ความรักของผม ตอนที่ 26

ความรักของผม ตอนที่ 26 คืนที่ฝนตก...

นับตั้งแต่วันที่ผมกลับมาจากทะเล ก็ผ่านมาอีกหลายวันครับ ตลอดหลายวันที่ผ่านมา ทุกครั้งผมได้เห็นใบหน้าอันแสนน่ารักและสดใสของบรรดาสุดที่รักของผม ในใจของผมนั้นมันมีแต่ความละอายใจกับสิ่งที่ตัวเองทำลงไป หลายครั้งที่ผมถามใจตัวเองว่า “ไอ้เหลียง! มึงทำลงไปได้ยังไงนะ ?” แต่ทุกครั้งหัวใจของผมมันให้คำตอบผมมาว่า “เพราะมึงรักพวกเธอไง” มันเป็นคำตอบที่ออกมาจากใจของผมอย่างแท้จริง และเพราะความรักนี้เองที่ทำให้ผมยอมทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อที่จะได้อยู่กับพวกเธอทุกคน!! ตลอดหลายวันมานี้ แม่ฝ้ายไม่อยู่บ้านครับ เห็นเธอบอกว่า จะไปดูงานกับกระทรวงที่เชียงใหม่ ทำให้หลายวัน
มานี้ก็เลยเป็นโอกาสทองของผมครั บที่จะคุยกับพวกเธอให้รู้เรื่องกันไปเลย แต่ผมก็ยังไม่กล้าพอที่จะสารภาพความชั่วต่อหน้าพวกเธอครับ ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ตลอดหลายค่ำคืนที่ผ่านมาผมแทบไม่ได้ออกไปมุดห้องใครเลยครับ ได้แต่นอนเอามือก่ายหน้าผากใช้ความคิดจนไม่มีคืนไหนเลยที่ผมนอนตาหลับ และคืนนี้ก็เช่นกัน… “ซู้ววว...ซู้ววว…คลื้นนน…….เปรี๊ยงงง!!!!” เสียงฝนตกฟ้าร้องและฟ้าผ่าดังไม่ขาดสายตลอดคืน จนทำให้ผมต้องสะดุ้งลุกจากเตียงมาดูตรงหน้าต่าง ภาพที่ผมก็คือ ภาพท้องฟ้าที่แสนจะดำมืดค่อยๆคลืบคลานเข้ามาปกคลุมโดยรอบจนผมมองไม่เห็นแม้แต่แสงจันทร์แล้วก็ตามมาด้วยแสงฟ้าแลบแปรบปรับและแสงสายฟ้าฟาดอันน่าหวาดกลัวจนผมต้องปิดผ้าม่าน คืนนี้ฝนตกหนักมากครับ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับว่าเทวดาลืมปิดน้ำหรอไง(555+) แต่อย่างนึงที่ผมรู้ก็คือ อีกไม่กี่นาทีต่อไปนี้ จะมีเด็กน้อยคนนึงมาเคาะประตูห้องผมอย่างแน่นอน ไม่กี่นาที่ต่อมา…. “ก๊อก..ก๊อก..ก๊อก!!..” นั่นไงครับ เธอมาแล้ว ผมรีบวิ่งไปเปิดประตูทันทีเพราะถ้าขืนช้ามีหวังเธอได้ร้องไห้บ้านแตกเหมือนทุกครั้งแน่!! ผมเปิดประตูไปก็เห็นเด็กสาวคนนึงใส่ชุดนอนสีชมพูยืนกอดหมอน มือไม้สั่นอยู่หน้าประตูห้องผม “พี่เหลียง…หนูนอนกับพี่นะ” เด็กสาวพูดเสียงสั่นด้วยความขวัญอ่อน “พี่เคยปฏิเสธน้องหลินหรอไงจ๊ะ..เข้ามาสิ” ผมยิ้มก่อนจะพูดกับเธอ เป็นน้องหลินนั่นเองครับที่ผมมาหาผม “พี่เหลียง..พี่นอนกอดหนูเหมือนทุกครั้งนะ…หนูกลัว!” น้องหลินพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ น้ำตาครอเพราะความกลัว “…” ผมไม่ได้พูดอะไร นอกจากยิ้มให้เธอ ก่อนจะล้มตัวนอนโอบกอดเธอเอาไว้จากด้านหลัง “พี่อย่าทิ้งหนูนะ...” น้องหลินพูดกับผมก่อนจะกอดแขนผมแน่น แล้วจู่ๆ… “…เปรี๊ยงงง!!!!...” “กรี๊ดด!!..พี่เหลียง” เสียงท้องฟ้าคำรามก่อนจะตามมาด้วยเสียงฟ้าผ่าดังสนั่นจนบ้านสะเทือน น้องหลินถึงกับกรีดร้องด้วยความตกใจสุดขีด ก่อนจะพลิกตัวมานอนกอดผมแน่นเพราะความกลัว “โอ๋ๆ..ไม่ต้องกลัวนะ..พี่อยู่นี่แล้วไง..นอนซะนะคนดี” ผมพูดปลอบพร้อมทั้งเอามือลูบหัวเธออย่างถนุถนอมเพื่อปลอบขวัญ “พี่อย่าทิ้งหนูไปไหนนะ….หนูกลัว!” น้องหลินกอดผมแน่นไม่ยอมปล่อย ผมได้แต่กอดและคอยปลอบเธอไปเรื่อยๆจนกว่าเทวดามาปิดน้ำให้ฝนหยุดตก เวลาผ่านไปเกือบๆชั่วโมงครับ ฝนก็เริ่มที่จะซาลง เสียงฟ้าร้องและฟ้าผ่าก็ค่อยๆเงียบไป ผมก้มลงมามองผมก็เห็นเจ้าหญิงตัวน้อยๆกำลังนอนหลับอย่างสบายอยู่ในอ้อมกอดของผม แก้มขาวๆอันแสนน่ารักของเธอทำให้ผมหลงใหลได้ทุกครั้งที่ได้ห็น ผมค่อยๆใช้นิ้วลูบแก้มเธออย่างแผ่วเบา เหมือนเธอจะรู้สึกตัว เธอค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นและมองผมตาแป๋วเหมือนเด็กไร้เดียงสา ผมเห็นเธอแล้วผมก็อดละอายใจไม่ได้ น้องหลินเธอเป็นเด็กไร้เดียงสาแล้วก็อ่อนต่อโลกนัก แทนที่ผมจะทำตัวเป็นพี่ชายที่ดีคอยปกป้องดูแลเธอตามคำสัญญาที่ให้ไว้ แต่ผมกลับ… “พี่ขอโทษที่ทำให้ตื่นนะ..หลินนอนต่อเถอะ” “…” น้องหลินไม่ได้พูดอะไร นอกจากยิ้มให้อย่างน่ารักก่อนจะขยับตัวขึ้นมาจุ๊บปากผมเบาๆหนึ่งที “หนูรักพี่ที่สุดในโลกเลยค่ะ…” น้องหลินพูดกับผมอย่างอ่อนหวาน “พี่ก็รักหนูนะ…” ผมพูดจบก็เข้าไปหอมหน้าผากเธอหนึ่งทีเป็นการตอบแทน น้องหลินถึงกับเข้ามากอดผมอีกครั้ง “หลินจ๊ะ..พี่ขอถามอะไรหน่อยสิ” “อะไรหรอค๊ะ?” “ทำไม? เวลาน้องหลินกลัวฟ้าผ่าถึงได้มาหาพี่ล่ะ?” “คึกๆ…ก็..เวลาหนูได้อยู่กับพี่น่ะ…หนูรู้สึกอบอุ่นแล้วก็รู้สึกปลอดภัยที่สุดเลยค่ะ” น้องหลินหัวเราะอย่างน่ารักก่อนจะตอบผมอย่างไร้เดียงสา คำพูดของเธอมันช่างแท่งใจดำผมเต็มๆ “แล้วอีกอย่าง…หนูก็…เวลาที่พี่กอดหนู..หนูรู้สึกเหมือนกับว่า.หนูได้อยู่ใกล้ๆกับคุณพ่อคุณแม่..” น้องหลินพูดกับผมด้วยน้ำเสียงที่เขินอาย แก้มของเธอแดงน่ารักสุดๆ “งั้นหลินจ๊ะ…ถ้าหากพี่...พี่ทำอะไรให้หลินเสียใจ…หลินจะให้อภัยพี่ได้มั๊ย?” ผมลองถามเธอด้วยความละอายใจ “ทำไมหรอค๊ะ?...” “ป..เปล่าหรอกจ๊ะ…พี่แค่ถามเล่นๆ” “คิกๆ..พี่นี่ถามแปลกจัง…อึมม..ถ้าเป็นอย่างนั้น…หนูก็จะให้อภัยพี่และจะรักพี่คนเดียวอยู่ดี” ผมหลินหัวเราะอย่างซุกซนก่อนจะตอบผมแบบจริงจัง คำตอบที่ผมได้ยินทำให้ผมถึงกับน้ำตาครอเพราะความละอายกับสิ่งที่ผมทำ “ก็หนูเคยบอกพี่แล้วไงค๊ะ…หนูยังจำได้ไม่มีวันลืมเลยนะ…วันที่หนูมอบชีวิตของหนูให้กับพี่..หนูบอกพี่ว่า..หนูจะให้พี่เป็นคนแรกและจะเป็นคนสุดท้าย” โถ่!น้องหลิน… ผมได้แต่คิดในใจ คำพูดของเธอแต่ละคำ มันช่างเหมือนมีดที่กรีดลึกลงไปในใจของผม “พี่เหลียง…พี่ร้องไห้ทำไมหรอค๊ะ..พี่เป็นอะไรหรอ?” เจ้าหญิงตัวน้อยถามผมด้วยความเป็นห่วง “ป.เปล่าหรอกจ๊ะ..ไม่มีอะไร..พี่แค่แสบตาน่ะ..” ผมพูดกลบเกลื่อนพร้อมกับ ใช้มือปาดน้ำตาของตัวเองออก “งั้นเราก็นอนกันเถอะนะค๊ะ…ดึกแล้ว..แต่คืนนี้หนูขอนอนกับพี่นะค๊ะ” น้องหลินพูดอย่างน่ารักก่อนจะพลิกตัวนอนหันหลังและดึงมือผมไปโอบกอดเอวเธอไว้ “ฝันนะครับ..เจ้าหญิงของพี่” ผมบอกราตรีสวัสดิ์เธอก่อนจะหอมแก้มเธอเบาๆด้วยความรัก น้ำตาของผมมันไหลออกมาอีกครั้ง ผมต้องรีบจบเรื่องที่ผมก่อไว้ให้เร็วที่สุด ในเมื่อผมทำผมก็ต้องรับผิดชอบ เอาล่ะครับ ไม่ว่ายังไง พรุ้งนี้ ผมจะต้องบอกความจริงกับพวกเธอให้ได้!! ผมพูดกับตัวเองอย่างหนักแน่นและแน่วแน่ ก่อนที่ผมจะหลับไปพร้อมกับเจ้าหญิงในอ้อมกอดของผม… เช้าวันรุ่งขึ้น อากาศเย็นสบาย… “อ๊อยยยย!!…ควยใหญ่ดีนักนะ…อื้ออออ…เดี๋ยวเมียจะขย่มให้แตกคาหีเอง…อ๊อยย..อ๊าาา” “อึกกกก…อ๊าาาา…อะ…อ๊ากก” “อ๊าาาส…อื้มมม…ผัวขา…อ๊อยยย…ควยแข็งถึงใจดีจัง…อ๊อยยย..โอ้วว!!” เสียงโหนกหีกระทบกับท่อนควยดังแว่วเข้ามาในหูของผม ตามจังหวะการขย่มควยขึ้นๆลงๆ “อ๊อยยย…โอ๊ยยย..เสียวหีสุดๆ…อ๊อยยย..ไม่ไหวแล้ววว…ผัวขา...เมียอร่อยหีสุดๆเลยค่ะ” "อื้มมมม...มันควยจริงๆ...โอ้วววว...อ๊าาา.." อวัยวะเพศหญิงของหญิงสาวนางนี้วิเศษสุดเท่าที่ผมได้เคยลิ้มลองมาเลยทีเดียว มันช่างคับแน่นตอดรัดควยผมแทบจะแตก “ปับๆ..ปับๆ..ปับๆ!!” เสียงอวัยวะเพศหญิงและอวัยวะเพศชายที่กระทบกันทำให้เกิดเสียงดังชัดเจน ยิ่งเพิ่มอัถรสของการร่วมเพศ หญิงสาวเร่งขย่มควยผมเต็มกำลังเพื่อสนองความเงี่ยนของเราทั้งคู่ “อื้ออ…ซี๊สสสส……อ๊าาาา” ผมได้แต่ร้องซี๊สเพราะความมันที่หญิงสาวผู้นั้นเป็นผู้มอบให้ เธอสวมบทจ๊อกกี้ได้อย่างไม่มีที่ติ “อ๊อยยย…เงี่ยน..เงี่ยนถึงกับต้องขึ้นขย่มเองเลย..อ๊อย!…อ๊อยยย..…อ๊าาา..ผัวช่วยเมียด้วยยย…โอ๊ยยย..” หญิงสาวครางอย่างได้อารมณ์ก่อนจะโน้มตัวมาประกบจูบปากผมอย่างดูดดื่ม ก่อนจะยึดไหล่ผมเป็นหลักและเร่งจังหวะขย่มเอว กระแทกหีอันคับแน่นและตอดรัดเข้ากับท่อนควยที่ขึ้นลำแข็งของผม “อื้อออ…อ๊อยยย…เสียว…อ๊อยยย..เสียวหี…ผัวขา…โอ๊ยยยย…อ๊อยยย…อื้อออ..” เธอเริ่มเปลี่ยนจากการขย่มขึ้นๆลงๆเป็นการส่ายร่อนบดโหนกหีกับท่อนควยของผม “อ๊อยยย..เมียหีบานแน่แล้ว….อ๊อยยย…เย็ดกับผัวแล้วมันถึงใจกว่าเกี่ยวเบ็ดเป็นไหนๆ…อ๊อยยย...เสียวหีเสียวแตดสุดๆ…โอ๊ยยยย” “อื้มมม…อ๊าาา….อึกกกก…เมียจ๋าา…” ผมเริ่มขยับเอวตามแรงขย่มของเธอ แต่ทว่าเธอกลับส่ายร่อนและเร่งขย่มควยผมแบบไม่เกรงว่าอวัยวะเพศของเธอจะเสียหายเลยแม้แต่น้อย เธอหลับตาปี๋ กัดริมฝีปากล่างแน่นและเร่งขย่มควยผมแบบไม่ลืมหูลืมตา ปากเธอก็ครางไม่หยุด ผมของเธอสะบัดไปมาตามแรงขย่ม อ..อ๊าวววว…อึดดีนักนะ…อ๊อยยย…จะเอาให้แตกคาหีเลย…อ๊อยยยย…” “โอ้ววว…ควยเข้าลึกถึงมดลูกแน่ะ…อ๊อยยย..ไม่ไหวแล้ว…โอ๊ยยยย…สุดยอด…” “อ๊าา…อึกกก..น้ำจะ..แตก…อู้ววว…ซี๊สสสส” ผมครางเพราะความมันจากการร่วมเพศโดยที่ผมไม่ได้ออกแรงแม้แต่น้อย แต่กลับมามีคนมาขย่มควยให้ถึงบนเตียงอย่างถึงใจ “อื้อออ…อ้าาา…น้ำจะแตกแล้ว…อ๊อยยย..น้ำหีไหลแล้วว…อ๊อยยย…” หญิงสาวครางเสียงสั่นเครือแล้วก็ตัวเกร็งกระตุกและหลั่งน้ำอันบริสุทธิ์ออกมาชโลมควยผม ก่อนที่จะล้มฟุบลงมานอนกอดผมอย่างเหนื่อยหอบ “อะ…อ้าาาา…อึกกกก…โอ้วววววว!!……” แล้วผมก็…!!