ความสุขของกะทะ ตอน 8 สิ่งมหัศจรรของน้องหมวย & กล้องดิจิตอล
โดย kankan
น้องหมวยขยับตัวไปเปิดบานเลื่อนตรงหัวเตียง
หยิบกล้องดิจิตอลออกมายื่นใส่มือกะทะ
กล้องเป็นรุ่นใหม่ประสิทธิภาพสูง
เลนส์ไลก้าชั้นดีราคาแพงกะทะเคยเห็นในโฆษณา
ตรงด้านหน้ากล้องบอกว่าสามารถถ่ายความละเอียดสูงมาก
กะทะจัดการเปิดกล้อง
ดึงให้น้องหมวยขยับตัวลงมา
เอาก้นมาวางพาดตรงขอบเตียง
เพื่อให้หนุนก้นเนินสามเหลี่ยมของน้องหมวยก็ลอยเด่นขึ้น
กะทะจับขาน้องหมวยให้ชันเข่าขึ้น
ส้นเท้าเหยียบตรงขอบที่นอน
ท่านี้กลีบเนินของน้องหมวยแหวกอ้ามากกว่าท่าที่อยู่กลางเตียง
กะทะยื่นมือไปหยิบไฟฉายที่เค้าวางไว้เมื่อกี้มาเปิดใช้ริมฝีปากคาบเอาไว้
ใช้นิ้วหัวมือแหวกกลีบนูนน้องหมวยอีกครั้ง
พอสายตาเค้าเห็นเยื่อพรหมจรรย์ก็รู้สึกว่าหัวใจเต้นตูมตามทีเดียว
ในมโนสำนึกของกะทะเหมือนได้ยินเสียงแว่ว
แผ่วแต่กังวาลชัดในมโนดังขึ้นว่า
..."ศิวะท่านเอย... ในความล้ำลึกของห้วงน้ำอมฤต
ไยจึงสร้างเยื่อใยซ่อนเอาไว้อีก ท่านซ่อนปริศนามหัศจรรย์ใดหรือ
เทวีเจ้าเอย.. ในความล้ำลึกของความล้ำลึก
ในรักแห่งรัก ก็คือ "ว่าง" แห่งใจของเจ้าเอง..."
กะทะถอยกลับมาสู่การรับรู้
กะทะรู้ว่าเค้าไม่มีมือที่จะจับกล้องมาถ่ายภาพมหัศจรรย์ให้น้องหมวยได้
ตอนแรกๆกะทะพยายามใช้มือเดียวแหวกกลีบ
แต่ก็ไม่ถนัดและไม่สามารถที่จะถ่ายรูปออกมาให้เห็นได้
กะทะจึงวางกล้องดึงไฟฉายออกจากปากแล้วกระซิบบอกน้องหมวยว่า
"น้องหมวย..ช่วยพี่หน่อยนะ..."
"ช่วยอะไรเหรอ..พี่กะทะ..."
น้องหมวยผงกหัวขึ้นมองอย่างงงงัน
"น้องหมวยยื่นมือมาแหวกกลีบของน้องหมวยหน่อยซิ...
ไม่นั้นมันบังถ่ายความมหัศจรรย์ของน้องหมวยไม่ได้"
"อื้อ..."
น้องหมวยนิ่งไปนิดนึงแล้วพูดต่อว่า
"ได้..ได้...ถ่ายให้หมวยหน่อย..."
น้องหมวยยื่นมือมากะทะจับมือเธอ
ให้เธอลอดอ้อมก้นโดยให้ปลายนิ้ววางตรงริมกลีบด้านละข้าง
กะทะกดมือส่งสัญญาณให้น้องหมวยกดมือเพื่อแหวกกลีบ
น้องหมวยทำตามจะด้วยความเหนียมอายนิดๆ
จึงไม่ค่อยกล้าแหวกกลีบให้เปิดอ้าออกไปจนสุดๆ
เมื่อกะทะเปิดไฟฉาย
ใช้ปากคาบส่องเข้าไปภายใน
เตรียมกล้องจะถ่ายก็ไม่สามารถถ่ายได้
กะทะจึงวางกล้องลงแล้วเอาไฟฉายออกบอกน้องหมวยอีกว่า
"น้องหมวย...กดให้อ้ามากๆซิจ๊ะ...กล้องมันจับภาพไม่ได้..."
น้องหมวยเลยต้องกลั้นใจกดปลายนิ้วแรงขึ้น
กลีบอูมถูกแหวกให้อ้าเปิดให้เป็นลึกเข้าไปภายใน
กะทะปรับลำแสงของไฟฉายให้นิ่งอยู่ที่รูสวาทของเธอ
ตอนนี้เยื่อพรหมจรรย์อันแสนมหัศจรรย์ปรากฎชัดเจน
ปรับโพกัสของกล้องให้จับภาพสำคัญแล้วเริ่มถ่ายภาพ
กะทะถ่ายในแง่มุมต่างๆ พักใหญ่กะทะก็ถ่ายนับร้อยรูป
จนน้องหมวยบอกเค้าว่า
"พอยัง..พี่กะทะ..หมวยเมื่อยจัง..."
"อึ่ม...ถ่ายเยอะแล้วเหมือนกัน น้องหมวยจะได้เห็นชัดๆเลยละทีนี้"
"งั้นหมวยปล่อยมือนะ..เย็นๆยังไงไม่รู้แหละ..."
เธอบอกกะทะเสียงสั่นๆ
"อื้อ..โอเค..."
.................
น้องหมวยจึงปล่อยปลายนิ้วที่แหวกกลีบแคมตัวเองออก
กะทะจัดการปิดไฟฉายลุกขึ้นมาบนเตียง
ขณะเดียวกับที่น้องหมวยก็ขยับตัวขึ้นมานอนกลางเตียงดึงเอาผ้าห่มคลุมตัว
กะทะยื่นกล้องส่งให้น้องหมวยแล้วพูดว่า
"ชัดมาก ๆ เลยน้องหมวย..."
น้องหมวยรับกล้องที่กะทะเปิดโหมดดูภาพมาให้เรียบร้อยแล้ว
ตั้งแต่เป็นสาวที่เริ่มมีใยไหมขึ้นหร่อมแหรม
ต่อมามีประจำเดือน แล้วก็ค่อยเติบโตขึ้นเป็นสาวรุ่น
น้องหมวยยังไม่เคยเห็นเนินโคกสามเหลี่ยมของตัวเองจ๊ะๆ
ไม่เคยคิดและไม่เคยนึกอยากเห็นในมุมมองของบุคคลที่สามแบบนี้มาก่อนเลย
กะทะถ่ายตั้งแต่ตอนที่น้องหมวยเริ่มแหวกกลีบตัวเองให้ค่อยๆอ้าออก
ภาพรูสวาทค่อยๆขยายวงใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
ภาพเม็ดเสียวเป็นตุ่มเล็กเล็กจิ๋วยื่นออกมาจากฝัก
ปลายเม็ดเป็นสีชมพูเข้มที่กะทะซูมภาพปลายเม็ดใหญ่เต็มจอ
บริเวณปากประตูรักก็เป็นสีชมเข้มรอบขอบวงที่มีผิวเรียบมัน
ลึกเข้าไปภายในที่แดงคล้ำขึ้นเรื่อยๆแสงจากไฟฉายช่วยทำให้ได้ภาพที่คมชัดเจนมาก
...............
น้องหมวยเห็นภาพลับเฉพาะของตัวเองจ๊ะๆแบบนี้สุดแสนที่จะวาบหวาม
เธอกดไล่ดูไปทีละภาพๆ หยุดนิ่งดูค่อนข้างนาน
พอเธอเห็นภาพถ่ายเยื่อพรหมจรรย์ของตัวตาเธอลุกวาวทันที
กะทะที่นอนดูอยู่ด้วยข้างๆเลยอธิบายให้เธอฟังว่า
"น้องหมวยเห็นปล่าว...มีรูให้ผ่านเข้าไปเล็กนิดเดียว...เท่า..เท่า..ปลาย ก้อยเอง"
กะทะพูดพร้อมกับยกนิ้วก้อยขึ้นมาเปรียบเทียบภาพบนจอ
เหมือนนึกอะไรได้กะทะจึงพูดว่า
"น้องหมวย....พี่เอาภาพขึ้นจอใหญ่ดีป่าว...สายมันอยู่ไหนเนี๊ยะ..."
น้องหมวยไม่พูดอะไรชี้มือไปที่หัวเตียง
แสดงว่าเธอยินยอมให้กะทะเอาภาพจากกล้องขึ้นฉายบนจอ 4K ขนาด 70 นิ้วปลายเตียง
คงดีกว่ามานอนดูภาพขนาดไม่กี่นิ้วจากจอของกล้อง
กะทะรีบหยิบสายต่อออกมาเสียบเข้ากับกล้อง
แล้วลุกขึ้นเดินไปที่เสียบเข้ากับช่องต่อ USB ที่ด้านข้างของจอภาพ
จากนั้นก็จัดการเปิดจอ
กดรีโมทเลือกให้รับภาพจากช่อง USB
ไม่นานภาพคมชัดขนาดใหญ่ก็ปรากฎบนจอภาพด้วยความละเอียด Full HD
"อื้อ.."
น้องหมวยร้องขึ้นขณะเห็นภาพลับสุดยอดความละเอียดสูง
ภาพที่ปรากฎบนจอไม่ว่าขนาดหรือสีสรรช่างคมชัด
แตกต่างจากที่ดูจากจอของกล้องชนิดเทียบกันไม่ติด
น้องหมวยดูภาพบนจอด้วยความหวิวหวั่นยังไงก็บอกไม่ได้
ใช้เวลาพอสมควรจึงมาถึงภาพที่สุดท้ายดูเมื่อกี้
ที่กะทะยกนิ้วก้อยมาเปรียบเทียบ
แต่ขณะนี้มันชัดเจนมาก กะทะเลยอธิบายต่อว่า
"เนี๊ยะเมื่อกี้..เห็นปล่าวมันเป็นช่องทางให้ประจำเดือนออกมานะ.."
น้องหมวยพยักหน้ารับก็เคยเรียนวิชาสุขศึกษาตอนเรียน ม.ต้นนี่นา
น้องหมวยก็พูดลอย ๆ ขึ้นว่า
"เวลานอนกับผู้ชาย..เยื่อนี่..นี่..ก็..จะ..ขาด..ใช่ป่าว..."
ตอนท้ายน้องหมวยเว้นช่วงพูดเป็นระยะๆ
"อื้อ..ความสุขนะมันอยู่ล้ำลึกกว่านี้นะน้องหมวย.."
ปริศนานี้ใช่ตรงนี้หรือเปล่าหนอ..กะทะคิดในใจ
"เทวีเจ้าเอย.. ในความล้ำลึกของความล้ำลึก ในรักแห่งรัก ก็คือ "ว่าง" แห่งใจของเจ้าเอง"
กะทะออกจากภวังค์
เมื่อน้องหมวยเงยหน้าขึ้นมามองกะทะ
เหมือนลังเลในใจแล้วดูภาพไปอีกเรื่อยๆ กะทะจึงพูดขึ้นว่า
"พี่จะทำน้องหมวยแค่ภายนอก..สบายใจได้
พี่ตั้งใจอยู่แล้วว่าจะไม่ล่วงล้ำเข้าไป..แค่ให้น้องหมวยได้ลอง
ได้ศึกษาอย่างที่น้องหมวยต้องการเท่านั้นแหละ..ถ้าเปลี่ยนใจแล้วค่อยว่ากัน..."
น้องหมวยพยักหน้า ไม่พูดอะไรต่อ
แต่ดูไปเรื่อยทีละภาพ กะทะก็อยู่สภาวะสงบ
แล้วเหมือนมีเสียงก้องสะท้อนในมโนสำนึก
"ตัณหา..เป็นความงดงามท่ามกลางดงดอกไม้ ทิพย์รส คือ มวลหมู่เกสรอันหอมหวาน..."
...............
โดย : kankan (RE.W2015)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น