เมื่อผมมีความสุข ภาค 1 ตอน 5

เมื่อผมมีความสุข ภาค 1 ตอน 5 (cope)

เรื่องนี้ยาวมาก ขอยกเครดิตให้ บทประพันธ์ ของคุณ adslmanกับคุณลุงชัย เวปเพื่อนบ้านคับ (  เรื่องนี้ทุกตอนจะมันขึ้นเรื่อยๆคับต้องตามอ่านแล้วจะติดใจคับขอบอก) เรา 2 คนกลับมาถึงบ้าน 6โมงเย็น ขากลับได้แวะซื้อกับข้าวมาเผื่อสาด้วย เพราะบ้านเรา 6โมงถึงทุ่ม เป็นเวลากินข้าวแล้ว พอถึงหน้าประตูผมก็ลง

เมื่อผมมีความสุข ภาค 1 ตอน 4

เมื่อผมมีความสุข ภาค 1 ตอน 4 (cope)

เรื่องนี้ยาวมาก ขอยกเครดิตให้ บทประพันธ์ ของคุณ adslmanกับคุณลุงชัย เวปเพื่อนบ้านคับ (  เรื่องนี้ทุกตอนจะมันขึ้นเรื่อยๆคับต้องตามอ่านแล้วจะติดใจคับขอบอก) เกือบจะบ่ายโมง รถเราจึงถึงเป้าหมาย น้ำตกนี่อยู่ห่างจากตัวจวประมาณ 40กม. รถเลี้ยวเข้าไปจาก ถนนใหญ่ประมาณ2กม. กุนก็จอดรถ "เอ้า

เมื่อผมมีความสุข ภาค 1 ตอน 3

เมื่อผมมีความสุข ภาค 1 ตอน 3 (cope)

เรื่องนี้ยาวมาก ขอยกเครดิตให้ บทประพันธ์ ของคุณ adslmanกับคุณลุงชัย เวปเพื่อนบ้านคับ (  เรื่องนี้ทุกตอนจะมันขึ้นเรื่อยๆคับต้องตามอ่านแล้วจะติดใจคับขอบอก) บ่าย 2โมง หลังเสร็จสิ้นภารกิจ ผมนอนแผ่หราอยู๋ในห้อง มีเพียงผ้าเช็ดตัวแค่ผืนเดียวห่อกายเท่านั้น ผมนึกทบทวนเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้น ที่เธอ

เมื่อผมมีความสุข ภาค 1 ตอน 2

เมื่อผมมีความสุข ภาค 1 ตอน 2 (cope) 

เรื่องนี้ยาวมาก ขอยกเครดิตให้ บทประพันธ์ ของคุณ adslmanกับคุณลุงชัย เวปเพื่อนบ้านคับ (  เรื่องนี้ทุกตอนจะมันขึ้นเรื่อยๆคับต้องตามอ่านแล้วจะติดใจคับขอบอก) เหตุการณ์เมื่อคืนมันยังติดตาตรึงใจผมจนนอนไม่หลับเกือบทั้งคืน มางีบได้นิดตอนตี 3 พอตี 5 ครึ่งผม

เมื่อผมมีความสุข ภาค 1 ตอน 1

เมื่อผมมีความสุข ภาค 1 ตอน 1 

เรื่องนี้ยาวมาก ขอยกเครดิตให้ บทประพันธ์ ของคุณ adslmanกับคุณลุงชัย เวปเพื่อนบ้านคับ (  เรื่องนี้ทุกตอนจะมันขึ้นเรื่อยๆคับต้องตามอ่านแล้วจะติดใจคับขอบอก) ผมชื่อบอล ตอนนี้อาศัยและเรียนหนังสือระดับอุดมในตัวจังหวัดใหญ่ทางภาคเหนือตอนล่าง ที่จริงผมเกิดที่นี่ โตที่นี่ครับ แต่ตอนมัธยมผมย้าย

พรหม ลิขิตผิดคิวตอนที่ 17

พรหม ลิขิตผิดคิวตอนที่ 17

หลังจากงานวิวาห์ของแพรวากับธนธรณ์ผ่านไป วีรพลก็กลับมาทำงานตามปกติ ทั้งงานที่โรงพยาบาล งานบริษัทของพ่อเขาที่ได้รับเอกสารทุกสัปดาห์จากผ่องนภา เลขาฯของพ่อเขา กลับมาถึงบ้านก็มาดูงานสวนกล้วยไม้ซึ่งเริ่มเป็นรูปร่างอย่างที่เขาตั้งใจ อยากมี ตอนนี้วีรพลเป็นห่วงอยู่เรื่องหนึ่งคืออาการ

พรหม ลิขิตผิดคิวตอนที่ 16

พรหม ลิขิตผิดคิวตอนที่ 16

ครั้นมาถึงวันงานวิวาห์วีรพลก็กุลีจุจอช่วยงานตัวเป็นเกลียวประหนึ่งว่าเป็นงานของครอบครัวตนเอง เช็คกำหนดพิธีการประสานงานทั้งฝ่ายจัดเลี้ยงอาหาร จนเมื่อทุกอย่างเรียบร้อยตนเองก็ออกมาเป็นเหมือนตัวแทนครอบครัวของธนธรณ์มาต้อนรับแขกเหรื่อที่เริ่มทยอยมาเรื่อยๆ ตั้งแต่ช่วงสาย แต่ละคนที่มาส่วน

พรหม ลิขิตผิดคิวตอนที่ 15

พรหม ลิขิตผิดคิวตอนที่ 15

สองวันต่อมาวิภาวรรณก็ได้รับนัดหมายจากธนธรณ์เข้าตรวจอาการที่โรงพยาบาลตอน บ่าย 2 โมง แพรวาก็อาสาไปเป็นเพื่อน วิภาวรรณเลยแกล้งเย้าว่าที่อาสาไปด้วยนี่ไม่อยากไปเป็นเพื่อนหรอกมั้ง อยากไปหาคู่หมั้นมากกว่าแพรวาก็หัวเราะยอมรับในที เมื่อไปถึงโรงพยาบาลวิภาวรรณก็ชะเง้อมองหาวีรพลก็ไม่พบ ธนธรณ์บอกว่าวีรพลออกไปนอกโรงพยาบาลมีคนไข้พิเศษระดับข้าราชการชั้นสูงให้ไป ดูอาการโรค

พรหม ลิขิตผิดคิวตอนที่ 14

พรหม ลิขิตผิดคิวตอนที่ 14

พอวิภาวรรณเปลี่ยนชุดเสร็จเดินลงมา วีรพลจึงหันมาบอกกับปิ่นและโชคฝากดูแลบ้าน และบอกให้นัดคนงานที่จะมารับงานสวนและแม่บ้านวันรุ่งขึ้นตอนบ่ายหรือว่าเย็นก็ได้ แล้วจึงพาวิภาวรรณไปที่บ้านของเขา

พรหม ลิขิตผิดคิวตอนที่ 13

พรหม ลิขิตผิดคิวตอนที่ 13

คืนนั้น วีรพลเฝ้านอนครุ่นคิดหนัก วีรวัฒน์จะรู้หรือเปล่าว่าตอนนี้เมียสุดที่รักกำลังสวมเขาให้ ก่อนมานี้วีรพลเคยคิดที่จะหาทางปรับความเข้าใจกับอรทัย แต่ครั้งนี้เขาคงหมดความตั้งใจ กลับมีแต่ความเคืองแค้นที่หล่อนกล้าทำได้ถึงเพียงนี้ วีรวัฒน์ทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่างให้กับครอบครัวด้วยความเหนื่อยยากแต่อรทัยกลับทำในสิ่งที่ไม่ควรอย่างยิ่ง วีรพลนอนกัดกรามด้วยความโกรธเคืองทั้งคืน เมื่อตื่นเช้ามาในวันอาทิตย์ลงมาเจอมินตราที่พอเห็นพี่ชาย ก็ยิ้มดีใจวิ่งเข้ามากอด

พรหม ลิขิตผิดคิวตอนที่ 12

พรหม ลิขิตผิดคิวตอนที่ 12

วีรพลขับรถจากจันทบุรีมุ่งหน้าสู่กรุงเทพฯ ด้วยใจที่ไม่ค่อยจะสบายนัก นึกถึงหน้าวิภาวรรณเมื่อตอนจะออกจากบ้าน หล่อนมีสีหน้ากังวลอย่างที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อนแล้วยังย้ำเตือนเรื่องงานที่บริษัทพ่อ ที่เขายิ่งครุ่นคิดจนปวดขมับขนาดนี้ก็คือบริษัทก่อสร้างที่เคยเป็นเครือข่ายเก่ามีการเปลี่ยนแปลงตัว

พรหม ลิขิตผิดคิวตอนที่ 11

พรหม ลิขิตผิดคิวตอนที่ 11

“เป็นไรไอ้เสือ ทำหน้ายังกะท้องผูก หรือว่าโรคบิด.. ปกติเห็นพูดไม่หยุด เดี๋ยวนี้หงอยยังกะไปติดหวัด 2009 มางั้นแหละ”
“เซ็งว่ะ พล ยัยพยาบาลเดือนทำแสบ”
“อ่าว... เอ๊ะ.. ทำอะไร ก็หล่อนลาออกไปแล้วนิ”
“นั่นแหละ... แต่ก่อนจากมีทิ้งหมัดน๊อคไว้ด้วย”
“หืมม... อะไรหมัดน๊อค”

พรหม ลิขิตผิดคิวตอนที่ 10

พรหม ลิขิตผิดคิวตอนที่ 10

“แม่งเอ้ยย..... ไม่น่าเผลอตัวหลงกลเล้ยย.. พับผ่าสิ” วีรพลสบถคำออกมา พลางทุบพวงมาลัยอย่างแรง ในขณะที่ขับรถออกมา ธนธรณ์ถึงกับสะดุ้ง เขาแทบไม่เคยได้ยินคำนี้ ออกจากปากเพื่อนคนนี้เลย ดูเขาจะหัวเสียอย่างมาก

พรหม ลิขิตผิดคิวตอนที่ 9

พรหม ลิขิตผิดคิวตอนที่ 9

วีระพลกับธนธรณ์เดินทางมาถึงกรุงเทพฯ พักอยู่ที่บ้านญาติของธนธรณ์ที่อยู่เขตบางกะปิอยู่จนเช้า เพราะเขาไม่ได้ติดต่อบอกทางบ้านว่าจะกลับ พอสายหน่อย จึงแยกทางกับธนธรณ์ไปยังบ้านตนเอง ธนธรณ์จะขับรถไปส่ง แต่เขาปฏิเสธ เพราะต้องขับย้อนกลับมาเสียเวลาเปล่าๆ ขอนั่งแทกซี่ไปดีกว่า ของก็ไม่ได้มีมากอะไร เขารู้จักและสนิทสนมกันกับธนธรณ์เมื่อตอนเข้ามหาวิทยาลัยคณะแพทย์ศาสตร์ เมื่อ

พรหม ลิขิตผิดคิวตอนที่ 8

พรหม ลิขิตผิดคิวตอนที่ 8

จากวันนั้น วิภาวรรณก็เข้าทำงานตามปกติ ด้วยสีหน้าระรื่น ทักทายกับพนักงานทุกคนในธนาคารเสียงแจ๋ว จนเป็นที่แปลกใจ โดยเฉพาะแพรวา หล่อนสังเกตมาหลายวันแล้ว เกิดความอยากรู้ว่า เจ้านายสาวเกิดอะไรขึ้น ถึงได้เปลี่ยนแปลงไป สงสัยจะปรับความเข้าใจกับวีรพลแล้ว น่าจะเป็นเช่นนั้น ก่อนนี้เธอไม่ค่อยกล้าเข้าไปคุยด้วยเท่าไหร่ เพราะหากวิภาวรรณเงียบขรึม หล่อนก็ไม่กล้าไปคุย เพราะส่วนมากแพรวามักจะไปพูดคุยชวนหัวเราะสนุกสนาน เหตุนี้เองทำให้วิภาวรรณสนิทสนมและรักใคร่แพรวากว่า

พรหม ลิขิตผิดคิวตอนที่ 7

พรหม ลิขิตผิดคิวตอนที่ 7

หลายวันแล้วที่วิภาวรรณได้แค่ครุ่นคิด ถึงความถูกผิด จนหล่อนไม่กล้ามองหน้าวีรพลที่เพียรพยายามมาพบ หล่อนก็บ่ายเบี่ยงหลบหน้าเขา โทรศัพท์เข้าก็ไม่ยอมรับ ได้รับแต่ข้อความเสียงที่เขาฝากไว้ เป็นเชิงตัดพ้อ ยิ่งทำให้วิภาวรรณอยากจะร้องไห้ แต่ด้วยตำแหน่งหน้าที่ของเธอ ต้องเป็นผู้ใหญ่ เข้มแข็ง จึงได้แต่นั่งเหม่อ วันหนึ่ง แพรวา เดินเข้ามาหา

พรหมลิขิต ผิดคิวตอนที่ 6

พรหมลิขิต ผิดคิวตอนที่ 6

หลังจากอาบน้ำจนร่างกายสดชื่นแล้ว วีรพลก็เดินลงมาเห็นวิภาวรรณกำลังจัดอาหารบนโต๊ะ หล่อนสวมเสื้อเชิ้ตของเขาเพียงตัวเดียว มันดูหลวมโคร่ง เพราะวีรพลนั้นหุ่นสูงใหญ่กว่าหล่อน ทั้งๆ ที่หล่อนเองเมื่อเทียบกับหญิงทั่วไปก็จัดว่าตัวสูงใหญ่กว่า ชายเสื้อมันยาวลงมาปิดก้นหล่อนไม่เกินคืบ หล่อนไม่ทัน

พรหมลิขิตผิดคิวตอนที่ 5

พรหมลิขิตผิดคิวตอนที่ 5

จากเหตุการณ์วันนั้นจนล่วงมาถึงวันจัดงานทำบุญ วิภาวรรณจัดแจงเป็นแม่งาน ดูแลแทบจะทุกอย่างภายในงาน แทบจะว่าหล่อนเจ้าของงานซะเอง วันนั้นมีแขกมาร่วมงานพอสมควรเพราะเป็นหมู่บ้านที่ไม่ใหญ่โตคับคั่งเท่าไหร่ ส่วนมากที่มาก็คือเพื่อนร่วมงานที่โรงพยาบาลและธนาคารในตัวเมือง ส่วนคนในหมู่บ้านก็มีประปราย วิภาวรรณกุลีกุจอจัดแจงงานจนมีคนแซวหล่อน

พรหมลิขิต ผิดคิวตอนที่ 4

พรหมลิขิต ผิดคิวตอนที่ 4

“พี่ภา พี่ภา พี่ภาคะ” เสียงใสหวาน เรียกชื่อหล่อน ทำเอาวิภาวรรณตื่นจากภวังค์ มีอาการสะดุ้งเล็กน้อย
“จ๊ะ ว่าไง แพรวา” “แหม นั่งเหม่อเชียวนะคะ คิดอะไรอยู่น้า” คนถามทำตาเพ้อฝัน เล่นสำนวนแซวสาวใหญ่ผู้เป็นผู้บังคับบัญชา วิภาวรรณปรับสีหน้าให้ปรกติแล้วก็ถามต่อ

พรหมลิขิต ผิดคิวตอนที่ 3

พรหมลิขิต ผิดคิวตอนที่ 3

นานหลายเดือนที่วีรพลเทียวไปเทียวมาระหว่างตัวเมือง และบ้านสวนที่เค้ากำลังสร้าง เขามีโอกาสได้เข้าไปหาวิภาวรรณบ่อยครั้ง ทั้งที่ทำงาน

ที่ธนาคารเกี่ยวกับเรื่องบัญชีเงินฝาก สินเชื่อ ที่ร้านขายของฝาก ทุกวันศุกร์ก็จะขออาสาขับรถพาวิภาวรรณมาส่งที่บ้านสวนเป็นประจำ ความ

พรหมลิขิต ผิดคิวตอนที่2

พรหมลิขิต ผิดคิวตอนที่2

เมื่องานเลี้ยงเล็กจบลง ธนธรณ์ก็อาสาพาแพรวาไปส่งที่พัก แล้วก็โบ้ยให้วีรพลไปส่งวิภาวรรณ แล้วต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันไป ในระหว่างทางที่ธนธรณ์ขับรถไปส่งแพรวา เขาก็เฝ้าลอบมองปลีขาเนียนของแพรวาที่พ้นขอบกระโปรงอยู่เป็นระยะ ซึ่งตอนนี้มันก็แค่ร่นมาเลยหัวเข่าหน่อยเดียว คนอย่างธนธรณ์ก็มองแล้วจินตนาไปไกลแล้ว แพรวาเอง ก็อดเขินประหม่าไม่ได้ที่มีคนจ้องมองอย่างนั้น

พรหมลิขิต ผิดคิวตอนที่ 1

เรียบเรี่ยง  โดย ท่าน  ช.ชัชวาลย์  พรหมลิขิต ผิดคิวตอนที่ 1

“เออๆ เด๋วจะรีบไปเด๋วนี้แหละ” วีระพลวางสายโทรศัพท์อย่างรีบร้อน เพราะธนธรณ์ เพื่อนที่เป็นหมอด้วยกันไม่ว่าง มีคนไข้ด่วน ให้เขาไปทำหน้าที่แทน เขารีบเดินกระวีกระวาดแทบจะเป็นวิ่ง จนถึงชั้นสองของอาคาร ถึงตรงเลี้ยวมุมตึก จะไปยังห้องทำงาน
“อุ้บ!!” “ว้ายยยยยยย”