเป็นน้องสาวของวาสนาแฟนร.ต.อ.มนูญ ซึ่งนี่แหละจะเป็นโอกาสให้นครเข้าปิ้งได้ โดยหล่อนจะเป็นพยานให้อย่างดีทีเดียว
……วิธีการของจันทร์ทิพย์ได้ผลดีสมตามความประสงค์ เพราะนครพึงใจในรูปโฉมของเพียงใจมาก เขาวางแผนการไว้ในใจของเขาพร้อมเหมือนกันที่จะเผด็จสวาทให้สมใจ
ที่บ้านนครช่างมิดชิดดียิ่ง เมื่อคุยกันได้เรื่องราวพอประมาณ จันทร์ทิพย์ก็แสร้งบอกกับเพียงใจว่าจะขอไปพูดโทรศัพท์ที่ปากตรอกสักประเดี๋ยว เพราะหล่อนมีธุระสำคัญกลัวจะไม่ทันเวลา ปล่อยให้เพียงใจอยู่กับนครสองต่อสอง
……นาทีอันสำคัญก็มาถึง ขณะที่เพียงใจนั่งเลือกแผ่นเสียงอยู่ตามลำพัง หล่อนหารู้ไม่ว่า นครได้แอบไปลงกลอนประตูห้องไว้เรียบร้อยแล้วและมานั่งอยู่ข้างหลังหล่อนอย่างเงียบ ๆ เขานั่งชมส่วนสัดและความอวบอั๋นของเพียงใจอยู่ด้านหลัง หล่อนช่างงามมีเสน่ห์ตรึงตาตรึงใจยิ่งนัก ยิ่งเพิ่มความหื่นกระหายให้แก่เขายิ่งนัก สะโพกที่ผายตึงนั้นเล่า ก็ช่างยั่วยวนกวนสวาทเสียจริง ๆ
……นครปลดซิปกางเกงเตรียมไว้ก่อน และไม่ได้นุ่งกางเกงในเพราะเขาเตรียมการไว้พร้อม เพียงใจรู้สึกตัวว่านครมาแอบนั่งอยู่ทางด้านหลังเกือบชิดหล่อน หล่อนสะดุ้งเล็กน้อยแต่คิดว่าเขาคงมาดูหล่อนเลือกแผ่นเสียงนั่นเอง จึงถามเขาด้วยเสียงปร่า ๆ แกมตกใจว่า
……"อ้า...คุณนครคะ แผ่นจังหวะธรรมดา ๆ เพลงเรียบ ๆ ไม่มีหรือคะ"
"ลองเลือกดูในกล่องนั้นน่ะ คงปนกันอยู่" เขาพูดพลางเลื่อนกายเข้าไปใกล้ มิหนำซ้ำยังเอามือกุมไหล่หล่อนไว้อีก เพียงใจเขยิบกายหนีไปนิดหนึ่ง วางแผ่นเสียงที่กำลังถืออยู่
"อุ๊ย อย่าชิดนักซิคะ...ร้อนค่ะ"
"เราอยู่กันสองคนไม่ร้อนดอกครับ คุณเพียงใจครับ ผมรักคุณ"
"เอ๊ะ คุณนครทำไมคุณพูดยังงี้คะ"
……หล่อนสะบัดไหล่เพื่อให้พ้นการเกาะกุม แต่ช้าไปเสียแล้ว เขารวบร่างเธอกอดไว้ในวงแขนและก้มลงจูบอย่างรวดเร็ว หล่อนสะบัดหน้าพลางพูดเสียงกระชาก ๆ
"อุ๊ย...คุณนคร คุณจะบ้าหรือคะ อุ๊ย อย่านะ"
……ถึงแม้หล่อนจะดิ้นสักปานใด แต่นครก็ยิ่งกอดแน่น และขึ้นนั่งคร่อมหล่อนไว้ ก้มลงจูบซอกคอและกดร่างหล่อนให้เอนลงนอน เพียงใจดิ้นสุดแรง และส่งเสียงร้องลั่น
"ว๊าย คุณนคร คุณจะบ้าหรือคะ บอกให้ปล่อย"
……ส่วนนครไม่ฟังเสียง กลับไซ้จูบซอกคอใบหน้าหนักขึ้น เขาล้วงควักเข้าไปในกระโปรงของหล่อนอย่างรวดเร็ว แล้วขยี้ขยำลงบนเนินโคกของหล่อน แม้จะเป็นการขยำเพียงภายนอกกางเกงใน เพียงใจก็หมดปัญญาปกป้อง ด้วยความว่องไว เขาจับกางเกงในของหล่อนกระตุกออกทันที พอกางเกงในพ้นโคกสวรรค์ เขาก็ไชนิ้วแยงปากรูหีของหล่อน ปลายนิ้วไปกระทบเม็ดแตดทำให้หล่อนสะดุ้งและร้องออกมาด้วยความโกรธ
"คุณนคร...คุณเลวมาก คุณกล้าปลุกปล้ำทำกับฉันถึงเพียงนี้"
……หล่อนต่อว่าเขาด้วยเสียงอันดังแล้วพยายามดิ้นจนสุดแรงเกิด เขาเองก็ฉลาดพอ ขณะที่หล่อนดิ้นบิดตัวหลบเขาอยู่นั้น เขายิ่งแกล้งแหย่นิ้วเข้าไปในรูจนมิดแล้วคาไว้ หล่อนยิ่งดิ้นบิดไปบิดมาเขาก็ไม่ต้องแหย่ไชเข้าออก เพราะกิริยาที่หล่อนยักย้ายส่ายสะโพกบิดหลบเขานั้นเองรูแคมของหล่อนก็ครูดบีบนิ้วมือเขาไปในตัว เพียงใจยิ่งเจ็บและเสียวที่นิ้วเสียดแทงเข้าไปในรูของหล่อนถึงกับหยุดนิ่ง
……ท่อนบนนั้นเขาแหวกเสื้อนอกและกระชากยกทรงของหล่อนสะบัดออกอย่างหลุดลุ่ย หล่อนแทบร้องไห้โฮ เมื่ออกอวบเต่งตูมถูกปลิ้นออกมาปราศจากสิ่งปกปิด เขาก้มลงดูดหัวนมหล่อนทันที
……แม้หล่อนจะหยิกข่วนเขาอย่างไรก็ตาม ปากดูดนมมือล้วงหี จะหนีไปไหนพ้น เขาคิด แล้วควยก็ค้ำกางเกงโด่ กิริยาที่หล่อนยังไม่ยอม นครย่อมรู้ว่า หล่อนยังไม่เกิดความเสียวกระสันอย่างแน่นอน
……เขายิ่งบีบเคล้นและลูบล้วงหีของเพียงใจหนักขึ้น เขาเปลี่ยนจากการล้วงมาใช้ฝ่ามือคลึงปลายแตดละเลงไปมาอย่างแรง จมูกก็ซุกซอนไปตามหว่างเต้านมซอกคอ อาศัยแรงดันของเขาที่เหนือกว่าหล่อน เขาทาบตัวลงนอนทับร่างของหล่อน
…… เพียงใจไม่มีทางจะดิ้นหรือหลบหนีได้เลย เขารีบย้ายมือมาควักควยปลิ้นออกจากกางเกงทันที มันลุกเด่เพราะความเงี่ยนอย่างถึงขนาดอยู่ แล้วมันจึงชูหัวแดงร่า เขารีบกดมันแนบอยู่กับหว่างขาของหล่อน เพียงใจหล่อนยิ่งรู้สึกว่า หัวควยของนครมาซุกและดุนอยู่แถว ๆ ปากแคมและหว่างขาอ่อนของหล่อน หล่อนก็ยิ่งดิ้นและหนีบขาแน่น และพยายามพลิกตะแคงหลบเขาอยู่พัลวัน
"ว้าย...อย่านะ อย่ารังแกฉันอย่างนั้นนะ ฉันร้องลั่นเชียว"
"เพียงใจจ๊ะ ผมรักคุณ เป็นของผมเถอะที่รัก" เขาปลอบโยนหล่อนและพยายามพลิกหล่อนให้นอนหงายกลับมาอีก
"อย่านะ คุณรักดิฉันทำไมต้องปลุกปล้ำดิฉันอย่างนี้เล่าคะ"
"อย่างนั้นก็ยอมผม...อ้า...ให้ผม..."
"ไม่เอ้า...ไม่เอา...คุณทำป่าเถื่อนอย่างงั้นดิฉันไม่ยอมเด็ดขาด" หล่อนค้านและพยายามจับควยของเขาออกจากหน้าขาของหล่อน
……หล่อนรู้สึกว่ามันแข็งเต็มที่และอุ่นเพราะเลือดฉีดแรงแต่เขากลับกระดกก้นกระเด้าไปจนหนังหุ้มท่อนเนื้อรูดติดอยู่กับมือหล่อน หล่อนยิ่งกำมันบีบแน่นเขาเลยแกล้งกระเด้าผลุบ ๆ หัวถอกของเขาจึงปลิ้นเข้าปลิ้นออกอยู่กับมือของหล่อน
"เพียงใจครับ จับของผมเบา ๆ ซิครับ ผมทำกับมือคุณก็ได้"
เขากระซิบที่หูของหล่อน และจูบซอกคออย่างซาบซึ้งใจ อีกมือหนึ่งมาคลำที่เต้านมข้างหนึ่ง
……หล่อนรู้ทันจึงไม่ตอบและรีบปล่อยมือที่กำควยเขาไว้นั้นทันที นครรีบจับมือหล่อนรวบไว้แล้วระดมจูบ ส่วนล่างก็จับหัวถอกทิ่มแทงรูหีของหล่อนเป็นพัลวัน หล่อนเองก็ดิ้นสุดแรงเกิดบิดเอวเอี้ยวโยนีหนีเขา ทำให้หัวถอกทิ่มพลาดไปทิ่มแถวง่ามตูดของหล่อน
"โธ่ เพียงใจครับ ให้ผมสักครั้งเถอะ ผมรักคุณใจจะขาดอยู่แล้ว"
"ไม่ค่ะ...ไม่เด็ดขาด...คุณใช้วิธีป่าเถื่อนแบบนี้ ฉันไม่ยอมเด็ดขาด"
"โธ่ ผมยอมให้คุณด่าว่าทุกอย่าง ผมรักคุณ ผมจะไม่ทอดทิ้งคุณ"
"อย่าพูดดีกว่าค่ะ ดูซิเสื้อผ้ายับป่นปี้หมด ปล่อยเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นคุณจะเสียใจภายหลัง"
……หล่อนพูดจบก็ถือโอกาสตอนที่เขากอดเธอหลวม พลิกตะแคงหนี นครคว้าเอวกอดไว้แน่น ทำให้เธอเสียหลักคว่ำหน้าลงกับพื้น นครรีบกดควยลงตรงหว่างง่ามตูดทันที หัวถอกของเขาแหวกพูก้นอันขาวผ่อง แต่ก็ไปถูอยู่แค่หว่างง่ามตูดกับแคมหีด้านล่างของหล่อน แม้หล่อนจะดิ้นแต่ก็ถูกเขากดตัวทับไว้ มือทั้งสองของนครล้วงอ้อมไปขยำนมทั้งสองเต้าอย่างแรงจนหล่อนต้องร้องเพราะความเจ็บที่ถูกบีบนม
……หล่อนกระดกตูดด้วยความแรง ทำให้นครพลิกตะแคงหงายผึ่งลงมาข้าง ๆ ทำให้นครบ้าตัณหาหนักเข้าไปอีก กระชากกระโปรงของหล่อนหลุดออกโดยแรง มันขาดติดมือเขาออกมา เขาเหวี่ยงมันไปข้าง ๆ อย่างไม่ไยดี ท่อนล่างของหล่อนเปลือยเปล่า เขากระตุกกางเกงของตัวเองออกทางปลายขาโดยเร็ว และไม่พูดไม่จาอะไรอีก ไม่คำนึงว่าหล่อนจะปิดหน้าร้องไห้โฮออกมา
……เขาขึ้นคร่อมทันที แหกขาออกไปและทิ่มควยเข้าตรงปากแคมพอดี พยายามดันเข้าอย่างแสนยากลำบาก หล่อนยิ่งดิ้นเขาก็ยิ่งดัน นครพยายามดันและดันอย่างแรง ปรากฏว่ามิดเข้าไปในรูหีของหล่อนเกือบครึ่ง เขาจึงปล่อยมือมากอด และกระแทกลงไปอย่างแนบแน่น มันดันแหวกเข้าไปในรูจนมิดด้าม เขาแช่นิ่งอยู่ไม่ยอมกระเด้า
……หล่อนก็บิดสะโพกเอี้ยวหลบอย่างแรง ควยของนครก็หลุดพรืดออกมาอีก นครต้องเอามือช่วยจับยัดเข้าไปใหม่ มิไยที่เขาจะพยายามเอาหัวถอกถูไถปลายแตดให้เพียงใจเงี่ยนก็ยังไม่ยอมอยู่นั่นเอง
นครตัดสินใจเอาหัวถอกยัดเข้าไปใหม่ แล้วเขาก็กดหน้าขาของเธอแบะไว้ ไม่ยอมให้ตวัดสะโพกพลิกหลบได้อีก เขากดกระเด้าอีก 2-3 ทีควยก็จมเข้าไปมิดด้าม
……แต่อนิจจาเอ๋ย ความเสียวก็บังเกิดขึ้นกับเขา ทั้งที่เขากดควยมิดด้ามอยู่ในรูหีหล่อนไว้เฉย ๆ ไม่ยอมกระเด้า แต่เขาหลั่งน้ำรักพุ่งเข้ารูหีหล่อนอย่างมากมาย เพียงใจรู้ทันทีว่าเขาพุ่งน้ำสวาทเข้าสู่เธอสมประสงค์แล้ว หล่อนต้องปิดหน้าร้องไห้สะอึกสะอื้นนอนแผ่หรา ปล่อยให้เขาจูบนมดมหน้า และแช่ควยอยู่อีกเกือบ 5 นาที เขาชักควยที่หดเหี่ยวนั้นออกจากรูหีหล่อน
……เสียงเคาะประตูดังติด ๆ กันสองสามครั้ง ทำให้คนทั้งสองรู้ทันทีว่า จันทร์ทิพย์กลับเข้ามาแล้ว เพียงใจรีบคว้ากระโปรงที่ขาดวิ่นมาสวมทันที อนิจจาซิปมันขาดจนสวมไม่ได้ มิหนำซ้ำ ยกทรงก็แขนขาดหลุดจากกัน เสื้อนอกของหล่อนก็เป็นเสื้อไนล่อนบางแจ๋ว มองเห็นนมสองเต้าอย่างถนัดถนี่ หล่อนจะต้องอับอายจันทร์ทิพย์เป็นอย่างมาก
……ส่วนนครก็รีบกระวีกระวาดนุ่งกางเกงและพรวดพราดลุกขึ้นยืนทันที
เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกสองครั้งติด ๆ กัน พร้อมกับเสียงร้องเรียกของจันทร์ทิพย์
"เปิดหน่อย คุณนคร คุณนครคะ เอ๊ะ ปิดประตูทำไมคะ"
……นครก้าวมาที่ประตู และเหลือบมองเพียงใจแล้วจุ๊ปากให้หล่อนหลบไปเสียทางด้านตู้ แต่ก็ไม่ได้ผล เพราะเพียงใจเอาแต่นั่งปิดหน้าร้องไห้กระซิก ๆ นครจึงค่อย ๆ ถอดกลอนออกและแง้มบานประตูโผล่หน้าออกไป และดันร่างของจันทร์ทิพย์ที่จะถลาเข้ามาออกไป ก่อนที่จันทร์ทิพย์จะพูดอะไร นครก็จุ๊ปากกระซิบกับหล่อนอย่างรวดเร็ว
"จุ๊ จุ๊ อย่าพูดไป ทิพย์มานี่ก่อน ผมจะพูดอะไรกับคุณก่อน" นครพูดจบก็ดุนร่างของจันทร์ทิพย์ถอยหลังออกมาห่างจากประตูบานนั้น แต่สายตาของจันทร์ทิพย์ก็เหลือบไปเห็นเพียงใจนั่งซบหน้าอยู่ เสื้อกระโปรงสวมอยู่เพียงหลวม ๆ โดยเฉพาะหล่อนถือยกทรงตัวขาดไว้มิได้สวมเข้าไป หล่อนไม่ต้องเดาในใจตัวเองก็รู้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้นแล้วระหว่างนครกับเพียงใจเพื่อนของหล่อน
"อะไรกันคะ คุณนคร นี่หมายความว่า..." หล่อนแสร้งถามเขา และจ้องหน้าของนครเขม็ง
"เอาน่า มานี่ก่อนมา ผมจะพูดให้ทิพย์ฟัง"
"ดิฉันรู้ดีแล้วค่ะ คุณนครไม่จำเป็นต้องบอกดิฉัน ดิฉันรู้ดีค่ะว่าคุณได้ทำอะไรกับเพียงใจระหว่างที่ดิฉันไม่อยู่"
"ก็อย่าพูดดังไปซิ ทิพย์ก็รู้นี่ เอาน่า เงียบ ๆ เสีย เดี๋ยวผมจะไปขอโทษคุณเพียงใจเอง ทิพย์รออยู่นี่ก่อนนะ" เขาพูดอ่อนลง
"ฮึ..." จันทร์ทิพย์อุทาน "คุณนครนี่ชักจะไปกันใหญ่แล้ว คุณปลุกปล้ำขืนใจฉันยังไม่พออีกหรือคะ นี่เพียงใจเพื่อนรักของฉัน เพียงคุณรู้จักกับเธอไม่นาน คุณยังกล้าขืนใจเธอ นี่ถ้าเผื่อพ่อแม่ของเธอรู้มิแย่หรือ ดิฉันก็พลอยเดือดร้อนไปด้วย" จันทร์ทิพย์กล่าวด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
……นครรีบประคองจันทร์ทิพย์มา แต่หล่อนสะบัดหลุดเผ่นพรวดพราดมาที่ประตู วิ่งเข้าไปหาเพื่อนของหล่อนโดยที่นครไม่ทันได้ทัดทานไว้แต่ประการใด
จันทร์ทิพย์มานั่งลงข้าง ๆ เพียงใจ และถามหล่อนด้วยสีหน้าตื่น ๆ ว่า
"ตายจริง เพียงใจ ทำไมเสื้อกระโปรงเธอขาดหลุดลุ่ยยังงี้ล่ะ คุณนครขืนใจเธอหรือ"
"ทิพย์...ฉัน...ฉันเสียทีคุณนคร...อ้า...ดูซิเสื้อผ้าฉีกขาดหมดแล้ว นี่ฉันจะกลับบ้านยังไงล่ะ"
"เดี๋ยวก่อน บอกฉันก่อนเพียงใจว่าคุณนครปลุกปล้ำเธอ แล้วเธอเสียให้เขาหรือเปล่าล่ะ"
"หมายความว่าอะไร ฉันยังไม่เข้าใจนี่ทิพย์ เธอก็เคยถูกคุณนครปล้ำเหมือนกันหรือ"
"ถูกแล้ว เพียงใจ ฉันถูกเขาปล้ำมา 3-4 ครั้งแล้ว นี่พูดแล้วยังโมโหไม่หาย"
"แล้วเธอทำไมยังขืนคบกับเขาอยู่ล่ะ"
"ทีแรกเขาบอกรักฉัน และจะเป็นของฉันคนเดียว ต่อมาฉันรู้ว่าคุณนครชอบเย็ดลูกศิษย์สาว ๆ ที่มาเต้นรำทุกคนนี่ซิมันเจ็บใจนัก"
"แล้วเธอก็อุตส่าห์เสียตัวให้เขาได้ตั้งสามสี่หน"
"ช่างมันเถอะเพียงใจ ไปเถอะเราออกไปจากบ้านนี้ดีกว่า" จันทร์ทิพย์ชวนเพียงใจลุกขึ้น
"เดี๋ยวก่อนทิพย์ ฉันจะเดินไปยังไง กระโปรงก็ขาดยังงี้ ยกทรงก็ไม่ได้ใส่ ทำยังไงดีล่ะหือ"
"ไม่เป็นไร เอาเข็มกลัดไปก่อน เดี๋ยวไปเปลี่ยนใหม่ที่บ้านฉัน นี่เราไปบ้านฉันกันก่อนนะ"
"ตกลง"
……สองสาวพากันออกจากบ้านนครไปโดยไม่หันมาพูดอะไรกับเขาอีก แม้นครจะทัดทานและรับจะหาเสื้อผ้าให้ แต่ทั้งสองก็ไม่ยอม และโดยสารแท็กซี่คันหนึ่งตรงไปยังบ้านของจันทร์ทิพย์ทันที และได้อาศัยเสื้อกระโปรงชุดใหม่ของจันทร์ทิพย์นั้นเองผลัดเปลี่ยนเพื่อกลับบ้าน
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น