กามลิขิต ชีวิตหฤหรรษ ตอนที่ 4
โดย saradio
ตอนนั้นผมเกิดการลังเลชั่งใจแต่เนื้อแน่นๆที่นอนเบียด และไออุ่นกลิ่นหอมๆอ่อนของสบู่ตรานกแก้ว ก็ทำให้ผมชั่งใจไม่อยู่ เอามือโอบเอวกิ่งไว้ โอ้แม่เจ้า เอวเธอคอดและเนื้อก็แน่นไร้ชั้นไขมันต่างจากน้าแก้ว ลิบลับ มันให้ความรู้สึกใหม่ที่ผมไม่เคยสัมผัสยิ่งระหว่างเอวกับก้น มันให้ความรู้สึกเว้าโค้งดีจริงๆ
"กิ่ง แน่ใจเหรอ"
ผมกระซิบถามเพื่อความแน่ใจ ไม่ใช่พอผมทำแล้วเธอดันร้องโวยวายผมก็ฉิบหายกันพอดี กิ่งไม่ได้พูดตอบแต่ผงกหน้าทั้งๆที่คว่ำหน้ากับไหล่อยู่ใจผมเต้นตูมตาม พร้อมกับมือที่รุกล้ำเรือนร่างของกิ่งไปเรื่อย จากเอวลงตูดขย้ำเนื้อตูดที่แน่น เธอสวมใส่กางเกงยีนส์ขาสั้นตามไสตล์ของเธอทุกวันซึ่งผมรูสึกว่ามันเกะกะ เพราะขย้ำตูดเธอไม่ได้เต็มที เพราะติดเนื้อผ้ากางเกงยีนส์
"ถอดออกดีมั๊ย"
."ก็ถอดเองสิ"
"จะถอดยังไงกิ่งนอนทับมือพี่ข้างหนึ่งอ่ะ"
กิ่งดันตัวลุกขึ้นทำเป็นหัวเสียเหมือนรำคาญที่ดูเหมือนผมต้องให้เธอเสนอถึงที่สุดก่อนผมถึงจะยอมทำ แต่เธอก็ถอด เธอปลด
กระดุมกางเกงยีนส์ขาสั้นแล้วลากออกไปที่ปลายขาแถมยังถอดเสื้อยืด จนเหลือแต่ชุดชั้นใน แล้วเธอก็ทิ้งตัวลงมานอนทับบนตัวผมแรงๆจงใจให้ผมเจ็บ ซุกหน้าเข้ากับซอกคอ เพื่อกลบเกลื่อนความหน้าไม่อายของตัวเองที่ต้องเสนอตัวให้ผู้ชายขนาดนี้บอกผมเสียงเง้างอนว่า
"ที่เหลือถอดเองไม่ได้ ก็ไม่ต้องเย็ดหรอกมึง"
แล้วเธอก็กัดคอผมอย่างมันเขี้ยว จนผมร้องโอ้ย แต่ผมก็หัวเราะ เพราะรู้สึกได้ถึงความไร้เดียงสาที่ซ่อนอยู่ในเด็กสาว ที่ภายนอกดูแรดแรง และชอบพูดจาหยาบคายไร้การศึกษา
ผมเริ่มเอามือเล้าโลมไปตามเรือนร่างของเธอตัวเธอบิดตัวสะท้านทุกครั้งที่มือผมสัมผัสไปตามเรือนร่าง จนผมพลิกตัวเธอนอนหงายแล้วดึงกางเกงในเธอออกพร้อมกับยกทรง ภายใต้แสงไฟอ่อนที่ส่องรอดช่องผ้าเต็นท์เข้ามาจากภายนอก ทำให้ผมเห็นรูปร่างที่ไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้นติดตัวของกิ่งได้ไม่ลำบากนักรูปร่างเธอเจริญวัยเกินอายุ แม้อายุเพิ่ง 17 แต่สะโพกผาย นมตั้งเต้าเด่นอย่างกับผู้หญิงที่อยู่ในวัยเจริญพันธ์เต็มที่ ผมจึงค่อยๆระดมจูบไซ้ไปตามเรือนร่างของเธอ เริ่มตั้งแต่ท้องน้อย ขึ้นไปนมสองเต้าโลมเล้าอยู่นาน จนเธอครางแบบอดกลั้นความเสียว ส่งเสียงอี้ๆ ในลำคอ พอผมวนลิ้นมาที่ท้องน้อยเธอบริเวณรอบสะดือเธอก็เสียวจนเกร็ง ท้องเป็นตะคิว ต้องบิดตัวพลิกและผลักหน้าผมออก
ผมเลยถามเบาๆ ว่า
"กิ่งเสียวมากเหรอ"
เธอเอาท่อนแขนปิดปากยิ้มอายๆ พยักหน้า ผมเลยถามต่อว่า
"กิ่งเคยโดนเย็ดหรือยัง"
ที่นี้กิ่งตีผมอายหนักกว่าเดิม ตีแขนผมอย่างแรง พูดอย่างเง้างอนว่า
"พี่ใหญ่จะถามทำไม"
ผมเลยถึงคิดได้ว่า เออกูจะถามทำไมวะ ผมเลยบอกว่า
"ก็อยากรู้"
กิ่งก็ส่ายหน้า เป็นคำตอบ ผมแอบกระหยิ่มยิ้มย่องในใจคิดในใจว่านี่กูเปิดซิงกิ่งเลยเหรอวะเนี้ย อย่างนี้มีดีเท่าไหร่ต้องใส่ให้หมดผมเลยเริ่มเล้าโลมกิ่งใหม่ ไปชวนเธอจูบปาก เธอจูบไม่ค่อยเป็นเหมือนผมตอนใหม่ๆผมก็เอาวิธีที่น้าแก้วสอนผมมาสอนกิ่ง โดยใช้ลิ้นเกาะเกี่ยวโลมลันชวนกันพันตูจนเธอเริ่มสนองตอบได้ มือของผมก็เริ่มลดต่ำลงไปหาเนินสวาท ค่อยๆลูบไล้เขี่ยร่องจนน้ำแฉะออกมา แล้วสอดนิ้วเข้าไป วินาทีแรกที่นิ้วผมชำแรกเข้าไปผมรู้สึกถึงความแตกต่าง ระหว่างหีน้าแก้วและหีของกิ่งในทันทีหีของกิ่งแค่นิ้วมือผมนิ้วเดียว มันยังฟิตและรัด จนเข้ายากเลยต่างจากหีน้าแก้วที่เข้าออกได้สบายบรือ พอจุ่มก็จ๊วบลงไปเลย
ตอนนั้นเธอเสียวจนขมิบรัดนิ้วผมแรงมากและผละออกจากการจูบร้อง โอ้ย เบาๆ
"เจ็บเหรอ"
เธอส่ายหน้าหลับตาปี้ ผมเลยแยงเข้าออกตื้นๆ ไม่ลงลึกเพราะกลัวเธอเจ็บ คิดในใจว่าหีผู้หญิงซิงเป็นแบบนี้เหรอวะเนี้ยฉิบหายแล้วกู แล้วควยกูจะเข้าได้ไหมวะ เดี๋ยวใช้นิวใช้ลิ้นให้ไปก่อนละกัน
ผมเลยไล่ลิ้นไซด์นมของเธอ แล้ววนไล่ลงไปหาเนินหีที่นิ้วผมแยงเข้าออกช้าๆอยู่ แล้วใช้ทั้งลิ้นทั้งนิ้วช่วยกันผสานงานจนเธอบิดตัวร้องครางเสียงดัง
"โอ้ยยย ซซซ พี่ใหญ่ อ๊อยยยยย"
เธอร้องดังมากจนผมกลัวคนที่เต็นท์ข้างได้ยินแล้วเอาไปพูด จนพี่จันรู้เลยบอกกิ่งว่า เบาๆหน่อย
"ก็มันเสียว อ่ะ"
เธอบอกเบาๆ เหมือนเถียงกลายๆแล้วก็ต้องใช้มือปิดปากตัวเองเพื่อกั้นเสียง แต่ตัวเธอบิดไปบิดมาอย่างกับไส้เดือนโดนขี้เถา
"โอ้ยย ซีดดดส์ ไม่ไหวแล้ววว พี่ใหญ่ กิ่งปวดฉี่ จะแตกแล้วว พอก่อน"
ผมรู้ที่จะแตกออกมาไม่ใช่ฉี่ แต่เป็นน้ำหีที่เสียวจวนจะแตกมันจะมีอาการเหมือนปวดฉี่ น้าแก้วเป็นคนบอก ผมเลยกระซิบบอกกิ่งว่า
"ไม่ใช่ฉี่หรอก แต่น้ำหีจะแตก กิ่งปล่อยมาเลยนะไม่ต้องอั้น"
แผล่บๆ จั๊บ จ๊วบ แจ๊บๆ ผมบอกและลงลิ้นดูดเลียหนักขึ้นตรงแตดของเธอส่วนนิ้วก็ซอยถี่ยิบเพื่อเร่งให้น้ำหีเธอแตก ตามประสบการณ์ได้ได้รับการสอนมา
น้ำหีของเธอเริ่มกระเฉาะออกมาจนเสียงนิ้วซอยกระแทกน้ำในหี ดังจ๊อกๆๆๆๆ กิ่งปิดปาก ร้องดัง อืมส์ๆๆๆๆตัวก็บิดไปมา แล้วเธอก็เปิดปากร้องว่า
"พี่ใหญ่ กิ่ง ฉี่จะแตกแล้ว พอก่อน"
เธอทำท่าจะลุกขึ้นจะดันผมออกแต่ผมกดล็อกสะโพกเธอไว้ไม่ให้เธอดิ้น แล้วเร่งลิ้นกับนิ้ว โดยไม่สนใจแล้วน้ำหีเธอก็แตกออกมา เธอกลั้นไว้ไม่ได้ ปล่อยออกมาจนหมดปิดหน้าทำเสียงงอแงจะร้องไห้บ่นผมบอกว่า
"ก็บอกว่า ฉี่จะแตกๆ ทำไม่ให้กิ่งไปฉี่อ่ะ แล้วดูสิเปียกหมดเลย"
ผมก็บอกว่า
"มันฉี่ที่ไหน ดูสิเอ๊า ดมดู"
ผมเอานิ้วที่ชุ่มน้ำหีเธอ ไปให้เธอดมดู ว่าใช่กลิ่นฉี่หรือเปล่าตอนแรกเธอปัดออก แต่ผมก็คะยั้นคะยอให้ดม จนเธอยอมดมแล้วเธอก็ทำคิ้วฉงนแปลกใจเมื่อไม่ได้กลิ่นฉี่ แต่เป็นกลิ่นน้ำอับๆ
"เนี้ยกินได้ด้วย" ผมเอานิ้วเข้าปากดูดน้ำที่เปื้อนนิ้วให้ดูจนเธอเอามือมาปัด ยิ้มหัวเราะว่า
"บ้า สกปรกเอาไปกินทำไม"
"สกปรกที่ไหน เนี่ย แค่มีกลิ่นอับนิดหน่อยเองพี่เคยกินมาก่อนไม่เห็นเป็นอะไรเลย"
"อุ้ย! พี่เคยไปกินของใครมาบอกมานะ"
กิ่งมีสีหน้าดุ และชี้นิ้วมาที่ผมแบบเอาเรื่อง
เอ๊าฉิบหายเลยกู ปากพาซวย ตอนนั้นไม่รู้จะตอบว่ายังไงเธอยังคาดครั้นมาอีก ผมพยายามจะเปลี่ยนเรื่อง ดึงเธอมากอดเธอก็ไม่ยอมจนผมต้องปลุกปล้ำ กอดซุกไซด์ไปเรื่อย จนเธอจั๊กจี้หัวเราะแล้วก็ยอมเหมือนเล่นตัวไปอย่างนั้น ผมจับเธอโกงโค้ง แอ่นตูด แล้วจะเข้าท่ากวางเหลียวหลังแล้วรีบถอดกางเกงของผมออก จากนั้นเอาควยถูร่องหีเธอก่อนจนคิดว่าเข้าได้แล้วก็ค่อยๆดันเข้าไป มันทั้งฟิตทั้งแน่นไปหมดจนผมรู้สึกเจ็บไม่ใช้ผมคนเดียวเธอก็เจ็บเหมือนกัน พอเข้าไปได้ครึ่ง เธอก็ร้องว่า
"โอ้ยยย พี่ ใหญ่ พอก่อน กิ่งเจ็บ ควยใหญ่ฉิบหายเลยอ่ะ"
จนผมต้องคาเอาไว้ โก่งตัวไปกอดคอกระซิบปลอบว่า
"เจ็บเหรอ งั้นพี่จะทำเบาๆนะ ถ้าเจ็บบอกพี่"
เธอพยักหน้าหลับตาปี๋ ผมพลิกตัวเธอนอนตะแคงไปพร้อมกับผมโดยควยผมยังคาอยู่ แล้วจับขาเธอถ่างขึ้นข้างหนึ่ง แล้วโยกตัวช้าๆควยผมเข้าออกหีเธอได้นิดเดียวเอง แล้วผมก็ถามเธอว่า ยังเจ็บอยู่มั๊ยเธอก็บอกว่าเจ็บ แต่ไม่เป็นไร รากฎว่าผมทำอะไรไม่ถนัด เลยต้องพอก่อนแล้วนอนกอดกันเฉยๆ ตอนเอาควยออกเลือดบริสุทธิ์ของเธอติดออกมามากเลยทีเดียวจนต้องเอาทิชชูมาเช็ด
หลังจากนั้นผมนอนหงายเอาท่อนแขนก่ายหน้าผากแล้วกอดเธอไว้ ตอนนั้นมันไม่เสร็จและไม่สุด มันทำให้อารมณ์ค้าง ผมคิดในใจว่าสงสัยผมคงเย็ดได้แต่ผู้หญิงแบบน้าแก้วเท่านั้นละมั้งเนี๊ยะ
และกิ่งคงจับความรู้สึกไม่สบอารมณ์ของผมได้ดูเธอหง่อยไป กอดผมไว้แน่น เหมือนเธอรู้สึกว่าผมไม่มีความสุขกับเธอทำให้เธอยิ่งอ้อนผม โดยการกอดผมไว้แน่นๆ ผู้หญิงเมื่อรักใครแล้วแล้วทำให้คนที่ตัวเองรักมีความสุขไม่ได้ย่อมคิดว่าตัวเองไร้คุณค่า แต่ในทางกลับกันถ้าผู้หญิงทำให้คนที่เธอรักเสร็จสมอารมณ์หมายได้อย่างมีความสุข ถึงแม้เธอไม่เสร็จเธอก็มีความสุขได้นั้นแหละจึงเป็นที่มาของผู้หญิงแกล้งเสร็จให้กับคนที่ตัวเองรัก นี่คือสิ่งที่น้าแก้วเคยบอกผม
และกิ่งก็คงคิดอย่างนั้นเช่นกันตอนนี้เธอคงรู้สึกตัวเองว่าไร้คุณค่า กลัวผมจะไม่ชอบเธอเพราะผมเย็ดเธอได้ไม่เต็มที่ แล้วจู่ๆ เธอก็พูดมาว่า
"พี่ใหญ่ ..ให้กิ่งอมควยให้เอามั๊ย"
ผมเลยต้องเหลือบตาไปมองเธอ ซึ่งเธอนอนฟุบบนอกผม ผมยังไม่ได้พูดอะไรเธอก็เอามือไปจับควยผมสาว แล้วเริ่มขยับตัวไปใช้ปากให้ มันก็อย่างว่าเธอยังไม่เคยโดนไอ้ที่รู้มาก็แค่ได้ดูได้ยินเขาเล่าลีลาการใช้ปากของเธอมันจึงเป็นมือใหม่ แค่อมๆดูดๆ จนผมอดไม่ได้ต้องบอก ต้องสอนว่าดูดยังไงเลียยังไง ไซด์แบบไหน กิ่งก็ยอมทำตามอย่างที่บอกอย่างไม่อิดออดผิดไปจากกิ่งที่เคยเห็นผมเป็นไอ้โง่ไอ้เซ่อคนหนึ่งและข่มผมตลอดเวลาซึ่งตอนนี้เธอกลายเป็นแมวน้อยเชื่องๆ ไปแล้ว
"โอ้ววว ดีกิ่ง กิ่งเริ่มใช่ได้แล้ว นั่นแหละเลียตรงนั้นเอาลิ้นไล่ตรงหัวควยพี่เลย นั่นแหละดีมาก ซีดดดส์"
จ๊วบๆ แผล่บ อืมส์ ๆๆๆๆ
"เป็นไง ควยพี่เต็มปากดีมั๊ย ซีดดดส์ อร่อยหรือป่าว บอกหน่อยสิ"
"พี่ใหญ่อ่ะ ทำไมต้องให้กิ่งพูดด้วย"
เธอหยุดอมควยผม แล้วถามอย่างแง่งอนข้องใจ ผมเลยบอกว่า
"ก็พี่อยากฟังกิ่งบอก มันได้อารมณ์ดี มันทำให้พี่เสร็จไว"
กิ่งกัดริมฝีปากแบบกึ่งยิ้มกึ่งบึ่ง มองผม ตีผมที่แขนดังเพี้ยะก่อนจะก้มลงไปอมควยให้ผมใหม่ แล้วพูดว่า อร่อย
"แล้วชอบมั๊ย"
"ชอบ"
"ซีดดส์ กิ่งดีจังเลย พี่มีความสุขจังดูดควยพี่ให้น้ำแตกเต็มปากเลยนะ"
ตอนนั้นผมเพิ่งพบข้อแตกต่างระหว่างน้าแก้วกับกิ่งน้าแก้วเป็นผู้หญิงที่ผมเย็ดได้มันส์ได้สะใจ แต่กิ่งให้ความรู้สึกถึงความเป็นลูกผู้ชายในตัวผม จะมีอะไรที่ดึงดูดความสนใจของผู้ชายได้เท่ากับการได้ปราบผู้หญิงที่ชอบข่มตัวเองให้สยบยอมได้มันเหมือนลูกผู้ชายพันธ์แท้ได้ปราบม้าพยศ
'โอ้ววววกิ่ง น้ำพี่จะแตกแล้ว"
ผมบอกพร้อมลุกขึ้นยืนสาวควยเร็วๆ เพื่อเร่งให้น้ำแตก โดยมีกิ่งคุกเข่าอ้าปากรอรับ ผมชักควยจนน้ำแตกใส่ปากเธอจนล้นทะลัก ออกมาข้างนอกแล้วให้กิ่งกลืนลงไป เธอก็กล้ำกลืนลงไปจนน้ำตาไหลเหมือนเธอกลืนน้ำคำใหญ่ๆลงไปพรวดเดียวจนเจ็บคอหอย เพราะน้ำผมเยอะมาก
ตอนนั้นผมยิ้มและมีความสุขกับเธอทำให้เธอดูสบายใจและเบิกบานขึ้น เธอนอนกอดผมและชวนผมคุยทั้งคืนทั้งทีหน้ายังมีรอยเปียกน้ำกามผมอยู่เป็นคราบ จนผมต้องชวนเธอไปล้างเพราะเดี๋ยวพี่จันกลับมาจะเป็นเรื่อง
นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมลักลอบได้เสียกับกิ่งหีเธอเจ็บไปเป็นอาทิตย์ แต่หลังจากนั้น เราก็ค่อยๆหมั่นเย็ดกันจนควยผมเข้าได้ไปมิดด้าม และเย็ดเธอได้จนน้ำแตกเสร็จคาหีเราลักลอบได้เสียกันนานหลายเดือนโดยพี่จันไม่รู้ แต่เมื่อบ่อยเขา มันก็เริ่มเผยพิรุทออกมาโดยเฉพาะ กิ่ง ที่แววตา และการปฏิบัติต่อผมมันเปลี่ยนไปจากแต่ก่อนอย่างชัดเจน แม้เธอพยายามทำเหมือนไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงแต่พี่จันก็เริ่มสงสัย
แล้วคืนหนึ่งที่เรามาขายของจังหวัดหนึ่งทางอีสานหลังจากตะเวนภาคเหนือมานาน พี่จันก็บอกว่าจะไปธุระเหมือนเคยไม่รู้กิ๊กพี่จันนี่มีทั่วประเทศหรือป่าว เหมือนแกเป็นชายเดี่ยวที่มีคู่ขาอยู่เกือบทุกจังหวัด
คืนนั้นพอเราปิดเต็นท์กันเสร็จกิ่งก็ชวนผมไปอาบน้ำ เราเย้ดกันที่ห้องน้ำรอบหนึ่งแล้วมาต่อกันที่เต็นท์ตอนนั้นผมกำลังเลียหี เบิร์นให้กิ่ง เธอกำลังครางร้องอย่างสุดเสียว แต่แล้วพี่จันก็โพล่เข้ามาพร้อมมีดด้ามใหญ่ในมือเรา 2 คนใจหายไปอยู่ตาตุ่มรีบแยกออกจากกัน
"ไอ้เหี้ยไอ้เนรคุณ มึงตายแน่วันนี้"
พี่จันถือมีดปรี่เข้ามา กิ่งต้องรีบผวาเข้าไปห้ามทั้งที่ยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้าบอกพ่อใจเย็นๆ อย่าฆ่าพี่ใหญ่นะ พี่ใหญ่เป็นผัวนู๋นะ
พี่จันยิ่งฟังยิ่งขึ้นแต่เข้ามาฟันผมไม่ถนัดเพราะติดลูกสาวที่กอดเกาะห้ามไว้เต็มที่ เลยร้องด่าว่า
"ไอ้สัตว์กูเป็นคนสอนมึงเบิร์น เสือกมาเบิร์นหีลูกกู ไอ้ใหญ่วันนี้กูไม่ฆ่ามึงกูไม่ใช่คน"
กิ่งเห็นพ่อเธอจะฆ่าผมให้ได้รีบร้องบอกผมว่า
"พี่ใหญ่หนีไปก่อนเร็ว กิ่งจะเอาไม่อยู่แล้ว"
ผมเลยรีบคว้าเสื้อผ้า ชนิดที่ไม่ทันได้สวม วิ่งหนีเป็นชีเปลือยออกจากเต็นท์ไปโดยไม่เหลียวหลังผมวิ่งไปชนิดลืมเหนื่อยลืมอายไม่กล้าหยุด จนไม่รู้ไปทิศทางไหน สักพักหอบไม่ไหวจะขาดใจทิ้งตัวนั่ง คิดในใจว่าอยากจะฆ่าก็ฆ่าเหอะวะ กูวิ่งไม่ไหวแล้ว
แต่ดูเหมือนผมหนีมาไกลโข จนไม่รู้ตัวเองอยู่ตรงไหนเพราะผมวิ่งตัดเข้าท้องนา และพี่จันตามมาไม่ทัน ผมนั่งพักเหนื่อยอยู่ครู่หนึ่งสมองคิดอะไรไม่ออกก่อนลุกขึ้นใส่เสื้อผ้า ดีที่ตอนนี้มันเที่ยงคืนกว่า ไม่ค่อยมีคนเห็นก็เลยตรงไปนั่งพักที่เขียงนาใกล้ๆก่อน
เอ้ย ไอ้ไอ้ใหญ่ เอ้ย ไอ้ใหญ่ ไหนหลวงพ่อบอกว่ามีดวงนารีอุปถัมภ์ไงวะ ทำไมกูไปยุ่งกับผู้หญิงคนไหน มันถึงได้ซวยแบบนี้ทุกที แล้วตอนนี้จะทำยังไงหนักกว่าตอนที่ออกจากวัดอีก ทั้งไม่มีที่ไปทั้งไม่มีเงิน มีเสื้อผ้าติดตัวมาชุดเดียวแถมรองเท้าก็ไม่มี
ผมคิดตัดพ้อต่อตัวเองเหมือนคนสิ้นหนทาง ใจหนึ่งอยากจะกลับไปขอโทษพี่จันเพราะเสียดายกิ่งไม่อยากแยกจากกันแบบนี้ถ้าพี่จันยอมรับให้ผมแต่งงานกับกิ่งผมก็เอา แต่อีกใจหนึ่งก็กลัวพี่จันฆ่าเอารู้สึก 2 จิต 2 ใจตัดสินไม่ได้ คิดมันจนฟ้าสาง ตัดสินใจเป็นไงเป็นกันวะกลับไปที่ตลาดนัดพูดกันให้รู้เรื่องเพราะผมก็รักกิ่งอยู่
แต่ปรากฏว่าเต็นท์พี่จันถูกรื้อเก็บไปแล้ว เพราะที่เกิดเรื่องเมื่อคืน ก็มีพ่อค้าแม่ค้าเร่ที่นอนเฝ้าเต็นท์รู้เห็นไม่ใช่น้อยพี่จันไม่ทนอายขายอยู่หรอก คงไปตั้งแต่เกิดเรื่องเลยผมรู้สึกใจหายที่จะไม่ได้เจอกิ่งอีก มันเหมือนรักแรกที่ต้องจากอย่างไม่เต็มใจที่หนักกว่านั้นก็คือ ตอนนี้ผมเหลือตัวคนเดียว และไม่มีอะไรติดตัวเลยผมจะทำยังไงต่อไป
ตอนนั้นรู้สึกท้อแท้ไปหมดไม่รู้จะทำยังไงเดินมันเรื่อยเปื่อย หิวก็หิวตอนนั้นที่ผมเดินอยู่ริมถนนอย่างไร้จุดหมาย รองเท้าก็ไม่ได้ใส่ เงินก็ไม่มีสภาพไม่ต่างจากพวกจรจัด
เผอิญเจอ เด็กผู้หญิงสามคนปั่นจักรยานกันมา 2 คัน คันหนึ่ง เป็นเด็กสาวอายุ ประมาณ 14-15มีเด็กผู้หญิงอายุประมาณ 10 ขวบซ้อนท้ายมา ส่วนอีกคนเป็นเด็กผู้หญิงอายุประมาณ 12ขี่มาคนเดียว
ทั้งสามคนกำลังปั่นจักรยานคุยเล่นกันมาแต่เมื่อเห็นผมก็มีอาการหวาดกลัวเล็กๆ เงียบเสียงลงไป พากันปั่นผ่านไปเงียบๆผมเห็นในตะกร้าเด็กสาวที่มีเด็กหญิงซ้อนท้าย มีถุงก๊วยเตี๋ยวอยู่หลายถุง ตอนนั้นมันหิวจนอดไม่ได้จริงๆพูดไปว่า
"น้องขอพี่กินก๊วยเตี๋ยวสักถุงได้มั๊ย พี่หิวจะตายอยู่แล้ว"
ทั้งหมดปั่นจักรยานเลยผมไป เหมือนไม่สนใจ แต่ เด็กสาว อายุ 15กลับไปหยุดจอดแล้วหันมองมาที่ผม ผมได้ยินเด็ก 12 ที่ขี่จักรยานอีกคันพุดเตือนว่า
"พี่นาง อย่าไปยุ่งดีกว่า คนบ้าหรือเปล่าไม่รู้"
แต่เด็กสาวอายุ 15 ที่ชื่อนางบอกว่า
"ดูเขาหิวจริงๆนะ เราแบ่งก๊วยเตี๋ยวไปให้เขาถุงหนึ่งเหอะ"
"แต่เราเอาเงินมาพอดีซื้อนะให้ไปแล้วเอาเงินที่ไหนไปซื้อใหม่"
เด็กสาว 12 ทัดทานอีก
แต่เด็กสาวที่ชื่อนาง ยิ้มแล้วบอกว่า
"ไม่เป็นไรหรอกเอาส่วนของพี่ไปก็ได้"
แล้วเธอก็ถีบจักรยานวกกลับมาหาผม แล้วยื่นก๊วยเตี๋ยวให้ 1 ถุง
ผมก็ดีใจรีบรับมา ตอนนั้นถึงได้สังเกตว่าเด็ก สามคนนี้ หน้าตาดีหมดเลยไม่เหมือนลูกชาวนาทั่วไป ผิวพรรณก็ดี โตขึ้นนี่คงสวยกันหมดทุกคน
"ขอบคุณนะครับน้อง ไม่ได้น้องละก็พี่แย่เลย"
ผมบอกกับเด็กสาวที่ชื่อนางอย่างกันเอง เธอก็ยิ้มตอบแต่ไม่ได้พูดอะไรแล้วก็พาน้องๆ ปั่นจักรยานกันไป
วันนั้นผมอยู่รอดได้ด้วยก๊วยเตี๋ยว 1 ถุง ของเด็กสาวที่ชื่อนางและอาศัยนอนบนเขียงนา จนอีกวันหนึ่ง มีชาวนามาเจอผมนอนอยู่บนเขียงนาของเขา เขาก็เข้ามาปลุกผมถามว่ามาจากไหน ทำไมมานอนที่นี่ ชาวนาคนนั้นมากับลูกสาวลูกสาวของชาวนาคนนั้นก็คือนาง นั้นเอง
เธอทักผมว่า
"อ่าว พี่ยังอยู่แถวนี้อีกเหรอ"
พ่อเธอก็ถามอย่างสงสัยว่ารู้จักกันเหรอ นางก็เล่าให้พ่อตัวเองฟังว่าเจอเมื่อวาน ผมมาขอก๊วยเตี๋ยวกิน พ่อเธอก็เลยเข้ามาคุยกับผม สอบถามว่าไปไงมาไงถึงอยู่สภาพนี้เพราะดูแล้ว ผมคุยรู้เรื่องไม่ใช่คนบ้า ตอนนั้นผมไม่รู้จะบอกยังไงดีจริงๆ ก็เลยเงียบ
ชาวนาคนนั้นเห็นผมไม่ตอบ ก็เปลี่ยนไปถามว่า
"แล้วนี่จะไปไหน จะได้ช่วย"
.ผมก็บอกว่า
"ไม่รู้ไปไหนเหมือนกันครับ เพียงแต่อยากหางานทำ"
นางก็สอดขึ้นมาว่า
"พ่อ พ่ออยากหาคนงานพอดีไม่ใช่เหรอ ก็จ้างพี่เขาสิ เขาจะได้มีงานทำ"
นางพูดไปเหมือนเด็กที่มองโลกแง่ดี แต่พ่อไม่ได้คิดง่ายๆ อย่างนั้น เพราะจะจ้างคนไม่รู้จักหัวนอนปลายตีนมันก็ไม่ไว้วางใจ ผมดูออกเลยรีบพูดว่า
"น้าจะหาคนงานจริงเหรอครับ น้าจ้างผมได้นะครับน้าวางใจได้ครับผมไม่ใช่คนร้ายที่ไหน ผมไม่เคยทำผิดกฎหมายด้วย"
"โห่ ไอ้ตอนนี้ก็พูดอย่างนี้เหมือนกันหมดแหละแต่ใครจะไปรู้เบื้องหลังจริงๆ ใช่มั๊ย"
พ่อของนาง พูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยจะเชื่อที่ผมบอก แต่นางก็ช่วยพูดว่า
"พ่อ นู๋ดูพี่เขาก็เป็นคนดีอยู่นะ เขาไม่ใช่คนเลวหรอกนู๋ดูออก และอีกอย่างเดี๋ยวนู๋ก็เปิดเทอมแล้วนะพ่อ แล้วใครจะช่วยพ่อทำนา"
พ่อของนางจึงชั่งใจคิด ก่อนจะบอกว่า
"ก็ได้ไอ้หนุ่ม แต่ถ้าเอ็งคิดมิดีมิร้ายกับครอบครัวข้าละก็ข้าไม่ไว้เอ็งแน่ๆ"
ตอนนั้นผมรู้สึกเข็ดแล้ว กับการแอบกินลูกกินเมียคนอื่น ตอนนี้ต้องการแค่ที่ซุกหัวนอนมีข้าวกินก็พอใจแล้วผมรีบรับปากยืนยันหนักแน่น
ชาวนาคนนั้นหรือพ่อของนางก็รับผมเข้าทำงานให้ช่วยงานทำนา และทำสวน เขามีชื่อว่าชิต ผมเลยเรียกว่าน้าชิต
ครอบครัวน้าชิตไม่ได้รวยอะไรมากมีที่ดินพอทำกิน และมีกันแค่ 5 คน มีน้าชิต เมียน้าชิต และลูกสาว 3 คน ชื่อว่า นางกลาง และก้อย
นางเป็นพี่คนโตเป็นคนขยันเอางานเอาการ กิริยานุ่มนิ่มเรียบร้อย แบบเด็กสาวต่างจังหวัดและชอบนุ่งผ้าถุงแบบแม่ ส่วนกลาง เป็นเด็กท่าทางเอาเรื่องนิสัยแก่นๆ ชอบเป็นหัวโจกไม่ค่อยยอมใครแต่รักพี่รักน้องมาก และก้อยเป็นเด็กฉลาดช่างพูด และว่านอนสอนง่าย และชอบตามพี่สาว
ผมมาทำงานกับครอบครัวนี้ โดยช่วยทำนาและทำสวนได้ค่าจ้างไม่มากแต่ก็มีที่อยู่ที่กิน และทุกคนก็ดีกับผมด้วย ตอนนั้นผมจึงตั้งปณิธานไว้ว่าจะไม่ให้เกิดเรื่องแบบที่แล้วๆมาจนต้องโดนไล่ออกไปอีก โดยยึดถือคำหลวงพ่อไว้ว่า สัจจะและความจริงใจเมื่อผมตั้งปณิธานไว้แล้ว ผมต้องยึดสัจจะ เมื่อบ้านนี้ดีกับผมผมก็ต้องมีคว
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น