เจาะเวลาหาฉิมพลี (ภาคปัจุบัน) ตอนที่ 2 ยู....ชอบเอเหรอ ?
ช่วง ม.3 เทอม 2 มีการแข่งขันระดับมัธยมครับ ประมาณว่าให้แต่ละโรงเรียนในจังหวัด ส่งตัวแทนมาแข่งกัน ใครชนะก็ได้เป็นตัวแทนจังหวัดไปแข่งระดับเขต ระดับประเทศ จนได้เป็นตัวแทนไปต่างประเทศนู่นเลย
เนื่องจากห้องผม เป็นห้องที่นักเรียนเรียนดีที่สุด (โรงเรียนผม แบ่งนักเรียนจากเกรด 1-50 ได้อยู่ห้อง 1 เกรด 51-100 ห้อง 2 อะไรแบบนี้) ดังนั้นมีหลายๆคนได้เป็นตัวแทนโรงเรียน เข้าแข่งขันครั้งนี้ รวมทั้งผม เอ เก๋ด้วยครับ ผมกับเอ แข่งเคมีครับ เก๋ ลงแข่งชีววิทยา
เพราะว่าผมกับเอ เก่งเคมีมากด้วยกันทั้งคู่ทำให้เราสนิทกันมากขึ้น เพราะทุกเย็น อาจารย์จะเรียกเรา2คนไปติวพิเศษ วันละเกือบชั่วโมง หลายๆครั้งก็ทิ้งโจทย์ไว้ ปล่อยให้เราสองคนทำ อีกชม. ถึงกลับมา
ยอมรับว่า ทำใจให้จดจ่ออยู่กับโจทย์ยากมาก - -
การได้มีโอกาสนั่งอยู่ใกล้ๆกัน มันทำให้โรคหื่นของผมกำเริบ ปกติเห็นแค่ในกล้อง มันมีแต่ภาพกับเสียง แต่นี่มันมีกลิ่นมาร่วมอีก - -
หอมครับ หอมจนจำกลิ่นได้ -.-
หลายๆครั้งสายตาซุกซนของผมก็แอบมองลอดปกเสื้อของเอ บางครั้งก็มองต่ำลงไปเห็นช่วงขาเรียวขาว บางทีกระโปรงมันร่นขึ้นมา ก็ได้มองช่วงต้นขา ที่มันขาว ซะจนไม่รู้จะบรรยายยังไง.... ถามว่าน้องชายน้อยๆของผมตอนนี้แข็งมั้ย ? แข็งสิครับ -.-
"ยู เค้าทำแบบนี้ ถูกรึเปล่า ?" เสียงใสๆของเอ เงยหน้าขึ้นมาถามผม หลังจากง่วนกับการทำโจทย์ที่อาจารย์ทิ้งไว้ให้
"อื้ม..อื้มม ถูกแล้วล่ะ ผมรีบเบนสายตากลับมาจากต้นขาขาวๆของเอแทบไม่ทัน หรือไม่ทันไปแล้วก็ไม่รู้ - -
"มันมีวิธีหาคำตอบไวกว่านี้รึเปล่ายู เค้าใช้เวลาทำเกือบ 5นาทีแน่ะข้อนี้" เอ ยังถามต่อ คิ้วสวยๆเหมือนจะขมวดนิดๆ ประมาณว่า ไม่แน่ใจกับวิธีการหาคำตอบ ว่าใช่วิธีที่เร็วที่สุดรึยัง
"อ่อออ..." ผมลากเสียงยาวๆ หลังจากให้ความสนใจกับโจทย์และวิธีแก้โจทย์ที่ เอ ทำลงในกระดาษ a4
"ถ้า เราใช้ค่าประมาณ ของตัวแแปรนี้ จะทำให้ไวขึ้นอีกนิดนึงนะ " ผมอธิบายให้เอฟังต่อ
"ที่ เอ หาค่าของมันจากที่โจทย์ให้มามันก็ไม่ผิดอะไรหรอกนะ ถูกต้องที่สุดเลยล่ะ แต่ถ้าต้องการให้เร็วละก็เราใช้ค่าประมาณของมันเลยดีกว่า...
ลองดูนี่สิ ถ้าเราใช้ค่าประมาณ คำตอบมันจะแตกต่างกับคำตอบของเอ ที่ทศนิยมตำแหน่งที่3แน่ะ แต่ไวกว่าเยอะเลยนะ "
ผมเขียนๆลงกระดาษ a4 ประกอบคำอธิบาย เอก็ก้มหน้าก้มตา มองที่ผมเขียนอย่างตั้งใจ แต่มุมนี้ มุมมันได้อีกแระ สายตาไม่รักดี มองลอดปกเสื้อเข้าไปจนได้
เห็นบราสีขาว ห่อหุ้มเต้าขาวๆขนาดไม่เล็กอย่างชัดเจน ชัดกว่าที่เคยเห็นจากกล้องอีก... อะไรมันจะขาว สวยได้รูปขนาดนี้วะ ผมนึกในใจ
คะแนนของเอในใจผมพุ่งปี๊ดๆขึ้นมาแซงเก๋ก็ตอนนี้ อยากได้มาเป็นแฟนจริงว้อยยย ผมตะโกนในใจ ได้มีโอกาสจับสักครั้งก็ไม่เสียชาติเกิดละ - -
เหมือนเวลามันหยุด ณ เวลานี้ ผมลืมทุกอย่าง ลืมพูด ลืมคุย หยุดอธิบายไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ตัว เต้าขาวๆที่ถูกห่อหุ้มด้วยบราขาวๆมันบดบังทุกสิ่งทุกอย่าง จนปากกาหลุดออกจากมือ กลิ้งๆๆไหลตกลงจากโต๊ะหินอ่อน กลิ้งตกลงพื้นเสียงดังแก๊ก
ผมได้สติรู้สึกตัวขึ้นมา จะก้มลงไปเก็บปากกา ปรากฏว่า เอ ก้มลงไปเก็บก่อนละ ...
แม่เจ้า ก้มลงไปเก็บปากกาแบบนี้เห็นสะโพกโผล่ขึ้นมา เป็นรูปกลมสวยทีเดียว อื้อหือ อดคิดไม่ได้ ถ้าแบบนี้ในหนังโป๊ จะมีผู้ชายยืนจับสะโพกแล้ว......
โววว แค่คิดก็ใจสั่น
เวงง สติๆกลับมาๆ เดี๋ยวภาพพจน์เด็กเรียนดีอันดับ1ของ ม.3จะเสียหมด....
เจ้ยยยยย เหมือนจะไม่ทันแน่ๆแล้ว -*- สายตาของเอที่ก้มลงไปเก็บปากกา ดันไปหยุดอยู่ตรงเป้ากางเกงของผมซะแล้ว
ลืมไปว่าฟุ้งซ่านเลยเถิดแบบนี้ ไอ้น้องชายน้อยๆของผม มันผงาดพร้อมรบ 100เปอเซ็นต์ พองตัว อย่างชัดเจนเลย -*-
"หาปากกาเจอมั้ยเอ" ผมถามเสียงสั่นๆนิดๆ ด้วยความตื่นตกใจ
"อ้ออ...เจอแล้วๆ" เอ ตอบพร้อมกับเงยหัวออกมาจากใต้โต๊ะ อุปทานรึเปล่า ผมว่าเสียง เอ ดูสั่นๆ หน้าก็แดงๆ นะ อ๊ะ ก้มลงหาของนานๆเลือดมันลงไปเลี้ยง เลยทำให้หน้าแดงๆรึเปล่าว่ะเนี่ย - -*ผมคิดในใจ
"เป็นไรรึเปล่าเอ หน้าแดงๆ?" เวงละ เพราะไม่รู้จะพูดอะไร เลยหลุดปากถามไปเรื่อย คำถามเป็นเรื่องด้วยสิเนี่ย -*-
เอ...เงียบไปนิดนึง ผมก็โล่งใจ นึกว่าไม่มีอะไรละ ที่ไหนได้...
"เอ น่ะไม่เป็นไรหรอกยู .....แต่ ยู นั่นแระ เป็นอะไรรึเปล่า..."เสียงใสๆของเอ ตอบกลับมาจนได้ พร้อมทั้งเงยหน้าแดงๆจ้องหน้าผมเขม็ง
"ทำเสร็จกันรึยังทั้งสองคน ? " เสียงอาจารย์ถามเสียงดัง พร้อมทั้งเดินเข้ามาหาผมกับเอ
"ครับ เสร็จละครับ/เสร็จแล้วค่ะ" ผมกับเอตอบ
"งั้นก็กลับกันได้แล้วละ วันนี้พอแค่นี้ "
............................................................................................................
หลังจากวันนั้น เหมือนมันมีอะไรเปลี่ยนไป ผมยังชอบทั้งเอและเก๋เหมือนเดิม แต่...ทำไมภาพของเอ มันมาโผล่ตอนผมว่าวตลอด -*-
เมื่อก่อน ก็ผลัดกันโผล่มา แล้วแต่อารมณ์ แต่ช่วงนี้ ไหงมันมีแต่เอโผล่มาคนเดียว ยิ่งนึกถึงที่เอ ก้มหน้าละมองตรงเป้ากางเกงของผม ยิ่งทำให้รู้สึกอารมณ์พุ่งปี๊ดๆ บางวันว่าวทีเดียวไม่พอต้องเบิ้ลต่ออีกรอบ
เวลาเปิดกล้องคุยกันก็เหมือนๆมันมีอะไรแปลกๆไม่เป็นธรรมชาติเหมือนแต่ก่อน บางวันหมดมุขไม่รู้จะคุยอะไรกันก็มี ทั้งๆที่ในใจอยากได้ เอ มาเป็นแฟนสุดๆ แต่กลับไม่รู้จะชวนคุยอะไร มันติดๆขัดๆ ไม่ง่ายๆเหมือนแต่ก่อน
วันนี้ก็เช่นกัน หลังจากเปิดกล้องคุยกันเรื่องการบ้านเสร็จแล้ว ความเงียบก็เข้ามาเยือน
".......ยูเป็นอะไร เดี๋ยวนี้ไม่เห็นค่อยชวนเค้าคุยเลย" เสียงเอ ถามมาเบาๆ
"........อ่อ..." ไม่รู้จะตอบยังไง คิดๆสิโว้ยย ตอบเค้าไป ชวนคุยเรื่องอะไรกะได้ คิดๆๆๆ อย่าเงียบสิเฮ้ยยย -*- ได้แต่คิดในใจ
"งั้นแค่นี้นะ เจอกันพรุ่งนี้" เอพูดมา แล้วก็ออฟไลน์ไป
-*- กำเวง เฮ่อออ ลุกจากเก้าอี้ เดินๆไปทิ้งตัวลงบนเตียง นอนกลิ้งไปกลิ้งมา พลิกไปพลิกมา อยู่บนเตียง
ตึ๊ดๆๆๆๆ!!!!
เสียงคอลดังมาจากคอมพิวเตอร์
ตึ๊ดๆๆๆ!!!!
ใครคอลมาวะ ผมลุกจากเตียงเดินไปที่คอม
อ่าวเวง เก๋นินา รีบกดรับแทบไม่ทัน
"ปลุกรึเปล่าเนี่ย แฮ่ๆ "เสียงหวานๆของเก๋ทักมา ผมนั่งลงบนเก้าอี้และตอบไป
"เปล่า แค่นอนๆกลิ้งๆน่ะ"
"....."
"....ทำไมดูหน้ามุ่ยๆงั้นละ เหมือนมะสบายอ่า" เสียงเก๋ถาม ดูจะเป็นห่วง
"เปล่า..ไม่ได้เป็นไร.."
"ทำการบ้านเสร็จยังเนี่ย.?" เก๋ถามมาอีก
"อื้มเสร็จแล้วละ..." (ทำกับเอไปตะกี้ -*-)
"งั้นก็ว่างละสิ ใช่มะๆ"เสียงเก๋ดูกระตือรือร้น
"อื้ออ..."
"ยู...เค้าถามไรหน่อยสิ.."เสียงเก๋ดูเบาๆลงเหมือนกลัวใครได้ยิน
"หืออ....อื้อออ" สัญชาตญาณผม บอกให้รู้ว่า มีอะไรแปลกๆ
"ยู....ชอบเอเหรอ ?"
เนื่องจากห้องผม เป็นห้องที่นักเรียนเรียนดีที่สุด (โรงเรียนผม แบ่งนักเรียนจากเกรด 1-50 ได้อยู่ห้อง 1 เกรด 51-100 ห้อง 2 อะไรแบบนี้) ดังนั้นมีหลายๆคนได้เป็นตัวแทนโรงเรียน เข้าแข่งขันครั้งนี้ รวมทั้งผม เอ เก๋ด้วยครับ ผมกับเอ แข่งเคมีครับ เก๋ ลงแข่งชีววิทยา
เพราะว่าผมกับเอ เก่งเคมีมากด้วยกันทั้งคู่ทำให้เราสนิทกันมากขึ้น เพราะทุกเย็น อาจารย์จะเรียกเรา2คนไปติวพิเศษ วันละเกือบชั่วโมง หลายๆครั้งก็ทิ้งโจทย์ไว้ ปล่อยให้เราสองคนทำ อีกชม. ถึงกลับมา
ยอมรับว่า ทำใจให้จดจ่ออยู่กับโจทย์ยากมาก - -
การได้มีโอกาสนั่งอยู่ใกล้ๆกัน มันทำให้โรคหื่นของผมกำเริบ ปกติเห็นแค่ในกล้อง มันมีแต่ภาพกับเสียง แต่นี่มันมีกลิ่นมาร่วมอีก - -
หอมครับ หอมจนจำกลิ่นได้ -.-
หลายๆครั้งสายตาซุกซนของผมก็แอบมองลอดปกเสื้อของเอ บางครั้งก็มองต่ำลงไปเห็นช่วงขาเรียวขาว บางทีกระโปรงมันร่นขึ้นมา ก็ได้มองช่วงต้นขา ที่มันขาว ซะจนไม่รู้จะบรรยายยังไง.... ถามว่าน้องชายน้อยๆของผมตอนนี้แข็งมั้ย ? แข็งสิครับ -.-
"ยู เค้าทำแบบนี้ ถูกรึเปล่า ?" เสียงใสๆของเอ เงยหน้าขึ้นมาถามผม หลังจากง่วนกับการทำโจทย์ที่อาจารย์ทิ้งไว้ให้
"อื้ม..อื้มม ถูกแล้วล่ะ ผมรีบเบนสายตากลับมาจากต้นขาขาวๆของเอแทบไม่ทัน หรือไม่ทันไปแล้วก็ไม่รู้ - -
"มันมีวิธีหาคำตอบไวกว่านี้รึเปล่ายู เค้าใช้เวลาทำเกือบ 5นาทีแน่ะข้อนี้" เอ ยังถามต่อ คิ้วสวยๆเหมือนจะขมวดนิดๆ ประมาณว่า ไม่แน่ใจกับวิธีการหาคำตอบ ว่าใช่วิธีที่เร็วที่สุดรึยัง
"อ่อออ..." ผมลากเสียงยาวๆ หลังจากให้ความสนใจกับโจทย์และวิธีแก้โจทย์ที่ เอ ทำลงในกระดาษ a4
"ถ้า เราใช้ค่าประมาณ ของตัวแแปรนี้ จะทำให้ไวขึ้นอีกนิดนึงนะ " ผมอธิบายให้เอฟังต่อ
"ที่ เอ หาค่าของมันจากที่โจทย์ให้มามันก็ไม่ผิดอะไรหรอกนะ ถูกต้องที่สุดเลยล่ะ แต่ถ้าต้องการให้เร็วละก็เราใช้ค่าประมาณของมันเลยดีกว่า...
ลองดูนี่สิ ถ้าเราใช้ค่าประมาณ คำตอบมันจะแตกต่างกับคำตอบของเอ ที่ทศนิยมตำแหน่งที่3แน่ะ แต่ไวกว่าเยอะเลยนะ "
ผมเขียนๆลงกระดาษ a4 ประกอบคำอธิบาย เอก็ก้มหน้าก้มตา มองที่ผมเขียนอย่างตั้งใจ แต่มุมนี้ มุมมันได้อีกแระ สายตาไม่รักดี มองลอดปกเสื้อเข้าไปจนได้
เห็นบราสีขาว ห่อหุ้มเต้าขาวๆขนาดไม่เล็กอย่างชัดเจน ชัดกว่าที่เคยเห็นจากกล้องอีก... อะไรมันจะขาว สวยได้รูปขนาดนี้วะ ผมนึกในใจ
คะแนนของเอในใจผมพุ่งปี๊ดๆขึ้นมาแซงเก๋ก็ตอนนี้ อยากได้มาเป็นแฟนจริงว้อยยย ผมตะโกนในใจ ได้มีโอกาสจับสักครั้งก็ไม่เสียชาติเกิดละ - -
เหมือนเวลามันหยุด ณ เวลานี้ ผมลืมทุกอย่าง ลืมพูด ลืมคุย หยุดอธิบายไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ตัว เต้าขาวๆที่ถูกห่อหุ้มด้วยบราขาวๆมันบดบังทุกสิ่งทุกอย่าง จนปากกาหลุดออกจากมือ กลิ้งๆๆไหลตกลงจากโต๊ะหินอ่อน กลิ้งตกลงพื้นเสียงดังแก๊ก
ผมได้สติรู้สึกตัวขึ้นมา จะก้มลงไปเก็บปากกา ปรากฏว่า เอ ก้มลงไปเก็บก่อนละ ...
แม่เจ้า ก้มลงไปเก็บปากกาแบบนี้เห็นสะโพกโผล่ขึ้นมา เป็นรูปกลมสวยทีเดียว อื้อหือ อดคิดไม่ได้ ถ้าแบบนี้ในหนังโป๊ จะมีผู้ชายยืนจับสะโพกแล้ว......
โววว แค่คิดก็ใจสั่น
เวงง สติๆกลับมาๆ เดี๋ยวภาพพจน์เด็กเรียนดีอันดับ1ของ ม.3จะเสียหมด....
เจ้ยยยยย เหมือนจะไม่ทันแน่ๆแล้ว -*- สายตาของเอที่ก้มลงไปเก็บปากกา ดันไปหยุดอยู่ตรงเป้ากางเกงของผมซะแล้ว
ลืมไปว่าฟุ้งซ่านเลยเถิดแบบนี้ ไอ้น้องชายน้อยๆของผม มันผงาดพร้อมรบ 100เปอเซ็นต์ พองตัว อย่างชัดเจนเลย -*-
"หาปากกาเจอมั้ยเอ" ผมถามเสียงสั่นๆนิดๆ ด้วยความตื่นตกใจ
"อ้ออ...เจอแล้วๆ" เอ ตอบพร้อมกับเงยหัวออกมาจากใต้โต๊ะ อุปทานรึเปล่า ผมว่าเสียง เอ ดูสั่นๆ หน้าก็แดงๆ นะ อ๊ะ ก้มลงหาของนานๆเลือดมันลงไปเลี้ยง เลยทำให้หน้าแดงๆรึเปล่าว่ะเนี่ย - -*ผมคิดในใจ
"เป็นไรรึเปล่าเอ หน้าแดงๆ?" เวงละ เพราะไม่รู้จะพูดอะไร เลยหลุดปากถามไปเรื่อย คำถามเป็นเรื่องด้วยสิเนี่ย -*-
เอ...เงียบไปนิดนึง ผมก็โล่งใจ นึกว่าไม่มีอะไรละ ที่ไหนได้...
"เอ น่ะไม่เป็นไรหรอกยู .....แต่ ยู นั่นแระ เป็นอะไรรึเปล่า..."เสียงใสๆของเอ ตอบกลับมาจนได้ พร้อมทั้งเงยหน้าแดงๆจ้องหน้าผมเขม็ง
"ทำเสร็จกันรึยังทั้งสองคน ? " เสียงอาจารย์ถามเสียงดัง พร้อมทั้งเดินเข้ามาหาผมกับเอ
"ครับ เสร็จละครับ/เสร็จแล้วค่ะ" ผมกับเอตอบ
"งั้นก็กลับกันได้แล้วละ วันนี้พอแค่นี้ "
............................................................................................................
หลังจากวันนั้น เหมือนมันมีอะไรเปลี่ยนไป ผมยังชอบทั้งเอและเก๋เหมือนเดิม แต่...ทำไมภาพของเอ มันมาโผล่ตอนผมว่าวตลอด -*-
เมื่อก่อน ก็ผลัดกันโผล่มา แล้วแต่อารมณ์ แต่ช่วงนี้ ไหงมันมีแต่เอโผล่มาคนเดียว ยิ่งนึกถึงที่เอ ก้มหน้าละมองตรงเป้ากางเกงของผม ยิ่งทำให้รู้สึกอารมณ์พุ่งปี๊ดๆ บางวันว่าวทีเดียวไม่พอต้องเบิ้ลต่ออีกรอบ
เวลาเปิดกล้องคุยกันก็เหมือนๆมันมีอะไรแปลกๆไม่เป็นธรรมชาติเหมือนแต่ก่อน บางวันหมดมุขไม่รู้จะคุยอะไรกันก็มี ทั้งๆที่ในใจอยากได้ เอ มาเป็นแฟนสุดๆ แต่กลับไม่รู้จะชวนคุยอะไร มันติดๆขัดๆ ไม่ง่ายๆเหมือนแต่ก่อน
วันนี้ก็เช่นกัน หลังจากเปิดกล้องคุยกันเรื่องการบ้านเสร็จแล้ว ความเงียบก็เข้ามาเยือน
".......ยูเป็นอะไร เดี๋ยวนี้ไม่เห็นค่อยชวนเค้าคุยเลย" เสียงเอ ถามมาเบาๆ
"........อ่อ..." ไม่รู้จะตอบยังไง คิดๆสิโว้ยย ตอบเค้าไป ชวนคุยเรื่องอะไรกะได้ คิดๆๆๆ อย่าเงียบสิเฮ้ยยย -*- ได้แต่คิดในใจ
"งั้นแค่นี้นะ เจอกันพรุ่งนี้" เอพูดมา แล้วก็ออฟไลน์ไป
-*- กำเวง เฮ่อออ ลุกจากเก้าอี้ เดินๆไปทิ้งตัวลงบนเตียง นอนกลิ้งไปกลิ้งมา พลิกไปพลิกมา อยู่บนเตียง
ตึ๊ดๆๆๆๆ!!!!
เสียงคอลดังมาจากคอมพิวเตอร์
ตึ๊ดๆๆๆ!!!!
ใครคอลมาวะ ผมลุกจากเตียงเดินไปที่คอม
อ่าวเวง เก๋นินา รีบกดรับแทบไม่ทัน
"ปลุกรึเปล่าเนี่ย แฮ่ๆ "เสียงหวานๆของเก๋ทักมา ผมนั่งลงบนเก้าอี้และตอบไป
"เปล่า แค่นอนๆกลิ้งๆน่ะ"
"....."
"....ทำไมดูหน้ามุ่ยๆงั้นละ เหมือนมะสบายอ่า" เสียงเก๋ถาม ดูจะเป็นห่วง
"เปล่า..ไม่ได้เป็นไร.."
"ทำการบ้านเสร็จยังเนี่ย.?" เก๋ถามมาอีก
"อื้มเสร็จแล้วละ..." (ทำกับเอไปตะกี้ -*-)
"งั้นก็ว่างละสิ ใช่มะๆ"เสียงเก๋ดูกระตือรือร้น
"อื้ออ..."
"ยู...เค้าถามไรหน่อยสิ.."เสียงเก๋ดูเบาๆลงเหมือนกลัวใครได้ยิน
"หืออ....อื้อออ" สัญชาตญาณผม บอกให้รู้ว่า มีอะไรแปลกๆ
"ยู....ชอบเอเหรอ ?"
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น