นายแบบวัยใส
ตอนที่9
โดย Darkside_Erotic
“ก็จริง… ถ้างั้น… ถ้าแกกล้า ถ้าแก… เอ่อ… กล้าช่วยตัวเองต่อหน้าชั้น ชั้นจะยอมไปเที่ยวด้วย”
โอโห เจอเงื่อนไขแบบนี้เข้าไปผมถึงกับอึ้ง นี่พี่สาวผมแกล้งหรือเอาจริงกันเนี่ย
“เอาจริงดิ จะอยากเห็นไปทำไม”
“ก็พิสูจน์ว่าแกกล้าจริงๆ เห็นพูดซะดิบดี”
“มันคนละเรื่องกัน แก้ผ้าเล่นกลางแจ้งกับคนอื่นๆ ไม่ใช่ช่วยตัวเองโชว์ซะหน่อย”
“ก็ไหนว่าสนิทกันมากขึ้น จนพูดเรื่องส่วนตัวได้ไง”
“ก็หมายถึงพูด ไม่ใช่แสดงให้ดูนี่นา”
“ฮึ! อยากชวนชั้นไปเที่ยวแบบแก้ผ้า ดูออกหรอกน่าว่าก็อยากดูชั้นแก้ผ้าด้วย อยากเล่นของสูงก็ต้องลงทุนกันหน่อยสิ”
พูดออกมาแบบนี้แม้ผมจะเสียเปรียบในตอนนี้ก็จริง แต่ก็พาให้แปลกใจ เพราะจากน้ำเสียงและใจความ มันแสดงออกมาว่าพี่ผมไม่ได้จะอายผมสักเท่าไหร่
เหมือนกับผมเคยเห็นเธอเปลือยไปแล้วจากงานถ่ายแบบก่อนๆ เพียงแต่ตอนนี้อยากลองใจผมเท่านั้นเอง และถ้าผมไม่กล้าพอ เธอก็จะไม่ไป ก็ยิ่งเป็นผลดีกับเธอไปอีก ในทางตรงข้าม หากผมทำให้เธอไปได้ ผมจะได้เห็นอะไรอีกมาก โดยเฉพาะสองพี่น้องเนเจอริสต์ที่พี่ฟ้าหมายถึงนั่นแหละ คิดให้มาก อันที่จริงผมน่าจะคุ้มกว่านะ
“ถ้าเป็นพี่ฟ้า พี่ฟ้าจะกล้าช่วยตัวเองต่อหน้าเมฆเพื่อให้ได้ไปมั้ย”
“บ้าเหรอ ชั้นจะไปทำแบบนั้นทำไม ชั้นไม่ได้อยากจะดิ้นรนไปดูจู๋ผู้ชายสักหน่อย”
“อะนะ แต่ถ้าได้ไปจริงอย่าบอกนะว่าไม่ดู” ผมแซะกลับบ้าง
“แกไม่ต้องมาสนใจชั้นหรอก แล้วนี่ตกลงจะเอาไง เดี๋ยวก็เปลี่ยนใจซะนี่”
“ก็ได้ๆๆ แต่ช่วยไรหน่อย ช่วยถืออัลบั้มนี้ไว้ แล้วเปิดทีละหน้าช้าๆ ขอดูไปทำไปด้วย”
“จัดไป”
พี่ฟ้าเปลี่ยนท่ามาเป็นนั่งขอบเตียง วางอัลบั้มไว้หน้าตักแล้วกางออกให้ผมดูทีละหน้า ส่วนผมเองก็กำลังจะถอดกางเกงลง
“เดี๋ยวๆๆ ไปเปิดไฟห้องก่อน มันมืด ชั้นมองไม่เห็น”
แสงจากหลอดไฟฟลูออเรสเซนส์สว่างขึ้น ผมกลับมายืนตรงหน้าพี่ฟ้าอีกครั้ง กางเกงนอนถูกปลดลงลงไปกองที่ข้อเท้า มือซ้ายดึงชายเสื้อนอนขึ้นเหนือเอว เปิดเผยอวัยวะแห่งชายชาตรีทั้งพวงให้หญิงสาวตรงหน้าได้เห็นชัดๆ มันยังกึ่งนิ่มกึ่งแข็งอยู่ ผมยังไม่กล้าใส่พลังเต็มที่เพราะยังคงอาย แต่เมื่อดูรูปนู้ดของพี่แพทแล้ว ไม่ต้องใช้มือไปกระตุ้นเลย ไอ้จู๋ของผมก็ค่อยๆ พองตัวขยายใหญ่จนผงาดขึ้นชี้หน้าพี่ฟ้าจนได้ ถ้าให้เดานี่คงเป็นครั้งแรกของพี่ฟ้าที่ได้เห็นอะไรแบบนี้เหมือนกัน
“เอาสิ ชั้นรอดูอยู่” พี่ฟ้าพูดทั้งที่เธอเองก็หน้าแดง
ผมเอามือขวาไปกำรอบแท่งหรรษาของผมไว้หลวมๆ และเริ่มขยับมือเข้าออกช้าๆ เป็นการอุ่นเครื่อง ไอ้จ้อนของผมยังอ่อนต่อโลกนัก รูดหนังเต็มที่ก็แค่เปิดให้ฉี่ออกมาได้เท่านั้น แต่ไม่ใช่อุปสรรคของการชักว่าวแม้แต่น้อย
ผมรูดรักษาความเร็วไว้ ไม่อยากเร่งจนเกินไป ผมมองนางงามวัยขบเผาะในอัลบั้มไปพลาง เบนสายตาขึ้นมองหน้าพี่ฟ้าไปพลาง พบว่าเธอกำลังมองสิ่งที่ผมทำด้วยความสนใจจริง แบบนี้ค่อยคุ้มกับการเปลืองตัวหน่อย มันรู้สึกว่ามีคุณค่าดี ไม่รู้ว่าคนอื่นจะคิดแบบนี้หรือเปล่านะ หรือว่าผมเป็นพวกชอบโชว์แต่ยังไม่ค้นพบตัวเองก็ไม่รู้
“อีกนานไหมอะ” พี่ฟ้าถาม
“ใจเย็นสิ ของแบบนี้มันใช้เวลา”
อันที่จริงผมอยากขอให้พี่ฟ้าโชว์ของเธอบ้าง ผมจะได้เสร็จเร็วขึ้น แต่บอกตรงๆ ว่าไม่กล้า มันดูเลยเถิดเกินไป อย่างน้อยก็ตอนนี้ คิดว่าช่วงนี้เป็นช่วงเปิดใจ พี่ฟ้าขอผมในเรื่องลามกทั้งที่แต่ก่อนไม่เคย และแม้เราจะเคยเห็นกันและกันแก้ผ้าไปแล้ว แต่นั่นก็ด้วยหน้าที่ ปกติเราอยู่กันเองผมก็ไม่เคยขอพี่ฟ้าในเรื่องลามกเลย หากผ่านทริปเที่ยวสุดสยิวนี้ไปได้ ก็ไม่แน่ว่าเธออาจจะเปิดใจเพิ่มไปอีกขั้น ถึงตอนนั้นผมอาจจะขอเธอได้เยอะขึ้นก็ได้ ตอนนี้อย่าว่าแต่ขอดูอะไรเลย แค่ชวนคุยถามอะไรเข้าตัวนิดนึงก็ไม่ได้แล้ว
“ถ้าเสร็จแล้วมันจะเป็นยังไง” พี่ฟ้าถามอีก
“มันก็จะมีน้ำขาวๆ พุ่งออกมา”
“คล้ายๆ ฉี่เหรอ”
“ไม่คล้ายอะ มันจะสีขาวขุ่น ข้นๆ”
“อ่อ…แล้วรู้สึกยังไงตอนนั้น”
“ก็เสียวสิ มากๆ เหมือนมีอะไรที่พร้อมจะพุ่งออกมาจากร่างกาย”
“อ่อ…” พี่ฟ้าพยักหน้าเบาๆ
“แล้วของพี่ฟ้าล่ะ ตอนเสร็จเป็นยังไง” ผมแกล้งถาม
“ก็บางทีมันก็จะมีน้ำ… ว้าย!! บ้าๆๆๆๆ นี่แกหลอกถามอะไรชั้นเนี่ย” พี่ฟ้าเผลอตอบออกมา
ผมต้องกลั้นขำไว้ แสดงออกมาได้แค่ยิ้มเบาๆ พี่ฟ้าวางอัลบั้มทิ้งแล้วขึ้นไปนั่งกอดเข่าบนเตียงหันข้างให้ผม เธอก้มหน้าหลบสายตาไม่หันมามองผมอีกเลย
“เอาน่ะ เรื่องธรรมชาติ ไม่ต้องคิดมาก” ผมปลอบใจเธอ
“วันหลังไม่ต้องมาถามเลยนะ”
“แหม ก็เพื่อความสนิทใจน่ะ ว่าแต่ จะดูต่อไหมเนี่ย”
พี่ฟ้าจึงยอมหันกลับมา เธอนั่งในท่ากอดเข่าเหมือนเดิมแล้วถือกางอัลบั้มให้ผมดู โดยให้ตัวอัลบั้มบังหน้าเธอไว้ครึ่งหนึ่ง เหลือเพียงส่วนบนให้มีช่องพอมาดูกิจกรรมของผมได้เท่านั้น
ผมสาวมือต่อไปอย่างไม่หยุดหย่อน คิดว่านี่คงไปได้เกินครึ่งทางแล้ว ใจจริงก็อยากจะเร่งให้เสร็จเหมือนกันจะได้จบๆ ไป ผมมองภาพนางฟ้าในอัลบั้มต่อ แต่ทีนี้ด้วยการที่พี่ฟ้านั่งกอดเข่าแต่ไม่ได้หนีบขาชิด เมื่อมองลงต่ำไปที่หว่างขา จึงพบกับเนื้อนูนที่อัดแน่นกับเป้ากางเกงขาสั้นของเธอ ก็ไม่ได้โป๊หรอก แต่พอเห็นท่านั่งแบบนี้กับโคกเนินแล้ว มันชวนให้คิดถึงตอนที่พี่ฟ้าช่วยตัวเอง เธอจะนั่งท่าแบบไหนนะ หรือจะเป็นท่านี้ แล้วเธอจะทำอย่างไรกับจิ๋มของเธอกันนะ
พอยิ่งคิดแบบนี้ ก็ยิ่งผลักดันอารมณ์ให้ร้อนแรงขึ้นอีก ผมเลยสาวมือเร็วขึ้นเพื่อให้สอดรับกับอุณหภูมิในแก่นกายที่เหมือนจะเตรียมปะทุในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า
“จะเสร็จแล้วเหรอ เห็นเร่งซะ” พี่ฟ้าถาม แม้เธอจะอายแต่ความอยากรู้มันมากกว่า
“เออ..” ผมตอบเสี่ยงเริ่มจะสั่น
ช่วงโค้งสุดท้าย ผมยืนหลับตา ไม่มองภาพพี่แพทอีกแล้ว แต่ผมกำลังจินตนาการถึงพี่ฟ้าตอนเธอกำลังช่วยตัวเองแทนซะนี่ โดยอาศัยความทรงจำจากครั้งก่อนๆ มาผสมกับจินตนาการ เพราะภาพจำยังชัดเจนผมเลยสร้างภาพเสมือนพี่ฟ้าขึ้นมาได้ ใช้นมใช้จิ๋มจากที่เคยเห็นนั่นแหละ ส่วนฉากสถานที่ก็เอาห้องนี้เลย บนเตียงนี้ด้วย ขณะที่ผมชักว่าวไป พี่ฟ้าในมโนภาพของผมก็นั่งช่วยตัวเองไปพร้อมๆ กัน ต่อหน้ากันและกันอย่างนี้แหละ
และเมื่อผมจะเสร็จ พี่ฟ้าในมโนภาพของผมก็เสร็จพร้อมกันไปด้วย น้ำของผมพุ่งปรี๊ดออกจากปลายกระบอกพ่นใส่ผู้ชมที่เกาะติดขอบสนามอย่างช่วยไม่ได้
“ว้าย!!!” เสียงหวีดร้องของผู้โชคดีดังขึ้น
“โทษๆๆๆ ลืมไป ไม่ทันเตือน”
“อี๋… แหวะ”
น้ำรักของผมพุ่งใส่พี่ฟ้าเต็มๆ แถมพุ่งทะลุช่องขาไปโดนเสื้อและกางเกงนอนของเธออีกต่างหาก
“ตายละ ต้องแช่แฟ้บ 7 วัน 7 คืนซะล่ะมั้ง” พี่ฟ้าบ่น
“แหม ไม่ขนาดนั้นหรอก ไปล้างออกก็ได้”
“เออ แต่ชั้นคงใส่ชุดนี้นอนไม่ได้แล้ว แกนี่นะ แทนที่จะบอกชั้นก่อน พ่นใส่ซะได้”
“โทษทีจ้า ไม่ได้ตั้งใจ แต่ก็อยากรู้ไม่ใช่เหรอ ดูซะสิ”
“พอแล้ว แค่นี้ชั้นก็จะอ้วกแล้ว”
ผมหัวเราะเบาๆ ถึงจะไม่ได้ตั้งใจ แต่ก็เหมือนได้แกล้งพี่ฟ้าไปในตัว สะใจเล็กๆ แฮะ
พี่ฟ้าลุกขึ้นไปหยิบเสื้อกับกางเกงนอนชุดใหม่เตรียมที่จะถอดเปลี่ยน ก่อนจะเดินออกจากห้องนอนไปเพื่อเข้าห้องน้ำที่อยู่หน้าห้องใกล้ๆ กัน ไวเท่าความคิด อาศัยช่วงเวลาก่อนที่เธอจะปิดประตูนั้นเอง ผมดันประตูไว้และแทรกตัวเข้าไปอยู่ในห้องน้ำกับพี่ฟ้าได้ในที่สุด
“อะไรของแกเนี่ย”
“จะเข้ามาล้างจู๋ เมื่อกี๊ยังไม่ได้ล้าง”
“เอ้า แล้วทำไมต้องแย่งชั้นเข้าด้วย”
“เอ่อ จะช่วยซักเสื้อผ้าให้ ในฐานะที่ทำเลอะ”
“ก็ดี แล้วที่มุดเข้ามาเนี่ย ต้องการอะไร ฮึ?” พี่ฟ้าเริ่มจะหัวเราะ คล้ายกับรู้ทันผม
“ก็… ก็… อยากเห็นพี่ฟ้าเปลี่ยนเสื้อผ้า” ผมตอบไปตรงๆ หน้าด้านๆ เลย
“หืมม!? อะไรทำให้แกคิดว่าชั้นจะทำแบบนั้น” พี่ฟ้าตอบเสียงธรรมดา
ผมนึกว่าพี่ฟ้าจะแว้ดผมกลับเสียอีกที่ขอแบบนั้นไป แต่ผิดคาดแฮะ แบบนี้ถ้าปั้นคำพูดดีๆ ก็มีลุ้นล่ะเห้ย!
“ก็ไม่คิดยังไงหรอก แค่เมฆโชว์ไปแล้ว ก็คิดว่าเราน่าจะเปิดใจกันเพิ่มขึ้น อยากเห็นก็เลยขอ คิดแค่นี้แหละไม่ซับซ้อน” ผมตอบไปตรงๆ
“โห แกโชว์ครั้งเดียว กล้าขอเลยเนอะ?”
“ก็เมฆทำตามที่พี่ฟ้าเสนอแล้ว ถ้าเราไปเที่ยวกัน ยังไงเราก็ต้องแก้ผ้ากันหมดอยู่ดี คิดว่าซ้อมไว้ก่อนจะได้คุ้นเคยไง” ผมตอบยิ้มๆ
“แกนี่นะ ทะลึ่งจริงๆ เอ้า กล้าขอก็กล้าให้ ดูเงียบๆ ล่ะ” พี่ฟ้าตอบอายๆ
เหมือนสวรรค์โปรดเลยแฮะ ไม่น่าเชื่อว่าที่ผมลงทุนไปจะคืนทุนเร็วปานนี้ แม้จะได้คืนมาเล็กน้อยก็เหอะ แต่การตกลงของพี่ฟ้าในตอนนี้ทำผมแปลกใจมากจริงๆ
“ไม่ต้องยิ้มมากก็ได้ ปากจะฉีกถึงหูแล้ว แล้วก็อย่าจ้องด้วย ทำหน้าปกติได้มั้ย”
“ครับๆๆๆ” ผมตอบอย่างดีใจ
พี่ฟ้าเลือกที่จะถอดกางเกงขาสั้นของเธอก่อน ใจก็ลุ้นว่าเธอจะไม่ใส่ชั้นในแต่ก็ผิดหวัง เพราะเจอกางเกงในสีครีมตัวน้อยเป็นปราการขวางอยู่ แหม... กางเกงในนี่มันแนบเนื้อดีจริงๆ ถึงจะไม่เห็นอะไร แต่เห็นเนินผ้าเกลี้ยงๆ โล่งๆ ตรงหว่างขาของหญิงสาว มันก็ชวนให้คิดถึงอะไรใต้ร่มผ้านั้นได้อยู่ จากนั้นพี่ฟ้าก็ยืนนิ่งอยู่สักพัก คาดว่าคงกำลังทำใจ ก่อนจะถอดเสื้อนอนโดยดึงยกออกไปทางหัว คราวนี้ไม่ผิดหวังจริงๆ เพราะเต้านมทั้งสองเต้าก็ปรากฎแก่สายตาผมทันที เนื่องจากเธอไม่ได้ใส่เสื้อชั้นในนั่นเอง
เมื่อเสื้อพ้นจากตัวไปแล้ว เธอก็เอามือมาปิดไว้ เพราะความอายยังมีอยู่
“อย่าปิดสิ” ผมบอก
“ก็ชั้นอาย”
“ก็ซ้อมไว้ อีกไม่กี่วันก็ต้องแก้หมดแล้วนะ”
เหมือนพี่ฟ้าจะฟังผม เธอค่อยๆ ปล่อยมือที่ปิดบังหน้าอกลงมาช้าๆ จนเต้านมทั้งเต้าเป็นอิสระ มันเป็นเต้านมเด็กสาววัยกำลังโต ไม่ใหญ่เท่าไหร่ แต่ถ้าเทียบกับวัยของเธอแล้วก็เรียกได้ว่ากำลังสวย หัวนมแข็งชี้เป็นจุกเด่นขึ้นมา สีแดงอมส้มเข้มๆ หน่อย นับว่าเป็นการเห็นนมพี่สาวในระยะใกล้แบบเนื้อแท้ครั้งแรกเลย แค่เห็นก็คันปากอยากดูดโดยไม่ทราบสาเหตุ แต่นี่คือพี่สาวผมไง จะหื่นแค่ไหนก็ยังมีสำนึกอยู่บ้าง ขณะนี้เธอยืนเกร็งแขนแนบลำตัว หันหน้าหลบสายตา แก้มแดงฝาด ช่างน่ารักจริงๆ
“ข้างล่าง…” ผมได้คืบจะเอาศอก
“พอ! วันนี้พอแค่นี้ก่อน” พี่ฟ้าหันขวับมาสวนกลับทันทีทั้งที่ผมยังพูดไม่ทันจบ
จากนั้นพี่ฟ้าก็หยุดการโชว์เอาซะดื้อๆ ตามด้วยใส่เสื้อใส่กางเกงและเดินออกจากห้องน้ำไปโดยไม่พูดอะไร นับว่าผมพลาดมาก ถ้าไม่โลภอย่างน้อยก็คงได้ดูนานกว่านี้ แต่ก็ไม่เป็นไร แค่นี้ก็เกินความคาดหมายมากแล้ว ถ้าไม่ติดว่าเพิ่งเสร็จไปคงได้เล่นอีกยก เก็บภาพที่น่าหลงใหลนี้ไว้เป็นมโนภาพในครั้งต่อไปดีกว่า ผมเลยเปิดหัวฉีดน้ำล้างจู๋ให้เรียบร้อย ก่อนจะกลับเข้าห้องไปไลน์บอกน้องแคทแล้วนอนหลับตัวเบาไปเลย
เช้ารุ่งขึ้น หากนับวันนี้ด้วยก็จะเหลือเวลาอีกสามวันก็จะถึงวันนัดหมาย ผมก็พยามฝึกพี่สาวให้ลดความอายลง ทั้งที่เธอก็ไม่ได้เต็มใจเท่าไรนัก แต่เพราะรู้ตัวดีว่าเมื่อถึงเวลาจริงๆ อย่างไรเสียก็ไม่อาจหนีพ้นสิ่งเหล่านี้ไปได้ เธอจึงยอมให้ผมเป็นผู้ฝึกเธอนั่นเอง
การฝึกก็ไม่มีอะไรมาก ขั้นแรกเราตกลงกันว่า เมื่อเข้าบ้านมาแล้วหลังอาบน้ำ ห้ามใส่ชั้นใน และให้ใส่เสื้อหลวมๆ กางเกงขาสั้นเท่านั้น เพื่อเป็นการปรับตัวให้ชินกับความหวิวๆ โล่งๆ ซึ่งเราต้องทำแบบนี้ทั้งคู่และห้ามโกงกัน เอาจริงๆ ผมไม่รู้สึกอะไรอีกแล้ว แก้ผ้าชักว่าวโชว์มาแล้ว แค่ไม่ใส่กางเกงในอยู่บ้านนี่สบายมากๆ ส่วนพี่ฟ้าเธอยังดูเคอะเขินอยู่บ้าง จะเดินจะนั่งก็ยังดูปิดๆ อายๆ
ในฐานะที่ผมเป็นผู้นำการฝึกครั้งนี้ ผมเลยเลือกกางเกงขาสั้น ขาบานและบางเบา มาใส่ เพื่อเป็นการปลุกเร้าอย่างหนึ่ง ถ้าตอนไหนที่ผมอยู่กับแม่ก็จะนั่งดีๆ ระมัดระวังหน่อย แต่ถ้าอยู่กับพี่ฟ้าสองคนผมจะแกล้งโชว์เธอ ทั้งนั่งอ้าขา นั่งชันเข่า แล้วเจตนาปล่อยให้พวงไข่หรือไอ้จู๋โผล่ออกมาทักทายเธอบ่อยๆ พี่ฟ้าก็เห็นนะ แต่ทำเป็นไม่พูดอะไร
วันถัดมา ซึ่งก็จะเหลือเวลาอีกสองวัน ผมก็เพิ่มความเข้มข้นไปอีกขั้น โดยให้เราแก้ผ้านอนกัน ซึ่งห้องนอนของพวกเรานั้นอยู่ชั้นสาม มีห้องน้ำหน้าห้อง ดังนั้นถ้าไม่ลงไปหาอะไรกินหรือดูทีวีชั้นล่าง ก็ไม่จำเป็นต้องลงข้างล่างเลย อีกทั้งปกติแล้วแม่ของพวกเราก็ไม่ค่อยจะขึ้นข้างบนหากไม่จำเป็นด้วย ดังนั้นก็เรียกได้ว่ามีความเป็นส่วนตัวมากพอสมควรทีเดียว
โดยหลังจากอาบน้ำเสร็จ ก็ใส่เสื้อผ้าแต่เพียงชั้นนอก แต่เมื่อไหร่ที่จะนอนแล้ว ให้แก้ผ้าออกให้หมด วิธีนี้ไม่ทำให้ผมเห็นอะไรนักหรอก เพราะแก้ผ้านอนแต่ก็มักจะห่มผ้าอยู่ดี แต่ที่ทำไปก็เพื่อให้เริ่มชินกับการไม่ใส่อะไรเลยต่างหาก
วันสุดท้ายก่อนวันเดินทาง ผมบอกพี่ฟ้าว่า วันนี้สุดท้ายแล้ว ให้เราแก้ผ้าใช้ชีวิตกันเลย โดยนับจากเข้าห้องมา ไม่ว่าจะนอนหรือไม่นอน ให้แก้ผ้าหมด ซึ่งผมรู้แหละว่าพี่ฟ้าก็อาจจะพยายามเลี่ยง โดยการไปนั่งนอนดูทีวีข้างล่าง พอเข้าห้องมาก็นอนเลย มันก็ไม่ต่างอะไรจากวันก่อน ผมเลยเพิ่มเงื่อนไขไปอีกว่า ให้ยืนนิ่งๆ เหมือนเป็นแบบวาดรูป โดยให้อีกคนยืนดูตรงไหนก็ได้ และห้ามปิด
“บ้าเหรอ แบบนี้ก็เข้าทางแกเลยสิ” พี่ฟ้าแย้งทันทีที่ผมพูดจบ
“ก็นี่คือการฝึกไง”
“แต่มันดูโรคจิตไงไม่รู้ เวลาไปที่นั่นจริงๆ คงไม่มีใครมานั่งจ้องดูเราตลอดเวลาหรอกมั้ง”
“ทีพี่ฟ้ายังบอกให้เมฆชักว่าวโชว์วันนั้นเลย นั่นไม่โรคจิตกว่าเหรอ”
“ก็แหม… นั่นชั้นลองใจแกหรอก ใจจริงไม่ได้อยากดู”
“นี่ขนาดไม่อยากดูนะ เห็นนั่งจ้องใหญ่”
“เออๆๆ ก็ยอมรับ ว่าไม่เคยเห็น ชั้นก็อยากรู้อยากเห็นไปตามเรื่องตามราว”
“แน่ะๆๆ ทีตัวเองอยากดูคนอื่นทำ แล้วไม่ทำให้คนอื่นดูบ้างล่ะ”
“นี่ๆๆ เยอะไปละ แค่นี้ชั้นก็จะบ้าตายอยู่แล้ว”
“เอาน่ะ ตอนถ่ายงานเราก็ยืนให้คนอื่นดูมาเยอะละ แถมมีการถ่ายรูปเป็นหลักฐานอีก คนที่เห็นไม่ใช่แค่คนในห้องนั้นนะ แต่เป็นใครก็ได้ที่ได้เห็นภาพผลงาน ก็คิดซะว่าเรากำลังถ่ายแบบสิ เพียงแค่มีแต่เราสองคนเท่านั้น”
พี่ฟ้าเงียบไป ทำหน้าเหมือนกำลังใช้ความคิด
“เฮ้อ… นี่ชั้นตกกะไดพลอยโจนจนถอนตัวไม่ได้แล้วจริงๆ สินะ” พี่ฟ้าบ่นและส่ายหัวเบาๆ ทว่ามีรอยยิ้มอ่อนที่มุมปาก
“ก็ตกตั้งแต่งานแรกแล้วพี่”
“ไอ้น้องชายบ้าเอ๊ย นี่เรามาถึงจุดนี้กันได้ไงนะ” พี่ฟ้าว่าผม ทว่าด้วยรอยยิ้ม
“มาถึงเพราะน้องแคทกับพี่แพทล่ะมั้ง เหอๆๆ”
“เอ้า… เอาสิ”
“เอาอะไร?”
“ถอดเสื้อผ้าชั้น แล้วอยากดูอะไรก็ดูไป”
ผมแทบไม่เชื่อหูตัวเอง นี่พี่ฟ้าอนุญาตให้ผมทำแบบนี้จริงๆ หรือนี่
“พี่ฟ้าให้เมฆถอดเสื้อผ้าให้จริงเหรอ” ผมถามย้ำ
“เออ หัดๆ ไว้ อนาคตแกต้องใช้แน่ๆ แต่ไม่ใช่กับชั้นนะ ไปถอดของน้องแคทนู่น”
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น