อาถรรพ์ปลัดขิก ตอนที่ 12 รสรักนักวอลเลย์สาว
โดย Kamen Rider V-3
"ทำไมวะ...น้ำมันเทพรัญจวนก็ทำแล้ว ขอเพียงเอ็งเอามาใช้ ผู้หญิงในโลกนี้ทุกคนก็จะยอมสยบต่อเอ็งด้วยความเต็มใจ
มันไม่ดีตรงไหนวะ แล้วไอ้การมานั่งน้อยเนื้อต่ำใจอยู่ในรถเนี่ยมันช่วยอะไร ไอ้ผู้หญิงพวกนั้นมันมารู้ด้วยไหมว่าเอ็ง
เป็นเทพบุตรสุดประเสริฐ ผลสุดท้ายก็ถูกหมาคาบไปแดก"
ป๊อดนั่งฟังด้วยอาการคอตกอย่างยอมรับ จริงอย่างที่น้าขิกของเขาพูด กี่ครั้งแล้วที่เขารู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจอย่างนี้
ตาของเขาจ้องมองไปยังแอนท์ที่กำลังใช้ฝ่ามือตีมาร์คอย่างหยอกล้อ ผิดกันกับเวลาที่พูดกับเขาอย่างชัดเจน เธอต้องการได้แฟนหล่อรวย
ถึงแม้ว่าผู้ชายคนนั้นกำลังจีบเพื่อนของเธออยู่ เธอก็ยังพยายามหาวิธีแย่งเพื่อให้ได้มา
มาร์คเองก็เหมือนกันทั้งๆที่ตามจีบหลิวอยู่แท้ๆ แต่พอลับหลังเขาก็จีบแอนท์ด้วย ทุกคนต่างมีวิธีที่จะได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการทั้งสิ้น
แล้วมันจะผิดอะไรถ้าเขามีวิธีที่จะทำอย่างนั้นบ้างเพื่อตัวเอง
ป๊อดปล่อยความคิดเตลิดลอยไปไกล แล้วเอื้อมมือไปหยิบกระเป๋าสะพายของตัวเองล้วงเอาขวดน้ำมันเทพรัญจวนสีเหลืองอำพัน
ในขวดแก้วใสขึ้นมาพิจารณาดูอย่างใช้ความคิด
แต่แล้วเขาก็ต้องสะดุ้งจนสุดตัว เมื่อได้ยินเสียงเปิดประตูรถดังขึ้นจากด้านหลัง
ป๊อดลุกลี้ลุกลนยัดขวดน้ำมันเทพรัญจวนลงในกระเป๋าทันที แต่ด้วยความรีบร้อนทำให้ขวดน้ำมันหลุดจากมือของเขา
ล่วง
ลงไปยังพื้นรถ
หลิวสอดตัวลงไปนั่งที่ตอนหลังของรถ แล้วมองดูป๊อดก้มๆเงยๆ คล้ายกับกำลังหาสิ่งของอยู่
"หาอะไรเหรอ"
"ปะ...ปะ...เปล่าครับ"
"ถ้างั้นก็รีบไปสิ"
"ครับ"
ป๊อดจำเป็นต้องปล่อยขวดน้ำมันเทพรัญจวนไว้อย่างนั้น แล้วตั้งใจว่าเมื่อไปส่งหลิวแล้วค่อยค้นหาในภายหลัง
พอเขาเข้าเข้าเกียร์แล้วหมุนพวงมาลัยเตรียมจะเบนเบนหัวรถออก ก็ได้ยินเสียงเคาะกระจกจากภายนอกด้านที่หลิวนั่งอยู่
เขาจึงหยุดรถแล้วหันไปดู ก็เห็นมาร์คยื่นหน้าทำสัญญาณให้หลิวลดกระจกลง
"หลิว...วันนี้กลับกับมาร์คเถอะ ให้มาร์คไปส่งเถอะนะ"
"ไม่ได้หรอก....เดี๋ยวเตี่ยว่าเอา....ขอบใจนะมาร์ค"
"แหม...มาร์คไม่เข้าใจเลยทำไมเตี่ยของหลิวถึงไว้ใจไอ้เด็กวัดนี่นัก"
ป๊อดได้ยินมาร์คพูดแขวะตนก็เหลียวกลับไปสบตากับมาร์ค
"มีอะไรวะไอ้เด็กวัด.....มึงมองอะไร หรือว่ามึงกับกูจะมาลองกันอีกซักตั้งดีไหม กูอยากรู้นักว่าไอ้มวยลิงของมึงมันจะแน่ซักแค่ไหน"
ป๊อดหันหน้ากลับไปแล้วข่มความรู้สึกโกรธเอาไว้ตามคำสอนของเถ้าแก่เจียง จนหลิวเห็นถึงความพยายามที่จะไม่ต่อปากต่อคำกับมาร์คของป๊อด
"พอเถอะมาร์ค....จะพูดให้เป็นเรื่องขึ้นมาทำไมอีกล่ะ"
มาร์คมองหน้าหลิว แล้วก็พึมพำออกมา ก่อนที่จะล่าถอยออกไป
"โธ่...คิดว่าจะแน่"
-----
ป๊อดขับรถออกจากมหาวิทยาลัยไปส่งหลิวที่บ้านเรียบร้อยแล้ว และเขาก็ลืมเรื่องที่ทำขวดน้ำมันเทพรัญจวนตกไว้ในรถไว้จนเสียสนิท
พอได้เวลาออกไปรับหนิง เขาก็เดินออกจากห้องขับรถไปรับหนิงที่สนามซ้อมทันที พอไปถึงเขาก็ตรงไปนั่งที่ประจำบนอัฒจรรย์ล่างสุด
เพื่อรอคอยการฝึกซ้อมวอลเล่ย์บอลของหนิง ซึ่งเขาไม่เคยเบื่อหน่ายต่อการรอคอยเลยสักครั้ง
วันนี้ก็เหมือนกับวันก่อนๆที่การฝึกซ้อมของสาวๆนักกีฬาวอลเลย์บอล ถูกแบ่งออกเป็นสองทีมแล้วแข่งขันกัน และแน่นอนสาวคนที่เป็นเป้าสายตาของเขา
อยู่ตลอดเวลาก็คือแจง เธอเป็นนักกีฬาที่ทุ่มเทในการฝึกซ้อมอยู่ตลอดเวลาโดยไม่รู้ตัวเลยว่า ขณะที่เธอขมักเขม้นฝึกซ้อมอยู่นั้น มีชายหนุ่มนั่งจ้องมอง
ส่วนสัดของเธออย่างไม่วางตา
แม้เธอจะมีรูปร่างที่บอบบางแต่กลับมีสะโพกอันโด่งงอนกลมกลึงได้สัดส่วน ยิ่งเวลาก้มรับลูกหรือล้มลงไปนอนอยู่ต่อหน้าของเขา แล้วพยายามดันตัวลุกขึ้นมา
สองกลีบงามกลางหว่างขาของเธอก็จะปรากฎย้อยออกมาทางด้านหลัง ซึ่งป๊อดก็คอยจับจ้องมองดูอยู่ตลอดเวลาอย่างไม่เบื่อหน่าย แม้ว่าเขาจะเห็นอยู่ทุกครั้ง
ที่มานั่งคอยอยู่ก็ตาม เขายอมรับอยู่ในใจว่าทุกอากัปกิริยาของแจงที่เคลื่อนไหวล้วนแต่ถูกใจเขาไปหมด
"เป็นไงวะ.....อยากฟัดนังหนูนี่เหรอ"
ป๊อดถอนหายใจอย่างเบื่อหน่ายที่ถูกภูตแห่งปลัดขิกทักขึ้น
"เฮ้อ...เบื่อจริงๆเลย....ที่ต้องมีใครมาแอบดูความคิดของเราเนี่ย ผมว่าน้าขิกกลับไปอยู่ในปลัดขิกเถอะ"
"เฮ้ยๆๆ....ข้าช่วยเองได้นะ....ทำไมไม่เอาน้ำมันเทพรัญจวนออกมาใช้วะ"
"เออ....ลืมเลย ผมทำตกไว้ในรถนี่หว่า"
พอป๊อดนึกขึ้นมาได้ก็คิดจะออกไปที่รถเพื่อค้นหาน้ำมันเทพรัญจวนที่ทำตกเอาไว้ในรถ
"ปรี๊ดดด.........."
เสียงนกหวีดดังยาวขึ้นจากการเป่าของโค้ช เป็นสัญญาณของการสิ้นสุดการฝึกซ้อม หนิงเดินตรงเข้ามาหาเขาแล้วร้องทักขึ้น
"จะไปไหนล่ะป๊อด....มาช่วยหนิงหิ้วกระเป๋าหน่อยเร็ว"
"อ้าว...แล้วหนิงไม่เปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนเหรอครับ"
"ไม่ล่ะ เดี๋ยวสวมเสื้อคลุมเอา วันนี้เลิกช้ารีบกลับบ้านดีกว่า ต้องกลับไปทำรายงานต่อด้วย"
ขณะที่ป๊อดกำลังก้มลงจะหิ้วกระเป๋าของหนิง เขาก็เหลือบเห็นแจงเดินหิ้วกระเป๋าเดินยิ้มเข้ามา
"หวัดดีจ้ะป๊อด"
"สวัสดีครับ"
ป๊อดพยักหน้ากล่าวทักทายกลับ แล้วถือโอกาสเพ่งมองใบหน้าของแจงในระยะใกล้ๆอย่างชื่นชมในความสดใสของเธอ
"หนิง.......วันนี้แจงขอกลับด้วยได้ไหม มันมืดมากแล้วอ่ะ ไม่อยากนั่งแท๊กซี่กลับ ขอลงที่บ้านหนิงก็ได้เดี๋ยวไปต่อรถเมล์เอา"
"เอาซี่....ไม่ต้องต่อรถหรอก...เดี๋ยวให้ป๊อดขับไปส่ง...แค่นี้เอง"
แจงยิ้มแล้วหันไปหาป๊อด
"ป๊อด...แจงรบกวนหน่อยนะ"
ป๊อดยิ้มรับออกมาอย่างเต็มใจ
"สบายมากครับ"
แจงเห็นป๊อดถือกระเป๋าเตรียมจะเดินไปที่รถ และเห็นหนิงสวมเสื้อคลุมเหมือนเตรียมจะขึ้นรถไปทั้งชุดฝึกซ้อม ก็เอ่ยถามขึ้น
"อ้าว...แล้วหนิงไม่เปลี่ยนชุดเหรอ"
"ไม่ล่ะ....ไปทั้งอย่างนี้แหละ...จะรีบไปทำรายงาน...แจงก็ไปทั้งชุดนี้แหละเดี๋ยวป๊อดก็ขับไปส่งถึงหอพักอยู่แล้วนี่"
"งั้นรอแป๊ป...ขอแจงเอาเสื้อคลุมในกระเป๋าออกมาก่อน"
"โอเค งั้นหนิงไปซื้อน้ำรอนะ"
แจงวางกระเป๋าสะพายลงกับพื้นแล้วนั่งลงค้นหาเสื้อของเธอ ป๊อดมองตามเรือนร่างของแจงด้วยสายตาที่ซุกซนแล้วก็ต้อง
จ้องนิ่งค้างอยู่อย่างนั้น เมื่อเห็นเป้ากางเกงของแจงจากการนั่งยองๆค้นหาเสื้อคลุมของเธอ กางเกงผ้ายืดสีน้ำเงินที่เธอใส่อยู่นั้น
มันรัดซะจนเนินเนื้อกลางหว่างขาของเธอแบ่งออกเป็นสองกลีบอย่างชัดเจน ป๊อดจ้องมองแล้วก็ต้องถึงกับกลืนน้ำลายลงคออย่างลืมตัว
เขาพึ่งรู้เดี๋ยวนี้เองว่า ตรงนั้นของแจงอวบอูมกว่าที่เขาคิดไว้มากนัก
แจงค้นหาเสื้อคลุมของเธออย่างรีบเร่งด้วความเกรงใจที่ต้องให้ป๊อดรอ
"รอแป๊บนึงนะป๊อด .....เอ....อยู่ไหนนะ อ้อ...เจอแล้ว"
แจงรีบดึงเสื้อแขนยาวขึ้นจากกระเป๋ามาสวมอย่างรีบเร่ง จนเศษสตางค์ที่เธอใส่ไว้ในกระเป๋าเสื้อร่วงพรูออกมาตกลงตามพื้น
"โอ๊ะ...ตายแล้ว....ฉันนี่ซุ่มซ่ามจริงๆ"
"ไม่เป็นไรครับ....เดี๋ยวผมช่วยเก็บ"
ป๊อดปราดเข้าไปช่วยเก็บเหรียญที่ตกอยู่กับพื้นข้างๆเท้าของแจง แล้วหันไปตรวจสอบรอบๆตัวว่าได้เก็บมาหมดแล้วหรือไม่
แต่พอเขาเงยหน้าขึ้นก็เผชิญกับเป้ากางเกงของแจงเข้าอย่างจังและเป็นระยะที่ใกล้อย่างที่สุด ป๊อดเพ่งมองดูเนินเนื้ออันโหนกนูน
ที่อยู่ตรงหน้าจนรู้สึกได้ถึงจังหวะลมหายใจของตัวเองที่เต้นไม่เป็นปกติ และที่สำคัญไปกว่านั้น เจ้าท่อนเอ็นของเขาก็แข็งตัวขึ้น
อย่างรวดเร็วจนคับเป้ากางเกง มือของป๊อดที่กำเศษเหรียญอยู่ก็เหมือนกับจงใจอ่อนแรงปล่อยเศษเหรียญตกลงมาอีกครั้้ง
พอแจงใส่เสื้อเสร็จเธอก็ทรุดตัวลงนั่งช่วยป๊อดเก็บเศษเหรียญอย่างรีบเร่ง เธอขยับตัวเอื้อมมือไปเก็บเศษเหรียญทั้งใกล้และไกล
อย่างคล่องแคล่ว แต่ป๊อดกลับนั่งนิ่งจ้องมองเป้ากางเกงของแจงอย่างไม่วางตา มันทั้งใกล้และชัดเจนกว่าตอนที่ยืนมองมากมายนัก
ยิ่งเธอขยับเรียวขาไปมาเพื่อเอื้อมไปหยิบเหรียญก็ยิ่งโชวส่วนสัดของเนินเนื้อส่วนนั้นของเธอจนเขาสามารถจินตนาการถึงรูปร่างของมันได้
ป๊อดเกิดอารมณ์งุ่นง่านอย่างที่สุดแล้วหันมาจ้องมองใบหน้าสวยใสของเธอนิ่งค้างอยู่เช่นนั้น เขาคิดอยู่ภายในใจว่าหากน้ำมันเทพรัญจวน
ยังอยู่ในตอนนี้ เขาคงจะต้องตัดสินใจใช้มันแน่ๆ แจงเองเมื่อเก็บเหรียญมาได้หมดก็เงยหน้าขึ้นมาแล้วสบตากับป๊อดโดยบังเอิญ
ทันทีที่เธอสบตากับเขาก็เกิดนิ่งค้างตกอยู่ในภวังค์ เธอรับรู้ได้ถึงพลังอะไรบางอย่างที่ถ่ายทอดออกมาจากตาคู่นั้น มันทำให้เธอรู้สึกขนลุก
และวาบหวิวในอารมณ์จนแทบจะซบร่างเข้าไปหาป๊อด แต่แล้วเธอก็กลับมาได้สติแล้วหันไปมองทางอื่นทั้งที่ใจของเธอยังเต้น
อย่างไม่เป็นจังหวะ ก่อนที่จะรีบยืนขึ้นแล้วเดินตามหนิงไป
ป๊อดยืนขึ้นแล้วมองตามร่างของแจงไปอย่างนึกเสียดาย เขาไม่รู้ตัวเลยว่าเมื่อสักครู่ความต้องการอย่างแรงกล้าของเขา ถูกแปรเปลี่ยน
เป็นอำนาจจิตแล้วถ่ายทอดออกมาทางสายตาจนทำให้แจงหวั่นไหวตกอยู่ในอำนาจจองเขาไปครู่หนึ่ง การที่เขาฝึกฝนไสยดำจนละทิ้ง
ความยับยั้งชั่งใจ มันเริ่มทำให้พลังอำนาจในตัวเขาแสดงพลังออกมาในยามที่เขาต้องการสิ่งใดอย่างแรงกล้า
รถถูกขับเคลื่อนออกไปบนท้องถนนที่สองข้างทางเริ่มเงียบสงบและมีรถบางตา โดยมีหนิงนั่งอยู่เคียงข้างอยู่ตอนหน้า ส่วนแจงนั่งอยู่ที่เบาะหลัง
ทั้งสองสาวพูดคุยได้เพียงครู่ก็เริ่มนิ่งเงียบแล้วมีอาการสัปหงกเป็นบางครั้งจากความเมื่อยล้าและเหน็ดเหนื่อยของการฝึกซ้อม
ป๊อดเหลือบตามองไปยังกระจกส่องหลังเห็นแจงนั่งหลับตานิ่งเงียบ ตอนนี้เขาเริ่มควบคุมอารมณ์ได้เกือบเป็นปกติแล้ว และก็รู้สึกดีใจ
ที่ไม่ได้ใช้น้ำมันเทพรัญจวนกับแจงอย่างที่ตั้งใจไว้ในตอนแรก
ในที่สุดป๊อดก็ขับรถมาถึงบ้านเพื่อส่งหนิงให้ลงไปก่อน
"แจง.....หนิงไม่ตามไปส่งนะให้ป๊อดขับไปส่งแจงคนเดียวก็แล้วกัน จะรีบไปทำรายงานน่ะ"
"อื้อ.....ไม่เป็นไร....บาย......"
พอหนิงลงจากรถป๊อดก็ขับรถออกไปจากบ้านอีกครั้ง โดยมุ่งหน้าไปตามเส้นทางที่แจงบอก ป๊อดรู้สึกดีใจที่ได้มีโอกาสอยู่กับแจงเพียงลำพัง
เขาจึงพยายามหาเรื่องชวนเธอคุย
"แจงดูทุ่มเทมากเลยนะ เวลาฝึกซ้อมดูแล้วน่าเหนื่อยแทน"
"แหม....ป๊อด ไม่ขนาดนั้นหรอก ลองโค้ชไม่มาคุมสิ ดูซิแจงจะทุ่มเทไหม....ฮ่าๆๆๆ"
"อ๋อ.......ขยันเฉพาะตอนอยู่ต่อหน้าโค้ช"
"ช่าย.....ฮ่าๆๆๆ........อ้อ...ชลอลงหน่อย..ตรงแยกข้างหน้าเลี้ยวขวานะป๊อด"
"เอี๊ยด !."
ป๊อดหักพวงมาลัยเลี้ยวขวาเข้าไปในซอยตามที่แจงบอก แต่แล้วก็ต้องเบรคอย่างกระทันหัน เมื่อจู่ๆก็มีมอเตอร์ไซด์ปาดเข้ามาตัดหน้ารถ
จนกระเป๋าของแจงที่วางอยู่บนเบาะเลื่อนตกลงไปยังพื้นรถ
แจงก้มลงเก็บกระเป๋าขึ้นมาพร้อมกับบ่นขึ้น
"ระวังนะป๊อด มอเตอร์ไซด์ในซอยนี้ เป็นอย่างนี้แหละ"
ในขณะที่เธอยกกระเป๋าขึ้นมา สายตาของเธอก็กระทบกับของสิ่งหนึ่งที่กำลังกลิ้งไปมาอยู่บนพื้นรถ มันเป็นขวดแก้วใส
บรรจุน้ำสีเหลืองไว้ภายใน แจงก้มลงหยิบมันขึ้นมาดูอย่างพิจารณาแล้วก็ร้องถามขึ้น
"นี่อะไรเหรอป๊อด"
ป๊อดมองผ่านกระจกส่องหลังไปตามคำเรียกของแจง พอเห็นขวดน้ำมันเทพรัญจวนก็ถึงกับพูดขึ้นอย่างร้อนรน
"อ๋อ....ของผมเอง.....มา....ส่งมาให้ผมเถอะ"
แจงเห็นป๊อดมีสีหน้าตกใจ ก็คิดสงสัยและตั้งใจจะแกล้งพูดหยอกล้อป๊อด
"ไม่.....ป๊อดบอกมาก่อนว่ามันคืออะไร หรือว่าเป็นน้ำมันพรายเอาไว้ดีดใส่สาวๆใช่ไหม ....ฮิๆๆๆ"
แจงพูดโดยหารู้ไม่ว่า สิ่งที่เธอพูดออกไปนั้นมันใกล้ความจริงอย่างที่สุด แม้ว่ามันไม่ใช่สิ่งเลวร้ายอย่างน้ำมันพราย
แต่ก็สามารถให้ผลได้ใกล้เคียงกันอย่างไม่ผิดเพี้ยน
"น้ำมันจันทร์หอมน่ะ......มา.......คืนให้ผมเถอะ"
แจงเห็นสีหน้าของป๊อดที่พูดอย่างจริงจัง ก็คิดที่จะคืนให้
"คืนให้ก็ได้ สงสัยจะเป็นน้ำมันพรายจริงๆถึงได้หวงนัก แต่ก่อนจะคืนขอดมดูหน่อยนะ"
แจงไม่ได้คิดอะไรจริงจังอย่างที่เธอพูด แค่เพียงเธอได้ยินว่าเป็นน้ำมันจันทร์หอมเธอก็อยากจะทดลองดมกลิ่นดู และไม่รอคำอนุญาตจากป๊อด
แจงใช้มือหมุนเกลียวฝาที่ปิดอยู่ออกแล้วสูดดมในทันที
"อย่าาาา"
สายไปเสียแล้ว กลิ่นหอมระรื่นของน้ำมันเทพรัญจวนถูกแจงสูดเข้าไปจนเต็มปอด พลางหลับตาพริ้มอย่างดื่มด่ำเมื่อกลิ่นของมันซึมซาบ
เข้าสู่นาสิกประสาทของเธอ
"หอม....หอม...ดีเหลือเกิน ป๊อด"
ป๊อดมองแจงผ่านกระจกหลังอย่างตกใจ พลางขับรถตรงไปในซอยนั้นแล้วจอดลงที่หน้าตึกสูงแห่งหนึ่งที่มีป้ายชื่อตรงตามที่แจงเคยบอกไว้
หลังจากจอดรถแล้วจึงหันกลับมารับเอาขวดน้ำมันเทพรัญจวนออกไปจากมือของแจง พร้อมกับเพ่งมองดูอากัปกิริยาของเธอ
แจงเริ่มมีอาการวูบไหวในอารมณ์ทันทีที่ได้กลิ่นของน้ำมันเทพรัญจวน เธอรู้สึกเคลิบเคลิ้มใจสั่นหวิว และเส้นขนลุกตั้งชันไปทั้งร่าง
ป๊อดจ้องมองเธอด้วยความรู้สึกสองอย่างในเวลาเดียวกัน ใจหนึ่งรู้สึกดีใจอย่างที่สุดที่ในวันนี้เขาจะได้ลิ้มลองสาวนักวอลเล่ย์คนนี้แล้ว
แต่อีกใจก็คอยย้ำเตือนว่ามันไม่ถูกต้อง
"แจง....ที่นี่ใช่ไหมครับ คอนโดของแจง"
แจงจ้องมองป๊อดแล้วก็รู้สึกถึงความต้องการของตนเองที่เริ่มก่อตัวขึ้น แม้ว่ามันจะเคยเกิดขึ้นในบางครั้งยามที่เธอคิดถึงรุ่นพี่
นักฟุตบอลที่เธอแอบชอบอยู่ แต่มันก็เป็นเพียงชั่ววูบไม่ทำให้เธอรู้สึกวาบหวิวอย่างต่อเนื่องเหมือนในเวลานี้ เธอพยายามสลัดความรู้สึกนี้ทิ้งไป
แล้วตอบคำของป๊อดโดยไม่สบตา
"ใช่"
แล้วแจงก็ลงจากรถเดินตรงไปยังประตูคอนโดอย่างสะกดกลั้นความรู้สึกที่ทวีความรุนแรงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
"ไอ้หนู....อีนังหนูนี่เสร็จเอ็งแน่ๆคืนนี้...อย่าพึ่งให้รีบขึ้นห้องนะเว้ย ถ่วงเวลาไว้ก่อนเดี่ยวหมาจะคาบไปแดก"
แม้ป๊อดจะไม่ค่อยพอใจนักที่น้าขิกสอดเข้ามารับรู้ความต้องการของเขาในทุกเรื่อง แต่เขาก็เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งที่จะไม่ยอม
ให้แจงเป็นของใครนอกจากเขา
ป๊อดเห็นกระเป๋าของแจงยังอยู่ในรถ ก็รีบนำออกมาพร้อมกับส่งเสียงร้องเรียกเธอ
"แจง....รอเดี๋ยว...กระเป๋า"
ป๊อดร้องเรียกแจงแล้วหิ้วกระเป๋าชูขึ้น เขาตั้งใจไม่วิ่งตามเอาไปให้เธอเพราะคิดที่จะถ่วงเวลาไว้ตามคำแนะนำของน้าขิก
แจงเดินก้มหน้าเข้ามาหาเขาแล้วยืนนิ่งโดยไม่สบตาอย่างมีพิรุธ ทั้งๆที่โดยปกติเธอเป็นคนร่าเริงยิ้มง่ายและช่างพูดช่างคุย
ป๊อดยื่นกระเป๋าให้แจง แต่พอเธอเอื้อมมือเข้ามารับ ป๊อดก็รวบจับมือทั้งสองของแจงไว้
"แจง...เป็นอะไรหรือเปล่า..."
ทันทีที่แจงได้รับสัมผัสจากมือของป๊อด เธอก็สะดุ้งเฮือกขึ้น สัมผัสประสาทที่รับรู้ความรู้สึกทางเพศทุกจุดถูกกระตุ้นให้ตื่นพร้อม
หัวนมทั้งสองข้างของเธอแข็งชี้เป็นไตจนเธอรู้สึกได้ และที่สำคัญไปกว่านั้นร่องหลืบของเธอก็เริ่มขับน้ำหล่อลื่นออกมาจน
เกิดความชื้นแฉะขึ้น ฤทธิ์ของน้ำมันเทพรัญจวนแผ่พลังอำนาจออกมาอย่างเต็มที่แล้วในตอนนี้ ความพยายามสะกดกลั้นความรู้สึก
ของเธอถูกทำลายลงไปอย่างสิ้นเชิง
แจงหลุบตาลงมองต่ำแล้วเอ่ยขึ้นอย่างไม่เต็มเสียงนัก
"ป๊อด...ช่วยหิ้วกระเป๋าไปส่งแจงที่ห้องหน่อยได้ไหม"
เธอตัดสินใจเอ่ยปากชวนป๊อดไปที่ห้องแล้วรีบเดินนำออกไปโดยไม่รับกระเป๋าจากเขา
ทำให้ป๊อดถึงกับยืนนิ่งมองตามร่างของเธอไปอย่างคาดไม่ถึง
"รีบตามไปสิ....ยืนทำตะบักตะบวยอะไรอยู่วะ...."
เสียงภูตแห่งปลัดขิกร้องเตือน
ป๊อดก้าวเท้าตามเธอไปด้วยใจที่เต้นระรัวตามคำของภูตแห่งปลัดขิกจนก้าวเข้าไปในลิฟท์เคียงคู่กับเธอ ทั้งสองต่างยืนนิ่ง
โดยไม่พูดจากัน แต่ในใจของคนทั้งสองกลับคุกรุ่นไปด้วยอารมณ์และความต้องการเหมือนๆกัน พอลิฟท์เปิดออกแจงก็เดินนำ
ไปที่ห้องของเธอแล้วเปิดประตู พร้อมกับเอ่ยปากขึ้น
"เข้ามาก่อนสิป๊อด"
ป๊อดเดินถือกระเป๋าตามเข้าไปในห้อง แล้ววางมันลง ณ โต๊ะตัวหนึ่ง ก่อนที่จะไล่สายตาสำรวจดูบรรยากาศภายในห้องของแจง
มันเป็นห้องมีขนาดที่ใหญ่และถูกตกแต่งไว้อย่างน่ารัก เขารู้สึกว่าขนาดพื้นที่ของมันกว้างขวางจนเกินกว่าที่เธอจะอยู่เพียงคนเดียว
"ห้องใหญ่ดีจัง แจงอยู่ห้องนี้คนเดียวเหรอ"
แจงหย่อนร่างนั่งลงบนเตียงด้วยลักษณะอาการที่ไม่เป็นปกติแต่พยายามไม่แสดงออกมา หน้าของเธอมีสีแดงระเรื่อและมีเหงื่อซึม
ออกมาตามไรผมอย่างเห็นได้ชัด
"แจงอยู่กับน้องจ๋า แต่วันนี้น้องจ๋าไม่อยู่กลับต่างจังหวัด ป๊อด....ป๊อดรีบกลับไหมอยู่เป็นเพื่อนแจงก่อนนะ"
เธอพูดออกไปด้วยความรู้สึกต้องการเช่นนั้นจริงๆ อาการเสียววูบวาบที่ช่องท้องเริ่มรุมเร้าเธอหนักขึ้นจนเกิดอาการกระสับกระส่าย
เธอเบียดเรียวขาทั้งสองเข้าหากันแน่น แล้วเริ่มจ้องมองป๊อดนิ่งๆพร้อมกับเผยอปากน้อยๆคล้ายกับหายใจไม่สะดวก
ป๊อดเห็นอาการของแจงที่พยายามอดกลั้นความรู้สึกของตนเองก็คิดสงสาร เขาจึงเข้าไปนั่งลงใกล้ๆกับเธอ
"ถ้าแจงอยากให้ผมอยู่ ผมก็จะอยู่ครับ"
ป๊อดจ้องมองใบหน้าสวยใสของแจงในระยะใกล้ชิด ยิ่งได้เพ่งมองดูเธอ เขาก็ยิ่งเห็นว่า เธอทั้งสวยทั้งน่ารัก
แจงหันมามองตอบเขาด้วยแววตาอันฉ่ำหวาน แล้วพูดออกมาด้วยเสียงอันแผ่วเบา
"ป๊อด.......กอดแจงหน่อยได้ไหม"
ป๊อดยิ้มออกมาอย่างสมใจแล้วโอบแขนไปคล้องร่างของเธอมาแนบชิดกับอกของเขา แล้วค่อยๆเอนร่างของเธอลงนอน
โดยมีใบหน้าของเขาติดตามไปคลอเคลีย
แจงหลับตานิ่งหายใจแรงถี่ สองมือของเธอกำแน่นด้วยความเกร็งระคนตื่นเต้น นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้ใกล้ชิดกับเพศตรงข้าม
ในระยะประชิด จึงทำให้เธอทั้งกลัวและประหม่าจนอาการสั่นน้อยๆ แลพหากไม่ใช่เพราะฤทธิ์แห่งน้ำมันเทพรัญจวน
ที่เร่งเร้าให้เธอร้อนรุ่มไปด้วยความต้องการ เธอก็คงจะผลักป๊อดออกไปแล้ว
ป๊อดจรดปลายจมูกไปที่แก้มขาวผุดผ่องแล้วสูดดมกลิ่นไอสาวที่ปราศจากเครื่องประทินโฉมใดๆเข้าไปจนเต็มปอด พร้อมกับจ้องมอง
ใบหน้างามที่กำลังหลับตาปี๋อย่างหลงใหล แล้วจึงก้มลงไปบรรจงจูบที่ริมฝีปากงามที่เผยอขึ้นน้อยๆ รับสัมผัสอันนุ่มนวลและอบอุ่น
จากช่องปากของเธอ
ในตอนนี้ป๊อดไม่ใช่เด็กหนุ่มที่ไร้ประสบการณ์อีกแล้ว แต่กลับมีชั้นเชิงลีลาและรู้จุดอ่อนของผู้หญิงเป็นอย่างดี ปลายลิ้นของเขา
ชอนไชเข้าไปหยอกล้อล้อกับลิ้นของเธอที่พยายามหลบหลีกอย่างอ่อนประสบการณ์ พร้อมกับใช้มือข้างหนึ่งลูบไล้เวียนวนอยู่บริเวณ
เหนือหัวเข่าของเธอก่อนที่ค่อยๆคืบคลานสูงขึ้นมาทีละน้อยๆ
แจงรู้สึกเคลิบเคลิ้มดื่มด่ำไปกับรสจูบแรกของชีวิต เธอขัดเขินจนไม่รู้ว่าจะทำตัวอย่างไร จึงได้แต่นอนนิ่งตัวแข็งเกร็งปล่อยให้ป๊อดซุกไซ้
ใบหน้าไปตามพวงแก้มแล้วลามเลียไปจนถึงใบหู ทำให้เธอรู้สึกขนลุกและวาบหวามจนใจเต้นระรัว ทั้งยังมีลมหายใจอันร้อนผ่าวที่พ่น
ออกมาจากปลายจมูกของป๊อดโลมไล้ไปตามต้นคอสลับกับเม้มริมฝีปากขบกัดแล้วดูดอย่างแผ่วเบา ก็ยิ่งทำให้เธอรู้สึกเสียวกระสันต์
จนหลับตาพริ้มอย่างเคลิบเคลิ้ม
มืออันซุกซนของป๊อดรุกคืบสูงขึ้นมาจนเกือบถึงเนินเนื้อกลางลำตัวที่ซ่อนเร้นอยู่ภายใต้กางเกงวอลเล่ย์สีน้ำเงิน แล้วกำลังจะคืบคลาน
เข้าไปเกาะกุมเนินเนื้อกลางหว่างขาของแจง สัญชาติญาณของแจงก็เตือนให้เธอป้องกันการบุกรุกในส่วนสงวนด้วยการเบียดขา
เข้าหากันจนแน่น แล้วยึดจับฝ่ามือของป๊อดรั้งเอาไว้ไม่ให้รุกคืบต่อ
ป๊อดรู้ดีว่าเธอกำลังรู้สึกเช่นไรจึงรั้งรอมือของเขาไว้แค่นั้น แล้วเลื่อนริมฝีปากขบไปที่ใบหูของเธอ พร้อมกับส่งเสียงกระซิบอย่างแผ่วเบา
"ไม่ต้องกลัวนะ...แจง อยู่นิ่งๆเดี๋ยวป๊อดจะช่วยแจงเอง"
แล้วริมฝีปากนั้นก็เลื่อนลงไปประกบกับริมฝีปากของเธออีกครั้ง จนแจงรู้สึกเคลิบเคลิ้มวาบหวิวคลายมือที่ยึดจับมือของป๊อดลง
ปล่อยให้เขาลูบคลำเนินเนื้ออันโหนกนูนที่เขาหมายตามาเป็นเวลานานอย่างสมใจ ป๊อดยกขาขึ้นก่ายทับเรียวขาของแจงไว้ข้างหนึ่ง
แล้วค่อยๆรั้งให้เรียวขาทั้งสองให้เปิดอ้าออกจากกัน พร้อมกับสอดฝ่ามือลึกลงไปสำรวจเนินเนื้อนั้นไปจนถ้วนทั่ว ฝ่ามือของป๊อดโอบกุม
โก่งงอขึ้นรับกับความโค้งนูนของหลังเต่า แล้วทิ้งน้ำหนักลงไปที่นิ้วกลางให้จ่อมจมลงตรงรอยผ่าภายใต้กางเกงผ้ายืดที่รัดรึงนั้น
"โอ๊ะ.."
แจงเผยอริมฝีปากส่งเสียงร้องขึ้นมาคำหนึ่ง เมื่อถูกปลายนิ้วของป๊อดล่วงล้ำไปสัมผัสจุดเสียว แม้มันจะเป็นการสัมผัสนอกร่มผ้า
แต่่ในยามที่เธอกำลังเร่าร้อนไปทั้งร่างแบบนี้ มันก็เท่ากับเป็นการจุดไฟแห่งความกระสันต์ของเธอให้ลุกโชนขึ้นจนยากจะดับ
เธอแยกขาออกจากกันอย่างลืมตัว คล้ายต้องการให้ป๊อดล่วงล้ำเข้ามามากยิ่งขึ้น
ป๊อดเห็นสัญญาณกายของแจงก็เข้าใจในทันที แล้วรีบจู่โจมรุกคืบอย่างไม่รั้งรอ ฝ่ามือของเขาเลื่อนขึ้นมาที่ขอบกางเกงวอลเล่ย์บอล
แล้วสอดลอดผ่านลงไปสัมผัสกับเนินเนื้อแท้ๆที่เขาปรารถนาจะสัมผัสมาเป็นเวลานาน สัมผัสนั้นเนียนนุ่มละมุนมือปะปนไปด้วย
ความแฉะชื้นของน้ำหล่อลื่นแห่งความกระสันต์ นิ้วกลางของป๊อดทาบทับลงไปยังร่องหลืบแล้วสัมผัสกับปุ่มปมน้อยๆที่กำลังชี้ชัน
อย่างแผ่วเบา
"โอ้ว......ป๊อดดดดด............แจงเสียว...."
แจงร้องออกมาพร้อมกับแบะขาออกให้กว้างยิ่งขึ้นอีก ในเวลานี้ไม่มีอะไรมาหยุดยั้งความต้องการของเธอได้อีกแล้ว เธอหายใจกระชั้นถี่
พร้อมกับเกร็งหน้าท้องแอ่นเนินเนื้อของเธอเข้าหานิ้วมือของป๊อดอย่างจงใจ ป๊อดเห็นเธอมีอาการอย่างนั้นก็บดบี้นิ้วกลางคลึงวน
ไปที่ปุ่มกระสันต์ของเธอหนักมือขึ้น แล้วใช้มืออีกข้างที่เหลืออยู่เลิกชายเสื้อของเธอพร้อมกับแง้มยกทรงขึ้นข้างหนึ่งจนเผยให้เห็น
เต้ากลมกลึงน่ารักของสาวรุ่นที่กำลังชูยอดสีชมพูเข้ม
ป๊อดตวัดปลายลิ้นโลมเลียไปยังฐานเต้ากลมกลึงนั้นไปจนทั่วไล่ขึ้นไปยังส่วนยอดที่กำลังชี้ชัน แล้วระรัวลิ้นจนยอดอกงามนั้นแข็งเป็นไต
สู้กับลิ้นของเขา ก่อนที่จะอ้าปากงับลงไปพร้อมกับดูดกินมันอย่างดูดดื่ม
แจงถูกจู่่โจมจุดยุทธศาสตร์ถึงสองทางในเวลาเดียวกัน เธอก็ถึงกับส่งเสียงครางดังออกมาอย่างเปิดเผย
"อูยยยย........ซี๊ดดดดดด............ฮ้าาาา............เสียวเหลือเกินป๊อด.......ซี๊ดดดดด....."
ยิ่งเห็นแจงเกร็งหน้าท้องร้องครางออกมา ป๊อดก็ยิ่งระรัวนิ้วมือหนักขึ้น จนมือของเขาฉ่ำชื้นไปด้วยน้ำแห่งความเสียวกระสันต์
ส่วนมืออีกข้างก็รุกไล่ไปยังเต้ากลมกลึงอีกยังที่ซ่อนตัวอยู่ในยกทรงด้วยการถลกมันขึ้นแล้วคลึงเค้นมันจนเต็มฝ่ามือ
ยิ่งฟอนเฟ้นสัมผัสส่วนต่างๆของเธอเขาก็ยิ่งหื่นกระหายที่จะเห็นเธอในร่างเปลือยเปล่าให้ชัดถนัดตา
เสื้อยืดของแจงถูกป๊อดปลดเปลื้องออกไปอย่างรวดเร็ว แล้วติดตามด้วยยกทรงตัวน้อยที่คอยขวางกั้นเขาไว้จนเป็นที่รำคาญ
และเมื่อมันหลุดลอยออกไปก็เผยให้เห็นสองเต้ากลมกลึงอันงดงามของสาวน้อยวัยแรกแย้ม มันมีขนาดที่พอเหมาะและเต่งตึงสมกับวัยของเธอ
ป๊อดจ้องมองมันอย่างชื่นชมแล้วจึงหันมาจัดการกับกางเกงผ้ายืดตัวน้อยที่ค่อยๆเลื่อนลงมาพร้อมกับซับในตัวจิ๋ม จนเมื่อมันหลุดพ้นไป
จากปลายเท้าของแจงแล้ว ป๊อดก็ถึงกับยืนชื่มชมความงามของเธอนิ่งอยู่เช่นนั้น
แจงมีเรือนร่างที่เพียวบางก็จริง แต่กลับมีสัดส่วนที่ยั่วยวนเพศตรงข้ามได้เป็นอย่างดี ทรวงอกของเธอเมื่อเทียบสัดส่วนกับเรือนร่างแล้ว
ก็จัดได้ว่ามีขนาดใหญ่ ทั้งยังกลมกลึงคล้ายกับซาลาเปา และเมื่อไล่สายตาลงมาก็จะพบกับเอวอันคอดกิ่วและหน้าท้องอันแบนราบไร้ไขมัน
ตรงกึ่งกลางหน้าท้องมีไรขนบางๆทอดยาวลงไปถึงแหล่งกำเนิดอันปุกปุยที่ทั้งกว้างขวางและโหนกนูน ขาเรียวยาวของเธอบีบเข้าหากัน
เมื่อเห็นป๊อดจ้องมองเธออย่างจริงจังนิ่งอยู่อย่างนั้น
"ป๊อด..........ยืนดูอยู่ได้....แจงอายนะ...."
ป๊อดหันไปมองหน้าเธอแล้วยิ้มให้
"งั้นเดี๋ยวป๊อดถอดมั่ง แจงจะได้ไม่อาย"
แจงจ้องมองป๊อดจัดการกับเสื้อผ้าตัวเองจนเปลือยเปล่าแล้วเดินเข้ามายังปลายเท้าของเธอ เธอจ้องมองไปที่ลำเอ็นอันใหญ่ยาว
ของเขาอย่างตกใจ แล้วเกิดอาการเสียววูบวาบไปทั้งช่องท้อง เธอเห็นเขาจับเรียวขาทั้งสองของเธอให้ชันเข่าแล้วแบะออก
แต่ยังไม่ทันที่เธอจะถามออกไปอย่างใจคิด ใบหน้าของเขาก็มุดเข้ามากลางหว่างขาของเธอ
"ป๊อด....จะทำอะ..............อู้วววว......อย่าาา.....มันสกปรก.....โอ๊ะ.........."
ปลายจมูกและริมฝีปากของป๊อดประทับลงบนเนินเนื้องามนั้นอย่างที่ใจปรารถนา เขาจินตนาการถึงมันตั้งแต่ได้เห็นแจงในครั้งแรก
จนในตอนนี้เขาก็ได้สัมผัสมันอย่างใกล้ชิดแล้ว ทั้งสัมผัส กลิ่นและรสชาติ ป๊อดสอดส่ายใบหน้าลงซุกไซ้ไปจนทั่วบริเวณ ลิ้นของเขากวาด
เลียไล่ไปตั้งแต่เรียวขาส่วนใน แล้วลามเลียไปทั่วเนินเนื้องาม จนเมื่อสมใจแล้วเขาก็ใช้สองมือแบะกลีบงามของเธอให้แยกออกจากกัน
พร้อมกับสอดปลายลิ้นลึกลงไปหยอกล้อกับติ่งเสียวทันที
แจงกำลังหลับพริ้มพร้อมกับครางออกมาอย่างเคลิบเคลิ้ม เธอพึ่งจะรู้เดี๋ยวนี้เองว่ารสสัมผัสจากปากของผู้ชายช่างให้ความเสียวซ่าน
เป็นสุขอย่างสุดยอดเช่นนี้ แต่แล้วเธอก็ต้องเกร็งหน้าท้องหน้าเหยเก เมื่อความเสียวระลอกใหญ่บังเกิดขึ้น จากปลายลิ้นของป๊อดที่คลึงวน
อยู่ที่ติ่งเสียวของเธออย่างไม่หยุดหย่อน
"ซี๊ดดดดดดดด............อูยยยยยยย.............อูยยยยยย...........ซี๊ดดดดดด..........ป๊อดด......แจงเสียวเหลือเกิน
.....อูยยยยยย.....ไม่ไหวแล้ว...........ป๊อด....ทำแจงเถอะ......."
แจงรู้สึกเสียวกระสันต์อย่างที่สุด เธอรู้สึกทั้งเป็นสุขและทรมานอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ร่องหลืบของเธอกำลังตอดรัด
และก่อเกิดความต้องการอย่างเต็มที่พร้อมกับหลั่งน้ำออกมาจนเปียกแฉะไปทั่ว
"ไอ้หนู...อย่าหาว่าข้าสอดเลยวะ...นังหนูนี่มันเงี่ยนจนจะบ้าอยู่แล้ว...เอ็งก็เย็ดมันซะทีเถอะวะ"
ป๊อดรู้สึกขัดใจที่น้าขิกส่งเสียงสอดเข้ามา จึงตอบโต้ไปด้วยความคิดว่า
"โธ่.....น้าขิก อย่ายุ่งได้ไหม"
"เออ...เออ....ขอโทษเว้ย.....ก็ข้าอดไม่ได้นี่หว่า.....แล้วก็อย่าลืมเอาน้ำมันเทพรัญจวนทาควยเอ็งก่อนเย็ดนังนี่ล่ะ
เดี่๋ยวมันจะเหมือนตอนนังหลิวของเอ็งอีก"
แจงรู้สึกเสียวกระสันต์อย่างเต็มที่ เหมือนที่ภูตแห่งปลัดขิกพูดไว้จริงๆ เธอถึงกับลุกขึ้นดึงตัวป๊อดขึ้นมาโอบกอด
แล้วเอนร่างลงไปเหมือนต้องการให้ป๊อดทาบทับลงบนตัวเธอ
"รอป๊อดแป๊บนึงนะแจง ทาน้ำมันก่อนเดี๋ยวแจงเจ็บ"
ป๊อดล้วงเอาขวดน้ำมันเทพรัญจวนเทลงบนฝ่ามือแล้วชโลมลงไปจนทั่วลำเอ็นของเขา ก่อนที่จะทาบทับลงบนเรือนร่าง
อันเปลือยเปล่าของเธอ แจงหลับตาพริ้มโอบรัดร่างของป๊อดไว้ด้วยความเต็มใจ พลางเงยลำคอให้ใบหน้าของเขาซุกไซ้
สูดดมได้อย่างถนัดถนี่ ที่ท่อนล่างเธอสัมผัสได้ถึงลำเอ็นอันแข็งเกร็งที่ทาบทับอยู่บนกลางลำตัวของเธอว่ามันกำลัง
กดเน้นลงมาแล้วบดคลึงอยู่ตรงส่วนนั้นของเธอ ทำให้เธอรู้สึกเสียวสะท้านอย่างประหลาดเมื่อในบางจังหวะที่มันพยามยาม
เบียดแทรกเข้ามาในร่องหลืบของเธอ
ป๊อดใช้ขาทั้งสองของเขาผลักดันเรียวขาของแจงให้อ้ากว้างออก แล้ววางลำเอ็นของเขาพาดลงตรงรอยแยกของเธออย่างจงใจ
พร้อมกับขยับร่างขึ้นลงอย่างเนิบนาบ แม้ว่ามันยังไม่ได้มุดจมลงไปแต่ก็สร้างความเสียวซ่านให้กับแจงอย่างที่สุด เมื่อท่อนเอ็น
ของเขาบดบี้เข้ามาสัมผัสกับปุ่มปมของเธอ
และแล้วป๊อดก็สอดมือลงไปจับลำเอ็นของเขาจ่อเข้าไปยังปากทางที่ฉ่ำชื้นไปด้วยน้ำหล่อลื่น แล้วค่อยๆกดให้ส่วนหัวอันเบ่งบาน
มุดหายลงไปทีละน้อยๆ แจงหลับตาปี๋รับรู้ถึงสิ่งแปลกปลอมที่กำลังบุกรุกคืบคลานเข้ามา เธอทั้งเจ็บทั้งเสียวระคนกัน แต่ความแฉะชื้น
ที่เธอหลั่งออกมาช่วยให้มันง่ายยิ่งขึ้น จนในที่สุดลำเอ็นของป๊อดก็คืบคลานเข้าไปร่องเสียวของแจงจนมิดลำ
และแล้วเถาวัย์หลงในน้ำมันเทพรัญจวนก็สำแดงฤิทธิ์ของมันออกมา แจงรู้สึกเสียวซ่านจนแข็งเกร็งไปทั้งท้องน้อย
โผเข้าสวมรัดร่างของป๊อดไว้จนแน่นในขณะที่เขาโยกบั้นเอวอย่างเนิบนาบแต่หนักแน่น ในทุกๆจังหวะที่เขาส่งลำเอ็นเข้าไปจนสุด
เธอก็ผวาเฮือกแอ่นเนินโหนกของเธอเข้ารับการจู่โจม พลางบิดเบี้ยวใบหน้าแล้วส่งเสียงครางดังอย่างสาแก่ใจในทุกครั้ง
และเพียงไม่นานนักแจงก็โอบรัดร่างของป๊อดแน่นยิ่งขึ้นกว่าเดิม แล้วส่งเสียงร้องดังยาวออกมา
"ซี๊ดดดดด......ฮ้าาาาา............ซี๊ดดดดด......ฮ้าาาาา...........ซี๊ดดดดด......ฮ้าาาาา...........ซี๊ดดดดด......ฮ้าาาาา...........
ซี๊ดดดดด......ฮ้าาาาา...........ซี๊ดดดดด......ฮ้าาาาา...........โอ้ววว....โอ้ววว....โอ้วววว......ไม่ไหวแล้ว.....แจงจะฉี่แล้ว
....โอ้ววว....โอ้วววว..................อ๊ายยยยยยยยยยย..........."
แจงแอ่นเนินโหนกของเธอนิ่งค้างแล้วครางออกมาอย่างสุขสม เธอถึงจุดสุดยอดได้รวดเร็วจนป๊อดรู้สึกแปลกใจ แต่เมื่อนึกขึ้นได้
ถึงสรรพคุณของเถาวัลย์หลง เขาก็เข้าใจต่ออาการของแจง และเขาเองก็ยังไม่ยอมหยุดอยู่แค่นั้น ยิ่งรู้สึกถึงการตอดรัดอย่างหนักหน่วงของแจง
เขาก็ยิ่งเสียวซ่านไปตลอดลำเอ็น และเร่งทั้งความเร็วและแรงในการกระแทกกระทั้นเข้าไปอีกจนแจงสั่นไหวไปทั้งร่าง
แม้ว่าเธอพึ่งจะผ่านพ้นความสุขสุดยอดอย่างเสียวซ่านที่สุดไปเมื่อครู่ แต่เมื่อถูกป๊อดกระหน่ำแทงแท่งเอ็นอย่างระรัวเช่นนั้น
เธอก็ส่งเสียงครางระบายความซ่านเสียวที่ก่อตัวขึ้นอีกครั้ง ตาของเธอค่อยๆเปิดออกดูชายที่กำลังทาบทับและโยกคลึงร่างของเธอ
อย่างหลงใหลในความสุขที่เขามอบให้
"โอววว.......ซี๊ดดดดด...........โอวววววว.........ซี๊ดดดดดด..............โอวววววว..........ซี๊ดดด.........."
และในที่สุด แจงก็รู้สึกว่าความสุขที่ทำให้เธอเหมือนกับว่าได้ล่องลอยไปในที่เวิ้งว้างกำลังจะเกิดขึ้นอีกครั้ง
เมื่อถูกป๊อดกระหน่ำซอยอย่างไม่หยุด เสียงครางของเธอกระชั้นถี่ ถี่ขึ้น เรื่อยๆ
"โอววว........ซี๊ดดดด......โอวววว.......ซี๊ดดดด......ซี๊ดดดด.....ซี๊ดดดดด.....ซี๊ดดดด.....ซี๊ดดดดด.....
โอ้วววว.........โอ้ววววววว........ป๊อด....ป๊อดด......ป๊อดจ๋า......โอววววววววววว......."
ร่างของแจงแอ่นค้างสั่นกระตุกสามสี่ครั้ง เธอไปถึงจุดสุดยอดอย่างสุขสมเป็นครั้งที่สองด้วยความเหนื่อยอ่อน
แต่แล้วชายผู้ที่มอบความสุขให้กับเธอก็พูดขึ้นว่า
"แจงพลิกตัวหน่อยสิครับ"
เธอทำตามสิ่งที่เขาขอด้วยการพลิกร่างคว่ำลง แต่ป๊อดกลับใช้สองมือรั้งก้นเธอให้ยกสูงขึ้นแล้วสอดใส่แท่งเอ็นของเขาลงไปอีกครั้ง
พร้อมกับยึดจับบั้นเอวเธอไว้อย่างแน่นหนาแล้วกระแทกกระทั้นอย่างระรัว
แจงรู้สึกได้ว่าด้วยท่วงท่านี้ลำเอ็นของป๊อดได้ล่วงล้ำลึกเข้ามากกว่าก่อนหน้านี้ ทั้งยังสร้างความซ่านเสียวให้กับเธอมากยิ่งขึ้นอีกด้วย
"ตับบ....ตับบ....ตับบ....ตับบ....ตับบ....ตับบ....ตับบ....ตับบ....ตับบ....ตับบ...."
"โอ๊ววว......ป๊อดดด.......เสียวเหลือเกิน.....อูยยยยยย........อูยยยยยย.......ซี๊ดดดดดดดด........"
ร่องหลืบของแจงบีบรัดอย่างหนักหน่วงเป็นจังหวะ ป๊อดรู้สึกทั้งคับแน่นทั้งตอดรัด จนเขาต้องกัดกรามข่มความรู้สึก
แล้วชะลอความเร็วลงเป็นเนิบนาบ เขาต้องการที่จะเห็นแจงถึงจุดสุดยอดอีกเป็นครั้งที่สาม แต่เขาก็ไม่อาจที่จะทานทน
ต่อการตอดรัดของแจงที่แทบจะรีดน้ำของเขาออกมาจากท่อนเอ็น เขาจึงตัดสิ้นกระแทกกระทั้นลงไปอย่างระรัวถี่อีกครั้ง
"ตับ..ตับ..ตับ...ตับ..ตับ..ตับ...ตับ..ตับ..ตับ..."
"อูยยย....ป๊อดดด.....ป๊อดจ๋า.......อูยยยย...........โอ้วววววววว......."
ป๊อดกัดกรามจนขึ้นเป็นสันนูน ความเสียวซ่านแล่นปรี๊ดจากท้องน้อยลงไปสู่ปลายลำเอ็น แล้วแผ่ซาบซ่านไปทั่วร่างจนเขาเอง
ก็ถึงกับสั่นกระตุก น้ำกามของเขาพรั่งพรูพุ่งออกมาเป็นระลอกเข้าสู่ร่องหลืบของแจงไปจนหมดสิ้น
เป็นเวลาเดียวกันกับแจงก็สั่นกระตุกไปทั้งร่างด้วยความสุขสมอีกครั้ง แล้วทรุดสะโพกอันโด่งงอนของเธอลงอย่างเหนื่ออ่อนที่สุด
"พอแล้วนะป๊อด......แจงเหนื่อยเหลือเกิน"
ป๊อดยิ้มแล้วโฮบกอดเธอไว้พร้อมกับจูบเธอข้างๆใบหูแล้วกระซิบถาม
"แล้วมีความสุขไหม"
แจงยิ้มหวานออกมาทั้งๆที่หลับตาอยู่
"คนบ้า...แกล้งกันอยู่ได้"
แล้วป๊อดก็โอบกอดแจงไว้แล้วหลับไปโดยลืมไปเสียสนิทว่า เขายังไม่ได้กลับบ้าน
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น