เต้ยกับพี่ติ่ง ตอนที่ 4 พี่หวี ก้อนสามเส้า

เต้ยกับพี่ติ่ง ตอนที่ 4 พี่หวี ก้อนสามเส้า
โดย ตฤษณา

       พี่หวี หรือฉวีพรรณ เป็นเพื่อนนักวิ่งผลัดทีมสี่คูณร้อย พี่ติ่ง เห็นเรียบ ๆ เป็นไม้สาม
ไม่เคยยอมอยู่หลังใคร ฮึดสปีดจนเสมอหรือแซงส่งไม้ให้พี่หวีสับขานำคู่แข่งเข้าเส้นชัยทุกครั้ง
หลังร่วมแข่งขันกีฬาประจำปี ซึ่งปีนี้เต้ยก็ลงแข่งฟุตบอลกับเขาด้วย
หลังแข่งโรงเรียนหยุดต่อหลายวัน พี่หวีขอตามมานอนค้างที่บ้านพี่ติ่ง
กินข้าวเย็นที่แม่พี่ติ่งทำหมูชะมวงกับปลาช่อนภูเขาผัดฉ่าต้นกระวานเสร็จแล้ว
พี่ติ่งเปิดตู้เย็นเอาเบียร์กระป๋องมา คิดว่าจะให้เต้ย ซึ่งตามมานอนค้างด้วย

เด็กเต้ยกินจะได้หลับแต่หัวรุ่ง ไม่ทำรุ่มร่ามกับเธอให้เพื่อนเธอเห็น ยิ่งเธอสังเกต
เห็นยัยหวีหรี่ตามองเต้ยไม่กระพริบ เหมือนเสือดาวเจอเนื้อสมันปานนั้น
เธอจึงคะยั้นคะยอให้เต้ยชิมเบียร์อึกแรกของชีวิตจากกระป๋องเย็นเฉียบที่เธอยื่นให้
เต้ยได้เบียร์ไปไม่ถึงกระป๋องก็หลับพับคาเก้าอี้ เหลือเธอกับหวีกินเบียร์กันสองคน
หมดไปกี่กระป๋องไม่รู้ หน้าทีวีชั้นล่าง แล้ว
ความเหนื่อยล้าจากการลงแข่งและการเก็บตัวฝึกหนักก่อนหน้านั้น
ทำให้แต่ละคนช่วยกันปิดประตูหน้าต่างบ้าน ขึ้นชั้นบนเข้าห้องนอนพี่ติ่งกันถ้วนหน้า
พี่หวีนอนเตียงเก่าของพ่อกับแม่แต่ยกให้พี่ติ่ง เต้ยนอนเตียงหวายเดี่ยวปูฟูก
พี่ติ่งสวมเสื้อยืดคอกลมกางเกงยืดขาสั้นอย่างเคย พี่หวี รูปร่างพอ ๆ กับพี่ติ่ง
จะต่างก็ตรงผิวเธอขาวกว่า เพราะเป็นเด็กเมือง ไม่ออกสองสีเหมือนพี่ติ่งเด็กสวน

พี่หวีเลยขอเสื้อนอนผ้าซาตินลายดอกโปร่ง ๆ
ชายเสมอสุดสะโพกของพี่ติ่งมานุ่งตั้งแต่หลังอาบน้ำเย็นแล้ว
....
ดึกสงัด อากาศในสวนยางที่โป่งน้ำร้อนเมืองจันท์นั้น
ถ้าฝนไม่ตกก็ออกเย็นทั้งปีโดยไม่ต้องเปิดแอร์ ผ้าห่มหรือนวมก็ไม่ต้อง แค่แพรเพลาะก็เพียงพอ
แต่ส่วนใหญ่ถ้านอนไม่ระวังผ้าก็จะเลื่อนลุ่ยจากตัวลงไปถึงไหนต่อไหน
เฉกเช่นตอนนี้ สองเพื่อนสาวที่เหนื่อยมาจากการแข่งกีฬา
แถมกินเบียร์หน้าจอทีวีก่อนขึ้นเข้าไปอีก ทั้งสองนอนเคียงกัน ตะแคงขวาเข้าฝาห้องทั้งคู่
มองตะคุ่มดูไม่รู้ว่าใครเป็นใคร
ส่วนเต้ยที่เพลียจากแมตช์สำคัญที่จังหวัดมาเหมือนกัน แล้วก็เบียร์ไม่ถึงครึ่งกระป๋อง
ดีที่พี่หวีฉวยไปซดที่เหลือเสียก่อน แล้วเขาก็ได้หลับผล็อยไปก่อนพี่ ๆ
อาศัยวัยคาบกึ่งเด็กกึ่งวัยรุ่น เขาจึงตื่นตาใสมากลางดึก
เต้ยโงหัวขึ้นมา มองรอบตัวเพื่อเรียกสำนึกหมายว่ามานอนที่ไหน
จนคุ้นว่าเป็นห้องพี่ติ่งและเตียงหวายเดี่ยวที่ตนเคยมานอนบ่อย ๆ
แล้วนั่น เขาเห็นพี่ติ่งนอนตะแคงเข้าข้างฝา ท่าคุ้นเคย
รวมทั้งเสื้อนอนผ้าซาตินบางเนื้อลื่นตัวเดียวที่ร่นจากปลีก้นแนวหัวหน่าว รั้งขึ้นขอบเอว
เผยบั้นท้ายกลมสองปั้นขาวฝ่าความมืดมาถึงหน้าเตียงเขา
ทำให้อดคิดถึงตอนที่บั้นท้ายสะดุ้งไหวใต้กางเกงผ้ายืดเปียกน้ำของพี่ติ่งตอนเดินจ้ำกลับบ้านวั
นนั้นไม่ได้
แม้จะผ่านมาหลายวันแล้วก็ตาม ตั้งแต่วันนั้น ที่เขาและพี่สาวตัดสินใจไขกุญแจลับสวรรค์
ค้นพบการเล่นสนุกกับกามกรีธา ทั้งต่อมาก็ได้แอบเล่นที่ลำธารเนือง ๆ จนปลาสปามันคุ้น
เห็นสองพี่น้องลงน้ำคราใด จะโบกหางระริกระรี้
สะบัดลำตัวว่ายกรูเข้าหาทั้งหมีและโคนลำจ้อนอย่างปลาเหงาขาดเพื่อน
พูดถึงจ้อน เต้ยรู้สึกว่ามันเริ่มออกฤทธิ์อีกแล้ว กลางค่ำกลางคืนไม่เลือกเวลา
โดยไม่รอช้า เขาเดินย่องเข้าไปนอนเคียงตะแคงขวาชิดเนื้อตัวพี่ติ่งทันที
มือที่รู้ใจวางเบาบนสะโพกผาย ลูบไล้แผ่วเพียงทักทาย ผ้าซาตินเหมือนเป็นใจ
มันลื่นไถลตามฝ่ามือหยาบของเด็กหนุ่ม
เมื่อมือบนผ้าตกลงหุบเอวคอด เต้ยพักชั่วครู่
เพราะสะโพกกับปลีก้นเปลือยนั่นย่อมว่างเปล่าไร้อาภรณ์ปิดบัง
เป็นอิสระพร้อมให้มือเขาแล่นล่องตามอำเภอใจ
เต้ยไล้สันมือ
ไม่ใช้ฝ่ามือเพราะเกรงว่าความหยาบจะสร้างความรู้สึกเกินทนในช่วงบทนำของเพลงลาง
ดำเนินเถื่อนนี้ได้ สันมือเขาไล้จากหุบเอวคอดขึ้นยอดสะโพก
ค่อยไล่ลงขาอ่อนที่หนั่นเนื้อของนักวิ่ง
แต่นวลเนื้อนั้นเนียนจนเต้ยเสียวจากสันมือไปถึงโคนจ้อน
เพราะฉะนั้น เวลาลูบขึ้น เขาจึงคว่ำฝ่ามือเพื่อสัมผัสทุกอณูเนื้อนวลเนียนของพี่สาว
และไม่ได้หยุดแค่ที่หุบเอว แต่ไล้ขึ้นไปถึงระดับราวนม
เต้ยหยุดหายใจ เพราะรู้สึกได้ถึงปฏิกิริยาตอบรับสัมผัสแห่งเขา แม้จะแผ่วเบาก็ตาม
เมื่อผิวผ่องของพี่สาว บางคราวสะดุ้งไหวน้อย ๆ และเสียงลมหายใจที่สะดุดเป็นห้วง ๆ
เต้ยวางมือแน่วนิ่งที่สีข้างแนวนมพี่สาว จนแน่ใจว่าเธอไม่แสดงอาการตื่นไหวมากกว่านี้
เขาไล้สันมือจากสีข้างลงผ่านคอดเอว
ขึ้นยอดสะโพกแล้วไล่ลงไปเกือบถึงหัวเข่าสุดปลายแขน จึงคว่ำฝ่ามือลูบรับสัมผัสเนื้อ ๆ
ขึ้นมาจนถึงสีข้างราวนมอีกสองสามรอบ

ตลอดเนิ่นหน่วงนี้ นิ้วโป้งและนิ้วชี้เขาได้คีบชายเสื้อผ้าซาตินไว้ไม่ให้หลุดมือ
และชายเสื้อตอนนี้มันเลิกขึ้นแทบจะเลยนมของพี่สาวแล้ว
เต้ยเม้มปาก กลืนน้ำลายที่ยังส่งกลิ่นเฉียวฉุนของเบียร์เมื่อหัวค่ำลงคอ
เขาปล่อยมือที่คีบชายเสื้อ แล้วล่วงเข้าไปใต้ผ้า หยุดที่ชายโครง
วางเต็มฝ่ามือกับเนื้อเนียนริมเนินแตงอ่อน โอ้ แตงอ่อนของเต้ย
ก่อนจะคืบล้ำเข้าไปกุมปลายเนินแตง
เงียบ ลมหายใจแผ่วพี่สาวเป็นปกติ
เตยจึงกล้ารุกจากเนินขึ้นกุมเต้ายอดเนินแตง นิ่งไว้อย่างนั้น
ก่อนจะขยับขยุ้มให้ฝ่ามือกุมใต้ฐาน และนิ้วที่ซุกซนเริ่มกรอยอดทับทิม
ลมหายใจพี่สาวถี่และดังขึ้น พร้อมกับอาการสะดุ้งไหวของหนั่นเนื้อแตง
เต้ยอดใจ ไม่ก้าวล่วงขึ้นไปงับยอดทับทิมเสียในตอนนี้
เพราะเขาอยากจะเที่ยวท่องละล่องลงใต้อีก
เขาละมือจากเกาะกุมแตงอ่อนอย่างเสียดายพี่ แต่มุ่งจะไปหาน้อง
ด้วยสันฝ่ามือที่ไล้ลงสีข้างถึงเอวคอดเว้า
ขึ้นสะโพกลงขาอ่อนจนใกล้ขาพับจึงคว่ำเอาฝ่ามือลูบกลับขึ้นมา
แต่ถึงเอวแล้วหนนี้วกลงปลีบั้นท้าย ปลายนิ้ววาดร่องก้น
พี่สาวเธอนอนตะแคงขวา เข่าขาซ้ายเกยทับขาขวา เปิดล่างให้ปลอดโล่ง
ปลอดให้มือของเต้ยล่องไปถึงหว่างขา เป็นหว่างขาที่ไม่โล่ง แต่แน่นหนั่นเนินพระศุกร์
ด้วยพูเอิบอิ่มนิ่มมือ
สองพูแนบชิดปิดร่องสวรรค์ที่เขาเคยล่วงล้ำจนผ่านโพรงเข้าถึงก้นถ้ำฟ้ามาหลายครั้งแล้ว
แม้จะเบียดสนิท เมื่อเต้ยลูบเนินเต็มฝ่ามือ ความรู้สึกกระสันสวาทจากสัมผัสพูสาว
ทำให้จ้อนเขาผงกหัวดีใจหาใดเทียบ ยิ่งนิ้วกลางที่ลากผ่านระหว่างแนวเบียดของพูคู่
แล้วรับรู้ความลื่นจากน้ำเมือกใส
ทั้งรู้สึกได้ถึงอาการสะดุ้งจากเบื้องลึกของท้องน้อยใต้เนินหน่าว
เต้ยแน่ใจว่าน้องของพี่ติ่งน่าจะยินดีต้อนรับน้องของเขาแล้ว
แต่ให้แน่ใจ เขาจึงลูบไล้ฝ่ามือเต็มเนื้อ ๆ เนินพระศุกร์ของพี่ติ่งซ้ำอีกหลายรอบ
จนนิ้วกลางเขาชุ่มโชกด้วยน้ำใสต้อนรับแขกผู้มายามวิกาลด้วยยินดียิ่ง
เต้ยจึงหยุดกุมเนินไว้เต็มฝ่ามือ แล้วนิ้วกลางค่อยแหวกเบียดร่องพูเข้าไป
ขยับจนพบรูกุญแจสวรรค์ มันตีบรัดปลายนิ้วทั้ง ๆ ที่มีเหมือกน้ำใสให้ลื่นล้ำเข้าไปได้ไม่ยากนัก
เขาบรรจงสอดนิ้วกลางผ่านโพรงเยื่อหยุ่นอุ่นหยับรับรัดนิ้วขึ้นไป พร้อม ๆ
กับเสียงถอนหายใจ “ฮู...” ยาวของพี่สาว คราวนี้เต้ยไม่รอช้า เขาสาวนิ้วเข้าออกเบามือ
พร้อมกับคว้านผนังโพรงหยุ่นของพี่สาว บรรจงกวาดซับน้ำเมือกใสให้
และพี่สาวตอบรับด้วยการบิดสะโพกเหมือนจะหนีนิ้ว แต่เป็นการสวนทางกับนิ้วที่คว้านไปในที
เป็นเช่นนี้ไม่นาน เสียงหายใจพี่สาว ยิ่งทียิ่งถี่และแหบพร่า
แต่ยังรักษาระดับเสียงแค่ได้ยินกันสองคน มิให้พี่อีกคนตื่นขึ้นมา
เพื่อสนองความเสียวของพี่สาว คราวนี้เต้ยโหย่งฝ่ามือที่ล้วงร่องสวรรค์
จี้ปลายนิ้วโป้งบนหัวหน่าว คลึงบดตรงนั้นกับสอดสวนนิ้วกลางไปพร้อม ๆ กัน
ฉับพลัน เสียงดัง “ฮึด” หลุดปากจากพี่สาว
ขาซ้ายที่เกยเปิดบั้นท้ายและพูผ่องกลับชันเข่าขึ้นสุด แล้วพลิกสะโพกผายแผ่ราบกับผิวฟูก
ทับข้อมือและทั้งแขนของเต้ย เหมือนกับจะปรามห้ามมิให้เขาล่วงล้ำถ้ำเพศพี่สาวโดยง่าย
แต่...ขณะเดียวกัน

ก็เท่ากับหนุนเนินพระศุกร์ให้ลอยโลดโดดเด่นในความสลัวนั้น
ความงามของหนั่นเนินพูพาดด้วยร่องหุบที่ชุ่มน้ำเมือกใส
แลเป็นมันระยับขับความมืดสลัวท้าสายตาเต้ย และจ้อนของเขาจนสุดจะหักห้ามอีกต่อไป
เต้ยขยับตัวเลื่อนขึ้นคร่อมหว่างขาพี่สาว เอาหน้าซบบนเนินแตงอ่อน
ปากอ้างับยอดปทุมถันที่แข็งเต่งมาเนิ่นนาน
จำจะบำบัดด้วยลิ้นควานรอบสลับกับริมฝีปากขบยอดเม็ดพุทรา
เรียกเสียงครางสำเนียงใหม่จากปากพี่สาวทันที
พร้อมกันนั้น เมื่อมือซ้ายที่เกยข้ามร่างพี่สาวไปท้าวฟูกมั่นแล้ว
มือขวาคว้าจ้อนที่แข็งจังก้ามาตั้งแต่ลุกจากเตียงหวาย
เอาปลายหมวกเห็ดเช็ดน้ำเมือกใสปากร่องเร้นลับ
บรรจงปาดขึ้นลงเพื่อหาประตูสวรรค์บัญชรน้อย เมื่อค้นพบหลังปาดเที่ยวที่สาม
เขาก็สอดปลายจ้อนลงสู่ลู่ทางของมัน
“ว้าย...” ดังเกินกระซิบ พร้อมอาการขมิบเกร็งปากประตูสวรรค์
“ทำไรน่ะ เต้ย...” มันไม่ใช่เสียงพี่ติ่ง!!!
เต้ยเงยหน้าจากยอดแตงอ่อน จ่อหน้าพี่หวีเต็มทั้งสองตา!!!
เขาตกใจแทบสิ้นสติสมประดี แต่หมวกเห็ดเขากลับมุดผ่านปากประตูเข้าโพรงลับ
พาจ้อนเข้าเกือบถึงกึ่งกลางถ้ำอำไพ รับด้วยเสียง “อุยหน่า” ของพี่หวี
“ผ... ตะ... เต้ยขอโทษครับ” เขาตะกุกตะกักได้แค่นั้น
“ขอโทษไรกัน เธอแอบลักหลับ จับนมพี่ ลูบร่องหีจนน้ำเงี่ยนเจียนจะแตก...”
พี่หวีพักร่ายยาวคำหยาบที่เต้ยไม่เคยได้ยินแค่นั้น
เพราะมัวหอบหายใจรับควยที่อุ่นหนาฝาคั่งกว่าที่เคยมีมา ทั้ง ๆ ที่ถูกเธอดุว่า
มันยังมีหน้าผงกหัวอยู่ในโพรงเกือบปลายถ้ำน้อยของเธอ
“เอาควยยาวเกินตัวสอดลึกเข้ามาอีก จะว่ายังไง พ่อตัวดี?”
ประโยคหลัง ไม่มีสำเนียงต่อว่า เพราะแต่ละคำของพี่หวีมีอาการกระตุกสะโพก ถึงจะเบา
แต่ ถี่เร้า ทำเอาเต้ยจนถ้อย ตอบอะไรไม่ถูก
แล้วจ้อนของเขามันก็ตอบออกไปเองตามครรลองของมันเอง มันเสือกลำโคนที่เหลือ
ส่งปลายหมวกเห็ดเช็ดปาดหน้าบันสวรรค์พี่หวี
“อูย...อาย... อี... ยา... เต้ยอ้ะ...” เสียงแผ่วลง แต่หนักในลำคอ
เต้ยรู้สึกหัวหมวกเห็ดถูกน้ำอุ่นพ่นอาบกระชุกใหญ่ จนตัวเองแทบจะพ่นน้ำตอบ
ติดอยู่ที่หัวหน่าวของเขากับของพี่หวีมันแนบสนิทจนขยับอะไรไม่ได้
“นี่ เธอนึกว่าชั้นเป็นพี่ติ่งละซี เคยเอาพี่เขามาแล้วใช่ไหมล่ะ”
“อื้อ อ้า”
“ไม่ต้องมาทำอ้ำอึ้งเลย พ่อตัวดี ลักหลับพี่เชื้อหยั่งงี้ชัด อย่าเถียงให้ยาก”
“อื้อ อ้า”
“เอ้า ติดอ่างเรอะเรา ทำไรก็ทำให้มันเสร็จ ๆ ซะสิ”
สิ้นเสียงสั่ง เต้ยกำลังใจกลับมาเต็มร้อย
จากอาการตระหนกตกใจที่ตั้งใจจะลักหลับพี่ติ่งเช่นที่เคย กลับกลายเป็นพี่หวีไปได้
ก้นที่นิ่งงันพลันคืนชีพ
เขาค่อย ๆ ถอนจ้อนขนาดเต็มฝ่ามือพี่หวีออกมาเกือบหลุด เหลือแค่หมวกเห็ด พลัน
ขาทั้งสองข้างของพี่หวีก็โอบรัดเอว ปลายเท้าไขว้กันเหมือนล็อคเขาไว้ แล้วไม่ได้หยุดแค่นั้น
แต่มันรั้งสะโพกพี่หวีตามลำจ้อนขึ้นมาด้วย
เต้ยจึงเสือกลำจ้อนกลับเข้าโพรงเร้นลับของพี่หวีอย่างง่ายดาย
อาศัยความลื่นของน้ำเมือกใสที่อาบตั้งแต่สุดถ้ำ เอิบผนังโพรงหยุ่น มาเจิ่งที่ปากประตูพูผ่อง

“ฮู... เต้ยจ๋า ควยนี้พี่ขอนะคะ นะ” พี่หวีครางในลำคอ ส่ออาการอยาก
เต้ยไสสอดถอดถอนจ้อนด้วยบรรจงได้ไม่กี่รอบก็รู้สึกกระแสน้ำอุ่นจากท้องน้อยเริ่มเอ่อ
พร้อมจะประทุใส่โพรงพี่หวีแล้ว
ขณะเดียวกัน
เสียงครางไม่ได้ศัพท์พร้อมกับอาการตอดผนังโพรงหยับจับยึดลำจ้อนชักถี่จนจับจังหวะไม่
ได้แล้วเช่นกัน
“พี่หวี...”
“จ๋า...”
“ต... เต้ยจะถึงละนะ”
“แตกเลยค่ะ เต้ยขา พี่หวีแตกมาหลายรอบ ตั้งแต่โดนเธอลูบร่องหีแล้ว”
เท่านั้นเอง เต้ยก็โหย่งตัวขึ้นด้วยมือทั้งคู่ค้ำฟูกชิดชายโครงพี่หวี
เกร็งร่างเหยียดตรงในท่ายึดพื้น ออกเสียงเบาเหมือนกระซิบข้างหูพี่หวี “หนึ่ง สอง สาม สี่”
นับเหมือนทำกายบริหารท่ายึดพื้น
“สอง สอง สาม สี่, สาม สอง สาม สี่, สี่ สอง สาม สี่ ฯลฯ”
พร้อมกับจังหวะการหอบหายใจกระเส่าของพี่หวีตามลำดับนับไปด้วย
“ส... เสียว... เต้ยขา พี่ เสียว ห... หี ค่า...”
จังหวะการนับนั้นกระชั้นเร่งขึ้นตั้งแต่หลังรอบห้าแล้ว
และหมวกเห็ดเขาก็บานรับน้ำฝักบัวอุ่นจากปลายถ้ำลึกตั้งแต่ยังไม่ถึงรอบ “เจ็ด สอง ฯลฯ”
ดี จนกระทั่ง จังหวะไส่สอดถอดถอนแทบนับกันไม่ถูก
แต่กลายเป็นการกระหน่ำซ้ำจนน่าเกรงพูผ่องและน้องเนินพี่หวีจะช้ำสลาย
“สิบ ส่อง ส่าม เสร็จ ฮึด..” แล้วเขาก็คาจ้อนทั้งลำ หนอกสนิทแนบหนอกพี่หวี
ฝ่ายหลังนั้น ขาที่ไขว้รั้งรัดเอวเต้ยจนใกล้ยอก
น้ำเมือกใสกระฉอกตลอดเพลงสะบัดและขยี้ของน้องเต้ย
“เต้ยขา... โอย เต้ย... ทำพี่หวีเสียวซ้ำ ใจจะขาด เธอเกือบฆ่าพี่หวีแล้วนะคะ”
อีกหลายห้วงลมหายใจแผ่วต่อมา
“นายเต้ย พ่อตัวดี อย่าคิดจะหนีพี่ไปนอนนะยะ” น้ำเสียงเหนื่อยอ่อน แต่รุ่มร้อนย้อนแย้ง --
---